ΤΑ ΑΜΕΛΕΤΗΤΑ ΤΗΣ ΜΕΛΕΤΗ

Προβλήθηκε προ ημερών με τυμπανοκρουσίες η προαναγγελθείσα εκπομπή «haschtag», με παρουσιάστρια την κ. Ελεονώρα Μελέτη, από τον τηλεοπτικό σταθμό «Έψιλον».
Η εκπομπή αυτή, ύμνος προς την ελευθερία των επιλογών του ανθρώπου όπως διαφημίστηκε από τους συντελεστές της, περιείχε και ένα αφιέρωμα για την χρήση ναρκωτικών ουσιών και συγκεκριμένα της ινδικής κάνναβης, στο Άμστερνταμ της Ολλανδίας.
Η κ. Μελέτη, για τις ανάγκες της εκπομπής, φάνηκε να καπνίζει χασίς και να δοκιμάζει κάποιο γλύκισμα το οποίο, σύμφωνα πάντα με τα λεγόμενά της περιείχε χασίς.
Στην συνέχεια η παρουσιάστρια υπεραμύνθηκε της ελεύθερης χρήσης ινδικής κάνναβης -ως ένδειξη σεβασμού προς την ελευθερία των επιλογών των ανθρώπων- και κατέληξε παρ΄όλα αυτά στο συμπέρασμα ότι η χρήση της κάνναβης είναι βλαπτική για τον άνθρωπο. Είπε επίσης ότι στην Ολλανδία όπου επιτρέπεται η χρήση της, ο αριθμός των χρηστών είναι μικρότερος συγκριτικά με άλλες χώρες στις οποίες η χρήση της κάνναβης έχει διαφόρων ειδών περιορισμούς και κυρώσεις.
Όμως τα αμελέτητα από την κ. Μελέτη στοιχεία των διεθνών οργανισμών και επιστημονικών-ιατρικών οργανώσεων βρίσκονται σε πλήρη αντίθεση από εκείνα που παρουσιάστηκαν στην εκπομπή «haschtag».
Ενδεικτικά αναφέρω ότι στην επίσημη ιστοσελίδα της Παγκόσμιας Οργάνωσης Υγείας (http://www.who.int/substance_abuse/facts/cannabis/en/), μνημονεύονται πολλές παθήσεις όπως σχιζοφρένεια, αναπνευστικά προβλήματα ακόμη και σπάνιες μορφές καρκίνου που προσβάλλουν τους χρόνιους χρήστες κάνναβης. Όσο για τον ισχυρισμό ότι δήθεν το χασίς δεν προκαλεί εξάρτηση η αναφορά της Π.Ο.Υ. είναι σαφής : «development of a cannabis dependence syndrome characterized by a loss of control over cannabis use is likely in chronic users»
Αλλά και σε ό, τι αφορά στην θρυλούμενη μείωση του αριθμού των χρηστών κάνναβης σε χώρες στις οποίες η χρήση της είναι ελεύθερη, τα στοιχεία είναι συντριπτικά. Τόσο το Ευρωπαϊκό Παρατηρητήριο για τα Ναρκωτικά (http://www.emcdda.europa.eu/publications/country-overviews/el), όσο και οι ετήσιες εκθέσεις της Αμερικανικής Υπηρεσίας Δίωξης των Ναρκωτικών (DEA, http://www.justice.gov/dea/index.shtml) συμπίπτουν απολύτως στο γεγονός ότι όπου η χρήση κάνναβης είναι ελεύθερη ή αντιμετώπισή της χλιαρή, ο αριθμός των χρηστών είναι κατά πολύ μεγαλύτερος από εκεί όπου υπάρχουν περιορισμοί και συνέπειες.
Τέλος, στα αμελέτητα από την κ. Μελέτη στοιχεία, και προς αποκατάσταση της αλήθειας οφείλω να επισημάνω ότι και στην Ολλανδία η κατοχή κάνναβης διώκεται απόν νόμο, ενώ η χρήση της είναι «ανεκτή» σε συγκεκριμένα σημεία και χώρους όπως τα γνωστά coffee shops των οποίων ο αριθμός συνεχώς μειώνεται λόγω των περιορισμών που επιβάλλονται από την διαρκώς μεταβαλλόμενη επί το αυστηρότερο ολλανδική νομοθεσία.
Είναι κρίμα λοιπόν προς χάρη εντυπωσιασμού και επίτευξης υψηλών ποσοστών τηλεθέασης να παρουσιάζονται παραμορφωμένες εικόνες της πραγματικότητας ακόμα και στον άκρως ευαίσθητο τομέα των ναρκωτικών και μάλιστα από μια παρουσιάστρια εκπομπής που αν μη τι άλλο θα έπρεπε να είναι όνομα και πράγμα ως προς τα στοιχεία που παρουσιάζει.
Γιάννης Δαραβίγκας
Πρόεδρος του Πανελλήνιου Αντιναρκωτικού Αγώνα

ΕΓΓΡΑΦΟ – ΒΟΜΒΑ: Ο πατριώτης Λατσης γινόταν λαγός στο Λουξεμβούργο λίγες ημέρες πριν το μνημονιο. Τι δεν κατάλαβες;

Η συμμορία Παπανδρεου, έκανε τα μυστικά δείπνα με τα μεγαλοστελέχη της EFG λίγο πριν τις εκλογες του 2009.
Λέτε ο Λατσης να είχε εσωτερική πληροφόρηση απο την συμμορία Παπανδρεου ωστε να έγινε καπνός μαζί με δεκάδες δις και να μπουμπούνισε την εδω Eurobank που την πλήρωσαν οι ραγιάδες με το υστέρημα τους;
Το έγγραφο αποκαλυπτει την μυστική συμφωνία της EFG με το Λουξεμβούργο για την μεταφορά της έδρας “νύχτα”. Σε ενα σκανδαλο που ξεσπάει και δύσκολα θα συγκαλυφθεί.
Απο πότε τα γράφαμε αγαπητοί φίλοι;
Δεν πειράζει, οι υπόλοιποι ας συνεχίσουν να ψηφίζουν διαβάζοντας Βημα και Πρωτο Θεμα.

Άφθονες αναφορές:
Που πήγαν τα 63 δις της Eurobank; Στο Λουξεμβούργο;

Μα ξεπλένει χρήμα ο όμιλος Λατση; Ευρήματα – σοκ απο διεθνή έρευνα…
Το υπέροχο Λουξεμβούργο, οι Ρότσιλντ, η Eurobank και μία καταγγελία – βόμβα στην επιτροπή κεφαλαιαγοράς.
Απόρρητες οι λίστες των Ελληνων καταθετών στο Λουξεμβούργο!
Και γιατι δεν συλλαμβάνονται; Να γιατι:
Τσοχατζόπουλος: Άνθρωπος του Λάτση παρέδωσε 10 εκ. Ευρώ στον Σμπώκο πριν την συμφωνία με τα ΕΛΠΕ!!!

