Σάββατο 20 Σεπτεμβρίου 2014

''ΕΠΙΧΕΙΡΗΜΑΤΙΕΣ ΠΗΡΑΝ ΔΑΝΕΙΑ ΚΑΙ ΕΒΓΑΛΑΝ ΤΑ ΛΕΦΤΑ ΤΟΥΣ ΣΤΟ ΕΞΩΤΕΡΙΚΟ''...

Να διερευνηθεί εάν στη λίστα Λαγκάρντ και σε offshore εταιρείες,  συμπεριλαμβάνονται και ονόματα πολιτών που πήραν δάνεια για επιχειρηματικές δραστηριότητες...
και τα μετέφεραν στο εξωτερικό.

Αυτό ζητεί ο γενικός γραμματέας Διαφάνειας και Ανθρωπίνων Δικαιωμάτων του υπουργείου Δικαιοσύνης Γιώργος Σούρλας με επιστολή του προς τον  διοικητή της Τράπεζας της Ελλάδος Γιάννη Στουρνάρα και το ΣΔΟΕ.

Ειδικότερα, ο κ. Σούρλας στην επιστολή αναφέρει:
«Στη Γενική  Γραμματεία Διαφάνειας και Ανθρωπίνων Δικαιωμάτων, υποβάλλονται ερωτήματα εάν στη Λίστα Λαγκάρντ και σε άλλες λίστες, καθώς και σε offshore εταιρίες, που διερευνώνται, περιλαμβάνονται ονόματα επιχειρηματιών που πήραν δάνειο για να αναπτύξουν την επιχειρηματική τους δραστηριότητα, αλλά τα ποσά των δανείων αυτών, που εντάσσονται στα 42 δισ. ευρώ των κόκκινων επιχειρηματικών δανείων (και μάλιστα στα 23 δισ. ευρώ που χαρακτηρίζονται ανεπίδεκτα είσπραξης), μεταφέρθηκαν στο εξωτερικό.

Θα ήθελα να με ενημερώσετε και για τις παραπάνω περιπτώσεις, προκειμένου να μπορώ να απαντώ υπεύθυνα για ένα ζήτημα που ταλανίζει την ελληνική κοινωνία».

Πέμπτη 18 Σεπτεμβρίου 2014

"Bάση" παρακολουθήσεων και τηλεφωνικών υποκλοπών της CIA εντοπίστηκε στη Γλυφάδα







ΑΝΩΤΑΤΟΙ ΔΙΚΑΣΤΙΚΟΙ "ΒΛΕΠΟΥΝ" ΣΥΝΔΕΣΗ ΜΕ ΤΟ ΣΚΑΝΔΑΛΟ ΥΠΟΚΛΟΠΩΝ ΕΠΙ Κ.ΚΑΡΑΜΑΝΛΗ
Η CIA είχε στήσει "βάση" παράνομων επικοινωνιών, παρακολουθήσεων και υποκλοπών στη Γλυφάδα και σύμφωνα με τις πρώτες εκτιμήσεις είχαν μπει στο στόχαστρο κυβερνητικοί αξιωματούχοι. Πιθανότατα η υπόθεση να συνδέεται με τις το σκάνδαλο των υποκλοπών της περιόδου Κ. Καραμανλή, αλλά κανείς ακόμη δεν γνωρίζει μέχρι πότε λειτουργούσε.
Η συγκεκριμένα "βάση" είχε στηθεί σε κτίριο της Γλυφάδας το οποίο λειτουργούσε ως... γραφείο και φέρεται να ανακαλύφθηκε πριν από μερικές ημέρες, στις 12 Σεπτεμβρίου, ύστερα από πολύμηνες έρευνες του 3ου ανακριτή κ. Δημήτρη Φούκα, ο οποίος εκμεταλλεύθηκε σειρά πληροφοριών που είχαν τεθεί υπόψη και της ΕΥΠ το 2009.
Ο κ. Φούκας έχει αναλάβει την πλήρη διαλεύκανση του σκανδάλου των υποκλοπών στα τηλέφωνα πολιτικών, αξιωματικών και ιδιωτών την περίοδο 2004-2005. Ήδη έχει κληθεί να καταθέσει για αυτή την υπόθεση ελληνοαμερικανός πρώην πράκτορας του κλιμακίου της CIA στην Αθήνα, ο οποίος φέρεται να είχε οργανώσει το δίκτυο των 14 τηλεφώνων-«σκιών».
Ο συγκεκριμένος πράκτορας ενώ είχε διαβεβαιώσει ότι θα ερχόταν αμέσως στη χώρα μας από τις ΗΠΑ για να «δώσει εξηγήσεις», μέχρι σήμερα δεν έχει εμφανισθεί. Και αυτό πιθανότατα το γνωρίζει η Ουάσιγκτον.
Ο ανώτατος δικαστικός διερευνά επίσης και την παράνομη δραστηριότητα στελεχών ξένων πρεσβειών και ιδιωτών στην Ελλάδα. Συγκεκριμένα, όπως αναφέρει «το Βήμα», διερεύνησε εκ νέου, πληροφορίες που είχαν τεθεί υπόψη της ΕΥΠ και προ πενταετίας για παρουσία και κινήσεις ξένων πρακτόρων οι οποίες σχετίζονταν με παράνομες τηλεφωνικές παρακολουθήσεις στην περιοχή της Γλυφάδας.
Εκείνες οι πληροφορίες είχαν θεωρηθεί αξιόπιστες αφού προέρχονταν από την ίδια «πηγή» που είχε αναφερθεί και σε έναν σχεδιασμό ένοπλης επίθεσης από οργάνωση «αντάρτικου πόλης», πληροφορία η οποία φέρεται να επαληθεύθηκε σε μεγάλο τμήμα της. Η επίθεση αυτή αφορούσε τοποθέτηση εκρηκτικού μηχανισμού σε τραπεζικό στόχο.
Αναφερόμενοι στη βάση της Γλυφάδας, ανώτατοι δικαστικοί μιλούν για μια σοβαρή εξέλιξη και συνδέουν με βεβαιότητα την εξέλιξη αυτή με τις παρακολουθήσεις και τις υποκλοπές της περιόδου Καραμανλή.

