Σάββατο 25 Αυγούστου 2012
Γέφυρες πολέμου στήνει στον Έβρο η Τουρκία. Σε 15' "σβήνουν" το ποτάμι
Αλλαγή των τακτικών και στρατηγικών δεδομένων στην κύρια γραμμή αντιπαράθεσης Ελλάδας-Τουρκίας, στον ποταμό Έβρο. Με μια κίνηση, η οποία δεν αφήνει κανένα περιθώριο αμφιβολιών για το τι σχεδιάζουν έναντι της Ελλάδος οι γείτονες, προχώρησαν στην προμήθεια γεφυρών-πορθμείων, ενός κατεξοχήν επιθετικού όπλου και μάλιστα σε τέτοιες ποσότητες και με τέτοιες δυνατότητες που τους επιτρέπει εντός λεπτών(!) να προχωρήσουν σε ζεύξη του ποταμού Έβρου και να ξεχυθούν στο εσωτερικό της ελληνικής επικράτειας.
Για μία ακόμη φορά, η γειτονική χώρα πρωτοτυπεί, αφού είναι η μόνη παγκοσμίως, η οποία μεσούσης της παγκόσμιας οικονομικής κρίσης δαπανά μερικές εκατοντάδες εκατομμύρια ευρώ για την απόκτηση μέσων ταχείας γεφύρωσης υδάτινων κωλυμάτων στο πλαίσιο ενός καλά μελετημένου και με σπουδή υλοποιούμενου εξοπλιστικού προγράμματος.
Το ζήτημα είναι ιδιαίτερα σημαντικό, δικαιολογίες διπλωματικές-πολιτικές δεν υπάρχουν για την κίνηση αυτή και είναι επιβεβλημένο να τεθεί σε ανώτατο επίπεδο στην τουρκική πολιτική ηγεσία. Η επικείμενη επίσκεψη του Ταγίπ Ερντογάν για τα εγκαίνια του μουσείου της Ακρόπολης δίνει μια καλή ευκαιρία στον πρωθυπουργό της χώρας Κώστα Καραμανλή να θέσει το θέμα άμεσα στον Τούρκο ομόλογό του.
Το 1994, ο τότε υπουργός Άμυνας Γεράσιμος Αρσένης, θορυβημένος από την αγορά (προελεύσεως ΗΠΑ) και εγκατάσταση πολύ μικρότερων δυνατοτήτων γεφυρών στον Έβρο, είχε σπεύσει να θέσει το θέμα στον Αμερικανό ομόλογό του και να αποτρέψει την πώληση επιπλέον συστημάτων ζεύξεως στην Τουρκία.
Η χώρα μας βρίσκεται πια στη δυσάρεστη θέση του έντονου προβληματισμού γι’ αυτές τις προμήθειες και οι επιτελείς των Γενικών Επιτελείων αναζητούν ήδη τρόπους επιχειρησιακής αντιμετώπισής τους.
Για πρώτη φορά από το 1923, όταν η οργανωθείσα από τον στρατηγό Θεόδωρο Πάγκαλο Στρατιά του Έβρου των 115.000 ανδρών αποτέλεσε το πολύ ισχυρό «επιχείρημα» της ηττημένης στη Μικρασία Ελλάδας για την υπογραφή της Συνθήκης της Λωζάνης, στο 1974 όταν η τουρκική εισβολή στην Κύπρο και η τουρκική επιθετικότητα στο Αιγαίο έδωσαν υπόσταση στην τουρκική απειλή και επέβαλαν τη στρατηγική αναδιάταξη του Ελληνικού Στρατού, μέχρι ακόμη και σήμερα, ο ποταμός Έβρος κατείχε πάντα κεντρικό ρόλο στην ελληνική στρατιωτική προσπάθεια και σκέψη.
Ήταν η κύρια γραμμή άμυνας απέναντι στον επίδοξο εισβολέα εξ Ανατολών, ένα μεγάλο φυσικό κώλυμα 150 χλμ. κατά μήκος όλης σχεδόν της ελληνο-τουρκικής μεθορίου (ο ίδιος ο ποταμός στο μεγαλύτερο μέρος της ροής του αποτελεί τη μεθόριο), όπου με το σύνολο των ρευμάτων, κοιτών, αρδευτικών καναλιών, αναχωμάτων αλλά και των έργων αμυντικής οργάνωσης και φυσικά των προγεφυρωμάτων του (Κάρακατς, Φέρρες) προσέφερε, κύρια στον αμυνόμενο, σε συνδυασμό με τη ευνοϊκή γεωμορφολογία δυτικά του ποταμού, τακτικό πλεονέκτημα.
Η κατάσταση αυτή έχει όμως πλέον ανατραπεί. Η Τουρκία, με σειρά συντονισμένων και πολυεπίπεδων χειρισμών, μετασχηματίζει τις δυνάμεις της στην Ανατολική Θράκη σε μία ισχυρότατη και σύγχρονη επιθετική δύναμη, ενώ ταυτόχρονα τις προικοδοτεί με όσα μέσα απαιτούνται, ώστε ο ποταμός Έβρος να μην μπορεί πλέον να αποτελέσει ισχυρό αμυντικό στήριγμα.
Με άλλα λόγια, η Τουρκία, την τελευταία διετία, με στοχευμένες ενέργειες έχει σήμερα καταφέρει να αναιρέσει σχεδόν όλα τα επιχειρησιακά πλεονεκτήματα, τα οποία προσέδιδε στον αμυνόμενο μία ποτάμια γραμμή. Και φυσικά αυτά δεν είναι καθόλου λίγα! Από την απαρχή σχεδόν της συγκροτημένης ανθρώπινης στρατιωτικής δραστηριότητας, σχεδόν πάντοτε, όπου βέβαια υπήρχαν ποταμοί, η επιλογή της θέσης των οργανωμένων ή μη αμυντικών τοποθεσιών γινόταν σε άμεση και καθοριστική σχέση με αυτούς.
Διαβάστε το πλήρες άρθρο εδώ
Video: "Aντιρατσιστικό" ξύλο σε περαστικούς Έλληνες νεαρούς
Όπως φαίνεται έχουμε να δούμε πολλά ακόμα σε αυτόν τον τόπο. Στην χτεσινή "αντιρατσιστική" συγκέντρωση οι παρευρισκόμενοι αλλοδαποί έδειξαν τα "αντιρατσιστικά" τους συναισθήματα ξυλοκοπώντας περαστικούς Έλληνες νεαρούς, γιατί δεν τους άρεσαν οι φάτσες τους.
