Σάββατο 9 Μαρτίου 2013
Ειδικά μισθολόγια: Αντισυνταγματική η περικοπή συντάξεων
Αρκετές παρατηρήσεις έκανε η Ολομέλεια του Ελεγκτικού Συνεδρίου στο νομοσχέδιο του υπουργείου Οικονομικών για το νέο συνταξιοδοτικό νομοσχέδιο στο δημόσιο τομέα.
Ειδικότερα, η Ολομέλεια με εισηγητή τον σύμβουλο του Ελεγκτικού Συνεδρίου Αντώνη Κατσαρόλη, γνωμοδότησε επί του νομοσχεδίου του υπουργείου Οικονομικών που αφορά την τροποποίηση και βελτίωση συνταξιοδοτικών, δημοσιονομικών, διοικητικών κ.λπ. διατάξεων.
Συγκεκριμένα, αντισυνταγματική και αντίθετη στην ΕΣΔΑ κρίθηκε από την Ολομέλεια η διάταξη που προβλέπει την αναδρομική, από 1 Αυγούστου 2012, μείωση των συντάξεων όσων υπάγονται στα ειδικά μισθολόγια (δικαστές, στρατιωτικοί, κ.λπ.).
Και αυτό γιατί θίγουν «το νομίμως αναγνωρισμένο περιουσιακής φύσεως δικαίωμα των εν λόγω συνταξιούχων του Δημοσίου για μη μείωση των συντάξεών τους για το χρονικό σημείο πριν από τη δημοσίευση του παρόντος νόμου και έως την 1.8.2012, χωρίς περαιτέρω να προκύπτει ότι η εν λόγω αναδρομική μείωση υπαγορεύθηκε από λόγους γενικότερου δημοσίου ή κοινωνικού συμφέροντος κατόπιν βεβαίως τηρήσεως των αρχών της ισότητας και της ισότητας στην κατανομή των δημοσίων βαρών και της αναλογικότητας, ενόψει και του γεγονότος ότι όμοια ρύθμιση δεν θεσπίστηκε και για τους λοιπούς εν γένει συνταξιούχους του Δημοσίου, οι οποίοι σημειωτέον υπέστησαν μόνον τις μέχρι τούδε ποσοστιαίες μειώσεις επί των συντάξεών τους».
Σε κίνδυνο οι καλλιτέχνες
Παράλληλα, με άλλη διάταξη του νομοσχεδίου «αυστηροποιούνται οι όροι και οι προϋποθέσεις για τη συνταξιοδότηση των λογοτεχνών - καλλιτεχνών και περιορίζεται το ποσό της σύνταξης που καταβάλλεται σ' αυτούς στα 720 ευρώ μηνιαίως. Η διάταξη αυτή κρίνεται από την Ολομέλεια δικαιολογημένη, με την παρατήρηση, όμως, ότι οι ίδιες διατάξεις, κατά το μέρος που περιορίζουν το ποσό της σύνταξης των επίμαχων συνταξιούχων που «ήδη λαμβάνουν σύνταξη αναδρομικώς από 1.1.2013 είναι ασύμβατες προς το άρθρο 1 του Πρώτου Πρόσθετου Πρωτοκόλλου της ΕΣΔΑ, με το οποίο προστατεύεται το συνταξιοδοτικό δικαίωμα ως περιουσιακής φύσεως».
Ακόμη, τονίζεται από τους δικαστές, ότι η μείωση «των ήδη καταβαλλόμενων σε καλλιτέχνες και λογοτέχνες τιμητικών συντάξεων στο ποσό των 720 ευρώ, αναδρομικά, μάλιστα, από 1.1.2013, πέραν του ότι ενδέχεται να θέσει σε κίνδυνο το αξιοπρεπές επίπεδο διαβίωσης των δικαιούχων (άρθρο 2 παράγραφος 1 του Συντάγματος), συνιστά προσβολή του συνταξιοδοτικού τους δικαιώματος, που προστατεύεται από το άρθρο 1 του Πρώτου Πρόσθετου Πρωτοκόλλου της ΕΣΔΑ, χωρίς, περαιτέρω, να προκύπτει επιτακτικός λόγος δημοσίου συμφέροντος που να δικαιολογεί την προσβολή αυτή, αφού, με δεδομένο τον, ούτως ή άλλως, περιορισμένο αριθμό των συνταξιούχων της συγκεκριμένης κατηγορίας, δεν μπορεί να αναμένεται σημαντικό δημοσιονομικό όφελος από την επίμαχη μείωση».
Επίσης, η επίμαχη ρύθμιση για τη μείωση των τιμητικών συντάξεων αντίκειται και στην συνταγματική αρχή της αναλογικότητας (άρθρο 25 του Συντάγματος), σύμφωνα πάντα με το Ανώτατο Δημοσιονομικό Δικαστήριο.
Εκτός νομοθετικού πλαισίου η προκαταβολή
Ως προς το άρθρο 1 του νομοσχεδίου που αναφέρεται στον θεσμό της προκαταβολής της σύνταξης (ύψος, τρόπος υπολογισμού και διαδικασία χορήγησης), οι σύμβουλοι του Ελεγκτικού Συνεδρίου επισημαίνουν ότι καλώς μεν έχει, αλλά είναι εκτός νομοθετικών πλαισίων η διάταξη εκείνη που προβλέπει την μη προκαταβολή σύνταξης στην περίπτωση της απόλυσης για πειθαρχικό παράπτωμα ή υπηρεσιακή ανεπάρκεια των μονίμων ή ισόβιων υπαλλήλων. Kαι αυτό γιατί οι επίμαχοι υπάλληλοι ανεξαρτήτως του λόγου αποχώρησης τους από την υπηρεσία, δικαιούνται συντάξεως.
Εξάλλου, αναφέρεται στη γνωμοδότηση ότι «δεν κρίνεται σκόπιμη» η διάταξη του άρθρου 2 του νομοσχεδίου που προβλέπει την κατάργηση της Επιτροπής Ελέγχου Πράξεων Κανονισμού Συντάξεων του Γενικού Λογιστηρίου του Κράτους.
Υπογραμμίζεται στην γνωμοδότηση ότι είναι αντίθετη στη μέχρι τώρα νομολογία του Συμβουλίου της Επικρατείας η διάταξη εκείνη με την οποία καταργείται η δυνατότητα του συνταξιούχου του Δημοσίου να μπορεί να επαναφέρει σε νέα εξέταση την οριστικώς κριθείσα υπόθεσή του, εφόσον επικαλείται αντίθετη απόφαση της Ολομέλειας του Ελεγκτικού Συνεδρίου.
Η κατάργηση της δυνατότητας αυτής, αναφέρουν οι δικαστές, «όχι μόνον δεν αιτιολογείται, αλλά είναι και αντίθετη προς την παγιωθείσα νομολογία του Συμβουλίου της Επικρατείας στο ασφαλιστικό δίκαιο - που για την ταυτότητα του νομικού λόγου, πρέπει να ισχύει και στο συνταξιοδοτικό δίκαιο - σύμφωνα με την οποία επιτρέπεται η επανεξέταση οριστικώς κριθείσας υπόθεσης, εφόσον επήλθε μεταβολή της νομοθεσίας, η οποία διέπει τη συγκεκριμένη ασφαλιστική υπόθεση και η οποία έχει και επί της υποθέσεως αυτής εφαρμογή ή εάν επήλθε μεταβολή της επί του κρίσιμου εκάστοτε ζητήματος νομολογίας του Συμβουλίου της Επικρατείας ή εάν προέκυψαν νέα κρίσιμα στοιχεία από την νομολογηθείσα έννοια».
Τέλος, αδικαιολόγητη χαρακτηρίζει το Ελεγκτικό Συνέδριο τη διάταξη που προβλέπει ότι ο περιορισμός της αναδρομικής καταβολής των συντάξεων σε δυο χρόνια από την έκδοση της πράξης του Γενικού Λογιστηρίου του Κράτους.
Ειδικότερα, η Ολομέλεια με εισηγητή τον σύμβουλο του Ελεγκτικού Συνεδρίου Αντώνη Κατσαρόλη, γνωμοδότησε επί του νομοσχεδίου του υπουργείου Οικονομικών που αφορά την τροποποίηση και βελτίωση συνταξιοδοτικών, δημοσιονομικών, διοικητικών κ.λπ. διατάξεων.
Συγκεκριμένα, αντισυνταγματική και αντίθετη στην ΕΣΔΑ κρίθηκε από την Ολομέλεια η διάταξη που προβλέπει την αναδρομική, από 1 Αυγούστου 2012, μείωση των συντάξεων όσων υπάγονται στα ειδικά μισθολόγια (δικαστές, στρατιωτικοί, κ.λπ.).
Και αυτό γιατί θίγουν «το νομίμως αναγνωρισμένο περιουσιακής φύσεως δικαίωμα των εν λόγω συνταξιούχων του Δημοσίου για μη μείωση των συντάξεών τους για το χρονικό σημείο πριν από τη δημοσίευση του παρόντος νόμου και έως την 1.8.2012, χωρίς περαιτέρω να προκύπτει ότι η εν λόγω αναδρομική μείωση υπαγορεύθηκε από λόγους γενικότερου δημοσίου ή κοινωνικού συμφέροντος κατόπιν βεβαίως τηρήσεως των αρχών της ισότητας και της ισότητας στην κατανομή των δημοσίων βαρών και της αναλογικότητας, ενόψει και του γεγονότος ότι όμοια ρύθμιση δεν θεσπίστηκε και για τους λοιπούς εν γένει συνταξιούχους του Δημοσίου, οι οποίοι σημειωτέον υπέστησαν μόνον τις μέχρι τούδε ποσοστιαίες μειώσεις επί των συντάξεών τους».
Σε κίνδυνο οι καλλιτέχνες
Παράλληλα, με άλλη διάταξη του νομοσχεδίου «αυστηροποιούνται οι όροι και οι προϋποθέσεις για τη συνταξιοδότηση των λογοτεχνών - καλλιτεχνών και περιορίζεται το ποσό της σύνταξης που καταβάλλεται σ' αυτούς στα 720 ευρώ μηνιαίως. Η διάταξη αυτή κρίνεται από την Ολομέλεια δικαιολογημένη, με την παρατήρηση, όμως, ότι οι ίδιες διατάξεις, κατά το μέρος που περιορίζουν το ποσό της σύνταξης των επίμαχων συνταξιούχων που «ήδη λαμβάνουν σύνταξη αναδρομικώς από 1.1.2013 είναι ασύμβατες προς το άρθρο 1 του Πρώτου Πρόσθετου Πρωτοκόλλου της ΕΣΔΑ, με το οποίο προστατεύεται το συνταξιοδοτικό δικαίωμα ως περιουσιακής φύσεως».
Ακόμη, τονίζεται από τους δικαστές, ότι η μείωση «των ήδη καταβαλλόμενων σε καλλιτέχνες και λογοτέχνες τιμητικών συντάξεων στο ποσό των 720 ευρώ, αναδρομικά, μάλιστα, από 1.1.2013, πέραν του ότι ενδέχεται να θέσει σε κίνδυνο το αξιοπρεπές επίπεδο διαβίωσης των δικαιούχων (άρθρο 2 παράγραφος 1 του Συντάγματος), συνιστά προσβολή του συνταξιοδοτικού τους δικαιώματος, που προστατεύεται από το άρθρο 1 του Πρώτου Πρόσθετου Πρωτοκόλλου της ΕΣΔΑ, χωρίς, περαιτέρω, να προκύπτει επιτακτικός λόγος δημοσίου συμφέροντος που να δικαιολογεί την προσβολή αυτή, αφού, με δεδομένο τον, ούτως ή άλλως, περιορισμένο αριθμό των συνταξιούχων της συγκεκριμένης κατηγορίας, δεν μπορεί να αναμένεται σημαντικό δημοσιονομικό όφελος από την επίμαχη μείωση».
Επίσης, η επίμαχη ρύθμιση για τη μείωση των τιμητικών συντάξεων αντίκειται και στην συνταγματική αρχή της αναλογικότητας (άρθρο 25 του Συντάγματος), σύμφωνα πάντα με το Ανώτατο Δημοσιονομικό Δικαστήριο.
