Παρασκευή 3 Οκτωβρίου 2014
Τετάρτη 1 Οκτωβρίου 2014
ΑΠΟΚΑΛΥΨΗ: Να γιατι κρατούν τον Γεωργίου στην θέση του: Κρύβει απο την ΕΕ τα στοιχεια για το έγκλημα Σημίτη με τα Swaps!
Ολοκληρωνει το έγκλημα της καταστροφής της Ελλάδας ο Γεωργίου της ΕΛΣΤΑΤ, αποφεύγοντας έντεχνα να δώσει τα στοιχεια για την μεθόδευση Goldman Sachs – ΣΗΜΙΤΗ στην ΕΕ!
Να υπενθυμίσουμε οτι το ιδιο ειχε κανει ο Παπακωνσταντινου ως ΥΠΟΙΚ ακριβως πριν το μνημονιο, επικαλούμενος “απεργία των υπαλλήλων του ΥΠΟΙΚ”! Ετσι, για να καλύψουν τις ολέθριες επιπτώσεις απο τα παράνομα Swaps, εβαλαν την Ελλαδα στην κολαση του μνημονιου, με τον Γεωργίου – τοτε – να μαγειρεύει τα στοιχεία..
Γι’ αυτόν ακριβως τον λόγο ο υπόδικος Γεωργίου παραμένει στην θέση του εως σημερα! Για να βαλει οριστική ταφόπλακα στην έρευνα και τιμωρία των καθαρματων που με μαγειρεμένα στοιχεια εβαλαν την Ελλαδα στην ΟΝΕ, με όρους καταστροφικούς για την Ελληνική οικονομία.
Επισης κρύβουν την μίζα – μαμουθ που πληρώθηκε στην Goldman Sachs το 2009, όλως τυχαίως παλι απο τον Παπακωνσταντινου. Μίζα που συγκαλυφθηκε ενω άγγιζε τα 300 εκ. Ευρώ.
Εκτος απο το ισχυρο διαπραγματευτικό χαρτί που θα ειχε ΣΗΜΕΡΑ η Ελλαδα έναντι των δανειστών, με την αποκαλυψη αυτής της συμπαιγνιας Γερμανών – ΣΗΜΙΤΗ – Goldman Sachs, θα αποτυπωνόταν και επίσημα η επιβάρυνση της Ελλάδας που προκλήθηκε ακριβως απο αυτη την διαδικασία.
Δυστυχώς, στο Ολυμπία αποκαλύψαμε το θεμα απο τον Νοέμβρη του 2009. Τωρα που το γράφουν και οι Financial Times, ας μας ακούσει καποιος εισαγγελέας.
Τρίτη 30 Σεπτεμβρίου 2014
Πάει και το όνομα της Μακεδονίας (μας) , μετά την εθνικά επιζήμια τοποθέτηση που έκανε ο Ευάγγελος Βενιζέλος
Πάει και το όνομα της Μακεδονίας (μας) , μετά την απαράδεκτη και εθνικά επιζήμια τοποθέτηση που έκανε ο Ευάγγελος Βενιζέλος από το βήμα της Ολομέλειας της 69ης Γενικής Συνέλευσης του Οργανισμού Ηνωμένων Εθνών!Η βόμβα για τα εθνικά θέματά μας έπεσε την Παρασκευή το βράδυ, αλλά αποσιωπήθηκε από τη συντριπτική πλειοψηφία των εγχώριων μέσων ενημέρωσης...
Ο κ. Βενιζέλος με τα όσα δεσμευτικά είπε από το βήμα του ΟΗΕ, μιλώντας φυσικά για λογαριασμό της κυβέρνησης (!),
εκχώρησε με τον πιο επίσημο τρόπο το όνομα της Μακεδονίας στα Σκόπια υπό την προκλητική και άκρως υποχωρητική δικαιολογία ότι «οι δύσκολοι καιροί απαιτούν δύσκολες επιλογές....».
Υστερα από την ομιλία Βενιζέλου, με την ιδιότητα του αντιπροέδρου της κυβέρνησης και υπουργού Εξωτερικών, ανατρέπονται οι πάγιες ελληνικές θέσεις ότι η χώρα μας δεν πρόκειται να αναγνωρίσει τα Σκόπια με ονομασία που θα περιέχει τη λέξη «Μακεδονία» ή παράγωγά της και δημιουργούνται εύλογοι προβληματισμοί για τις εξελίξεις που δρομολογούνται σε όλα τα ανοιχτά εθνικά μέτωπα.
Συγκεκριμένα, ο κ. Βενιζέλος, ο οποίος εμφανίστηκε μάλιστα να παρακαλεί τα Σκόπια να... δεχτούν τη «σύνθετη ονομασία», υποστήριξε τα εξής:
«Οσον αφορά το ζήτημα του ονόματος της πρώην Γιουγκοσλαβικής Δημοκρατίας της Μακεδονίας, η Ελλάδα στηρίζει πλήρως τη διαδικασία υπό τον γενικό γραμματέα του ΟΗΕ, μέσω του προσωπικού απεσταλμένου του κ. Matthew Nimetz και συμμετέχει πάντα σε αυτές εποικοδομητικά και με καλή θέληση. Η Ελλάδα, μέχρι σήμερα, έχει κάνει πολύ σημαντικά βήματα και αναμένουμε από την άλλη πλευρά να προβεί σε αντίστοιχα. Προτείνουμε μια αμοιβαία αποδεκτή σύνθετη ονομασία (με γεωγραφικό προσδιορισμό πριν από τη λέξη “Μακεδονία”) για κάθε χρήση, erga omnes».
