Σάββατο 30 Οκτωβρίου 2010

Γιάννης Ζωγράφος: Απέταξαν τον αρχιφύλακα γιατί είναι ορθόδοξος χριστιανός!




Το σύστημα κλιμακώνει την επίθεσή του κατά όσων τολμούν να αντιδράσουν στις μεθοδεύσεις του και στην απόπειρα θρησκευτικού και εθνικού αποχρωματισμού που καταβάλλεται από διεθνή κέντρα και τους εγχώριους λακέδες τους. Αυτή τη φορά, η ολοκληρωτικού τύπου καταστολή, δεν αφήνει αμφιβολίες γαι τις προθέσειςε τους. Ο αρχιφύλακας της ΕΛΑΣ Δημήτρης Ανδρεάκος τους κοίταξε στα μάτια και φυσικά, "πληρωνει". Όμως, η αντίσταση τροχιοδρομήθηκε.
συνέντευξη στον Δημήτρη Ζαφειρόπουλο

Πληροφορηθήκαμε ότι την περασμένη Παρασκευή, απετάχθη ένας αρχιφύλακας από την ΕΛΑΣ για λόγους που δεν αφορούν στην υπηρεσιακή του επάρκεια, αλλά στη θρησκευτική του συνείδηση. Χειριστήκατε την υπόθεσή του ως συνήγορος. Αληθεύει το γεγονός;

Αληθεύει πλήρως. Ο αρχιφύλακας Δημήτρης Ανδρεάκος, ένας υποδειγματικός καθ΄όλα αστυνομικός με 20ετή υπηρεσία στην ΕΛ.ΑΣ., χωρίς καμία πειθαρχική παράβαση και με ευδόκιμη θητεία, αποτάσσεται επειδή αρνήθηκε να παραλάβει την «κάρτα του πολίτη», την ηλεκτρονική κάρτα που η κυβέρνηση προωθεί και για τους υπόλοιπους από εμάς, εντός του 2011.


Πρόκειται για τη λεγόμενη «έξυπνη κάρτα» που θα περιέχει κωδικοποιημένα σε ηλεκτρονική μορφή, στοιχεία του κατόχου της;

Πρόκειται πράγματι για την κάρτα που θα ενσωματώνει όλα τα ευαίσθητα προσωπικά δεδομένα ενός πολίτη σε ηλεκτρονική μορφή (barcode ή τσιπάκι ανάλογα με την τεχνολογία που θα υιοθετηθεί), στη διαχείριση των πληροφοριών των οποίων δεν θα έχει πρόσβαση ούτε καν ο φορέας τους! Δηλαδή το κεντρικό σύστημα θα διαχειρίζεται ένα πλήθος πληροφοριών του πολίτη (ΑΦΜ, ασφαλιστική ενημερότητα, στοιχεία περιουσιακής κατάστασης, στοιχεία ιατρικού φακέλου, καταναλωτικές συνήθειες κλπ), χωρίς ο ίδιος να έχει δώσει τη συγκατάθεσή του, ώστε να είναι ευχερέστερη από την εξουσία η «ταξινόμησή» των στοιχείων του και ο έλεγχός του σε κάθε έκφανση της δραστηριότητάς του εντός της κοινωνίας. Μιλάμε επομένως για την πλήρη «αριθμοποίηση» του φυσικού προσώπου και την οιονεί κατάργηση των ατομικών δικαιωμάτων που αναγνωρίζονται από τον Αστικό Κώδικα και το Σύνταγμα, επομένως για μια ευθέως αντισυνταγματική και αντιδημοκρατική μεθόδευση, η οποία πρώτα θα εφαρμοστεί στα σώματα ασφαλείας και τον στρατό και στη συνέχεια στους πολίτες.


Πότε εισήχθη το εν λόγω νομοθέτημα; Από πότε τα σώματα ασφαλείας οφείλουν να προμηθευτούν την κάρτα;