Εκτός νομοθετικού πλαισίου η προκαταβολή
Ως προς το άρθρο 1 του νομοσχεδίου που αναφέρεται στον θεσμό της προκαταβολής της σύνταξης (ύψος, τρόπος υπολογισμού και διαδικασία χορήγησης), οι σύμβουλοι του Ελεγκτικού Συνεδρίου επισημαίνουν ότι καλώς μεν έχει, αλλά είναι εκτός νομοθετικών πλαισίων η διάταξη εκείνη που προβλέπει την μη προκαταβολή σύνταξης στην περίπτωση της απόλυσης για πειθαρχικό παράπτωμα ή υπηρεσιακή ανεπάρκεια των μονίμων ή ισόβιων υπαλλήλων. Kαι αυτό γιατί οι επίμαχοι υπάλληλοι ανεξαρτήτως του λόγου αποχώρησης τους από την υπηρεσία, δικαιούνται συντάξεως.
Εξάλλου, αναφέρεται στη γνωμοδότηση ότι «δεν κρίνεται σκόπιμη» η διάταξη του άρθρου 2 του νομοσχεδίου που προβλέπει την κατάργηση της Επιτροπής Ελέγχου Πράξεων Κανονισμού Συντάξεων του Γενικού Λογιστηρίου του Κράτους.
Υπογραμμίζεται στην γνωμοδότηση ότι είναι αντίθετη στη μέχρι τώρα νομολογία του Συμβουλίου της Επικρατείας η διάταξη εκείνη με την οποία καταργείται η δυνατότητα του συνταξιούχου του Δημοσίου να μπορεί να επαναφέρει σε νέα εξέταση την οριστικώς κριθείσα υπόθεσή του, εφόσον επικαλείται αντίθετη απόφαση της Ολομέλειας του Ελεγκτικού Συνεδρίου.
Η κατάργηση της δυνατότητας αυτής, αναφέρουν οι δικαστές, «όχι μόνον δεν αιτιολογείται, αλλά είναι και αντίθετη προς την παγιωθείσα νομολογία του Συμβουλίου της Επικρατείας στο ασφαλιστικό δίκαιο - που για την ταυτότητα του νομικού λόγου, πρέπει να ισχύει και στο συνταξιοδοτικό δίκαιο - σύμφωνα με την οποία επιτρέπεται η επανεξέταση οριστικώς κριθείσας υπόθεσης, εφόσον επήλθε μεταβολή της νομοθεσίας, η οποία διέπει τη συγκεκριμένη ασφαλιστική υπόθεση και η οποία έχει και επί της υποθέσεως αυτής εφαρμογή ή εάν επήλθε μεταβολή της επί του κρίσιμου εκάστοτε ζητήματος νομολογίας του Συμβουλίου της Επικρατείας ή εάν προέκυψαν νέα κρίσιμα στοιχεία από την νομολογηθείσα έννοια».
Τέλος, αδικαιολόγητη χαρακτηρίζει το Ελεγκτικό Συνέδριο τη διάταξη που προβλέπει ότι ο περιορισμός της αναδρομικής καταβολής των συντάξεων σε δυο χρόνια από την έκδοση της πράξης του Γενικού Λογιστηρίου του Κράτους.
Διαμαρτυρία-σοκ πολιτών: "Προδότες με ποιο δικαίωμα το κάνατε αυτό στην Ελλάδα;"
Λίγο πριν την έναρξη της εκδήλωσης, κάποιοι πολίτες (όχι περισσότεροι από πέντε), σηκώθηκαν από το κοινό της αίθουσας κατευθύνθηκαν προς την πρώτη σειρά των επισήμων όπου κάθονταν οι τρεις πολιτειακοί παράγοντες και αφού σταμάτησαν λίγα μέτρα μακρυά τους φώναξαν:
«Προδότες, προδότες. Με ποιο δικαίωμα το κάνατε αυτό στην Ελλάδα; Που μας φέρατε; Που μας καταντήσατε;», αναφερόμενες προφανώς στην οικονομική κατάσταση της χώρας και το Μνημόνιο.
Ακολούθησε αναταραχή και οι διαμαρτυρόμενοι οδηγήθηκαν εκτός της κεντρικής αίθουσας προκειμένου να αρχίσει η εκδήλωση και έχουν προσαχθεί.
Είναι πρωτοφανής τέτοιου είδους διαμαρτυρία που καταδεικνύει την αγανάκτιση των πολιτών για τα πεπραγμένα όχι μόνο των πολιτικών, αλλά και της επίσημης Εκκλησίας που αποδέχεται και δεν αποδοκιμάζει την πολιτική που έχει οδηγήσει μια ολόκληρη χώρα στην εξαθλίωση.
Μάρτυρες στην αποδοκιμασία ο Ισπανός ελληνιστής F. R Adrados, καθηγητής γλωσσολογίας και ελληνιστής του Πανεπιστημίου Μαδρίτης, ακαδημαϊκός, ξένος εταίρος της Ακαδημίας Αθηνών και εκδότης του Αρχαιοελληνικού-Ισπανικού λεξικού, ο ακαδημαϊκός Ο. Panagl, καθηγητής γενικής και συγκριτικής γλωσσολογίας (και Μυκηνολόγος) στο Πανεπιστήμιο του Σάλτσμπουργκ της Αυστρίας, η K. Crnkovic κλασσικός φιλόλογος και ελληνίστρια, ο Κ. Δεσποτόπουλος, ομότιμος καθηγητής Φιλοσοφίας του Παντείου Πανεπιστημίου, πρώην πρόεδρος της Ακαδημίας Αθηνών και πρώην Υπουργός Παιδείας, ο Ν. Κονομής, ομότιμος καθηγητής Κλασικής Φιλολογίας του Πανεπιστημίου Θεσσαλονίκης και πρώην πρόεδρος της Ακαδημίας Αθηνών, ο Π. Λιγομενίδης, ομότιμος καθηγητής πληροφορικής Πανεπιστημίου UCLA και πρώην Πρόεδρος της Ακαδημίας Αθηνών, ο ακαδημαϊκός Δ. Σκαρβέλης, στρατηγός και επίτιμος Αρχηγός ΓΕΕΘΑ, ο δημοσιογράφος Γ. Μαρίνος, πρώην ευρωβουλευτής και πολλοί άλλοι.
Η φωτογραφία της δεκαετίας!
Κοιτάξτε πως χειροκροτά ενθουσιασμένος ο Υπουργός την ώρα που υπογράφεται η σύμβαση της ντροπής.
Θα είχε εξαιρετικό ενδιαφέρον να βρίσκαμε και την αντίστοιχη, όταν υπέγραφε το ΚΥΣΕΑ του Σημίτη και του Παγκάλου την συμφωνία.
Δείτε την, είναι ιστορικό ντοκουμέντο:
Από το Αποκαλυπτικό άρθρο του Πέτρου Κουσουλου στα Παραπολιτικά.
ΚΑΚΟΥΡΓΗΜΑΤΙΚΗ Δίωξη – βόμβα σε χορηγούς των συνεδρίων του “Ανδρίκου” Παπανδρέου!
ΑΝΑΝΕΩΜΕΝΟ: Π. ΑΘΑΝΑΣΟΠΟΥΛΟΣ ΚΑΙ …ΜΕΡΓΟΣ (!!!) ΣΤΟ ΣΚΑΜΝΙ ΓΙΑ ΤΗΝ ΥΠΟΘΕΣΗ! ΜΕΙΖΟΝ ΘΕΜΑ ΓΙΑ ΤΗΝ ΚΥΒΕΡΝΗΣΗ!
ΜΕ ΤΟΝ ΝΟΜΟ ΠΕΡΙ ΚΑΤΑΧΡΑΣΤΩΝ ΤΟΥ ΔΗΜΟΣΙΟΥ
100 ΕΚΑΤΟΜΜΥΡΙΑ ΕΥΡΩ Η ΖΗΜΙΑ ΤΗΣ ΔΕΗ ΑΠΟ ΤΗΝ ΣΥΜΒΑΣΗ.
Την ίδια στιγμή που οι πολίτες γονατίζουν για να πληρώσουν τους εξωφρενικούς λογαριασμούς με τους οποίους αμοίβονται οι επιχειρηματίες της “πράσινης ανάπτυξης”! Για να καλύπτουν και τις ζημιές από τις συμβάσεις της ντροπής.
ΑΠΟΚΡΥΠΤΟΥΝ ΤΗΝ ΕΙΔΗΣΗ!
Ποινική δίωξη με τις επιβαρυντικές περιστάσεις του νόμου περί καταχραστών του δημοσίου άσκησε η Εισαγγελία Πρωτοδικών της Αθήνας κατά των μελών του ΔΣ της ΔΕΗ το 2007 καθώς και του νομίμου εκπροσώπου της εταιρείας ΜΕΤΚΑ του ομίλου Μυτιληναίου.
Οι διώξεις είναι σε βαθμό κακουργήματος και αφορούν στην κατασκευή της Μονάδας της ΔΕΗ στο Αλιβέρι από την οποία προκλήθηκε ζημία σε βάρος της ΔΕΗ που υπερβαίνει τα 100.000.000 ευρώ.
Ειδικότερα, ο εισαγγελέας κ. Αριστείδης Κορέας άσκησε ποινική δίωξη κατά (α) των μελών του ΔΣ της ΔΕΗ, που υπέγραψε το 2007 σύμβαση με την ανάδοχο εταιρείαΜΕΤΚΑ για την κατασκευή της Μονάδας της ΔΕΗ στο Αλιβέρι και (β) του νομίμου εκπροσώπου της αναδόχου εταιρείας, για: (i) απιστία στην υπηρεσία με τις επιβαρυντικές περιστάσεις του νόμου περί Καταχραστών του Δημοσίου, από την οποία η ζημία της ΔΕΗ υπερβαίνει τα 100.000.000 ευρώ [μέλη του ΔΣ της ΔΕΗ] και (ii) ηθική αυτουργία στην πράξη αυτή (νόμιμος εκπρόσωπος αναδόχου εταιρείας).
olympia.gr
Παρασκευή 8 Μαρτίου 2013
ΕΙΝΑΙ ΑΛΗΘΕΙΑ; Βουλγαρικά ΜΜΕ: "Συμφωνεί ο Α.Σαμαράς με την ακύρωση του αγωγού Μπουργκάς-Αλεξ/πολη"!
Την στιγμή που η βουλγαρική Βουλή, με ψήφους 115 έναντι 25, «ακύρωσε πλήρως» την κατασκευή του αγωγού Μπουργκάς-Αλεξανδρούπολη (και θα βρεθεί, βέβαια, αντιμέτωπη με τις συνέπειες - πληρωμή βαρέων ρητρών κλπ) ο Α.Σαμαράς έκρινε ότι η σημερινή ημέρα ήταν κατάλληλη για να επικοινωνήσει με τον απερχόμενο Βούλγαρο πρωθυπουργό, Μπόικο Μπορίσοφ, για να επιβεβαιώσει "τις καλές σχέσεις" Ελλάδος-Βουλγαρίας!
Αυτή η επικοινωνία εμφανίζεται από τα βουλγαρικά ΜΜΕ ως επιβεβαίωση της πολιτικής Μπορίσοφ και ως "συμφωνία της Ελλάδας στην ακύρωση του έργου του αγωγού". Και είναι πραγματικά απορίας άξιο ποιος και γιατί συμβούλευσε τον Α.Σαμαρά να προχωρήσει ειδικά σήμερα σε μια τέτοια επικοινωνία.
Εκτός και αν σκοπεύει να δείξει ότι αποστασιοποιείται ακόμα και αυτό το πεδίο από την πολιτική του προκατόχου του Κώστα Καραμανλή...
Σίγουρα εντυπωσιάζει και το γεγονός ότι παρά το γεγονός ότι είχε προαναγγελθεί η κατάθεση στην βουλγαρική Βουλή του σχετικού νόμου, ουδείς από την ελληνική κυβέρνηση προσπάθησε να αποτρέψει την ματαίωση κατασκευής του αγωγού.
Η σχετική εισηγητική έκθεση της βουλγαρικής κυβέρνησης αναφέρει οτι η ανησυχία της κοινής γνώμης για τις ενδεχόμενες καταστροφές του περιβάλλοντος και το κόστος κατασκευής του έργου, το οποίο θα έφθανε το 1 δισ. ευρώ¨οδηγεί στην ακύρωση της σύμβασης"
Δηλαδή, προσπαθεί η βουλγαρική κυβέρνηση να μας πείσει ότι "ανησυχούν οι Βούλγαροι (που έχουν ξεχάσει την τελευταία φορά που γέμισαν το ψυγείο τους με τρόφιμα) για "ενδεχόμενες καταστροφές του περιβάλλοντος" και την ίδια στιγμή λειτουργούν την "υπ'αριθμ. 1" περιβαλλοντική απειλή της Ευρώπης, το αρχαίο πυρηνικό εργοστάσιο του Κοζλοντούι!
