ΠΑΓΚΟΣΜΙΑ ΒΟΜΒΑ ΣΩΡΡΑ!Η Ν.ΖΗΛΑΝΔΙΑ ΔΕΧΤΗΚΕ ΒΟΗΘΕΙΑ ΤΗΣ END ΚΑΙ ΑΥΤΗ ΒΟΗΘΑ ΚΥΠΡΟ!

ΠΑΓΚΟΣΜΙΑ ΠΡΩΤΗ ΑΠΟΚΑΛΥΨΗ!

ΟΠΩΣ ΑΠΟΚΑΛΥΨΕ Ο ΑΡΤΕΜΗΣ ΣΩΡΡΑΣ ΠΡΙΝ ΛΙΓΟ ΣΤΟ http://www.artfmradio.com/ Η Ν.ΖΗΛΑΝΔΙΑ ΕΙΧΕ ΖΗΤΗΣΕΙ

ΒΟΗΘΕΙΑ ΑΠΟ ΤΟΝ ΟΡΓΑΝΙΣΜΟ END !

ΤΩΡΑ ΠΟΥ ΟΛΑ ΕΧΟΥΝ ΤΕΛΕΙΩΣΕΙ ΔΗΛΑΔΗ Η Ν.ΖΗΛΑΝΔΙΑ ΕΧΕΙ ΠΑΡΕΙ ΤΑ ΧΡΗΜΑΤΑ...ΕΡΧΕΤΑΙ ΑΥΤΗ Η ΧΩΡΑ ΚΑΙ ΠΡΟΣΦΕΡΕΙ ΒΟΗΘΕΙΑ ΣΤΗΝ ΚΥΠΡΟ 17.5ΔΙΣ...!

ΜΑΖΙ ΜΕ ΤΗΝ END ΠΟΥ ΠΡΟΣΦΕΡΕΙ ΚΑΙ ΑΥΤΗ,ΔΗΛΑΔΗ Ο ΑΡΤΕΜΗΣ ΣΩΡΡΑΣ,ΑΛΛΑ 17.5 ΔΙΣ,ΣΥΝΟΛΟ 35 ΔΙΣ

ΗΔΗ ΑΥΤΗ ΤΗ ΣΤΙΓΜΗ ΑΝΘΡΩΠΟΙ ΤΟΥ ΟΡΓΑΝΙΣΜΟΥ END ΚΑΙ ΤΗΣ Ν.ΖΗΛΑΝΔΙΑΣ ΒΡΙΣΚΟΝΤΑΙ ΣΤΗΝ ΚΥΠΡΟ ΚΑΙ ΨΑΧΝΟΥΝ ΝΑ ΒΡΟΥΝ ΥΠΕΥΘΥΝΟΥΣ ΤΗΣ ΚΥΒΕΡΝΗΣΗΣ ΤΗΣ ΚΥΠΡΟΥ ΓΙΑ ΝΑ ΚΑΤΑΘΕΣΟΥΝ ΤΗΝ ΠΡΟΣΦΟΡΑ ΚΑΙ ΝΑ ΠΑΡΟΥΝ ΠΡΩΤΟΚΟΛΛΟ...!

ΔΥΣΤΥΧΩΣ ΟΙ ΠΡΟΔΟΤΕΣ ΤΗΣ ΚΥΠΡΟΥ ΜΕΧΡΙ ΣΤΙΓΜΗΣ ΚΡΥΒΟΝΤΑΙ ΚΑΙ ΠΡΟΣΠΑΘΟΥΝ ΝΑ ΑΠΟΦΥΓΟΥΝ ΑΥΤΗ ΤΗΝ ΠΡΟΣΦΟΡΑ ΩΣΤΕ ΝΑ ΚΑΤΑΦΕΡΟΥΝ ΝΑ ΚΡΕΜΑΣΟΥΝ ΤΗΝ ΚΥΠΡΟ ΑΠΟ ΤΟ ΤΣΙΓΚΕΛΙ ΤΗΣ ΤΡΟΪΚΑΣ ΚΑΙ ΤΟΥ ΔΝΤ...!

ΡΑΓΔΑΙΕΣ ΕΞΕΛΙΞΕΙΣ!!! 

ΕΑΝ ΕΙΝΑΙ ΑΛΗΘΕΙΑ ΟΛΑ ΑΥΤΑ ΦΥΣΙΚΑ... ΑΝΑΜΕΝΟΥΜΕ...

ΓΙΑ ΝΑ ΜΗΝ ΞΕΧΝΑΜΕ (VID) Θανάσιμα Μυστικά - Ο χρυσός των Ναζί

Οι Γερμανοί έκλεψαν αμέτρητα εκατομμύρια από εκείνους τους οποίους νίκησαν ή σκότωσαν.

Τι έγινε όμως αυτός ο ανυπολόγιστης αξίας θησαυρός, όταν τελείωσε ο Δεύτερος Παγκόσμιος Πόλεμος;

-Σε ποιον ανήκει στην πραγματικότητα;

Θανάσιμα Μυστικά ~ Αναζητώντας τον χρυσό των... από KRASODAD

ypogeia-drasi.blogspot.gr

"Η κρίση φέρνει πόλεμο"; Ένας υποναύαρχος γράφει και απαντά στο ερώτημα

Γράφει ο Γιάννης Ντουνιαδάκης,
υποναύαρχος (εα) ΠΝ, 
μέλος της γραμματείας της ΚΕΘΑ

Στις συνθήκες κρίσης που ζούμε, κατά τις συλλογικές και ατομικές προσπάθειες αποστράτων και εν ενεργεία στελεχών, από τις συγκεντρώσεις, τις επισκέψεις διαμαρτυρίας, τις επιστολές, μέχρι και «τη μάχη του πληκτρολογίου» εκφράζονται θυμός και οργή για την απαξίωση και την οικονομική εξαθλίωση! Συγχρόνως πληθαίνουν οι κραυγές ανησυχίας αν εξασφαλίζεται το αξιόμαχο των Ενόπλων Δυνάμεων (ΕΔ) στο πλαίσιο της κρίσης. Η σχετική ανησυχία συσχετίζεται συνήθως με το ηθικό των στελεχών που λόγω των οικονομικών προβλημάτων εκφράζονται φόβοι ότι έχει μειωθεί. Οι μειώσεις του προϋπολογισμού επίσης μοιραία επηρεάζουν την εκπαίδευση του προσωπικού, την συντήρηση και την επισκευή του κάθε είδους υλικού. 



Ο πρόσφατα απελθών αρχηγός ΓΕΝ αν και διαβεβαίωσε, ότι το προσωπικό θα κάνει αυτό που πρέπει και με ότι μέσα διαθέτει, έκρουσε τον κώδωνα του κινδύνου για από τότε και στο εξής τόσο για το προσωπικό όσο και για το υλικό. Ανάμεσα σε όλα αυτά ρίχτηκε επίσης και το θέμα για «κατάργηση της υποχρεωτικής στρατιωτικής θητείας», ως απαίτηση της τρόικα, ζήτημα που διαψεύστηκε αρμοδίως! Σχετικό σχόλιο επικαιρότητας της ιστοσελίδας της ΚΕΘΑ, κατέληγε ως εξής: «Με δεδομένη την ύπαρξη απειλής, κοινός παράγων πίσω από τις όποιες εναλλακτικές της θητείας λύσεις παρουσιαστούν είναι τα μεγάλα ιδιωτικά συμφέροντα, οι υπέρ - εξοπλισμοί, και οι “συμμαχικοί” στρατοί /σκοποί /εξοπλισμοί απέναντι στους εθνικούς στρατούς / σκοπούς και τα με εθνικά κριτήρια οπλοστάσια!»
Σε ότι αφορά τα εξοπλιστικά προγράμματα συντηρείται από διάφορες πλευρές κλίμα μεγάλων αναγκών, ενώ προβάλλονται τουρκικές πρόοδοι στον τομέα και κρούεται ο κώδωνας του κινδύνου για την εκτιμωμένη διατάραξη του ελληνο - τουρκικού εξοπλιστικού ισοζυγίου. Προωθείται και η ιδέα για την ανακήρυξη της ΑΟΖ, που στη συνέχεια προβάλλεται σαν επιπλέον λόγος νέων προγραμμάτων κ.ο.κ. Από την άλλη η κυβερνητική πλευρά φαίνεται να καθησυχάζει τους ανησυχούντες - πιέζοντες υποσχόμενη, ότι θα ασχοληθεί προσωπικά ο πρωθυπουργός με το θέμα των εξοπλισμών. 

Και ενώ όλα αυτά κυκλοφορούσαν ήρθαν επιστολές αποστράτων μεταξύ των οποίων και εκείνη του γνωστού αντιστασιακού απόστρατου αντιναυάρχου Κ. Γκορτζή, που πολύ σωστά επίσης σημείωνε για το αξιόμαχο των Ε.Δ. ότι «… όσο αξιόμαχες κι αν είναι αυτές δεν μπορούν να εγγυηθούν για τίποτα όταν η κοινωνία είναι διαλυμένη» ! Δεν ξέρουμε τι ακριβώς ήθελε να πει ο κ. Γκορτζής, πλην όμως άλλος συνάδελφος τα είπε πιο καθαρά απευθυνόμενος στον πρωθυπουργό: « … απ’ την άλλη όμως κύριε Πρόεδρε, ποια χώρα θα σώσετε, όταν έχετε φτάσει στο σημείο να έχετε «εκτελέσει» το λαό της χώρας αυτής …». 