Ολα αυτά συμβαίνουν λίγες ημέρες μετά την επίσκεψη του πρωθυπουργού Αντώνη Σαμαρά στο Βερολίνο και τη συνάντησή του με τη Γερμανίδα καγκελάριο Αγκελα Μέρκελ, η οποία έχει αναλάβει εργολαβικά την ένταξη των Σκοπίων σε ΝΑΤΟ και Ε.Ε., υλοποιώντας και τις απαιτήσεις και των Αμερικανών που είχε πληρώσει πολύ ακριβά ο Κώστας Καραμανλής με το «όχι» του στη Σύνοδο του ΝΑΤΟ στο Βουκουρέστι. Τις απαιτήσεις αυτές εμφανίζεται τώρα να αποδέχεται και η ελληνική πλευρά...
Η κίνηση Βενιζέλου φωτίζει με διαφορετικό τρόπο και την παραίτηση του πρέσβη μας στο Βερολίνο, που γνώριζε πολύ καλά τις κινήσεις και τις πιέσεις που ασκούσε η Μέρκελ για να πάρουν το πράσινο φως τα Σκόπια τόσο στο θέμα του ονόματος όσο και στις ενταξιακές διαδικασίες τους. Για αυτές τις διαδικασίες ο κ. Βενιζέλος αρκέστηκε να πει ότι η Ελλάδα στηρίζει την ευρωπαϊκή και ευρωατλαντική προοπτική της γείτονος χώρας και συγκαταλέγεται εδώ και πολλά χρόνια μεταξύ των εκεί κορυφαίων άμεσων ξένων επενδυτών, φτάνει να σέβεται τα υφιστάμενα γενικά κριτήρια που ισχύουν για όλες τις υποψήφιες χώρες.
Εχει ενδιαφέρον, τέλος, ότι ο κατά τα λοιπά λαλίστατος ΣΥΡΙΖΑ απέφυγε να εκδώσει οποιαδήποτε ανακοίνωση ή σχόλιο για το θέμα, επιβεβαιώνοντας έτσι ότι συμφωνεί με την εκχώρηση του ονόματος της Μακεδονίας...dimokratianews.gr
Δευτέρα 29 Σεπτεμβρίου 2014
"Τους στρατιωτικούς τους χρειαζόμαστε"! Ένας αριστερός που έγραψε για τον Άρη λέει αληθειες
Ο Διονύσης Χαριτόπουλος, συγγραφέας και της βιογραφίας του Άρη Βελουχιώτη, έχει άποψη για τις Ένοπλες Δυνάμεις και τους ανθρώπους που τις στελεχώνουν. Το κείμενό του για όσους υπηρετούν στις Ειδικές Δυνάμεις ,γραμμένο πολλά χρόνια πίσω το ΄χουμε αρκετές φορές αναδημοσιεύσει. Κι είναι ένα κείμενο που όσοι δηλώνουν “αντιμιλιταριστές” θα πρέπει να διαβάσουν.
Ο συγγραφέας Χαριτόπουλος , που έχει δημοσίως πει ότι ψηφίζει ΚΚΕ έγραψε ένα νέο βιβλίο, με τίτλο “Πρόβες Πολέμου”. Είναι μια νουβέλα που ασχολείται με όσα έγιναν σε μονάδες του Έβρου ,μετά από το πραξικοπημα του 1967. Πρωταγωνιστής του βιβλίου ένας Έφεδρος Δόκιμος Αξιωματικός που δεν έχει κανένα “βύσμα” και τα πολιτικά του φρονήματα είναι “΄ύποπτα”.
Ο Δόκιμος μετατίθεται εκεί και περιπλανιέται σε σε μονάδες της Ορεστιάδας, του Διδυμότειχου και της Αλεξανδρούπολης.«Τριάντα μέρες κλειστά τα σχολεία στον Έβρο. Τριάντα μέρες άδεια τα στρατόπεδα. Οι στρατιώτες στο ποτάμι. Σε θέσεις μάχης για τους Τούρκους. Μετά σκοτωθήκαμε μεταξύ μας», σημειώνει ο συγγραφέας στο λιτό Δελτίο Τύπου για το βιβλίο του που βγάζουν οι εκδόσεις ΤΟΠΟΣ.
Ο Διονύσης Χαριτόπουλος πριν μερικές μέρες μίλησε στην Ελευθεροτυπία και στην Σταυρούλα Παπασταύρου. Μια συνεντευξη στην οποία ο συγγραφέας λέει πολλά ενδιαφέροντα ,για τις Ένοπλες Δυνάμεις αλλά και για την κρίση. Πάντα ανατρεπτικός και αιχμηρός λέει μεγάλες αλήθειες . «Τους έχουμε παρεξηγήσει τους στρατιωτικούς. Τους βάζουμε απέναντι, αλλά είναι σαν τους γιατρούς, τους θέλουμε αχρείαστους, αλλά τους χρειαζόμαστε”, λέει . Και για την Χρυσή Αυγή;
«Οι αριστεροί έφτιαξαν τη Χρυσή Αυγή, εξορίζοντας την έννοια της πατρίδας από το λεξιλόγιό τους» λέει.
Ολόκληρο το άρθρο της Σταυρούλας Παπασπύρου στην Ελευθεροτυπία :
<<Ο Διονύσης Χαριτόπουλος το 'χει ξεκαθαρίσει από παλιά κι απ' ό,τι φαίνεται δεν πρόκειται ν' αλλάξει ρότα: «Δεν είμαι παραμυθάς ούτε επαγγελματίας συγγραφέας. Θα μπορούσα κάλλιστα να δίνω από ένα επινοημένο γραπτό το μήνα αλλά δεν μ' ενδιαφέρει, ας το κάνουν άλλοι. Με εξαίρεση τη βιογραφία του Αρη, όλα τα έργα μου βιωματικά είναι».