Οι κυβερνητικοί εισηγητές μίλησαν για την αδυναμία εκτέλεσης του έργου στις σημερινές οικονομικές συνθήκες οι οποίες διαφέρουν απο ό,τι επικρατούσε το 2007, όταν υπογράφηκε η τριμερής συμφωνία. Ο αγωγός, μήκους 282 χιλιομέτρων θα μετέφερε 35 εκατ. τόνους ρωσικού πετρελαίου το χρόνο στην Αλεξανδρούπολη, μέσω Βουλγαρίας παρακάμπτοντας τα Στενά του Βοσπόρου και βέβαια θα άλλαζε υπερ της Ελλάδος τον γεωπολιτικό χάρτη της περιοχής.
Κατά τη διάρκεια της συνομιλίας ο με τον Μ.Μπορίσοφ, ο Α.Σαμαράς δεσμεύθηκε να κάνει το κατά δύναμιν ώστε να περατωθεί το ελληνικό τμήμα της συνοριακής διάβασης Μακάζα, τμήμα του δρόμου Κομοτηνή - Κίρτζαλι, εντός δύο μηνών, σύμφωνα με την ανακοίνωση. Πρόκειται για ένα έργο που ενιοποιεί συμπαγείς μουσουλμανικούς πληθυσμούς στις δύο πλευρές των συνόρων...
Τμήμα ειδήσεων defencenet.gr
Ανεξάρτητος ο Νικήτας; (video)
Δήλωση-βόμβα από τον Κακλαμάνη για τις πολιτικές εξελίξεις και για τις … εκλογές
«Ήρθε η ώρα των ανεξάρτητων ψηφοδελτίων»
δήλωσε πριν από λίγο ο Νικήτας Κακλαμάνης σε τηλεοπτικό σταθμό όπου ήταν καλεσμένος μιλώντας για την εκ νέου υποψηφιότητά του για το Δήμο της Αθήνας.Η τοποθέτηση του κ. Κακλαμάνη προκάλεσε πολλά ερωτηματικά ξεκινώντας νέα σενάρια … για τις επικείμενες εκλογές και τις γαλάζιες υποψηφιότητες…
ΟΙ ΕΞΑΘΛΙΩΜΕΝΟΙ ΠΟΛΙΤΕΣ ΠΛΗΡΩΝΟΥΝ Πλούσιες επιχορηγήσεις για την Μ.Κ.Ο της Ρεπούση
Πλούσιες επιχορηγήσεις λαμβάνει η Μ.Κ.Ο της βουλευτού Ρεπούση Μαρία, η οποία προφανώς αγνοεί την ρακένδυτη κατάσταση των πολιτών, και συνεχίζει να τους προκαλείμέσω της “κότας με ατα χρυσά αυγά” το Δημόσιο που την χρηματοδοτεί. Δηλαδή οι ίδιοι οι εξαθλιωμένοι πολίτες.
Συνωστισμός κρατικών επιχορηγήσεων για την Μη Κυβερνητική Οργάνωση της Ρεπούση
Η βουλευτής της ΔΗΜΑΡ Ρεπούση, εκτός της προσπάθειας για διαστρέβλωση της ιστορίας (συνωστισμός στη Σμύρνη κλπ), ηγείται και της ΜΚΟ Κέντρο Γυναικείων Μελετών και Ερευνών «Διοτίμα», με έδρα την Αθήνα.
Δημοσιεύματα του Τύπου όπως και στοιχεία που έχουν δημοσιευθεί στην ιστοσελίδα του προγράμματος «Διαύγεια» κάνουν λόγο για έναν χορό κρατικών επιδοτήσεων και επιχορηγήσεων, με κατασπατάληση δημοσίου χρήματος σε υψηλούς μισθούς αργόμισθων στελεχών της εν λόγω ΜΚΟ, με υπερκοστολογήσεις διαφημιστικών φυλλαδίων, ιστοσελίδων, διοργάνωση εκδηλώσεων και ημερίδων που κοστίζουν χιλιάδες ευρώ. Όλα αυτά συνθέτουν το ανεξέλεγκτο «πάρτυ» της ΜΚΟ της Ρεπούση, ένα πάρτυ το οποίο γίνεται στις πλάτες του Έλληνα φορολογούμενου που βλέπει καθημερινά το εισόδημά του να μειώνεται.
Αξίζει να αναφερθεί ότι, μόνο για το έτος 2011, το Κέντρο Γυναικείων Μελετών και Ερευνών «Διοτίμα» επιχορηγήθηκε και μοιράστηκε το ποσό της τάξεως των 3.800.000 ευρώ, για πρόγραμμα που υλοποίησε, από την Γενική Γραμματεία Ισότητας του Υπουργείου Εσωτερικών. Για την εκπόνηση μελέτης με θέμα «Γυναικεία μετανάστευση στην Ελλάδα» μοιράστηκε 294.872 ευρώ, για ενημερωτική εκστρατεία σχετικά με το trafficking γυναικών υπηκόων τρίτων χωρών μοιράστηκε 200.000 ευρώ. Ως εταίρος στο πρόγραμμα συνΑΝΑΠΤΥΞΗ μοιράστηκε το ποσό των 720.763 ευρώ. Για το πρόγραμμα «Ανάπτυξη ανθρώπινου δυναμικού 2007-2013» έλαβε 15% από το ύψος της επιχορήγησης που ανερχόταν στα 380.000 ευρώ, και όπως φαίνεται, δεν υπάρχει τέλος στο όργιο κατασπατάλησης του δημοσίου χρήματος.
Γκάφα μεγατόνων από την ΔΗΜΑΡ… ζήτησαν από τον Τζαβάρα να αποσύρει οργανόγραμμα του… Μανιτάκη!
…δεν είναι στο τσίρκο. Είναι στην κυβέρνηση το κόμμα – τσίρκο!«Αστόχησε» η ενδοκυβερνητική «σκοποβολή» της ΔΗΜΑΡ καθώς ξεσηκώθηκε και ζήτησε άμεσα από τον αναπληρωτή υπουργό Πολιτισμού κ. Κώστα Τζαβάρα να αποσύρει την τροπολογία που αφορά στη ρύθμιση του νέου οργανογράμματος λειτουργίας των εργαζομένων, οι οποίοι υπάγονται στο Υπουργείο Πολιτισμού.
Ο κ. Κώστας Τζαβάρας απάντησε στους μάλλον …«βιαστικούς» βουλευτές της ΔΗΜΑΡ, πως
υπεύθυνος για την τροπολογία αυτή δεν είναι άλλος από τον υποστηριζόμενο από τη ΔΗΜΑΡ Υπουργός Διοικητικής Μεταρρύθμισης κ. Αντώνης Μανιτάκης και πολύ απλά εντάσσεται στο γενικότερο «μεταρρυθμιστικό πλαίσιο» που έχει εκπονήσει ο ίδιος!
Άρα «αστόχησε» η ΔΗΜΑΡ στα «πυρά» που εξαπέλυσε και ο κ. Τζαβάρας τους υπενθύμισε απλά να στοχεύσουν λίγο πιο …«αριστερά» την επόμενη φορά…
Σε ότι αφορά τη ΔΗΜΑΡ, επειδή λίγοι είναι οι υπουργοί της …ας τους παίρνει και κανένα τηλέφωνο πριν… τουλάχιστον για να ενημερώνεται εγκαίρως πριν διαπράξει γκάφα τέτοιου βεληνεκούς!
Χωρίς Ιατροδικαστική εξέταση ετάφη ο Χριστόδουλος!
Χωρίς Ιατροδικαστική Εξέταση ετάφη ο Μακαριστός Αρχιεπίσκοπος Χριστόδουλος Αθηνών. Η απίστευτη καταγγελία έγινε στο IONION FM από τον Ανεξάρτητο Βουλευτή Αχαΐας, Νίκο Νικολόπουλο, που αναφέρει ότι σύμφωνα με επίσημο έγγραφο της Ιατροδικαστικής Υπηρεσίας Αθηνών, δεν έγινε ποτέ η απαραίτητη ιατροδικαστική εξέταση, στον τεθνεώτα Αρχιεπίσκοπο Χριστόδουλο, καθώς δεν υπήρξε από κανέναν αρμόδιο
σχετική έγγραφη παραγγελία, ούτε καν από την Ελληνική Εκκλησία. Το έγγραφο που κοινοποίησε στον βουλευτή, ο υπουργός Δικαιοσύνης, υπογράφει ο προϊστάμενος της Ιατροδικαστικής υπηρεσίας Αθηνών, Φίλιππος Κουτσάφτης και αφήνει άναυδους 10 εκατ. Έλληνες, αλλά και υποψίες για τα πραγματικά αίτια του θανάτου του Αρχιεπίσκοπου Χριστόδουλου, που πέθανε από καρκίνο. Ο κ. Νικολόπουλος τόνισε ότι η φωνή του ιεράρχη ενοχλούσε πολλά κέντρα αποφάσεων και αν ζούσε η Ελλάδα δεν θα είχε συρθεί στο μνημόνιο από την κυβέρνηση Παπανδρέου. «Πολλοί ηγέτες πέθαναν ανεξήγητα από ραγδαία και ανίατη ασθένεια, ηγέτες που προσπαθούσαν να αλλάξουν την μοίρα των εθνών τους», σημείωσε ο κ. Νικολόπουλος, αναφέροντας τον Τάσο Παπαδόπουλο, Γιασέρ Αραφάτ, Ούγκο Τσάβες κα. Ζήτησε από τον πρωθυπουργό της χώρας να ξανανοίξει ο φάκελος Χριστόδουλου και υπενθύμισε στον κόσμο τα λόγια του Μακαριστού Αρχιεπισκόπου: «Σταθείτε όλοι όρθιοι στις επάλξεις μας. Αντίσταση και ανάκαμψη».
http://ionionfm.gr/player_nw.php?clipid=45521&Narea=%D0%C1%D4%D1%C1
Έναν λαό τον παίρνουν σοβαρά, όταν έχει το κεφάλι ψηλά….
Του Κώστα Ροδινού
Eίχα την ευκαιρία το τελευταίο διάστημα να συνομιλήσω με αρκετούς «παράγοντες» που δραστηριοποιούνται στο εξωτερικό. Αποτελεί κοινή πεποίθηση ότι ο Πρωθυπουργός κ. Σαμαράς και η τρικομματική κυβέρνηση της οποίας ηγείται, αποτελούν την τελευταία ευκαιρία για τη χώρα, ώς μέλος της Ευρωζώνης. Ενδεχόμενη κατάρρευση αυτής της κυβέρνησης εκτιμάται ότι θα οδηγήσει τη χώρα εκτός Ευρωζώνης, με ό,τι αυτό συνεπάγεται. Όμως, ακόμα και αυτοί που συμφωνούν για την σπουδαιότητα του ρόλου αυτής της κυβέρνησης, εκφράζουν ανησυχίες και προβληματισμούς για το αν τελικά τα καταφέρει, για τους εξής λόγους:
Οι φόβοι
Πρώτον, το κυβερνητικό σχήμα, πλην ελαχίστων φωτεινών εξαιρέσεων, δείχνει όχι μόνο πολυπληθές, αλλά και αδύναμο. Είναι λίγοι οι Υπουργοί που στέκονται αξιοπρεπώς σε διεθνές επίπεδο. Επιπλέον, οι κομματικές ισορροπίες είναι εύθραυστες και η πίεση που δέχονται τα κυβερνητικά κόμματα από την κοινωνία τεράστια. Είναι ένα παιχνίδι με το χρόνο, για το ποιός θα αντέξει, μέχρι τέλους…
Δεύτερον, εκφράζονται σοβαρές επιφυλάξεις για την ορθότητα, αλλά και την αποδοτικότητα του εφαρμοζομένου προγράμματος. Ουδείς πλέον πείθεται ότι αυτή η λιτότητα διαρκείας στην οποία υποβάλλεται ο ελληνικός λαός, θα βγάλει την ελληνική οικονομία από τα σημερινά της αδιέξοδα. Και τούτο γιατί σχεδόν τίποτα δεν γίνεται προς την πλευρά της ανάπτυξης. Τουλάχιστον, δεν έχει γίνει ακόμα!
Τρίτον, την παντελή απουσία μιας αξιόπιστης εναλλακτικής λύσης. Δεν υπάρχει, με άλλα λόγια, ένα εθνικό σχέδιο το οποίο θα μπορούσε να δώσει απαντήσεις και να προτείνει λύσεις εκεί ακριβώς που απέτυχε το πρόγραμμα της τρόικα. Σχεδόν τέσσερα χρόνια τώρα ο δημόσιος διάλογος, αλλά και οι πολιτικές, επικεντρώνονται σε φόρους και περικοπές, χωρίς να διεξάγεται καμιά ουσιαστική συζήτηση για το νέο παραγωγικό μοντέλο που χρειάζεται η χώρα.