Το νομοθέτημα αποτελεί μια από τις πιο επικίνδυνες παρακαταθήκες της κυβέρνησης της ΝΔ. Εισήχθη με τον νόμο 3655/2008 που έθεσε για πρώτη φορά τόσο σοβαρά, το θέμα της αριθμοποίησης του προσώπου μέσω του ΑΜΚΑ και της αδυναμίας για συναλλαγή, σε όποιον δεν ελάμβανε τον αριθμό. Σύμφωνα με το άρθρο 153 λοιπόν, «Ο Αριθμός Μητρώου Κοινωνικής Ασφάλισης (ΑΜΚΑ)... καθιερώνεται υποχρεωτικά ως αριθμός εργασιακής και ασφαλιστικής ταυτοποίησης όλων των πολιτών της χώρας. 2. Από την ίδια ως άνω ημερομηνία (Ιούνιος 2009) ουδείς δύναται να απασχοληθεί ως μισθωτός ή ως αυτοαπασχολούμενος, να ασφαλισθεί ή να καταβάλει ασφαλιστικές εισφορές, να εκδώσει ή να ανανεώσει βιβλιάριο ασθενείας, να δικαιωθεί και να εισπράξει συντάξεις και γενικότερα πάσης φύσεως παροχές, επιδόματα και βοηθήματα, εάν δεν διαθέτει ΑΜΚΑ, ο οποίος αναγράφεται υποχρεωτικά επί όλων των ως άνω αντίστοιχων παραστατικών..» Αυτό το κατάπτυστο νομοθέτημα της Πετραλιά, αποτελεί τον προάγγελο της «κάρτας του πολίτη» του Ραγκούση, αφού υποχρεωτικά στην τελευταία, αναγράφεται ο ΑΜΚΑ ως αριθμός ταυτοποίησης του ατόμου. Ήδη οι αιτήσεις για τη χορήγηση της κάρτας, έχει ξεκινήσει από το 2009 για την ΕΛΑΣ και σύντομα αναμένεται να ολοκληρωθεί (πολλοί την έχουν ήδη παραλάβει) , ενώ έπεται συνέχεια για τα υπόλοιπα σώματα ασφαλείας και τον στρατό.


Υπάρχει συγκεκριμένη διαταγή της ΕΛ.ΑΣ. που αναφέρει τα τεχνικά χαρακτηριστικά της κάρτας που χορηγείται στους αστυνομικούς;

Υπάρχει και μπορεί κανείς εύκολα να την αποκτήσει από οποιαδήποτε υπηρεσία της ΕΛ.ΑΣ, αφού είναι αδιαβάθμητη. Στη διαταγή αναφέρεται χαρακτηριστικά ότι «...οι λοιπές τεχνικές προδιαγραφές ασφαλείας του Δελτίου Ταυτότητας, είναι απόρρητες, δεν δημοσιεύονται και τηρούνται στη διεύθυνση διαβατηρίων».


Τι σημαίνει αυτό;


Ότι ούτε καν ο κάτοχός της μπορεί να γνωρίζει τι στοιχεία περιέχονται στην κάρτα του γι' αυτόν, τα οποία όμως γνωρίζουν άλλοι, αυτοί δηλαδή που έχουν πρόσβαση στο σύστημα.


Υπάρχει κάποια ηλεκτρονική ζώνη στην κάρτα;

Μα, γι'αυτό ακριβώς μιλάμε. Προβλέπεται η λεγόμενη «Μηχανικώς Αναγνωρίσιμη Ζώνη» (ΜΑΖ) η οποία θα περιέχει κωδικοποιημένα όλα τα ευαίσθητα προσωπικά δεδομένα του πολίτη, καθώς και άλλα στα οποία δεν θα έχει πρόσβαση και με τα οποία η διοίκηση θα την έχει «γεμίσει» προς δική της «διευκόλυνση».


Μήπως οι επιφυλάξεις που διατυπώνονται από τους υπόχρεους στην παραλαβή της κάρτας είναι υπερβολικές;