Αλλά αφού συζητάμε για το αξιόμαχο τίθεται και το ερώτημα: Είναι πιθανός άραγε ένας πόλεμος; Η απάντηση δεν μπορεί παρά να είναι καταφατική, έστω και αν κάποιοι πιστεύουν ότι, αν χρειαστεί, θα «καθαρίσουν» οι σύμμαχοι! 

Η ιστορία δείχνει, ότι δεν μπορούμε να στηριζόμαστε σε ξένες πλάτες. Αψευδής μάρτυρας η στάση των ξένων απέναντι στις τουρκικές διεκδικήσεις, σε βάρος των ελληνικών κυριαρχικών δικαιωμάτων! 

Αλλά και τα πρόσφατα γεγονότα της Κύπρου το ίδιο έδειξαν. Μπορεί μήπως ο κυπριακός λαός να στηρίζεται σε συμμαχίες όπως με την ΕΕ της τρόικας και των μεγάλων συμφερόντων, ή όπως με το Ισραήλ που επαναπροσέγγισε την Τουρκία κατόπιν επιθυμίας Ομπάμα, ή με την Ρωσία που δήλωσε ότι δεν διατίθεται να χαλάσει τις σχέσεις της με την ΕΕ και την Τουρκία; 

Η χώρα μας έχει πραγματική απειλή που απλώνεται γεωγραφικά από τη Θράκη, το Αιγαίο, την Κύπρο και με βάση το ζήτημα της ΑΟΖ από τα βορειοδυτικά σύνορα (Αλβανία) συνεχίζει νότια της Κρήτης και φθάνει μέχρι και την Ανατολική Μεσόγειο. Ήδη σχετικά άρθρα κυκλοφόρησαν στο διαδίκτυο, αναφερόμενα και σε ενδεχόμενο πόλεμο! Επίσης η οικονομική κρίση όλο και γίνεται πιο αντιληπτό, ότι δεν περιορίζεται στη χώρα μας, αλλά απλώνεται πολύ ευρύτερα και όπως είναι γνωστό, οι κρίσεις οδηγούν σε πόλεμους. Μεγάλα στρατηγικά οικονομικά συμφέροντα ανταγωνίζονται μεταξύ τους για την εξασφάλιση καλυτέρων θέσεων. Οι ανταγωνισμοί όμως οδηγούν και σε συγκρούσεις! Η φωτιά του πολέμου, που άρχισε από τη βόρεια Αφρική και συνεχίζεται στη Συρία, δηλαδή στην γειτονιά μας και με εμπλοκή της χώρας μας, δεν είναι άσχετη με τον έλεγχο των υδρογονανθράκων μεταξύ άλλων και της Α. Μεσογείου. Ένα ακόμη πεδίο μεγάλων ανταγωνισμών είναι και η κυριαρχία πάνω στους δρόμους μεταφοράς των υδρογονανθράκων. 

Αν όμως είναι πιθανή η έκρηξη ενός τοπικού, είτε περιφερειακού πολέμου με εμπλοκή της χώρας, τότε είναι ορθή η ιδιαίτερη ανησυχία για το αξιόμαχο των ΕΔ. Για να θεωρήσει κάποιος αξιόμαχες τις ΕΔ, αυτές θα πρέπει να διαθέτουν επαρκή σε αριθμό και δυνατότητες εξοπλισμό για την αντιμετώπιση της συγκεκριμένης απειλής, να έχουν επαρκή αριθμό προσωπικού, επαρκώς εκπαιδευμένο και με ηθικό σε ικανοποιητικό επίπεδο. Ότι αναφέρθηκε μέχρι τώρα, είναι κατανοητό ότι επηρεάζεται αρνητικά από την κρίση. Σημαντικό στοιχείο της ισχύος της χώρας είναι και ο λαϊκός παράγοντας, που μπορεί να ξεπεράσει αρνητικούς συσχετισμούς εφόσον έχει όραμα, ιδανικά και στόχους υψηλούς. Η αξία του επισημάνθηκε και στην ημερίδα της ΚΕΘΑ του ΣΥΣΜΕΔ και του ΠΜ/ΣΑΣΥ/ΠΝ προ έτους. Κατά την ημερίδα αυτή με έμφαση τονίστηκε, πως η άμυνα της χώρας πρέπει να στηριχτεί στο λαό, είτε αυτός είναι τα στρατευμένα παιδιά του, είτε τα μόνιμα στελέχη. Πάντα λέγαμε για τις ελληνικές ΕΔ ότι ο ανθρώπινος παράγοντας είναι αυτός που κάνει την διαφορά, σε σχέση με την απειλή! Φυσικά δεν μπορεί να στηθεί το προσωπικό απέναντι στον εχθρό με γυμνό το «στήθος»! Απαιτείται ο εξοπλισμός του, πλην όμως με ένα εθνικά αποφασισμένο οπλοστάσιο! Επίσης απαιτείται οι ΕΔ να έχουν την κατάλληλη επιτελική σχεδίαση, την οποία θα κληθούν να εφαρμόσουν εφόσον απαιτηθεί.

Μπορεί βέβαια ένα στράτευμα να διαθέτει όλα τα πιο πάνω, αλλά να μη διαθέτει ηγεσία ικανή να παίρνει αποφάσεις και να δίνει τις κατάλληλες εντολές στη δεδομένη στιγμή. Στη περίπτωση αυτή η ήττα είναι πλέον ή βέβαιη! Θα λέγαμε όμως, ότι όποιο από τα στοιχεία που συνθέτουν το αξιόμαχο των ΕΔ χωλαίνει, τότε οι ΕΔ αυτές είναι πολύ ή λιγότερο κοντά στην ήττα. 

Η πολιτική ηγεσία κυβερνά και κατευθύνει τα πράγματα. Ποια συμφέροντα προωθεί όμως η ηγεσία αυτή, προς ποια κατεύθυνση οδηγεί την πατρίδα, την κοινωνία και ειδικότερα το ένοπλο τμήμα της; Πόσο ταυτίζεται η εκάστοτε κυβερνητική πολιτική με τα συμφέροντα και τις ανάγκες του λαού (σημαντικού συντελεστή του αξιόμαχου); Η κρίση, που ζούμε σήμερα και φορτώνει με βάρη τον λαό, έπεσε άραγε από τον ουρανό; Δεν είναι αποτέλεσμα συγκεκριμένης πολιτικής, που εφαρμόστηκε τόσο εδώ όσο και γενικότερα; Πως ο ίδιος λαός θα κληθεί να πολεμήσει, δηλαδή να συνεχίσει «με άλλα μέσα» (πολεμικά) την συγκεκριμένη πολιτική, που τον έχει φθάσει στο σημερινό π.χ. σημείο; Ποιοι θα είναι άραγε οι λόγοι που σύμφωνα με την συγκεκριμένη πολιτική θα επιβάλλουν στο λαό να πάρει τα όπλα; Για να υπερασπιστεί τι; Ποιος τελικά είναι ο σκοπός για χρήση των ΕΔ;; 

Για παράδειγμα:
 Λαός – ΕΔ θα υπερασπιστούν τα κυριαρχικά δικαιώματα της χώρας που της παρέχει το Διεθνές Δίκαιο της θάλασσας, ή απλά για το ποσοστό συνδιαχείρισης του υποθαλάσσιου πλούτου; 
 Είναι διαφορετικό να αγωνίζεσαι για την πατρίδα και διαφορετικό αυτό που συμβαίνει με ευθύνη των κυβερνήσεων, όπου τμήματα των ελληνικών ενόπλων δυνάμεων αγωνίζονται στα τέσσερα σημεία του ορίζοντα για ξένα συμφέροντα. Η άμυνα στα σύνορα της πατρώας γης είναι άραγε το ίδιο με τον πόλεμο για τα όποια στρατηγικά, οικονομικά ή άλλα συμφέροντα των βόρειο-αμερικάνων και των ευρωπαίων συνεταίρων των κυβερνόντων με την γνωστή μέχρι σήμερα πολιτική;; Είναι το ίδιο οι αγώνες, που δόθηκαν για την πατρίδα, με τις στρατιωτικές επιχειρήσεις σε ξένο έδαφος, όπως στην εκστρατεία κατά της νεαρής τότε ΕΣΣΔ, στη Μικρασιατική εκστρατεία, στην Κορέα, στη Γιουγκοσλαβία, στο Αφγανιστάν, ή στους ωκεανούς και στις θάλασσες όλης της γης;;
 «Σε μια περίοδο που η οικονομική κρίση ακουμπά τα όρια ακόμα και της βιολογικής επιβίωσης μεγάλου μέρους του Ελληνικού λαού» είναι απαράδεκτο να χρησιμοποιούνται οι ΕΔ σαν απεργοσπαστικός μηχανισμός! Το ίδιο απαράδεκτο είναι ακόμη να τους επιφυλάσσεται ρόλος, που τις θέτει απέναντι στο λαό σε εφαρμογή ευρω-νατοϊκών στρατιωτικών αποστολών για την «καταστολή πλήθους», ή της θεωρίας για πολέμους «εντός των κρατών» και «χωρίς μέτωπα» ! Εξίσου απαράδεκτες είναι και οι φωνές επίκλησης μιας τέτοιας ανάγκης, είτε για εκφοβισμό του λαϊκού παράγοντα, είτε στα πλαίσια της προετοιμασίας σχετικού κλίματος. 