Τέταρτον, στην κόπωση και την απόγνωση του ελληνικού λαού. Οδεύουμε ήδη στον 5ο χρόνο της ύφεσης, με βαρύτατο τίμημα, κυρίως για τη μεσαία τάξη, και σοβαρή προοπτική (με απτά αποτελέσματα) δεν διαγράφεται στον ορίζοντα. Πόσο θα αντέξει ακόμα αυτός ο λαός να πληρώνει έκτακτες εισφορές και αυξημένους φόρους; Πόσο καιρό θέλουν οι αρμόδιοι να συνειδητοποιήσουν ό,τι όταν το ερώτημα είναι να καταβάλλω φόρους ή να ταϊσω την οικογένειά μου, δεν υπάρχει κάν…δίλλημμα;
Πέμπτον, την άνοδο εξτρεμιστικών και λαϊκίστικων κομμάτων, ένθεν κακείθεν του πολιτικού φάσματος. Σ’ ένα λαό ταλαιπωρημένο και χωρίς ελπίδα, ο σπόρος του λαϊκισμού βρίσκει πάντα έδαφος πρόσφορο. Τα «τάγματα εφόδου» των δύο άκρων είναι μια σοβαρή υπόθεση για να την αντιμετωπίζουμε με όρους τηλεθέασης ή μικροπολιτικής διαμάχης. Η βία είναι βία χωρίς διακρίσεις και είναι καταδικαστέα, δίχως δεύτερες σκέψεις.
Έκτον, στην πίεση της διεθνούς κοινής γνώμης για εγκατάλειψη της Ελλάδος στην μοίρα της. Όσο το πρόγραμμα λιμνάζει, θα ενισχύονται αυτές οι φωνές και η αστάθεια θα επανέρχεται με τις γνωστές επιπτώσεις. Η Ελλάδα απετέλεσε τον βολικό σάκο του μπόξ, (και σ’ αυτό συνετέλεσε τα μέγιστα η ανευθυνότητα της πρωθυπουργίας Παπανδρέου και των «κηπουρών» του), όμως, όπως καθημερινά αποδεικνύεται, η κρίση ήταν συστημική και η Ελλάδα αποτελούσε τον πιό αδύναμο κρίκο. Για αυτό και έσπασε πρώτος.
Ποιά θα μπορούσε να είναι η απάντηση μας;
Πρώτον, η κυβέρνηση χρειάζεται μια νέα αρχή. Η νέα κυβέρνηση, όμως, δεν πρέπει να είναι πάλι ένα πολυπληθές σχήμα τρικομματικών ισορροπιών, ούτε βολέματος ημετέρων, αλλά μια κυβέρνηση μάχης γιατί τα δύσκολα βρίσκονται μπροστά. Μια κυβέρνηση που να πείθει την κοινωνία οτι είναι ικανή να τα καταφέρει.
Δεύτερον, μετά τις πανθομολογούμενες αστοχίες της τρόϊκας, που επιδείνωσαν την κατάσταση της οικονομίας μας, η Ελλάδα δικαιούται και νομιμοποιείται να θέσει ζητήματα βελτίωσής του προγράμματος. Η μείωση στο ΦΠΑ εστίασης είναι ένα μέτρο προς την ορθή κατεύθυνση. Να μπεί ένα οριστικό τέλος στην φιλολογία για περαιτέρω μείωση μισθών και συντάξεων. Να σταματήσει αυτή η βιομηχανία παραγωγής φορολογικών νομοσχεδίων. Ο λαός και η οικονομία χρειάζονται μια ανάσα. Έλεος, πιά…Και λύσεις υπάρχουν. Ας αρχίσουμε πλέον να θυμίζουμε τη Γερμανία πως την αντιμετώπισαν οι δανειστές της μετά τον Β’ Παγκόσμιο Πόλεμο.
Τρίτον, καλές οι αποκρατικοποιήσεις, αλλά αυτοί οι «χρυσοκάνθαροι» του ΤΑΙΠΕΔ, με τις προκλητικές αμοιβές, που εξαιρούνται μάλιστα προκλητικά από τους μνημονιακούς νόμους, δεν έχουν την αποδοχή της κοινωνίας. Κάθε αποκρατικοποίηση θα αντιμετωπίζεται με δυσπιστία. Πρέπει να βρεθεί ένας άλλος τρόπος. Όμως, πέραν αυτών, η κυβέρνηση πρέπει να δημιουργήσει εθνικό πλούτο και νέες ευκαιρίες για ξένες επενδύσεις, π.χ. να ανακοινωθεί ένα εθνικό πρόγραμμα για τη δημιουργία λιμανιών και μαρινών στα νησιά του Αιγαίου μέσω ΣΔΙΤ. Να προκληθούν δυο-τρία μεγάλα ξένα Πανεπιστήμια να εγκατασταθούν στην Ελλάδα. Να ανακοινωθούν ειδικά προγράμματα για κρουαζιέρες στο Αιγαίο. Να επεκταθούν τα σχέδια πόλεως (με ταχύτατους ρυθμούς). Τα Φεστιβάλ Επιδαύρου και Ηρωδείου να ανοίξουν τις πύλες τους σε μεγάλες ξένες παραγωγές. Φαντάζεστε τους «Αχαρνής» με τον Ρόμπερτ Ντε Νίρο, τον Τόμ Χάνκς «Ορέστη» και τη Μέρυλ Στρίπ «Μήδεια»; Ιδέες; Πολλές! Βούληση, υπάρχει;
Τέταρτον, όταν ο κόσμος υποφέρει, δεν μπορεί να βλέπει τον κάθε Μέργο να μιλάει για μείωση του κατώτατου μισθού. Όταν κόβονται συντάξεις, δεν γίνεται να αυξάνεται το τιμολόγιο της ΔΕΗ. Όταν φουντώνει η ανεργία, δεν μπορεί ακόμα να ….συζητάμε την απομάκρυνση των «επίορκων δημοσίων υπαλλήλων». Όταν οι απολύσεις πέφτουν βροχή, ο κόσμος εξοργίζεται ν’ ακούει για προσλήψεις και μισθούς «εκλεκτών» που σκανδαλίζουν. Όταν η μεσαία τάξη καταρρέει, είναι πρόσκληση τα κόμματα να υπερασπίζονται με νύχια και με δόντια τα κομματικά τους βιλαέτια στο δημόσιο. Λίγο μεγαλύτερος σεβασμός για τους αδικημένους. Γιατί η οργή μπορεί να μετατραπεί σε σκοτεινό ποτάμι….
Πέμπτον, είναι καθήκον της κυβέρνησης, αλλά και υποχρέωση του πολιτικού συστήματος, στο σύνολό του, να διαφυλάξει την αξιοπιστία του και να απομονώσει τις γραφικές και ακραίες φωνές. Να στηλιτεύσει την ανευθυνότητα, από οπουδήποτε και αν προέρχεται. Και εκείνους, που σε καιρούς κρίσης, ψαρεύουν ξεδιάντροπα σε θολά νερά, αδιαφορώντας παντελώς για το μέλλον της χώρας, να τους αποκαλύψει στην κοινωνία, με επιχειρήματα. Ο λαϊκισμός οδηγεί σε πονηρά μονοπάτια και ενέχει από τη φύση του το σπέρμα της καταστροφής.
Τέλος, και αυτό το έχω γράψει εδώ πολλές φορές. Η Ελλάδα δεν αποτελεί μια ασημαντότητα στο παγκόσμια γίγνεσθαι. Φέρει ένα ειδικό βάρος ως πολιτισμικό μέγεθος. Ουδείς μπορεί να το αγνοήσει. Και όποιος το κάνει, υποχρέωσή μας είναι να τον επαναφέρουμε στην τάξη. Επιπλέον, όμως, η χώρα μας αποτελεί σταυροδρόμι και η γεωστρατηγική της αξία υπερβαίνει το οικονομικό της μέγεθος κατά πολύ. Ας μη το υποτιμούμε αυτό. Καιρός, είναι πλέον να μην αποτελούν δεδομένους. Και να αρχίσουμε να απαντάμε στις προκλήσεις.
Έναν λαό τον παίρνουν σοβαρά, όταν έχει το κεφάλι ψηλά και τα μάτια ανοιχτά, στραμμένα στο μέλλον. Και δείχνει αποφασισμένος και έτοιμος να τα καταφέρει. ….
antinews.gr
Ακόμη μια Ανεξάρτητη Αρχή ή ώρα αξιολόγησης;
Την άποψή μου για τις «ανεξάρτητες αρχές» την ξέρετε. Αντρα πολιτικής ορθότητας και μηδενιστών, καταβόθρες κονδυλίων, πλην της γνωστής Αρχής για το «ξέπλυμα» βρόμικου χρήματος, έχουν κάνει μεγάλες, ωραίες ολοστρόγγυλες τρύπες στο νερό, ενώ εκατομμύρια ξοδεύονται για μισθοδοσία, ενοίκια, κοινόχρηστα, ταξίδια, έξοδα παραστάσεως, σε καιρούς όπου αφαλοκόβουμε μισθούς ή κόβουμε ακόμη και τα 300 ευρώ αγροτικής σύνταξης των Βορειοηπειρωτών γερόντων.
Αν αναζητήσετε πολίτες που να τους έλυσαν μισό πρόβλημα οι «ανεξάρτητες αρχές», θα ψάχνετε με το κιάλι και το ντουφέκι, ώσπου να παγώσει η κόλαση και να μιλάει αγγλικά με οξφορδιανή προφορά ο πρόεδρος του Στρατούλη και κοντοχωριανός του Σόρος.
Διάβασα λοιπόν ότι ο υπουργός Παιδείας Κωνσταντίνος Αρβανιτόπουλος εξήγγειλε τη δημιουργία μιας ακόμη Ανεξάρτητης Αρχής, που θα κληθεί να υλοποιήσει την περίφημη αξιολόγηση των εκπαιδευτικών, την οποία αξιολόγηση αρνούνται πεισματικά οι συνδικαλιστές. Ο υπουργός, προφανώς, ψάχνει έναν «πολιτικά ορθό» τρόπο για να πράξει το αυτονόητο. Ολοι, βλέπετε, οι χαζοί Δυτικοί, π.χ. οι Αγγλοι, που δεν είναι τόσο αναπτυγμένοι κι επιτυχημένοι όπως εμείς, έχουν μηχανισμούς αξιολόγησης των δικών τους εκπαιδευτικών κάθε βαθμίδας.
Εδώ, στην παραλίγο «Δανία του Νότου», που εξώκειλε προς Βουλγαρία μεριά, μπορείς να κατσικωθείς στο Δημόσιο, να είσαι σχεδόν άχρηστος και να προάγεσαι κανονικότατα, ακόμη κι αν βγάζεις μαθητές που γράφουν τη γυναίκα «γινέκα», δεν μπορούν να βρουν τη Θεσσαλία στον χάρτη ή νομίζουν ότι το 1940 πολεμήσαμε με τους Τούρκους.
Στην όχι τόσο παλιά κακή Ελλάδα της «επαράτου» Δεξιάς και του αληθινού Κέντρου της Ιστορίας υπήρχε ο θεσμός του επιθεωρητή. Δεν ήταν «ανεξάρτητος αρχή», ανήκε στην ιεραρχία της εκπαίδευσης κι είχε εξουσίες πάνω στους διδάσκοντες. Ερχόταν, έμπαινε στην τάξη, παρακολουθούσε το μάθημα και εξέταζε τους μαθητές, για να διαπιστώσει αν ο καθηγητής ή δάσκαλος έκανε καλά τη δουλειά του. Ετρεμαν την έκθεσή του οι οκνηροί, οι αδιάφοροι κι οι ανίκανοι.
Επί βαλκανικού σοσιαλισμού αλά Παπανδρέου, αυτά τα «αυταρχικά», κακά πράγματα καταργήθηκαν, αφού πρώτα αντικαταστάθηκαν από διάφορους εκλεγμένους «πλέρια δημοκρατικά». Κανένας ιεραρχικός έλεγχος, καμία ουσιαστική αξιολόγηση, καμία συνέπεια για όσους νόμιζαν ότι εργάζονται σε τουβλοποιείο. Τα στοιχειώδη σε μια οικογένεια, γραφείο, εταιρία, σε οτιδήποτε οργανωμένο, ήτοι ιεραρχικός έλεγχος, πειθαρχία, ανταμοιβή των άξιων, τιμωρία των ανάξιων, ουσιαστικά καταργήθηκαν. Εξίσωση προς τα κάτω. Ετσι φτάσαμε στα σημερινά χάλια, όπου μόνο χάρη σε ήρωες δασκάλους και καθηγητές, με γλίσχρες απολαβές, κρατιέται όρθιο ό,τι κρατιέται. Και φυσικά προς δόξαν της παραπαιδείας.