Όχι μόνο υπερβολικές δεν είναι, αλλά χλιαρές! Αν αντιλαμβανόταν κανείς τι σημαίνει η υιοθέτηση του συστήματος παρακολούθησης των πολιτών που σχεδιάζεται, θα εξοργιζόταν με την απάθεια των δήθεν «οργανώσεων πολιτών για τα ανθρώπινα δικαιώματα», των «καταναλωτικών ενώσεων» και των λοιπών «φορέων», που μόνο σκοπό έχουν να εισπράττουν επιδοτήσεις και να αερολογούν, ώστε να είναι αρεστοί στην εξουσία. Απαντώ: η υποχρεωτική παραλαβή της κάρτας, ιδίως όταν αυτή συνδέεται με την εκβιαστική απειλή της στέρησης του μισθού, της μη περίθαλψης, της μη παραλαβής φαρμάκων και της απώλειας των εργασιακών δικαιωμάτων του φέροντος, προσβάλλει ευθέως όχι μόνο τη θρησκευτική ελευθερία του ατόμου (δηλαδή την ευαισθησία της πλειοψηφίας των ορθοδόξων χριστιανών να μην ταυτοποιούνται με αριθμό αλλά με το όνομά τους), αλλά και τις ελευθερίες που πηγάζουν από την ελεύθερη ανάπτυξη της προσωπικότητας, το σεβασμό της αξίας του ανθρώπου κλπ, που όλες, αποτελούν βασικές αρχές του Ελληνικού Συντάγματος. Η υποχρεωτική χρήση κάρτας λοιπόν ως απαραίτητης προυπόθεσης για την άσκηση πλήθους συνταγματικών δικαιωμάτων όπως η άσκηση του δικαιώματος στην εργασία (άρθρο 22 παρ. 1 Συντ.) αλλά κυρίως στην περίθαλψη (άρθρο 21 παρ. 3 Συντ.) κλπ, έρχεται σε πλήρη αντίθεση με το άρθρο 2 παρ. 1 του Συντάγματος για την υποχρέωση της Πολιτείας στο σεβασμό της αξίας του ανθρώπου, όπως εξειδικεύεται ως φυσικό πρόσωπο από τις σχετικές διατάξεις του Αστικού Κώδικα (άρθρα 34,57- 59 ΑΚ) . Η απόδοση επομένως ενός μοναδικού και ισόβιου αριθμού που περιέχεται στην κάρτα με τη μορφή του ΑΜΚΑ, με τον οποίο γίνεται η αναγνώριση και ταυτοποίηση του προσώπου ως ατόμου σε όλες του τις συναλλαγές σε αντικατάσταση του ονόματος όπως αυτό καθορίζει την προσωπικότητά του (άρθρα 57,58 ΑΚ), μετατρέπει παράνομα και αντισυνταγματικά τον άνθρωπο σε αντικείμενο (αριθμό) και συρρικνώνει την ταυτότητά του σε μία «αριθμητική οντότητα», αποκλείοντας κάθε λοιπή αναγνωρίσιμη ιδιότητά του. Αυτή είναι, όπως εκτέθηκε ανωτέρω και η καθοριστική διαφορά αυτού του αριθμού από τους υπόλοιπους αριθμούς που απονέμουν η διοίκηση ή οι ιδιωτικοί φορείς για τη διευκόλυνση στις συναλλαγές (αριθμός ταυτότητας, διαβατηρίου, αριθμός ασφαλιστικού ταμείου, αριθμοί πρόσβασης σε τραπεζικά δεδομένα, κάρτες κλπ) ότι δηλαδή οι τελευταίοι είναι όλοι αντικαταστατοί και προσωρινοί , επ' ουδενί μάλιστα συγκαθορίζουν με τρόπο μόνιμο και ισόβιο το πρόσωπο που τους φέρει ή τους χρησιμοποιεί, ενώ η κάρτα και ο αριθμός που περιέχει είναι μόνιμος, ισόβιος και μη αντικαταστατός, οπότε η (άπαξ) απόδοση και χρήση του αντικαθιστά τα σημεία αναγνώρισης του φυσικού προσώπου με αριθμούς (αριθμοποίηση) που πλέον αποκτούν αυθύπαρκτη οντότητα στο κεντρικό σύστημα επεξεργασίας δεδομένων της διοίκησης ευρύτερα, εκμηδενίζοντας την προσωπικότητα. Εξάλλου, η δεύτερη καθοριστικής σημασίας διαφορά είναι ότι ενώ οι άλλοι αριθμοί είναι ως αντικαταστατοί και τυχαίοι, δηλαδή δεν ακολουθούν λογική αλληλουχία διάταξης, ο ΑΜΚΑ δεν αποτελεί τυχαία διάταξη αριθμών , αφού, οι πρώτοι έξι αριθμοί εκφράζουν την ημερομηνία γέννησης, άλλος το φύλο, ενώ οι λεγόμενοι «χαρακτήρες ελέγχου» εκφράζουν με τρόπο ευχερώς προσδιορίσιμο από το κεντρικό σύστημα επεξεργασίας, το ταμείο ασφάλισης και την κατάσταση ασφαλισμένου. Μελλοντικά δε, όπως έχει δηλωθεί, ο αριθμός θα επεκταθεί, περιλαμβάνοντας στην αριθμητική σειρά που θα αυξηθεί και έτερα προσδιοριστικά στοιχεία που θα παρέχουν περαιτέρω πληροφορίες και για άλλα προσωπικά στοιχεία του πολίτη (περιουσιακή κατάσταση, ακίνητα, κλπ) ώστε να καθίσταται... ευχερέστερη η... εξυπηρέτησή του από το Δημόσιο! Ακόμα όμως κι αν υποτεθεί ότι με την απόδοση της κάρτας επιδιώκεται δημόσιος σκοπός (δηλαδή η διευκόλυνση της αποτελεσματικής άσκησης των δικαιωμάτων με τη γρήγορη ταυτοποίηση των πολιτών), ο υποχρεωτικός χαρακτήρας της αναγραφής και χρήσης με τον αντιδημοκρατικό τρόπο που εκδηλώνεται στο Νόμο (ουδείς δύναται...) αποτελεί παρέμβαση που πλήττει ευθέως την αξία του ανθρώπου και την ελεύθερη ανάπτυξη της προσωπικότητας (άρθρο 5 παρ. 1 Συντ.), αφού αφαιρεί από τον πολίτη το δικαίωμα της επιλογής στη συναλλαγή του με τρίτους (Δημόσιο- ασφαλιστικούς φορείς, νοσηλευτικά ιδρύματα κλπ) και συγκεκριμένα τη δήλωση του ονοματεπωνύμου του και του πατρωνύμου, αφού αυτά πλέον δεν είναι αρκετά για να ολοκληρωθεί η συναλλαγή, εάν δεν υπάρχει ταυτόχρονα και η κάρτα!