Πέραν του κατά πόσον είναι λογικό παράνομοι λαθρομετανάστες να συναθροίζονται για διαμαρτυρία στην κεντρική πλατεία της Αθήνας, και η κυβέρνηση να "σφυρίζει" αδιάφορα, έχουμε και το αδίκημα της προκλήσεως σωματικής βλάβης για το οποίο έκαναν στην κυριολεξία όλοι τον "χαζό". Ακόμα και από την περιγραφή στο κανάλι όπως θα δείτε ακούγεται σαν ένα "χαριτωμένο" επεισόδιο, κανείς δεν ζήτησε την τιμωρία των υπευθύνων. όταν ξυλοκοπούνται αλλοδαποί ως επί το πλείστον από ομοεθνείς τους, επικρατεί κλίμα επαναστάσεως από τους κατευθυνόμενους "προοδευτικούς".
Πακιστανοί, Αφγανοί, "αλληλέγγυοι" και κάθε καρυδιάς καρύδι έκαναν ντου στον Άγνωστο Στρατιώτη και επιχείρησαν να βεβηλώσουν το εθνικό μνημείο των αγωνιστών της πατρίδος που έχυσαν το αίμα τους για να είμαστε ελεύθεροι. Και όλα αυτά επί "εθνικόφρονας" κυβερνήσεως, φανταστείτε τι θα γίνονταν επί Γεώργιου Παπανδρέου, που ήταν και κοσμοπολίτης.
Τα σχόλια περιττεύουν. Τα πλάνα είναι αποκαλυπτικά.
Πέραν του κατά πόσον είναι λογικό παράνομοι λαθρομετανάστες να συναθροίζονται για διαμαρτυρία στην κεντρική πλατεία της Αθήνας, και η κυβέρνηση να "σφυρίζει" αδιάφορα, έχουμε και το αδίκημα της προκλήσεως σωματικής βλάβης για το οποίο έκαναν στην κυριολεξία όλοι τον "χαζό". Ακόμα και από την περιγραφή στο κανάλι όπως θα δείτε ακούγεται σαν ένα "χαριτωμένο" επεισόδιο, κανείς δεν ζήτησε την τιμωρία των υπευθύνων. όταν ξυλοκοπούνται αλλοδαποί ως επί το πλείστον από ομοεθνείς τους, επικρατεί κλίμα επαναστάσεως από τους κατευθυνόμενους "προοδευτικούς".
Πακιστανοί, Αφγανοί, "αλληλέγγυοι" και κάθε καρυδιάς καρύδι έκαναν ντου στον Άγνωστο Στρατιώτη και επιχείρησαν να βεβηλώσουν το εθνικό μνημείο των αγωνιστών της πατρίδος που έχυσαν το αίμα τους για να είμαστε ελεύθεροι. Και όλα αυτά επί "εθνικόφρονας" κυβερνήσεως, φανταστείτε τι θα γίνονταν επί Γεώργιου Παπανδρέου, που ήταν και κοσμοπολίτης.
Τα σχόλια περιττεύουν. Τα πλάνα είναι αποκαλυπτικά.
Εικόνες ντροπής στο Σύνταγμα με εκατοντάδες αλλαλάζοντες μουτζαχεντίν > Χαριστική βολή για τον Ελληνικό τουρισμό
Το σημερινό αίσχος, έρχεται να συμπληρώσει την δολοφονία του τουρισμού της Αθήνας, με τα επεισόδια του 2009 για το μαϊμού κοράνι του μαϊμού Ιρακινού που ήταν πακιστανός εγκληματίας. Οι εικόνες που μεταδόθηκαν τότε σε όλα τα διεθνή δίκτυα, όπου παρανοϊκοί Ταλιμπάν πετροβολούσαν ηλικιωμένη Αμερικανίδα τουρίστρια που ούρλιαζε έντρομη, έβαλαν ταφόπλακα στην τουριστική βιομηχανία του κέντρου.
Ακόμα και κάποιος με το IQ Έλληνα πολιτικού μπορεί να καταλάβει ότι το Target group για την Ελλάδα δεν είναι τα ορφανά του Μπιν Λάντεν, αλλά η Δύση. Η Δύση που μεγάλωσε με Ελληνική παιδεία.
Και όμως τότε δεν ακούστηκε άχνα από τις ενώσεις, τους συνδέσμους, κάτι βαψομαλλιάδες γραφικούς τηλεμαϊντανούς του τουρισμού. Όπως δεν θα ακουστεί και τώρα.
Να ακούσω μετά τα σημερινά έκτροπα, ποιός γελοίος, αγράμματος πολιτικάντης θα μιλήσει για “Ανάπτυξη”.
Είμαστε άξιοι της μοίρας μας.
Παρασκευή 24 Αυγούστου 2012
Δεν φταίει ο Τραγάκης, φταίνε ο Άκης, οι TOR-M1 και ο…έρωτας
Ορισμένες φορές δεν πρέπει να καταδικάζουμε ανθρώπους και δη πολιτικούς, πριν ακούσουμε την «απολογία» τους.
Απόλυτα επαρκείς ξηγήσεις δίνουν «κύκλοι» του αντιπροέδρου της Βουλής Γιάννη Τραγάκηαναφορικά με τις αποκαλύψεις που τον θέλουν να έχει διορίσει στη Βουλή όλως τυχαίως κάποιους στενούς συγγενείς του.
Ειδικότερα, για την κόρη του, Αργυρώ Τραγάκη –Λεοντή, αναφέρει ότι ήταν στο γραφείο του από το 1992 και κατάφερε να μονιμοποιηθεί στη Βουλή με τον νόμο Σιούφα το 2009.
Έτσι βγήκε από την εργασιακή ομηρεία στην οποία την είχε καταδικάσει ο πατέρας της. Για τις εργασιακές συνθήκες ας μην μιλήσουμε καλύτερα, γιατί αυτές ήταν όμοιες με τους βιοτεχνικούς εργάτες του Βιετνάμ.
