Σάββατο 24 Νοεμβρίου 2012

ΚΡΑΤΟΣ ΤΡΑΜΠΟΥΚΟΣ



ΓΕΓΟΝΟΣ: κατάργησαν σχεδόν κάθε άρθρο του συντάγματος που αναφέρεται στην προστασία και τα δικαιώματα του πολίτη
ΓΕΓΟΝΟΣ: διέλυσαν κάθε έννοια δικαίου
ΓΕΓΟΝΟΣ: λαμβάνουν αποφάσεις χωρίς τις διαδικασίες που απαιτει η δημοκρατία
ΓΕΓΟΝΟΣ: πτωχαίνουν το λαό επιλεκτικά, αποφεύγοντας να θίξουν αυτούς που τους χρηματοδοτουν
ΓΕΓΟΝΟΣ: διαλύουν τη δικαιοσύνη και την ασφάλεια, επιβάλλοντας στους λειτουργούς τους μισθούς φτώχιας
ΓΕΓΟΝΟΣ: δίνουν το τελειωτικό χτύπημα στο σύστημα υγείας και τη χαριστική βολή στους γιατρούς, που μέχρι τώρα δούλεβαν απλήρωτοι και τώρα τους ζητούν ουσιαστικά να πληρώνουν κι από πάνω για να ασκούν το λειτούργημά τους
ΓΕΓΟΝΟΣ: έχουν, ουσιαστικά, βάλει χέρι στις όποιες οικονομίες είχε κάθε νοικοκύρης, για να καλυφθούν τα χρέη και οι κακοδιαχειρίσεις των γνωστών σε όλους μας «ανοικοκύρευτων»
Κύριε Σαμαρά.
Ανεχτήκαμε τα όποια λάθη ή επιλογές έκανες κατά το παρελθόν. Ανεχτήκαμε τα απροκάλυπτα ψέματα της προεκλογικής περιόδου (ότι είσασταν έτοιμοι, ότι τα είχατε μελετήσει όλα, ότι είχατε βρει τις εναλλακτικές, ότι δε θα κάνατε άλλες περικοπές...)
Καταλαβαίνουμε ακόμα και τις δεσμεύσεις που έχεις ώστε να διατηρηθεί η ισορροπία της κυβέρνησης. Την ενσυνείδητη επιλογή της απόλυτης πτώχευσης του λαού δεν την καταλαβαίνουμε, αλλά ακόμα και σε αυτό προσφέρουμε την ανοχή μας, για να κατανοήσει όλος ο υπόλοιπος κόσμος ποιος ήταν ο πραγματικός απατεώνας σε αυτή τη συμφωνία των μνημονίων.
Αυτό, όμως, που δε θα ανεχθούμε με τίποτα, είναι να αθωωθούν αυτοί που μας έριξαν στα τάρταρα, που μας μετέτρεψαν, έναν ολόκληρο λαό και τουλάχιστον δύο γενεές των νέων μας, σε «παράπλευρες απώλειες» των προσωπικών φιλοδοξιών και φιλοχρήματων επιδιώξεών τους.
Αν δε θέλεις να φανεί ότι είσαι ένα θλιβερό κακέκτυπο του Γιωργάκη, αν ο Βενιζέλος επιθυμεί να απαλλαγεί από ένα μέρος της συνευθύνης που έχει και αν ο Κουβέλης δε διαλέξει να επωμιστεί ευθύνες που δεν έχει, κύριοι, εκεί είναι η ΒΟΥΛΗ των ΕΛΛΗΝΩΝ. Τιμωρήστε τους υπεύθυνους. Και μετά, κόψτε το κεφάλι σας ,αλλά αποκαταστείστε όλες τις αδικίες που έχετε διαπράξει εναντίον του ελληνικού λαού.

Eρμής

Γερμανικό SPD: Ούτε ένα λεπτό δεν πλήρωσε η Γερμανία για την Ελλάδα


Δεν πληρώσει ούτε ένα λεπτό μέχρι στιγμή η Γερμανία για την Ελλάδα, αλλά είναι πιθανό τελικά να καταβάλει τις εγγυήσεις που έχει αναλάβει, «προειδοποιεί» ο επικεφαλής των αντιπολιτευόμενων Σοσιαλδημοκρατών (SPD) Πέερ Στάινμπρουκ σε συνέντευξή του στην κυριακάτικη Bild που προδημοσιεύεται το Σάββατο.
Στο πλαίσιο των μέχρι τώρα προγραμμάτων, το Βερολίνο έχει αναλάβει μόνο εγγυήσεις, και είναι «πιθανό» αυτές οι εγγυήσεις να καταστούν πληρωτέες, είπε ο υποψήφιος του SPD για την καγκελαρία το 2013. Η Ελλάδα, συνέχισε, δεν θα επιστρέψει στις αγορές στα επόμενα χρόνια και θα χρειαστεί «γέφυρες χρηματοδότησης, για τις οποίες θα πρέπει να φροντίσουμε εμείς, και αυτό κοστίζει».
Η Ευρωζώνη χρειάζεται «θυσίες», τόνισε ο Στάινμπρουκ, λέγοντας πως οι Γερμανοί πρέπει να έρθουν αντιμέτωποι με το ερώτημα «πόσο αξίζει για εμάς η Ευρώπη». Ο Στάινμπρουκ επανέλαβε την άποψή του ότι η Ευρωζώνη βρίσκεται «εδώ και καιρό» σε μία ένωση κοινής νομικής ευθύνης, με την ανάληψη εγγυήσεων για τα προγράμματα στήριξης.
Τον τελευταίο καιρό, το SPD έχει φέρει στην κορυφή των επικρίσεών του κατά της καγκελαρίου το «αστάθμητο» του ελληνικού προγράμματος για τα γερμανικά ταμεία, καλώντας επανειλημμένα την κυβέρνηση του Βερολίνου «να πει πόσο θα κοστίσει η ελληνική διάσωση».
Αυτό φάνηκε και στην τοποθέτηση του Στάινμπρουκ στη γερμανική Βουλή αμέσως μετά το Eurogroup, το οποίο δεν κατέληξε στις κινήσεις που πρέπει να γίνουν για το ελληνικό χρέος (ενώ «όλες οι επιλογές κοστίζουν», όπως είχε πει ο Στάινμπρουκ).
Σε ανάλογο μήκος κύματος, ο Στάινμπρουκ ανέφερε στη συνέντευξή του ότι «πρέπει να πει κανείς στους πολίτες ότι μπορεί να προκύψει οικονομική ζημιά από τα δάνεια προς την Ελλάδα».
«Ήμασταν έτοιμοι να κινητοποιήσουμε τεράστια κεφάλαια για τη γερμανική επανένωση, την οποία χαιρέτισαν όλοι μας οι γείτονες παρά τις άσχημες ιστορικές εμπειρίες» κατέληξε ο Στάινμπρουλ στη συνέντευξή του, λέγοντας πως «τώρα πρέπει να αντιμετωπίσουμε το ερώτημα, πόσο αξίζει για εμάς η Ευρώπη».
Τμήμα ειδήσεων defencenet.gr