Το ερώτημα λοιπόν που τίθεται είναι: Να πολεμήσεις αλλά για τι;; 
 Να πολεμήσεις αλλά όχι για ξένα μεγάλα συμφέροντα! 
 Να πολεμήσεις, αλλά όχι εναντίον του λαού που παλεύει και για τα δικά σου δίκια. 
 Να πολεμήσεις, για την πατρίδα και για τον λαό της. 

Για μια πατρίδα όμως, που ο λαός της θα ζει με αξιοπρέπεια και όχι σαν νέο - δουλοπάροικος της πόλης και του χωριού! Νέο - δουλοπάροικος! Ναι, γιατί πως αλλιώς να χαρακτηριστεί σήμερα μεγάλο μέρος του πληθυσμού, αφού σε σχέση με την εποχή της φεουδαρχίας ο κάθε δούλος – εργαζόμενος (αν είναι τυχερός και έχει δουλειά) διαφέρει στο ότι εκτός από ένα πιάτο φαΐ παίρνει απλά κι ένα χαρτζιλίκι, για να ζήσει την φαμίλια του, σ’ ένα σπίτι του οποίου σιγά - σιγά χάνει την ιδιοκτησία; 
Από όλο τον υποθαλάσσιο και όχι μόνο πλούτο που διαθέτει η χώρα, από μια τέτοια πρόοδο της επιστήμης γενικότερα μέχρι σήμερα, στον νέο-δουλοπάροικο αντιστοιχεί ένα πιάτο φαΐ και ένα χαρτζιλίκι! Τι θα του πουν λοιπόν; Πολέμα δούλε για να «χαρείς» μια ζωή «ελεύθερης» οικονομίας, όπως αυτή που ζεις, ή αυτή που έζησες και σ’ έφθασε ως εδώ;

www.onalert.gr

ΤΟ ΑΠΑΓΟΡΕΥΜΕΝΟ ΜΑΚΕΛΕΙΟ ΤΗΣ ΚΑΤΟΧΗΣ | makeleio.gr 29-03-13

Το κράτος των ρεζίληδων

Του Γεράσιμου Γ. Γερολυμάτου

(ΑΠΕΛΛΗΣ)

Πρέπει να το ομολογήσουμε, εκ του αποτελέσματος, ότι είμαστε ένα κράτος ρεζίληδων. Πρέπει να κοιτάξουμε κατάματα, ποιοι είμαστε, για να δούμε την αλήθεια. Πως είμαστε ένα ασύντακτο ασκέρι διαφορετικών ιδεών, αντιλήψεων, προθέσεων και συμφερόντων, που αδυνατούν να συνεννοηθούν επί ζωτικών εθνικών θεμάτων. Χρησιμοποιώ το α πληθυντικό πρόσωπο, για να μην αφήσω το άλλοθι της αθωότητας σε κανένα. Ούτε σε αυτούς που θα σπεύσουν να μου αποδώσουν, την δια του ενός δεκατομμυριοστού, προσωπική ευθύνη, αλλά ούτε και σε εκείνους, που πιθανόν να συμφωνήσουν με τα γραφόμενα μου, θεωρώντας πως οι ίδιοι είναι ανεύθυνοι.

Οι κολακείες δεν μου ταιριάζουν, ούτε το λιβάνισμα των μεγάλων και ένδοξων αρετών μας, που θα με έκανε αρεστό. Στο χάλι όπου σήμερα βρισκόμαστε, μόνο η ψηλάφηση των παθών και των αμαρτιών μας, έχει μια θεραπευτική προοπτική και μια λυτρωτική αναγκαιότητα. Η παραδοχή του ηθικού ξεπεσμού, της πολιτικής αλλοτρίωσης, της κοινωνικής αποσύνθεσης, της οικονομικής εξάρτησης και του παρασιτισμού, του εθνικού εξανδραποδισμού και του ιδεολογικού και πολιτισμικού ετεροφωτισμού, δεν είναι παρά η αναγνώριση της συμπτωματολογίας μιας χρόνιας εθνικής παθογένειας. Είναι οι καρποί της φθοράς ενός δέντρου, που άπλωσε ρίζες εξαρχής σε μολυσμένο έδαφος. Στο χώμα της ξένης εξάρτησης και επιρροής και της εγχώριας πρόθυμης δουλοφροσύνης.

Όπως σε κάθε διαγνωσμένο πάθος, το πρώτο βήμα προς την θεραπεία είναι η παραδοχή, έτσι και εδώ. Αν, όμως, αντί της μεταμέλειας, εμείς προτάξουμε πλήθος δικαιολογιών και αντιρρήσεων, με σκοπό την ελάφρυνση της υπαιτιότητας μας και τη διασκέδαση της οδυνηρής αλήθειας, τότε ματαίως κοπιάζουμε. Τυφλοί, κουφοί και μοιραίοι, χορεύοντας καρσιλαμά, ελπίζουμε πως θα ξεγελάσουμε την νομοτέλεια της αιτιότητας, αλλά απλώς ξεγελούμε τους εαυτούς μας. Όσο και αν αργεί, αυτή έρχεται πάντα σαν δίστομος ρομφαία, ή σαν ουρανοκατέβατη καρπαζιά. Και από αυτές, έχουμε ήδη εισπράξει αρκετές.

Είναι εύκολο, αν και όχι αβάσιμο, το να αποδίδουμε  στους ξένους τα δεινά μας. Όμως, πριν ακόμη αρχίσουμε να τους κατηγορούμε για τα χάλια μας, αναζητώντας σε αυτούς την αιτία της κακοδαιμονίας, καλό θα ήταν να εξετάσουμε το δικό μας κομμάτι ευθύνης. Η αλήθεια βρίσκεται συνήθως στη μέση. Δε μπορεί κάποιος να κατηγορεί τον λύκο ότι έφαγε το αρνί, αν το αρνί συμφώνησε να κάτσει στο ίδιο τραπέζι με τον λύκο. Η ιστορικώς αποδεδειγμένη απληστία και κακοβουλία των ξένων, δεν μας απαλλάσσει από την αφελή ηλιθιότητα με την οποία εναποθέτουμε συνεχώς τις ευθύνες της ύπαρξης μας σε εκείνους. Με λίγα λόγια, εμείς ευθυνόμαστε για το είδος της συμπεριφοράς που εισπράττουμε από αυτούς, αφού όταν κάποιος δε σέβεται τον εαυτό του, είναι παράλογο και άδικο να απαιτεί το σεβασμό από τους άλλους. Μόνο από τα όχι μας, τρέφεται ο αυτοσεβασμός και σχεδόν ποτέ από τα ναι.

Όταν σέρνεσαι, θα σε πατήσουν. Όταν επαιτείς, θα σε περιφρονήσουν. Όταν αδυνατείς να αρθρώσεις λόγο, κάποιοι άλλοι θα μιλήσουν για σένα. Μπορεί αυτή η συμπεριφορά να μην αφορά όλους τους Έλληνες, και πιθανόν να αδικεί πολλούς. Όμως δεν έχει καμία σημασία, από τη στιγμή που η στάση αυτή έχει την επίσημη αιγίδα της εξωτερικής μας πολιτικής. Ακόμη και αν δεν ευθυνόμαστε όλοι στον ίδιο βαθμό και για τους ίδιους λόγους, ποιος επιτρέπει στο χολερικό στόμα του Σόιμπλε να ξερνάει τα πικρόχολα, ειρωνικά του σχόλια, αν όχι εμείς οι ίδιοι δια των εκλεγμένων πολιτικών μας; Και πως θα εμποδίσεις κάποιον να σε θεωρεί παλλακίδα του, από τη στιγμή που του προτείνεις τα οπίσθια σου; Ο ληστής και ο βιαστής θα ψάχνουν πάντα τα θύματα τους, είναι νόμος.

Μόνο σε ένα κράτος προσχημάτων, λοιπόν, θα παρήλαυνε για τον εορτασμό της 25ης Μαρτίου, την ημέρα της εθνικής μας ελευθερίας, ένας στρατός με πεσμένα φτερά και με λυπημένα πρόσωπα. Μόνο σε ένα κράτος υποκρισίας, θα αποδίδονταν τιμές σε έναν εσμό ανδρείκελων, που στέκονται μπροστά από την βουλή, που ούτε την Ελληνική βούληση εκφράζει πια, αλλά ούτε μια αληθινή Δημοκρατία, αφού διοργανώνουν ιδιωτικές παρελάσεις και περιχαρακώνονται υψώνοντας κάγκελα φόβου.

