Πέμπτη 5 Φεβρουαρίου 2015

Προς εναβρυνομένους «εκσυγχρονιστές» και «προοδευτικούς»

Το 1998 πέθανε ένας από τους πλέον μεγαλοφυείς διανοουμένους της ελληνικής φιλοσοφικής και πολιτικής σκέψης του 20ου αιώνα, ο Παναγιώτης Κονδύλης. Το έργο του αποτελεί...
μία ουσιαστική παρέμβαση ορθολογισμού στη νεότερη ελληνική σκέψη, με μία άτεγκτη κριτική στάση για τις παραδεδεγμένες αξίες και νοοτροπίες επί των οποίων οικοδομήθηκε η νεοελληνική κοινωνία. Με το αναλυτικό του νυστέρι κατάφερε να ανατάμει τις πιο σημαντικές πτυχές της ελληνικής πολιτικής ζωής και να επαναπροσδιορίσει έννοιες όπως φιλελευθερισμός, κομουνισμός, εθνικισμός και δημοκρατία μέσα στο νεοελληνικό συγκείμενο.

Το βιβλίο του «Θεωρία του Πολέμου» (1997) προκάλεσε την περισσότερη ένταση και τις πιο αρειμάνιες δημόσιες συζητήσεις, λόγω, κυρίως, του επιμέτρου, μέσω του οποίου ο Κονδύλης, παρέχει πλήρη και αποκαλυπτική ανάλυση της τροχιάς των ελληνοτουρκικών σχέσεων. Στην ουσία, το επίμετρο εκείνο αποτελεί πρόβλεψη των σημερινών γεγονότων, προ μιας δεκαπενταετίας, και ακόμη δυσμενέστερων εξελίξεων για το εγγύς μέλλον.

Τότε μία ομάδα από τους αυτοαποκαλούμενους «εκσυγχρονιστές» και «προοδευτικούς», οι οποίοι βρήκαν πολιτικό καταφύγιο στην τότε ελλαδική κυβέρνηση, με τη γνωστή παθιασμένη ομολογία πίστεως στο διεθνές δίκαιο και στην διεθνή ειρήνη, έστω και αν αυτά είναι προσαρμοσμένα στην αμερικανική ηγεμονική συμπεριφορά, έσπευσαν να κατακεραυνώσουν τον Κονδύλη ως φιλοπόλεμο και οπισθοδρομικό. Θα ήταν καλό λοιπόν να ξαναθυμηθούμε τί έγραψε τότε στο επίμετρο του βιβλίου ο Κονδύλης και, με τον ύστερο εξορθολογισμό της ιστορικής πορείας που διέγραψε έκτοτε η Ελλάς, να προβληματιστούμε τελικά ποιός δικαιώθηκε.

«Η Ελλάδα μεταβάλλεται σταθερά σε χώρα με περιορισμένα κυριαρχικά δικαιώματα, δηλαδή δικαιώματα των οποίων η κυρίαρχη άσκηση εξαρτάται από τη βούληση και τις αντιδράσεις τρίτων, ενώ παράλληλα η στάση της γίνεται όλο και περισσότερο παθητική ή αντιφατική. Η διακήρυξη «δεν παραχωρούμε τίποτε» δεν έχει έμπρακτο αντίκρυσμα όταν η χώρα εκλιπαρεί σε κρίσιμες ώρες τις μεσολαβητικές προσπάθειες των Ηνωμένων Πολιτειών ξέροντας εκ των προτέρων ότι αυτές θα πληρωθούν με παραχωρήσεις ή όταν αποσύρει χωρίς χειροπιαστά ανταλλάγματα το βέτο της για την τελωνειακή ένωση της Τουρκίας με την Ευρωπαϊκή Ένωση αποδεικνύοντας έτσι άθελα της πόσο είναι πιθανό να μετατραπεί σε δορυφόρο της Τουρκίας ακριβώς μέσω του «ευρωπαϊκού δρόμου» και της επιρροής των «ευρωπαίων εταίρων». Τέτοιες ενέργειες δεν είναι απλώς εσφαλμένοι ή έστω συζητήσιμοι χειρισμοί. Συνιστούν τα εύγλωττα επιφαινόμενα μιας βαθύτερης ιστορικής κόπωσης, μιας προϊούσας, ηδονικής μάλιστα παράλυσης.

Στον βαθμό που η Ελλάδα θα καθίσταται ανεπαίσθητα γεωπολιτικός δορυφόρος της Τουρκίας, ο κίνδυνος πολέμου θα απομακρύνεται, οι ψευδαισθήσεις θα αβγατίζουν και η παράλυση θα γίνεται ακόμα ηδονικότερη, έφ' όσον η υποχωρητικότητα θα αμείβεται με αμερικανικούς και ευρωπαϊκούς επαίνους, που τους χρειάζεται κατεπειγόντως ο εκσυγχρονιζόμενος Βαλκάνιος, και επίσης με δάνεια και δώρα για να χρηματοδοτείται ο παρασιτικός καταναλωτισμός.

Απ' αυτές τις συνθήκες ό,τι στην πραγματικότητα θα συνιστά κάμψη της ελληνικής αντίστασης κάτω από την πίεση του υπέρτερου τούρκικου δυναμικού, οι Έλληνες θα συνηθίσουν σιγά-σιγά να το ονομάζουν «πολιτισμένη συμπεριφορά», «υπέρβαση του εθνικισμού» και «εξευρωπαϊσμό».

Πράγματι, το σημερινό δίλημμα είναι αντικειμενικά τρομακτικό και ψυχολογικά αφόρητο: η ειρήνη σημαίνει για την Ελλάδα δορυφοροποίηση και ο πόλεμος σημαίνει συντριβή. Η υπέρβαση του διλήμματος αυτού, η ανατροπή των σημερινών γεωπολιτικών και στρατηγικών συσχετισμών απαιτεί ούτε λίγο ούτε πολύ την επιτέλεση ενός ηράκλειου άθλου, για τον οποίο η ελληνική κοινωνία, έτσι όπως είναι, δεν διαθέτει τα κότσια.

Οι μετριότητες, υπομετριότητες και ανθυπομετριότητες, που συναπαρτίζουν τον ελληνικό πολιτικό και παραπολιτικό κόσμο, δεν έχουν το ανάστημα να θέσουν και να λύσουν ιστορικά προβλήματα τέτοιας έκτασης και τέτοιου βάθους ίσως να καταρρεύσουν ακόμα και στην περίπτωση όπου θα βρεθούν μπροστά στη μεγάλη απόφαση να διεξαγάγουν έναν πόλεμο γιατί, αν o πόλεμος είναι συνέχεια της πολιτικής, ποιός πόλεμος θα συνεχίσει μια σπασμωδική πολιτική;

Οι ευρύτερες μάζες, καθοδηγούμενες από το ίδιο ένστικτο της βραχυπρόθεσμης αυτοσυντήρησης, έχουν βρει τη δική τους ψυχολογικά βολική λύση: το έθνος το υπηρετούν ανέξοδα περιβαλλόμενες γαλανόλευκα ράκη, οπότε το καλεί ή περίσταση, και έχοντας κατόπιν ήσυχη συνείδηση το κλέβουν μόνιμα με παντοειδείς τρόπους: από τη φοροδιαφυγή, την αισχροκέρδεια και τα «αυθαίρετα» ίσαμε τη χαμηλή παραγωγικότητα εργασίας (ούτε το 50% του μέσου όρου της Ευρωπαϊκής Ένωσης!) και την κραυγαλέα ανισότητα ανάμεσα σ' ό,τι παράγεται και σ' ό,τι καταναλώνεται, με αποτέλεσμα την καταχρέωση και την πολιτική εξάρτηση του τόπου.

Αν λάβουμε ύπ' όψιν μας μόνον όσα πράττονται και αφήσουμε εντελώς στην άκρη την εικόνα που έχουν για τον εαυτό τους οι πράττοντες, τότε φαίνεται να βρισκόμαστε σε συλλογική αναζήτηση της ιστορικής ευθανασίας, υπό τον όρο να σκηνοθετηθούν έτσι τα πράγματα, ώστε κανείς να μην έχει την άμεση ευθύνη, και επίσης υπό τον όρο να τεχνουργηθούν απροσμάχητες ανακουφιστικές εκλογικεύσεις («ελληνοκεντρικές» ή «εξευρωπαϊστικές», αδιάφορο).