Ο σύζυγος της κόρης του, Αναστάσιος Λεοντής, είχε προσληφθεί το 1985 στο Κανάλι του Πειραιά και, σύμφωνα με τους συνεργάτες του κ. Τραγάκη, τον απέσπασε στο Κανάλι της Βουλής και μονιμοποιήθηκε ως υπάλληλος της Βουλής με το νόμο Σιούφα.
“Dura lex sed lex” και έτσι η οικογένεια απλά πειθάρχησε στον σκληρό νόμο, αλλά νόμο…
Υπενθυμίζεται ότι τον περασμένο μήνα, ο αντιπρόεδρος διόρισε ως μετακλητή και την αδελφήτου κ. Λεοντή και κάπως έτσι ξεκίνησε η όλη δημόσια συζήτηση.
Θέλοντας εμφανώς να υπερασπιστούμε τον κύριο Αντιπρόεδρο υπενθυμίζουμε ότι ο κ. Τραγάκης σημειώνει ότι ουδέποτε «βόλεψε» το γιο του στην Βουλή και πως εργάζεται ως ελεύθερος επαγγελματίας (πολιτικός μηχανικός). Ο νόμος Σιούφα φταίει που δεν προέβλεψε μία θέση πολιτικού μηχανικού με μπλοκάκι, για το γραφείο του κ. Τραγάκη…
Επίσης με έκπληξη διαπιστώνουμε ότι καμία κουνιάδα, κανείς μπατζανάκης, κανείς κουμπάρος, κανείς πρωτοξάδελφος του κ. Τραγάκη δεν είναι στη Βουλή.
Τώρα όσον αφορά στην πρόσληψη της συζύγου του γιου του, επίσης δεν υπάρχει κάτι το επιλήψιμο. Συγκεκριμένα, η κυρία ΈσμηΚρουστάλη-Τραγάκη, δικηγόρος στο επάγγελμα, διορίστηκε ως μετακλητή υπάλληλος στη Βουλή το 2004, προκειμένου να συνδράμει στο έργο της εξεταστικής επιτροπής που διερευνούσε το σκάνδαλο TOR-M1. (Υπενθυμίζεται ότι πρόεδρος της συγκεκριμένης επιτροπής ήταν… ο κ. Τραγάκης).
Οι δύο νέοι -η κυρία Κρουστάλη και ο γιος του -δεν γνωρίζονταν τότε και ο έρωτας προέκυψε στην πορεία σύμφωνα με τον κύριο Τραγάκη…
Και σωστά το μαντέψατε, η κυρία Κρουστάλη-Τραγάκη μονιμοποιήθηκε επίσης με τη ρύθμιση Σιούφα…
Για όλα δηλαδή φταίει ο Άκης με τα TOR-M1, το ΚΥΣΕΑ που συμφώνησε στην προμήθεια τους, αλλά πάνω από όλα ο φτερωτός θεός: «έρως ανίκατε μάχαν» που λένε και στην Αντιγόνη του Σοφοκλή.
Άτυχη η Αντιγόνη, ήταν λίγο μεγάλη για να επωφεληθεί από τη ρύθμιση Σιούφα.
Ήταν και από λάθος σόι…
Πέραν αυτών, σε δεύτερη διευκρινιστική δήλωση, ο κ. Τραγάκης αναφέρθηκε και στο πολιτικό κομμάτι της υπόθεσης, λέγοντας: «Η ανυπαρξία μέχρι τώρα νομοθετικής ρύθμισης για τον τρόπο επιλογής των μετακλητών υπαλλήλων έδινε τη δυνατότητα στους βουλευτές να επιλέγουν τους συνεργάτες τους με βάση τα κριτήρια εμπιστοσύνης και αποτελεσματικότητας. Από την στιγμή που η κυβέρνηση αποφάσισε να βάλει συγκεκριμένους κανόνες σε αυτή τη διαδικασία, σταματάει μια πρακτική που δικαίως ή αδίκως έχει προκαλέσει πολλές συζητήσεις».
Αυτό σε απλά ελληνικά σημαίνει ότι από τη στιγμή που ο Πρωθυπουργός τα πήρε στο κρανίο, θα ανακαλύψουμε ότι υπάρχουν και άλλοι υπάλληλοι έμπιστοι και αποτελεσματικοί, εκτός συγγενών εξ’ αίματος και εξ’ αγχιστείας…
(το ζήτημα σχολιάστηκε από «κύκλους» του Μικρού Οδυσσέα)
Κατά τα άλλα, μας φταίνε οι Φράγκοι… Όλοι θέλουν να αλλάξουν τον κόσμο, αλλά ουδείς τον εαυτό του
Φωνάζουνε στην Ε.Ε: ΑΠΟΛΥΣΤΕ από το δημόσιο τους κομματικούς στρατούς 38 ετών!
Απαντάμε εμείς: Δεν απολύεται κανείς! Εφεδρεία, Μετάταξη, Εθελούσια με αποζημίωση κτλ. κτλ.
Φωνάζουνε στην Ε.Ε: ΣΤΑΜΑΤΗΣΤΕ τη Φοροδιαφυγή!
Απαντάμε εμείς: Κάνουμε ελέγχους στα νησιά και η Φοροδιαφυγή ξεπερνάει το 75% επί του συνόλου των ελεγχόμενων επιχειρήσεων!!!
Φωνάζουνε στην Ε.Ε: ΒΑΛΤΕ ΤΕΛΟΣ στη διαφθορά!
Απαντάμε εμείς: Χθές καταδικάστηκε εκείνη η προϊστάμενη που τα έπαιρνε κατά συρροή στη Θεσσαλονίκη σε τρεισήμισι χρόνια φυλακή, άσκησε έφεση κι αφέθηκε ΕΛΕΥΘΕΡΗ! Για κατάσχεση περιουσίας ούτε λόγος!
Φωνάζουνε στην Ε.Ε: Ανοίξτε τα κλειστά επαγγέλματα!
Απαντάμε εμείς: Εάν σπουδάσεις Φαρμακοποιός θέλεις κατόπιν 400.000 Ευρώ να πάρεις άδεια για Φαρμακείο ή θα πρέπει να κληρονομήσεις Φαρμακείο (παγκόσμια πρωτοτυπία)!!!