.jpg)
Βρισκόμαστε στο κολωνακιώτικο καφέ όπου δίνει καθημερινά το «παρών», όποτε κατεβαίνει από το Βελούχι, και αφορμή έχουν δώσει οι «Πρόβες πολέμου» που κυκλοφορούν όπου να 'ναι από τον «Τόπο». «Προς τι το ενδιαφέρον; Αυτό το βιβλίο δεν είναι για κορίτσια!» ήταν η αυθόρμητη αντίδρασή του, όταν ορίζαμε το ραντεβού μας. Δεν χρειαζόταν να το διευκρινίσει, αλλά το κάνει: «Αστειευόμουν».
Η αλήθεια είναι πως μια νουβέλα βασισμένη στις σημειώσεις ενός δόκιμου αξιωματικού στον Εβρο επί χούντας, ακόμη κι ως... εξωτικό ανάγνωσμα, λίγες πιθανότητες έχει να συνεπάρει τα γυναικεία πλήθη. Ωστόσο, από τις πρώτες κιόλας γραμμές, η κοφτή, νευρώδης γραφή του Χαριτόπουλου σε μαγνητίζει: «Μετάθεση στον Εβρο. Τόπος προορισμού για όσους δεν έχουν βύσμα. Ή έχουν ύποπτα φρονήματα. Εξορία για τα μαμόθρεφτα. Καρφί δε μου καίγεται. Γουστάρω κιόλας. Να δούμε πώς ζει και ο υπόλοιπος κόσμος. Τι είμαστε εμείς στην Αθήνα. Γαλαζοαίματοι;». Για τον ανώνυμο -εκ Πειραιώς προερχόμενο- αφηγητή που καταφθάνει τον Νοέμβριο του '67 στα σύνορα με μια ολοκαίνουργια δερμάτινη βαλίτσα, «η ζωή δεν είναι για φόβο. Κι όταν είσαι στα είκοσι, γουστάρεις περιπέτεια. Αγνωστα μέρη. Ερωτες, μεθύσια, ντράβαλα. Ακόμα κι ο πόλεμος έχει ανομολόγητη γοητεία».
Ολα γι' αυτόν είναι πρωτόγνωρα: ο τόπος, οι άνθρωποι, ο παχυλός μισθός του, η ένταση που κυκλοφορεί στην ατμόσφαιρα, τα αυξημένα μέτρα ασφαλείας... «Ψιθυρίζεται ότι λύνεται το Κυπριακό» κι όλοι στον Εβρο κοιτάζουν απέναντι, προετοιμαζόμενοι για «ζοριλίκια». Οι στρατιώτες γύρω του γράφουν γράμματα -«κάνουν παράπονα, στέλνουν αγάπες»- αλλά εκείνος, όσο περιπλανιέται στις μονάδες της Ορεστιάδας, της Αλεξανδρούπολης, του Διδυμότειχου, γράφει στον εαυτό του. Σημειώνει ό,τι πιάνουν οι κεραίες του και δεν μπορεί να θεωρηθεί απόρρητο, σκιτσάρει φάτσες, φρονήματα και διαλέκτους, αποτυπώνει τσάρκες, ενέδρες και καψώνια, κι αυτό το «ρεπορτάζ», που είναι και εξομόλογηση ταυτόχρονα, γίνεται μωσαϊκό που χωράει τους πάντες: τζογαδόρους, χαρτοπαίχτες, «γραψαρχίδες», «κάργα ντίκτα» στρατηγούς-απομεινάρια του Εμφυλίου, «μαγκάκια της φακής», τσογλάνια, «χρυσές κλάρες», πλακατζήδες, τρελαμένους, αισθηματίες... Πώς θ' αντιδράσουν άραγε οι παραπάνω όταν σημάνουν οι σειρήνες του πολέμου;
Οπως ισχυριζόταν ο Χαριτόπουλος σ' ένα παλιότερο άρθρο του περί πατριωτισμού, που εντάχθηκε στη συλλογή «Ημών των Ιδίων», «ένα γεγονός που έχει επιμελώς αποσιωπηθεί είναι ότι στις 16 Νοεμβρίου 1967 η τουρκική εθνοσυνέλευση κήρυξε τον πόλεμο εναντίον της Ελλάδας».
Ο πόλεμος που δεν έγινε το '67 και η Μεραρχία
Επικαλούμενος στο άρθρο του τη μαρτυρία ενός ιλάρχου, περιέγραφε το σκηνικό που είχε διαμορφωθεί στα σύνορα εκείνες τις μέρες κι εξυμνούσε το κουράγιο και την αυτοθυσία που είχαν επιδείξει όλοι όσοι υπηρετούσαν στον «κάλαθο των αχρήστων», που ήταν ανέκαθεν για το στρατό ο Εβρος. Μ' αυτό το γεγονός, το οποίο βίωσε κι ο ίδιος όπως όλα δείχνουν, κορυφώνεται και η νέα του νουβέλα:
«Εχουν αλλάξει. Οχι οι μόνιμοι αξιωματικοί. Αυτοί και τις καλές μέρες είναι σοβαροί. Προσηλωμένοι. Οι έφεδροι αξιωματικοί άλλαξαν. Προσεκτικοί. Υπεύθυνοι. Και οι στρατιώτες. Ολοι πρόθυμοι. Να βοηθήσουν. Τίποτα πια δεν θεωρούν αγγαρεία» διαβάζουμε. «Παρατηρώ τα παιδιά γύρω μου. Ούτε ένα δεν δείχνει φόβο. Ούτε ένα. Φέγγουν αλλιώς τα πρόσωπά τους. Κάτι αγαπησιάρικο με πιάνει. Αρχίζω να τους βρίζω, να καλύπτονται καλύτερα. Γελάνε. Καταλαβαίνουν. Σφίγγουν το Μ1 τους σαν να κρέμονται πάνω του. Το δικό μου μαλακοπίστολο μου είναι σχεδόν άχρηστο. Κάνω μια μακάβρια σκέψη. Θα πάρω το Μ1 του πρώτου που θα πληγωθεί ή θα σκοτωθεί. Την παίρνω αμέσως πίσω». Και λίγο παρακάτω: «Σκέφτομαι κάτι μπούληδες που κάνουν τον άρρωστο. Για να βγουν ανίκανοι προς στράτευση. Και κάτι νούμερα που το παίζουν παλαβοί. Απαλλάσσονται κι αυτοί. Σπιτάκι τους. Παλικαράκια, όσο αξίζει η ζωούλα σας αξίζει κι η δική μου. Αλλά τώρα δεν θα ήθελα να είμαι πουθενά αλλού».