Τις τραγωδίες ή τις κωμωδίες, που μπορούν να περιγράψουν με τις αρμόζουσες αποχρώσεις αυτήν την ιδιαίτερη κοινωνική και ψυχολογική κατάσταση, θα τίς γράψουν ίσως άλλοι. Εμένα μου έρχεται στον νου η τετριμμένη, αλλά πάντοτε ευθύβολη θυμοσοφία: όπως στρώνει καθένας, έτσι και κοιμάται.»


Χρήστος Ιακώβου
Διευθυντής του Κυπριακού Κέντρου Μελετών

Ο δίκαιος «εκβιασμός» του Κωνσταντίνου Καραμανλή στους Γερμανούς!

Ο δίκαιος «εκβιασμός» του Κωνσταντίνου Καραμανλή στους Γερμανούς

«Πως γίνεται ….η Γερμανία που ματοκύλισε την Eυρώπη δυο φορές να είναι στην EOK και η Ελλάδα που έδωσε τα φώτα του πολιτισμού, να μην είναι;»

Κωνσταντίνος Καραμανλής. «Aυτά θα βγω να πω έξω στους δημοσιογράφους….» ή «Πώς ο Σμιτ έγινε αρνάκι!»

Μια πολύ ενδιαφέρουσα αφήγηση της Ελένης Γλύκατζη – Αρβελέρ η οποία ήταν
στενή φίλη του Κωνσταντίνου Kαραμανλή

[….] Της το διηγήθηκε ο ίδιος ο Κωνσταντίνος Καραμανλής και αφορά τη συνάντησή του με τον τότε καγκελάριο της Ομοσπονδίας της Γερμανίας Χέλμουτ Σμιτ. Tον δέχθηκε στη Βόννη στο γραφείο του, όρθιος, ο καγκελάριος. Μετά τον τυπικό χαιρετισμό, γυρίζει και λέει στον Kαραμανλή «Mα πώς έχετε την απαίτηση να μπείτε στην EOK, με τα οικονομικά σας σε τέτοια χάλια. Tι μπορείτε να προσφέρετε. Δεν είσαστε έτοιμοι να συμβαδίσετε με τα άλλα κράτη – μέλη».

Και ο Kων. Καραμανλής εκρήγνυται: «Aκου να σου πώ, είμαι μεγαλύτερος από σένα. Κάτσε κάτω να τα πούμε, και μη βιάζεσαι. Πώς είναι δυνατόν, η Γερμανία που ματοκύλισε την Eυρώπη δυο φορές σε ισάριθμους πολέμους να είναι στην EOK και η Ελλάδα που σας έδωσε τα φώτα του πολιτισμού, να μην είναι;

Δεν είναι το αίτημά της δικαιολογημένο; Aυτά θα βγω έξω, να πω στους δημοσιογράφους που περιμένουν!».

Οπότε ο Χέλμουτ Σμιτ βγαίνει έξω, κατακόκκινος και δηλώνει: «Bεβαίως θα βοηθήσουμε την Ελλάδα που μας έδωσε τον πολιτισμό να μπει στην οικογένεια της Eυρώπης».

Aυτά τα είχα ακούσει, από τον ίδιο τον Κωνσταντίνο Kαραμανλή, συμπληρώνει η κ. Αρβελέρ.

[….]

ΦΩΤΟ – Η «ΚΑΘΗΜΕΡΙΝΉ» 21-11-1999



ΑΝΑΓΝΏΣΤΗΣ

ΟΙ ΑΛΗΘΕΙΕΣ ΚΑΙ ΤΑ ΨΕΜΑΤΑ ΤΩΝ ΕΥΡΩΠΑΙΩΝ Reuters: "Η μεγάλη απάτη με το ελληνικό χρέος - Έδωσαν δάνεια για να εισπράττουν τόκους"

Το πρακτορείο Reuters αποκαλύπτει μέσα από τέσσερις αλήθειες ή ψέματα όπως τις ονομάζει τη μεγάλη απάτη με το ελληνικό χρέος και πώς οι Ευρωπαίοι «έδεσαν» την Ελλάδα με τα μνημόνια δανείζοντας τη με χρήματα τα οποία παίρνουν πίσω ως τόκους. Λίγες ώρες πριν το Reuters είχε αποκαλύψει γερμανικό έγγραφο σύμφωνα με το οποίο το Βερολίνο παραδέχεται πώς με την αλλαγή κυβέρνησης στην Ελλάδα διαμορφώνεται μία νέα κατάσταση στη χώρα.
 
Η διαρροή του εγγράφου προκάλεσε την οργή του Γερμανού υπουργού Οικονομικών Βόλφγκανγκ Σόιμπλε αφού παρουσιάζει το Βερολίνο ως να πρέπει να έχει μία πιο ήπια στάση απέναντι στην Ελλάδα. Κι αυτό λίγες ώρες πριν τη συνάντηση του Σόιμπλε με τον Γιάννη Βαρουφάκη. 
 
Όσον αφορά τώρα στις αλήθειες και τα ψέματα των Ευρωπαίων για το ελληνικό χρέος ο αναλυτής και αρθρογράφος Edward Hadas τονίζει ότι κατά τη διάρκεια των διαπραγματεύσεων αγνοείται πως ο μοναδικός τρόπος δίκαιης μέτρησης του χρέους έγκειται στην καθαρή τρέχουσα αξία (Νet Ρresent Value).
 
«Όσοι γνωρίζουν οικονομικά, κατανοούν πως η μείωση του επιτοκίου των ομολόγων συνεπάγεται τη μείωση της πραγματικής τους αξίας. Όταν οι Ευρωπαίοι ισχυρίζονται πως δεν αποδέχονται καμία μείωση στην αξία των ελληνικών ομολόγων, ένα είναι σίγουρο… πως δεν λένε την αλήθεια! Άλλωστε, ήδη έχουν αποδεχθεί μία σημαντική μείωση της καθαρής τρέχουσας αξίας των ελληνικών ομολόγων. Μάλιστα, φαίνονται αρκετά πρόθυμοι να αποδεχθούν περαιτέρω μείωση…», αναφέρει.
 
Το δεύτερο ψέμα κατά τον κ. Hadas έγκειται στην παροχή τεράστιου όγκου δανείων προς την Ελλάδα, η οποία από το 2010 έως το 2014 ανέρχεται στα 254 δισ. ευρώ. «Όμως, η συντριπτική πλειονότητα των συγκεκριμένων χρημάτων επιστράφηκαν στους πιστωτές ως τόκοι και κεφάλαια προηγούμενων ελληνικών δανείων. Παράλληλα, η υψηλή συνεισφορά των Ευρωπαίων έγκειται στην επιβεβαίωση της ευρωπαϊκής επιρροής στις ελληνικές πολιτικές», λέει.
 
Το τρίτο μυστικό αφορά στις εξαγγελίες περί μη «δημοσιονομικής μεταβίβασης» (fiscal transfers). «Η Ε.Ε. είναι μία ένωση, όπου το χρήμα μετακινείται από το ένα κράτος στους πολίτες ενός άλλου κράτους. Μία τέτοια μεταφορά πραγματοποιήθηκε και στην Ελλάδα, όταν η ΕΚΤ χρηματοδότησε τις ελληνικές τράπεζες με χαμηλό επιτόκιο. Συμβαίνει και το αντίθετο όμως, όταν οι Έλληνες επιστήμονες μεταναστεύουν στη Γαλλία, καταβάλλοντας στη γαλλική κυβέρνηση τους φόρους τους».
 
Κατά τον αναλυτή του Reuters το εάν η Ελλάδα βγήκε ωφελημένη ή χαμένη από τις ευρωπαϊκές «μεταβιβάσεις» συνιστά ένα ατέρμονο debate. Όμως, η εμμονή στην εθελοτυφλία σχετικά με τη δημοσιονομική λιτότητα υπονομεύει την ουσία την Ε.Ε.«Μία Ένωση επιτάσσει και επιζητά τον καταμερισμό των κερδών και των απωλειών. Οι ισχυροί και πλούσιοι υποτίθεται πως πρέπει να στηρίζουν τους αδύναμους και φτωχούς».
 
