Μπορεί οι Ευρωπαίοι να εμφανίζονται αποφασισμένοι να λύσουν το πρόβλημα της κρίσης χρέους, ωστόσο δεν είναι πλέον κρυφό στους αναλυτές και τους επενδυτές ότι με τις λύσεις που προτείνονται οδεύουμε ολοταχώς σε μία παταγώδη κατάρρευση του παγκόσμιου χρηματοπιστωτικού συστήματος χωρίς προηγούμενο...
Σύμφωνα με τους αναλυτές οι Ευρωπαίοι πήραν μία απόφαση που δεν έχει ξαναληφθεί από τον Δεύτερο Παγκόσμιο Πόλεμο. Αποφάσισαν να αυστηροποιήσουν τόσο πολύ τα δημοσιονομικά κριτήρια, υπό το φόβο των σοβαρών κυρώσεων για τα απείθαρχα μέλη της ευρωζώνης, ενώ την ίδια ώρα απαγόρευσαν στην Ευρωπαϊκή Κεντρική Τράπεζα να προχωρήσει στο τύπωμα χρήματος ώστε να μην χρηματοδοτηθούν τα χρέη των κυβερνήσεων.
Χωρίς αμφιβολία τέτοιες λύσεις είναι γερμανικής εμπνεύσεως. Προτάσσουν τη σκληρή λιτότητα με κάθε κόστος, και με το ρίσκο το χρέος να φτάσει σε επίπεδα ρεκορ την ώρα που η οικονομία συρρικνώνεται.
Οι αναλυτές επισημαίνουν 17 σημάδια κρούοντας τον κώδωνα του κινδύνου ότι η παγκόσμια οικονομία οδεύει προς ένα χρηματοπιστωτικό κραχ.
1.Η μείωση των κρατικών δαπανών προκαλεί ταυτόχρονα επιβράδυνση της ανάπτυξης. Ήδη το είδαμε να συμβαίνει στην Ελλάδα, ενώ τώρα την ίδια πολιτική ετοιμάζονται να επιβάλλουν και στην υπόλοιπη Ευρώπη
2.Αφού οι ρυθμοί της οικονομίας κινδυνεύουν να πέσουν ανησυχητικά, η ανεργία θα κλιμακωθεί. Ήδη τα ποσοστά σε δέκα περίπου μέλη της ευρωζώνης έχουν ξεπεράσει το 10%, με απρόβλεπτες συνέπειες σε περίπτωση που επιστρέψουν σε υφεσιακό περιβάλλον.
3.Την ώρα που πολλές κυβερνήσεις δεν μπορούν να αποκαστήσουν το φθηνό δανεισμό τους, οι Γερμανοί, και άλλα ισχυρά κράτη, δείχνουν ότι «αρρωσταίνουν» σε οποιοδήποτε σχέδιο διάσωσης.
4.Ενώ θεωρητικά η Ευρωπαϊκή Κεντρική Τράπεζα μπορεί να προχωρήσει στο τύπωμα χρήματος αγοράζοντας παράλληλα και κρατικό χρέος, οι Ευρωπαίο δεν θέλουν ούτε να το ακούν, με τον κίνδυνο διάσπασης της ευρωζώνης να είναι ολοένα και πιο κοντά.
5.Δεν είναι πολλοί αυτοί που πιστεύουν ότι μέχρι το τέλος του επόμενου καλοκαιριού θα έχει ολοκληρωθεί η αναθεώρηση της ευρωπαϊκής συνθήκης. Η πραγματικότητα είναι τελείως διαφορετική, όπως άλλωστε την αποτύπωσε πριν από λίγες μέρες και η Αγκέλα Μέρκελ, αναφέροντας ότι η επίλυση της κρίσης χρέους θα πάρει πολλά χρόνια. Και οι αναλυτές απορούν... γιατί ο χρόνος τελειώνει.
6.Η Ευρώπη δεν διαθέτει κανέναν μηχανισμό κοινής έκδοσης ομολόγων, μεταφοράς κεφαλαίων και Υπουργείου Οικονομικών, ενώ και οι μηχανισμοί ESM και EFSF δεν διαθέτουν κάποιο σαφές θεσμικό πλαίσιο.
7.Κανένας δεν θέλει πια να δανείζει τις ευρωπαϊκές τράπεζες. Δεκάδες ευρωπαϊκές τράπεζες βρίσκονται σε μεγάλο κίνδυνο, ενώ την ίδια ώρα μόνο οι Κεντρικές Τράπεζες μπορούν να τους παράσχουν κάποια εργαλεία ρευστότητας.