Τελικά, η σύγκρουση αποσοβήθηκε. Ενας από τους όρους που έθεσαν οι Τούρκοι για να μην εισβάλουν ήταν η απόσυρση της ελληνικής μεραρχίας από την Κύπρο... Οι συνταγματάρχες της χούντας «διάλεξαν να σώσουν το καθεστώς και σακάτεψαν την πατρίδα». Εκτοτε, σύμφωνα με τον Χαριτόπουλο, χάνουμε σταθερά τα δικαιώματά μας απέναντί τους.
Ο σημερινός στρατός
Ωστόσο, όπως ισχυρίζεται σήμερα, παρά τις μίζες, τα σκάνδαλα, τα ελαττωματικά υποβρύχια κι όλα τα συμπαρομαρτούντα, «ο στρατός μας είναι πολύ καλά εξοπλισμένος». Κι όπως επιμένει, «τους έχουμε παρεξηγήσει τους στρατιωτικούς. Τους βάζουμε απέναντι, αλλά είναι σαν τους γιατρούς, τους θέλουμε αχρείαστους, αλλά τους χρειαζόμαστε!».
Συμμερίζεται άραγε την άποψη ότι μέρες πολέμου ζούμε τρόπον τινά και τώρα; «Θεωρώ ότι τα περί νέας κατοχής κι ερημοποίησης της χώρας είναι δημοσιογραφικές τερατολογίες», απαντάει. «Εχουμε όλο το εικοσιτετράωρο ρεύμα και νερό και τα νοσοκομεία μας, παρά τα μύρια προβλήματά τους, εξακολουθούν να λειτουργούνε. Η κοινωνία μας έχει αντιδράσει πολύ καλά μέχρι σήμερα. Αρκεί να δούμε τι πλάτες έβαλε στην κρίση η τόσο λοιδορημένη ελληνική οικογένεια: 1,8 εκατομμύριο άνθρωποι εμφανίζονται στις φορολογικές δηλώσεις ως φιλοξενούμενοι...».
Για την Χρυσή Αυγή και την πατρίδα
Τι κι αν ο ίδιος, αναγνωρίζοντας στον εαυτό του «το δικαίωμα στην ουτοπία», ψηφίζει -όποτε ψηφίζει- ΚΚΕ; Εχει να σύρει τα εξ αμάξης στην «αυτιστική» Αριστερά «που λοιδορεί κάθε λαϊκό τομέμ», από το ποδόσφαιρο ώς τον Καζαντζίδη. «Οι αριστεροί έφτιαξαν τη Χρυσή Αυγή, εξορίζοντας την έννοια της πατρίδας από το λεξιλόγιό τους» λέει. «Δεν το καταλαβαίνουμε επειδή το θεωρούμε δεδομένο, αλλά ζούμε σ' έναν από τους τελευταίους παραδείσους.
»Οπως έλεγα στα παιδιά μου όταν φεύγαν στην Αγγλία για σπουδές, αν θέλετε καριέρα μείνετε έξω, αλλά αν θέλετε να ζήσετε σαν άνθρωποι πρέπει να γυρίσετε πίσω. Αν εμείς, σαν να φτύνουμε τα μούτρα μας στον καθρέφτη, αναρωτιόμαστε τι ν' αγαπήσουμε στην Ελλάδα, τι να πουν οι ξένοι;».
Για την ΕΕ, τον ΣΥΡΙΖΑ
Η τύχη μας, για τον Χαριτόπουλο, είναι συνδεδεμένη με την Ευρωπαϊκή Ενωση -«αν ανακάμψει εκείνη, θ' ανακάμψουμε με τη σειρά μας». Κι αν στις επόμενες εκλογές βγει ο ΣΥΡΙΖΑ, «θα 'χουμε ακόμη μια γελοία κατάσταση ν' αντιμετωπίσουμε. Το ξύλο που έφαγα στα χρόνια του παππού Καραμανλή, δεν το 'χω φάει ποτέ άλλοτε στη ζωή μου. Ο τελευταίος όμως σοβαρός πολιτικός που είχαμε, εκείνος ήταν»>>.
Ο συγγραφέας Χαριτόπουλος , που έχει δημοσίως πει ότι ψηφίζει ΚΚΕ έγραψε ένα νέο βιβλίο, με τίτλο “Πρόβες Πολέμου”. Είναι μια νουβέλα που ασχολείται με όσα έγιναν σε μονάδες του Έβρου ,μετά από το πραξικοπημα του 1967. Πρωταγωνιστής του βιβλίου ένας Έφεδρος Δόκιμος Αξιωματικός που δεν έχει κανένα “βύσμα” και τα πολιτικά του φρονήματα είναι “΄ύποπτα”.