Το πρόβλημα της Αμερικής με την Κίνα


Ο Σι Τζιν Πινγκ, ο νέος πρόεδρος της Κίνας, επισκέφθηκε τις ΗΠΑ για πρώτη φορά τον Μάιο του 1980. Ήταν 27 χρόνων και συνόδευε τον ανώτατο αξιωματούχο του στρατού Τζενγκ Μπιάο. Οι Αμερικάνοι δεν είχαν και πολλούς λόγους τότε για να προσέξουν τον Τζενγκ, γράφει ο Χάρολντ Μπράουν, υπουργός Άμυνας επί προεδρίας Τζίμι Κάρτερ και νυν μέλος του Συμβουλίου Άμυνας, στο http://www.project-syndicate.org. Οι ανώτεροί του όμως διέβλεπαν τις δυνατότητές του.
Μέσα σ’ αυτά τα 32 χρόνια, ο Σι αναδείχθηκε, μαζί με την οικονομική και στρατιωτική δύναμη της Κίνας. Η άνοδος της ομάδας του στην εξουσία σηματοδοτεί την αποχώρηση της τελευταίας γενιάς των ηγετών που ορίζονται από τον Ντενγκ Ξιαοπίνγκ (αν και διατηρούν την επιρροή τους). Παρά το μεγαλύτερο βάρος της Κίνας στις παγκόσμιες υποθέσεις, ο Σι αντιμετωπίζει και εσωτερικά στελέχη που κάνουν την Κίνα πιο εύθραυστη από ό,τι είναι. Το εξαγωγικό οικονομικό μοντέλο της Κίνας έχει φτάσει στα όριά του, ενώ  η μετάβαση στην εγχώρια ανάπτυξη εντείνεται από τις εσωτερικές τριβές. Ο χειρισμός των αναταραχών μέσω της καταστολής είναι πιο δύσκολος από ό, τι στο παρελθόν, καθώς η ταχεία αστικοποίηση, η οικονομική μεταρρύθμιση και η κοινωνική αλλαγή συμβαίνουν σε μια χώρα του 1,3 δισεκατομμυρίων ανθρώπων. Οι εθνικές συγκρούσεις σε απομακρυσμένες περιοχές θα είναι άλλη μια δοκιμή για τον πολιτικό έλεγχο του Σι.
Η εξωτερική πολιτική της Κίνας είναι μια άλλη αιτία ανησυχίας – ειδικά για τις ΗΠΑ. Η ιστορία μας διδάσκει ότι οι ανερχόμενες δυνάμεις αναπόφευκτα ανταγωνίζονται με τις καθιερωμένες ηγετικές δυνάμεις και ότι η σύγκρουση αυτή συχνά οδηγεί σε πόλεμο. Προς το παρόν, το μεγάλο διμερές εμπορικό έλλειμμα έχει επιδεινώσει τις εντάσεις ανάμεσα σε ΗΠΑ και Κίνα και μπορεί με ασφάλεια να μειωθεί μόνο από τις αλλαγές στη συμπεριφορά και των δύο πλευρών – ή, ανασφαλώς, από μια επικίνδυνη κρίση με σκοπό τη διόρθωση. Πιο άμεσα, οι εδαφικές διεκδικήσεις της Κίνας – ιδιαίτερα στη Θάλασσα της Νότιας Κίνας, αλλά επίσης και στα σύνορα με την Ινδία – και οι προσπάθειές της να επεκτείνουν την επιρροή της στις γειτονικές χώρες θα αναγκάσουν τις ΗΠΑ να ακολουθήσει δύο ριψοκίνδυνες οδούς. Η πρώτη είναι η αντιπαράθεση, η οποία θα μπορούσε να προκύψει άμεσα ή ως αποτέλεσμα των ΗΠΑ να εμπλακούν σε συγκρούσεις μεταξύ της Κίνας και των γειτόνων της. Η άλλη είναι το ενδεχόμενο η Ιαπωνία, η Νότια Κορέα, το Βιετνάμ, οι Φιλιππίνες, η Ταϊλάνδη και η Μιανμάρ να μπουν στην στρατηγική τροχιά της Κίνας. Πολλές από αυτές τις χώρες θα δουν τις ΗΠΑ ως ένα στρατηγικό αντίβαρο που  θα πρέπει να αναζητήσει η Κίνα για να επιδιώξει την τοπική κυριαρχία. Αλλά κάποιοι μπορεί να καταλήξουν στο συμπέρασμα ότι είναι ασφαλέστερο να προσεγγίσουν την Κίνα παρά να απομακρυνθούν, επειδή οι ​​οικονομίες τους εξαρτώνται τόσο έντονα από το κινεζικό εμπόριο.