Είμαι σταθερά υπέρ της δημόσιας δωρεάν παιδείας. Αυτή με ανάθρεψε σε άλλες εποχές. Δεν είμαι νεοφιλελεύθερος, θεωρώ την άκρατη «ελευθερία» κι αυτορρύθμιση της αγοράς μια άλλη μορφή βαρβαρότητας, ένα είδος αντίστροφου μαρξισμού, αλλά από την πλευρά των ισχυρών, με περιφρόνηση προς τους πολλούς και αδύναμους. Ομως η δημόσια δωρεάν παιδεία θέλει στήριξη. Κι αυτή δεν είναι μόνο το χρήμα. Θέλει ορθολογική οργάνωση, πειθαρχία, ιεραρχικό έλεγχο και φυσικά αξιολόγηση, ώστε να ανταμείβεις τους καλούς και να τιμωρείς τους κακούς.
Τι είναι καλύτερο; Ο,τι αποδεδειγμένα από την Ιστορία λειτούργησε πιο αποτελεσματικά. Ποιο σύστημα έβγαλε καλύτερους ανθρώπους, που μιλούσαν καλύτερα την ελληνική γλώσσα, το εργαλείο της ελευθερίας και δημοκρατίας; Ποιο σύστημα έβγαλε ανθρώπους με καλύτερες γενικές γνώσεις, υπεύθυνους ως πολίτες; Το σύστημα όπου επιθεωρητές αξιολογούσαν ιεραρχικά και με πειθαρχία τους διδάσκοντες ή το χάρβαλο της φαρδιάς πλατιάς κι ασύδοτης «δημοκρατικιάς» παιδείας, όπου κανείς δεν ελέγχει κανέναν; Ποιο σύστημα παρήγαγε μηδενιστές και βανδάλους, όπου καθηγητές, που έμειναν ατιμώρητοι, πήγαιναν τα τμήματά τους εν σώματι τον Δεκέμβριο του 2008 να πετροβολήσουν αστυνομικά τμήματα και να κάψουν τη Σημαία της Πατρίδας, την οποία γενιές και γενιές μάθαμε να τιμάμε παντού και πάντα, ως σύμβολο των αγώνων, των ηρώων και της ίδιας της ύπαρξης του έθνους μας; Αυτοί που στα πανεπιστήμια των εθνικών ευεργετών διδάσκουν μισελληνικές ιδέες συκοφαντούν το έθνος, τους ήρωές του, διαστρεβλώνουν την Ιστορία του και αβαντάρουν ξένους σοβινισμούς θα «αξιολογηθούν» γι’ αυτό και με ποιες συνέπειες; Δεν μπορεί να συνεχίσει ο λαός να πληρώνει τους αποδομητές της ταυτότητάς του, τους ίδιους τους υβριστές του.
Η Παιδεία λοιπόν χρειάζεται άλλη μια «ανεξάρτητη αρχή» για την αξιολόγηση; Καλόπιστα ρωτάω, γιατί δεν αμφιβάλλω για τη θετική πρόθεση του υπουργού. Κάποιος έξω από την εκπαίδευση θα ελέγξει και θα βάλει σε σειρά αγκυλώσεις δεκαετιών, θα αξιολογήσει, θα τιμωρήσει ή και θα απομακρύνει ανίκανους κι επίορκους; Η ταπεινή μου γνώμη; Χρειάζεται πειθαρχία κι αξιολόγηση μέσω ιεραρχικού ελέγχου από το ίδιο το υπουργείο, όπως στην παλιά «κακή» Ελλάδα. Κανείς δεν μπορεί να θεωρεί δημοκρατικό δικαίωμα την ασυδοσία, την ανέλεγκτη ανικανότητα, την επίορκη συμπεριφορά.
Σκοπός της Παιδείας κατά το Σύνταγμα είναι η εθνική και θρησκευτική ανάπτυξη των Ελληνοπαίδων. Το θυμόμαστε; Αυτό πρέπει να διασφαλιστεί κι όχι το δικαίωμα των συνδικαλισταράδων στην ψευτοπροοδευτική αφασία και στον αφελληνισμό των παιδιών των Ελλήνων, με έξοδα των ίδιων των γονιών τους…
dimokratianews.gr
ΜΙΧΕΛΑΚΗΣ ΠΡΟΣ ΣΤΟΥΡΝΑΡΑ: "Πώς θα σωθούν οι δανειολήπτες από τους γύπες;"
Ερώτηση προς τον υπουργό Οικονομικών Γιάννη Στουρνάρα για τα μέτρα που θα λάβει η κυβέρνηση προκειμένου να προστατεύσει τους Έλληνες δανειολήπτες από τα distressed funds, τα οποία αγοράζουν χαρτοφυλάκια δανείων και πιέζουν για την αποπληρωμή των οφειλών αυτών, υπέβαλε ο βουλευτής της Νέας Δημοκρατίας Ιωάννης Γιάννης Μιχελάκης.“Ελλοχεύει ο ορατός κίνδυνος τα distress funds να αποκτήσουν δάνεια ελληνικών τραπεζών σε τιμή ευκαιρίας και εν συνεχεία να αισχροκερδήσουν στρεφόμενοι νομικά κατά των δανειοληπτών, που αδυνατούν να ανταπεξέλθουν εμπρόθεσμα στις υποχρεώσεις τους, προκειμένου να εισπράξουν έστω και ένα χαμηλό ποσοστό της απαίτησής τους, το οποίο όμως θα είναι σαφώς υψηλότερο σε σχέση με το ευτελές τίμημα που κατέβαλαν στην τράπεζα για την αγορά του δανείου”, σημειώνει ο βουλευτής.
Και τονίζει ότι η πολιτεία οφείλει να προστατέψει άμεσα και αποτελεσματικά τους Έλληνες δανειολήπτες από τις ασύδοτες και ανεξέλεγκτες κερδοσκοπικές διαθέσεις τους.
Ολόκληρη η ερώτηση του Γ. Μιχελάκη έχει ως εξής:
Κύριε Υπουργέ,
Η βαθιά οικονομική κρίση που μαστίζει τη χώρα μας, εκτός όλων των άλλων δεινών που επέφερε στην ελληνική κοινωνία, οδήγησε την πλειονότητα των δανειοληπτών σε αντικειμενική αδυναμία να αντεπεξέλθει στις υποχρεώσεις της προς τις τράπεζες.
Το γεγονός αυτό είχε ως αναπόφευκτη συνέπεια την εκτόξευση των μη εξυπηρετούμενων δανείων σε πρωτοφανή επίπεδα, αγγίζοντας το 21% για τα στεγαστικά και το 37% για τα καταναλωτικά.
Και ενώ η χώρα μας εισέρχεται στον έκτο χρόνο βαθιάς ύφεσης και τα επώδυνα μέτρα έχουν κυριολεκτικά γονατίσει τα ελληνικά νοικοκυριά, άρχισαν να βλέπουν το φως της δημοσιότητας πληροφορίες για έντονο ενδιαφέρον ξένων κεφαλαίων, γνωστών στις αγορές ως “distress funds”, να αγοράσουν ελληνικά δάνεια σε τιμή ευκαιρίας.
Τα distress funds, όπως άλλωστε μαρτυρά η ονομασία τους (distress = αγωνία, θλίψη, εξάντληση κ.λπ.), αποτελούν επενδυτικά κεφάλαια «έκτακτης ανάγκης», που επενδύουν στην ανάγκη υπερχρεωμένων κρατών, επιχειρήσεων και νοικοκυριών.
Τα παραπάνω δημοσιεύματα έχουν προκαλέσει την εύλογη ανησυχία και τον έντονο προβληματισμό των Ελλήνων δανειοληπτών, καθώς αποτελεί κοινό μυστικό ότι τα εν λόγω funds λειτουργούν αποκλειστικά και μόνο με γνώμονα ψυχρά κερδοσκοπικά κίνητρα, αδιαφορώντας πλήρως για οποιοδήποτε κριτήριο κοινωνικού χαρακτήρα, όπως για παράδειγμα εάν ο δανειολήπτης είναι ασθενής, άνεργος κ.λπ.
Σύμφωνα με τραπεζικές πηγές τα ανωτέρω επενδυτικά κεφάλαια διαπραγματεύονται την εξαγορά ελληνικών δανείων σε τιμές που ξεκινούν στην καλύτερη περίπτωση από το 50% της ονομαστικής αξίας του δανείου για τα ενήμερα ενυπόθηκα δάνεια και μπορεί να κατέβουν ακόμη και στο 5% της ονομαστικής αξίας για τα μη ενυπόθηκα καταναλωτικά δάνεια, που βρίσκονται σε καθυστέρηση άνω των έξι μηνών.
Είναι προφανές ότι τα distress funds εκμεταλλεύονται την μεγάλη ανάγκη των ελληνικών τραπεζών για εξεύρεση ρευστότητας, εν όψει της επικείμενης διαδικασίας ανακεφαλαιοποίησής τους, που απαιτεί την άμεση καταβολή 3 δις ευρώ σε μετρητά.
Περαιτέρω τα ξένα επενδυτικά κεφάλαια εκμεταλλεύονται την υποχρέωση που ανέλαβαν οι ελληνικές τράπεζες απέναντι στην τρόικα να εξυγιάνουν τα χαρτοφυλάκιά τους μειώνοντας τις δανειακές τους χορηγήσεις, προκειμένου να εξισορροπηθεί ο δείκτης δανείων / καταθέσεων, ο οποίος σήμερα ξεπερνά το 122%, εξαιτίας της μαζικής εκροής καταθέσεων ύψους σχεδόν 80 δις ευρώ κατά τη διάρκεια της κρίσης.
Με τα δεδομένα αυτά γίνεται φανερό ότι ελλοχεύει ο ορατός κίνδυνος τα distress funds να αποκτήσουν δάνεια ελληνικών τραπεζών σε τιμή ευκαιρίας και εν συνεχεία να αισχροκερδήσουν στρεφόμενοι νομικά κατά των δανειοληπτών, που αδυνατούν να ανταπεξέλθουν εμπρόθεσμα στις υποχρεώσεις τους, προκειμένου να εισπράξουν έστω και ένα χαμηλό ποσοστό της απαίτησής τους, το οποίο όμως θα είναι σαφώς υψηλότερο σε σχέση με το ευτελές τίμημα που κατέβαλαν στην τράπεζα για την αγορά του δανείου.
Είναι προφανές ότι η ανωτέρω αισχροκερδής πρακτική των εν λόγω funds, που προέρχονται κυρίως από την Αμερική και τη Γερμανία, αγνοεί προκλητικά τις βασικές αιτίες αδυναμίας πληρωμής των δανειακών δόσεων, που δεν είναι άλλες από την εφιαλτική άνοδο της ανεργίας στη χώρα μας και τις δραματικές περικοπές του εισοδήματος των ελληνικών νοικοκυριών.
Επειδή οι παραπάνω πληροφορίες που είδαν πρόσφατα το φως της δημοσιότητας έχουν εύλογα προκαλέσει μεγάλη αναστάτωση στους Έλληνες δανειολήπτες,
Επειδή η πολιτεία οφείλει να προστατέψει άμεσα και αποτελεσματικά τους Έλληνες δανειολήπτες από τις ασύδοτες και ανεξέλεγκτες κερδοσκοπικές διαθέσεις των distress funds,
Κατόπιν των ανωτέρω, ερωτάσθε κ. Υπουργέ :
Ποια είναι η θέση σας για το ανωτέρω ζήτημα ;
Ποια μέτρα θα λάβετε για να προστατέψετε αποτελεσματικά τους Έλληνες δανειολήπτες από τα νύχια των αρπακτικών distress funds;
[Πηγή newmoney.gr]
Πέμπτη 7 Μαρτίου 2013
Η ΑΠΟΚΑΛΥΨΗ ΤΗΣ ΜΕΓΑΛΗΣ ΛΗΣΤΕΙΑΣ…
Ξεπουλάνε το φυσικό αέριο..για διαγραφή χρέους.... προφανώς μέσω εμπράγματων εγγυήσεων
Για να πάμε λίγο πίσω…
Πριν το 2010, και πριν ο ΓΑΠ μας έβαλε τεχνηέντως και με φούσκωμα του ελλείμματος, στον δανεισμό και στην τρόικα…
το χρέος της χώρας μας τότε ήταν ομολογιακό και διαχειρίσιμο…
Με την υπογραφή του προδοτικού μνημονίου έγιναν κατά κύριο λόγο τα εξής:
Διόγκωση του χρέους, εκχώρηση ασυλίας και εθνικής κυριαρχίας και μετατροπή του σε ενυπόθηκο (αγγλικό δίκαιο) με την άσκηση εγγυήσεων..