Το τελευταίο ψέμα κατά τον κ. Hadas είναι ηθικό. «H υπαναχώρηση στην αποπληρωμή του χρέους δεν συνιστά απαραιτήτως μία λαθεμένη επιλογή, όπως συμβαίνει με τους πιστωτές της Ελλάδας. Το ίδιο φυσικά ισχύει και στην περίπτωση της εκπλήρωσης των δανειακών υποχρεώσεων μίας χώρας, εν μέσω βαθιάς ύφεσης».
 
Πρόκειται λοιπόν για ακόμη μία φωνή που λέει ότι το ελληνικό χρέος είναι πλασματικό και δημιουργήθηκε για να ασκηθεί εξουσία στην Ελλάδα και προφανώς για να δεθεί «χειροπόδαρα» η χώρα με τα δεσμά του μνημονίου.
 
Άσκηση πολιτικής πίεσης είναι σαφώς και η απόφαση της ΕΚΤ να μην δεχθεί από τις 11 Φεβρουαρίου και μετά τα ελληνικά ομόλογα ως ενέχυρα. Κι αυτό δεν το λέει μόνο η ελληνική κυβέρνηση, το σημειώνει το πρακτορείο Bloomberg επισημαίνοντας πώς η απόφαση αυτή δεν θα έχει επίδραση στις τράπεζες και την ρευστότητα τους, αλλά συνιστά άσκηση πολιτικής πίεσης στην κυβέρνηση. 
 

Τετάρτη 4 Φεβρουαρίου 2015

Ο Σούρλας ξεσκεπάζει τον απίθανο Χάρη Θεοχάρη

Ερωτήματα για εγκύκλιο που εξέδωσε ο πρώην ΓΓ Εσόδων και νυν βουλευτής του Ποταμιού Χάρης Θεοχάρης διατυπώνει ο γενικός γραμματέας Διαφάνειας Γιώργος Σούρλας μετά τις καταγγελίες του πρώτου ότι δέχθηκε απειλές κατά τη διάρκεια της θητείας του.
Ο κ. Σούρλας αναρωτιέται αν «μετά από τέτοιες πιέσεις εξέδωσε στις 21.8.2013, δέκα περίπου μήνες πριν την παραίτησή του, την ΠΟΛ 1198 εγκύκλιό του με την οποία προσπαθούσε, μεταξύ άλλων, να ερμηνεύσει κατά τέτοιο τρόπο το νόμο ώστε να μην
εισπραχθούν φόροι, πρόστιμα και προσαυξήσεις εκατοντάδων εκατομμυρίων ευρώ, για τις χρήσεις 2010 και 2011, που είχαν επιβληθεί σε εταιρείες που δραστηριοποιούνταν με τριγωνικές συναλλαγές μέσω off shore εταιρειών;»
Και τα ερωτήματα του κ. Σούρλα συνεχίζονται καθώς αναρωτιέται «δεν γνώριζε άραγε ότι μια εγκύκλιος, όπως η δική του, δεν παράγει δίκαιο και, ασφαλώς, δεν θα μπορούσε να τροποποιήσει τις ισχύουσες τότε διατάξεις νόμου;» ενώ παράλληλα σημειώνει με νόημα ότι η έκδοση της επίμαχης εγκυκλίου αποτέλεσε την βάση για την ανάληψη νομοθετικών πρωτοβουλιών.
Ολόκληρη η ανακοίνωση του κ. Σούρλα έχει ως εξής:
Σχετικά με τις δηλώσεις του πρώην γενικού γραμματέα δημοσίων εσόδων και νυν βουλευτή του «Ποταμιού» Χ. Θεοχάρη, ότι κατά την άσκηση των καθηκόντων του για την είσπραξη των φόρων «δεχόταν απειλές» και ότι «αντιστάθηκε μέχρι ενός σημείου, αλλά μετά έπρεπε να φύγει», ο Γ. Σούρλας ερωτά:
Μήπως εννοεί ότι μετά από τέτοιες πιέσεις εξέδωσε στις 21.8.2013, δέκα περίπου μήνες πριν την παραίτησή του, την ΠΟΛ 1198 εγκύκλιό του με την οποία προσπαθούσε, μεταξύ άλλων, να ερμηνεύσει κατά τέτοιο τρόπο το νόμο ώστε να μην εισπραχθούν φόροι, πρόστιμα και προσαυξήσεις εκατοντάδων εκατομμυρίων ευρώ, για τις χρήσεις 2010 και 2011, που είχαν επιβληθεί σε εταιρείες που δραστηριοποιούνταν με τριγωνικές συναλλαγές μέσω off shore εταιρειών;
Δεν γνώριζε άραγε ότι μια εγκύκλιος, όπως η δική του, δεν παράγει δίκαιο και, ασφαλώς, δεν θα μπορούσε να τροποποιήσει τις ισχύουσες τότε διατάξεις νόμου; Άλλωστε, ακριβώς γι’ αυτό το λόγο η συγκεκριμένη εγκύκλιός του δεν έγινε δεκτή από τις ελεγκτικές και εισπρακτικές υπηρεσίες.
Ωστόσο, η εγκύκλιός του αυτή αποτέλεσε την αφετηρία για την προώθηση νομοθετικών ρυθμίσεων, μέσα από αλλεπάλληλες προσπάθειες με τροπολογίες.
Δυστυχώς, παρά τις επισημάνσεις της Γενικής Γραμματείας Διαφάνειας ότι όχι μόνον δεν έπρεπε να ψηφιστούν αυτές οι ρυθμίσεις, αλλά αντιθέτως έπρεπε να επανέλθουν οι σχετικές διατάξεις του ν. 3842/2010 για να τεθεί τέρμα στο αμαρτωλό καθεστώς των τριγωνικών συναλλαγών, «διαγράφηκαν» τελικά φόροι, πρόστιμα και προσαυξήσεις εκατοντάδων εκατομμυρίων ευρώ, ενώ συνεχίζεται και το αμαρτωλό αυτό καθεστώς των τριγωνικών συναλλαγών με off shore εταιρείες.


Mπραβο σας κ. Σαμαρά για τις επιλογές σας.Συγχαρητήρια. Γιώργος Κύρτσος: Η κυβέρνηση Καραμανλή πρωταγωνίστησε στη χρεοκοπία.


Για τεράστιες ευθύνες της κυβέρνησης Καραμανλή στη χρεοκοπία του ελληνικού δημοσίου, έκανε λόγο ο Γιώργος Κύρτσος μιλώντας στην Ελλη Στάη.

Ο ευρωβουλευτής της ΝΔ Γιώργος Κύρτσος μίλησε στην εκπομπή της Ελλης Στάη «Το TheTOC στα Παραπολιτικά 90,1» όπου έριξε ευθύνες στην κυβέρνηση του Κώστα Καραμανλή για τη χρεοκοπία του ελληνικού δημοσίου.
«Στη ΝΔ δεν έχουν αποφασίσει ακόμα τι ακριβώς συνέβη από το 2004 μέχρι το 2009. Αν δηλαδή η τότε κυβέρνηση Καραμανλή συνέβαλε στη χρεοκοπία του ελληνικού δημοσίου ή όχι.»
Εσείς τι πιστεύετε; Συνέβαλε ναι ή όχι;
«Εγώ λέω ότι πρωταγωνίστησε, όχι απλώς συνέβαλε και το χαρακτηριστικό παράδειγμα είναι ότι η επιδότηση του ασφαλιστικού το 2004 ήταν 5δισ. τον χρόνο από τον προϋπολογισμό και μέχρι το 2009 έφτασε τα 15 δισ.»

PS. Να παραδώσει την έδρα και να πάει να γαμηθει ο ίδιος και ο σημερινός του προεδρος
 

Δευτέρα 2 Φεβρουαρίου 2015

Φ. Κρανιδιώτης: "Η ΝΔ θα πρέπει να απολογηθεί αν πετύχει ο Τσίπρας" (εικόνα)

Έξω από την κομματική γραμμή φαίνεται πως βρίσκεται ο Φαήλος Κρανιδιώτης, ο οποίος, αφήνει ένα «εάν», μη αποκλείοντας την πιθανότητα να πετύχουν οι διαπραγματεύσεις του ΣΥΡΙΖΑ.
Σε αυτή την περίπτωση μάλιστα, το στέλεχος της Νέας Δημοκρατίας που θεωρείται οπαδός της «πατριωτικής δεξιάς», με ανάρτησή του στο facebook, σημειώνει ότι η Νέα Δημοκρατία θα πρέπει να δώσει εξηγήσεις αν πετύχει ο Αλέξης Τσίπρας.