Όπως δείχνουν τα πρόσφατα γεγονότα στη Μέση Ανατολή και στη Νότια Θάλασσα της Κίνας, η Κίνα προσπαθεί μερικές φορές να εκβιάσει τους γείτονές της. Οι ΗΠΑ θα πρέπει να υπερασπιστούν τους συμμάχους και τα συμφέροντά τους υποχωρώντας, αλλά με δράσεις που διαμορφώθηκαν για να περιορίσουν τις κινεζικές ανησυχίες.
Ένας τρόπος να γίνει αυτό είναι να κατανοήσουμε τα κίνητρα της Κίνας. Η κίνηση της Κίνας για την οικονομική και πολιτική ηγεσία στην Ανατολική Ασία και η αύξηση της στρατιωτικής δύναμής της εκεί είναι αναπόφευκτα. Αλλά ο κόσμος μπορεί να είναι βέβαιος ότι οι ΗΠΑ θα παραμείνουν ισχυρές, πλουσιότερες και με μεγαλύτερη επιρροή στις παγκόσμιες υποθέσεις από την Κίνα, ακόμα και το 2030. Αυτό συνηγορεί υπέρ μιας υπερβολικής αμερικανικής αντίδρασης, η οποία θα μπορούσε να πυροδοτήσει ένας είδος αυτοτροφοδοτούμενης καθοδικής πορείας των διμερών σχέσεων μεταξύ της Μεγάλης Βρετανίας και της Γερμανίας πριν από τις εκρήξεις του πρώτου μισού του εικοστού αιώνα.
Ίσως ο καλύτερος τρόπος για να αποφευχθεί η σύγκρουση είναι να συνεργαστούν σε κοινές εξωτερικές απειλές, κυρίως τη διάδοση των πυρηνικών όπλων, την παγκόσμια κλιματική αλλαγή και τον ισλαμικό εξτρεμισμό. Αλλά το να φτάσουμε στο 2030 χωρίς μια σημαντική αναμέτρηση, θα είναι ένα σημαντικό επίτευγμα. Ενώ οι ΗΠΑ είναι πιθανό να διατηρήσουν το πάνω χέρι από την άποψη της στρατιωτικής ισχύος τουλάχιστον για τα επόμενα 15-20 χρόνια, ένας ασύμμετρος πόλεμος θα μπορούσε να υπονομεύσει το πλεονέκτημα της Αμερικής εάν η Κίνα συμμετάσχει σε επιθέσεις στον κυβερνοχώρο, στα αμερικανικά ηλεκτρονικά και δορυφορικά συστήματα, καθώς και σε επιθέσεις κατά των υποδομών.
Ως απάντηση στην ικανότητα της Κίνας να προβάλει τη δύναμή της πολλές εκατοντάδες μίλια μακριά από τα σύνορά της, οι ΗΠΑ (όπως έχω προτείνει τα τελευταία 25 χρόνια) θα πρέπει να αναπτύξουν ένα μεγάλου βεληνεκούς βομβαρδιστικό αεροπλάνο, ικανό να διεισδύσει σε εξελιγμένα αμυντικά συστήματα και να μεταφέρει μεγάλες δυνάμεις. Καθώς τα αμερικανικά συμφέροντα ασφαλείας στρέφονται στον Ειρηνικό, οι Αμερικανοί τώρα βασίζονται σε όλο και πιο ευάλωτες προωθημένες βάσεις και στόλους μεταφοράς με τακτικά αεροσκάφη που έχουν ακτίνα καταπολέμησης 300-500 μίλια (482 – 805 χιλιόμετρα). Αλλά ένα βομβαρδιστικό αεροπλάνο μεγαλύτερης εμβέλειας θα είναι πιο αποδοτικό από ό,τι τα  βομβαρδιστικά με πυραύλους Κρουζ και σε αντίθεση με τα μικρότερης εμβέλειας τακτικά βομβαρδιστικά, οι βάσεις του θα είναι άτρωτες σε επιθέσεις.
Έπειτα απ’ όλα αυτά, η πιο σοβαρή πρόκληση της Αμερικής αυτή τη στιγμή είναι να βάλει σε σειρά την αμερικανική οικονομία και τη διακυβέρνησή της. Πιστεύω ότι μπορεί να το κάνει αυτό. Αλλά μέχρι να το κάνει, δίνοντας έτσι στον πρόεδρο Μπαράκ Ομπάμα μια σταθερή βάση από την οποία θα δεσμεύσει τον Σι να συμμετάσχει σε θέματα που απαιτούν διεθνή πολιτική ικανότητα, η προοπτική του προβλήματος μεταξύ των ΗΠΑ και της Κίνας θα συνεχίσει να αυξάνεται.