Η νεολαία του ΣΥΡΙΖΑ στηρίζει τις καταλήψεις

Μόλις χθες γράφαμε ότι οι κινητοποιήσεις στα Πανεπιστήμια και οι καταλήψεις στα σχολεία δεν είναι και τόσο αθώες και είναι μάλλον υποκινούμενες. Ήρθε η νεολαία του ΣΥΡΙΖΑ για να επιβεβαιώσει το βρόμικο παιχνίδι που παίζει στα σχολεία η αξιωματική αντιπολίτευση και οι δορυφόροι του συνδικαλιστές.

Σε ανακοίνωση της νεολαίας αναφέρεται:

«Οι μαθητές και οι μαθήτριες αυτές τις μέρες δείχνουν, με όλο και πιο ηχηρό τρόπο, ότι δεν θα ανεχτούν άλλο αυτό το «Νέο» Λύκειο που ετοιμάζεται γι’ αυτούς από την κυβέρνηση. Οι κινητοποιήσεις και οι καταλήψεις πληθαίνουν σε όλη την Ελλάδα, φανερώνοντας ένα εντυπωσιακό αγωνιστικό δυναμικό που αποδεικνύει πως οι μαθητές δεν θέλουν κι ούτε θα γίνουν τα πειραματόζωα της κυβέρνησης. Ήδη από πέρσι είχαν αρχίσει να μπαίνουν σε εφαρμογή τα κλεισίματα και οι συγχωνεύσεις των σχολείων, οι απολύσεις των καθηγητών, η κατάργηση ειδικοτήτων στα ΕΠΑΛ, τα 3ετη εξεταστικά κέντρα, το φακέλωμα όσων μαθητών συμμετέχουν σε καταλήψεις και κινητοποιήσεις, δίνοντας ένα πρώτο δείγμα γραφής του κυβερνητικού σχεδίου για την Παιδεία.

Οι μαθητές μάχονται απέναντι στο σχολείο που τους ετοιμάζουν, διεκδικώντας ένα σχολείο διαφορετικό, το δικό τους λύκειο,: αυτό της καθολικής παιδείας και όχι της παπαγαλίας, του σεβασμού στον ελεύθερο χρόνο και τη διαφορετικότητα, της δημοκρατίας απέναντι στη φασιστική απειλή, ένα σχολείο για όλες και όλους.

Ο αγώνας των μαθητών, που ξεκίνησε με συνελεύσεις, πορείες, καταλήψεις, για ένα σχολείο διαφορετικό πρέπει να γίνει αγώνας ολόκληρης της κοινωνίας. Απέναντι στην τρομοκρατία και την κρατική καταστολή που απειλεί να φιμώσει τους μαθητές, πρέπει να στείλουμε ηχηρό μήνυμα ότι η νεολαία αυτής της χώρας έχει βαρεθεί να της κλέβουν το μέλλον, να της στερούν τη ζωή, να την ωθούν στην ανεργία και να την τρομοκρατούν με την καταστολή και δεν είναι διατεθειμένη ν΄ ανεχτεί αυτήν την κατάσταση, ούτε μια μέρα παραπάνω! Ραντεβού στους αγώνες, το μέλλον μας ανήκει!»

Φανερή πλέον η υποκίνηση για μπάχαλο, μάλιστα 10 μέρες πριν τη γιορτή της 17ης Νοεμβρίου όπου πάντα υπάρχει κίνδυνος επεισοδίων. Τι καλύτερο για τους γνωστούς «ανακατωσούρες» να δημιουργήσουν σοβαρά επεισόδια και να προκαλέσουν αναταραχή.

Και σαν να μην έφταναν όλα αυτά δηλώσεις για τις κινητοποιήσεις έκανε και ο υποψήφιος με τον ΣΥΡΙΖΑ συνδικαλιστής της ΟΛΜΕ, Θ. Κοτσυφάκης. «Δεν θέλω να μπω στη διαδικασία ούτε να πω «παιδιά, κάντε καταλήψεις» ούτε «παιδιά, μην κάνετε». Η εκπαιδευτική κοινότητα, μαθητές και εκπαιδευτικοί, δεν είναι κακό να κινητοποιούνται για τα προβλήματα, διότι είναι και μια άσκηση (για τους μαθητές) για να τους προετοιμάζει να γίνουν καλοί πολίτες, ενεργοί πολίτες. Από εκεί και πέρα, η μορφή κινητοποιήσεων που θα επιλέξουν τα παιδιά είναι δικό τους θέμα και δεν θα τους την πούμε εμείς».

Ο καθηγητής που έχει να μπει σε αίθουσα καμιά 20αριά χρόνια λόγω συνδικαλιστικής άδειας λέει ότι οι καταλήψεις κάνουν καλύτερα τα παιδιά κι όχι η γνώση. Άρα γιατί να κάνουν μαθήματα, ας βάζουν λουκέτο στο σχολείο. Άλλωστε, έχει παράδειγμα προς μίμηση ο Κοτσυφάκης. Ο Τσίπρας μέσα από τις καταλήψεις έχει γίνει εν δυνάμει πρωθυπουργός. Γιατί να κάθεται να διαβάζει όπως τα υπόλοιπα κορόιδα;

Ησυχο, ήσυχο το ποταμάκι...

Αριστερά ο Θανάσης Βέγγος. Δεξιά δεν βρίσκεται ο Στέλιος Ράμφος, αλλά ο Γιώργος Ξύδης (ο γιατρός στην ταινία «Τρελός παλαβός και Βέγγος»)

Το ιστορικής σημασίας ποίημα της ταινίας «Τύφλα να 'χει ο Μάρλον Μπράντο» είναι κατά τι ανώτερο των νεφολογιών του Ράμφου


Προσέξτε στιχοπλοκή: «Ησυχο, ήσυχο το ποταμάκι, αργοκυλάει το γαλάζιο του νεράκι και τραγουδάει την αγάπη τη χρυσή, μια κι ήρθες, αγαπούλα μου εσύ». Τι έχουμε εδώ και είναι σημαντικό; Πάνω απ' όλα το γεγονός ότι στην ταινία παίζει ο Θανάσης Βέγγος. Δεύτερον, οι στίχοι έχουν ειρμό. Ενα ήσυχο ποτάμι αργοκυλάει (άρα δεν έχουμε απότομη πλαγιά, για να κατεβαίνουν τα νερά με χλαπαταγή). Ο ερωτευμένος παρατηρητής στο κελάρυσμα των υδάτων του ποταμού ακούει τη μελωδία της πολύτιμης, χρυσής αγάπης του. Αυτό είναι ένα απότοκο του χαρμόσυνου γεγονότος του ερχομού του αντικειμένου του πόθου του. Αν δεν ερχόταν η αγαπημένη, ο ήχος των υδάτων θα ήταν ένα απλό τσιρ-τσιρ-πλιτς και όχι ουράνιες μελωδίες και μέταλλα χρυσά. Η ταινία προβλήθηκε πρώτη φορά τον Σεπτέμβριο του 1963 και ακόμη αποτελεί αντικείμενο συζήτησης και αιτία χαράς για τους φίλους του ελληνικού σινεμά. Το ποταμίσιο ποίημα έχει αποδειχθεί διαχρονικό.
Από την άλλη, το θορυβώδες Ποτάμι του Σταύρου -όταν μεγαλώσω θα λέω το «ν» κι άλλα ελληνικά- Θεοδωράκη μπορεί να μην αντέξει τόσο πολύ στις μυλόπετρες του χρόνου.