Τετάρτη 17 Σεπτεμβρίου 2014

Χένρι Κίσιντζερ: «Πριν φύγω απ’ αυτόν τον πλανήτη… Αυτή είναι η Διαθήκη μου για τη Νέα Παγκόσμια Τάξη»!

kissinger

Διαβάστε απόσπασμα από το καινούριο του βιβλίο, που θα κυκλοφόρησε στις ΗΠΑ την Τρίτη 9 Σεπτεμβρίου 2014!…
Νέα Παγκόσμια Τάξη… Ο κόσμος της Νέας Εποχής που αναδύεται γύρω μας! Μία εντελώς καινούρια χρονική περίοδος για την ανθρωπότητα, η οποία θα σημάνει την επικράτηση ενός σκληρού κοινωνικού δαρβινισμού και πλανητικού μαλθουσιανισμού: θα επιβιώσουν ΜΟΝΟ οι λίγοι, εκείνοι δηλ. που θα προσαρμοστούν στις νέες δύσκολες συνθήκες και στα νέα παγκόσμια δεδομένα!… Για όλους τους υπόλοιπους, τη συντριπτική πλειοψηφία των 9/10 του πλανήτη Γη, η Νέα Εποχή θα αποδειχτεί ο χειρότερος δυνατός εφιάλτης…
Ένας εκ των βασικών αρχιτεκτόνων και ερμηνευτών της Νέας Παγκόσμιας Τάξης είναι ο πρώην υπουργός εξωτερικών των ΗΠΑ, επί διακυβέρνησης των Δημοκρατικών, ο 91χρονος σήμερα Χένρι Κίσιντζερ (Henry Kissinger). Γερμανοεβραϊκής καταγωγής, κατεδιώχθη από τη χιτλερική Γερμανία στη δεκαετία του 1930 και έκτοτε ζει πέραν του Ατλαντικού, στη γη του «Νέου Κόσμου». Υπήρξε, κατά πολλούς, αυτός που υπονόμευσε τα θεμέλια της Σοβιετικής Ένωσης και συνέβαλλε τα μέγιστα στην πτώση της, μέσω της περίφημης (και βασισμένης στο «1984» του Τζορτζ Όργουελ) «τριγωνικής πλανητικής γεωστρατηγικής»: τρεις κυρίαρχες υπερδυνάμεις και συμμαχία των δύο (ΗΠΑ και Κίνας) εναντίον της τρίτης, της ΕΣΣΔ…
Ένα χαρακτηριστικό απόσπασμα από το νέο του έργο, υπό τον πολύ χαρακτηριστικό τίτλο «Παγκόσμια Τάξη» (“World Order”),  από τις εκδόσεις “Penguin Press”, όπως δημοσιεύεται στην elora.gr
Στο έργο του αυτό, που όπως ο ίδιος ο Κίσιντζερ δήλωσε θα είναι μετά βεβαιότητας το τελευταίο του σ’ αυτή τη ζωή, ο συγγραφέας περιγράφει τον νέο κόσμο που αναδεικνύεται μετά τα τρέχοντα δραματικά γεγονότα σε διάφορες νευραλγικές γωνιές του πλανήτη… Είναι η «Διαθήκη» του ανθρωπόμορφου αυτού δαίμονα, ή μάλλον η «παρακαταθήκη» του για την παγκόσμια κυβέρνηση που έρχεται με επικεφαλής… τον «Μεσσία»! Ο νοών νοείτω.
Ακολουθεί, σε μετάφραση του γράφοντος αυτό το άρθρο, το εν λόγω απόσπασμα που μας εστάλη από τις ΗΠΑ από το υπό έκδοση βιβλίο του Χένρι Κίσιντζερ: «Η Λιβύη βρίσκεται σε εμφύλιο πόλεμο. Φονταμενταλιστικοί στρατοί οικοδομούν το αυτοανακηρυσσόμενο χαλιφάτο μέσω των εδαφών της Συρίας και του Ιράκ. Η νεαρή αφγανική δημοκρατία βρίσκεται στο χείλος της παραλυσίας. Σ’ αυτές τις κακοτυχίες προσθέτουμε την επάνοδο της έντασης στις σχέσεις με τη Ρωσία και τις πολύπλοκες σχέσεις με την Κίνα, που είναι διχασμένη ανάμεσα στις υποχρεώσεις της για συνεργασία και τις δημόσιες αντιπαραθέσεις. Η αντίληψη της Τάξης, ως θεμέλιο της σύγχρονης εποχής μας, βρίσκεται σε κρίση.
Στις δεκαετίες αμέσως μετά τον Β’ παγκόσμιο πόλεμο οι ΗΠΑ – με μια δυναμική οικονομία και υψηλή εθνική αυτοπεποίθηση – πήραν τη σκυτάλη της παγκόσμιας ηγεμονίας, προσδίδοντάς της νέες διαστάσεις. Χώρα, βασισμένη στη σαφή ιδέα μιας ελεύθερης και αντιπροσωπευτικής διακυβέρνησης, οι ΗΠΑ ταυτοποίησαν τη δική τους άνοδο με τη διάδοση της ελευθερίας και της δημοκρατίας, θεωρώντας τις αξίες αυτές ως παράγοντες μέσω των οποίων μπορεί να επιτευχθεί μία δίκαιη και διαρκής ειρήνη.
Η παραδοσιακή ευρωπαϊκή αντίληψη περί Τάξης έβλεπε πάντοτε τους λαούς και τις χώρες ως ανταγωνιστές. Για να εξουδετερωθούν τα επακόλουθα των μεταξύ τους συγκρουόμενων φιλοδοξιών, η εν λόγω αντίληψη στηρίζεται στην ισορροπία των δυνάμεων και την ύπαρξη ενός καλού συνδυασμού σοφών κυβερνητών. Η κυρίαρχη αμερικανική θεώρηση βλέπει τους ανθρώπους ως λογικά διακείμενους σε μία σταθερή συμβιβαστική ειρήνη. Επομένως η διάδοση της δημοκρατίας αποτελεί τον κορυφαίο σκοπό της διεθνούς Τάξης. Οι ελεύθερες αγορές θα διανοίξουν χώρους για την ανάπτυξη των ατόμων, θα εμπλουτίσουν τις κοινωνίες και θα αντικαταστήσουν τους παραδοσιακούς διεθνείς ανταγωνισμούς με την οικονομική αλληλεξάρτηση.