Παρασκευή 23 Νοεμβρίου 2012

ΤΟ ΠΟΡΤΟΓΑΛΙΚΟ VIDEO (ΒΙΝΤΕΟ) ΠΟΥ ΕΝΟΧΛΗΣΕ ΠΑΡΑ ΠΟΛΥ ΤΟΥΣ ΓΕΡΜΑΝΟΥΣ !!!



Η Γερμανία δεν θέλει την Cosco στο λιμάνι του Πειραιά


Η Γερμανία δεν θέλει την Cosco στο λιμάνι του Πειραιά
Σε κατάσταση πανικού το Μαξίμου από τις απαιτήσεις των δανειστών που δεν θέλουν να πάρουν και οι Ρώσοι τη ΔΕΠΑ.
Η οικονομική κρίση στην Ελλάδα αποδεικνύεται ότι έχει μεγάλες γεωπολιτικές ουρές συμφερόντων.
Η Γερμανία θέλει τα κλειδιά της χώρας και το δείχνει κάθε μέρα, με όλο και μεγαλύτερη κυνικότητα.
Στο στόχαστρο του Βερολίνου έχει μπει η σύμβαση παραχώρησης της εμπορικής εκμετάλλευσης του λιμανιού του Πειραιά στην Cosco.
O κ.Ράιχενπμαχ, σε ανύποπτο χρόνο, είχε ζητήσει τη σύμβαση παραχώρησης που είχε υπογραφεί ανάμεσα στο Ελληνικό Δημόσιο και την Cosco. Σύμφωνα με έγκυρες πληροφορίες,  το νομικό επιτελείο των δανειστών ”σημάδεψε” τα σημεία που μπορούν να αμφισβητήσουν τη σύμβαση παραχώρησης και να οδηγήσουν στην ακύρωσή της.
Μάλιστα έχει επιλεγεί και η μεθόδευση που θα ακολουθηθεί στο θεσμικό επίπεδο της Ευρωπαϊκής Ένωσης.
Θα επικαλεστούν ότι οι εκτεταμένες φοροαπαλλαγές που δίνονται ως αντιστάθμισμα για την επένδυση που πραγματοποιεί ο Κινεζικός κολοσσός, αποτελούν ευθεία παραβίαση των όρων του ελεύθερου ανταγωνισμού.
Απώτερος στόχος των Γερμανών είναι να βάλουν στο χέρι το λιμάνι του Πειραιά και να το εκμεταλλευτούν οι ίδιοι.
Υπενθυμίζουμε ότι η σύμβαση με την Cosco, αποτέλεσε μία από τις κεντρικές επιλογές του Κώστα Καραμανλή που ήθελε, μέσω αυτής της στρατηγικής συμφωνίας, να μετατρέψει την Ελλάδα σε εμπορευματικό διαμετακομιστικό κέντρο σε όλη την Ευρώπη και τη Μέση Ανατολή.
Οι Γερμανοί αιφνιδιάστηκαν από τη μεγάλη συμφωνία ανάμεσα στην Cosco,την ΗΡ και την ΤΡΑΙΝΟΣΕ που συνιστά τη μοναδική επενδυτική πρωτοβουλία και μεγάλη εμπορική συμφωνία στην Ελλάδα, τα τρία τελευταία χρόνια. Αυτό όμως δε σημαίνει ότι παραιτούνται και από το σκοπό τους να βγάλουν την Cosco εκτός παιχνιδιού.
Το Μαξίμου έχει ενημερωθεί για τις προθέσεις των Γερμανών και κυριολεκτικά βρίσκεται υπό το κράτος πανικού, για την περίπτωση που κληθεί να διαχειριστεί ένα τέτοιο πρόβλημα που θα συνδεθεί και πάλι με τους συνήθεις εκβιασμούς από την πλευρά των δανειστών.
Ζήτημα εγείρουν οι Γερμανοί και με τη ΔΕΠΑ που δεν θέλουν σε καμία περίπτωση να καταλήξει σε Ρωσικά χέρια.
newsbomb.gr

Ευρώπη: κάτι κουρασμένα παλικάρια…


Καθώς οι ευρωπαίοι ηγέτες συναντιούνται για την 25η σύνοδό τους μέσα σε τρία χρόνια, ευρωπαίοι ηγέτες και αξιωματούχοι, διπλωμάτες και δημοσιογράφοι συλλαμβάνονται από την κάμερα να νυστάζουν και να μοιάζουν εξαντλημένοι. «Είναι σα να βρίσκονται σε θάλαμο βασανιστηρίων» σχολιάζει το Reuters. Και το Νόμπελ Ειρήνης μοιάζει με μακρινή ανάμνηση.
Είναι γεγονός ότι η Ευρώπη κυβερνάται από …νυχτόβιους ηγέτες που έχουν πλέον εξαντληθεί και δεν μπορούν να λάβουν σωστές αποφάσεις. Από τις 25 συνόδους τα τελευταία τρία χρόνια, ελάχιστες έληξαν πριν τις 4 το πρωί, συνήθως μετά από τουλάχιστον 12 ώρες άκαρπων στο σύνολό τους διαπραγματεύσεων. Αν προσθέσουμε σε αυτό και τις περισσότερες από 40 συναντήσεις των υπουργών Οικονομικών, είναι ευνόητο «το πώς οι θεσμοί που σχεδιάστηκαν για την ευρωπαϊκή σταθερότητα και ειρήνη καταλήγουν σε σύγχυση, αγωνία και πονοκέφαλο» σημειώνει το άρθρο.
Οι συνεδριάσεις με θέμα τη διαπραγμάτευση του κοινοτικού προϋπολογισμού πραγματοποιούνται κάθε 6-7 χρόνια και είναι γνωστό ότι εξαντλούν τα περιθώρια, αφού είναι ιδιαίτερα δύσκολες. Ο πρώην Βρετανός πρωθυπουργός Tόνι Μπλερ περιέγραψε την εμπειρία του το 2005 ως την πιο δύσκολη διαπραγμάτευση, ακόμη πιο δύσκολη και από τις ειρηνευτικές διαπραγματεύσεις με τη Βόρειο Ιρλανδία το 1998 που οδήγησαν στη συμφωνία της Μεγάλης Παρασκευής.
Ήδη υπάρχουν υποψίες ότι οι διαπραγματεύσεις θα συνεχιστούν μέχρι το Σάββατο και πιθανόν την Κυριακή, ενώ το προσωπικό είναι σε ετοιμότητα. «Δεν είναι ακριβώς κάτι λαμπερό και κάποιοι θα έλεγαν ότι μοιάζει με βασανιστήριο» σχολιάζει στο πρακτορείο ένας διπλωμάτης.
Το ερώτημα είναι αν το κλίμα πίεσης οδηγεί σε σωστές αποφάσεις. Όλοι γνωρίζουν ότι οι οδηγοί δεν πρέπει να οδηγούν νυσταγμένοι… Σχετική έρευνα της αμερικανικής National Academy of Sciences έδειξε ότι η προθυμία ενός δικαστή να δώσει χάρη εξαρτάται σε μεγάλο βαθμό από το πόσο κουρασμένος είναι και από το πότε έφαγε τελευταία.
Ένας ευρωπαίος διπλωμάτης αναφέρει το παράδειγμα του Ισραήλ στις διαπραγματεύσεις του, το οποίο κατά τις συζητήσεις για τη συνθήκη του Όσλο άλλαζε διαπραγματευτική ομάδα κάθε έξι ώρες. Ανάλογες τακτικές ακολουθεί και η Κίνα.
Οι Ευρωπαίοι ξεκινούν νέο γύρο διαπραγματεύσεων έπειτα από ατέλειωτες συζητήσεις. Και σα να μην έφτανε αυτό, τη Δευτέρα οι υπουργοί Οικονομικών ετοιμάζονται να ξανασυναντηθούν.