Διότι, πάνω από την χώρα κυματίζει τώρα μια σημαία ευκαιρίας. Διότι, όντες οι εφευρέτες της ιστορίας, έχουμε γίνει τώρα οι έκπτωτοι της. Επειδή, αντί της αυτοκριτικής επιλέγουμε την οδό της ομφαλοσκόπησης και της μεταφοράς των ευθυνών. Επειδή, πριν από την σωτηρία της πατρίδας, προτάσσουμε την σωτηρία της τσέπης μας και πριν από την εθνική και συλλογική επιβίωση, το ατομικό μας συμφέρον.  Για όλα αυτά, είμαστε εντέλει ένα κράτος ρεζίληδων.

 http://peritexnisologos.blogspot.gr/2013/03/blog-post_29.html#more

ΤΟ ΛΑΜΟΓΙΟ ΤΟΥ ΑΝΑΝ “ΕΣΒΗΣΕ” ΔΑΝΕΙΟ 5,8 ΕΚΑΤΟΜΜΥΡΙΩΝ ΕΥΡΩ. Η ΙΔΙΑ ΣΥΜΜΟΡΙΑ ΓΚΡΕΜΙΣΕ ΕΛΛΑΔΑ – ΚΥΠΡΟ.

ΞΕΡΙΖΩΣΤΕ ΤΑ ΚΑΡΚΙΝΩΜΑΤΑ ΤΟΥ ΕΛΛΗΝΙΣΜΟΥ. Ή ΑΥΤΟΙ Ή ΕΜΕΙΣ.

ΓΙΩΡΓΟΣ ΒΑΣΙΛΕΙΟΥ: Η εταιρεία του πρώην προέδρου της Κυπριακής Δημοκρατίας Γιώργου Βασιλείου εμφανίζεται έως το 2014 να έχει συμφωνήσει να σβήσει δάνειο ύψους 5.8 εκατ. ευρώ.

Ο υπέρμαχος του σχεδίου Ανάν, Γιώργος Βασιλείου.

Δεύτερο χτύπημα του Μιχάλη Ιγνατίου στους επίορκους που ξεπουλούν Πατρίδα και λαό για το βρώμικο χρήμα.

Πέμπτη, 11 Σεπτεμβρίου:

Συνάντηση Παπανδρέου – Βασιλείου 2003

Πολύ χρήσιμη και εποικοδομητική ήταν η συνάντηση του Προέδρου των ΕΔΗ Γιώργου Βασιλείου και αντιπροσωπείας του κόμματος, με τον Ελληνα Υπουργό Εξωτερικών Γιώργο Παπανδρέου, κατά την οποία τονίστηκε η ανάγκη να συνεχίσει η ε/κ πλευρά να στέλνει το μήνυμα προς την τ/κ πλευρά και τη διεθνή κοινότητα ότι είναι έτοιμη να διαπραγματευτεί για λύση του Κυπριακού στη βάση του σχεδίου Ανάν.
”Μέσα σε αυτά τα πλαίσια θέλουμε να ελπίζουμε ότι οι ‘εκλογές’ στα κατεχόμενα θα οδηγήσουν στο να υπάρχει ένας συνομιλητής με τον οποίο να μπορείς να πετύχεις συμφωνία”, είπε ο κ. Βασιλείου μετά τη συνάντηση.

Ο κ. Βασιλείου έκανε λόγο για την τεράστιας σημασίας που έχει η στενή επαφή με την ελληνική κυβέρνηση, αφού η Κύπρος βρίσκεται στους τελευταίους μήνες πριν από την έναρξη της λειτουργίας της στην Ευρώπη και ταυτόχρονα της ελπίδας της για λύση του Κυπριακού.

”Σημασία έχει να τονίσουμε ότι συνεχίζουμε να στηρίζουμε το σχέδιο Ανάν και ότι είμαστε έτοιμοι να διαπραγματευτούμε μέσα σε τακτό χρονικό διάστημα για να δούμε μιαν επανενωμένη Κύπρο να εντάσσεται στην Ευρώπη”, είπε.

Μεγάλη Τετάρτη 7 Απριλίου 2004: 
Απόφαση Κεντρικού Συμβουλίου ΕΔΗ

Με συντριπτική πλειοψηφία το Κεντρικό Συμβούλιο των Ενωμένων Δημοκρατών τάχθηκε απόψε υπέρ της αποδοχής του τελικού σχεδίου Ανάν στο δημοψήφισμα της 24ης Απριλίου.

Μας έκλεψαν τα λεφτά για να κατάσχουν την πατρίδα.

Συγκεκριμένα από τους 170 ψηφίσαντες, υπέρ τάχθηκαν οι 167 και μόνο τρεις κατά.

Στην εισηγητική του ομιλία, ο Πρόεδρος του κόμματος Γιώργος Βασιλείου τάχθηκε ανεπιφύλακτά υπέρ του σχεδίου Ανάν, παρά τις κάποιες του αρνητικές πρόνοιες και κάλεσε τα μέλη του Κεντρικού Συμβουλίου του κόμματος να πουν ”Ναι” στο δημοψήφισμα της 24ης Απριλίου.

Αναλύοντας τα θετικά και τα αρνητικά στοιχεία του σχεδίου Ανάν, ο κ. Βασιλείου είπε ότι ”αποδεικνύεται πως εμείς, οι ΕΔΗ αλλά και ολόκληρος ο κυπριακός λαός οφείλει να ψηφίσει ‘Ναι”’.

”Το σχέδιο Ανάν δεν είναι το ιδεώδες, έχει αδυναμίες και ελλείψεις, αλλά οδηγεί στην επανένωση του νησιού μας και διασφαλίζει το μέλλον, δίνει την ευκαιρία στη μεγάλη πλειοψηφία των προσφύγων συμπατριωτών μας να επανεγκατασταθούν στις περιουσίες και στα σπίτια τους”, είπε ο Πρόεδρος των ΕΔΗ.

Πληροφορίες από το

http://www.kourdistoportocali.com/articles/19766.htm

Ο βοράς είναι βοράς

Οι εξοργισμένες βόρειες χώρες της ευρωζώνης πρέπει να κάνουν περισσότερα από το να παραπονιούνται για τα προβλήματα του νότου.

Η Λαπωνία βρίσκεται τόσο μακριά από την Ευρώπη όσο και η Κύπρος. Αλλά σε μια ανοιξιάτικη μέρα, το φως του ήλιου που αντανακλάται σε μια ατέλειωτη έκταση καλυμμένη από χιόνι μπορεί να είναι το ίδιο φωτεινό όσο και σε μια ακτή της Μεσογείου. Ρώσοι που αναζητούν διασκέδαση αλλά και επιχειρηματίες, μπορεί να συρρέουν και στις δυο χώρες. Εντούτοις, από οικονομικής απόψεως υπάρχει μεγάλη απόσταση μεταξύ τους. Την περασμένη εβδομάδα η Κύπρος έγινε η πέμπτη χώρα της Ευρωζώνης η οποία διαπραγματεύτηκε ένα πακέτο διάσωσης. Η Φιλανδία η οποία διατηρεί την αξιολόγηση τριπλού Α,  με το γνωστό λακωνικό της τρόπο, είναι ίσως η πιο σκληρή από τις χώρες πιστωτές.

Είναι εντυπωσιακός ο τρόπος με τον οποίο οι χώρες της Βαλτικής Θάλασσας – από τη Σκανδιναβία ως τη Γερμανία, την Πολωνία και τις πρώην σοβιετικές δημοκρατίες της Βαλτικής, καυχώνται ότι έχουν τις ταχύτερα αναπτυσσόμενες οικονομίες ενώ πολλές από τις χώρες της Μεσογείου, από την Ελλάδα έως την Ισπανία, είναι οι ταχύτερα συρρικνούμενες. Οι λόγοι είναι πολύπλοκοι. Προς το παρόν, ο βοράς και ο νότος ζουν με στερεότυπα: η Κύπρος είναι η χώρα της αναδυομένης Αφροδίτης· η Φινλανδία είναι η χώρα του Βάιναμουϊνεν του άγαμου γηραιού βάρδου ο οποίος σύμφωνα με το μυθολογικό έπος Καλέβαλα ανήλθε από την πανάρχαια θάλασσα για να καλλιεργήσει την άγονη γη.

Η πικρία μεταξύ βορά και νότου γίνεται όλο και πιο έντονη. Στην Κύπρο οι διαδηλωτές βγήκαν στους δρόμους θυμωμένοι για να υπερασπιστούν τις καταθέσεις τους, εξαπολύοντας κατηγόριες για τη διαφαινόμενη φτωχοποίησή τους και καταγγέλλοντας την Ευρώπη,  ιδιαίτερα τη Γερμανία. Ταυτόχρονα, στη Φινλανδία ο πρωθυπουργός, Γιούρι Κατάινεν, κάλεσε αρκετούς ευρωπαίους ηγέτες σε ένα Λαπωνικό θέρετρο για να εξετάσουν το πώς θα επιφέρουν περισσότερη «δικαιοσύνη» στις ευρωπαϊκές αποφάσεις δηλώνοντας ότι αυτοί που «ακολουθούν τους κανόνες» (δηλαδή οι βόρειοι) δεν θα πρέπει πάντοτε να διαθέτουν χρήματα σε εκείνους που δεν τους ακολουθούν (δηλαδή τους νότιους).