Ο Δόκιμος μετατίθεται εκεί και περιπλανιέται σε σε μονάδες της Ορεστιάδας, του Διδυμότειχου και της Αλεξανδρούπολης.«Τριάντα μέρες κλειστά τα σχολεία στον Έβρο. Τριάντα μέρες άδεια τα στρατόπεδα. Οι στρατιώτες στο ποτάμι. Σε θέσεις μάχης για τους Τούρκους. Μετά σκοτωθήκαμε μεταξύ μας», σημειώνει ο συγγραφέας στο λιτό Δελτίο Τύπου για το βιβλίο του που βγάζουν οι εκδόσεις ΤΟΠΟΣ.
Ο Διονύσης Χαριτόπουλος πριν μερικές μέρες μίλησε στην Ελευθεροτυπία και στην Σταυρούλα Παπασταύρου. Μια συνεντευξη στην οποία ο συγγραφέας λέει πολλά ενδιαφέροντα ,για τις Ένοπλες Δυνάμεις αλλά και για την κρίση. Πάντα ανατρεπτικός και αιχμηρός λέει μεγάλες αλήθειες . «Τους έχουμε παρεξηγήσει τους στρατιωτικούς. Τους βάζουμε απέναντι, αλλά είναι σαν τους γιατρούς, τους θέλουμε αχρείαστους, αλλά τους χρειαζόμαστε”, λέει . Και για την Χρυσή Αυγή;
«Οι αριστεροί έφτιαξαν τη Χρυσή Αυγή, εξορίζοντας την έννοια της πατρίδας από το λεξιλόγιό τους» λέει.
Ολόκληρο το άρθρο της Σταυρούλας Παπασπύρου στην Ελευθεροτυπία :
<<Ο Διονύσης Χαριτόπουλος το 'χει ξεκαθαρίσει από παλιά κι απ' ό,τι φαίνεται δεν πρόκειται ν' αλλάξει ρότα: «Δεν είμαι παραμυθάς ούτε επαγγελματίας συγγραφέας. Θα μπορούσα κάλλιστα να δίνω από ένα επινοημένο γραπτό το μήνα αλλά δεν μ' ενδιαφέρει, ας το κάνουν άλλοι. Με εξαίρεση τη βιογραφία του Αρη, όλα τα έργα μου βιωματικά είναι».
Βρισκόμαστε στο κολωνακιώτικο καφέ όπου δίνει καθημερινά το «παρών», όποτε κατεβαίνει από το Βελούχι, και αφορμή έχουν δώσει οι «Πρόβες πολέμου» που κυκλοφορούν όπου να 'ναι από τον «Τόπο». «Προς τι το ενδιαφέρον; Αυτό το βιβλίο δεν είναι για κορίτσια!» ήταν η αυθόρμητη αντίδρασή του, όταν ορίζαμε το ραντεβού μας. Δεν χρειαζόταν να το διευκρινίσει, αλλά το κάνει: «Αστειευόμουν».
Η αλήθεια είναι πως μια νουβέλα βασισμένη στις σημειώσεις ενός δόκιμου αξιωματικού στον Εβρο επί χούντας, ακόμη κι ως... εξωτικό ανάγνωσμα, λίγες πιθανότητες έχει να συνεπάρει τα γυναικεία πλήθη. Ωστόσο, από τις πρώτες κιόλας γραμμές, η κοφτή, νευρώδης γραφή του Χαριτόπουλου σε μαγνητίζει: «Μετάθεση στον Εβρο. Τόπος προορισμού για όσους δεν έχουν βύσμα. Ή έχουν ύποπτα φρονήματα. Εξορία για τα μαμόθρεφτα. Καρφί δε μου καίγεται. Γουστάρω κιόλας. Να δούμε πώς ζει και ο υπόλοιπος κόσμος. Τι είμαστε εμείς στην Αθήνα. Γαλαζοαίματοι;». Για τον ανώνυμο -εκ Πειραιώς προερχόμενο- αφηγητή που καταφθάνει τον Νοέμβριο του '67 στα σύνορα με μια ολοκαίνουργια δερμάτινη βαλίτσα, «η ζωή δεν είναι για φόβο. Κι όταν είσαι στα είκοσι, γουστάρεις περιπέτεια. Αγνωστα μέρη. Ερωτες, μεθύσια, ντράβαλα. Ακόμα κι ο πόλεμος έχει ανομολόγητη γοητεία».
Ολα γι' αυτόν είναι πρωτόγνωρα: ο τόπος, οι άνθρωποι, ο παχυλός μισθός του, η ένταση που κυκλοφορεί στην ατμόσφαιρα, τα αυξημένα μέτρα ασφαλείας... «Ψιθυρίζεται ότι λύνεται το Κυπριακό» κι όλοι στον Εβρο κοιτάζουν απέναντι, προετοιμαζόμενοι για «ζοριλίκια». Οι στρατιώτες γύρω του γράφουν γράμματα -«κάνουν παράπονα, στέλνουν αγάπες»- αλλά εκείνος, όσο περιπλανιέται στις μονάδες της Ορεστιάδας, της Αλεξανδρούπολης, του Διδυμότειχου, γράφει στον εαυτό του. Σημειώνει ό,τι πιάνουν οι κεραίες του και δεν μπορεί να θεωρηθεί απόρρητο, σκιτσάρει φάτσες, φρονήματα και διαλέκτους, αποτυπώνει τσάρκες, ενέδρες και καψώνια, κι αυτό το «ρεπορτάζ», που είναι και εξομόλογηση ταυτόχρονα, γίνεται μωσαϊκό που χωράει τους πάντες: τζογαδόρους, χαρτοπαίχτες, «γραψαρχίδες», «κάργα ντίκτα» στρατηγούς-απομεινάρια του Εμφυλίου, «μαγκάκια της φακής», τσογλάνια, «χρυσές κλάρες», πλακατζήδες, τρελαμένους, αισθηματίες... Πώς θ' αντιδράσουν άραγε οι παραπάνω όταν σημάνουν οι σειρήνες του πολέμου;
Οπως ισχυριζόταν ο Χαριτόπουλος σ' ένα παλιότερο άρθρο του περί πατριωτισμού, που εντάχθηκε στη συλλογή «Ημών των Ιδίων», «ένα γεγονός που έχει επιμελώς αποσιωπηθεί είναι ότι στις 16 Νοεμβρίου 1967 η τουρκική εθνοσυνέλευση κήρυξε τον πόλεμο εναντίον της Ελλάδας».