Ο Γιακουμάτος «καρφώνει» τον Γεωργιάδη: «Είμαι 25 χρόνια στη ΝΔ, θα με εκφράσει ο χθεσινός;»

Βολές κατά του Άδωνη Γεωργιάδη εξαπέλυσε ο Γεράσιμος Γιακουμάτος με αφορμή τις δηλώσεις του πρώτου, σύμφωνα με τις οποίες δεν θα πρόκειται να ψηφίσει τις αυξήσεις στα 751 ευρώ, για τις οποίες έχει δεσμευθεί ο ΣΥΡΙΖΑ, και ότι θα απολύσει κόσμο από την επιχείρησή του.
ο κ. Γιακουμάτος εμφανίστηκε θετικός στις προθέσεις της νέας ελληνικής κυβέρνησης για επαναφορά του κατώτατου μισθού και την 13 σύνταξη σε όσους έχουν μικρές απολαβές, υπογραμμίζοντας την ανάγκη να βρεθούν από τον κ. Στρατούλη τρόποι χρηματοδότησης του ασφαλιστικού συστήματος, καθώς απαιτούνται 26 δισ. ετησίως για τις συντάξεις και δεν είναι βιώσιμο.
«Εγώ θα σας πω την άποψή μου. Άκουσα τον κ. Στρατούλη και θα σας πω ότι πρέπει να είναι πολύ αφελής και μισερός αυτός που δεν θα ψηφίσει την αύξηση συντάξεων. Ό,τι δώσεις στον ηλικιωμένο είναι θεϊκό. Όχι ανθρώπινο, θεϊκό».
Κληθείς να σχολιάσει τις δηλώσεις Γεωργιάδη, ο κ. Γιακουμάτος σημείωσε χαρακτηριστικά ότι«είμαι 25 χρόνια στη ΝΔ. Θα με εκφράσει ο χθεσινός;».

Παραλήρημα Γεωργιάδη: Xαρακτήρισε τις δημοκρατικές εσωκομματικές διαδικασίες "αριστερίστικες" - Που νομίζει ότι βρίσκεται;

Τραγική ατάκα εκστόμισε ο Άδωνις Γεωργιάδης, επιβεβαιώνοντας πως όποιος μιλάει συνέχεια θα πει και πολλές μπαρούφες. Ο βουλευτής της ΝΔ , μάλλον δεν έχει καταλάβει ακόμα σε ποιο κόμμα έχει έρθει, αυτό που ίδρυσε ο Κωνσταντίνος Καραμανλής και χτες το βράδυ χαρακτήρισε τις δημοκρατικές εσωκομματικές διαδικασίες "αριστερίστικες" .
Aπό πότε κύριε Γεωργιάδη οι δημοκρατικές διαδικασίες είναι "αριστερίστικες" σε ένα μεγάλο δημοκρατικό κόμμα;
Να πει ο κύριος Γεωργιάδης πως γίνονται οι συζητήσεις σε ένα κόμμα που συνετρίβη στις εκλογές.
Αλλά τι να περιμένεις από έναν άνθρωπο που χαρακτηρίζει το 27,5 % και τις 8,5 μονάδες διαφορά από το συνοθύλευμα του ΣΥΡΙΖΑ ως "η ΝΔ κράτησε το ποσοστό της" .
Από την άλλη είναι λογικό, καθώς ο Άδωνις Γεωργιάδης δεν ήταν στη Νέα Δημοκρατία, ούτε όταν παραιτήθηκε ο Κώνσταντίνος Μητσοτάκης με 40% , ούτε όταν παραιτήθηκε το ίδιο βράδυ ο Κώστας Καραμανλής.
Επειγόντως κάποιος να του εξηγήσει σε ποιο κόμμα έχει έρθει...

Η βάση της Νέας Δημοκρατίας στέλνει μήνυμα στον Αντώνη Σαμαρά






26 πρόεδροι ΝΟΔΕ ανοίγουν τα χαρτιά τους
H Βάση της Νέας Δημοκρατίας μιλάει Από την Φλώρινα μέχρι το Ρέθυμνο και από την Κεφαλονιά μέχρι τον Έβρο. Και αυτό που ζητάει –στην πλειοψηφία της- από την ηγεσία της Νέας Δημοκρατίας είναι Συνέδριο και να αναζητηθούν οι ευθύνες για την μεγάλη εκλογική ήττα της Νέας Δημοκρατίας.Οι περισσότεροι πρόεδροι των ΝΟΔΕ εκφράζουν την δυσαρέσκεια τους για ότι... η φωνή τους δεν έφτασε ποτέ στο Μέγαρο Μαξίμου και καταλογίζουν σοβαρές ευθύνες στο κύκλο των συμβούλων του Aντώνη Σαμαρά και ορισμένοι στον ίδιο.
Σημειώνουν την λανθασμένη επικοινωνιακή τακτική της Ν.Δ αλλά και την αποτυχημένη προεκλογική καμπάνια. Άλλοι επισημαίνουν ότι η Ν.Δ πρέπει να κάνει ανανέωση του προσωπικού της δυναμικού και να στραφούμε σε λύση νεότερου προέδρου- προτείνουν, μάλιστα και ονόματα- άλλοι πιστεύουν ότι μόνο ο Κώστας Καραμανλής μπορεί να ξανασυσπειρώσει την παράταξη.
Σε κάθε περίπτωση τα parapolitika.gr δίνουν το πολυπόθητο βήμα στους πυρήνες της παράταξης σε όλη τη χώρα και αυτοί σχολιάζουν:

Κώστας Σύρρος - ΝΟΔΕ ΑΙΤΩΛΟΑΚΑΡΝΑΝΙΑΣ

Στη Νέα Δημοκρατία ήρθε η ώρα να κάνουμε την αυτοκριτική μας και να αποφασίσουμε τη στρατηγική που θα ακολουθηθεί, πάντα με κύριο γνώμονα το καλό της Πατρίδας. Πρέπει σύντομα να οργανωθεί η φωνή της αντιπολίτευσης για να παρακολουθεί και να ελέγχει την κυβέρνηση, όπως απορρέει από το θεσμικό της ρόλο.

Τίμος Κατσίπος - ΝΟΔΕ ΑΡΚΑΔΙΑΣ
Ήταν ξεκάθαρο το μήνυμα ήττας που λάβαμε στις εκλογές. Έχει ευθύνη και ο Αντώνης Σαμαράς. Όταν εξελέγη το 2009, ο ΣΥΡΙΖΑ πάλευε να μπει στην Βουλή και τώρα είναι στην εξουσία.
Πρέπει να γίνει Συνέδριο και αν θέλει να είναι ξανά πρόεδρος να ανανεώσει την εντολή που πήρε. Η βάση πρέπει να ακούγεται. Δεν γίνεται οι πρόεδροι των ΝΟΔΕ να καλούνται μια φορά τα 3 χρόνια να πουν την γνωμη τους και χωρίς μάλιστα την παρουσία του Προέδρου...

Νίκος Κέφης - ΝΟΔΕ AΡΤΑΣ
Μετά από κάθε εκλογική ήττα συνηθίζεται να συνέρχονται τα όργανα να εξετάζουν το αποτέλεσμα καθώς και τους λόγους που συνέβαλαν. Η βάση πρέπει να εκφραστεί αυτή τη φορά. Υπήρξαν λάθη και επικοινωνιακά αλλά και ουσιαστικά. Ο ΕΝΦΙΑ είναι το πιο χαρακτηριστικό.

Σωτήρης Συνωλας - ΝΟΔΕ ΔΡΑΜΑΣ
Η ήττα ήταν βαριά. Πρέπει να πάμε σε Έκτακτο Συνέδριο, να συγκληθούν όλα τα όργανα και οι ευθύνες αυτής της ήττας πρέπει να γίνουν γνωστές.