Σφίγγει η «θηλειά» για τον Παπανδρέου



Δυόμισι μήνες μετά το αίτημα των οικονομικών εισαγγελέων Γρηγόρη Πεπόνη και Σπύρου Μουζακίτη για διαβίβαση της δικογραφίας σχετικά με τις δηλώσεις του πρώην εκπροσώπου της Ελλάδας στο ΔΝΤ Παναγιώτη Ρουμελιώτη ότι το πρόγραμμα δημοσιονομικής εξυγίανσης της χώρας ήταν καταδικασμένο να αποτύχει, η Εισαγγελία του Αρείου Πάγου έδωσε το «πράσινο φως» για την αποστολή της στη Βουλή.

«Από υπηρεσιακό καθήκον» και «χωρίς να προβεί σε καμία αξιολόγηση του περιεχομένου της», ο αντεισαγγελέας του Αρείου Πάγου Νίκος Παντελής έστειλε χθες τη δικογραφία διαμέσου του υπουργείου Δικαιοσύνης στο Κοινοβούλιο, προκειμένου να ερευνηθούν «ενδεχόμενες ποινικές ευθύνες μελών της κυβέρνησης κατά τον χρόνο ένταξης στο αποκαλούμενο και πρώτο Μνημόνιο.

Επισημαίνεται ότι κατά τη διάρκεια της προκαταρκτικής εξέτασης που διενεργούσαν οι δύο οικονομικοί εισαγγελείς εξετάστηκαν ως μάρτυρες ο Παναγιώτης Ρουμελιώτης, δύο φορές μάλιστα, και οι πρώην υπουργοί του ΠΑΣΟΚ Λούκα Κατσέλη και Γεράσιμος Αρσένης. Οι υπόλοιποι μάρτυρες που είχαν κληθεί δεν κατέθεσαν, καθώς η δικογραφία έκλεισε και διαβιβάστηκε στην Εισαγγελία του Αρείου Πάγου. Ωστόσο, αυτό που βάρυνε στην απόφαση των οικονομικών εισαγγελέων να στείλουν τη δικογραφία στη Βουλή ήταν οι δύο καταθέσεις του κ. Ρουμελιώτη, ο οποίος φέρεται να επιβεβαίωσε ό,τι είχε υποστηρίξει και δημόσια, ότι δηλαδή είχε προειδοποιήσει τον πρώην πρωθυπουργό Γ. Παπανδρέου περί των προβληματισμών που επικρατούσαν στο ΔΝΤ για την αποτελεσματικότητα του οικονομικού προγράμματος.

Οι σχετικές καταγγελίες του πρώην εκπροσώπου της Ελλάδας στο ΔΝΤ δημοσιεύτηκαν στους «New York Times», όπου ο κ. Ρουμελιώτης ανέφερε χαρακτηριστικά: «Ξέραμε στο Ταμείο από την αρχή ότι το πρόγραμμα αυτό ήταν αδύνατο να εφαρμοστεί, επειδή δεν είχαμε κανένα, μα κανένα, επιτυχημένο παράδειγμα».

Την ύπαρξη ανεπίσημων συζητήσεων σχετικά με τον προβληματισμό που επικρατούσε εκείνη την περίοδο είχαν επιβεβαιώσει στις καταθέσεις τους και ο κ. Αρσένης και η κυρία Κατσέλη. Ο πρώτος επιβεβαίωσε ότι σε ιδιωτικές συζητήσεις ο κ. Ρουμελιώτης έλεγε όσα υποστήριξε τώρα δημόσια, αλλά δήλωσε άγνοια για το εάν είχε ενημερώσει την κυβέρνηση, ενώ η δεύτερη υποστήριξε ότι δεν είχε γνώση των συζητήσεων του πρώην πρωθυπουργού με τους παράγοντες του ΔΝΤ και έτσι δεν γνωρίζει αν υπήρχε ή όχι ενημέρωση της ηγεσίας τής τότε κυβέρνησης για αμφιβολίες περί της αποτελεσματικότητας του προγράμματος.


Διαβιβάζεται και η λίστα Λαγκαρντ

Την επόμενη εβδομάδα -εκτός απροόπτου- αναμένεται να διαβιβαστεί στη Βουλή από τον Αρειο Πάγο η δικογραφία για τη «λίστα Λαγκάρντ» στην οποία περιέχεται και το «στικάκι». Και αυτή η δικογραφία βρίσκεται στα χέρια του κ. Παντελή, ο οποίος, αφού μελετήσει το περιεχόμενο του usb, αναμένεται να την αποστείλει στη Βουλή, για να ερευνηθούν τυχόν ποινικές ευθύνες των πρώην τσάρων της Οικονομίας Γιώργου Παπακωνσταντίνου και Ευάγγελου Βενιζέλου.


Βάσω Παλαιού

dimokratianews.gr

Τετάρτη 21 Νοεμβρίου 2012

Οι καραμανλικοί αντίθετοι στο νέο κόμμα που θέλει ο Σαμαράς

Κόκκινο πανί οι θρυλούμενες μεταγραφές από το ΠΑΣΟΚ
ΥΠΟΓΕΙΕΣ αναταράξεις εξακολουθούν να προκαλούν στα ενδότερα της Νέας Δημοκρατίας τα σενάρια που φέρουν τον Αντ. Σαμαρά αποφασισμένο να διαλύσει την παράταξη προκειμένου να συγκροτήσει έναν μεγάλο ευρωπαϊκό πολιτικό σχηματισμό.