Οι προσπάθειες για τη θεμελίωση μιας Παγκόσμιας Τάξης πάνω σ’ αυτή τη βάση έδωσαν σε μεγάλο βαθμό καρπούς. Μεγάλος αριθμός ανεξάρτητων κυρίαρχων κρατών κυβερνούν στο μεγαλύτερο μέρος του κόσμου. Η διάδοση της δημοκρατίας και της διακυβέρνησης μέσω εκλογών έχει πια μετατραπεί σε αυτονόητη επιθυμία, αν όχι και σε καθολική πραγματικότητα. Οι παγκόσμιες επικοινωνίες και τα οικονομικά δίκτυα λειτουργούν σε πραγματικό χρόνο.
Τα χρόνια από το 1948 περίπου και έως το τέλος του αιώνα σηματοδοτούν μία σύντομη στιγμή της παγκόσμιας ιστορίας, η οποία θα μπορούσαμε να πούμε ότι χαρακτηρίζεται από τη γέννηση μίας καθολικής Παγκόσμιας Τάξης στη βάση ενός μείγματος αμερικανικού ιδεαλισμού και παραδοσιακών ευρωπαϊκών αντιλήψεων του κράτους και ισορροπίας των δυνάμεων. Ευρείες περιοχές του κόσμου ποτέ τους δεν αποδέχτηκαν ή τελικώς συμβιβάστηκαν σιωπηρά με τη δυτική αντίληψη περί Τάξης. Τα απωθημένα τους μόλις τώρα βγαίνουν στο φως της ημέρας: π.χ. στην ουκρανική κρίση και στη Θάλασσα της Νότιας Κίνας. Κάτι που έρχεται σε αντίθεση και σε σύγκρουση με την έννοια της Τάξης όπως την επέβαλλε η Δύση.
Πρώτα απ’ όλα, η ίδια η φύση του κράτους – του βασικού κυττάρου της διεθνούς ζωής – βρίσκεται υπό πίεση από πολλές κατευθύνσεις. Η Ευρώπη ακολούθησε τον δρόμο της «υπέρβασης» του κράτους και της διαμόρφωσης εξωτερικής πολιτικής πάνω στο πνεύμα της «ήρεμης» δύναμης. Είναι όμως αμφίβολο αν οι απαιτήσεις για νομιμότητα, αποκομμένες από την αντίληψη περί στρατηγικής, θα μπορέσουν να «συντηρήσουν» μία Παγκόσμια Τάξη. Η Ευρώπη δεν έχει καταφέρει ακόμη να «αποκτήσει» χαρακτηριστικά κράτους, κάτι που προδιαθέτει για επερχόμενο κενό εξουσίας σε εσωτερικό επίπεδο και ανισορροπία δυνάμεων στα σύνορά της.
Την ίδια ώρα κομμάτια της Μέσης Ανατολής βυθίστηκαν σε συγκρούσεις μεταξύ τους με αφορμή διαθρησκευτικές και εθνοτικές διαφορές. Θρησκευτικές πολιτοφυλακές και δυνάμεις που στηρίζουν αυτές τις συγκρούσεις παραβιάζουν σύνορα και κυριαρχίες όπως αυτές θέλουν, κάτι που γεννά ένα νέο φαινόμενο, τα «αποτυχημένα κράτη», τα οποία και δεν είναι σε θέση να ελέγξουν ούτε την ίδια τους την επικράτεια.
Η πρόκληση για την Ασία είναι το αντίθετο από αυτή της Ευρώπης. Οι κανόνες της ισορροπίας δυνάμεων κυριαρχούν χωρίς να λαμβάνουν υπ’ όψη την αντίληψη της νομιμότητας, κάτι που όχι σπανίως οδηγεί τις επί μέρους διαφορές στο χείλος της σύρραξης.
Η σύγκρουση ανάμεσα στη διεθνή οικονομία και τους πολιτικούς θεσμούς, που υποτίθεται ότι την κυβερνούν, αδυνατίζει επίσης την αίσθηση ενός κοινού σκοπού, που είναι απαραίτητος για να υπάρξει Παγκόσμια Τάξη. Το οικονομικό σύστημα έγινε παγκόσμιο, αλλά την ίδια στιγμή η πολιτική δόμηση του κόσμου έμεινε βασισμένη πάνω στο έθνος-κράτος. Η οικονομική παγκοσμιοποίηση στην πράξη αγνοεί τα εθνικά σύνορα. Η εξωτερική πολιτική όμως συνεχίζει να τα επικυρώνει, αν και προσπαθεί να συμβιβάσει δύο έννοιες αντιφατικές μεταξύ τους: τους εθνικούς στόχους και τα ιδανικά της Παγκόσμιας Τάξης.
Αυτή η δυναμική είχε ως αποτέλεσμα δεκαετίες σταθερής οικονομικής άνθησης, που την διέκοπταν μόνο περιοδικές οικονομικές κρίσεις με φανερά αυξανόμενη ένταση: στη Λατινική Αμερική τη δεκαετία του 1980, στην Ασία το 1997, στη Ρωσία το 1998, στις ΗΠΑ το 2001 και ξανά το 2007, στην Ευρώπη μετά το 2010. Οι κερδισμένοι από αυτή την υπόθεση έχουν ελάχιστες ενστάσεις έναντι του συστήματος. Οι χαμένοι όμως – π.χ. αυτοί που υπέπεσαν σε δομικά αδιέξοδα, όπως συνέβη με τη νότια πτέρυγα της Ευρωπαϊκής Ένωσης – προσπαθούν να επιλύσουν τα προβλήματά τους με τρόπους που αντιφάσκουν ή έστω εμποδίζουν τη λειτουργία ενός παγκοσμίου οικονομικού συστήματος.