Φωνάζουνε στην Ε.Ε: Γιατί το ΙΚΑ σας χρειάζεται τόσα Δις ετησίως από τον προϋπολογισμό;
Απαντάμε εμείς: Όχι μόνο αφήνουμε να εξαπατούνε σωρηδόν Έλληνες “μαϊμούδες” το ΙΚΑ αλλά φωνάζουμε και “ομογενείς” από Αλβανία, Ουζμπεκιστάν κτλ. για να διαλύσουνε και τον ΟΓΑ μετά το ΙΚΑ…
Φωνάζουνε στην Ε.Ε: Σταματήστε το συνταξιοδοτικό σύστημα “πολυτελείας” με συνταξιούχους 40-45 ετών που δεν υπάρχει παγκοσμίος πουθενά αλλού!
Απαντάμε εμείς:Δεν αγγίζουμε τα “δικαιώματα που αποκτήθηκαν με αίμα” γιατί μετά δεν έχουμε πού να κρυφτούμε από τους μπραβους του ΠΑΜΕ και τους κουκουλοφόρους του ΣΥΡΙΖΑ…
Κατά τα άλλα, μας φταίνε οι Φράγκοι…
Βασίλης Γκιώνης
Ζητείται άρση ασυλίας για τον Γ.Παπανδρέου!
Η ώρα της κρίσης πλησιάζει για τον Γιώργο Παπανδρέου για τα εγκλήματα που έχει διαπράξει σε βάρος της χώρας και του Εθνους: Την άρση της βουλευτικής ασυλίας του πρώην πρωθυπουργού Γιώργου Παπανδρέου αναμένεται να ζητήσει μέχρι το μεσημέρι ο οικονομικός εισαγγελέας Γρηγόρης Πεπόνης.
Σύμφωνα με πληροφορίες, ο κ. Πεπόνης αναμένεται να μεταβεί σήμερα στη Βουλή για να παραδώσει το αίτημα. Έως αυτή την ώρα δεν έχει διευκρινιστεί αν το αίτημα της δικαιοσύνης αφορά στην υπόθεση των CDS ή στην κατάθεση του πρώην εκπροσώπου της Ελλάδας στο ΔΝΤ Παναγιώτη Ρουμελιώτη, σύμφωνα με την οποία το Ταμείο γνώριζε την αποτυχία του 1ου Μνημονίου.
Η εξέλιξη αυτή αναμένεται να θέσει σε δοκιμασία τις σχέσεις των κυβερνητικών εταίρων, κυρίως φυσικά, της ΝΔ και του ΠΑΣΟΚ.
Πέμπτη 23 Αυγούστου 2012
H απόρρητη ιστορία του Αιγαίου
Τα πετρέλαια στο Αιγαίο και ο Αμερικανικός έλεγχος
Α. Το βιβλίο με λίγα λόγια
Λίγο έξω από τα χωρικά ύδατα της Θάσου και αδιαμφισβήτητα εντός της ελληνικής
υφαλοκρηπίδας, σύμφωνα με άκρως απόρρητα αμερικανικά έγγραφα τα οποία ήρθαν
υφαλοκρηπίδας, σύμφωνα με άκρως απόρρητα αμερικανικά έγγραφα τα οποία ήρθαν
στα χέρια της Εθνικής Υπηρεσίας Πληροφοριών το διάστημα 1991- 1993 και
παρουσιάζονται αυτούσια και για πρώτη φορά από τις εκδόσεις «Το Ποντίκι»
στο βιβλίο, «H απόρρητη ιστορία του Αιγαίου», υπάρχει ένα δισεκατομμύριο
(1.000.000.000) βαρέλια πετρέλαιο.
Το τεράστιο αυτό κοίτασμα δεν αξιοποιείται από την Ελλάδα, καθώς οι γείτονες
Τούρκοι αμφισβητούν με απειλές πολέμου την κυριότητα του οικοπέδου. Οι
«ουδέτεροι»… φίλοι και «σύμμαχοι» Αμερικανοί αναλαμβάνουν αυτόκλητοι να
προωθήσουν ένα σχέδιο συνεκμετάλλευσης θέτοντας, τελικά, ολόκληρη την περιοχή
του Αιγαίου υπό τον έλεγχό τους πουλώντας ταυτόχρονα την εξοπλιστική τους
πραμάτεια και στους δυο αντιμαχόμενους οι οποίοι ξοδεύουν μέχρι χρεοκοπίας…
Αυτή είναι σε γενικές γραμμές η ιστορία των σχέσεων Ελλάδας – Τουρκίας – ΗΠΑ
τις τελευταίες δεκαετίες. Αυτήν την υπόθεση — πολιτικής, οικονομικής και
στρατηγικής– χρεοκοπίας, αφηγείται με την παράθεση της μυστικής αμερικανικής
διπλωματικής αλληλογραφίας το βιβλίο του Δημήτρη Μηλάκα «H απόρρητη
ιστορία του Αιγαίου»
Β. τα έγγραφα................. 1 Το βασικό υλικό και ο σκελετός της ιστορίας
που αναπτύσσεται στο βιβλίο είναι το προϊόν μιας επιτυχημένης (!) ελληνικής
κατασκοπευτικής δραστηριότητας εις βάρος των ΗΠΑ, την οποία μάλιστα ο
κατάσκοπος Στίβεν Λάλας πλήρωσε με δεκαπέντε χρόνια εγκλεισμού σε αμερικανικές
φυλακές.
Ο Λάλας, τεχνικός επικοινωνιών του StateDepartment, υπήρξε για περισσότερο
από δέκα χρόνια ένας άκρως αποδοτικός πληροφοριοδότης των ελληνικών
κυβερνήσεων για τις διαθέσεις και τις κινήσεις της Ουάσιγκτον. Τον Δεκέμβριο
του 1990 ο Λάλας τοποθετήθηκε στη Μονάδα Επικοινωνίας Προγραμμάτων
(ΜΕΠ) της πρεσβείας των ΗΠΑ στην Αθήνα και άρχισε να παραδίδει στην ΕΥΠ
άκρως απόρρητα αμερικανικά έγγραφα. Όπως προέκυψε από την έρευνα των
Αμερικανών, την τριετία 1991-1993 ο Λάλας έδωσε συνολικά 240 απόρρητα
έγγραφα στην ελληνική πλευρά. Τα σημαντικότερα από αυτά, μεταφρασμένα
από την Ελληνική Υπηρεσία Πληροφοριών, μαζί με κάποια ακόμη «άκρως
απόρρητα» έγγραφα από το ελληνικό υπουργείο Εξωτερικών «διατρέχουν»
ως σκελετός τα κεφάλαια (και την ιστορία) αυτού του βιβλίου.