Τότε όπως θυμάστε ο ΓΑΠ μας έλεγε ότι πετρέλαια δεν υπάρχουν..
Τους τελευταίους μήνες ξαφνικά….και πετρέλαια βρήκαμε και συνεκμετάλλευση θα κάνουμε με τον Ολάντ και ΚΑΖΑΝ ΚΑΖΑΝ θα πορευτούμε με τους Τούρκους για την ΑΟΖ…
Εδώ είναι το θέμα τα κοιτάσματα της Ελλάδας που ετοιμάζονται να τα παραδώσουν στους δανειστές..
Δείτε τώρα τι αποκάλυψε στο βίντεο που ακολουθεί ο κ. Κοττάκης στις 8/12/2012 σε συνέντευξη του βουλευτή Επικρατείας της Νέας Δημοκρατίας κ. Χρύσανθου Λαζαρίδη…
Δείτε στο βίντεο που ακολουθεί τι λέει για τα κοιτάσματα φυσικού αερίου…
Λέει ο Κοττάκης: “η στρατηγική σας είναι, γινόμαστε αξιόπιστοι με τις μεταρυθμίσεις και να τους κάνετε αυτοί και να προκαλέσουν την διαγραφή του χρέους….και να σας ζητήσουν την αξιοποίηση του φυσικού αερίου..”
Όπως θα δείτε..συναινεί ο κ. Λαζαρίδης στα λεγόμενα του Κοττάκη..λέγοντας απλά ένα και μόνο ένα “άν θέλουν”αναφερόμενος στην διαγραφή του χρέους..
Καταλάβατε τώρα τι παίζει….
Να προκαλέσουν αυτοί…,η τρόικα, την διαγραφή του χρέους και αυτοί να μας ζητήσουν την αξιοποίηση του φυσικού αερίου..
Με απλά λόγια δηλαδή…
Ξεπουλάνε το φυσικό αέριο..για διαγραφή χρέους.. προφανώς μέσω εμπράγματων εγγυήσεων
Ο Παπανδρέου ξαναχτύπησε: Ύμνοι στον δολοφονημένο νεοναζί Τζίντζιτς, σε τριτοκλασάτο περιοδικό!
“Υπόσχομαι, αγαπητέ Ζόραν, ότι θα συνεχίσω να εργάζομαι γι’ αυτό που μαζί αρχίσαμε να οικοδομούμε”! Έτσι κλείνει το άρθρο του, αφιερωμένο στο όνειδος της νεώτερης Σέρβικης ιστορίας, τον δολοφονημένο Ζόραν Τζίντζιτς. Τον άνθρωπο που άνοιξε την κερκόπορτα στις νεοναζιστικές ορδές, ολοκληρώνοντας το έργο του Χίτλερ μετά από 50 χρόνια. Το γιατί τον “αγαπά”, φαίνεται περίτρανα στην φωτογραφία.
Οι Σέρβοι του Κοσσυφοπεδίου σφαγιάστηκαν, οι πρωτεργάτες σύμμαχοι του Χίτλερ αποθεώθηκαν. Όλα αυτά με την αγαστή συνεργασία του Παπανδρέου, του Τζίντζιτς και τον αφανή ρόλο της νεοναζιστικής Γερμανίας που πάντα βρίσκει τρόπο και δικαιώνει τους συμμαχους της.
Ποιός θα φανταζόταν πριν από λίγα χρόνια, ότι τα Βόσνια SS, οι Κροάτες Ουστάσι και οι κοσσοβάροι ισλαμιστές που έσφαξαν εκατομμύρια άμαχους Σέρβους αλλά και το μεγαλύτερο μέρος του Εβραϊκού στοιχείου, θα ερχόντουσαν πάλι ως “αγαπημένα παιδιά” και διωκόμενοι. Με “βιτρίνα” όπως τότε, Εβραίους γενίτσαρους τύπου Ολμπράιτ και Σόρος. Για να “καμφθούν” οι αντιδράσεις.
Η υπόσχεση του Παπανδρέου στον δολοφονημένο συνεργό του μέσω του http://www.novimagazin.rs/, μόνον ως απειλή μπορεί να εμφανίζεται για την Ελευθερία και την Δημοκρατία. Απειλή που πρέπει να την αντιμετωπίσουμε αφού ήδη οι εφιαλτικές συνέπειες της είναι ορατές. Από το Σεράγεβο μέχρι την Πρίστινα, από την Θράκη μέχρι το Κρήτη.
Δείτε τι γράφουν οι ίδιοι οι σοσιαλιστές για τον Τζίντζιτς και το πως επεβληθει από την Γερμανία:http://www.wsws.org/en/articles/1999/07/djin-j30.html
Δείτε τι γράφουν οι Εβραιοι στα φόρουμ τους για την σχέση Τζίντζιτς και Σόρος.
Διαβάστε τώρα και το άρθρο του εν ζωή συνεργού: Η συνεργασία στα Βαλκάνια αποτελεί τη “συνταγή” για την ανάπτυξη και την ευημερία, επισημαίνει ο πρώην πρωθυπουργός Γιώργος Παπανδρέου, σε άρθρο του που δημοσιεύεται στο σημερινό τεύχος του εβδομαδιαίου περιοδικού “Novi Magazin”.
Το άρθρο γράφτηκε με αφορμή τη συμπλήρωση, την ερχόμενη Τρίτη, δέκα χρόνων από το θάνατο του πρώην πρωθυπουργού της Σερβίας Ζόραν Τζίντζιτς, ο οποίος δολοφονήθηκε στις 12 Μαρτίου του 2003.
Ο κ. Παπανδρέου, που υπήρξε προσωπικός φίλος του Ζόραν Τζίντζιτς, αναφέρει ότι με τον τότε πρωθυπουργό της Σερβίας μοιράζονταν την κοινή πεποίθηση πως “οι διαφορές και οι διενέξεις στα Βαλκάνια θα ξεπεραστούν μόνο με την οικονομική αλληλεξάρτηση κάτι που ενέπνευσε και την ίδρυση της Ευρωπαϊκής Ένωσης”.
“Η οικονομική συνεργασία θα βοηθούσε στη δημιουργία νέων θέσεων εργασίας, τη βελτίωση των υποδομών και στην άνοδο του βιοτικού επιπέδου. Στόχος μας, για την πραγμάτωση αυτού του οράματος, αποτελούσε η ένταξη των Δυτικών Βαλκανίων στην ευρωπαϊκή κοινότητα αξιών” επισημαίνει στο άρθρο του ο κ. Παπανδρέου.
Συμπληρώνει δε ότι το 2014 – επέτειος των 100 ετών από την έναρξη του Πρώτου Παγκοσμίου Πολέμου – θα πρέπει να αποτελέσει ημερομηνία “κλειδί” για την ευρωπαϊκή ολοκλήρωση όλων των χωρών τη περιοχής. “Αυτό το συμβολικό έτος θα μας θυμίσει ότι η προσέγγιση των Δυτικών Βαλκανίων στην ΕΕ αποτελεί, πάνω απ’ όλα, πολιτικό ζήτημα. Αφορά κυρίως την ειρήνη στην ευρωπαϊκή ήπειρο και αποτελεί εγγύηση της σταθερότητας και της ευημερίας για όλους τους πολίτες της Ευρώπης” εκτιμά ο κ. Παπανδρέου.
Αναφερόμενος στην αγωνιστικότητα του Ζόραν Τζίντζιτς και την αφοσίωσή του στις αρχές της Δημοκρατίας, γράφει: “Ενθυμούμαι το κύμα ελπίδας και αισιοδοξίας που προκάλεσε η ψήφος του σερβικού λαού κατά του καθεστώτος Μιλόσεβιτς. Έπειτα από τόσους αγώνες, ξαφνικά γεννήθηκαν πολλές ελπίδες και η προοπτική ενός λαμπρού μέλλοντος για τη Σερβία και τα Βαλκάνια”.
Ο κ. Παπανδρέου κλείνει το άρθρο του στο περιοδικό “Novi Magazin”, με τη φράση που είπε στον επικήδειο λόγο που εκφώνησε την ημέρα της ταφής του Ζόραν Τζίντζιτς: “Υπόσχομαι, αγαπητέ Ζόραν, ότι θα συνεχίσω να εργάζομαι γι’ αυτό που μαζί αρχίσαμε να οικοδομούμε”.
(με πληροφορίες από το Πρώτο Θέμα)
ΔΙΑΚΟΣΜΗΤΙΚΗ Η ΚΥΒΕΡΝΗΣΗ "Ξεσαλώνει" η τρόικα - Αρνητική σε κάθε προοπτική ελάφρυνσης, θέλει το "αίμα" μας
H τρόικα με την "σκληρή" στάση της ως προς τα δάνεια, και την είσπραξη ΦΠΑ, εισφορών και οφειλών με μεθόδους μπράβου "στραμπουληχτή", δείχνει ότι ο πραγματικός της σκοπός είναι η ακίνητη περιουσία των Ελλήνων, ο πλήρης εξεφτελισμός τους, η μετατροπή τους σε ρακένδυτους ραγιάδες. Δείχνει ακόμα, ότι τους ενδιαφέρει η πλήρης καταστροφή της ελληνικής αγοράς, και των ελευθέρων επαγγελματιών ώστε μετά την καταστροφή, να έρθουν τα αφεντικά τους οι πολυεθνικές και να αρπάξουν "καθαρά" μερίδια αγοράς χωρίς ανταγωνισμό.Φυσικά επιμένουν και στην συρρίκνωση του Δημοσίου, γιατί απλούστατα κανείς δεν θέλει σε μια αποκρατικοποίηση να αλαμβάνει και το κόστος μόνιμων υπαλλήλων. Όλα για τους "έξω".
Άκαμπτοι στην απαίτηση για απόλυτη εφαρμογή του προγράμματος και εκπλήρωση όλων των υποχρεώσεων που έχει αναλάβει η Ελλάδα, εμφανίζονται οι εκπρόσωποι της τρόικας, προκειμένου να ανάψουν το «πράσινο φως» για την εκταμίευση της δόσης του Μαρτίου.
Η προγραμματισμένη για σήμερα συνάντηση με τον πρωθυπουργό κ. Αντώνη Σαμαρά μετατέθηκε για τις επόμενες ημέρες, καθώς από τις εντατικές διαπραγματεύσεις που είχαν οι αρμόδιοι υπουργοί με τους «τροϊκανούς» προέκυψαν τρία σοβαρά εμπόδια που χωρίζουν τις δύο πλευρές και καθυστερούν την επίτευξη συμφωνίας.
Το πρώτο ζήτημα διαφωνίας είναι η μείωση του δημόσιου τομέα. Οι εκπρόσωποι των εταίρων και δανειστών μας επιμένουν ότι πρέπει να γίνουν άμεσα απολύσεις δημοσίων υπαλλήλων. Και, κατά τις υπάρχουσες πληροφορίες, δεν αποδέχονται ότι θα εκπληρωθούν οι στόχοι μείωσης του προσωπικού με το πρόγραμμα κινητικότητας που ξεκίνησε το υπουργείο Διοικητικής Μεταρρύθμισης και την απομάκρυνση αφενός όσων αποδειχθούν ανεπαρκείς κατά την αξιολόγηση που θα ακολουθήσει και αφετέρου όσων κριθούν ένοχοι για υπηρεσιακά παραπτώματα από τα πειθαρχικά συμβούλια που θα συγκροτηθούν το επόμενο διάστημα.