Έτσι η διεθνής Τάξη βρέθηκε ενώπιον ενός παραδόξου: η ευδοκίμηση εξαρτάται από την επιτυχία της παγκοσμιοποίησης, αλλά όλη αυτή η διαδικασία γεννά πολιτική αντίδραση, η οποία συχνά «δουλεύει» εναντίον των ίδιων της των στόχων.
Ένα άλλο ελάττωμα της τωρινής Παγκόσμιας Τάξης είναι η απουσία ενός αποτελεσματικού μηχανισμού, μέσω του οποίου οι μεγάλες δυνάμεις να συνδιαλέγονται και να συνεργάζονται για την επίλυση των πιο σπουδαίων ζητημάτων. Η φύση και η συχνότητα των διάφορων «φόρουμ» σήμερα «δουλεύει» ενάντια στην επεξεργασία μίας μακροπρόθεσμης στρατηγικής και σπανίως επιτρέπει κάτι παραπάνω από μια συζήτηση επί τρεχόντων ζητημάτων τακτικής, στη χειρότερη περίπτωση οδηγεί στη γέννηση νέων συναντήσεων κορυφής με τη μορφή «κοινωνικών» γεγονότων που καλύπτουν τα «media». Για να είναι όμως μία σύγχρονη δόμηση συμβατή με τους διεθνείς κανόνες, δεν μπορεί να στηρίζεται μόνο σε από κοινού δηλώσεις, αλλά πρέπει να προϋποθέτει και μία καθολική αποδοχή.
Ενδεχόμενη αποτυχία θα φέρει όχι τόσο έναν μεγάλο πόλεμο ανάμεσα σε κράτη (αν και αυτό είναι πιθανό να συμβεί σε ορισμένες περιοχές), όσο την ανάδυση σφαιρών επιρροής που προσδιορίζονται από δικές τους ιδιαίτερες δομήσεις και μορφές διακυβέρνησης. Με την ενδεχόμενη επικράτηση μίας τέτοιας διαδικασίας, κάθε τέτοια σφαίρα θα μπαίνει στον πειρασμό να δοκιμάσει την ισχύ της έναντι άλλων κοινοτήτων, που δεν αποδέχεται ως νόμιμα αυθύπαρκτες. Μάχη μεταξύ περιοχών ίσως να αποδειχθεί ακόμη πιο καταστρεπτική απ’ ό,τι μάχη μεταξύ κρατών.
Η αναζήτηση μιας Παγκόσμιας Τάξης απαιτεί ορθολογική στρατηγική, βασισμένη στην αντίληψη της Τάξης μέσα στις διάφορες περιοχές και συσχετισμό αυτών των κατά τόπους «Τάξεων» η μία με την άλλη. Οι στόχοι αυτοί δεν εξουδετερώνονται απαραίτητα μεταξύ τους: ο θρίαμβος μίας ριζοσπαστικής κίνησης μπορεί να επιβάλλει Τάξη σε μια περιοχή, δημιουργώντας τις προϋποθέσεις ταραχών σε άλλες ή σε σχέση με όλες τις υπόλοιπες. Η στρατιωτική ηγεμονία μιας χώρας σε δεδομένη περιοχή, ακόμη και αν αυτή δημιουργεί την εντύπωση Τάξης, μπορεί να ρίξει σε κρίση τον υπόλοιπο κόσμο.
Για να παίξουν υπεύθυνο ρόλο στην εξέλιξη της Παγκόσμιας Τάξης στη διάρκεια του 21ου αιώνα, οι ΗΠΑ πρέπει να είναι έτοιμες να απαντήσουν σε μια σειρά από ερωτήσεις: Τι είναι αυτό που θέλουμε να αποτρέψουμε, ό,τι και αν συμβεί, ακόμη και αν είναι απαραίτητο να δράσουμε μόνοι; Τι είναι αυτό που θέλουμε να πετύχουμε, ακόμη και αν δεν έχουμε καμία ευρεία υποστήριξη; Τι θέλουμε να πετύχουμε ή να αποτρέψουμε μόνο σε περίπτωση που έχουμε τη στήριξη των συμμάχων μας; Σε ποιες περιπέτειες δεν πρέπει να μπούμε, ακόμη και αν μας ωθούν σε κάτι τέτοιο οι σύμμαχοί μας; Ποια είναι η ουσία των αξιών που θέλουμε να υπερασπιζόμαστε; Και σε ποιον βαθμό η επιβολή αυτών των αξιών εξαρτάται από τις περιστάσεις;
Από την πλευρά των ΗΠΑ κάτι τέτοιο απαιτεί σκέψη πάνω σε δύο εκ πρώτης όψεως αντιφατικά επίπεδα. Η επιβολή παγκοσμίων αξιών πρέπει να προχωρά χέρι-χέρι με την αναγνώριση της πραγματικότητας της ιστορίας, του πολιτισμού και των περί ασφαλείας αντιλήψεων των άλλων περιοχών. Ακόμη και αν δεν θέλουμε να μάθουμε από τα όσα συνέβησαν τις προηγούμενες δεκαετίες, δεν πρέπει να απαρνηθούμε τον ιδιαίτερο χαρακτήρα της Αμερικής. Η ιστορία δεν συγχωρεί τις χώρες που απαρνιούνται την ταυτότητά τους, προσλαμβάνοντας πορεία που απαιτεί περισσότερες προσπάθειες και ένταση. Αλλά δεν εγγυάται ούτε και την επιτυχία, όσο καλές προϋποθέσεις και να υπάρχουν, αν απουσιάζει μία ολοκληρωμένη γεωπολιτική στρατηγική».
 elora.gr