Βουλευτές αλλά και παράγοντες του κόμματος εκφράζουν ζωηρές επιφυλάξεις ως προς την επιτυχία ενός τέτοιου εγχειρήματος, καθώς -όπως λένε- δεν είναι ώριμες οι πολιτικές συνθήκες για μια ανάλογη πρωτοβουλία. Παράλληλα, οι της καραμανλικής πτέρυγας δηλώνουν κατηγορηματικά αντίθετοι στην προοπτική διάλυσης του κόμματος που ίδρυσε ο Κ. Καραμανλής και διαμηνύουν ότι θα αντιδράσουν δυναμικά σε μια τέτοια περίπτωση. Επισημαίνουν ακόμη ότι ο κ. Σαμαράς δεν έχει το πολιτικό και ηθικό δικαίωμα για κάτι τέτοιο και προσθέτουν ότι στην παράταξη «είναι ανεκτός, αλλά δεν είναι και αποδεκτός». Στελέχη της ίδιας πτέρυγας σημειώνουν ακόμη πως «το ότι τον στηρίξαμε στις εσωκομματικές εκλογές κόντρα στην Ντόρα ήταν γιατί θέλαμε να μην πέσει η παράταξη στα χέρια του Μητσοτάκη». Ακόμη τονίζουν ότι η Νέα Δημοκρατία είναι κόμμα με καθαρά ευρωπαϊκό προσανατολισμό και δεν χρειάζεται ν' αλλάξει ούτε η φυσιογνωμία της ούτε η ιδεολογία της. Είναι σαφές από τα παραπάνω ότι η όποια απόπειρα του κ. Σαμαρά θα προσκρούσει στην άρνηση των καραμανλικών και τελικά τα αποτελέσματα θα είναι αντίθετα από αυτά που ο ίδιος θα προσδοκά.

Είναι πολύ πιθανό να διχάσει και από την άλλη οι «μεταγραφές» στελεχών από άλλους πολιτικούς χώρους να μη φέρουν ψήφους. Αναφέρουν χαρακτηριστικά ως παράδειγμα το «άνοιγμα» που επιχείρησε το 1977 ο αείμνηστος Κ. Καραμανλής προς την πλευρά της Ένωσης Κέντρου, παίρνοντας τον Μητσοτάκη, τον Παύλο Βαρδινογιάννη, τον Μιχ. Παπακωνσταντίνου, τον Αθαν. Κανελλόπουλο και άλλους, προκειμένου να εξασφαλίσει τις 180 ψήφους για την εκλογή του στην Προεδρία της Δημοκρατίας το 1980 αλλά και για την ένταξη της Ελλάδας στην ΕΟΚ. Εκείνος μεν εξελέγη Πρόεδρος, ωστόσο τις εκλογές του 1981 τις κέρδισε το ΠΑΣΟΚ με τον Α. Παπανδρέου. Το ότι η Νέα Δημοκρατία καταποντίστηκε σήμαινε ότι όλοι εκείνοι που πήραν μεταγραφή για τη ΝΔ δεν έφεραν μαζί τους και ψήφους. Άλλωστε, τα ονόματα στελεχών από άλλους χώρους που έχουν μέχρι τώρα ακουστεί (Λοβέρδος, Χρυσοχοΐδης κ.ά.) αποτελούν «κόκκινο πανί» για τους νεοδημοκράτες ψηφοφόρους, που αναπόφευκτα θα αντιδράσουν και πιθανότατα δεν θα ακολουθήσουν τον κ. Σαμαρά στο ενδεχόμενο εγχείρημά του.

Πληροφορίες αναφέρουν ότι σύμφωνος με την προοπτική σχηματισμού ενός ευρωπαϊκού κόμματος υπό τον Αντ. Σαμαρά, και με τη συμμετοχή στελεχών του ΠΑΣΟΚ, είναι και ο πρώην πρωθυπουργός Κ. Σημίτης. Κάτι που, σύμφωνα με ορισμένους, ενισχύεται και από τους «ύμνους» του τελευταίου στον πρωθυπουργό στο τελευταίο του βιβλίο. Πολιτικοί παράγοντες εκτιμούν ότι αν ο κ. Σημίτης στηρίζει (ενθαρρύνει) το εγχείρημα, το κάνει γιατί αποσκοπεί σε μια μελλοντική αξιοποίησή του, πιθανότατα στο αξίωμα του Προέδρου της Δημοκρατίας. Η εμπλοκή του πρώην πρωθυπουργού στην υπόθεση έχει εξοργίσει αρκετά στελέχη της Νέας Δημοκρατίας, που τον θεωρούν «persona non grata». Κι αυτό διότι είναι «άνθρωπος των Γερμανών» και γιατί ήταν μεταξύ εκείνων που προώθησαν τη λύση Παπαδήμου για την πρωθυπουργία. Και εδώ επισημαίνεται ότι τα καλά λόγια του Σημίτη δεν αλλάζουν, στην ουσία, ότι ο Σαμαράς έχει τη στήριξη του Βερολίνου. 

http://paron.gr

Ιδρυματισμός, η ενδημική ασθένεια της εξουσίας!


Εικόνα: Φαήλος Κρανιδιώτης
Φαήλος Κρανιδιώτης

Η εξουσία είναι ύπουλο πράγμα. Σε συνδυασμό με τις πόζες στον καθρέφτη και την πολλή συνάφεια με τους ίδιους στο ίδιο πάντα περιβάλλον αρχίζεις να νομίζεις ότι όλος ο κόσμος ξεκινάει στην Ηρώδου Αττικού και τελειώνει στου Jimmys.

Καλό είναι λοιπόν να έχεις πού και πού επαφή με τους αληθινούς ανθρώπους, που ζουν αληθινές οικογένειες κι έχουν άποψη αλλά και ψήφο. Μία έκαστος. Την ίδια ψήφο που έχουν οι μπατιρημένοι τραπεζίτες κι οι ξέμπαρκοι εκδότες - μπετατζήδες ή μονοπύθμενοι, με τους οποίους ακκίζονται οι παρακοιμώμενοι της εξουσίας.