Υπερπαπάτζες

Μπορεί οι στενοί ώμοι του Στέλιου Ράμφου να μη δύνανται να υψώσουν το κίνημα του νεοτρεντουλισμού στους αιθέρες της αθανασίας. Από την εξαιρετικά επιτυχημένη εκδήλωση που έκανε ο ελληνοπενής Σταύρος με τον Στέλιο Ράμφο παρατίθενται ενδεικτικά μερικές αποστροφές του «φιλοσόφου», όπως τις αναμετέδωσε ο κομματικός λογαριασμός του Ποταμιού στο twitter: «Τον χρόνο μας τον διέπει ένα παρελθοντικό μέλλον». «Ο χρόνος μπορεί να φέρει αλλαγή, μετάλλαξη, αναγέννηση, όχι όταν εμείς αλλάζουμε στον χρόνο, αλλά όταν εμείς αλλάξουμε τον χρόνο». «Ο χρόνος παύει να έχει ηθικό χαρακτήρα όταν επικρατεί ο γεωλογικός μέλλοντας έναντι του ηθικού μέλλοντα». «Αν πάνε όλα κατ΄ευχήν, στο μέλλον που ανοίγεται δεν θα πάνε όλα κατ' ανάγκη καλύτερα ή χειρότερα».

Οποιος κατορθώσει να ανακαλύψει νόημα στις προαναφερθείσες υπερπαπάτζες μπαίνει στην κλήρωση για: α) Την κατασκευή τμήματος εθνικής οδού μέσα στο σαλόνι της οικίας του. β) Μία μερίδα βλίτα από εστιατόριο σαν το Αλάτσι που είχε κάποτε ο Σταύρος. γ) Ενα βιβλίο με τα απομνημονεύματα του Γιώργου Παπανδρέου. δ) Εναν αποκωδικοποιητή των σκέψεων του Στέλιου Ράμφου (πιάνει και Nova και τα ελεύθερα δορυφορικά κανάλια).

Παναγιώτης Λιάκος

Το τουρκικό σχέδιο από Λευκωσία μέχρι Θράκη

Αυτά που συμβαίνουν με την κλιμακούμενη τουρκική επιθετικότητα από μια άποψη είναι χρήσιμα. Μας θυμίζουν πως υπάρχουν πιο ουσιαστικά διακυβεύματα, όπως η ελευθερία και η συλλογική μας ασφάλεια. Μας θυμίζουν ότι η Ελλάδα, στην οποία συμπεριλαμβάνω την Κύπρο και τη Βόρειο Ηπειρο, δεν είναι ένα ιπτάμενο νησί, σαν τη φανταστική χώρα που περιγράφει ο Τζόναθαν Σουίφτ στα «Ταξίδια του Γκιούλιβερ», χωρίς αλληλεπιδράσεις με όσα συμβαίνουν γύρω της.

Τους εχθρούς δεν τους διαλέγεις. Σε διαλέγουν. Δεν ξύπνησε μια μέρα κάποια ελληνική κυβέρνηση και, ξύνοντας το κεφάλι της, σκέφτηκε: «Ποιον να έχω εχθρό; Δεν διαλέγω την Τουρκία;» Η Ιστορία έφερε τον λαό μας σε αυτή τη γωνιά του κόσμου και αντί για Λουξεμβούργιους τραπεζίτες, καλλίπυγες Δανές, Ολλανδούς καλλιεργητές τουλίπας ή Φλαμανδούς γελαδάρηδες, μας έστειλε για γείτονες τους γιους του ληστή Ερτογρούλ και τα πλήθη των εξωμοτών ομοίων μας. Το μείγμα του κεντροασιατικού τουρκισμού με το Ισλάμ έφτιαξε έναν πολύ επιθετικό γείτονα. Στην αρχέγονη αυτή πάλη υπάρχουν τόσο βαθιές διαφορές κουλτούρας, νοοτροπίας, θρησκευτικές, αντίληψης της αξίας της ανθρώπινης ζωής, της ανεκτικότητας, τις οποίες με τύφλωση αρνούνται να αποδεχτούν οι διάφορες εκδοχές του ενδοτισμού, είτε φορούν τον μανδύα του αριστερού σκυφτού και ουτοπικού διεθνισμού είτε τον μανδύα της σώφρονος κολωνακιώτικης Δεξιάς της «μικράς αλλά εντίμου Ελλάδος», που όλα τα θεωρούν βάρη και προς συζήτηση. Την Κύπρο, τη Θράκη, το Αιγαίο.
Πονάει η ψυχή μου που σας το λέω, θα στεναχωρηθείτε, αλλά, αδέρφια, ο κόσμος της πανανθρώπινης αγάπης δεν υπάρχει. Γκαραντί και σας κολλάω και μεγαρόσημο στη βεβαίωση. Και δεν τον βλέπω τον αγγελικό κόσμο να έρχεται στο υπόλοιπο προσδοκώμενο του βίου μου. Ο χαλκέντερος Κωνσταντίνος Μητσοτάκης στις δηλώσεις του για τα εκατοστά πεντηκοστά γενέθλιά του χλωμό το βλέπω να σας αναγγείλει την παγκόσμια ειρήνη.

Ο τρόπος που ενεργεί η τουρκική ηγετική συμμορία δεν είναι καινούργιος. Το know how είναι επεξεργασμένο εδώ και αιώνες στον Τζιχάντ που έκαναν οι Σελτζούκοι και οι Οθωμανοί. Κι αυτό που έγινε στην Κύπρο το 1974 ένα είδος Τζιχάντ ήταν, τι νομίζετε; Είχε απ’ όλα τα κομφόρ. Προηγήθηκε μακρά περίοδος απειλών, τραμπουκισμών, βάλανε και τ’ αδέρφια μας οι Αγγλοι το χεράκι τους. Κι όταν ήρθε το πλήρωμα του χρόνου κι η δική μας προδοτική ηλιθιότητα, άνοιξε η κερκόπορτα στις σφαγές κι εκτελέσεις αμάχων, στους ομαδικούς βιασμούς, στη λεηλασία, στην τρομοκρατία και στην εθνοκάθαρση, στη βεβήλωση εκκλησιών και μοναστηριών.