Τρίτη 16 Σεπτεμβρίου 2014

Ποιους «καίει» το πόρισμα του εισαγγελέα Φούκα για την υπόθεση «Πυθία»;

της Στέλλας Μεϊμάρη
Η υπόθεση «Πυθία» είναι γνωστή σε όλους μας. Οι ρωσικές μυστικές υπηρεσίες ενημερώνουν τον Κώστα Καραμανλή, δια του τότε υπουργού Εσωτερικών Προκόπη Παυλόπουλου, ότι έχει σχεδιαστεί απόπειρα δολοφονίας εις βάρος του από κάποιους κύκλους που προφανώς ενοχλούνταν από το άνοιγμα Καραμανλή στη Μόσχα. Μια άνευ προηγουμένου πολιτική συνωμοσία με τη σύμπραξη ξένων μυστικών υπηρεσιών που είχε ως στόχο τη φυσική εξόντωση του πρώην πρωθυπουργού.
Ο κλοιός φαίνεται να στενεύει και οι αποκαλύψεις αναμένονται καταιγιστικές, καθώς το πόρισμα του εισαγγελέα Φούκα για την «Πυθία» είναι σχεδόν ολοκληρωμένο και αναμένεται να έρθει στο φως της δημοσιότητας τέλος Σεπτέμβρη.
Όσοι γνωρίζουν, λένε ότι οι αποκαλύψεις θα προκαλέσουν ντόμινο στην πολιτική σκηνή και μάλιστα κάποιοι τις φοβούνται πάρα πολύ. Ειδικά, οι υποκλοπές φαίνεται να αποκαλύπτουν ονόματα υψηλά ιστάμενων προσώπων που ίσως εξηγήσουν πάρα πολλά τόσο για την ανατροπή του Κώστα Καραμανλή τον Οκτώβριο του 2009, αλλά και για αρκετά ακόμα φαινομενικά «ανεξήγητα» γεγονότα μέχρι και σήμερα…
Ποιος κρύβεται πίσω από τις υποκλοπές; Όπως αποκαλύπτει το pentapostagma.gr, ο άνθρωπος, με το κωδικό όνομα «Μίστερ Μπαζ»! Ένας 65χρονος συνταξιούχος πράκτορας της CIA, ο οποίος πήρε φύλλο πορείας για την Ελλάδα το 1996, λίγο μετά τη γνωστή ιστορία των Ιμίων και γρήγορα δικτυώθηκε μέσα στην ελληνική ΕΥΠ. Σύμφωνα με τη δικογραφία, ο «Μίστερ Μπαζ» είναι ένας άνθρωπος χωρίς αναστολές και ηθικούς φραγμούς, όταν πρόκειται να φέρει εις πέρας κάποια αποστολή. Εξαιρετικά καλός στη δουλειά του, δεν δίσταζε να παρακολουθεί ακόμα και αξιωματούχους με τους οποίους είχε φιλικές σχέσεις.
Μόλις μαθεύτηκαν τα γεγονότα, ο «Μίστερ Μπαζ» εστάλη κακήν – κακώς στη Θεσσαλονίκη για «δουλειές». Στις 10 Μαρτίου 2005, ο υπάλληλος της Vodafone Κώστας Τσαλικίδης ενημερώνει τους προϊσταμένους του πως το λογισμικό της εταιρείας στις εγκαταστάσεις της Παιανίας έχει παραβιαστεί και λίγο αργότερα βρίσκεται νεκρός στο σπίτι του. Ο διευθύνων σύμβουλος της Vodafone, Γιώργος Κορωνιάς, έντρομος ζητάει εμπιστευτικό ραντεβού με τον διευθυντή του γραφείου του πρωθυπουργού, τον κ. Γιάννη Αγγέλου, το οποίο και πραγματοποιείται παρουσία του τότε αρμόδιου υπουργού Δημοσίας Τάξεως, που ήταν ο κ. Γιώργος Βουλγαράκης. Από εκεί και πέρα, τα γεγονότα είναι λίγο-πολύ γνωστά σε όλους…
Ποιος ήθελε, λοιπόν, νεκρό τον Καραμανλή; Ποια υψηλά ιστάμενα πολιτικά πρόσωπα έπαιξαν «ρόλο – κλειδί» στην όλη υπόθεση; Ποιοι ενοχλούνταν και ήθελαν να αποτραπεί η περαιτέρω σύσφιγξη των σχέσεων Αθηνών – Μόσχας, ιδιαίτερα στον ενεργειακό τομέα; Και κυρίως ποια είναι εκείνα τα «άγνωστα κέντρα» που εξύφαιναν και εξυπηρετούνταν από τέτοια σχέδια αποσταθεροποίησης της χώρας μας;
Αν, τελικά, το πόρισμα Φούκα φτάσει στη δημοσιότητα (γιατί σε τέτοιες υποθέσεις, ποτέ δεν ξέρεις…) , οι αποκαλύψεις, όπως λένε, όσοι γνωρίζουν καλά, θα προκαλέσουν ντόμινο πολιτικών εξελίξεων και όχι μόνο…

ΕΚΠΛΗΚΤΙΚΟ: Αυτό είναι το ΑΛΗΘΙΝΟ ΝΟΗΜΑ της Οδύσσειας!!! Γιατί ΔΕΝ μας τα δίδαξαν στο σχολείο;;;

Άραγε αυτό γιατί δεν μας τα διδάξαν στο σχολείο;;; «..Διαβάστε το! Αρκούν 2 λεπτά.Αλλά μπορεί να το σκέπτεστε για πολύ περισσότερο…
Άραγε μας τα διδάξαν στο σχολείο;;; μάλλον όχι γιατί …πρόσεχα την ώρα των αρχαίων..


Είναι πολύ σημαντικό, αυτές τις κρίσιμες ώρες, να ρίξουμε μια ματιά στην βίβλο των Ελλήνων, δηλαδή στα ΟΜΗΡΙΚΑ ΕΠΗ και να διδαχτούμε, έστω και την τελευταία στιγμή, από το πνεύμα του Οδυσσέα.
ΔΗΛΑΔΗ: Να κρατήσουμε την ψυχραιμία μας, να ελέγξουμε την παρόρμηση να έχουμε τις
αισθήσεις μας και τις αντένες μας ΑΝΟΙΧΤΕΣ και να μην παρασυρθούμε από την οργή και το μένος που μας διακατέχει, ώστε να γίνουμε βορρά, στους σύγχρονους «μνηστήρες».

Όταν ο Οδυσσέας φτάνει στην Ιθάκη, η μεγίστη επιθυμία του είναι ΝΑ ΠΑΡΕΙ ΠΙΣΩ ΤΟΝ ΚΟΣΜΟ ΤΟΥ, τον κόσμο που του έκλεψαν.
Παρά την μεγάλη του λαχτάρα, διατηρεί την ανωνυμία του και μεταμορφωμένος σε ζητιάνο από την
ΘΕΑ ΑΘΗΝΑ, πηγαίνει στο παλάτι ώστε να ελέγξει την κατάσταση και να πάρει τις πληροφορίες που θέλει, υπομένοντας καρτερικά τις προσβολές και την χλεύη των
μνηστήρων.