Το δεύτερο «καυτό» ζήτημα είναι οι ρυθμίσεις για τα υπερχρεωμένα νοικοκυριά που έχει ετοιμάσει το υπουργείο Ανάπτυξης, προβλέποντας ευνοϊκές ρυθμίσεις για τα «κόκκινα» δάνεια, όπως χαμηλές μηνιαίες δόσεις, ανάλογα με το εισόδημα του δανειολήπτη. Η τρόικα αντιτίθεται σε ένα τέτοιο ενδεχόμενο, υποστηρίζοντας ότι ένα τέτοιο μέτρο θα απαιτήσει μεγαλύτερα κεφάλαια για την ανακεφαλοποίηση των ελληνικών τραπεζών, παραβλέποντας όμως το γεγονός ότι η ανακεφαλαιοποίηση έγινε ακριβώς λόγω των "κόκκινων" δανείων. Που σημαίνει, ότι οι δανειολήπτες χρεώθηκαν για τις τράπεζες ως εγγυητές, και παραμένουν καταχρεωμένοι ως προς τα δάνειά τους το ίδιο με πριν.Τότε προς τι η ανακαιφαλαιοποίησή τους, προφανώς οι Έλληνες πολίτες είναι τα "χρήσιμα" κορόιδα του ευρωπαϊκού "φανταστικού" χρηματοπιστωτικού συστήματος.
Το τρίτο ζήτημα, στο οποίο δεν έχει υπάρξει συμφωνία είναι η πρόθεση της κυβέρνησης να παράσχει διευκολύνσεις για την αποπληρωμή ληξιπρόθεσμων οφειλών προς το δημόσιο για τους φορολογουμένους, αλλά και προς τα ασφαλιστικά ταμεία από τις επιχειρήσεις, που αδυνατούν να εκπληρώσουν τις υποχρεώσεις τους. Η κυβέρνηση θεωρεί ότι η αύξηση του αριθμού των δόσεων θα αποτελέσει κίνητρο για να προσέλθουν στα γκισέ των εφοριών και των ασφαλιστικών ταμείων περισσότεροι οφειλέτες. Οι εκπρόσωποι των δανειστών, όμως, δείχνουν αμετάπειστοι, υποστηρίζοντας ότι το σύστημα αυτό δεν είναι αποδοτικό και επιμένοντας σε αυστηρές ποινές για όσους δεν πληρώνουν."Τρίχες κατσαρές" να το πούμε λαϊκά, δεν εισπράτουν με τις δόσεις "μαμμούθ" και ανησυχούν ότι θα συμβεί το ίδιο με μικρότερες δόσεις, προσβάλουν την κοινή λογική, με την πεποίθηση ότι κανείς Έλληνας μέσος πολίτης (μαζάνθρωπος) για αυτούς δεν θα καταλάβει ότι θέλουν το "κακό " του τόσο πολύ, και τόσο αληθινά.
Μπλόκο φαίνεται πως υπάρχει και σε ενδεχόμενη μείωση του ΦΠΑ στην εστίαση. Μην ΄τυχει και ορθοποδήσουμε λόγω τουρισμού.
Οι διαπραγματεύσεις, πάντως, συνεχίζονται και, όπως είπε ο υπουργός Οικονομικών κ. Γιάννης Στουρνάρας, που ενημέρωσε τον πρωθυπουργό για τις επαφές που είχε ο ίδιος νωρίτερα με τα μέλη της τρόικας, αλλά και στο πρόσφατο Eurogroup, «υπάρχουν ακόμα ανοικτά θέματα», τα οποία, όπως σιβυλλικά συμπλήρωσε, «θα μείνουν ανοιχτά μέχρι που θα τα κλείσουμε».
Ο κ. Στουρνάρας δήλωσε ότι «δεν υπάρχει εμπλοκή» με το θέμα των απολύσεων στο δημόσιο, παραδεχόμενος, ωστόσο, ότι σε αυτό επικεντρώνεται η απόσταση που χωρίζει τις δύο πλευρές. Ερωτηθείς, πάντως, για τη δόση της δανειακής σύμβασης που είναι προγραμματισμένο να εκταμιευτεί μέσα στον τρέχοντα μήνα, ο υπουργός Οικονομικών εμφανίστηκε συγκρατημένα αισιόδοξος, λέγοντας: «Νομίζω ότι θα την πάρουμε».
Δηλαδή ο άνθρωπος τι μας λέει θα πάρουμε την δόση, γιατί απλούστατα θα κάνουμε ότι μας πούνε!
Τμήμα ειδήσεων defencenet.gr
Γιατί το δυτικό πολιτικό και δημοσιογραφικό κατεστημένο μισούσε τον Τσάβες
Αναδημοσίευση απο mao.gr
Πριν ένα μήνα, δημοσιεύτηκε στο New Statesman, ένα άρθρο για τον Τσάβες, γραμμένο από τον Ρίτσαρντ Γκοτ, ένα ιστορικό και δημοσιογράφο, βαθύ γνώστη της Λατινικής Αμερικής, ο οποίος είχε γνωρίσει προσωπικά αυτόν τον ηγέτη και έχει γράψει ένα βιβλίο γι’ αυτόν. (Hugo Chavez and the Bolivarian Revolution, Verso, 2005). Ο Ρίτσαρντ Γκοτ δεν είναι τυχαίος δημοσιογράφος. Στο τέλος του κειμένου, σας παρουσιάζουμε μερικά ενδιαφέροντα βιογραφικά στοιχεία του.
Ένα πέπλο θλίψης και επικείμενης τραγωδίας έχει τυλίξει τις πόλεις και τα χωριά της Βενεζουέλας καθώς ο Ούγο Τσάβες βαδίζει προς το θάνατο. Αυτή η εξαιρετικά σημαντική προσωπικότητα, που επί χρόνια αντιμετωπιζόταν από τη Δύση σαν παλιάτσος ή σαν σοσιαλιστικό πυροτέχνημα, ξαφνικά άρχισε να αντιμετωπίζεται με σεβασμό.
Αυτό που δεν έχουμε ακόμα καταλάβει είναι ότι ο Τσάβες ήταν ο πιο σημαντικός ηγέτης που εμφανίστηκε στη Λατινική Αμερική μετά την κατάκτηση της εξουσίας από τον Φιντέλ Κάστρο τον Ιανουάριο του 1959.Τέτοιοι επιφανείς και χαρισματικοί άνθρωποι δεν εμφανίζονται συχνά στην ιστορία και το αποτύπωμά τους διαρκεί δεκαετίες.
Γράφω και μιλώ για τον Τσάβεζ, τον οποίο θαυμάζω, από τότε που πρωτοεμφανίστηκε ως επαναστάτης πολιτικός στα μέσα της δεκαετίας του ΄90. Ο άνθρωπος αυτός ήταν φορέας δύο ισχυρών λατινοαμερικανικών παραδόσεων της δεκαετίας του ’60: της μνήμης των αριστερών αντάρτικων κινημάτων εκείνης της περιόδου, που εμπνέονταν από τον Τσε Γκεβάρα και την Κουβανική Επανάσταση (και φυσικά, τον Κάστρο) και την εμπειρία της διακυβέρνησης από αριστερούς αξιωματικούς του στρατού, κυρίως του στρατηγού Χουάν Βελάσκο Αλβαράδο στο Περού και του στρατηγού Ομάρ Τορίχος στον Παναμά. Επίσης εξέφραζε το ρεύμα του αριστερού εθνικισμού στα αριστερά λατινοαμερικανικά κόμματα, το οποίο συχνά ήταν καταπιεσμένο στη διάρκεια του Ψυχρού Πολέμου, αλλά ποτέ δεν βρέθηκε μακριά από την επιφάνεια.
Στα τέλη του 1999, όταν ο Τσάβεζ βρισκόταν ήδη ένα χρόνο στην εξουσία, πήγα στο Καράκας για να του πάρω συνέντευξη και να γράψω ένα βιβλίο γι’ αυτόν. Ήδη ήταν φανερό ότι επρόκειτο για την πιο ενδιαφέρουσα προσωπικότητα που είχε αναδυθεί στη Λατινική Αμερική μετά την πτώση της κυβέρνησης του Σαλβαδόρ Αλιέντε στη Χιλή, σχεδόν 30 χρόνια πριν. Συναντήθηκε ένα πρωινό στη βεράντα του σπιτιού του στη Λα Κασόνα. Στην τηλεόραση, όπου αρκετές φορές τον είχα δει, φάνταζε τεράστιος, αλλά τώρα έμοιαζε ένα νούμερο μικρότερος. Είχε ένα μεταδοτικό χαμόγελο, καθώς και την ικανότητα να μιλά ακατάπαυστα, έτσι που ήταν δύσκολο να σταυρώσει ο συνομιλητής του κουβέντα.
Μείναμε πολλές ώρες μαζί κι εκείνος έκανε μια αναδρομή σε όλη την ιστορία της Λατινικής Αμερικής. Τόνισε την ανάγκη να ανακοπεί το ρεύμα της μαζικής αγροτικής εξόδου από την ύπαιθρο στις πόλεις στη Βενεζουέλα. Εντυπωσιάστηκε από το γεγονός ότι στη διάρκεια της έρευνάς μου δεν είχα επισκεφθεί μόνο τη γενέτειρά του στη Σαμπανέτα, αλλά τον μακρινό οικισμό Ελόρζα σε έναν παραπότατο του Ορινόκο κοντά στα σύνορα με την Κολομβία όπου είχε εξοριστεί στη δεκαετία του ’80, όταν έγιναν για πρώτη φορά γνωστή η πολιτική του δραστηριότητα.
Εκείνη την εβδομάδα με κάλεσε να τον συνοδέψω με το αεροπλάνο στις επισκέψεις του σε διάφορες αγροτικές περιοχές όπου εφαρμόζονταν νέα προγράμματα και μαζί μας ήταν το μισό υπουργικό συμβούλιο. Όλη την ώρα ο Τσάβες έκανε ερωτήσεις στους υπουργούς του, παροτρύνοντάς τους να ενδιαφερθούν άμεσα για ό,τι έπρεπε να γίνει. Εντυπωσιακή ήταν η ικανότητά του να διαφωτίζει με αποτέλεσμα, στο τέλος της ημέρας, τόσο οι υπουργοί όσο κι εγώ να έχουμε εξουθενωθεί.
Έκτοτε ταξίδεψα πολλές φορές στο Καράκας και μίλησα με τον Τσάβες. Πάντα ήταν ο ίδιος: φιλόξενος και πρόθυμος να μιλήσει, ενώ πάντα με αναγνώριζε ακόμα και ανάμεσα στο πλήθος. Ποιος ήταν αυτός ο παράξενος Βρετανός που μπήκε στον κόπο να γράψει ένα βιβλίο γι’ αυτόν; Όταν βρισκόταν ανάμεσα σε πολίτες, ο Τσάβες πάντα πλησίαζε κάποιες ηλικιωμένες γυναίκες και μικρά παιδιά, ενώ στις στρατιωτικές παρελάσεις πάντα μιλούσε πρώτα στους απλούς φαντάρους κα ύστερα στους αξιωματικούς. Αυτή η ανατροπή της συνήθους πρακτικής των δημόσιων εμφανίσεων ήταν μια από τις αιτίες που τον λάτρεψε ο κόσμος.
Η ρητορική του Τσάβεζ ήταν πιο ισχυρή από τα πραγματικά επιτεύγματά του. Είχε ξαναζωντανέψει το νόημα και τη δυναμική της λέξης «σοσιαλισμός» μετά την αυτοκαταστροφή της Σοβιετικής Ένωσης του 1991 και έθεσε ένα μεγάλο μέρος της κοινής ωφέλειας υπό κρατικό έλεγχο. Ωστόσο, ακόμα και σήμερα η Γαλλία έχει μεγαλύτερο δημόσιο τομέα από ό,τι η Βενεζουέλα.
Πολλές Μη Κυβερνητικές Οργανώσεις και ΜΜΕ της Δύσης έχουν καταγγείλει τη Βενεζουέλα για διωγμούς κατά του Τύπου, αναφέροντας συνήθως το κλείσιμο ενός καναλιού «μόνο για λευκούς», το οποίο σε άλλα μέρη του κόσμου θα έπρεπε να είχε κλείσει πολλά χρόνια νωρίτερα. Ωστόσο, σπάνια αναφέρεται ότι στη Βενεζουέλα λειτουργούν πάμπολλοι δημοτικοί ραδιοφωνικοί σταθμοί και εναλλακτικά τηλεοπτικά κανάλια…
Επίσης λίγο ασχολούνται οι Δυτικοί δημοσιογράφοι για την αλλαγή στην καθημερινή ζωή στις παραγκουπόλεις, όπου εφαρμόζονται μαζικά προγράμματα δημόσιας υγείας και παρέχονται πολλές εκπαιδευτικές ευκαιρίες.