Είναι πολύ καλά τα ανώτερα μαθηματικά κι οι περισπούδαστες θεωρίες. Διότι, αν μπορείς να παίζεις στα δάχτυλα τις θεωρίες των παιγνίων και το πώς το βολ πλανέ της πεταλούδας στην Κουριτίμπα θα ρίξει το χρηματιστήριο στη Σιγκαπούρη, ε, τότε σίγουρα ξέρεις να μετράς ως το 18,5% ή ως το κολοβό 29%. Με κάτι φοβερές αναλύσεις και στρατηγικές επιλογές αυτοπυροβολισμού, βρεθήκαμε η πολιτική του πρωθυπουργού να εξαρτάται από τον Φώτη, τις ορμόνες της Ρεπούση και την ασίκικη κομματική περιπλάνηση του κάθε Μιχελογιαννάκη ή τις ανασφάλειες του Βενιζέλου.

«Πονούν, ρε Μανωλιό, τα παλικάρια;» Θα πονέσουν, όταν αρχίσουν από τον Γενάρη να 'ρχονται οι επιταγές με τους νέους μισθούς και συντάξεις, όταν δούμε πόσες θέσεις εργασίας άνοιξαν ή αν χάθηκαν κι άλλες κι όταν θα μετρηθεί στη συνέχεια η πρόθεση ψήφου και διάφορα άλλα. Κι η απειλητική θεωρία «υπάρχουν και χειρότερα» δεν θα φοβίζει για πάντα όσους ήδη ελάχιστα έχουν να χάσουν. Μερικοί τίποτα.

Είναι σπουδαίο να έχεις επίγνωση της θνητότητας ότι η μούρη σου θα φάει χώμα μια μέρα, ότι, ακόμη κι αν πουλάς φίδια στο πόπολο και μοστράρεις στη βιτρίνα της εξουσίας, θα 'χεις την ίδια μοίρα με τον λούστρο στη γωνία. Μπορεί να σου πει κι η Ανγκελα την παλαιά γοτθική παροιμία, φτύνοντας μία προς μία τις τευτονικές λέξεις: «Το τελευταίο πουκάμισο δεν έχει τσέπες». Εσύ μαζί σου θα πάρεις μόνο τη λήθη. Η όποια υστεροφημία σου θα μείνει στους άλλους, στους ζωντανούς, γιατί τη Νήσο των Μακάρων δεν την είδε κανείς για να γυρίσει για να μας πει.

Και σίγουρα η υστεροφημία είναι ένας ευγενής πόθος, αντάξιος κάθε άντρα που σέβεται τον εαυτό του. Αυτή όμως δεν χτίζεται με παπατζιλίκια. Αλλιώς, θα 'μπαινε στο πάνθεον κι ο Μπάμπης ο Σουγιάς ή ένας παιδικός μου φίλος, που, είτε για πολιτική είτε για γκόμενες ή για κυνήγι μιλούσε, πήγαινε το μουσαντό σύννεφο. Το πολύ πολύ να θεωρείσαι καλός χαβαλές στην παρέα.

Η λαϊκότητα σε προστατεύει. Είναι βασικός πυλώνας μιας γνήσιας πατριωτικής πολιτικής, οποιασδήποτε πολιτικής υπέρ του εθνικού συμφέροντος. Κι όταν λέμε λαϊκότητα, δεν εννοούμε την απαίδευτη ψευτομαγκιά, την υπεραπλούστευση των εννοιών και των γεγονότων, απλώς να πατάς γερά στη γη των Ελλήνων.

Υπεραπλούστευση είναι να περιφρονείς τον λαό και να νομίζεις ατιμώρητα ότι θα κάνεις πειράματα πάνω στην καμπούρα του με τις ημιμαθείς θεωρίες σου, που 'χουν πάρει διαζύγιο με τη λογική.

Λοιπόν, για να μην ξοδευόμαστε σε μισόλογα. Οι ΗΠΑ και το ΔΝΤ ήδη συγκρούονται με το Βερολίνο για το θέμα της βιωσιμότητας. Η διασφάλισή της σημαίνει «κούρεμα», ήτοι άφεση ικανού μέρους του χρέους. Αυτό από μόνο του δεν λύνει το πρόβλημα μας, αν δεν συνοδευτεί με αλλαγή της συνταγής: ένα νέο Σχέδιο Μάρσαλ για την Ελλάδα και τον υπόλοιπο Νότο. Γιατί θα μπορούσε να γίνει «κούρεμα» κι αυτό να συνοδευτεί με ακόμη αγριότερη λιτότητα, περικοπές και, άρα, ύφεση. Να σερνόμαστε στον αιώνα τον άπαντα για να ξοφλήσουμε τα ρέστα από το «κούρεμα». Στην πορεία αυτή η κοινωνία μας ή θα ανατιναχτεί ή θα ξεχαρβαλώνεται κομμάτι κομμάτι, ως την ολική κατάρρευση, με επιτρόπους, αυτόματες διορθώσεις, ειδικούς λογαριασμούς, πρωτοφανείς εξουσίες ξένων στην εσωτερική διακυβέρνηση. Και φαίνεται δυστυχώς ότι εκεί πάει το πράγμα. Κι όμως, αντί να διεκδικήσουμε αυτό που η σύγκρουση ΗΠΑ - Γερμανίας μάς υποδεικνύει, χείλη αρμοδίων λένε ότι «δεν μας ενδιαφέρει και τόσο το κούρεμα»!