ΓΙΑΤΙ ΑΥΤΟ ΠΟΥ ΤΟΝ ΕΝΔΙΑΦΕΡΕΙ, ΕΙΝΑΙ Η ΕΠΙΤΕΥΞΗ ΤΟΥ ΣΤΟΧΟΥ ΚΑΙ ΟΧΙ Η ΣΤΕΙΡΑ ΑΝΤΙΠΑΡΑΘΕΣΗ.
Γι αυτό τον λόγο και είναι ο αγαπημένος της Θεάς ΑΘΗΝΑΣ, της Θεάς που αντιπροσωπεύει την ΝΟΗΣΗ ΤΟΥ ΔΙΟΣ, την ΣΟΦΙΑ, την ΣΤΡΑΤΗΓΙΚΗ ΤΗΣ ΣΚΕΨΗΣ ΚΑΙ ΤΟΥ ΠΟΛΕΜΟΥ.Της Θεάς που μελετά τον εχθρό και τον πολεμά με τα ίδια του τα όπλα.
Όταν όμως έρχεται η ώρα, όταν τους έχει στριμώξει όλους άοπλους σε ένα δωμάτιο, όταν φανερώνεται πάνοπλος, ΤΟΤΕ ΕΚΦΡΑΖΕΙ ΤΗΝ ΟΡΓΗ ΤΟΥ.
ΚΑΙ ΔΕΝ ΔΕΙΧΝΕΙ ΟΙΚΤΟ, ΓΙΑΤΙ Ο ΚΟΣΜΟΣ ΤΟΥ ΕΙΝΑΙ ΤΟ ΒΙΟΣ ΤΟΥ, που δημιούργησε με τον δικό του ιδρώτα, ΕΙΝΑΙ Η ΠΑΤΡΙΔΑ ΤΟΥ που οι μνηστήρες καταχράστηκαν και καπηλεύτηκαν μαζί με την φιλοξενία του οίκου του που τιμησε τον ΞΕΝΙΟ ΔΙΑ.
Ο ισχυρότερος αντίπαλός του είναι ο ΑΝΤΙΝΟΟΣ.
Η λέξη μιλά απο μόνη της.
Είναι η ΑΝΤΙ-ΝΟΗΣΗ, είναι αυτό που μας κάνουν ΤΩΡΑ, είναι ο τρόπος με τον οποίο θολώνουν τις καταστάσεις και την πραγματικότητα ώστε ΝΑ ΜΗΝ ΣΚΕΦΤΟΜΑΣΤΕ ΚΑΘΑΡΑ ΚΑΙ ΝΑ ΜΑΣ ΕΛΕΓΧΟΥΝ.
Είναι ο μεγαλύτερος κίνδυνος για την καθυπόταξη και δουλεία του ανθρώπου.
Ο επόμενος είναι ο ΕΥΡΥ-ΜΑΧΟΣ.
Αυτός που μάχεται με κάθε τρόπο, με εύρος, ΜΕ ΚΑΘΕ ΜΕΣΟΝ, ο δεινός και αδίστακτος μαχητής.
Ο ΑΜΦΙ-ΝΟΜΟΣ! Αυτός που διαστρεβλώνει τον ΝΟΜΟ και την τάξη των πραγμάτων, ο επικίνδυνος γιατί είναι ΕΤΣΙ και ΑΛΛΙΩΣ!
Ο ΑΓΕ-ΛΑΟΣ! Αυτός που άγει τον λαό, που τον παρασύρει με την βοήθεια του ΑΝΤΙ-ΝΟΟΥ.
Που τον μετατρέπει σε ΚΑΤΕΥΘΥΝΟΜΕΝΗ ΑΓΕΛΗ!
Κανένα όνομα στα Ομηρικά έπη δεν είναι δοσμένο στην τύχη!
Κρύβουν βαθύτατα νοήματα και στο χέρι μας είναι να τα αποκρυπτογραφήσουμε και να διδαχτούμε, ή καλύτερα να συνετιστούμε.
Οι πρόγονοί μας μιλούν, ΟΙ ΠΡΟΓΟΝΟΙ ΜΑΣ ΛΕΝΕ ΤΙ ΝΑ ΚΑΝΟΥΜΕ, μας λένε ΠΩΣ ΝΑ ΠΟΛΕΜΗΣΟΥΜΕ, μας λένε πως να τινάξουμε τον ζυγό.
ΑΡΚΕΙ, ΝΑ ΤΟΥΣ ΑΚΟΥΣΟΥΜΕ!
Και ο Αντίνοος, ο στόχος της πρώτης φονικής βολής του Οδυσσέα. Είναι αυτός ΠΟΥ ΠΡΕΠΕΙ να πεθάνει πρώτος.
Γι” αυτό, μακριά από την προπαγάνδα των ΜΜΕ.

Και τον σκοτώνει ρίχνοντας του το βέλος στον ΛΑΙΜΟ, το ΟΡΓΑΝΟ ΤΗΣ ΟΜΙΛΙΑΣ δηλαδή της επικοινωνίας που την χρησιμοποιεί ενάντια στην νόηση των ανθρώπων! ..»
Πηγή: ramnousia.com

Δευτέρα 15 Σεπτεμβρίου 2014

Δηλαδη η Λαγκαρντ καταθέτει οτι καποιοι απο την λιστα απείλησαν να την σκοτώσουν και ακομα ο Παπανδρεου ειναι ελευθερος;