Ο πόλεμος που δεν έγινε το '67 και η Μεραρχία
Επικαλούμενος στο άρθρο του τη μαρτυρία ενός ιλάρχου, περιέγραφε το σκηνικό που είχε διαμορφωθεί στα σύνορα εκείνες τις μέρες κι εξυμνούσε το κουράγιο και την αυτοθυσία που είχαν επιδείξει όλοι όσοι υπηρετούσαν στον «κάλαθο των αχρήστων», που ήταν ανέκαθεν για το στρατό ο Εβρος. Μ' αυτό το γεγονός, το οποίο βίωσε κι ο ίδιος όπως όλα δείχνουν, κορυφώνεται και η νέα του νουβέλα:
«Εχουν αλλάξει. Οχι οι μόνιμοι αξιωματικοί. Αυτοί και τις καλές μέρες είναι σοβαροί. Προσηλωμένοι. Οι έφεδροι αξιωματικοί άλλαξαν. Προσεκτικοί. Υπεύθυνοι. Και οι στρατιώτες. Ολοι πρόθυμοι. Να βοηθήσουν. Τίποτα πια δεν θεωρούν αγγαρεία» διαβάζουμε. «Παρατηρώ τα παιδιά γύρω μου. Ούτε ένα δεν δείχνει φόβο. Ούτε ένα. Φέγγουν αλλιώς τα πρόσωπά τους. Κάτι αγαπησιάρικο με πιάνει. Αρχίζω να τους βρίζω, να καλύπτονται καλύτερα. Γελάνε. Καταλαβαίνουν. Σφίγγουν το Μ1 τους σαν να κρέμονται πάνω του. Το δικό μου μαλακοπίστολο μου είναι σχεδόν άχρηστο. Κάνω μια μακάβρια σκέψη. Θα πάρω το Μ1 του πρώτου που θα πληγωθεί ή θα σκοτωθεί. Την παίρνω αμέσως πίσω». Και λίγο παρακάτω: «Σκέφτομαι κάτι μπούληδες που κάνουν τον άρρωστο. Για να βγουν ανίκανοι προς στράτευση. Και κάτι νούμερα που το παίζουν παλαβοί. Απαλλάσσονται κι αυτοί. Σπιτάκι τους. Παλικαράκια, όσο αξίζει η ζωούλα σας αξίζει κι η δική μου. Αλλά τώρα δεν θα ήθελα να είμαι πουθενά αλλού».
Τελικά, η σύγκρουση αποσοβήθηκε. Ενας από τους όρους που έθεσαν οι Τούρκοι για να μην εισβάλουν ήταν η απόσυρση της ελληνικής μεραρχίας από την Κύπρο... Οι συνταγματάρχες της χούντας «διάλεξαν να σώσουν το καθεστώς και σακάτεψαν την πατρίδα». Εκτοτε, σύμφωνα με τον Χαριτόπουλο, χάνουμε σταθερά τα δικαιώματά μας απέναντί τους.
Ο σημερινός στρατός
Ωστόσο, όπως ισχυρίζεται σήμερα, παρά τις μίζες, τα σκάνδαλα, τα ελαττωματικά υποβρύχια κι όλα τα συμπαρομαρτούντα, «ο στρατός μας είναι πολύ καλά εξοπλισμένος». Κι όπως επιμένει, «τους έχουμε παρεξηγήσει τους στρατιωτικούς. Τους βάζουμε απέναντι, αλλά είναι σαν τους γιατρούς, τους θέλουμε αχρείαστους, αλλά τους χρειαζόμαστε!».
Συμμερίζεται άραγε την άποψη ότι μέρες πολέμου ζούμε τρόπον τινά και τώρα; «Θεωρώ ότι τα περί νέας κατοχής κι ερημοποίησης της χώρας είναι δημοσιογραφικές τερατολογίες», απαντάει. «Εχουμε όλο το εικοσιτετράωρο ρεύμα και νερό και τα νοσοκομεία μας, παρά τα μύρια προβλήματά τους, εξακολουθούν να λειτουργούνε. Η κοινωνία μας έχει αντιδράσει πολύ καλά μέχρι σήμερα. Αρκεί να δούμε τι πλάτες έβαλε στην κρίση η τόσο λοιδορημένη ελληνική οικογένεια: 1,8 εκατομμύριο άνθρωποι εμφανίζονται στις φορολογικές δηλώσεις ως φιλοξενούμενοι...».