Απόστολος Βαρδάκωστας - ΝΟΔΕ ΕΥΒΟΙΑΣ
Ηρεμία και άμεσα ανασυγκρότηση.

Κώστας Λαθύρης - ΝΟΔΕ ΕΥΡΥΤΑΝΙΑΣ

Η Ν.Δ έχει χάσει το κοινωνικό της προφίλ. Τα όργανα πρέπει να συγκλιθούν, πρέπει να γίνει Συνέδριο χθες και ο κόσμος της Ευρυτανίας θέλει να ενα νέο πρόσωπο, άφθαρτο, να ηγηθεί του κόμματος.

Διονύσης Κομιώτης - ΝΟΔΕ ΖΑΚΥΝΘΟΥ
Δεν είμαστε καθόλου ευχαριστημένοι με το αποτέλεσμα. Εγιναν τρομερά επικοινωνιακά λάθη. Να πάμε σε Συνέδριο, να γίνει αναδιάρθρωση σε όλους τους τομείς του κόμματος. Να ξαναστηθούν οι τοπικές οργανώσεις. Η βάση πρέπει να μιλάει και όχι οι 2-3 κολλητοί της εκάστοτε ηγεσίας. Αν είχε περάσει η Βάση τα μηνύματα της στον πρόεδρο, δεν θα είχαμε αυτά τα αποτελέσματα.

Γιώργος Χήνος - ΝΟΔΕ ΗΛΕΙΑΣ

Να λειτουργήσουν επιτέλους τα όργανα του κόμματος, να σταματήσει η εσωστρέφεια. Έγιναν λάθη, πρέπει να δούμε τι έφταιξε. Με ηρεμία, όμως.

Αλκιβιάδης Λάμπρου - ΝΟΔΕ ΘΕΣΠΡΩΤΙΑΣ

Πρέπει να λειτουργήσουν τα όργανα, να συνεδριάση η Πολιτική Επιτροπή και να φτάσουμε σε Συνέδριο. Είναι λογικό μετά απο μία τέτοια οδυνηρή ήττα. Η Συγγρού πρέπει να μας ακούει περισσότερο. Να ξανακερδίσουμε την εμπιστοσύνη του κόσμου.

Παναγιώτης Παρλαπάς - ΝΟΔΕ ΗΜΑΘΙΑΣ
8,5% ήττα είναι μία μεγάλη ήττα. Το περιβάλλον Σαμαρά φταίει περισσότερο απ' όλους. Πρέπει να γίνει αποτίμηση και σίγουρα Συνέδριο. Μην κρυφτούμε πάλι.

Σταύρος Σταυράκογλου - ΝΟΔΕ ΕΒΡΟΥ
Ο μέσος Ελληνας ψηφοφόρος αποδοκίμασε την Νέα Δημοκρατία, δηλαδή τις πολιτικές της κυβέρνησης Σαμαρα. Πρέπει να γίνει προσκλητήριο στην Βάση γιατί τη Βάση την ξεχάσαμε. Να μαζευτούν όλα τα κομματια της Κεντροδεξιάς και ειδικά το Κέντρο που το χάσαμε. Συνέδριο, οπωσδήποτε, αρχών και θέσεων.

Κώστας Ευθυμιάδης - ΝΟΔΕ ΚΑΒΑΛΑΣ
Πρέπει να γίνει Συνέδριο και να γίνει ένα ξεκαθάρισμα για την μετέπειτα πορεία του κόμματος. Η Ν.Δ είναι ένα λαϊκό κόμμα και πρέπει να ξαναγυρίσουμε στις φιλολαϊκές πολιτικές.

Σοφία Τόλια - ΝΟΔΕ ΚΑΡΔΙΤΣΑΣ

Πρέπει να γίνει γενναία αυτοκριτική μέσα και από ένα Συνέδριο. Ευθύνες έχουν όλοι. Και οι αυλικοί του Σαμαρά αλλά και ο ίδιος. Η καμπάνια και η στρατηγική ήταν λάθος.

Δημήτρης Καραμανίδης - ΝΟΔΕ ΚΑΣΤΟΡΙΑΣ

Πρέπει να ανασυνταχθούμε σαν παράταξη και να βάλουμε νέα πρόσωπα σε όλες τις κομματικές βαθμίδες. Να γίνει συνέδριο και να βρούμε έναν νεότερο αρχηγό, από την νεότερη γενιά να μπορεί να αντιπαρατεθεί με τον Αλέξη Τσίπρα.

Βαγγέλης Λουκέρης - ΝΟΔΕ ΚΕΦΑΛΛΟΝΙΑΣ

Έγιναν λάθη, πρέπει να τα συζητήσουμε. Αλλά είχαμε και 5 χρόνια σκληρής λιτότητας. Οι δύο βασικές αιτίες είναι ο ανάλγητος φόρος ΕΝΦΙΑ που φορολογούσε ακίνητα που δεν είχαμε κανένα εισόδημα από αυτά. Η δεύτερη αιτία είναι οι άνθρωποι που εμπιστεύτηκε η κυβέρνηση Σαμαρά. Από τους Στουρνάρα και Θεοχάρη μέχρι τους στενούς συμβούλους. Όχι, όμως αλλαγή ηγεσίας. Προέχει τώρα να βρούμε βηματισμό.

Τριαντάφυλλος Πέτρογλου - ΝΟΔΕ ΚΙΛΚΙΣ
Πρέπει να αναζητηθούν οι ευθύνες σε ένα διευρυμένο Συνέδριο αλλά όχι εν θερμώ. Όλοι φταίξαμε αλλά το ψάρι βρωμάει από το κεφάλι. . Πρέπει να αναζητηθούν οι ευθύνες σε όσους συμβούλευαν τον Σαμαρά.

Ευλαμπία Πρωίου - ΝΟΔΕ ΚΟΖΑΝΗΣ
Αν δεν ήταν αυτές οι εξελίξεις σε οικονομικό επίπεδο, θα έλεγα ότι πρέπει άμεσα να πάμε σε Συνέδριο για να ακουστεί η Βάση.

Γιώργος Κίτσιος - ΝΟΔΕ ΜΑΓΝΗΣΙΑΣ

Σε λίγο καιρό θα ακουστούν οι απόψεις στην Πολιτική Επιτροπή όπου μετέχουν οι πρόεδροι των ΝΟΔΕ. Λάθη έγιναν επικοινωνιακά, θα συζητηθούν στα όργανα. Μετά θα αποφασιστεί Συνέδριο.

Γιώργος Ιγνατιάδης - ΝΟΔΕ ΞΑΝΘΗΣ
Πρέπει να πάμε άμεσα σε Συνέδριο. Υπάρχουν ευθύνες για την εκλογική ήττα. Δεν μπορεί ο Σαμαράς να μη βλέπει την πραγματικότητα. Οι σύμβουλοί του δεν του έδειχναν την πραγματική εικόνα.

Θανάσης Γιδάρης - ΝΟΔΕ ΠΕΛΛΑΣ
Αποτύχαμε οργανωτικά. Η καμπάνια ήταν εντελώς λάθος. Πρέπει να πάμε σε Συνέδριο και να βρούμε τους υπαίτιους της ξεκάθαρης αυτής ήττας. Εκεί θα δούμε αν θα ανανεωθεί η εμπιστοσύνη στον Σαμαρά ή αν θα τεθεί επικεφαλής ένας νεότερος αρχηγός. Είμαστε υπέρ της ανανέωσης στην ηγετική ομάδα της Ν.Δ αλλά όχι σαν κακή απομίμηση του Αλέξη Τσίπρα.

Γιώργος Ντάκουλας - ΝΟΔΕ ΠΡΕΒΕΖΗΣ

Στο κόμμα έχουμε διαδικασίες και πρέπει να λειτουργήσουν τα όργανα. Κάποια στιγμή πρέπει να γίνει και Συνέδριο. Ωστόσο, τώρα προέχει η σωτηρία της πατρίδας καθώς οι εξελίξεις που διαμορφώνονται δεν είναι θετικές.