Δηλαδη η Λαγκαρντ ως υπουργος, δίνει την λιστα στην συμμορία Παπανδρεου.
Η συμμορία την κρύβει και αρχίζει να σβήνει ονόματα. Φαίνεται όμως οτι και τα “ονόματα” ενημερώνονται για την λιστα και αρχίζουν απειλές κατα της Λαγκαρντ!
Οπότε και η Λαγκαρντ κανει γαργάρα την λιστα και δεν λέει κουβέντα, παρότι έπειτα ως αφεντικό του ΔΝΤ γνώριζε που ακριβως ηταν η φοροδιαφυγή.
Αναλαμβάνει η συγκυβέρνηση και ο Σαμαρας στελνει μεγαλοκαταθετη της λίστας για να …διαπραγματευθεί με τους Ελβετούς. Φυσικά, “δεν φέρνει το ποθητό αποτέλεσμα”.
Τωρα λοιπόν που η Λαγκαρντ “κελάηδησε”, ο εισαγγελέας οφείλει να την καλέσει για να δουμε ποιοι απο τους μεγαλο… καταθέτες της λίστας την απείλησαν. Εκδότες, παρατρεχάμενοι του Μαξίμου, εφοπλιστές, κολλητοί του Παπανδρεου, συγγενείς του Παπακωνσταντινου κλπ. ΠΟΙΟΣ απείλησε;
Δειτε το άρθρο της Δημοκρατιας:
Βόμβα κατά της ελληνικής κυβέρνησης για αποτυχία φορολόγησης του μεγάλου πλούτου στη χώρα μας εξαπέλυσε η γενική διευθύντρια του ΔΝΤ Κρ. Λαγκάρντ, ενώ ταυτόχρονα κατήγγειλε απειλές κατά της ζωής της από (μη κατονομαζόμενους) φοροφυγάδες για τη γνωστή «λίστα» που είχε αποστείλει στην Αθήνα την περίοδο που ήταν υπουργός Οικονομικών της Γαλλίας.
Το πολιτικό μήνυμα της κυρίας Λαγκάρντ, σε μία από τις πιο κρίσιμες περιόδους της διαπραγμάτευσης με την τρόικα, είναι ότι η κυβέρνηση δεν τηρεί μία από τις σημαντικότερες δεσμεύσεις της έναντι των διεθνών δανειστών (πάταξη της φοροδιαφυγής), οπότε το κενό στα διαφεύγοντα έσοδα δεν επιτρέπει ελαφρύνσεις στη μεσαία τάξη.
Συγκεκριμένα, η επικεφαλής του Διεθνούς Νομισματικού Ταμείου, σε συνέντευξή της προς τους βρετανικούς «Financial Times» του Σαββάτου, δηλώνει εντυπωσιασμένη από τις κυβερνήσεις της Ιρλανδίας και της Πορτογαλίας, που «το έπαιξαν πολύ έξυπνα, προωθώντας την ανάπτυξη και τις μεταρρυθμίσεις με κοινωνική συνοχή και με τον καθένα να συνεισφέρει».
Αντίθετα, σύμφωνα με τους «Financial Times», «η Ελλάδα είναι μια διαφορετική περίπτωση» και η κυρία Λαγκάρντ, σχολιάζοντας «τη μη πληρωμή φόρων από τους πλούσιους Ελληνες με ορθό τρόπο», υπογραμμίζει τα εξής: «Καλύτερα να μην πω πάρα πολλά, γιατί -ξέρετε- όταν μίλησα στο παρελθόν για την Ελλάδα και τους φόρους της, δέχθηκα απειλές ότι θα με σκοτώσουν και αναγκαστήκαμε να αυξήσουμε την ασφάλειά (μου). Ο κλάδος της ναυτιλίας πληρώνει πραγματικά τους φόρους του; Πληρώνουν άλλοι; Δεν το νομίζω».
Είναι χαρακτηριστικό ότι, σύμφωνα με τη συντάκτρια της εφημερίδας, η κυρία Λαγκάρντ «μουρμούρισε» για το θέμα της φοροδιαφυγής, επιτείνοντας το μυστήριο για τις απειλές που έχει δεχθεί σχετικά με τη λίστα Ελλήνων καταθετών σε ελβετική τράπεζα, η οποία είχε αποσταλεί από το γαλλικό υπουργείο Οικονομικών στην κυβέρνηση Παπανδρέου το 2010, χωρίς να έχει υπάρξει ουσιαστική πρόοδος ούτε επί σημερινής κυβέρνησης.
Η κυρία Λαγκάρντ, στη συνέντευξή της, θίγει, επίσης, το φαινόμενο της μετανάστευσης εταιριών και εργαζομένων από την Ελλάδα και άλλες χώρες. Η επικεφαλής του ΔΝΤ δεν σχολιάζει παρατήρηση των «Financial Times» για την εγκατάσταση «τόσο πολλών Ελλήνων και άλλων πλούσιων ελίτ σε μέρη, όπως το Λονδίνο, αναζητώντας δουλειές ή χαμηλότερους φόρους», προτιμώντας να αναφερθεί μόνο στην κοινωνική διάσταση του θέματος. Αναγνωρίζει πως δεν πρόκειται αποκλειστικά για ελληνικό πρόβλημα και παραδέχεται ότι και 30χρονοι Γάλλοι αναγκάζονται να φεύγουν από την πατρίδα τους.

Δολοφονία Γιάννου Κρανιδιώτη και Γιωργος Παπανδρεου. Στις πόσες συμπτώσεις καίγεσαι;

Σαν σημερα, 15 χρονια πριν, δολοφονήθηκε ο ευπατριδης Γιαννος Κρανιδιωτης, μαζί με το παιδί του, Νίκο (φωτό). Το “δολοφονήθηκε”, δεν το λέμε εμείς. Το είχε ομολογήσει εν βρασμώ ο ελεεινός τότε αρμόδιος υπουργος, Μαντελης. Μετα βεβαίως, το ξέχασε, παρότι ηταν ο πολιτικός προϊσταμενος της έρευνας.
Σημερα θα αναφερθούμε σε τρεις απίστευτες “συμπτώσεις” που συνδέουν τον Γιώργο Παπανδρεου με την δολοφονια του Γιάννου Κρανιδιώτη. Μηπως και κάποιος φιλοτιμηθεί να ξανανοίξει τον φάκελο του “ατυχήματος”, καθότι ο αρμόδιος υπουργος απεδειχθει διεφθαρμένος εώς το κόκκαλο.

Σύμπτωση πρώτη: Χάκερς σπάνε την απόρρητη αλληλογραφία της οικογένειας Παπανδρεου. Τα τερατώδη ευρήματα φτάνουν… στα χέρια της Λιάνας Κανελλη η οποία τα δημοσιεύει στο περιοδικό Νέμεσις, κάνοντας ίσως την μεγαλύτερη δημοσιογραφική επιτυχία της μεταπολίτευσης.
Σε ενα γράμμα με εξαιρετικό ενδιαφερον, ο Νικος Παπανδρεου, αδελφός του Γιώργου Παπανδρεου, στοχοποιεί τον Γιαννο Κρανιδιώτη ως τροχοπέδη για την “προώθηση” του αδελφού του, παρότι και οι δυο ηταν τότε στο ΥΠΕΞ. Υπηρετώντας την πατρίδα. Ποια πατρίδα ο καθένας, ειναι το ερώτημα.
Το εν λόγω γράμμα λοιπόν, δεν το στελνει ο κύριος Νικος Παπανδρεου σε κάποιον φίλο ή ξαδελφο. Το στελνει στον Στάνλεϊ Σαϊνεμπάουμ. Ενα γεράκι του βαθέως κράτους των ΗΠΑ.Τον άνθρωπο που έφερε την συμμορία Κλιντον στην εξουσία, συμμορία που τοσο πίστα υπηρέτησε και υπηρετεί ο Γιωργος Παπανδρεου. Ένας άνθρωπος που κάλλιστα θα μπορούσε να παρεξηγήσει το “αγνό ενδιαφερον” του Νίκου για τον αδελφό του και να κανει καμμιά “κουταμαρα”. Εαν λοιπόν δεχθούμε την θεωρία συνωμοσίας για το “ατύχημα”, μονο μια “υπερδύναμη” θα μπορούσε να το προκαλέσει.


