Σαν σημερα, 15 χρονια πριν, δολοφονήθηκε ο ευπατριδης Γιαννος Κρανιδιωτης, μαζί με το παιδί του, Νίκο (φωτό). Το “δολοφονήθηκε”, δεν το λέμε εμείς. Το είχε ομολογήσει εν βρασμώ ο ελεεινός τότε αρμόδιος υπουργος, Μαντελης. Μετα βεβαίως, το ξέχασε, παρότι ηταν ο πολιτικός προϊσταμενος της έρευνας.
Σημερα θα αναφερθούμε σε τρεις απίστευτες “συμπτώσεις” που συνδέουν τον Γιώργο Παπανδρεου με την δολοφονια του Γιάννου Κρανιδιώτη. Μηπως και κάποιος φιλοτιμηθεί να ξανανοίξει τον φάκελο του “ατυχήματος”, καθότι ο αρμόδιος υπουργος απεδειχθει διεφθαρμένος εώς το κόκκαλο.
Σύμπτωση πρώτη: Χάκερς σπάνε την απόρρητη αλληλογραφία της οικογένειας Παπανδρεου. Τα τερατώδη ευρήματα φτάνουν… στα χέρια της Λιάνας Κανελλη η οποία τα δημοσιεύει στο περιοδικό Νέμεσις, κάνοντας ίσως την μεγαλύτερη δημοσιογραφική επιτυχία της μεταπολίτευσης.
Σε ενα γράμμα με εξαιρετικό ενδιαφερον, ο Νικος Παπανδρεου, αδελφός του Γιώργου Παπανδρεου, στοχοποιεί τον Γιαννο Κρανιδιώτη ως τροχοπέδη για την “προώθηση” του αδελφού του, παρότι και οι δυο ηταν τότε στο ΥΠΕΞ. Υπηρετώντας την πατρίδα. Ποια πατρίδα ο καθένας, ειναι το ερώτημα.
Το εν λόγω γράμμα λοιπόν, δεν το στελνει ο κύριος Νικος Παπανδρεου σε κάποιον φίλο ή ξαδελφο. Το στελνει στον Στάνλεϊ Σαϊνεμπάουμ. Ενα γεράκι του βαθέως κράτους των ΗΠΑ.Τον άνθρωπο που έφερε την συμμορία Κλιντον στην εξουσία, συμμορία που τοσο πίστα υπηρέτησε και υπηρετεί ο Γιωργος Παπανδρεου. Ένας άνθρωπος που κάλλιστα θα μπορούσε να παρεξηγήσει το “αγνό ενδιαφερον” του Νίκου για τον αδελφό του και να κανει καμμιά “κουταμαρα”. Εαν λοιπόν δεχθούμε την θεωρία συνωμοσίας για το “ατύχημα”, μονο μια “υπερδύναμη” θα μπορούσε να το προκαλέσει.
Σύμπτωση δεύτερη και τραγικότερη: Στην μοιραία πτήση, θα επέβαινε και ο Γιώργος Παπανδρέου! Οπως είχε ανακοινωθεί σε ολα τα δελτία τυπου… Μισή ωρα όμως πριν την απογείωση, χωρις καμμιά πειστική εξήγηση, ΑΚΥΡΩΝΕΙ ΤΗΝ ΣΥΜΜΕΤΟΧΗ ΤΟΥ! Θα μπορούσε να πει κάποιος οτι τον προστάτεψε ο Θεός, ανάλογα τι εννοεί “Θεό” ο καθένας. Ο Γιωργος Παπανδρεου πάντως, ως ορθολογιστής, δείχνει να εχει τυφλή πίστη στην Κλιντον. Ναι λοιπόν, ο Γιωργος Παπανδρεου ειναι ζωντανός για μισή ωρα.
Σύμπτωση τριτη: Ο Γιωργος Παπανδρεου ως έδειξε η ιστορία, σε αντίθεση με το Φάλκον, απογειώθηκε μετα τον θάνατο του Γιάννου Κρανιδιώτη. Σε δυσθεορατα ύψη. Ωστε να φτάσει να “περιποιηθεί” ως πρωθυπουργός, Ελλάδα και Κύπρο καταστρέφοντας τες. Σε αντίθεση με τον Γιαννο Κρανιδιώτη που ηταν η γραμμή ανάσχεσης στην δολοφονική πολιτικη Σημιτη – Παπανδρεου.