Γ. Το αμερικανικό σχέδιο συνεκμετάλλευσης
Στα μέσα Απριλίου του 1991 ο τότε Αμερικανός πρεσβευτής στην Αθήνα
(Μ. Sotirhos) συναντάται με τον πρωθυπουργό Κωνσταντίνο Μητσοτάκη και
του παρουσιάζει το σχέδιο της Ουάσιγκτον για την ελληνοτουρκική
(συν)εκμετάλλευση των πετρελαίων του Αιγαίου. Το αμερικανικό σχέδιο
βασίζεται στη βεβαιότητα ότι στα 8 μίλια ανατολικά από τις ακτές της Θάσου
υπάρχουν 1.000.000.000 βαρέλια πετρελαίου το οποίο με τιμές 1990 θα απέφερε
έσοδα στην Ελλάδα 10.000.000.000 δολάρια, ποσό που τότε αντιστοιχούσε στο
μισό ελληνικό χρέος!
Ακολουθεί τμήμα της αναφοράς της Αμερικανικής πρεσβείας προς το Αμερικανικό
υπουργείο εξωτερικών για τα αποτελέσματα της συνάντηση του Πρεσβευτή Sotirhos
με τον Ελληνα πρωθυπουργό.
Πράσινο φως από την Αθήνα
Αριθ. 1890/21.4.91
Περίληψη: Κατά την επίσκεψή του στις 16 Απριλίου 1991 στον Πρωθυπουργό Μητσοτάκη, ο Πρέσβης
Σωτήρχος έθιξε το θέμα δυνατότητας μίας ελληνο-τουρκικής συμφωνίας που θα επέτρεπε την
εκμετάλλευση του θαλάσσιου βυθού (seabed) του Αιγαίου, σύμφωνα με τις οδηγίες σας.
Ο Μητσοτάκης έδωσε πράσινο φως να θίξουμε την ιδέα με έναν αθόρυβο, ουδέτερο τρόπο (
in a quiet,neutral way) στην τουρκική Κυβέρνηση στην Άγκυρα. Πρότεινε (he suggested) τη διερεύνηση
για επίτευξη (exploring the feasibility) μιας συμφωνίας που θα επέτρεπε και στις δύο χώρες την
εκμετάλλευση του θαλάσσιου βυθού (seabed) του Αιγαίου σε «μη αμφισβητούμενες περιοχές»
(«non-disputed areas») σαν ένα μέτρο οικοδόμησης εμπιστοσύνης (as a confidence building measure).
Αιγαίου, θα αποτελούσε ένα άλλο μέτρο οικοδόμησης εμπιστοσύνης.
Ο Μητσοτάκης φαντάσθηκε (mused) ότι θα μπορούσε να υπογράψει τέτοιες συμφωνίες κατά τη
διάρκεια μίας επίσκεψης στην Άγκυρα. (Τέλος Περίληψης).
Κείμενο Κατά την επίσκεψη στον Πρωθυπουργό, στις 16 Απριλίου, ο Πρέσβης (Σωτήρχος) έθιξε το
θέμα (εξ)ερεύνησης για πετρέλαιο (petroleum exploration) στο Βόρειο Αιγαίο, σύμφωνα με τις
οδηγίες σας. Τόνισε (ο Πρέσβης) ότι, παρόλα τα σοβαρά πολιτικά προβλήματα που συνδέονται με
γεωτρήσεις (associated with drilling) Ανατολικά της Θάσου, η εξεύρεση μίας λύσης θα ωφελούσε
και την Ελλάδα και τις ξένες εταιρείες οι οποίες είναι πεπεισμένες ότι υπάρχουν εκεί αποθέματα
πετρελαίου.
έσοδα θα εισέρρεαν στην Ελλάδα κατά τη διάρκεια της ζωής του προγράμματος (over the life of
the project) από γεωτρήσεις σ’ αυτήν την περιοχή, ο Πρωθυπουργός άρχισε να παίζει τις χάντρες
του κομπολογιού του (μία συνήθεια που προσέξαμε ότι έχει όταν μιλάει για πράγματα ουσιώδη –
a trait we have noticed whenis talking substance).
● Ο Πρέσβης είπε ότι θίγει το θέμα του πετρελαίου του Αιγαίου σαν ένα ρεαλιστικής προσέγγισης
ζήτημα (as a pragmatic matter), παρά σαν μία πρωτοβουλία της Κυβέρνησης των ΗΠΑ (rather than
an USGinitiative). Μία λύση που θα επέτρεπε ν’ αρχίσουν γεωτρήσεις στο Αιγαίο θα μπορούσε
ν’ αποτελέσει ένα θετικό μέτρο οικοδόμησης εμπιστοσύνης. Θα θέλαμε την αντικειμενική γνώμη
(candid opinion) του Πρωθυπουργού πάνω σ’ αυτή την ιδέα. Εάν η ελληνική Κυβέρνηση το
επιθυμούσε, η Κυβέρνηση των ΗΠΑ θα ενημέρωνε ιδιωτικά την Τουρκία για το θέμα αυτό
(would sound out Turkey privately on this issue). Εάν υπάρξει μία θετική ανταπόκριση από την
τουρκική Κυβέρνηση, η Ελλάδα και η Τουρκία θα μπορούσαν να εργασθούν πάνω σ’ αυτό (pursue it)
απ’ ευθείας (directly).
Δ. Το παιχνίδι στο Αιγαίο σήμερα
Τα ντοκουμέντα που αυτούσια παρουσιάζονται στις σελίδες του βιβλίου ,
όπως θα αντιληφθεί ο αναγνώστης, δεν έχουν μόνο ιστορική αξία, καθώς τα
ζητήματα στα οποία αναφέρονται δεν παραμένουν απλώς ανοιχτά, αλλά
εξακολουθούν να βρίσκονται στο επίκεντρο της ελληνοτουρκικής αντιπαράθεσης
. Μιας αντιπαράθεσης, η οποία –θα πρέπει να υπογραμμιστεί– εξελίσσεται εδώ
και δεκαετίες υπό τη διαρκή αμερικανική εποπτεία.