Οι γνωστοί διακομματικοί ανανιστές, που το 2004 καθύβριζαν τον Τάσσο και παίρνανε φράγκα κι οδηγίες από τις πρεσβείες, μαζί με τους εκ πεποιθήσεως άμισθους «χρήσιμους ηλιθίους» του τουρκικού ισλαμοφασισμού, των σχεδίων της δόλιας Αλβιώνος και των καψοκαλύβηδων «δημοκρατικών» του State Department, ψιθυρίζουν και θα ήθελαν πολύ να πουν φωναχτά πως όσα συμβαίνουν με την τουρκική εισβολή στην κυπριακή ΑΟΖ, όσα γενικά συμβαίνουν εδώ και μισό αιώνα στην Κύπρο είναι κυπροτουρκική διαφορά. Θέλουν να τα μοιραστούμε όλα, να τα κλείσουμε όλα τσάτρα πάτρα για να ασχοληθούμε απερίσπαστοι με τη νεοφιλελεύθερη ή ψευτοπροοδευτική άπατρι ομφαλοσκόπηση. Νομίζουν, σαν τα μωρά οι μωροί, πως θα βάλουν τα κρινένια χεράκια τους να καλύψουν τα μάτια τους κι αφού δεν θα βλέπουν τον Ερντογάν, το «Μπαρμπαρός» και τον κατσαπλιάδικο τσαμπουκά του, τότε απλά δεν υπάρχει. Μόλις, όμως, τραβήξουν τα χεράκια τους, όλα θα είναι εκεί.

Το Κυπριακό είναι και ελληνοτουρκική διαφορά. Είναι ζήτημα εισβολής και κατοχής ενός ανεξάρτητου κράτους, αλλά είναι και ελληνοτουρκική διαφορά διότι εκεί ζουν Ελληνες και από την τυχόν εξέλιξη του θέματος εξαρτάται η ασφάλεια του όλου Ελληνισμού. Οι κάτοικοι της Ορεστιάδας και της Λευκωσίας έχουν εξαρτώμενη μοίρα και συμφέροντα, διότι οι Τούρκοι, είτε με το πηλήκιο του κεμαλικού φασίστα είτε με το τουρμπάνι του ισλαμοφασίστα, μας βλέπουν ως κάτι ενιαίο, έχουν ενιαίο επεκτατικό σχέδιο, είναι ενιαίος ο κίνδυνος κι η απειλή.

Ενα μέρος της ψευτοελίτ που έχουμε κι υποδύεται, πού και πού, όταν δεν γυρίζει στα σκυλάδικα και στη Μύκονο, την αστική τάξη έχει λίγα να χάσει. Εξω έχει τα λεφτά της και δεν έχει βίλες στον Εβρο, ούτε στο Αγαθονήσι. Και στην Κύπρο γι’ αυτούς, ας πάει και το παλιάμπελο, αρκεί οι αεριτζίδικες μπίζνες τους να μην επηρεαστούν. Κι αυτό ισχύει και για το μέρος της ανεξαρτησιακής ελίτ της Κύπρου, που θα ’θελε κι αυτό να κλείσει το ενοχλητικό ζήτημα όπως όπως και να χτίσει ακόμη μερικά ξενοδοχεία στα Κατεχόμενα κυριολεκτικά πάνω στο κύμα.

Οι απλοί άνθρωποι όμως στη Θράκη, στα νησιά μας, στην ελεύθερη Κύπρο έχουν μόνο τη γη τους και τη δουλειά τους. Εχουν τα περιβόλια και τα λιοστάσια τους, το πατρικό τους που φροντίζουν ως ξωκλήσι των παιδικών τους χρόνων κι ό,τι οι ίδιοι έχτισαν για τα παιδιά τους. Κι η γη δεν έχει κρίκους να την πάρουν στον ώμο και να πάνε στην Ελβετία, αν ποτέ γίνει η στραβή και δεν κόψουμε τον βήχα στους ισλαμοφασίστες, είτε με το καλό, όπως εύχομαι, είτε με το άγριο. Κι αυτό απαιτεί ενότητα, αποφασιστικότητα, θυσίες και την επίγνωση πως κανείς άλλος δεν θα αγωνιστεί για μας, κανείς δεν θα κάνει περισσότερα απ’ ό,τι οι ίδιοι για τον εαυτό μας. 


Φαήλος Κρανιδιώτης
*δικηγόρος

ΑΛΕΞΗΣ ΠΑΠΑΧΕΛΑΣ: Γεωπολιτικό πόκερ στην Ανατολική Μεσόγειο

Τις επόμενες εβδομάδες θα παιχθεί μία δύσκολη παρτίδα γεωπολιτικού πόκερ στην Ανατολική Μεσόγειο. Η Αγκυρα μοιάζει αποφασισμένη να τραβήξει το σχοινί, τουλάχιστον σε σχέση με την κυπριακή ΑΟΖ. Ολα δείχνουν ότι θα συνεχίσει τις «βόλτες», ενώ ταυτόχρονα θα ψάχνει να βρει εξέδρες για έρευνες προκειμένου να ολοκληρώσει το «σόου». Οι άνθρωποι που παίρνουν τις αποφάσεις στη Λευκωσία είναι απολύτως ψύχραιμοι, αλλά γνωρίζουν ότι τα δύσκολα έπονται. Η κυπριακή διπλωματία είναι τυχερή γιατί έχει έναν έμπειρο και κοσμοπολίτη υπουργό Εξωτερικών, ο οποίος συνδυάζει τον ρεαλισμό με την αποφασιστικότητα. Διαθέτει επίσης και νεότερους διπλωμάτες με καθαρό μυαλό στο Προεδρικό Μέγαρο.

Ο Ταγίπ Ερντογάν θέλει, όμως, ιδιαίτερη προσοχή αυτή την περίοδο. Η αλαζονεία έχει χτυπήσει κόκκινο, την ίδια ώρα που δεν του βγαίνει τίποτα στην εξωτερική πολιτική. Οσα συμβαίνουν με επίκεντρο την Κύπρο του προκαλούν εκνευρισμό και ενίοτε οργή. Η συμμαχία με την Αίγυπτο, και μάλιστα με τον πρόεδρο Σίσι, φαντάζει ως «κόκκινο πανί» γιατί στο Κάιρο πρωτοναυάγησε το νεοοθωμανικό δόγμα. Η σχέση με το Ισραήλ επίσης ερεθίζει τον κ. Ερντογάν, ο οποίος τορπίλισε μια πολύ στενή στρατηγική σχέση δεκαετιών.