Τι συνέπειες θα έχει όποιος αρνηθεί να την παραλάβει;


Θα τίθεται εκτός συναλλαγών, δηλαδή εκτός κοινωνίας. Με το πρόσχημα του «ελέγχου» των συναλλαγών για φορολογικούς λόγους, κανένας στην εξέλιξη του συστήματος, δεν θα μπορεί να αγοράσει, να πουλήσει ή με άλλο τρόπο να συμμετάσχει ως μισθωτός ή ελεύθερος επαγγελματίας στην οικονομική και κοινωνική ζωή του τόπου, αν δεν επιδείξει την κάρτα και δεν την περάσει από το μηχάνημα αναγνώρισης, που θα πιστοποιεί την ύπαρξή του, τις συναλλαγές του, την κίνησή του, την ίδια τη ζωή του. Ποιος θέλει να ζει σε μια τέτοια κοινωνία; Που είναι όλοι εκείνοι οι «συνήγοροι του πολίτη» που κόπτονται για τα δικαιώματα κάθε λαθρόβιας μειονότητας; Γιατί δεν μιλάνε; Μήπως τώρα επιβεβαιώνεται ο πραγματικός ρόλος που έπαιζαν τόσον καιρό και η άρρηκτη σχέση τους με την εξουσία;


Μιλήσατε μεταξύ άλλων για την πλήρη αντίθεση της κάρτας με τη θρησκευτική συνείδηση. Ποια είναι η θέση της επίσημης Εκκλησίας;