Έχει, λοιπόν, ενδιαφέρον να μαθαίνουμε από πρώτο χέρι για το πώς οι ΗΠΑ
διαχειρίζονται την περίπλοκη συμμαχία τους με την Ελλάδα και την Τουρκία με
προφανή στόχο τη διαιώνιση του αμερικανικού ελέγχου στην περιοχή.
Με τη βοήθεια αυτών των εγγράφων, μπορεί κάποιος ευκολότερα να φωτίσει
γεγονότα των τελευταίων δεκαετιών—όπως για παράδειγμα την κρίση των Ιμίων
της οποίας την εκδήλωση είχαν προβλέψει (!) οι Αμερικανοί 5 χρόνια πριν να
ξεσπάσει!—και να κατανοήσει από πού ξεκίνησε και πού βρίσκεται σήμερα η
αντιπαράθεση γύρω από τη διαχείριση των ενεργειακών πόρων όχι μόνο στο
Αιγαίο, αλλά σε ολόκληρη την περιοχή της Ανατολικής Μεσογείου.
Επιπροσθέτως, σε μία περίοδο κατά την οποία η χρεοκοπημένη Ελλάδα
ποδηγετείται με μνημόνια και νέες δανειακές συμβάσεις, με εκχωρημένη από τις
κυβερνήσεις της την εθνική της κυριαρχία, τα ενδεχόμενα ενεργειακά της
κοιτάσματα φαντάζουν ως ιδανικές εμπράγματες εγγυήσεις τις οποίες διεκδικούν
οι κάθε λογής πιστωτές της.
Έτσι γεννιέσαι Έλληνας
Μου πήρες την ελπίδα, σε ευχαριστώ, γιατί ταυτόχρονα μού πήρες και τον φόβο. Καταπάτησες τα όρια της προσωπικής μου πατρίδας, σε ευχαριστώ, γιατί ταυτόχρονα έσπασες τις αλυσίδες που κρατούσαν στο μπουντρούμι της Κοινωνικής Ηθικής την Ελευθερία μου, ανόητε Κρατούντα. Ήρθε η ώρα να σε ευχαριστήσω που μου τα στέρησες όλα και κατανόησα μετά από πολλά χρόνια τα λόγια του Έλληνα Καζαντζάκη.
Έχοντας την Ελπίδα ότι ό,τι έχεις θα ανδρωθεί και αν δεν έχεις θα το αποκτήσεις, γεννιέται ασυνείδητα ο φόβος της απώλειάς τους. Παράλληλα με αυτόν και ο φόβος να αντιδράσεις σε όποιον τα απειλεί. Η ελπίδα σε κάνει να οπισθοχωρείς όταν δέχεσαι επιθέσεις παντός τύπου. Και ήρθες, εσύ Κρατούντα, και τα πήρες όλα με τη μία θεωρώντας ότι ο φόβος θα είναι ο ίδιος με αυτόν που με διακατείχε τόσα χρόνια. Ότι θα κλειστώ και πάλι στο καβούκι μου λέγοντας : «Αύριο ξημερώνει άλλη μέρα». Ξημέρωσε όμως η άλλη μέρα. Και είμαι εδώ με τις τσέπες της ψυχής μου τρύπιες και την οργή του Άδικου να έχει περάσει σε άλλο επίπεδο. Στο επίπεδο της ανέλπιδης μάχης. Τώρα πια, μικρόνοε Κρατούντα, δεν έχω τίποτε άλλο να χάσω. Ό,τι με έκανε να νιώθω περήφανος το έχεις κάνει ψίχουλο να ταΐσεις τις κότες της πολιτικής σου αυλής και τους ξεφτιλισμένους πουλημένους τεμπέληδες της δημόσιας στρατιάς σου. Δεν υπάρχουν μέσα μου πλέον αμυντικά κύτταρα να σταθούν στρατιώτες στις επόμενες επιθέσεις σου. Δεν υπάρχει ούτε μία πέτρα όρθια στο κάστρο της ηθικής του συνόλου που είχα φτιάξει να προστατεύω αναμνήσεις και «πρέπει». Και όλα αυτά, ηλίθιε Κρατούντα, τα κατάφερες από μόνος σου.
Δεν θα πέσουν απειλές σε αυτόν τον πόλεμο που μου κήρυξες άνευ λόγου. Ούτε καν υποχθόνιες ματιές χολιγουντιανού τύπου. Δεν θα υπάρξει ούτε μία διαπραγμάτευση μεταξύ μας. Και ναι, αν ο Έλληνας Καζαντζάκης εννοούσε ότι μόνο νεκρός είσαι Ελεύθερος, τότε κατανοώ απόλυτα τι σημαίνει ζωντανός χωρίς Ελπίδα. Κατανοώ την έννοια του ανέλπιδου χωρίς Πατρίδα. Ανθέλληνα Κρατούντα, μέσα στην υπεροψία της ψηφοΛογικής δημοκρατίας σου δεν υπολόγισες ότι σκοτώνοντας τον Φόβο για την διατήρηση της Ελπίδας, γεννάς έναν Ελεύθερο. Δηλαδή, έναν Έλληνα.
simple man
Ελλήνων Ύβρις
Όλα ασπρόμαυρα και πάλι, μόνο που σιώπησε η χώρα πολύ πριν της κόψουμε εμείς την γλώσσα. Την είχαμε από χρόνια ισοπεδώσει κι έτσι δεν υπάρχει σπίτι με αυλή να κλειστούμε στα όρια της και να λέμε το σεργιάνι μας το κάναμε στον κόσμο κι ας ήταν δυο μέτρα γης. Δεν υπάρχει καφενές να μαζεύει αυτούς που μένουν, τον δώσαμε αντιπαροχή με αντάλλαγμα μία πολυθρόνα από φορμάικα και έναν φτηνιάρικο πολυέλαιο να κρέμεται πάνω από τα σκυμμένα μας κεφάλια. Δεν θα αντέξουμε στο ασπρόμαυρο γιατί ξεβάψαμε από μοναχοί μας. Ξεριζώσαμε τα γεράνια μας που από κάτω κρύβαμε το κλειδί. Ξεράναμε τις γαριφαλιές που από προγιαγιά σε γιαγιά και από γιαγιά σε μάνα σου παραδιδόταν προς φύλαξη. Ξέρεις τι αγωνία είναι να φυλάξεις ένα κλαράκι; Σαν όλη η ελπίδα της συνέχειας να ήταν σε αυτή μόνο την ρίζα. Ξεράναμε τους ήχους της πατρίδας με τόση βία που ξεριζώσαμε από μέσα μας και τον ήχο του καημού. Δεν ξέρουμε πια ούτε πώς να κλάψουμε. Και ο θρήνος μας είναι τόσο παράφωνος που δεν τον αντέχει ούτε το μέσα μας.