Το ζήτημα είναι πόσο μπορεί να τραβήξει το σχοινί και ποιος θα μπορούσε να τον σταματήσει. Ο πρόεδρος Ομπάμα δεν έχει καλή σχέση με τον κ. Ερντογάν, ή μάλλον έχει μία πολύ δύσκολη και κακή σχέση μαζί του. Θεωρεί, όμως, παρά τη βαθιά ενόχλησή του για τα παιχνίδια της Τουρκίας στη Συρία και αλλού, πως έχει ανάγκη την Αγκυρα στο μεγάλο παιχνίδι που βρίσκεται σε εξέλιξη στην ευρύτερη περιοχή. Παλαιότερα όταν άρχιζε μία κρίση στην Ανατολική Μεσόγειο ή το Αιγαίο ξέραμε ότι, πρώτον, θα παρέμβει σίγουρα ο Λευκός Οίκος και, δεύτερον, οι Τούρκοι θα λάβουν σοβαρά υπόψη τους τι θα ακούσουν στην υπερατλαντική συνδιάλεξη. Τώρα δεν είμαστε καθόλου βέβαιοι για το δεύτερο...

Οσο για τους Ευρωπαίους, είναι εξαιρετικά αμφίβολο ότι θα θελήσουν ή θα μπορέσουν να παρέμβουν αποφασιστικά. Η Γερμανίδα καγκελάριος δήλωσε στην τελευταία Σύνοδο Κορυφής της Ε.Ε. ότι κάθε χώρα δικαιούται να έχει ΑΟΖ, αλλά πέραν τούτου δεν υπήρξε καμία πρόθεση πραγματικής στήριξης, σαν και αυτή που δόθηκε στην Ουκρανία. Και βεβαίως έχουμε και το ΝΑΤΟ, ο γενικός γραμματέας του οποίου τήρησε την κλασική γραμμή των ίσων αποστάσεων.

Τι θα συμβεί αν η Αγκυρα επιμείνει και κλιμακώσει τις προκλήσεις εντός της κυπριακής ΑΟΖ; Ορισμένοι πιστεύουν ότι το Ισραήλ θα παρέμβει στρατιωτικά και θα απαντήσει στην Αγκυρα. Οσοι γνωρίζουν καλά τον φάκελο των σχέσεων με το Ισραήλ αμφιβάλλουν πολύ, εκτός αν οι Τούρκοι κάνουν κάτι που θα πλήξει άμεσα τα ισραηλινά συμφέροντα. Η Κύπρος δεν διαθέτει, δυστυχώς και παραδόξως, ούτε καν ειδικά σκάφη που θα μπορούσαν να υποδηλώνουν την κυπριακή κυριαρχία στην ΑΟΖ, χωρίς βεβαίως να τίθεται ζήτημα αναμέτρησης με τα τουρκικά πλοία. Και η Ελλάδα κάνει αυτό που πρέπει, προχωράει σε παρασκηνιακές και δημόσιες διπλωματικές κινήσεις, στηρίζει όσο μπορεί, αλλά έχει ως πρώτη προτεραιότητα τα δικά της μέτωπα και συμφέροντα.

Το πιθανότερο σενάριο είναι πως η Τουρκία θα κλιμακώσει την πίεση έως το τέλος του χρόνου, με σκοπό να επιτύχει μια τελική λύση του Κυπριακού μαζί με το μοίρασμα των ενεργειακών κοιτασμάτων. Το αν θα το πετύχει θα εξαρτηθεί από την πίεση που θα νιώσει από την Ουάσιγκτον, το Βερολίνο, τις Βρυξέλλες και τα άλλα κέντρα αποφάσεων. Τα πρώτα μηνύματα για τη δική τους στάση δεν είναι ενθαρρυντικά, πρέπει να το πούμε. Και γι’ αυτό Ελλάδα και Κύπρος δεν έχουν άλλη επιλογή από το συνεχές, αθόρυβο αποτελεσματικό λόμπυ. Γιατί το παράδοξο είναι πως αν και η Τουρκία και ο κ. Ερντογάν είναι ολοφάνερο ότι δεν είναι στρατηγικοί εταίροι των δυτικών δυνάμεων, οι ηγέτες τους διστάζουν να το πάρουν απόφαση και να κινηθούν ανάλογα.

Ο Χαλίφης, το καθήκον και τα άλογα της Ιστορίας

Ο αληθινός χαλίφης του ISIS, ο Ρετζέπ Ταγίπ Ερντογάν, αφού εγκαινίασε το αυθαίρετο Λευκό Σαράϊ του με τα 1000 δωμάτια, προχωράει ακάθεκτος σε βάρος του Ελληνισμού. Πολύ σωστά ανέλυε πρόσφατα ο Σάββας Καλεντερίδης στην αρθρογραφία του την μεθόδευση, επιβεβαιωνόμενος από τα γεγονότα κι από όποιον παρακολουθεί τι κάνουν οι Τούρκοι όλα αυτά τα χρόνια. Ενώ ναυπηγούν μεγάλο ερευνητικό πλοίο πήγαν και έσκασαν ζεστό χρήμα κι αγόρασαν το Μπαρμπαρός. Ο λόγος ήταν πως θα ήταν απίθανο να βρουν ιδιωτική εταιρεία, που θα δεχόταν να τους νοικιάσει σκάφος για παράνομες έρευνες και με κίνδυνο θερμού επεισοδίου.

Το κίνητρο τους είναι να ανεβάσουν την θερμοκρασία στο σημείο βρασμού, και ή να μας υποχρεώσουν σε άκαπνη ταπεινωτική υποχώρηση και συμβιβασμό ή να προκαλέσουν πολεμικό επεισόδιο κι έτσι, με την παρέμβαση των ΗΠΑ, να μπλοκάρουν κάθε εξέλιξη στην προσπάθεια της Κύπρου για εκμετάλλευση της ΑΟΖ της και οικοδόμησης συμμαχιών και πάλι να υποχωρήσουμε.

Έτσι το παιχνίδι θα έρθει στο γνωστό κι αγαπημένο πεδίο των Τούρκων, αυτό του τσαμπουκά και της άμεσης απειλής αφανισμού και το ταχύ επόμενο βήμα θα είναι η διάλυση της Κυπριακής Δημοκρατίας κι η αντικατάσταση της, ελέω ενός Σχεδίου τύπου Ανάν, από ένα αφελληνισμένο τουρκικό προτεκτοράτο κι η υφαρπαγή όλου του ενεργειακού πλούτου της Κύπρου από την Τουρκία, που αυτή πια θα κάνει τις συμφωνίες με τις εταιρείες.