8.Η πιστωτική επέκταση των ευρωπαϊκών τραπεζών έχει μειωθεί δραματικά, την ώρα που οι ίδιες προσπαθούν να ενισχύσουν σε ένα «εχθρικό περιβάλλον» τους δείκτες κεφαλαιακής επάρκειας τους.
9.Οι ευρωπαϊκές τράπεζες είναι κυριολεκτικά φορτωμένες με κρατικά ομόλογα, τα οποία έχουν μετατραπεί σε τοξικά, εντείνοντας τον πανικό στην προσπάθεια τους να τα ξεφορτωθούν.
10.Οι αποδόσεις των ευρωπαϊκών κρατικών ομολόγων παραμένουν σε απίστευτα υψηλά επίπεδα, ενώ η ΕΚΤ έχει ξοδέψει περί τα 274 δις. δολάρια για να αποσυμπιέσει την αγορά
11. Οι αποδόσεις των ομολόγων γίνονται ολοένα και πιο σημαντικές αν αναλογιστεί κανείς ότι το 2012 οι κυβερνήσεις θα πρέπει να αναχρηματοδοτήσουν σημαντικό μέρος των ομολόγων που λήγουν.
12.Οι οίκοι αξιολόγησης έχουν προβεί σε αυστηρές προειδοποιήσεις για τις επικείμενες υποβαθμίσεις που αναμένεται να υπάρξουν στην Ευρώπη
13.Οι μετοχές των μεγαλύτερων ευρωπαϊκών τραπεζών σχεδόν έχουν καταρρεύσει
14.Ήδη έχουν φύγει σημαντικά κεφάλαια από τις ευρωπαϊκές τράπεζες, με πολλούς αναλυτές να έχουν αρχίσει να κάνουν λόγο για bank run
15. Την ώρα που η ύφεση είναι προ των πυλών, το νέο σύμφωνο που προτείνεται δένει τα χέρια των κυβερνήσεων αναφορικά με την αύξηση των κρατικών δαπανών ώστε να τονωθεί η ανάπτυξη
Η εξίσωση σύμφωνα με τους αναλυτές οδηγεί σε ένα συμπέρασμα: Ότι η Ευρώπη έχει πολύ μεγάλο πρόβλημα και η κατάληξη μόνο αισιόδοξη δεν θα είναι. Κι αυτό γιατί η εξίσωση έχει ως εξής:
Σκληρή λιτότητα + τοξικά επίπεδα κυβερνητικού χρέους + αύξηση των αποδόσεων των ομολόγων + έλλειψη εμπιστοσύνης στο τραπεζικό σύστημα + υπερμόχλευση των τραπεζικών ισολογισμών = Χρηματοπιστωτικό κραχ
Πηγή
Σύμφωνα με τους αναλυτές οι Ευρωπαίοι πήραν μία απόφαση που δεν έχει ξαναληφθεί από τον Δεύτερο Παγκόσμιο Πόλεμο. Αποφάσισαν να αυστηροποιήσουν τόσο πολύ τα δημοσιονομικά κριτήρια, υπό το φόβο των σοβαρών κυρώσεων για τα απείθαρχα μέλη της ευρωζώνης, ενώ την ίδια ώρα απαγόρευσαν στην Ευρωπαϊκή Κεντρική Τράπεζα να προχωρήσει στο τύπωμα χρήματος ώστε να μην χρηματοδοτηθούν τα χρέη των κυβερνήσεων.
Χωρίς αμφιβολία τέτοιες λύσεις είναι γερμανικής εμπνεύσεως. Προτάσσουν τη σκληρή λιτότητα με κάθε κόστος, και με το ρίσκο το χρέος να φτάσει σε επίπεδα ρεκορ την ώρα που η οικονομία συρρικνώνεται.
Οι αναλυτές επισημαίνουν 17 σημάδια κρούοντας τον κώδωνα του κινδύνου ότι η παγκόσμια οικονομία οδεύει προς ένα χρηματοπιστωτικό κραχ.
1.Η μείωση των κρατικών δαπανών προκαλεί ταυτόχρονα επιβράδυνση της ανάπτυξης. Ήδη το είδαμε να συμβαίνει στην Ελλάδα, ενώ τώρα την ίδια πολιτική ετοιμάζονται να επιβάλλουν και στην υπόλοιπη Ευρώπη
2.Αφού οι ρυθμοί της οικονομίας κινδυνεύουν να πέσουν ανησυχητικά, η ανεργία θα κλιμακωθεί. Ήδη τα ποσοστά σε δέκα περίπου μέλη της ευρωζώνης έχουν ξεπεράσει το 10%, με απρόβλεπτες συνέπειες σε περίπτωση που επιστρέψουν σε υφεσιακό περιβάλλον.