Βιαστήκαμε να μπούμε στο τρένο της ξενόφερτης ανάπτυξης και στον πανικό μη και δεν γίνουμε κομμάτι αυτού του νέου που σου φορτωνόταν γλυκά με το ζόρι δεν κρατήσαμε τίποτε να μας δένει με την κλωστή που ένωνε με την μήτρα της ίδιας μας της γης. Αφαλοκόπηκες από μονάχος σου και νόμιζες ότι επειδή μπορείς να πιάσεις το κουτάλι να φας δεν θα πνιγείς κιόλας και τώρα ποια μάνα θα σε χτυπήσει στην πλάτη να φτύσεις αυτό που σε πνίγει; Ξεβρακωθήκαμε άπαντες και δεν είναι η κρίση που φταίει. Πέρασε τούτος ο τόπος τέτοια αδιέξοδα που δεν μπορούμε οι ζώντες ούτε να τα φανταστούμε. Πέρασε όμως ανεπιστρεπτί και το να είσαι όμοιας κατάστασης με τον γείτονά σου. Δεν θέλουμε να μοιραστούμε το κρεμμύδι προτιμούμε να βλέπουμε συσσίτια ντροπής να γίνονται θέαμα μεσημεριανών εκπομπών ανάμεσα σε παρουσίαση δαντελωτών βρακιών και συμβουλών για τέλειο μαύρισμα στην περιοχή του μπικίνι. Κι αν το δεις και με λίγο χιούμορ δεν έχει μείνει αλώβητο ξεφτίλας ούτε ένα ξερονήσι να μας εκτοπίσουν.
Αλλάξαμε το κοστούμι μας γιατί μας στένευε. Όταν μας πήρε τα μέτρα τούτη η γη για να μας βγάλει στον κόσμο είχαμε μεγάλη περηφάνια και ελάχιστη έπαρση. Αλλά δεν μας έκανε το τομάρι μας. Το βγάλαμε από πάνω μας και το βάλαμε στα άχρηστα υλικά της κατεδάφισης της γειτονιάς μας. Ανάμεσα στις χρωματιστές γλάστρες της μάνας, στα ροζ χαρτάκια των τσιγάρων του πατέρα, στα ασβεστωμένα τσιμέντα της γειτόνισσας, στις φθαρμένες τράπουλες του καφενείου, στους δίσκους με την φωνή του Στέλιου, στην φανέλα της τοπικής ομάδας, στην φωνή της καρδερίνας που φώλιαζε στην λεμονιά, στην μυρωδιά από το αγιόκλημα, στον ουρανό που δεν τον στένευαν τα κεραμίδια, στον χασάπικο χορό των φαντάρων, στο φαφούτικο χαμόγελο του πρώτου έρωτα, στα μετρημένα αστέρια του Λουντέμη, στο μοιρολόι του Χαλκιά.
Τελειώσαμε την πατρίδα από μόνοι μας γιατί φοβηθήκαμε το αυθεντικό ασπρόμαυρο. Μαγευτήκαμε από τα χρώματα και τώρα μέσα σε αυτό το έγχρωμο ασπρόμαυρο δεν ξέρουμε καν πώς να βάψουμε έναν τενεκέ, πώς να φυτέψουμε έναν βασιλικό, πώς να πιάσουμε τον ήχο του διπλανού μας για να φτιάξουμε τραγούδι.
«Κλειδώνει» Εξεταστική για εκχώρηση Εθνικής Κυριαρχίας μετά την κατάθεση Ρουμελιώτη
Τα τραγικά γεγονότα του χειμώνα και της άνοιξης του 2010 που οδήγησαν στην εκχώρηση εθνικής κυριαρχίας με την είσοδο του ΔΝΤ στην δημοσιονομική διαχείριση της χώρας και την εν συνεχεία προσφυγή στο μηχανισμό στήριξης θα αποτελέσουν τελικά αντικείμενο εξεταστικής επιτροπής της Βουλής, με ρόλο ανάλογο αυτό που είχαν οι εξεταστικές επιτροπές και τα δικαστήρια μετά την περίοδο της Κατοχής '41-'44 για αυτούς που παρέδωσαν τη χώρα στους Γερμανούς και στην τριμερή κατοχή.
Κεντρικά πρόσωπα στην εξεταστική επιτροπή θα είναι ασφαλέστατα ο πρώην πρωθυπουργός Γιώργος Παπανδρέου αλλά και ο επικεφαλής του οικονομικού του επιτελείου Γιώργος Παπακωνσταντίνου κάτι που έγινε σαφές μετά και τη χθεσινή κατάθεση ενώπιον των εισαγγελέων του Οικονομικού Εγκλήματος Γρηγόρη Πεπόνη και Σπύρο Μουζακίτη του πρώην εκπροσώπου της Ελλάδας στο Διεθνές Νομισματικό Ταμείο Παναγιώτη Ρουμελιώτη.
Η κλήση του από τους εισαγγελείς έγινε στο πλαίσιο της έρευνας που διενεργείται μετά τις δηλώσεις του ότι το πρόγραμμα δημοσιονομικής εξυγίανσης της Ελλάδας από το ΔΝΤ ήταν καταδικασμένο να αποτύχει.
Στο ίδιο μήκος κύματος κινείται άλλωστε και η πρόταση σύστασης Εξεταστικής για το Μνημόνιο και το ΔΝΤ που καταθέτουν στη Βουλή οι Ανεξάρτητοι Έλληνες.