Η επίσημη Εκκλησία, σήμερα, είναι ηχηρά απούσα. Εκτός ολίγων φωτεινών εξαιρέσεων , του Μητροπoλίτη Πειραιώς, του Μητροπολίτη Καλαβρύτων, του Μητροπολίτη Αιτωλίας και Ακαρνανίας και ορισμένων κληρικών, μεταξύ των οποίων του Αρχιμανδρίτη π. Σαράντη Σαράντου που ηγείται του αγώνα κατά της υιοθέτησης της κάρτας, κανένας δεν ασχολείται. Εδώ βέβαια, οφείλω να εξάρω τη στάση της Συνόδου των ΓΟΧ και της Μονής Εσφιγμένου, οι οποίοι, εκτός εξαιρέσεων, δίνουν εδώ και χρόνια πραγματική μάχη πάνω στο θέμα, αποτελώντας την αιχμή του δόρατος του αγώνα. Πρέπει όμως να γίνει κατανοητό ότι δεν έχουμε πλέον την πολυτέλεια των ιδεολογικοπνευματικών διαχωρισμών. Η κάρτα μας αφορά όλους, είτε πιστεύουμε είτε όχι, είτε αποτελούμε μέλος του πληρώματος της κρατούσας Εκκλησίας, είτε όχι. Παρά ταύτα, συμφωνώ με τη σκέψη ότι η κρατούσα Εκκλησία, που αποτελεί τον σημαντικότερο θεσμό της Ελληνικής Πολιτείας και μάλιστα με συγκεκριμένο συνταγματικά αναγνωρισμένο ρόλο, αντί να τυρβάζει περί άλλων, θα έπρεπε να κατευθύνει πνευματικά το ποίμνιό της, να εκδώσει εγκυκλίους που να αναλύουν επιστημονικά και πνευματικά το θέμα της κάρτας και να κατευθύνει τρόπους δράσης και αντίδρασης, όπως κάνουν άλλες Εκκλησίες, όπως για παράδειγμα η ρωσική. Η σιωπή είναι συνενοχή και σε καμία περίπτωση δεν εκλαμβάνεται, όπως λανθασμένα θεωρεί ο Αρχιεπίσκοπος, ως «πολιτική ανάμιξη». Η πολιτική ανάμιξη επέρχεται και με την αδράνεια και ασφαλώς παρεξηγείται ευκολότερα από μια ηχηρή πνευματική παρέμβαση που αποτελεί καθήκον της Εκκλησίας. Κλείνοντας το θέμα, οφείλω να πω για την ιστορία, ότι η Εκκλησία, έχει στο παρελθόν εκδώσει εγκυκλίους, επί μακαριστού Σεραφείμ, κατά της λήψης οποιασδήποτε κάρτας που αριθμοποιεί το φυσικό πρόσωπο και έχει προτρέψει κατά της παραλαβής της. Βρισκόμαστε δηλαδή κοντά στην υλοποίηση του φοβερού κόσμου του «Μεγάλου Αδελφού» που έχει περιγράψει στο ομώνυμο βιβλίο του ο Όργουελ ήδη από το 1948; Βρισκόμαστε ένα στάδιο πριν την τελική υλοποίηση του σχεδίου της παγκοσμιοποίησης, το οποίο υπηρετείται απόλυτα από την εφαρμογή της κάρτας αυτής. Ελπίζω να αντιδράσουν όλοι έγκαιρα, τώρα, ώστε να μην βρεθούμε στη θέση του ήρωα του βιβλίου που αναφέρετε, ο οποίος σε κάποια στιγμή αναφέρει: «Τελικά, το μόνο ελεύθερο κομμάτι που υπάρχει, είναι τα λίγα τετραγωνικά εκατοστά μέσα στο κεφάλι μου». Όπως έγινε γνωστό, άλλοι 20 αστυνομικοί θα περάσουν σύντομα από το πειθαρχικό, με την κατηγορία την απείθειας, καθώς αρνήθηκαν να παραλάβουν την "κάρτα του πολίτη". Το σύστημα θέλει να τους αποτάξει... Και η επίσημη Εκκλησία σιωπά, συνένοχη ουσιαστικά στο έγκλημα.

«O Γιώργος επιτέθηκε ( ! ! !) στην Μέρκελ κι εμπόδισε την ψήφιση άρθρου στο Ευρωπαικό Σύνταγμα για την άρνηση ψήφου στις αποφάσεις της ΕΕ, των υπερχρεωμένων χωρών»! ΕΝΑΙ ΑΛΗΘΕΙΑ? ΣΙΓΟΥΡΑ?


ΤΟ ΜΕΓΑΛΟ ΨΕΜΜΑ 
Λένε τα εκπορνευόμενα ΜΜΕ: «O Γιώργος επιτέθηκε ( ! ! !) στην Μέρκελ κι εμπόδισε την ψήφιση άρθρου στο Ευρωπαικό Σύνταγμα για την άρνηση ψήφου στις αποφάσεις της ΕΕ, των υπερχρεωμένων χωρών»
Μα η άρνηση αυτή ισχύει ήδη με το άρθρο 126 παρ.9-13 του ήδη ισχύοντος Ευρωπαικού Συντάγματος από το 2005!
 Μάλιστα το άρθρο αυτό έχει ενεργοποιηθεί για την Ελλάδα από τον Ιανουάριο του 2010 με την έναρξη της Επιτήρησης και η Ελλάδα δεν έχει δικαίωμα ψήφου στις αποφάσεις που παίρνονται γι αυτήν, όπως η απόφαση για την ίδρυση του Μηχανισμού Οικονομικής Στήριξής της (που εξεφράσθη στο Μνημόνιο). Την αλήθεια αυτή άλλωστε την δήλωσε κι ο ΓΑΠ τον Μάιο στην Βουλή σε απάντησή του στην Παπαρρήγα ( ! ! ! ) στην μομφή της οποίας ότι " παρέδωσε την εθνική μας κυριαρχία σε ξένες δυνάμεις " απάντησε "οργισμένα" ο ΓΑΠ: "Τι λέτε Κε Παραρρήγα ;  Καταλαβαίνετε ότι είμαστε σε 
πόλεμο ;  Ξέρετε ότι έχουμε χάσει το δικαίωμα ψήφου μας στην Ευρώπη λόγω των χρεών που μας άφησε η ΝΔ ! !"
(. . . ενώ  το  Πασοκ  μας  άφησε  Ταμείο  που  κουδούνιζε με λίρες ! )    

Οι δήθεν Λεονταρισμοί του ΓΑΠ εναντίον της Μέρκελ είναι νιαουρίσματα μιας γατούλας ! Όποιος προσπαθεί με το ζόρι να μπεί στην Ιστορία καθίσταται περίγελός της. 