Σύμπτωση δεύτερη και τραγικότερη: Στην μοιραία πτήση, θα επέβαινε και ο Γιώργος Παπανδρέου! Οπως είχε ανακοινωθεί σε ολα τα δελτία τυπου… Μισή ωρα όμως πριν την απογείωση, χωρις καμμιά πειστική εξήγηση, ΑΚΥΡΩΝΕΙ ΤΗΝ ΣΥΜΜΕΤΟΧΗ ΤΟΥ! Θα μπορούσε να πει κάποιος οτι τον προστάτεψε ο Θεός, ανάλογα τι εννοεί “Θεό” ο καθένας. Ο Γιωργος Παπανδρεου πάντως, ως ορθολογιστής, δείχνει να εχει τυφλή πίστη στην Κλιντον. Ναι λοιπόν, ο Γιωργος Παπανδρεου ειναι ζωντανός για μισή ωρα.
Σύμπτωση τριτη: Ο Γιωργος Παπανδρεου ως έδειξε η ιστορία, σε αντίθεση με το Φάλκον, απογειώθηκε μετα τον θάνατο του Γιάννου Κρανιδιώτη. Σε δυσθεορατα ύψη. Ωστε να φτάσει να “περιποιηθεί” ως πρωθυπουργός, Ελλάδα και Κύπρο καταστρέφοντας τες. Σε αντίθεση με τον Γιαννο Κρανιδιώτη που ηταν η γραμμή ανάσχεσης στην δολοφονική πολιτικη Σημιτη – Παπανδρεου.
Ο κύριος Μαντελης δεν θεώρησε πρέπον να ρωτήσει τον Γιώργο “ποιος θεός τον βοήθησε” και την γλίτωσε. Κανείς δεν τον ρώτησε. Άλλη μια σύμπτωση να έχεις τον Λαδωμένο Μαντέλη πολιτικό προϊσταμενο μιας τέτοιας τραγωδίας.
Αιώνια σου η μνήμη Γιαννο και Νικόλα. Τουλάχιστον η ταπεινότητα μας δεν σας ξέχασε…
Αφιερωμένο το ποίημα του πατέρα σου…

Γεμάτοι Ελλάδα οι αιώνες πίσω μας.
Γιομάτα αγάπη τα έτη μέσα μας.
Γιομάτοι μόχτο οι μήνες γύρω μας.
Οι μέρες μας ευτυχισμένες μες στα σπίτια μας.
Ευτυχισμένοι οι άνθρωποι τριγύρω μας.

Ύστερα ήρθανε οι βάρβαροι.
Ήρθαν μ’ αστροπελέκια και καμμένο σίδερο
και σκόρπισαν παντού τον πόνο και το θάνατο.

Όμως στα κάστρα, στα οδοφράγματα,
στέκουν ασάλευτοι, βγαλμένοι από τα σπλάχνα της,
οι νέοι Διγενήδες κι οι Αντρόνικοι.
Στέκουν όλοι μαζί σαν ένας άνθρωπος,
στέκουν και μάχονται γι’ αυτή τη γη που τους ανάστησε,
στέκουν και πέφτουνε ορθοί στον τόπο που τους γέννησε.

Κρατάνε ακόμη, όσοι μείνανε,
το χώμα στη σπασμένην απαλάμη τους,
το χώμα τ’ ακριβό που τους ανάστησε.

Οι μέρες τρέχουνε, οι αιώνες φεύγουνε.
Όμως το χώμα μένει πάντα αθάνατο,
και μια καινούργια φύτρα αρχίζει μέσα του.
Μια φύτρα, που βαθιές οι ρίζες της
θ’ αντέξουν την αντάρα και τη θύελλα,
ώσπου, μ’ ένα καράβι, θα’ ρθει κάποτε
ο νέος Θησέας να πνίξει το Μινώταυρο.

Βγήκε το «Μιστράλ Βλαδιβοστόκ» με… Ρωσικό πλήρωμα! (video)

μιστραλΤελικά οι τσιριμόνιες του Ολάντ είναι για κατανάλωση εκτός της Γαλλίας και εντός της Συμμαχίας … Video απο τη figaro δείχνει την έξοδο του Ρωσικού Μιστράλ με Ρωσικό πλήρωμα ( δεν χάνονται βλέπεις έτσι ένα (1) δις ευρώ, αυτά είναι για τους χαζούς που πετάνε τα ροδάκινα στις χωματερές


Με το που έπεσε η αυλαία της Συνόδου Κορυφής του ΝΑΤΟ στην Ουαλία, νωρίς το πρωί στις 13 Σεπτεμβρίου 2014 το ελικοπτεροφόρο (DVKD) «Βλαδιβοστόκ» κλάσης «Μιστράλ» κατασκευασμένο για το Ρωσικό Ναυτικό στο γαλλικό ναυπηγείο STX France στη Σαίντ-Nαζαίρ, βγήκε στη θάλασσα με ρωσικό πλήρωμα επί του σκάφους, ως μέρος του προγράμματος προπαρασκευής του ρωσικού πληρώματος.

Το πλοίο αναχώρησε από το το ναυπηγείο STX Γαλλία στις 03:30 τοπική ώρα, με την βοήθεια δύο ρυμουλκών έως και περίπου 7:20 τοπική ώρα. Επί του σκάφους του πλοίου, εκτός από το γαλλικό πλήρωμα και εκπροσώπους του ναυπηγείου, υπάρχουν περίπου 200 Ρώσοι ναυτικοί. Όπως είναι αναμενόμενο, το πρώτο ταξίδι με το ρωσικό πλήρωμα θα διαρκέσει μέχρι τις 22 Σεπτεμβρίου.

Βίντεο από την αναχώρηση του πλοίου


Η πρώτη έξοδος του «Βλαδιβοστόκ» από τη Σαίντ-Nαζαίρ για τις θαλάσσιες δοκιμές του ναυπηγείου πραγματοποιήθηκε στις 5 Μαρτίου. Περίπου 400 Ρώσοι ναυτικοί – τα μελλοντικά μέλη του των πληρωμάτων των ελικοπτεροφόρων «Βλαδιβοστόκ» και «Σεβαστούπολη» αφίχθησαν για τον σκοπό της εκπαίδευση στη Σαίντ-Nαζαίρ στις 30 Ιουνίου του 2014 από την Κρονστάνδη, επί το εκπαιδευτικού πλοίου «Σμόλνι» του Στόλου της Βαλτικής του Ρωσικού Πολεμικού Ναυτικού. Η μεταβίβαση του «Βλαδιβοστόκ» στο Ρωσικό Ναυτικό, στο πλαίσιο της υφιστάμενης σύμβασης, έχει προγραμματιστεί για την 1 Νοεμβρίου 2014.

To θέμα της παράδοσης ενός τόσο επιθετικού πλοίου στο Ρωσικό Ναυτικό, από μια χώρα του ΝΑΤΟ, έχει γίνει το συνώνυμο της γελοιοποίησης της Συμμαχίας, εντός και εκτός των κόλπων της.

video απο την ρυμούλκηση του «Βλαδιβοστόκ» εκτός του Ναυπηγείου