Έτσι, αφού Κύπρος δεν θα υπάρχει αλλά στη θέση της θα είναι μια Σιγκαπούρη οδαλίσκη της Άγκυρας, θα πάει περίπατο ο άξονας Αθήνα, Λευκωσία, Τελ Αβίβ, θα πάει περίπατο η τετραμερής Αθήνας, Καΐρου, Τελ Αβίβ, Λευκωσίας κι ενώ οι φωνές στις ΗΠΑ για αλλαγή πολιτικής κι απομόνωση της Τουρκίας όλο δυναμώνουν, πολύ απλά θα μείνουν στον αέρα. Δεν θα προλάβουμε και τα ψοφίμια των αλόγων της Ιστορίας θα πλέουν τουμπανιασμένα νοτίως της Κύπρου.

Έχουμε ξαναπεί, πως η ανακάλυψη των ενεργειακών αποθεμάτων της Κύπρου, οι συμφωνίες της με ξένες εταιρείες και χώρες για την εκμετάλλευση τους, η πολιτική που ξεκίνησε ο Τάσσος Παπαδόπουλος και συνέχισαν οι επίγοπμοι του, δημιούργησαν άλλα δεδομένα στην συμμορία της Άγκυρας, που είχε επαναπαυτεί, θεωρώντας, πως με την κατοχή του 40% της Κύπρου και την ισχυρή παρουσία του ισλαμικού στρατού κατοχής, κρατάει εκείνη το γκάζι και το φρένο στις διαδικασίες του Κυπριακού. Έπρεπε λοιπόν να το φέρουν ξανά στο πεδίο της βίας και της ανομίας, της απειλής του ολέθρου για να «ισιώσει».

Η Άγκυρα δεν πρόκειται ποτέ να υποχωρήσει στους σχεδιασμούς της με ρηματικές διακοινώσεις, διαβήματα, δηλώσεις κυβερνήσεων, αποφάσεις διεθνών οργάνων. Η Κύπρος είχε μαζέψει πολλά κωλόχαρτα από τον ΟΗΕ, το Συμβούλιο Ασφαλείας και δυο φορτηγά δηλώσεις καταδίκης, συμπάθειας κι από την κουτσή Μαρία. Ο Ερντογάν το πολύ πολύ να τα χρησιμοποιήσει όλα αυτά για κωλόχαρτο στις πολυάριθμες τουαλέτες του Παλατιού του Ταμτάκου που έχτισε.

Με τις γενικότερες ενέργειες του, ο αληθινός Χαλίφης του ISIS, στην «δημοκρατικότητα» του οποίου διάφοροι δικοί μας ανόητοι κι ανόητες πόνταραν κι έχτιζαν κάστρα «φιλίας» στην άμμο, θίγει πολλά συμφέροντα. Όλοι όμως πια γνωρίζουν την πολλαπλή οικονομική, στρατιωτική και πολιτική στήριξη της Άγκυρας στους πλέον επικίνδυνους τρομοκράτες που αντίκρυσε ο κόσμος κι εμείς βιώνουμε πάλι την τυχοδιωκτική επιθετικότητα του.

Με την υποστήριξη στα ψυχοπαίδια του, τους ψυχάκηδες αποκεφαλιστές του ISIS και το διαλυμένο σωματείο του Ελεύθερου Συριακού Στρατού (FSA) ο Ερντογάν επιδιώκει την ανατροπή του Άσαντ, θίγει τα συμφέροντα της Ρωσίας, που έχει ναυτική βάση στη Λατάκεια αλλά και σουνιτικούς πληθυσμούς μέσα και γύρω στην επικράτεια της, όπου ήδη εμφανίζονται διάφοροι κατσαπλιάδες να δηλώνουν θαυμασμό και στήριξη στο ISIS. Θυμίζω δε πως οι πλέον λυσσασμένες ανθρωποφάγες ύαινες σε όσα συμβαίνουν στην Συρία και στο Ιράκ είναι Τσετσένοι μισθοφόροι.

Με την υποστήριξη του στην τρομοκρατική οργάνωση της Χαμάς και στο ISIS, αγκαλιά με το Κατάρ κι άλλους συνεργούς, θίγει τα συμφέροντα κι απειλεί την εθνική ασφάλεια του Ισραήλ. Το Τελ Αβίβ επίσης δεν θέλει σε καμμία περίπτωση ο αγωγός των δικών του αποθεμάτων να περάσει μέσα από την εχθρική Τουρκία κι έτσι να εξαρτάται από τα κέφια του όποιου Ερντογάν. Έχει δε αντιληφθεί πλήρως, πως η στάση της τουρκικής κυβέρνησης έναντι των Παλαιστινίων, πέραν της ισλαμοφασιστικής αλληλεγγύης, είναι νεοοθωμανικός μεγαλοοϊδεατισμός. «Δικά μας εδάφη» χαρακτήρισε τις παλαιστινιακές περιοχές ο Νταβούτογλου.

Με την υποστήριξη στους Αδελφούς Μουσουλμάνους και την τρομοκρατική δράση τους στην Αίγυπτο θίγει την εθνική ασφάλεια της Αιγύπτου. Ο Πρόεδρος Σίσι, που αποδεικνύεται μια στιβαρή και ιδιαίτερα ικανή ηγετική προσωπικότητα, επανειλημμένα κατήγγειλε ευθέως, ακόμη κι απ΄ το βήμα του ΟΗΕ, τον Ερντογάν για την υποστήριξη στους τρομοκράτες.

Ο αληθινός χαλίφης του ISIS όμως, ευθέως, πάση δυνάμει, αδιάλειπτα κι ολοφάνερα, αντιστρατεύεται επιπλέον την ασφάλεια και τα συμφέροντα των ΗΠΑ κι όλης της Δύσης. Στις ΗΠΑ οι φωνές και τα πρωτοσέλιδα σε κορυφαίες εφημερίδες του κατεστημένου, όπως οι New York Times, Wall Street Journal, Washington Times, στα πλέον σημαντικά περιοδικά, διαδικτυακούς τόπους, ινστιτούτα και δεξαμενές σκέψεις, όπως το Hudson Institute, δυναμώνουν για αυστηρή και δυναμική αντιμετώπιση της Τουρκίας. Τίτλοι όπως «Η Τουρκία δεν είναι πια σύμμαχος μας», προτάσεις για την μεταφορά της βάσης του Ιντσιρλίκ στο Ερμπίλ του αυτόνομου Κουρδιστάν, πριν λίγα χρόνια θα ήταν επιστημονική φαντασία. Ειδικά στον χώρο της Άμυνας, στις Αμερικανικές Ένοπλες Δυνάμεις ακούγονται πλέον φωνές για αποβολή της Τουρκίας από το ΝΑΤΟ (!!), ενώ σύσσωμο το εβραϊκό λόμπυ πολεμάει τα τουρκικά συμφέροντα. Ειδικά το Υπουργείο Άμυνας και το Γενικό Επιτελείο ποτέ δεν ξέχασαν το πούλημα που έφαγαν από τους Τούρκους στον Πόλεμο του Κόλπου και πως αναγκάστηκαν να αλλάξουν κι επεκτείνουν «μέσω Λαμίας» τις γραμμές εφοδιασμού και μεταφορών, κατόπιν της άρνησης της Τουρκίας να διαθέσει το έδαφος της. Πλήθος πρώην υπουργών κι υφυπουργών Άμυνας, ηγετών των Ενόπλων Δυνάμεων αλλά κι εν ενεργεία πολιτικοί πρώτης γραμμής, όπως ο Μενέντεζ, στρέφονται ευθέως κατά της Τουρκίας, ενώ επισημαίνεται η ανάγκη για στήριξη στην Κύπρο και την Ελλάδα.