Διαβάστε που θα πάνε τα λεφτά του ΜΝΗΜΟΝΙΟΥ !



Η κατάρριψη της προπαγάνδας στην ερώτηση:
- Πως θα πληρώνατε μισθούς και συντάξεις χωρίς το  ΜΝΗΜΟΝΙΟ;

Η απόδειξη ότι υποθήκευσαν την χώρα για να εξασφαλίσουν τις αποπληρωμές των δανειστών και όχι για να πληρώσουν τους “μισθούς και τις συντάξεις”, όπως καθημερινά, εδώ και 6 μήνες,προπαγανδίζουν και αφοπλίζουν τους αφελείς, ακολουθεί:
Σύμφωνα με το πρόγραμμα οικονομικής στήριξης και το πασίγνωστο σε όλους μνημόνιο που υπέγραψε η κυβέρνηση τον Μάιο του 2010, η δανειοδότησή μας από την «τρόικα»ΕΕ- ΕΚΤ και ΔΝΤδεν επιλύει κανένα πρόβλημα, απλά το μεταθέτει  επαυξημένο για τό σύντομο μέλλον, δηλαδή για την χρονική εκείνη στιγμή που θα κληθούμε να πληρώσουμε τα 110 δις €, επιβαρυμένα με τα τοκογλυφικά επιτόκια, σε σχέση με αυτά που απολαμβάνουν οι υπόλοιπες χώρες της Ευρωζώνης, αφετέρου δε «επιδεινώνει» σημαντικά τις αιτίες που το προκάλεσαν, δηλ.τις πολιτικές, τις κοινωνικές και τις πολιτισμικές «δυσλειτουργίες» της χώρας μας.
Στον παρακάτω πίνακα απεικονίζονται οι υποχρεώσεις σε ομόλογα έκδοσης του Ελληνικού Δημοσίου με λήξη έως τα τέλη του 2013 καθώς και οι αντίστοιχες δόσεις από τόν «μηχανισμό στήριξης» :
Λήξη Ομολόγων από 01.05.2010 έως και 31.12.2013 και προγραμματισμός εκταμίευσης μηχανισμού στήριξης  (ποσά σε δισεκ. €)
ΈτοςΛήξεις ομολόγωνΔάνεια ΕΕ, ΕΚΤ & ΔΝΤ



201015,8038,00
201131,3040,00
201231,7024,00
201324,908,00



Σύνολο103,70110,00
Πηγή: Υπουργείο Οικονομικών (προσχέδιο προϋπολογισμού)

Σύμφωνα με τα ανωτέρω, ο δανεισμός της Ελλάδας από το μηχανισμό στήριξης για την παραπάνω περίοδο, εξυπηρετεί αποκλειστικά και μόνο την αποπληρωμή των πιστωτών της – αφού λήγουν ομόλογα συνολικής αξίας 103,7 δις € και δανείζεται 110 δις €(τα 110 δις € του μηχανισμού στήριξης, είναι ουσιαστικά τα 103,7 δις € που χρωστάμε, συν τους τόκους τους).
Επομένωςόλα όσα ακούγονται ότι δήθεν το μνημόνιο υπεγράφη μόνο και μόνο για να διασφαλιστούν οι πληρωμές των συντάξεων και των μισθών, είναι ... παντελώς  ανακριβή και σκόπιμα ψεύδη,αφού όπως προκύπτει από τον πίνακα, τα χρήματα που μας παρέχονται, αναχρηματοδοτούν αντίστοιχες οφειλές μας, με αποκλειστικό σκοπό την διάσωση, πρωτίστως των ευρωπαϊκών τραπεζών και δευτερευόντως των λοιπών κερδοσκοπικών «επενδυτών» (ακριβώς για τα λόγο αυτό συμμετέχουν στα 110 δις € με 73% η Ευρωζώνη, ενώ το ΔΝΤ μόλις με 27% (και ενδεχομένως με άλλα άγνωστα προς το παρόν ανταλλάγματα).
Να σημειωθεί ότι οι ετήσιες ανάγκες σε μισθούς και συντάξεις των εργαζομένων στον δημόσιο τομέα κυμαίνονται περί τα 25 δισεκ. €πράγμα που επιβεβαιώνει ότι από την χρηματοδότηση του μηχανισμού στήριξης δεν «περισσεύουν» καν ποσά που θα μπορούσαν να χρησιμοποιηθούν για τον σκοπό αυτό, όπως πασχίζουν να μας πείσουν εν συγχορδία η κυβέρνηση με τα γνωστά εξαπτέρυγά της.
Υπενθυμίζω ότι η 1η δόση ύψους 14,5 δισεκ. € που δόθηκε από τον μηχανισμό στήριξης στα μέσα Μαΐου, εξοφλούσε ομόλογα λήξης εντός του ιδίου μήνα συνολικού ύψους 11,6 δισεκ. € εκ των οποίων, ποσό 8,5 δισεκ. € αφορούσε 10ετές ομόλογο με λήξη την 19.05.2010 που είχε εκδοθεί στις 19.05.2000 επί πρωθυπουργίας  Σημίτη!