Για την Χρυσή Αυγή και την πατρίδα
Τι κι αν ο ίδιος, αναγνωρίζοντας στον εαυτό του «το δικαίωμα στην ουτοπία», ψηφίζει -όποτε ψηφίζει- ΚΚΕ; Εχει να σύρει τα εξ αμάξης στην «αυτιστική» Αριστερά «που λοιδορεί κάθε λαϊκό τομέμ», από το ποδόσφαιρο ώς τον Καζαντζίδη. «Οι αριστεροί έφτιαξαν τη Χρυσή Αυγή, εξορίζοντας την έννοια της πατρίδας από το λεξιλόγιό τους» λέει. «Δεν το καταλαβαίνουμε επειδή το θεωρούμε δεδομένο, αλλά ζούμε σ' έναν από τους τελευταίους παραδείσους.
»Οπως έλεγα στα παιδιά μου όταν φεύγαν στην Αγγλία για σπουδές, αν θέλετε καριέρα μείνετε έξω, αλλά αν θέλετε να ζήσετε σαν άνθρωποι πρέπει να γυρίσετε πίσω. Αν εμείς, σαν να φτύνουμε τα μούτρα μας στον καθρέφτη, αναρωτιόμαστε τι ν' αγαπήσουμε στην Ελλάδα, τι να πουν οι ξένοι;».
Για την ΕΕ, τον ΣΥΡΙΖΑ
Η τύχη μας, για τον Χαριτόπουλο, είναι συνδεδεμένη με την Ευρωπαϊκή Ενωση -«αν ανακάμψει εκείνη, θ' ανακάμψουμε με τη σειρά μας». Κι αν στις επόμενες εκλογές βγει ο ΣΥΡΙΖΑ, «θα 'χουμε ακόμη μια γελοία κατάσταση ν' αντιμετωπίσουμε. Το ξύλο που έφαγα στα χρόνια του παππού Καραμανλή, δεν το 'χω φάει ποτέ άλλοτε στη ζωή μου. Ο τελευταίος όμως σοβαρός πολιτικός που είχαμε, εκείνος ήταν»>>.
http://www.onalert.gr/
ΑΠΟΦΑΣΗ – ΒΟΜΒΑ ΤΗΣ ΔΙΚΑΙΟΣΥΝΗΣ ΓΙΑ ΤΟΥΣ ΦΟΡΟΦΥΓΑΔΕΣ ΤΗΣ HOECHTIEF! Φέρτε τα 600 εκ που κλέψατε!
Φως στο έγκλημα Σημίτη, Παπακωνσταντίνου και Χατζηδάκη με απόφαση των τριών ηρωϊκών λειτουργών του διοικητικού εφετείου:
Η Πρόεδρος Εφετών Μαρίνα Πιπεράκη-Πρέκα
Ο εφέτης εισηγητής Νικόλαος Παπαμιχαλόπουλος
Η εφέτης, Ελένη Ιατρού.
Στις 24 Οκτωβρίου λοιπόν, το Ολυμπία αποκάλυψε το έγγραφο των φορολογικών αρχών που τεκμηρίωνε την φοροκλοπή των Γερμανών της Χόχτιφ για το αεροδρόμιο των Σπάτων: ΤΟ ΝΤΟΚΟΥΜΕΝΤΟ ΤΗΣ ΝΤΡΟΠΗΣ: ΝΑΙ, ΟΙ ΓΕΡΜΑΝΟΙ ΔΕΝ ΠΛΗΡΩΣΑΝ ΤΟΝ ΦΠΑ ΚΑΙ ΕΦΥΓΑΝ ΑΝΕΝΟΧΛΗΤΟΙ!
Οι Γερμανοί με τις πλάτες Παπακωνσταντίνου και μετέπειτα Στουρνάρα – Χατζηδάκη, προσέφυγαν βάσει της…
λεοντείου συμβάσεως που τους είχε εκχωρήσει η συμπαιγνία Μητσοτάκη – Σημίτη, στα Βρετανικά δικαστήρια. Όπου φυσικά δικαιώθηκαν αφού η συγκυβέρνηση των υποτακτικών για άλλη μια φορά εγκατέλειψε τα δίκαια του κράτους έναντι των Γερμανών φοροφυγάδων. Οι παμπόνηροι γερμανοί λοιπόν, είχαν προλάβει να πουλήσουν το μερίδιο τους σε Καναδικό fund χρησιμοποιώντας την απόφαση του Βρετανικού δικαστηρίου ως άλλοθι για να κρύψουν το κολοσσιαίο χρέος έναντι του Ελληνικού δημοσίου.
Η απόφαση της Ελληνικής δικαιοσύνης όμως, όχι μόνον αναγνωρίζει το έγκλημα της γερμανικής εταιρείας, αλλά νομιμοποιεί και τα πρόστιμα που θα επιβάλλουν οι φορολογικές αρχές πέραν του χρέους των 600 εκ. Ευρώ. Ένα προσδοκώμενο έσοδο που θα φτάσει τις αναμενόμενες εισπράξεις από την φοροεπιδρομή στον Έλληνα πολίτη μέσω του ΕΝΦΙΑ!
Οι φορολογικές αρχές θα πρέπει τώρα να εκδώσουν εντάλματα σύλληψης, όπως θα έκαναν για κάθε Έλληνα πολίτη και κατασχετήρια έναντι της Χόχτιφ που εξακολουθεί να παίρνει δουλειές από το δημόσιο.
Εύγε στους δικαστές, αναμένουμε τις άμεσες ενέργειες του κρατικού μηχανισμού. Όποιος κωλυσιεργήσει, θα είναι συνεργός σε ένα οικονομικό έγκλημα κατά της πατρίδας.