Οι όροι του πακέτου διάσωσης της Κύπρου αντανακλούν την οργή των χωρών πιστωτών. Η εποχή της ολικής διάσωσης έχει παρέλθει. Οι διασώσεις, πλέον, θα συνοδεύονται από τη συμμετοχή του ιδιωτικού τομέα. Στους Κυπρίους διαμηνύθηκε ότι οι τράπεζες δεν θα τύχουν βοήθειας από τους φορολογούμενους της ευρωζώνης. Συνεπώς, οι καταθέτες θα πρέπει να δεχτούν το πλήγμα της ανάπτυξης ενός υπερτροφικού χρηματοπιστωτικού τομέα ο οποίος, αναμφίβολα, επιζούσε χάρη σε αμφιλεγόμενες ρωσικές επιχειρήσεις και ήταν αρκετά εκτεθειμένος στην Ελλάδα. Προτεραιότητα των βορείων είναι να αποφύγουν τα λάθη που έκαναν στην Ελλάδα, όπου χώρες της ευρωζώνης δάνεισαν πιο πολλά χρήματα απ’ ότι η Αθήνα θα μπορούσε να αποπληρώσει (συμπεριλαμβανομένων και των κεφαλαίων για την ανακεφαλαιοποίηση των τραπεζών). Οι πιστώτριες χώρες ανάγκασαν τους ιδιώτες ομολογιούχους να αποδεχτούν ζημιές στο ελληνικό χρέος και τώρα κρυφά διαγράφουν επίσημο χρέος.

Οι Φιλανδοί, οι Ολλανδοί και οι Γερμανοί θέλουν να μετατοπίσουν την ευρωζώνη μακριά από την ιδέα της μεγαλύτερης συγκέντρωσης υποχρεώσεων η οποία υποστηρίζεται από τους φεντεραλιστές. Αντίθετα, θέλουν να ενδυναμώσουν το βασικό πλαίσιο το οποίο θεμελιώθηκε με τη συμφωνία του Μάαστριχτ: κάθε χώρα είναι υπεύθυνη για την οικονομική της πολιτική εντός κεντρικά επιβληθέντων κανόνων. Η σκληρή στάση της Φιλανδίας πηγάζει, εν μέρει, από μια αντίληψη εθνικής αυτοπεποίθησης: ένας μικρός λαός σε μια απέραντη χώρα γεμάτη δάση και λίμνες πολέμησε μόνη της ενάντια στη Σοβιετική Ένωση το χειμώνα του 1939-40, μετά μαζί με τη Γερμανία το 1941- 44 και εναντίον της Γερμανίας το 1944. Στον ψυχρό πόλεμο ήταν ένα ημι-απομονωμένο ενδιάμεσο κράτος ανάμεσα στο ανατολικό και στο δυτικό μπλοκ.

Η κατάρρευση της Σοβιετικής Ένωσης και η έκρηξη μιας φούσκας ακινήτων οδήγησε τη Φιλανδία σε εντονότατη ύφεση και σε τραπεζική κρίση: μεταξύ του 1990 και του 1993 το ΑΕΠ της χώρας έπεσε κατά 10%, οι τιμές των ακινήτων έπεσαν κατά 40% και το φιλανδικό νόμισμα έχασε 30% της αξίας του. Η Φιλανδία δεν αναζήτησε έξωθεν βοήθεια και διάφοροι οικονομολόγοι υποστηρίζουν ότι οι μεταρρυθμίσεις που έγιναν κατά την περίοδο της κρίσης έθεσαν τις βάσεις για την έντονη οικονομική ανάπτυξη που ακολούθησε, η οποία συμβολίζεται καλύτερα από την άνθηση της NOKIA. Μετά την ένταξή της στο ευρώ, η Φιλανδία είναι αρκετά επιθετική έναντι των χωρών της Μεσογείου, σταματήστε τις κλάψες και συνεχίστε τις μεταρρυθμίσεις. Κοιτάξτε τις χώρες της Βαλτικής: μετά από έντονη ύφεση και εσωτερική υποτίμηση εντός μιας σταθερής ισοτιμίας τώρα αναπτύσσονται ταχύτερα από οποιονδήποτε άλλο εντός της ΕΕ. Πολλές από τις μεσογειακές χώρες σκέφτονται να εγκαταλείψουν το ευρώ. Αλλά χώρες της βαλτικής περιμένουν στην ουρά για να μπουν.

Η Εσθονία υιοθέτησε το ευρώ το 2011. Παρά τις αμφιβολίες των ψηφοφόρων, η Λεττονία έκανε αίτηση για να εισέλθει του χρόνου. Η Πολωνία και η Λιθουανία δεν απέχουν και πολύ. Για τους ηγέτες τους, οι σκληροί δημοσιονομικοί κανόνες δεν αποτελούν κάποιου είδους επιβολή αλλά μια εγγύηση έναντι μελλοντικών ανισορροπιών. Το ότι η Κύπρος έγινε παιδική χαρά και κουμπαράς ρωσικών κεφαλαίων δεν ενισχύει τη θέση της έναντι των Φιλανδών. Οι εσωτερικές πολιτικές δυσκολεύουν τη διαμάχη για την υπόθεση της Ευρώπης. Η άνοδος των ευρωσκεπτικιστών Αληθινών Φιλανδών, οι οποίοι ήταν τρίτο κόμμα στις εκλογές του 2011, απειλεί τον ευαίσθητο συνασπισμό έξι κομμάτων του κυρίου Καϊτάνεν.

Το ζευγάρι πρέπει να συναντηθεί

Η τρόπος με τον οποίο οι Φιλανδοί απελευθέρωσαν τις αγορές τους και επένδυσαν στην παιδεία και στην τεχνολογία ενώ διαθέτουν ένα γενναιόδωρο κράτος πρόνοιας ασκώντας σφιχτή δημοσιονομική πολιτική, είναι αξιοθαύμαστος. Αλλά ενέχει τον κίνδυνο της ύβρεως. Οποιαδήποτε χώρα μπορεί απροσδόκητα να μπει σε μπελάδες και η Φιλανδία δεν αποτελεί εξαίρεση. Η άλλοτε ισχυρή ΝΟΚΙΑ βρίσκεται σε πτώση. Η προσαρμογή εντός μιας νομισματικής ένωσης όπου οι χώρες δεν μπορούν να υποτιμήσουν το νόμισμα ή να χαλαρώσουν την νομισματική τους πολιτική, είναι πολύ πιο δύσκολη, ιδιαίτερα όταν οι γειτονικές χώρες τους επιβραδύνονται οικονομικά ή αυτοπεριορίζονται ακόμα κι αν έχουν υγιείς προϋπολογισμούς. Αν η Φιλανδία την εποχή που βρισκόταν σε ύφεση ήταν εντός της ευρωζώνης, ο πόνος θα ήταν πολύ πιο έντονος. Τότε, πόση υποστήριξη θα είχαν οι Αληθινοί Φιλανδοί; Και πόσο γρήγορα θα συζητούσαν στην Ευρώπη για ένα Finxit;

Η μεγαλύτερη απειλή για την επιβίωση του ευρώ είναι οι δηλητηριώδεις πολιτικές των διασώσεων και στο βορά και στο νότο. Οι βόρειοι έχουν κάθε δικαίωμα να απαιτούν υπευθυνότητα από αυτούς που βοηθούν. Αλλά επίσης έχουν και τις δικές τους ευθύνες. Πρέπει να δείξουν ρεαλισμό και να σχεδιάζουν πακέτα διάσωσης τα οποία δεν προκαλούν άσκοπο πόνο. Πρέπει να δείξουν υπομονή και να καθυστερήσουν τη λιτότητα στις χώρες τους ενώ οι άλλες χώρες προσπαθούν να ανακάμψουν. Και πάνω απ’ όλα πρέπει να δείξουν σπουδή για να ξαναχτίσουν την ξεχαρβαλωμένη χρηματοπιστωτική δομή της ευρωζώνης. Το πρώτο βήμα για την αποτροπή μιας ακόμα κρίσης στο νότο δεν είναι η εκτόξευση απειλών μέσα από χιονισμένα δάση αλλά η δημιουργία μιας αυθεντικής τραπεζικής ένωσης.

Economist

Απόδοση ΓΦ

ΠΑΓΚΟΣΜΙΟ ΤΟ ΣΧΕΔΙΟ Προς δήμευση καταθέσεων και στον Καναδά: "Η κυβέρνηση προτείνει την εφαρμογή λύσης bail-in"

Παγκόσμιο όπως αποδεικνύεται είναι το παιχνίδι και ο σχεδιασμός για τη νέα οικονομική ατζέντα των κέντρων εξουσίας ενάντια στις καταθέσεις των πολιτών στις τράπεζες και μάλλον η Κύπρος ήταν η αρχή. Στόχος: Να βγουν τα λεφτά από τις τράπεζες και να χρηματοδοτήσουν τα ελλείμματα που έχουν δημιουργήσει οι κυβερνήσεις!