Σύμφωνα με το προσχέδιο του προϋπολογισμού έτους 2011, η χώρα θα πρέπει να δανείζεται επίσης ποσά αντίστοιχα με τα ετήσια ελλείμματά της, τα οποία θα διαμορφωθούν, ως εξής:
ΑΕΠ, ύφεση και έλλειμμα σε εκ. €
Μεγέθη/έτη200920102011201220132014







ΑΕΠ**237.494227.994222.066224.508229.223234.037
Ύφεση %*
-4,0%-2,6%1,1%2,1%2,1%
‘Έλλειμμα %**-13,6%-8,1%-7,6%-6,5%-4,9%-2,6%
‘Έλλειμμα32.29918.46716.87714.59311.2316.084
Πηγή: Υπουργείο Οικονομικών – Προσχέδιο προϋπολογισμού 2011

Σημείωση: Στον παραπάνω πίνακα δεν υπολογίζεται η πρόσθετη επιδείνωση του ελλείμματος από τους δημόσιους οργανισμούς και ΔΕΚΟ, όπως ανακοινώθηκε πρόσφατα.
Σύμφωνα με το ανωτέρω προσχέδιο, τα συνολικά ελλείμματα της Ελλάδας για την περίοδο από 2011 έως και 2014,  θα διαμορφωθούν το λιγότερο στα 67,25 δις €, τα οποία θα πρέπει επίσης να χρηματοδοτηθούν. 
Όμως, ακόμη και αν βρεθούν πρόθυμοι δανειστές, η εξόφληση του δανείου των 110 δις € εντός του 2014, είναι εκτός πραγματικότηταςκαι αυτό  επιβεβαιώνεται από τις συζητήσεις που άρχισαν ήδη στο παρασκήνιο για την ανάγκη επιμήκυνσης του χρόνου αποπληρωμής του.
Συνοπτικά εντός του 2014 η Ελλάδα θα χρειαστεί : 
α)  110 δις € για την εξόφληση του δανείου από τον μηχανισμό στήριξης,  
β) 31,6 δις € για την αποπληρωμή άλλων ληξιπρόθεσμων ομολόγων και 
γ) 67,25 δις € για την κάλυψη των συσσωρευμένων ελλειμμάτων της περιόδου.  
Συνολικά 208,85 δις €, ποσό που αντιστοιχεί στο 89% του ετησίου ΑΕΠ της χώρας!