3.Την ώρα που πολλές κυβερνήσεις δεν μπορούν να αποκαστήσουν το φθηνό δανεισμό τους, οι Γερμανοί, και άλλα ισχυρά κράτη, δείχνουν ότι «αρρωσταίνουν» σε οποιοδήποτε σχέδιο διάσωσης.
4.Ενώ θεωρητικά η Ευρωπαϊκή Κεντρική Τράπεζα μπορεί να προχωρήσει στο τύπωμα χρήματος αγοράζοντας παράλληλα και κρατικό χρέος, οι Ευρωπαίο δεν θέλουν ούτε να το ακούν, με τον κίνδυνο διάσπασης της ευρωζώνης να είναι ολοένα και πιο κοντά.
5.Δεν είναι πολλοί αυτοί που πιστεύουν ότι μέχρι το τέλος του επόμενου καλοκαιριού θα έχει ολοκληρωθεί η αναθεώρηση της ευρωπαϊκής συνθήκης. Η πραγματικότητα είναι τελείως διαφορετική, όπως άλλωστε την αποτύπωσε πριν από λίγες μέρες και η Αγκέλα Μέρκελ, αναφέροντας ότι η επίλυση της κρίσης χρέους θα πάρει πολλά χρόνια. Και οι αναλυτές απορούν... γιατί ο χρόνος τελειώνει.
6.Η Ευρώπη δεν διαθέτει κανέναν μηχανισμό κοινής έκδοσης ομολόγων, μεταφοράς κεφαλαίων και Υπουργείου Οικονομικών, ενώ και οι μηχανισμοί ESM και EFSF δεν διαθέτουν κάποιο σαφές θεσμικό πλαίσιο.
7.Κανένας δεν θέλει πια να δανείζει τις ευρωπαϊκές τράπεζες. Δεκάδες ευρωπαϊκές τράπεζες βρίσκονται σε μεγάλο κίνδυνο, ενώ την ίδια ώρα μόνο οι Κεντρικές Τράπεζες μπορούν να τους παράσχουν κάποια εργαλεία ρευστότητας.
8.Η πιστωτική επέκταση των ευρωπαϊκών τραπεζών έχει μειωθεί δραματικά, την ώρα που οι ίδιες προσπαθούν να ενισχύσουν σε ένα «εχθρικό περιβάλλον» τους δείκτες κεφαλαιακής επάρκειας τους.
9.Οι ευρωπαϊκές τράπεζες είναι κυριολεκτικά φορτωμένες με κρατικά ομόλογα, τα οποία έχουν μετατραπεί σε τοξικά, εντείνοντας τον πανικό στην προσπάθεια τους να τα ξεφορτωθούν.
10.Οι αποδόσεις των ευρωπαϊκών κρατικών ομολόγων παραμένουν σε απίστευτα υψηλά επίπεδα, ενώ η ΕΚΤ έχει ξοδέψει περί τα 274 δις. δολάρια για να αποσυμπιέσει την αγορά
11. Οι αποδόσεις των ομολόγων γίνονται ολοένα και πιο σημαντικές αν αναλογιστεί κανείς ότι το 2012 οι κυβερνήσεις θα πρέπει να αναχρηματοδοτήσουν σημαντικό μέρος των ομολόγων που λήγουν.
12.Οι οίκοι αξιολόγησης έχουν προβεί σε αυστηρές προειδοποιήσεις για τις επικείμενες υποβαθμίσεις που αναμένεται να υπάρξουν στην Ευρώπη
13.Οι μετοχές των μεγαλύτερων ευρωπαϊκών τραπεζών σχεδόν έχουν καταρρεύσει
14.Ήδη έχουν φύγει σημαντικά κεφάλαια από τις ευρωπαϊκές τράπεζες, με πολλούς αναλυτές να έχουν αρχίσει να κάνουν λόγο για bank run
15. Την ώρα που η ύφεση είναι προ των πυλών, το νέο σύμφωνο που προτείνεται δένει τα χέρια των κυβερνήσεων αναφορικά με την αύξηση των κρατικών δαπανών ώστε να τονωθεί η ανάπτυξη
Η εξίσωση σύμφωνα με τους αναλυτές οδηγεί σε ένα συμπέρασμα: Ότι η Ευρώπη έχει πολύ μεγάλο πρόβλημα και η κατάληξη μόνο αισιόδοξη δεν θα είναι. Κι αυτό γιατί η εξίσωση έχει ως εξής:
Σκληρή λιτότητα + τοξικά επίπεδα κυβερνητικού χρέους + αύξηση των αποδόσεων των ομολόγων + έλλειψη εμπιστοσύνης στο τραπεζικό σύστημα + υπερμόχλευση των τραπεζικών ισολογισμών = Χρηματοπιστωτικό κραχ
Πηγή