Όπως αποκαλύπτεται ο Καναδάς είναι η επόμενη χώρα όπου θα ισχύσει το μέτρο της «δήμευσης» ή του «κλαδέματος» των καταθέσεων όπως αναφέρεται ρητώς στο νέο οικονομικό πρόγραμμα για το 2013.

Το πρόγραμμα με την επωνυμία “ECONOMIC ACTION PLAN 2013” δημοσιεύτηκε στις 21 Μαρτίου στην Βουλή των Κοινοτήτων με την υπογραφή του υπυοργού Οικονομικών James Flaherty. Από τη σελίδα 144 στα περιεχόμενα (154 στο κείμενο) διαβάζουμε:

"Η κυβέρνηση επίσης αναγνωρίζει την ανάγκη διαχείρισης των κινδύνων οι οποίοι σχετίζονται με συστημικές μεγάλες τράπεζες η δυσχέρεια ή η κατάρρευση των οποίων μπορεί να προκαλέσει αναστάτωση στο οικονομικό σύστημα και αυτό με τη σειρά του να προκαλέσει αρνητικές επιδράσεις στην οικονομία. Το παραπάνω απαιτεί αυξημένη εποπτεία και μια σειρά ισχυρών επιλογών για την επίλυση των θεμάτων αυτών χωρίς τη χρήση των κεφαλαίων των φορολογουμένων, στο απίθανο γεγονός που κάτι τέτοιο γίνει πραγματικότητα".

Με άλλα λόγια όχι με τα λεφτά των φορολογουμένων αλλά με τα; Λεφτά των καταθετών, λες και αυτοί δεν είναι φορολογούμενοι!

Λίγο πιο κάτω από τη σελίδα 145 στα περιεχόμενα (155 στο κείμενο) διαβάζουμε:

«Η κυβέρνηση προτείνει την εφαρμογή λύσης bail-in για συστημικά σημαντικές τράπεζες. Το παραπάνω καθεστώς θα σχεδιαστεί για να διασφαλίσει ότι στην απίθανη περίπτωση που μια συστημική μεγάλη τράπεζα απολέσει το κεφάλαιό της η τράπεζα αυτή θα επανακεφαλαιοποιηθεί με στόχο να επιστρέψει σε βιώσιμο καθεστώς μέσω της αιφνίδιας μετατροπής του παθητικού της σε εποπτικό κεφάλαιο. Αυτό θα μειώσει τους κινδύνους για τους φορολογουμένους. Η κυβέρνηση του Καναδά θα συμβουλευτεί τους μετόχους για το πώς θα εφαρμοστεί καλύτερα στην πράξη ένα καθεστώς “bail-in” στον Καναδά».

Όπως γίνεται κατανοητό και επειδή το σχέδιο κατατέθηκε στις 21 Μαρτίου η υπόθεση της κατάσχεσης καταθέσεων δεν είναι κάτι που ξεπήδησε τυχαία μέσα στο Εurogroup από τον Ολλανδό «χοιροτρόφο» ή την τρόικα στις διαπραγματεύσεις με την Κύπρο, αντίθετα αποτελεί ένα γενικότερο σχεδιασμό που αγγίζει και τις πέραν του Ατλαντικού χώρες. Και έπονται εξελίξεις…

Γ.NΤΑΪΣΕΛΜΠΛΟΥΜ ΠΡΟΣ Ν.ΑΝΑΣΤΑΣΙΑΔΗ ΣΤΟ EUROGROUP: "Δεκάρα δεν δίνω για σένα. Τσακίσου φύγε"!

Όπως αξίζει σε έναν πρόεδρο που ξεπουλά εν ψυχρώ μια ολόκληρη χώρα, συπεριφέρθηκαν οι νεοαποικιοκράτες της ΕΕ στον πρόεδρο της Κύπρου Ν.Αναστασιάδη κατά το γεύμα όπου δήθεν "απείλησε" με παραίτηση: "Δεν δίνω δεκάρα για το πολιτικό σου μέλλον. Τσακίσου και φύγε αν θέλεις. Μόνο το ευρώ με ενδιαφέρει"του απάντησε ο χοιροτρόφος, υπουργός Οικονομικών της Ολλανδίας και πρόεδρος του Eurogroup Γ.Ντάϊσελμπλουμ, μη σεβόμενος καν την ηλικία του Κύπριου προέδρου.

Αυτό αποκαλύπτει η WSJ η οποία συμπλήρωσε ότι ανάλογη συμπεριφορά είχε και ο Β.Σόιμπλε.

Εν συνεχεία του επέβαλαν ότι δεν θα περάσει καν την συμφωνία από την Βουλή (και η νέα συμφωνία ήταν βέβαιο ότι θα πορριπτόταν και η Κύπρος θα έσπαγε τα δεσμά της ευρωζώνης).

Τους συνεργάτες του εχθρού δεν τους σέβεται ούτε ο εχθρός...

Μπρεζίνσκι: Οδεύουμε προς Παγκόσμια Επανάσταση ή Παγκόσμιο Πόλεμο

Η δήλωση του Μπρεζίνσκι στην αρχή είναι ανατριχιαστική και επιβεβαιώνει τους χειρότερους φόβους όσων πιστεύουν ότι ένας Παγκόσμιος Πόλεμος που θα οδηγήσει σε δραματική μείωση τον πληθυσμό της Γης και έλεγχο του πλανήτη από μια ολιγαρχική ομάδα υπερπλουσίων (τους globocrats κατά Economist) αναμένεται να συμβεί μέσα στην δεκαετία που διανύουμε.

Για πρώτη φορά στην ιστορία του Ανθρώπου σχεδόν όλη η ανθρωπότητα είναι πολιτικά ενεργή, συνειδητοποιημένη και αλληλεπιδρά σε παγκόσμιο επίπεδο…
Ο προκύπτων παγκόσμιος πολιτικός ακτιβισμός παράγει ένα κύμα αναζήτησης προσωπικής αξιοπρέπειας, πολιτιστικού σεβασμού και οικονομικών ευκαιριών σε ένα κόσμο σημαδεμένο από μνήμες αιώνων ξένης αποικιακής ή αυτοκρατορικής κυριαρχίας.
Η παγκόσμια δίψα για ανθρώπινη αξιοπρέπεια είναι η εγγενής κεντρική πρόκληση στο φαινόμενο της παγκόσμιας πολιτικής αφύπνισης...


Αυτή η αφύπνιση, είναι κοινωνικά μαζική και πολιτικά ριζοσπαστικοποιητική…
Η σχεδόν παγκόσμια πρόσβαση στο ραδιόφωνο, την τηλεόραση και σε αυξανόμενο ρυθμό στο Διαδίκτυο, δημιουργεί μια κοινότητα κοινών αντιλήψεων και φθόνου η οποία μπορεί να διαμορφωθεί κατάλληλα και να ποδηγετηθεί από δημαγωγικά πολιτικά ή θρησκευτικά πάθη.
Αυτές οι ενέργειες διαπερνούν τα σύνορα των κυρίαρχων κρατών και συνιστούν πρόκληση τόσο για τα υπάρχοντα κράτη όσο και για την υφιστάμενη παγκόσμια ιεραρχία, επί του θρόνου της οποίας ακόμα κουρνιάζει η Αμερική.

Η νεολαία του Τρίτου Κόσμου είναι ιδιαίτερα ανήσυχη και μνησίκακη.
Η δημογραφική επανάσταση που αντιπροσωπεύουν συνιστά λοιπόν επίσης μια πολιτική ωρολογιακή βόμβα… Η πιθανή επαναστατική αιχμή του δόρατος είναι πιθανό να αναδυθεί ανάμεσα στις τάξεις των εκατομμυρίων φοιτητών που συγκεντρώνονται στο συχνά αμφίβολο ακαδημαϊκά «τριτοβάθμιο» επίπεδο των εκπαιδευτικών ιδρυμάτων των αναπτυσσόμενων χωρών.

Ανάλογα με τον ορισμό του τριτοβάθμιου επίπεδου εκπαίδευσης, υπάρχουν σήμερα παγκοσμίως από 80-130 εκατομμύρια φοιτητές «κολλεγίων» (ΣτΜ Πανεπιστημίων).
Προερχόμενοι συνήθως από την κοινωνικά ανασφαλή κατώτερη μεσαία τάξη και παθιασμένοι πολιτικά από μια αίσθηση κοινωνικής οργής, αυτοί οι εκατομμύρια φοιτητές, είναι επαναστάτες εν αναμονή, ήδη ημι-κινητοποιημένοι σε μεγάλες κοινότητες, συνδεδεμένοι με το Διαδίκτυο και προδιατεθειμένοι για μια επανάληψη σε μεγάλη κλίμακα αυτού που έλαβε χώρα στην Πόλη του Μεξικό ή στην Πλατεία Τιανανμέν του Πεκίνου.
Η φυσική τους ενέργεια και η συναισθηματική τους απογοήτευση απλώς περιμένουν να ενεργοποιηθούν από ένα στόχο, ή μια πίστη, ή ένα μίσος…

Οι μεγάλες παγκόσμιες δυνάμεις, νέες και παλιές, επίσης αντιμετωπίζουν μια νέα πραγματικότητα:
Ενώ η φονικότητα της στρατιωτικής τους ισχύος είναι μεγαλύτερη από ποτέ, η ικανότητά τους να επιβάλλουν τον έλεγχο πάνω στις πολιτικά αφυπνισμένες μάζες του κόσμου είναι σε ιστορικό χαμηλό.