Ο κύριος Μαντελης δεν θεώρησε πρέπον να ρωτήσει τον Γιώργο “ποιος θεός τον βοήθησε” και την γλίτωσε. Κανείς δεν τον ρώτησε. Άλλη μια σύμπτωση να έχεις τον Λαδωμένο Μαντέλη πολιτικό προϊσταμενο μιας τέτοιας τραγωδίας.
Αιώνια σου η μνήμη Γιαννο και Νικόλα. Τουλάχιστον η ταπεινότητα μας δεν σας ξέχασε…
Αφιερωμένο το ποίημα του πατέρα σου…
Γεμάτοι Ελλάδα οι αιώνες πίσω μας.
Γιομάτα αγάπη τα έτη μέσα μας.
Γιομάτοι μόχτο οι μήνες γύρω μας.
Οι μέρες μας ευτυχισμένες μες στα σπίτια μας.
Ευτυχισμένοι οι άνθρωποι τριγύρω μας.
Ύστερα ήρθανε οι βάρβαροι.
Ήρθαν μ’ αστροπελέκια και καμμένο σίδερο
και σκόρπισαν παντού τον πόνο και το θάνατο.
Όμως στα κάστρα, στα οδοφράγματα,
στέκουν ασάλευτοι, βγαλμένοι από τα σπλάχνα της,
οι νέοι Διγενήδες κι οι Αντρόνικοι.
Στέκουν όλοι μαζί σαν ένας άνθρωπος,
στέκουν και μάχονται γι’ αυτή τη γη που τους ανάστησε,
στέκουν και πέφτουνε ορθοί στον τόπο που τους γέννησε.
Κρατάνε ακόμη, όσοι μείνανε,
το χώμα στη σπασμένην απαλάμη τους,
το χώμα τ’ ακριβό που τους ανάστησε.
Οι μέρες τρέχουνε, οι αιώνες φεύγουνε.
Όμως το χώμα μένει πάντα αθάνατο,
και μια καινούργια φύτρα αρχίζει μέσα του.
Μια φύτρα, που βαθιές οι ρίζες της
θ’ αντέξουν την αντάρα και τη θύελλα,
ώσπου, μ’ ένα καράβι, θα’ ρθει κάποτε
ο νέος Θησέας να πνίξει το Μινώταυρο.
Σημερα θα αναφερθούμε σε τρεις απίστευτες “συμπτώσεις” που συνδέουν τον Γιώργο Παπανδρεου με την δολοφονια του Γιάννου Κρανιδιώτη. Μηπως και κάποιος φιλοτιμηθεί να ξανανοίξει τον φάκελο του “ατυχήματος”, καθότι ο αρμόδιος υπουργος απεδειχθει διεφθαρμένος εώς το κόκκαλο.
Σύμπτωση πρώτη: Χάκερς σπάνε την απόρρητη αλληλογραφία της οικογένειας Παπανδρεου. Τα τερατώδη ευρήματα φτάνουν… στα χέρια της Λιάνας Κανελλη η οποία τα δημοσιεύει στο περιοδικό Νέμεσις, κάνοντας ίσως την μεγαλύτερη δημοσιογραφική επιτυχία της μεταπολίτευσης.
Σε ενα γράμμα με εξαιρετικό ενδιαφερον, ο Νικος Παπανδρεου, αδελφός του Γιώργου Παπανδρεου, στοχοποιεί τον Γιαννο Κρανιδιώτη ως τροχοπέδη για την “προώθηση” του αδελφού του, παρότι και οι δυο ηταν τότε στο ΥΠΕΞ. Υπηρετώντας την πατρίδα. Ποια πατρίδα ο καθένας, ειναι το ερώτημα.
Το εν λόγω γράμμα λοιπόν, δεν το στελνει ο κύριος Νικος Παπανδρεου σε κάποιον φίλο ή ξαδελφο. Το στελνει στον Στάνλεϊ Σαϊνεμπάουμ. Ενα γεράκι του βαθέως κράτους των ΗΠΑ.Τον άνθρωπο που έφερε την συμμορία Κλιντον στην εξουσία, συμμορία που τοσο πίστα υπηρέτησε και υπηρετεί ο Γιωργος Παπανδρεου. Ένας άνθρωπος που κάλλιστα θα μπορούσε να παρεξηγήσει το “αγνό ενδιαφερον” του Νίκου για τον αδελφό του και να κανει καμμιά “κουταμαρα”. Εαν λοιπόν δεχθούμε την θεωρία συνωμοσίας για το “ατύχημα”, μονο μια “υπερδύναμη” θα μπορούσε να το προκαλέσει.