Θεωρώ πολύ κοντινή την στιγμή που κάποιος σοβαρός αμερικανός πολιτικός ή στρατιωτικός θα σηκωθεί και θα πει «βομβαρδίστε την Τουρκία για να πάψει να υποστηρίζει τους τρομοκράτες».

Η κυβέρνηση Ομπάμα όμως τα έχει χαμένα. Η δράκα των ηλιθίων του «πνεύματος Κλίντον» στο State Department ακόμη κωλυσιεργεί κι επιτείνει την σύγχυση και το όλο και δυνατότερο μήνυμα παρακμής της αμερικανικής ισχύος στην Ανατολική Μεσόγειο. Άλλωστε αυτή η εξαγορασμένη από καταριανούς και σαουδάραβες κλίκα ευθύνεται για την παράδοση της Λιβύης και της Συρίας στο χάος, για τις περιπέτειες της Αιγύπτου και την γενοκτονία στο Ιράκ και τη Συρία.

Η αλλαγή όμως στην αμερικανική πολιτική έρχεται. Είναι τόσα τα πλήγματα στα αμερικανικά συμφέροντα, τόσο προφανής ο κίνδυνος από τα τέρατα που εξέθρεψαν οι αντιαμερικανικές πολιτικές της ίδιας της εξωτερικής πολιτικής των ΗΠΑ, που θα ‘ρθουν τα πάνω κάτω κι ο εξορθολογισμός της.

Η δε, Ε.Ε., με την σημαία αντιπροσωπείας αυτοκινήτων, χωρίς εγγυημένα σύνορα, χωρίς ευρωπαϊκό στρατό, όπου ο Βορράς κι ο Νότος σε λίγο θα παίζουν ξύλο, με μόνιμο ρουφιάνο, αντιευρωπαίο κι αντζέντη των Τούρκων ισλαμοφασιστών την δόλια Αλβιώνα, μέχρι να σηκώσει το ένα πόδι, έχει βρωμίσει το άλλο. Όπως πάντα.

Οι μεσογειακές ναυτικές δυνάμεις, όπως η Ιταλία κι η Γαλλία, έχουν λόγο και συμφέροντα στο να παραμείνουν ανοιχτές οι γραμμές μεταφοράς ενέργειας και ναυσιπλοΐας, να προστατευθούν αυτά που συνιστούν στην ουσία ενεργειακά αποθέματα κι εναλλακτικές της Ευρώπης.

Οι Τούρκοι όμως κινούνται αποφασισμένα και γρήγορα. Αδίστακτα.

Συμφώνησαν με τους Αζέρους να τους δώσουν εξέδρα, την οποία θέλουν να μεταφέρουν νοτίως της Κύπρου, μέσα στην Κυπριακή ΑΟΖ και ως τον Φεβρουάριο ν’ αρχίσουν εξορύξεις, με τα πολεμικά τους πλοία κι αεροπλάνα γύρω – γύρω.

Τί τεχνολογία χρησιμοποιούν οι Αζέροι στο θέμα, με ποιους έχουν κολλεγιά; British Petroleum. Να ‘τοι πάλι οι «φίλοι» μας, τα τσιμπούρια της υφηλίου. Πρώτη στην βρωμιά κατά της Σερβίας, στο Κόσσοβο, στη Συρία κι αλλού. Εμείς είμαστε βετεράνοι. Τους ξέρουμε από την δολοφονία του Καποδίστρια ως τα Φυλακισμένα Μνήματα στην Κύπρο και στην πρόσφατη προσπάθεια του Κάμερον να γλυκάνει την ανακοίνωση της Ε.Ε. κατά της Τουρκίας, που προκάλεσε την μετωπική κόντρα του με τον Έλληνα Πρωθυπουργό .

Είναι λοιπόν χρέος του Αντώνη Σαμαρά, όλης της κυβέρνησης, να κινηθούμε γρήγορα, σε ένα ζήτημα στο οποίο δεν υπάρχει κανένα άλλοθι να μην βάλουν πλάτη όλοι. Αλλιώς κατά τον Φεβρουάριο θα μάθουμε άπαντες, πως όσα μας θύμωναν ως τώρα είναι απλές οδοντόκρεμες, πως υπάρχουν πολύ χειρότερα, πως η προεδρική εκλογή, οι ίδιες οι εκλογές θα είναι κάτι αδιάφορο. Θα έχουμε μπροστά μας μια απειλή, μια ενδεχόμενη ταπείνωση, που αν περάσει, θα συνταράξει όλη την κοινωνία, θα απονομιμοποιήσει όλο το πολιτικό σύστημα αλλά πάνω απ’ όλα, κι αυτό έχει σημασία, θα χαθεί η Κύπρος, μετατρεπόμενη σε Ηγεμονία της Βλαχίας υπό την Υψηλή Πύλη. Θα χαθεί η μεγαλύτερη γεωπολιτική ευκαιρία που μας έδωσε μετά τον Β’ ΠΠ η Ιστορία κι ετοιμαστείτε γι’ άλλα στην Θράκη, στο Αιγαίο.

Ενώ λοιπόν τα συμφέροντα Ρώσων, Ισραηλινών, Αιγυπτίων, ΗΠΑ κι ΕΕ συναντώνται με τα δικά μας, είναι σφόδρα πιθανό, επειδή κανείς δεν θα πολεμήσει για μας, αν δεν κινηθούμε άμεσα και δυναμικά, να μην προλάβουμε και να μην μπορέσουμε να ανατρέψουμε τους τουρκικούς σχεδιασμούς.

Επί του πρακτέου:

Το πρώτιστο κι αυτονόητο. Να εκπέμψουμε σαφώς και παντοιοτρόπως το μήνυμα προς την Άγκυρα, πως παρ’ όλα τα οικονομικά μας προβλήματα, η Ελλάδα δεν θα επιτρέψει την επιβολή με τα όπλα μιας τέτοιας ληστρικής ενέργειας, πως η Κύπρος δεν θα μπορούσε να είναι πιο κοντά για τους σχεδιασμούς και την αποφασιστικότητα μας και πως το μέτωπο αντιπαράθεσης θα είναι από το τριεθνές στη Θράκη, ως όλη την Κυπριακή ΑΟΖ και δεν θα καταπιούμε «μεμονωμένο επεισόδιο».