Όπως επίσης και τα ασφαλιστικά ταμεία θα πρέπει να διεκδικήσουν την εισφοροδιαφυγή της εταιρείας που δεν κατέβαλλε τις ασφαλιστικές εισφορές κατά την κατασκευή του έργου. Ζημία άνω του 1 δις για τα ασφαλιστικά ταμεία που ψάχνουν εναγωνίως λεφτά.
Με πληροφορίες από το newmoney.
ΑΠΑΓΟΡΕΥΕΙ ΤΗ "ΝΑΤΟΠΟΙΗΣΗ" ΤΩΝ ΣΚΟΠΙΩΝ ΓΙΑ ΤΗΝ ΟΠΟΙΑ ΕΠΕΣΕ Η ΚΥΒΕΡΝΗΣΗ Κ.ΚΑΡΑΜΑΝΛΗ
Για πρώτη φορά η Ρωσία θέτει βέτο στην επέκταση του ΝΑΤΟ στις βαλκανικές χώρες και ειδικότερα στα Σκόπια που αφορά άμεσα την Ελλάδα που πολεμά μόνη της την ένταξή τους στην Βορειοατλαντική Συμμαχία κάτι που το "πλήρωσε" η κυβέρνηση Κ.Καραμανλη όταν απέτρεψε την ΝΑΤΟποίηση του κρατικού μορφώματος στη Σύνοδο του Βουκουρεστίου.
Η Ρωσία κατέστησε σαφές ότι δεν "επιρέπεται" επιπλέον επέκταση του ΝΑΤΟ σε βαλκανικές και ανατολικοευρωπαϊκές χώρες αλλιώς...θα υπάρξουν αντίστοιχες επεκτάσεις της Ρωσίας και των συμμάχων της σε άλλες περιοχές, όπως η Υπερδνειστερία στην Μολδαβία, Οσετία και Αμπχαζία στην Γεωργία, και συνέχεια σε ρωσικές περιοχές που τώρα ανηκουν δοικητικά στην Ουκρανία, όπως το Χάρκοβο, την Χερσών και την Οδησσό.
Ενδεχόμενη επέκταση του ΝΑΤΟ προς τη Βοσνία, την Πρώην Γιουγκοσλαβική Δημοκρατία της Μακεδονίας και το Μαυροβούνιο θα θεωρούνταν «πρόκληση», δήλωσε ο Ρώσος υπουργός Εξωτερικών σε συνέντευξή του.
Η Μόσχα αντιτίθεται σε οποιαδήποτε επέκταση του ΝΑΤΟ προς πρώην κομμουνιστικές περιοχές της ανατολικής και της νοτιοανατολικής Ευρώπης. Το Μαυροβούνιο, η ΠΓΔΜ και η Βοσνία επιδιώκουν να ενταχθούν στη δυτική στρατιωτική συμμαχία, ακολουθώντας τα ίχνη της Αλβανίας και την Κροατίας, που έγιναν μέλη της το 2009.
Ερωτηθείς σχετικά με την ένταξη των τριών χωρών στο ΝΑΤΟ, ο Ρώσος υπουργός Εξωτερικών Σεργκέι Λαβρόφ δήλωσε προς τη βοσνιακή εφημερίδα «Ντνέβνι Αβάζ»: «Αναφορικά με την επέκταση του ΝΑΤΟ, την θεωρώ σφάλμα, ακόμη και πρόκληση».
«Είναι, κατά κάποιον τρόπο, μια ανεύθυνη πολιτική που υπονομεύει την αποφασιστικότητα να οικοδομηθεί ένα σύστημα ίσης και κοινής ασφάλειας στην Ευρώπη, ίσης για τον καθένα ανεξάρτητα από το αν μια χώρα είναι μέλος αυτού ή του άλλου συνασπισμού».
Ο Λαβρόφ επιβεβαίωσε πως ο Ρώσος πρόεδρος Βλαντίμιρ Πούτιν θα επισκεφθεί στα μέσα Οκτωβρίου τη Σερβία με την ευκαιρία της 70ής επετείου της απελευθέρωσης, από τους γιουγκοσλάβους Παρτιζάνους και τον σοβιετικό στρατό, του Βελιγραδίου από τη ναζιστική κατοχή.
Από τις χώρες που έχουν προκύψει από την πρώην Γιουγκοσλαβία, μόνον η Σερβία, ο στενότερος σύμμαχος της Ρωσίας στην περιοχή, δεν επιδιώκει την ένταξη στο ΝΑΤΟ. Είναι ξεκάθαρο πως η Ρωσία είναι αποφασισμένη να βάλει τέλος στην αμερικανική επέκταση, και αντίστοιχα πραγματοποιεί κινήσεις περικύκλωσης των ΗΠΑ μέσω των χωρών της Λατινικής Αμερικής.
Στην Λ.Αμέρικα πλην της αμερικανοκρατούμενης Κολομβίας οι λαοί των χωρών δεν θέλουν να βλέπουν τις ΗΠΑ ούτε...ζωγραφιστές, και γι΄αυτό έχουν αναπτύξει στενές σχέσεις με την Ρωσία και την Κίνα οι οποίες από κοινού επιθυμούν την δίεισδυση στην περιοχή ως αντιστάθμισμα της στρατηγικής περικύκλωσης που επιχειρούν οι ΗΠΑ και των δύο υπερδυνάμεων.
Η Ρωσία για πρώτη φορά δεν "επιτρέπει" ρητά την επέκταση στα Βαλκάνια του ΝΑΤΟ κάτι που αφορά άμεσα την Ελλάδα στην περίπτωση των Σκοπίων και χρειάζεται μια ελληνική κυβέρνηση που να το εκμεταλευθεί προς το εθνικό συμφέρον.
Εγγραφή σε:
Αναρτήσεις (Atom)