Γιατί ο δυτικός Τύπος παρουσιάζει τον Τσάβες με τόσο μελανά χρώματα; Ως ένα βαθμό, αυτό οφείλεται στη νωθρότητα, την άγνοια και την κακοπιστία κάποιων δημοσιογράφων. Καθώς αυτοί είναι κολλητοί με τα προνομιούχα κοινωνικά στρώματα που ζουν στις ακριβές συνοικίες του Καράκας, είναι φυσικό να συμμερίζονται τις απόψεις των ανθρώπων με τους οποίους συναναστρέφονται. Εντούτοις, αυτό δεν εξηγεί τα αρνητικά δημοσιεύματα για τον Τσάβες που αφθονούν στον δυτικό κόσμο και δεν περιορίζονται μόνο στις συντηρητικές εφημερίδες. Η Le Mond και η El Pais, η Liberation και η Εl Mundo ήταν το ίδιο επικριτικές με πολλούς φαρμακόγλωσσους συντάκτες του Guardian και των Νew York Times.
Aυτό το πρόβλημα της εικόνας του Τσάβες έχει σχέση και με κάποια στερεότυπα περί Λατινικής Αμερικής τα οποία έχουν ριζώσει στη λαϊκή μνήμη παρ’ όλο που δεν εκφράζουν τη σημερινή πραγματικότητα σ’ αυτή την ήπειρο. Υπάρχει μια μακρά ιστορία στρατιωτικών δικτατόρων, με ή χωρίς μαύρα γυαλιά, η οποία ανάγεται στην πρώτη 50ετία του 20ού αιώνα και που έφτασε στο αποκορύφωμά της στην εποχή του Αουγκούστο Πινοτσέτ στη Χιλή και του Λεοπόλδο Γκαλτιέρι στην Αργεντινή.
Η μιλιταριστική παράδοση συνδέθηκε με φυλακίσεις πολιτικών αντιπάλων και βασανιστήρια, με τη ρίψη κρατουμένων από αεροπλάνα στη θάλασσα. Μέσα σ’ αυτό το πλαίσιο, πώς να δεχτεί κανείς ότι ο συνταγματάρχης Τσάβες, ένας λοκατζής με κόκκινο μπερέ, έγινε προοδευτικός;
Ένα άλλο πρόβλημα έχει σχέση με την επανίδρυση του σοσιαλισμού από τον Τσάβες, ενώ αρκετοί θεώρησαν παλιομοδίτικη την αγάπη του για τον Φιντέλ Κάστρο. Οι Δυτικοί αναλυτές, που, μετά την πτώση των δικτατόρων ονειρεύονταν μια ομαλή μετάβαση της Λατινικής Αμερικής στο δυτικό δημοκρατικό μοντέλο, επίσης απογοητεύτηκαν από την πορεία της Βενεζουέλας. Ο Τσάβες διέψευσε τους περισσότερους κεντροαριστερούς πολιτικούς και διανοούμενους της Ευρώπης που περίμεναν μια σοσιαλδημοκρατική λύση που θα εξέφραζε την ιδεολογία του ’90.
Σε έναν κόσμο όπου πολλοί λαοί ζουν υπό τη βαριά σκιά της αμερικανικής αυτοκρατορίας, είναι πολύ εύκολο ο αντιαμερικανισμός να θεωρηθεί γραφικός, ηλίθιος ή αυταρχικός. Ο Τσάβεζ είχε βάσιμους λόγους να αντιτίθεται στις ΗΠΑ, καθώς οι Αμερικανοί είχαν επιχειρήσει να τον ανατρέψουν. Όμως αυτό που τον έκανε μαύρο πρόβατο δεν ήταν η απόρριψή του των πολέμων των ΗΠΑ στο εξωτερικό -εξάλλου πολλοί στην Ευρώπη ήταν ενάντια στους πολέμους στο Αφγανιστάν και το Ιράκ. Αυτό που θεωρήθηκε αναχρονιστικό ήταν η ανοιχτή εχθρότητα του Τσάβες στην οικονομική πολιτική των ΗΠΑ. Μια πολιτική που περνά μέσα από οργανισμούς όπως το ΔΝΤ και η Παγκόσμια Τράπεζα και των οποίων οι συνταγές εφαρμόζονται δουλικά στη Δυτική Ευρώπη.
Η αναζήτηση από τον Τσάβες μιας άλλης οικονομικής πολιτικής, με ενισχυμένο το ρόλο του κράτους θεωρείται από τους κυρίαρχους κύκλους της Δύσης βλακώδης, ουτοπική και καταδικασμένη να αποτύχει. Όμως, καθώς πολλές ευρωπαϊκές χώρες καταρρέουν οικονομικά (εξαιτίας της νεοφιλελεύθερης πολιτικής που εδώ και χρόνια εφαρμόζουν) το όραμα του Τσάβες για τη Λατινική Αμερική πιθανόν σύντομα να αποκτήσει πλατιά απήχηση.
Σήμερα το μέλλον της Λατινικής Αμερικής και του ευρύτερου κόσμου διαγράφεται χωρίς τη φυσική παρουσία του Τσάβες. Ωστόσο, χάρη σ’ αυτόν τον ηγέτη η Βενεζουέλα για πρώτη φορά ξεπρόβαλε ως ενδιαφέρουσα και σημαντική χώρα, συμφιλιωμένη με τον εαυτό της και την ιστορική της κληρονομικά. Ο Τσάβες έδωσε μια νέα προοπτική του πιθανού. Πολλοί πρόεδροι των ΗΠΑ θα ξεχαστούν, όμως η μνήμη του Ούγκο Τσάβες θα παραμείνει ζωντανή στη Λατινική Αμερική, όπως έμεινε του Σιμόν Μπολίβαρ και του Τσε Γκεβάρα. Θα τον θυμούνται σαν έναν σπουδαίο ηγέτη που υποσχόταν πολλά, αλλά ο θάνατος τον πήρε στα μισά του δρόμου.
Κόμματα & Προπαγάνδα
Ο παρόν πολιτικός χρόνος ονομάζεται από τους «ειδικούς», «νεκρός». Γενικές εκλογές δεν προβλέπονται στο άμεσο μέλλον, οι δημοτικές και περιφερειακές μάλλον δεν θα γίνουν ταυτόχρονα με τις ευρωεκλογές το 2014, ο ανασχηματισμός μάλλον παραπέμπεται στις καλένδες.
Αυτό όμως δεν σημαίνει ότι τα επικοινωνιακά επιτελεία των κομμάτων βρίσκονται σε χειμερία νάρκη. Το αντίθετο μάλιστα.
Η ΝΔ εκμεταλλεύεται τις άστοχες, «τραβηγμένες,» δηλώσεις στελεχών του ΣΥΡΙΖΑ. Αν και δεν είναι πάντα ευκρινές αν πρόκειται για γκάφες ολκής ή εσκεμμένες διαφοροποιήσεις από την κομματική γραμμή, που στόχο έχουν πρωτίστως την προσωπική προβολή, η ΝΔ «σηκώνει ψηλά» τα ζητήματα που έχουν να κάνουν με τη λαθρομετανάστευση, το σκοπιανό, τα «διεθνιστικά παραληρήματα» και κάθε πτυχή της ελληνικής εθνικής οντότητας που θίγουν οι δηλώσεις αυτές.
Παρά το γεγονός ότι αποκομίζει πρόσκαιρα οφέλη κερδίζοντας τις εντυπώσεις, στην ουσία πέφτει στην παγίδα του ΣΥΡΙΖΑ. Η τακτική της Κουμουνδούρου είναι απλή και ασκείται συστηματικά και καθημερινά. Στόχος είναι η ταύτιση της ΝΔ με τη Χρυσή Αυγή στη συνείδηση των λεγόμενων «κεντροαριστερών ψηφοφόρων».
Φτάνουν στο σημείο να λένε ότι «εύκολα η ΝΔ θα συνεργαστεί με τη ΧΑ, αλλά αν δεν είναι πρώτη δεν θα μπορεί να σχηματίσει Κυβέρνηση».
Η λογική λέει λοιπόν, ότι οι «δημοκρατικοί πολίτες» δεν έχουν παρά να αποφύγουν την «ακροδεξιά» επιλογή.
Έχοντας αφήσει στην άκρη τις χίμαιρες του Μαΐου για «αμιγή αριστερή Κυβέρνηση» με συμμετοχή και του ΚΚΕ, επιδιώκουν την πρωτιά και τον παράλληλο προσεταιρισμό της Δημ.Αρ και του ΠΑΣΟΚ. Η συνεργασία άλλωστε με τη Δημ.Αρ που επιδιώκει το ΠΑΣΟΚ, μπορεί να αποκτούσε κάποια δυναμική, αλλά είναι κάτι που πολύ δύσκολα θα συμβεί.
Στην Ιπποκράτους περιμένουν να δουν αν το Συνέδριο και η επικοινωνιακή αντεπίθεση που εξαπέλυσαν φέρει κάποια ελπιδοφόρα αποτελέσματα στις μετρήσεις, αλλά όσο καλά κι αν έχει πάει θα υπολείπεται παρασάγγας του ΣΥΡΙΖΑ/ΕΚΜ.
Άρα ο ΣΥΡΙΖΑ εμφανίζεται ως δεσπόζουσα δύναμη στην κεντροαριστερά (δεν χάνουν ευκαιρία να υπενθυμίζουν ποιος είναι αξιωματική αντιπολίτευση) και πλέον ο στόχος του είναι να σχηματίσει Κυβέρνηση με τους ίδιους εταίρους. Μπορεί να μην το φωνάζει, γιατί θα έχανε την αίγλη της «αδιαπραγμάτευτης δύναμης», αλλά ο στόχος είναι μόνο αυτός και είναι ξεκάθαρος:
Απομόνωση του ΚΚΕ, ταύτιση της ΝΔ με τη ΧΑ, προσεταιρισμός όλων των υπολοίπων.
Δεν εξαιρούνται ούτε οι Αν.Ελ, με τους οποίους υπάρχει πολιτικό φλερτ ήδη από τις προηγούμενες εκλογές, αλλά στην Κουμουνδούρου δεν πιστεύουν στην μακροημέρευση τους. Σε κάθε περίπτωση παρακολουθούν τα τεκταινόμενα στον νεότευκτο πολιτικό σχηματισμό, ο οποίος εάν επιβιώσει θα είναι η κεντροδεξιά συνιστώσα της Κυβέρνησης ΣΥΡΙΖΑ.
Έχοντας πιάσει ταβάνι στην ψήφο διαμαρτυρίας, έχοντας διασπάσει την εκλογική βάση του ΠΑΣΟΚ, οι στόχοι της Κουμουνδούρου είναι το άνοιγμα σε νέες δεξαμενές ψηφοφόρων, προκειμένου να έρθει η πρωτιά: οι οπαδοί του «μεσαίου χώρου» είναι πολυπληθείς, χωρίς ιδεολογικές αγκυλώσεις και ένας ΣΥΡΙΖΑ «πραγματιστής» θα ήταν μια επιλογή.
Σε δεύτερο επίπεδο, η προσέλκυση των φίλων της Δημ.Αρ, είναι επίσης ένας δύσκολος αλλά εφικτός στόχος.
Βεβαίως οι εποχές είναι δύσκολες για να γίνουν πράξη οι κομματικοί σχεδιασμοί, αλλά μόνο όποιος θέτει μαξιμαλιστικούς στόχους μπορεί να πετύχει. Έχοντας όμως διανύσει την τεράστια απόσταση από το 4% στο 27%, οι του ΣΥΡΙΖΑ πιστεύουν ότι στις σημερινές συνθήκες τίποτα δεν είναι αδύνατο.
Όλα βέβαια θα εξαρτηθούν από την πορεία της οικονομίας. Εάν αυτή χειροτερέψει, στον ΣΥΡΙΖΑ θα ράβουν κοστούμια. Αν πάει καλύτερα, οι τρεις κυβερνητικοί εταίροι θα έχουν κάθε λόγο να αισιοδοξούν για τη μακροημέρευση της διακυβέρνησης τους. Αν παραμείνει –πάνω κάτω- ίδια, τότε μεγάλο ρόλο θα παίξει η επικοινωνιακή τακτική των κομμάτων, δηλαδή η καθημερινή διαχείριση της πολιτικής πραγματικότητας, στην τηλεόραση, στα φόρουμ και στα κοινωνικά δίκτυα.
Οι «πάσες» των βουλευτών και στελεχών της Κουμουνδούρου κάποτε θα τελειώσουν (αν δεν έχουν ήδη ολοκληρωθεί) και τότε όποιος δεν έχει στρατηγική, όποιος δεν έχει φρέσκα πρόσωπα, νέες ιδέες και τακτικές και απλά και μόνο περιμένει τα λάθη του αντιπάλου, δεν θα έχει καμία τύχη…
Μικρός Οδυσσέας
antinews.gr
Εγγραφή σε:
Αναρτήσεις (Atom)