Να δοθεί στους Αζέρους το σαφές κι αυστηρό μήνυμα πώς να ξεχάσουν τα συμφωνηθέντα, παγώνουν όλα, για ΤΑΡ, ΔΕΣΦΑ, αν συνεργήσουν, παρέχοντας εξέδρα, σε μια τέτοια εχθρική ενέργεια. Χωρίς εξέδρα, ας κόβουν βόλτες τα μεμέτια να καίνε πετρέλαιο από αυτό που αγοράζουν από το λαθρεμπόριο με τα ψυχοπαίδια τους του ISIS κι εμείς θα καταγγέλουμε, επιδιώκοντας οικονομικές κυρώσεις.

Να προχωρήσουμε με δικές μας επιταχυνόμενες πρωτοβουλίες την τετραμερή (Ελλάδα – Κύπρος – Αίγυπτος – Ισραήλ) συνάπτοντας ένα συνολικό πακέτο ενεργειακής, πολιτικής και στρατιωτικής συνεργασίας για τις ΑΟΖ μας και όχι μόνο.

Να ξυπνήσουμε την κοιμισμένη Ευρώπη, ιδιαίτερα τις ναυτικές μεσογειακές δυνάμεις Γαλλίας και Ιταλίας αλλά και την ατμομηχανή της Ευρώπης, την Γερμανία, απαιτώντας κοινή στάση στην προστασία των ευρωπαϊκών ενεργειακών πηγών και πρακτικά μέτρα, που να ανεβάζουν το κόστος στην Άγκυρα, μετρημένο όχι μόνο πολιτικά αλλά και σε χρήμα, επιδιώκοντας την στρατιωτική παρουσία τους στην περιοχή. Επίσης, από κοινού με την Κύπρο να θέσουμε θέμα απομάκρυνσης των αγγλικών βάσεων από την Κύπρο και αντικατάσταση τους από νατοϊκές βάσεις, με έντονη παρουσία των ευρωπαϊκών μεσογειακών ναυτικών δυνάμεων.

Να κάνουμε μια συντονισμένη και σε βάθος χρόνου εκστρατεία μέσα στις ΗΠΑ, αναδεικνύοντας αυτά που ήδη επισημαίνει το πλέον σοβαρό κομμάτι του αμερικανικού κατεστημένου και των ΜΜΕ, για την απειλή που συνιστά για τα αμερικανικά συμφέροντα κι όλη την Δύση η πολιτική της Τουρκίας στην όλη περιοχή.

Κι επειδή όλα αυτά, πλην του πρώτου που εξαρτάται μόνο από μας, μπορεί να καθυστερήσουν από την βούληση τρίτων, υπάρχει τέλος αυτό που ήταν και είναι το μεγάλο ισοδύναμο. Αυτό που πονάει περισσότερο από οτιδήποτε άλλο την ληστρική συμμορία που κυβερνάει την Τουρκία. Υπάρχει το ζήτημα, που σήμερα η σημαία του κυματίζει στο Μεσολόγγι του Κουρδικού Έθνους, στο ηρωϊκό Κομπάνι, ζήτημα για το οποίο η κυβέρνηση, το κόμμα μας, η νεολαία μας, δεν έχει κάνει αυτό που πρέπει. Η κ. Νάντια Βαλαβάνη, η οποία ορθώς και άξια έπραξε, δεν έπρεπε να ήταν μόνη της εκεί. Στις αχανείς μάζες των Κούρδων πατριωτών, στα εκατομμύρια, περισσότερα από όλο το λεκανοπέδιο Αττικής, που ζουν μόνο στην Πόλη αλλά και στα πλήθη συνειδητοποιημένων Κούρδων σε όλες τις μητροπόλεις της Τουρκίας, μια ελληνική πολιτική και διπλωματική πρωτοβουλία θα είναι πολύ σημαντική. Να προσκληθεί ο κ. Ντεμιρτάς, ο ηγέτης του κουρδικού HADEP στην Αθήνα και να τον υποδεχτεί ο πρωθυπουργός με τιμές ηγέτη και να συναντηθεί με όλες τις πολιτικές ηγεσίες. Κι αυτό να γίνει ΧΤΕΣ. Ο Πρωθυπουργός θα μιλήσει με εκπρόσωπο του Έθνους που είναι ο πιο αξιόπιστος σύμμαχος των ΗΠΑ στην περιοχή. Θα μιλήσουν για ανθρώπινα δικαιώματα, για εθνικά δικαιώματα, για την ασφάλεια στην περιοχή, για πράγματα που είναι στο αξιακό πλαίσιο της Δύσης και υπέρ των συμφερόντων της. Ια μιλήσουν για τους λόγους που αμερικανικά και άλλα συμμαχικά βομβαρδιστικά χτυπούν ανελέητα τους τζιχαντιστές γύρω από το Κομπάνι και ποιοι τους υποστηρίζουν. Κι εμείς να πάρουμε τον κ. Ντεμιρτάς από το χέρι και να τον πάμε στην Ευρώπη και παντού. Αφού οι ΗΠΑ μιλούν πλέον απευθείας με το ένοπλο ΡΚΚ, γιατί εμείς να μην μιλήσουμε με έναν δημοφιλή εκλεγμένο πολιτικό, που ήταν και υποψήφιος για πρόεδρος της Τουρκίας;

Εδώ φαίνεται πόσο υπονόμευσε σε βάθος χρόνου την εθνική ασφάλεια όλου του Ελληνισμού η κυβέρνηση Σημίτη με την άθλια στάση της στην παράδοση του Οτσαλάν στην Άγκυρα το 1999, όταν η Τουρκία ήταν στο χείλος του γκρεμού. Ο «αστικός μύθος» λέει, πως οι Τούρκοι απείλησαν με κατάληψη ενός νησιού μας. Δεν ξέρω αν είναι αλήθεια. Ο ηγέτης πάντως μπορεί να έχει διάφορα ελαττώματα. Ένα απαγορεύεται να έχει: να τρέμουν τα γόνατα του. Ο βασικός λόγος να μην υποκύψεις σε έναν εκβιασμό, είναι πως αν υποκύψεις, ο εκβιαστής θα ξανάρθει. Να λοιπόν που ο εκβιαστής ξανάρθε και κόβει βόλτες νοτίως της Κύπρου. Να πως η Ιστορία δικαιώνει, όσους κρατήσαμε μια στάση υπέρ του εθνικού συμφέροντος, του εθνικού και διεθνούς δικαίου και να πως ξεβρακώνει όσους επέλεξαν ή υποστήριξαν δημοσιολογούντες την «ρουφιανιά», τους σκοτεινούς διαδρόμους, εκτός νομιμότητας κι εκ του αποτελέσματος αντίθετα στα εθνικά συμφέροντα.

Φαήλος Κρανιδιώτης