Μανώλης Φουρφουλάκης - ΝΟΔΕ ΡΕΘΥΜΝΗΣ

Καταρχάς, πρέπει να γίνει ένα μεγάλο Συνέδριο. Η προεκλογική καμπάνια ήταν πολύ λανθασμένη. Προς το παρόν δεν χρειάζεται αλλαγή ηγεσίας. Αλλά, μονο ο Καραμανλής μπορεί να συσπειρώσει απόλυτα την παράταξη. Αν φύγει ο Σαμαράς, τότε πρέπει να αναζητήσουμε έναν μικρότερο πολιτικό αρχηγό. Θεωρώ η Ολγα (Κεφαλλογιάνη), ο Απόστολος Τζιτζικώστας και ο Κυριάκος Μητσοτάκης θα μπορούσαν να διεκδικήσουν την αρχηγεία.

Ντίνος Μορφακίδης - ΝΟΔΕ ΡΟΔΟΠΗ

Πρέπει να κάνουμε έναν απολογισμό με ηρεμία. Πρέπει να λειτουργήσουν από το μικρότερο έως το μεγαλύτερο, τα πολιτικά όργανα.

Νίκος Μουζακιάρης - ΝΟΔΕ ΤΡΙΚΑΛΩΝ
Πληρώσαμε την πολιτική λιτότητας. 5 χρόνια λιτότητας βγήκαν στην κάλπη. Υπάρχουν σοβαρές ευθύνες, όμως. Είχαμε συμφωνήσει να συναντιόμαστε εμείς οι πρόεδροι των ΝΟΔΕ με τον Πρόεδρο της ΝΔ κάθε τρεις μήνες. Δεν τηρήθηκε. Δύσκολη η επικοινωνία με το Μαξίμου. Και σε αυτό φταίνε κάποιοι σύμβουλοι που δεν μας άφηναν.

Στέλιος Κανέλλος - ΝΟΔΕ ΦΘΙΩΤΙΔΑΣ

Πρέπει να γίνουν ουσιαστικές αλλαγές με ψυχραιμία αλλά όχι αδράνεια. Καταρχάς η Νέα Δημοκρατία πρέπει να κάνει στροφή στο μεταρρυθμιστικό Κέντρο, το οποίο το χάσαμε. Πρέπει να γίνει ανανέωση του ανθρώπινου δυναμικού στο κόμμα αλλά και του πολιτικού λόγου. Να σταματήσει ο παλαιοκομματικός λόγος. Έτσι θα επιστρέψουν οι νέοι που μας γύρισαν την πλάτη.

Θωμάς Θεοδώρου - ΝΟΔΕ ΦΛΩΡΙΝΑΣ

Ήταν σοκαριστική και τραγική η ήττα. Ο Αντώνης Σαμαράς και οι σύμβουλοί του υποτίμησαν τον Αλέξη Τσίπρα και αυτό ήταν μεγάλο λάθος. Είμαστε σε εγρήγορση και περιμένουμε να λειτουργήσουν τα όργανα του κόμματος.

Του Σωτήρη Πίκουλα
parapolitika.gr

Χαρά και δόξα του ηγέτη

του Χρήστου Γιανναρά 

Είναι επιπόλαιο να επενδύουμε ελπίδες στο καινούργιο, μόνο επειδή είναι καινούργιο. Δεν είναι «γκρίνια» ούτε «απαισιοδοξία» να σώζουμε σε εγρήγορση την κριτική μας σκέψη, συνεχώς.

Το αποτέλεσμα των εκλογών της περασμένης Κυριακής βεβαίωσε αυτό που, χρόνια τώρα, πιστοποιεί η κριτική σκέψη: Οτι το πολιτικό μας σύστημα έχει καταρρεύσει. Η ψήφος κάποιων εκατοντάδων χιλιάδων πολιτών έφερε τρίτο σε δύναμη κόμμα στη Βουλή έναν πολιτικό σχηματισμό με απροκάλυπτα φασιστικές πρακτικές και νοοτροπία. Σίγουρα είναι ψήφος τιμωρητική, οργής και αηδίας για την ανικανότητα και τη διαφθορά, τον αμοραλισμό και τη μικρόνοια των κυβερνήσεων του πράσινου και του γαλάζιου ΠΑΣΟΚ. Αλλά τόσοι πολίτες, που για δεύτερη φορά μέσα σε τρία χρόνια ψηφίζουν ναζιστικού τύπου κόμμα, μάλλον παγιώνονται στην ενεργό άρνηση των όρων της αντιπροσωπευτικής δημοκρατίας. Και, μαζί με το κόμμα των εραστών της δικτατορίας του προλεταριάτου, επιτείνουν σοβαρά την καταξίωση μεθόδων ολοκληρωτισμού στους κόλπους του πολιτικού μας συστήματος.

Αλλά και η εκπληκτική αύξηση της κοινοβουλευτικής δύναμης του ΣΥΡΙΖΑ μέσα σε ελάχιστα χρόνια (ένα πολυσυλλεκτικό σχήμα, σχεδόν περιθωριακών «συνιστωσών», καθηλωμένο επί δεκαετίες σε ποσοστά εκλογικής προτίμησης κάτω του 5 ή 4 ή 3%, που εκτινάσσεται, μέσα σε κάποιους μήνες στο 27 και μέσα σε εβδομάδες στο 36,5%) δεν μαρτυρεί υγεία του πολιτικού συστήματος. Κλήθηκε να σχηματίσει κυβέρνηση ο ΣΥΡΙΖΑ χωρίς να έχει εμφανίσει ποτέ πρόγραμμα πολιτικό, καταστατικές θέσεις του για την εξωτερική πολιτική, την κατεστραμμένη παιδεία, το ασφαλιστικό, το σύστημα υγείας, τον συνδικαλισμό, τον κοινωνικό έλεγχο των ΜΜΕ, τη λογοδοσία εργοληπτών και προμηθευτών του Δημοσίου. Και όταν ένα κόμμα επιλέγεται από τους ψηφοφόρους για να κυβερνήσει τον τόπο, χωρίς να έχει πρόγραμμα (παρά μόνο διακηρύξεις διαχειριστικών της οικονομίας μέτρων), τότε δικαιούμαστε να συναγάγουμε ότι το πολιτικό σύστημα έχει αχρηστευθεί ή καταρρεύσει.

Βέβαια, στα σαράντα (40) χρόνια της «μεταπολίτευσης» η υποχρέωση των κομμάτων να καταθέτουν πρόγραμμα κυβερνητικών προτάσεων (θεμελιώδης προϋπόθεση λειτουργίας της κοινοβουλευτικής δημοκρατίας), αγνοείται παγιωμένα. Εχει υποκατασταθεί με ανταγωνιστικές συνταγές πλύσης εγκεφάλου των ψηφοφόρων, από ειδικούς, χρυσοπληρωμένους διαφημιστές που «λανσάρουν» τις κομματικές επαγγελίες ακριβώς με τα ψυχολογικά τεχνάσματα επιβολής στην αγορά μιας οδοντόπαστας ή ενός απορρυπαντικού. Και οι «οργανικοί διανοούμενοι» κορυβαντιούν ότι ποτέ άλλοτε στην Ελλάδα δεν είχαμε τόση δημοκρατία!
Το πολιτικό σύστημα της μεταπολίτευσης κατέρρευσε διαλύοντας (στην κυριολεξία) το κράτος και την κοινωνία, με εφιαλτικές συνέπειες για την ίδια τη βιοτική συντήρηση του πληθυσμού και την ιστορική συνέχεια των Ελλήνων – το λεγόμενο πολιτικό σύστημα υποκαταστάθηκε ολοκληρωτικά από το «πελατειακό κράτος». Το πράσινο και το γαλάζιο ΠΑΣΟΚ, με συνεργό το «εγγράμματον τμήμα» του ΠΑΣΟΚ, τον τότε «Συνασπισμό», δημιούργησαν, μεθοδικά και εν ψυχρώ, ένα τερατώδες πελατειακό κράτος. Αρχικά καταληστεύοντας το κοινωνικό (δημόσιο) χρήμα, τους πακτωλούς που εισέρρευσαν στη χώρα για «σύγκλιση» της ελληνικής με τις οικονομίες των χωρών της Ευρωπαϊκής Ενωσης, και στη συνέχεια με έναν εξωφρενικό, παράφρονα υπερδανεισμό. Το σύστημα διακυβέρνησης αλλοτριώθηκε σε σύστημα διαπλοκής λωποδυτικών συμφερόντων απροσμέτρητης σήψης και θεσμοποιημένου αμοραλισμού, που βύθισε την ελλαδική κοινωνία σε ανήκεστη παρακμή και πρωτογονισμό.