Αν συνυπολογίσουμε στά παραπάνω ποσά τους τόκους του δανείου, τα πρόσθετα ελλείμματα των δημοσίων οργανισμών όπως ανακοινώθηκε πρόσφατα και την ύφεση που κατά πάσα πιθανότητα θα έχει μεγαλύτερο βάθος και διάρκεια από όσο προβλέπεται στο μνημόνιο και συνεπακόλουθα τις σχετικές επιπτώσεις, το παραπάνω ποσό μπορεί να «ανέβει»  στα 240 δισεκ. €,  δηλ. πάνω από το ΑΕΠ, διαμορφώνοντας ένα εκρηκτικό κοκτέιλ για το μέλλον της χώραςπου μόνον η κυβέρνηση δεν φαίνεται να έχει συνειδητοποιήσει! 
Και αντί να αντιμετωπίσει το θέμα κατάματα και με ρεαλισμό, αρκείται στα εύσημα των δανειστών και λοιπών παγκόσμιων κερδοσκόπων (άλλο που δεν θέλουν οι φουκαράδες), για να μας πείσει περί της ορθότητας των επιλογών, της οικονομικής πολιτικής της και της ανάγκης να ψηφιστεί αδιαμαρτύρητα από τους πολίτες για να συνεχίσει το έργο της!
Τα ανωτέρω απεικονίζουν συνοπτικά την εφιαλτική οικονομική πραγματικότητα της χώρας που θα κληθούμε να αντιμετωπίσουμε αμέσως μετά την λήξη του μνημονίου και η οποία βασίζεται σε πραγματικά δεδομένα και αριθμούς πέραν οποιαδήποτε αμφισβήτησης. 
Και προφανώς η οποιαδήποτε επιμήκυνση αποπληρωμής του δανείου, με τους όρους που έχει συναφθεί, (για κάθε έτος καθυστέρησης στην αποπληρωμή το επιτόκιο αναπροσαρμόζεται κατά 1%),  δεν θα φέρει κανένα απολύτως όφελος. 
Απλά θα μεταθέσει επί το δυσμενέστερο το πρόβλημα για μερικά ακόμα χρόνια, οπότε η οικονομική και κοινωνική κατάρρευση θα είναι δεδομένη.
Εύλογα λοιπόν τίθενται τα παρακάτω ερωτήματα:
1. Γιατί ο πρωθυπουργός, οι τηλεοπτικοί υπουργοί και τα λοιπά εξαπτέρυγά τους, επικαλούνται ως κριτήριο ευθύνης απέναντι στη χώρα και τον λαό, την έγκριση και υπογραφή του μνημονίου μόνο και μόνο για να διασφαλίσουν τις δήθεν πληρωμές των συντάξεων και των μισθών όταν γνωρίζουν πολύ καλά ότι  τα χρήματα που μας παρέχονται, πηγαίνουν αποκλειστικά για την άμεση αναχρηματοδότηση αντίστοιχων οφειλών σε ληξιπρόθεσμα ομόλογα, στα οποία είχαν «επενδύσει» κυρίως οι γερμανικές και γαλλικές τράπεζες και δευτερευόντως τα γνωστά κερδοσκοπικά funds?
2. Ποιος τελικά σώζεται από τον μηχανισμό στήριξης που δημιουργήθηκε και την οικονομική πολιτική που ακολουθείται με βάση το μνημόνιοόταν στα τέλη του 2013 το συνολικό χρέος της χώρας θα υπερβαίνει καθαρά το 150% του ΑΕΠ ή τα 360 δισεκ., εκ των οποίων θα είναι ληξιπρόθεσμα και απαιτητά την αμέσως επόμενη χρονιά ποσά που θα προσεγγίζουν τα 240 δισεκ. €? (τουλάχιστον η επάρατη και υπεύθυνη κατά το ΠΑΣΟΚ,  για τα χάλια της οικονομίας, κυβέρνηση της Ν.Δ., φρόντισε να κατανείμει τις υποχρεώσεις σε ομόλογα έκδοσης ελληνικού δημοσίου στα επίπεδα των 16-32 δισεκ. ετησίως)
3.  Έκανε ένα πρόχειρο υπολογισμό ο πρωθυπουργός και ο υπουργός οικονομικών σχετικά με την οικονομική έκθεση που αναλάμβαναν με την υπογραφή του περιβόητου αυτού μνημονίου κατά την ημερομηνία εκπνοής του? Αν δεν τον έκαναν είναι άσχετοι και επικίνδυνοι για τις θέσεις που κατέχουν. Αν τον έκαναν, τότε υπέγραψαν εν γνώσει τους την υποδούλωση της χώρας, οπότε θα πρέπει να αντιμετωπιστούν ανάλογα…

" ΘΑ ΠΤΩXΕΥΣΕΤΕ ΟΥΤΩΣ Ή ΑΛΛΩΣ..".

Δυσάρεστη απάντηση στο δίλημμα που έθεσε ο Γιώργος Παπανδρεου " ψηφίστε πασοκ ή χρεοκοπουμε", 
έδωσε ο διάσημος οικονομολόγος και γνωστός του πρωθυπουργού Νουριέλ Ρουμπίνι..

Ο γνωστός του Παπανδρέου καθηγητής του Πανεπιστημίου της Ν.Υόρκης, 
δεν έχει αποκτήσει τυχαία το παρατσούκλι "δόκτωρ Κατστροφή " , αλλά έχει την κακή συνήθεια να επιβεβαιώνεται !!!!


ΒΛΑΚΑ Γιώργο άμα σε θάψανε οι φίλοι τι περιμένεις απο τους άλους, να σε αναστήσουν !!~!
ΑΝΤΕ ...ΚΑΛΑ ΣΑΡΑΝΤΑ