Σύμπτωση δεύτερη και τραγικότερη: Στην μοιραία πτήση, θα επέβαινε και ο Γιώργος Παπανδρέου! Οπως είχε ανακοινωθεί σε ολα τα δελτία τυπου… Μισή ωρα όμως πριν την απογείωση, χωρις καμμιά πειστική εξήγηση, ΑΚΥΡΩΝΕΙ ΤΗΝ ΣΥΜΜΕΤΟΧΗ ΤΟΥ! Θα μπορούσε να πει κάποιος οτι τον προστάτεψε ο Θεός, ανάλογα τι εννοεί “Θεό” ο καθένας. Ο Γιωργος Παπανδρεου πάντως, ως ορθολογιστής, δείχνει να εχει τυφλή πίστη στην Κλιντον. Ναι λοιπόν, ο Γιωργος Παπανδρεου ειναι ζωντανός για μισή ωρα.
Σύμπτωση τριτη: Ο Γιωργος Παπανδρεου ως έδειξε η ιστορία, σε αντίθεση με το Φάλκον, απογειώθηκε μετα τον θάνατο του Γιάννου Κρανιδιώτη. Σε δυσθεορατα ύψη. Ωστε να φτάσει να “περιποιηθεί” ως πρωθυπουργός, Ελλάδα και Κύπρο καταστρέφοντας τες. Σε αντίθεση με τον Γιαννο Κρανιδιώτη που ηταν η γραμμή ανάσχεσης στην δολοφονική πολιτικη Σημιτη – Παπανδρεου.
Ο κύριος Μαντελης δεν θεώρησε πρέπον να ρωτήσει τον Γιώργο “ποιος θεός τον βοήθησε” και την γλίτωσε. Κανείς δεν τον ρώτησε. Άλλη μια σύμπτωση να έχεις τον Λαδωμένο Μαντέλη πολιτικό προϊσταμενο μιας τέτοιας τραγωδίας.
Αιώνια σου η μνήμη Γιαννο και Νικόλα. Τουλάχιστον η ταπεινότητα μας δεν σας ξέχασε…
Αφιερωμένο το ποίημα του πατέρα σου…
Γεμάτοι Ελλάδα οι αιώνες πίσω μας.
Γιομάτα αγάπη τα έτη μέσα μας.
Γιομάτοι μόχτο οι μήνες γύρω μας.
Οι μέρες μας ευτυχισμένες μες στα σπίτια μας.
Ευτυχισμένοι οι άνθρωποι τριγύρω μας.
Ύστερα ήρθανε οι βάρβαροι.
Ήρθαν μ’ αστροπελέκια και καμμένο σίδερο
και σκόρπισαν παντού τον πόνο και το θάνατο.
Όμως στα κάστρα, στα οδοφράγματα,
στέκουν ασάλευτοι, βγαλμένοι από τα σπλάχνα της,
οι νέοι Διγενήδες κι οι Αντρόνικοι.
Στέκουν όλοι μαζί σαν ένας άνθρωπος,
στέκουν και μάχονται γι’ αυτή τη γη που τους ανάστησε,
στέκουν και πέφτουνε ορθοί στον τόπο που τους γέννησε.
Κρατάνε ακόμη, όσοι μείνανε,
το χώμα στη σπασμένην απαλάμη τους,
το χώμα τ’ ακριβό που τους ανάστησε.
Οι μέρες τρέχουνε, οι αιώνες φεύγουνε.
Όμως το χώμα μένει πάντα αθάνατο,
και μια καινούργια φύτρα αρχίζει μέσα του.
Μια φύτρα, που βαθιές οι ρίζες της
θ’ αντέξουν την αντάρα και τη θύελλα,
ώσπου, μ’ ένα καράβι, θα’ ρθει κάποτε
ο νέος Θησέας να πνίξει το Μινώταυρο.
Δεν υπάρχουν σχόλια:
Δημοσίευση σχολίου