Οταν η καταστροφή πήρε διαστάσεις γενικής κατάρρευσης (με τη δήμευση των κρατικών ομολόγων, το κλείσιμο καταστημάτων, την αποβιομηχάνιση, τις απολύσεις, τα ιλιγγιώδη ποσοστά ανεργίας, την εξοντωτική φορολογία, την πείνα και τα συσσίτια σε ολόκληρη τη χώρα), οι αυτουργοί της κακουργίας εμφάνισαν ως αυτονόητο να αναλάβουν οι ίδιοι και τη διαχείρισή της. Ζήσαμε μια πρώτη φάση μικρονοϊκής ιλαροτραγωδίας με τον ολίγιστο των Παπανδρέου και την αυλή του, για να ακολουθήσει το μέγιστο της ευτέλειας, της ανικανότητας και του αμοραλισμού στην περίπτωση της δίδυμης διακυβέρνησης Σαμαρά - Βενιζέλου. Το βράδυ της περασμένης Κυριακής, των εκλογών, έπεσε για το δίδυμο, μάλλον οριστικά, η αυλαία. Ο κ. Σαμαράς εμφανίστηκε πελιδνός και κατεαγμένος, αλλά όχι για να ελευθερώσει, με την παραίτησή του, εξελίξεις στο κόμμα του. Εμφανίστηκε για να κομπάσει και πάλι, να μεγαλορρημονήσει τα ολέθρια κατορθώματά του.

Σε κάθε κρίσιμη αλλαγή ηγεσίας της χώρας, το «καινούργιο» πριμοδοτείται με επενδύσεις ελπίδων, εμπιστοσύνης, αισιοδοξίας. Κάθε φορά ο νικητής πανίσχυρος, θωρακισμένος με τις αισιόδοξες προσδοκίες του λαϊκού σώματος: O Ανδρέας Παπανδρέου το 1981, παντοδύναμος, ο Κων. Μητσοτάκης το 1990 με το 46,89% των ψηφοφόρων μαζί του, ο Κων. Σημίτης το 1996, Καραμανλής ο βραχύς το 2004, με 165 έδρες. Και κάθε φορά οι ελπίδες να μαδάνε μέσα σε λίγους μήνες, ο λαός να μένει με τη γεύση του ανέφικτου, οι τιμημένοι με την εμπιστοσύνη του λαού αξιολύπητοι αποτυχημένοι, ευτελισμένοι.

Ο Αλέξης Τσίπρας κομίζει τη φρεσκάδα τού εντελώς καινούργιου, του άφθορου. Δεν διαθέτει κόμμα, διαχειρίζεται τη δυνατότητα να πλάσει κόμμα. Να πρωτοπορήσει στην ώριμη πια απαίτηση των καιρών για μια Αριστερά ρεαλιστικά κοινωνιοκεντρική, ελευθερωμένη, επιτέλους, από τις αρτηριοσκληρωτικές αγκυλώσεις του παλαιοημερολογίτικου (και μεταπρατικού επιπλέον) μαρξισμού. Να χαρεί την τιμή και τη δόξα να υπηρετήσει τον λαό και τις ζωτικές ανάγκες του – όχι τον παλιμβαρβαρισμό της καταναλωτικής προτεραιότητας. Να στήσει θεσμούς που θα ποδηγετήσουν την ελληνική κοινωνία στην ελευθερία από τον ζυγό της εγωκεντρικής χυδαιότητας, της βουλιμικής εξηλιθίωσης, της αρπακτικής αποκτήνωσης.

Σπάνια η Ιστορία χαρίζει τόσο συναρπαστικές δυνατότητες σε έναν τόσο νεαρό ηγέτη. Εχει να περπατήσει, κυριολεκτικά, στην κόψη του ξυραφιού: Ο ένας μέγιστος κίνδυνος είναι να «ψηλώσει ο νους του», να χάσει τη σύνεση που χαρίζει η σοβαρότητα, η σεμνότητα, η ταπεινότητα του αληθινού δημιουργού. Ο δεύτερος κίνδυνος: να τον υποτάξει η παλαιοκομματική χαμέρπεια στην κρετινική λογική τής, με κάθε θυσία, επανεκλογής. Το μυστικό του αληθινού ηγέτη είναι η προσήλωσή του στο «ή τώρα ή ποτέ».

Κυριακή 1 Φεβρουαρίου 2015

ΣΟΚ από ΓΕΡΜΑΝΟ ΧΡΗΜΑΤΙΣΤΗ! “Το ΔΝΤ καταστρέφει σκόπιμα την Ελλάδα για να ξεπουληθούν τα κοιτάσματά της”!



Γερμανός ειδικός σε θέματα χρηματιστηρίου Ντιρκ Μιούλερ – γνωστός και ως «Mr. Dax» -, στο νέο βιβλίο του, με τίτλο «Showdown», υποστηρίζει ότι οι ΗΠΑ προκάλεσαν την κρίση στην Ευρώπη…
προκειμένου να ανακόψουν την αύξηση της επιρροής του ευρώ έναντι του δολαρίου.

Ο ίδιος θεωρεί,σύμφωνα με το eleysis-ellinwn.gr, ότι η Ελλάδα θα ήταν καλύτερα αν είχε το δικό της νόμισμα ή αν αξιοποιούσε τα κοιτάσματα φυσικού αερίου της, καθώς, όπως λέει, «στο ελληνικό υπεδάφος βρίσκονται τα μεγαλύτερα αποθέματα στην Ευρώπη», ενώ τονίζει ότι σκοπός του ΔΝΤ είναι να καταστρέψει την ελληνική οικονομία ώστε τα ελληνικά κοιτάσματα να πωληθούν φθηνά σε πολυεθνικές.

Σε συνέντευξή του,σύμφωνα με το mlagananews.blogspot.com,στην ηλεκτρονική έκδοση του περιοδικού «Focus», ο κ. Μιούλερ αναλύει την θεωρία ότι «η μεγάλη αναμέτρηση, η οποία εξελίσσεται τα τελευταία χρόνια, σχετίζεται με την κυριαρχία στο πλανήτη για τις επόμενες δεκαετίες» και σημειώνει ότι «η Ευρώπη δεν λαμβάνεται πλέον υπόψιν» και «το παιχνίδι κινείται μεταξύ Αμερικής και Ασίας, δηλαδή της Κίνας, ενώ οι Ρώσοι θα ήθελαν να αναμιχθούν κι αυτοί λίγο».

Ο συγγραφέας αποδίδει ωστόσο τα προβλήματα της Ευρώπης όχι μόνο σε εξωτερικούς παράγοντες, αλλά και σε εσωτερικές αιτίες. «Το υψηλό χρέος δεν είναι ευρωπαϊκό πρόβλημα. Η συνολική υπερχρέωση της Ευρώπης είναι μικρότερη από αυτή των ΗΠΑ ή της Ιαπωνίας. Από το 2008 όμως οι επιθέσεις εναντίον της Ευρώπης εξελίσσονται στοχευμένα και συντονισμένα», λέει.

Σε αυτό το πλαίσιο εντάσσει ο κ. Μιούλερ και την Ελλάδα. «Ακριβώς στην φάση της ισχύος του ευρώ συμβαίνουν τα γεγονότα γύρω από τον Κ. Καραμανλή, η ανάληψη της εξουσίας από τον Γ. Παπανδρέου και η αιφνιδιαστική ακούσια καταγγελία στις Βρυξέλλες της παραποίησης των ελληνικών δημοσιονομικών στοιχείων. Ο Παπανδρέου και οι άνθρωποί του έκαναν ότι περνούσε από το χέρι τους για να στρέψουν την Ευρώπη και την Γερμανία εναντίον τους.