Για το να θέσουμε ωμά:
Σε παλιότερες εποχές, ήταν ευκολότερο να ελέγχεις ένα εκατομμύριο ανθρώπους παρά να τους σκοτώσεις. Τώρα είναι απείρως ευκολότερο να σκοτώσεις ένα εκατομμύριο ανθρώπους παρά να τους ελέγξεις.

kostasxan

Παράδειγμα προς μίμηση αυτό που έγινε σήμερα στην Κύπρο

Αυτό που έγινε σήμερα στην Κύπρο είναι αξιομνημόνευτο και πρέπει να γίνει παράδειγμα προς μίμηση. Άνθρωποι που μέσα σε μια νύχτα έχασαν πολλά χρήματα αλλά και άλλοι που αδυνατούν να πάρουν πάνω από 300 ευρώ, πήγαν στις τράπεζες και περίμεναν υπομονετικά σε ουρές να κάνουν αναλήψεις.

Ούτε πανικός, ούτε κραχ, ούτε ξύλο κι επεισόδια. Απλά και μόνο ηρεμία, αξιοπρέπεια, σοβαρότητα. Ακόμη και άνοιγμα λογαριασμών στις κυπριακές τράπεζες έγινε προκειμένου, όπως έλεγαν μεροκαματιάρηδες άνθρωποι, προκειμένου να μην πέσουν σε ξένα χέρια οι τράπεζες.

Αυτό που έγινε σήμερα αποθεώθηκε και από όλα τα ξένα μέσα ενημέρωσης που ίσως περίμεναν ότι θα δουν μια Κύπρο διαλυμένη, και βουτηγμένη στη λάσπη. Πατημένη από τη μπότα των Γερμανών και των υποτακτικών τους σαν τον Ντάισελμπλουμ ή όλους εκείνους που αντιμετώπισαν όλους τους Κύπριους σαν γκάγκστερ, όπως είπε και ο Γιούνκερ.

Οι Γερμανοί, που όπως είπε η Μέρκελ, τους ζηλεύουμε γιατί είναι προκομμένοι και «τακτικοί», ήθελαν τον κυπριακό ελληνισμό με σκυμμένο το κεφάλι. Θα έκαναν πάρτι αν έβλεπαν επεισόδια έξω από τις τράπεζες. Θα ήθελαν πολύ να έβλεπαν αναξιοπρεπείς ανθρώπους κι έναν εμφύλιο στην Κύπρο.

Αντί αυτών είδαν περηφάνια και μεγαλείο της ψυχής. Μπορεί οι Έλληνες εδώ και στην Κύπρο να έχουν χίλια δύο ελαττώματα. Μπορεί να έχουμε κάνει μεγάλα εγκλήματα σε ότι αφορά την οικονομία μας.

Μπορεί να μην είμαστε τόσο… νοικοκυραίοι όπως οι Γερμανοί. Και μπορεί λεφτά να μη μας άφησαν ούτε για να ζήσουμε. Τουλάχιστον έχουμε αξιοπρέπεια και περηφάνια, κι αυτή δεν μπορούν να την αγοράσουν οι Γερμανοί που αιματοκύλισαν δύο φορές τον κόσμο.

Ίσως αυτή να είναι μια νίκη απέναντι στη γερμανική ηγεμονία. Θα μας σεβαστούν και θα μας φοβηθούν περισσότερο αν δεν έχουμε το κεφάλι σκυμμένο.

Βαδίζει η Ευρωζώνη προς διάλυση;

Του Νίκου Αργεάδη

Η Ευρωπαϊκή Ένωση θεμελιώθηκε σε 4 «ελευθερίες»:

Στην ελευθερία διακίνησης αγαθών, διακίνησης υπηρεσιών, διακίνησης κεφαλαίων και στην ελευθερία διακίνησης ανθρώπων.

Τα γεγονότα με την Κύπρο περιορίζουν την κίνηση κεφαλαίων. Αυτή την έννοια έχει η πρακτική στο πάγωμα και στη δήμευση των καταθέσεων. Πχ. οι επιχειρήσεις δεν θα μπορούν να εξυπηρετήσουν δάνεια, να κάνουν πληρωμές κλπ. Όλα αυτά είναι αναμενόμενα.

Ήδη οι ανασφάλιστοι καταθέτες, οι μέτοχοι τραπεζών, και οι ομολογιούχοι έχουν “εξοντωθεί” ή θα εξοντωθούν σύντομα. Θα έρθει και η σειρά των κάτω των 100 χιλιάδων ευρώ. Ο Προκρούστης έχει πλήρως αφυπνιστεί.

Η Κύπρος καταστράφηκε από τους “ἑταἰρους” για 10 δις ευρώ!!

Ο περιορισμός στην κίνηση κεφαλαίων θα περιορίσει και θα στραγγαλίσει την διακίνηση αγαθών και υπηρεσιών, όπως επίσης και την διακίνηση ανθρώπων.

Επομένως, η κατ’ ευφημισμόν «διάσωση» της Κύπρου θα είναι ουσιαστικά αργός θάνατος, -και με συνεχώς διογκούμενο και επομένως ανεξυπηρετίσιμο χρέος με προβλεπόμενη ύφεση 20% μέχρι το 2017- ο οποίος μάλλον είναι προτιμότερος από την κυβερνώσα ελίτ παρά ο «ξαφνικός» θάνατος από πτώχευση αλλά δίχως αυξανόμενο χρέος, που τώρα «αποφεύχθηκε».

Αυτό θα οφείλεται στην δημιουργία ενός ιδιόμορφου Κυπριακού «ευρώ» το οποίο δεν (θα) μπορεί να «φύγει» από το νησί για τους πιο πάνω λόγους. Ουσιαστικά θα είναι τοπικό νόμισμα. Πρωτότυπο για την Ευρώπη των λαών και των κρατών όπου όλοι θεωρούνται ισότιμοι (αλλά δεν έιναι ίσοι βεβαίως-βεβαίως). Θα έχουμε 2 ευρώ: αυτό της ηπειρωτικής Ευρώπης και το Κυπριακό, «ελέω» Γερμανίας.

Τα αποτελέσματα;

1) Το Κυπριακό ευρώ θα έχει μικρότερη αξία. Έτσι ο φαύλος κύκλος της ύφεσης σε συνδιασμό με την αδυναμία αντιμετώπισης των ελλειμάτων θα φέρει, τι άλλο; μέτρα τα οποία θα φέρουν περισσότερη ύφεση  η οποία θα φέρει νέα μέτρα (μας θυμίζει κάτι η ανοησία αυτή;) για την «ανάκαμψη» και ούτω καθ’ εξής μέχρεις τελικής πτώσεως.

2) Η Κύπρος πρακτικά δεν (θα) είναι μέλος της ΕΖ πια. Αυτό εννοούν οι αξιολογικοί οίκοι.

Τι μπορεί να επισυμβεί;

1. Οι Κύπριοι θα προσπαθήσουν να συναλλαχθούν και με άλλα νομίσματα. Δεν ήταν τυχαία η θλιβερή προτροπή του Μπαγίς για υιοθέτηση της λίρας, ή των Ρώσσων για συμμετοχή στην Ασιατική ομάδα. Πιθανή η επιστροφή στην Λίρα αλλά μέχρι τότε δεν αποκλείεται να χρησιμοποιηθεί και η Αγγλική λίρα ή και το δολλάριο.

1. Συνέπεια; Η χρήση μόνο ρευστού για όλες τις συναλλαγές.
2. Ανάπτυξη της μαύρης αγοράς χρήματος.
3. Μάλλον κατάρρευση του τραπεζικού συστήματος από την απόσυρση καταθέσεων. Με μηδενική εμπιστοσύνη αφού πρακτικά θα μπορούν να «βαζουν χέρι» στις καταθέσεις όποτε θέλουν η κατάθεση χρημάτων σε τράπεα θα ισοδυναμεί με ληστεία.
4. Αν θα θέλετε να πάτε διακοπές στην Κύπρο θα πρέπει να έχετε μια βαλίτσα με ευρώ, “καλά” ευρώ, όχι Κυπριακά, διότι αυτά θα είναι και δυσεύρετα και “ἀμαρτωλά”.

Τι απ’ όλα αυτἀ θα συμβεί; Κανείς δεν ξέρει αλλά ένα είναι βέβαιο: Οι πιθανότητες το σχοινί με το οποίο κρεμάστηκε η Κύπρος να ξαναχρησιμοποιηθεί είναι αυξημένες για κάθε χώρα την οποία η προτεσταντική Γερμανία θεωρεί “κακιά” και “ἁμαρτωλή”.

antinews.gr

Βόμβα Διώτη πριν από λίγο: Ναι, υπάρχουν ποινικές ευθύνες και για ΓΑΠ – Βενιζέλο – Παπαδήμο!