Από την πλευρά της και η κυβέρνηση κάθε άλλο παρά αρνητική θα είναι σε μια τέτοια εξέλιξη καθώς τόσο ο Πρωθυπουργός Αντώνης Σαμαράς το έχει καταστήσει σαφές μέσα από δηλώσεις του ενώ και ο πρόεδρος του ΠΑΣΟΚ Ευάγγελος Βενιζέλος θέλει «να τελειώνει μια καλή» εσωκομματικά με τον Γ. Παπανδρέου.
Σε ότι αφορά την έρευνα καθαυτή, αυτή θα συνεχιστεί με τη λήψη καταθέσεων και από άλλους μάρτυρες, αν και σύμφωνα με εκτιμήσεις η αναφορά και μόνο του ονόματος του πρώην πρωθυπουργού Γιώργου Παπανδρέου από τον κ. Ρουμελιώτη θα οδηγήσει στην αποστολή της δικογραφίας στη Βουλή αμελητί (χωρίς, δηλαδή, περαιτέρω έρευνα από τη Δικαιοσύνη) και με τον τρόπο αυτόν να προκληθεί έρευνα για την οικονομία.
Ο ίδιος είπε ότι η πρόταση θα τεθεί υπόψη και των «300» της Βουλής, ώστε να συγκεντρωθούν οι απαραίτητες υπογραφές.
Σύμφωνα με το άρθρο 144 του κανονισμού της Βουλής, για να συζητηθεί πρόταση για Εξεταστική Επιτροπή στην Ολομέλεια του Κοινοβουλίου, θα πρέπει να κατατεθεί σχετικό αίτημα από τουλάχιστον 60 βουλευτές. Για το λόγο αυτό δεν αρκούν μόνο οι υπογραφές των 20 βουλευτών των Ανεξάρτητων Ελλήνων κάτι που σημαίνει ότι θα τεθούν υπό των ευθυνών τους πλέον οι βουλευτές των άλλων κομμάτων και δεν θα έχουν καμία δικαιολογία "κομματικής πειθαρχίας" μετά τις εξελίξεις με την κατάθεση Ρουμελιώτη.
Η κατάθεση του κ. Ρουμελιώτη κρίνεται ως ιδιαιτέρως σημαντική και σύμφωνα με εκτιμήσεις ανοίγει νέους δρόμους για την αναζήτηση τυχόν διαπραχθέντων αυτεπαγγέλτως διωκόμενων αδικημάτων, όπως αυτά της απιστίας σε βαθμό κακουργήματος αλλά και της τέλεσης εγκλημάτων εις βάρος της εθνικής οικονομίας.
Υπενθυμίζεται ότι αφορμή για την εισαγγελική έρευνα υπενθυμίζεται ότι αποτέλεσαν οι δηλώσεις του κ. Ρουμελιώτη που δημοσιεύθηκαν στους «Times» της Ν. Υόρκης.
Ο πρώην Έλληνας εκπρόσωπος είχε δηλώσει ότι το ΔΝΤ γνώριζε εξαρχής ότι «το ελληνικό πρόγραμμα δεν βγαίνει» αφού πουθενά δεν είχε εφαρμοστεί με επιτυχία, για να προκαλέσει την αντίδραση από την πλευρά του πρώην πρωθυπουργού Γ. Παπανδρέου, συνεργάτες του οποίου του καταλόγισαν ότι δεν ενημέρωσε κανέναν σχετικά και ούτε, όταν διαπίστωσε να γίνεται η σχετική συζήτηση στο Ταμείο, έθεσε το θέμα για να πάρει απαντήσεις από τους αρμοδίους και στη συνέχεια να ενημερώσει, ως όφειλε την κυβέρνηση της χώρας του.
Έμμεση αποδοκιμασία αυτών των δηλώσεων δημοσιοποιήθηκε εκ μέρους πηγών του ΔΝΤ, ενώ ο κ. Ρουμελιώτης επανήλθε με γραπτή δήλωση.
Σε αυτή ζητούσε να ερωτηθεί ο πρώην πρωθυπουργός, αν γνώριζε τις απόψεις του τότε επικεφαλής του Ταμείου Ντομινίκ Στρος Καν, «σχετικά με τις προβληματικές πτυχές του προγράμματος που εκπονήθηκε από την Ελλάδα». Επίσης, ζητούσε από τον κ. Παπανδρέου να διευκρινίσει:
1) Γιατί δεν επιδίωξε την άμεση αναδιάρθρωση του ελληνικού δημοσίου χρέους όπως του υποδείκνυε ο Ντομινίκ Στρος Καν,
2) γιατί αποδέχτηκε τόσο υψηλό επιτόκιο δανεισμού από την Ευρωζώνη και
3) γιατί συμφώνησε σε τόσο μικρή χρονική περίοδο δημοσιονομικής προσαρμογής.
2) γιατί αποδέχτηκε τόσο υψηλό επιτόκιο δανεισμού από την Ευρωζώνη και
3) γιατί συμφώνησε σε τόσο μικρή χρονική περίοδο δημοσιονομικής προσαρμογής.
Ο κ. Ρουμελιώτης υποστήριξε μάλιστα ότι ο ίδιος ενημέρωσε τον κ. Παπανδρέου για τα τρία αυτά θέματα.
Καταλαβαίνουμε πλέον ότι τώρα που περάσαμε από το δημοσίευμα δηλώσεων σε κανονική κατάθεση ενώπιον εισαγγελικών λειτουργών, ο κλοιός γύρω από τον πρώην πρωθυπουργό "στενεύει" επικίνδυνα και το δίχτυ προστασίας που του απλώθηκε από ξένα συμφέροντα- για να τον προστατέψουν μετά την "επιτυχημένη" για αυτούς θητεία του- αρχίζει να παρουσιάζει πολύ μεγάλες τρύπες.
Ολόκληρο το πολιτικό σύστημα πού σύντομα θα βρεθεί ενώπιον των ευθυνών του και από την στάση που θα τηρήσει θα εξαρτηθεί η επιβίωσή του. "Η βοή των γεγονότων που έρχονται" είναι εκκωφαντική, παραφράζοντας τον H.G.wells.
Εγγραφή σε:
Αναρτήσεις (Atom)