Καμία συμφωνία δεν τηρήθηκε, ο λαός και η οικονομία της χώρας οδηγούνταν στον κατήφορο. Το ένα σκάνδαλο διαδεχόταν το άλλο. Και μια χωρίς προηγούμενο εσωτερική ευρωπαϊκή καμπάνια μίσους εναντίον των «τεμπέληδων Ελλήνων», των «ναζί Γερμανών», των «διεφθαρμένων Ιταλών» και των «υπερχρεωμένων Ισπανών με τα πολλά ακίνητα» ξεκίνησε.

Η Ευρώπη άρχισε να αυτοσπαράσσεται, θέαμα που στο εξωτερικό το παρακολουθούσαν με ικανοποίηση. Εναντίον της Ευρώπης δεν στέλνει κανείς τον έκτο στόλο, αλλά την Γουόλ Στριτ, τις τράπεζές της και τους οίκους αξιολόγησης και τα όπλα της μυστικής διπλωματίας. Τα χτυπήματα εναντίον του ευρώ και των χωρών της Ευρωζώνης ήρθαν με στρατιωτική ακρίβεια και προκαλούνταν πάντα από μελέτες μεγάλων τραπεζών της Γουόλ Στριτ ή των αμερικανικών οίκων αξιολόγησης.

Τα βασικά όμως προβλήματα της Ευρωζώνης ήταν εσωτερικής φύσης. Το να επιβάλλεται σε πολλά και διαφορετικά μεταξύ τους κράτη ένα κοινό νόμισμα οδηγεί εξαρχής σε σημαντικά προβλήματα. Αυτή η αχίλλειος πτέρνα οφείλεται σε εμάς τους ίδιους, αλλά τα βέλη εναντίον της ήρθαν στοχευμένα και με τους ψυχρούς υπολογισμούς από την άλλη άκρη του Ατλαντικού», υποστηρίζεται στο βιβλίο.

Στο βιβλίο γίνεται εκτενής αναφορά στα ελληνικά κοιτάσματα φυσικού αέριου, στο κεφάλαιο με τον τίτλο: «Οι Έλληνες και το αέριο»: «Τι θα λέγατε αν πρότεινα η Ελλάδα να πουλάει πετρέλαιο και φυσικό αέριο; Μην ανησυχείτε, δεν ήπια πολύ ούζο την ώρα της συγγραφής», αναφέρει χαρακτηριστικά ο κ. Μιούλερ και συνεχίζει: «Η Ελλάδα δεν έχει στο υπέδαφός της μόνο μεγάλα αποθέματα πετρελαίου και φυσικού αερίου, αλλά και μιας σειράς σημαντικών ορυκτών.

Μπορεί κάνεις δικαιολογημένα να υποστηρίξει ότι η Ελλάδα διαθέτει ένα από τα μεγαλύτερα αποθέματα σε πρώτες ύλες στην Ευρώπη. Την τελική διαβεβαίωση την έλαβα στο τέλος του καλοκαιριού του 2012 στην διάρκεια μιας έντονης συζήτησης με την Ντόρα Μπακογιάννη, η οποία με διαβεβαίωσε ότι η Ελλάδα διαθέτει κοιτάσματα αντίστοιχα με αυτά της Λιβύης. Και, τουλάχιστον τώρα, τίθεται αναπόφευκτα το ερώτημα: τι παιχνίδι παίζεται εδώ;

Αφήνουμε την ελληνική οικονομία να εξαντληθεί μέσω δρακόντειων πακέτων λιτότητας και την χρηματοδοτούμε με εκατοντάδες εκατομμύρια ευρώ προκειμένου να μην πληγούν οι παλαιοί δανειστές.

Χάνονται δισεκατομμύρια ευρώ σε φορολογικά χρήματα για συμφωνίες χωρίς επιστροφή και στην αναδιάρθρωση του χρέους, όταν η Ελλάδα διαθέτει κοιτάσματα πολλαπλάσια του όγκου του χρέους της».

Ο συγγραφέας υποστηρίζει σε αυτό το σημείο ότι ο πρώην πρωθυπουργός Γιώργος Παπανδρέου «φαίνεται σαν να ήταν εκτελεστική μαριονέτα των ΗΠΑ» και υποστηρίζει ότι «αποστολή του ήταν να επιφέρει με κάθε τρόπο την ρήξη στις σχέσεις της Ελλάδας με την Ευρώπη», ενώ προσθέτει: «Ο Παπανδρέου το 2009 δήλωνε, “δεν έχουμε πετρέλαιο ή τουλάχιστον δεν έχουμε βρει ακόμη” και ο υφυπουργός Γιάννης Μανιάτης τόνιζε, “δεν είμαστε ούτε Σαουδική Αραβία ούτε Νορβηγία” και τώρα μια έκθεση της Deutsche Bank στο Λονδίνο κάνει λόγο για πιθανά έσοδα από τους υδρογονάνθρακες, τα οποία, μόνο στην περιοχή νοτίως της Κρήτης θα μπορούσαν να ανέλθουν σε λίγα χρόνια σε 427 δισεκατομμύρια ευρώ».

Ερωτώμενος από το Focus γιατί θεωρεί ότι η Ευρώπη δεν ασχολείται με τα κοιτάσματα της Ελλάδας και της Κύπρου, ο κ. Μιούλερ αναφέρει ότι όταν οι Κύπριοι πρότειναν στον Βόλφγκανγκ Σόιμπλε να παραχωρήσουν στην Ευρώπη ή να υποθηκεύσουν το 30% των μελλοντικών εσόδων από το φυσικό αέριο, ο Γερμανός υπουργός Οικονομικών δήλωσε ότι αυτό δεν αποτελεί θέμα συζήτησης και διερωτάται για ποιον λόγο.

Σε ό,τι αφορά τον ρόλο του Διεθνούς Νομισματικού Ταμείου, ο κ. Μιούλερ υποστηρίζει ότι ο κ. Σόιμπλε δεν ήθελε την συμμετοχή του στα ευρωπαϊκά προγράμματα διάσωσης, φοβούμενος ότι έτσι θα αυξανόταν η επιρροή των ΗΠΑ στην Ευρώπη, αλλά επικράτησε η άποψη του οικονομικού συμβούλου της Αγγέλα Μέρκελ, Ότμαρ Ίσινγκ, ο οποίος, επισημαίνει ο συγγραφέας, είναι και σύμβουλος της Goldman Sachs.

«Ο ρόλος του ΔΝΤ είναι να επιφέρει την κατάρρευση της ελληνικής οικονομίας, να κατηγορήσει την ελληνική κυβέρνηση ότι δεν εφάρμοσε ακριβώς το πρόγραμμα σταθεροποίησης της οικονομίας και να την εξαναγκάσει να παραδώσει την εκμετάλλευση των κοιτασμάτων της σε πολυεθνικές εταιρείες έναντι πενιχρού τιμήματος», επισημαίνει.

Ο Γερμανός ειδικός εκτιμά ακόμη ότι τα προγράμματα εξυγίανσης που εφαρμόζονται στις χώρες που αντιμετωπίζουν κρίση είναι αναποτελεσματικά. «Τα προγράμματα λιτότητας είναι μια παράνοια», υποστηρίζει και συμπληρώνει ότι το αποτέλεσμα είναι μια εξέλιξη της οικονομίας όπως αυτή με τον Καγκελάριο Μπρούνινγκ. “Τα κράτη εξαντλούνται και η ελληνική οικονομία βυθίζεται στο απύθμενο”

http://www.makeleio.gr/ 

Θύμησέ τους…. Την ευρωπαϊκη έκθεση που περιέγραφε την Τρόικα ως χασάπηδες.



Την Εκθεση-καταπέλτη για την τρόικα απο την επιτροπή της Ευρωβουλής.
Και τη δήλωση του συντάκτη και εισηγητή της,ευρωβουλευτή Αλεχάντρο Θέρκας,που έλεγε:
Εδρασαν λιγότερο σαν χειρουργοί και περισσότερο σαν χασάπηδες.
Και το οτι η έκθεση επιρρίπτει ευθύνες σε όλα τα μέλη της τριμερούς,σημειώνοντας πως οι σχετικές αποφάσεις ελήφθησαν και από θεσμούς της ενωμένης Ευρώπης,όπως η Ευρωπαϊκή Επιτροπή και η Ευρωπαϊκή Κεντρική Τράπεζα.
Η Εκθεση,εδω:
10.12.2013 DRAFT OPINION