Πριν από λίγο στην αρμόδια εξεταστική για την λίστα Λαγκάρντ, ο βασικός μάρτυρας κ. Διώτης εξαπέλυσε βόμβα η οποία έχει βαρύνουσα σημασία καθ’ ότι ο Διώτης είναι νομικός και όχι πολιτικός.
Ενώ λοιπόν η συζήτηση περιστρεφόταν στις “πολιτικές ευθύνες” των υπουργών που χειρίστηκαν την λίστα Λαγκάρντ, ο Β. Καπερνάρος ρώτησε τον Διώτη:... - Εγώ δεν τα καταλαβαίνω αυτά περί “πολιτικών ευθυνών”, διότι είμαι νομικός. Επειδή κύριε Διώτη και εσείς είστε νομικός, σας ρωτώ ευθέως και απαντήστε μου βάσει της ιδιότητος σας και όχι της πολιτικής θέσης που κατείχατε: Έχουν ποινικές ευθύνες οι Παπαακωνσταντίνου, Παπανδρέου, Βενιζέλος και Παπαδήμος; Κοινώς, πρέπει να πάνε στο ειδικό δικαστήριο;
Και ο Διώτης απάντησε: “Ναι, έχουν ποινικές ευθύνες και οι τέσσερις!”
Να υπενθυμίσουμε ότι ο κύριος Διώτης εκτός από νομικός μα μακρά πείρα, ήταν και βασικό στέλεχος της κυβέρνησης Παπανδρέου. Δεν ήταν “πολιτικός αντίπαλος”.

olympia.gr

Απλώνεσαι μέχρι εκεί που φτάνει το πάπλωμα

Φαήλος Κρανιδιώτης

Σίγουρα η άποψή μου θα εκπλήξει τα βαριά διδακτορικά, τους βαθείς μύστες των οικονομικών. Ξέρετε, σαν αυτούς που μας οδήγησαν εδώ και σαν μερικούς που έχουν, λένε, το know how να μας βγάλουν.

Πιστεύω, λοιπόν, ότι για να βγούμε από δω, από το συρματοπλεγμένο γερμανικό στρατόπεδο, όπου μας έχουν αλλάξει τον αδόξαστο στην «αλληλεγγύη», χρειάζεται να πάμε πίσω ολοταχώς.

Οι γονείς μας και οι παππούδες μας το θεωρούσαν ξεπεσμό να δανείζονται, όνειδος την εξάρτηση από τρίτους. Οσο μικρότερη τόσο καλύτερα. Δεν ξέρανε τι πάει να πει επιδότηση. Αν δεν δούλευες να παράγεις κάτι ή δεν πρόσφερες αληθινές υπηρεσίες, έμενε αδειανό το τσουκάλι σου. Αν έλεγες στον παππού μου ότι θα τον πλήρωνες για να θάβει το προϊόν του, θα σε θεωρούσε παλαβό. Και αν του ψιθύριζες να δηλώνει ανύπαρκτες καλλιέργειες και του ζητούσες να κάθεται στο καφενείο και να μοιράζεστε τα επιδοτηθέντα κλεψιμέικα, τότε σίγουρα θα ξέθαβε το καλωλαδωμένο γκρα και θα σε τουφέκαγε για την παλιανθρωπιά που του πρότεινες.

Γενιές και γενιές Ελλήνων έμαθαν ότι πρέπει να απλώνουν τα πόδια τους ως εκεί που φτάνει το πάπλωμά τους. Θεωρούσαν ανάπτυξη το πόσα καινούργια εργοστάσια λειτούργησαν, πόσα πλοία έχτισαν τα ναυπηγεία μας, πόσο περισσότερο στάρι, λάδι και άλλα αγροτικά προϊόντα παράγαμε και πόσο ανέβηκαν οι εξαγωγές μας. Δεν θεωρούσαν ανάπτυξη την αύξηση της κατανάλωσης με δανεικά, τη ραγδαία άνοδο των εισαγωγών και τη γενοκτονία των ελληνικών βιοτεχνιών και βιομηχανιών.

Την ανάπτυξη και την αληθινή ευμάρεια τις μετρούσαν με πράγματα που μπορούσες να αγγίξεις. Αληθινά προϊόντα και αληθινές υπηρεσίες που δίνανε δουλειές σε Ελληνες και έφερναν χρήμα απέξω. Χρήμα που δεν ήταν δανεικό, αλλά κερδισμένο με ιδρώτα, ευφυΐα, στην εθνική παραγωγή και στο ελεύθερο εμπόριο.

Κυρίως, όμως, υπήρχε μια κουλτούρα εργασίας, που θαύμαζε και επιβράβευε τον εργατικό και όχι τον κουτοπόνηρο επιτήδειο, τον ευφυή και όχι τον καταφερτζή.

Αυτή η κουλτούρα εργασίας, βασισμένη στα πανάρχαια αλλά και τόσο έφηβα θεμέλια της φιλοτιμίας, ανάστησε τη χώρα και όποτε εκείνη έπεσε, την ξανάστησε στα πόδια της. Γιατί περάσαμε και χειρότερα. Πολέμους, εθνικές καταστροφές, αληθινές χρεοκοπίες, προσφυγιά.

Αυτήν την κουλτούρα εργασίας καταστρέψαμε με τη δημοκρατία των κολλητών. Η φιλοτιμία μας, το καύσιμο για το μέλλον, υπάρχει αλλά αιμορραγεί.

Μην κοροϊδευόμαστε. Η Γερμανία κερδοσκοπεί από την κρίση. Την εκμεταλλεύεται. Και έχει και πολιτικό σχέδιο για μια καθολική ρεβάνς για το 1945. Είναι σαν κάποιον που την έχει στήσει την άκρη του δρόμου. Εσύ, ανόητος, έχεις αφήσει χάρβαλο το αμάξι σου, ασυντήρητο, χωρίς ασφάλεια, με σάπια λάστιχα, χαλασμένα φρένα και έχεις όλη τη φαμίλια σου μέσα. Μοιραία, αργά ή γρήγορα, θα φύγεις απ’ τον δρόμο και θα κείτεσαι οικογενειακώς και αιμόφυρτος μέσα στο αναποδογυρισμένο σαράβαλο.

Εσύ φταις για τα χάλια σου. Τα 'θελε ο απαυτός σου, αφού, αντί να φροντίσεις το βιος σου, να απλώσεις τα πόδια σου ως εκεί που φτάνει το πάπλωμα, δανειζόσουν, καλοπέρναγες με τα ψιλά και τα χοντρά σ' τα τρώγανε οι επιτήδειοι. Ωραίοι οι Ολυμπιακοί, ε; Η Γερμανία, όμως, που έχει κάνει τα κουμάντα της, με τη βιομηχανία της κραταιά και έναν σκασμό κεφάλαια, στέκεται στην άκρη του δρόμου και για να σου προσφέρει βοήθεια, σου παίρνει το πορτοφόλι, τη βέρα και υπογράφεις και κάτι μεταχρονολογημένες επιταγές.

Πίσω ολοταχώς, λοιπόν. Στη σοφία, στη σύνεση και τη φιλοτιμία των απλών ανθρώπων. Στην ανασυγκρότηση και αναδημιουργία της εθνικής παραγωγής. Πώς θα γίνει; Παράλληλα με την περιστολή της γραφειοκρατίας και της σπατάλης, με την ολοκλήρωση των διαρθρωτικών αλλαγών, ένα πρόγραμμα δημοσίων επενδύσεων, με ταυτόχρονη έναρξη όλων των μεγάλων έργων (Ελληνικό, Καστέλι, λιμάνια, δρόμοι, υποδομές) θα είναι το πρώτο ευεργετικό σοκ κατά της ανεργίας και θα κινήσει, επιτέλους, τη μηχανή του χρήματος. Ηδη αργήσαμε. Υστερα θα ακολουθήσει η αληθινή εθνική παραγωγή, αφού μόνο σε ένα σταθερό περιβάλλον, που δεν θα κινδυνεύει ανά πάσα στιγμή με έξοδο από την ευρωζώνη, θα έρθουν ιδιώτες επενδυτές να βάλουν τα λεφτά τους και να δημιουργήσουν νέες ιδιωτικές επιχειρήσεις και θέσεις εργασίας.

Διότι, ακόμη και αν θέλουμε κάποια στιγμή δικό μας νόμισμα, για να μην παίρνουμε ρίσκα άλλων, αυτό δεν μπορεί να είναι επιλογή ήττας, με τη χώρα στο πάτωμα, με τη Λερναία Υδρα της διαφθοράς, της παρακμής, της σπατάλης και του αναποτελεσματικού κράτους αλώβητη, χωρίς εθνική παραγωγή. Μόνο ισχυρός και έπειτα από χρόνια μπορείς να κάνεις, αν το κρίνεις, μια τέτοια στρατηγική επιλογή.

Οχι όταν χρωστάς τη μάνα σου και τον πατέρα σου σε ευρώ και εισάγεις ακόμη και τις φακές και τα κρεμμύδια. Απλά και ελληνικά πράγματα. Και άλλωστε, το βάδισμα της χήνας μάς πάει; Δεν μας πάει.

Φαήλος Μ. Κρανιδιώτης

dimokratianews.gr