Ο ιδρυματισμός είναι ενδημική ασθένεια της εξουσίας. Ελλοχεύει όπως η «νόσος των λεγεωναρίων» στα κλιματιστικά των κυβερνητικών γραφείων. Εάν η σχέση σου με την αληθινή κοινωνία είναι «χαλαρή» ή ανύπαρκτη, αν το 'χει η κούτρα σου να κατεβάζει ψείρες κι είσαι και λίγο ψώνιο, τότε σε βαράει γερά και κάνει μεταστάσεις στις σκέψεις και τις πράξεις σου. Αποκτάς το γνωστό ύφος «εγώ ξέρω κι εσείς δεν ξέρετε». Σαν να 'χεις «αποστολή», η οποία όμως τελικά είναι «από σένα για σένα». Παίγνια δωματίου. Θεωρίες που καταρρέουν τσαλαπατημένες στην άμμο, καθώς περνάει η ατσούμπαλη πραγματικότητα.

Γιατί, αδέρφια, στο τέλος, όπως και στην μπαλίτσα, μετράει το τι θα γράψει το ταμπλό. Αμα φας τεσσάρα, ο προπονητής τα σχεδιαγράμματα τα κάνει προσάναμμα για το τζάκι. Ειδικά τώρα που πετρέλαιο γιοκ…

http://www.dimokratianews.gr

EUROGROUP: ΑΠΙΣΤΕΥΤΟ ΦΙΑΣΚΟ Ποιά δόση; - De jure πτώχευση προ των πυλών - Ήττα των ευρωλάγνων και του τραπεζικού λόμπι


Σε φιάσκο κολοσσιαίων διαστάσεων εξελίχθηκε το αποτέleσμα της συνεδρίασης του Eurogroup που ολοκληρώθηκε πριν λίγες ώρες. Έπειτα από συνεδρίαση 10 και πλέον ωρών ο Βόλφγκανγκ Σόιμπλε δηλώνει πως οι Ευρωπαίοι υπουργοί Οικονομικών δεν κατάφεραν να φθάσουν σε συμφωνία για την Ελλάδα! Με απλά λόγια: Επιβεβαιώθηκε πλήρως το ρεπορτάζ του defencenet.grπου έλεγε ότι δεν πρόκειται να ληφθούν αποφάσεις και ότι είναι "πολύ αργά για δάκρυα".
Φυσικά για δόση, ούτε κουβέντα. Η θέση της κυβέρνησης πλέον είναι δραματική και είναι άγνωστο αν θα καταφέρει να επιβιώσει. Παίρνοντας αποφάσεις και ενεργώντας οριακά εντός δημοκρατικών ορίων με την έκδοση διαδοχικών πράξεων νομοθετικού περιεχομένου ανάλογων αυτών που εφαρμόζονται σε καταστάσεις πολιορκίας, ρίσκαρε και μέχρι στιγμής το ρίσκο δεν της βγαίνει.
Οι αποφάσεις παραπέμπονται στην σύνοδο κορυφής αν δεν ληφθούν αποφάσεις και την Δευτέρα που θα έχουμε νέο Eurogroup. H K.Λαγκάρντ συγκαλεί έκτακτη συνεδρίαση του ΔΝΤ για το Σάββατο ή την Κυριακή και αυτό δεν απαραίτητα καλό για την Ελλάδα: Αφρικανικές χώρες και οι χώρες του άξονα των BRICS δεν είναι καθόλου ευνοϊκά τοποθετημένες απέναντι στην εξόφληση των τοκογλυφικών δανείων που έχουν δώσει στην Ελλάδα οι τράπεζες και τα πειρατικά fund. Υπάρχουν φυσικά οι ΗΠΑ που θέλουν διαγραφή χρεών "εδώ και τώρα", αλλά πόσο εύκολο είναι αυτό πλέον;
Όχι απλά το χάσμα με το ΔΝΤ παρέμεινε αγεφύρωτο, αλλά και οι ίδιες οι χώρες της ευρωζώνης πλέον δέχονται να βοηθήσουν την ελληνική προσπάθεια με μία ελάχιστη μείωση των επιτοκίων από τα δάνεια που δίνουν στην Ελλάδα.
Το ΔΝΤ ήταν σταθερό στην θέση του και επιβεβαιώθηκε απόλυτα το defencenet.gr ότι η Κ.Λαγκάρντ δεν θα άλλαζε θέσεις όταν "μεγάλα" κανάλια ανακάλυπταν "ισοδύναμους όρους". Το ΔΝΤ παρέμεινε σταθερό και έθεσε προϋποθέσεις για τη διαχείριση του ελληνικού χρέους τις οποίες δεν μπορούσαν να αποδεχθούν οι κυβερνήσεις των κρατών – μελών της ευρωζώνης.
Μάλιστα έγγραφο που έφερε στην δημοσιότητα το Reuters ο στόχος της μείωσης του χρέους στο 120% του ΑΕΠ το 2020 δεν θα επιτευχθεί χωρίς κούρεμα των ομολόγων του επίσημου τομέα. Κάτι που κυρίως η γερμανική πλευρά προσπαθεί να αποφύγει μέχρι τις ομοσπονδιακές εκλογές του Σεπτεμβρίου 2013.   
Σύμφωνα με τις πηγές του πρακτορείου Reuters η Ελλάδα δεν θα καταφέρει να μειώσει το χρέος της στο 120% του ΑΕΠ χωρίς να επιβαρύνει τις άλλες χώρες – μέλη της ευρωζώνης.   
To αστείο είναι ότι στο κείμενο οι Ευρωπαίοι καλωσορίζουν τη συμφωνία της ελληνικής κυβέρνησης με την Τρόικα και τα φιλόδοξα μέτρα που – όπως σημειώνεται – έχουν πλέον επικυρωθεί με ικανοποιητικό τρόπο, ενώ επαινείται (!) και η δέσμευση του. Δηλαδή, μας κάνουν και πλάκα...
Τμήμα ειδήσεων defencenet.gr

EΓΓΡΑΦΟ REUTERS Έτσι ήρθε το ναυάγιο στο Eurogroup


Σύμφωνα με εσωτερικό έγγραφο της ευρωζώνης που παρουσίασε το πρακτορείο Reuters το ελληνικό χρέος ως ποσοστό επί του ΑΕΠ το 2020 θα ανέρχεται στο 144%, το 2022 στο 133% και το 2030 στο 111% εφ'όσον (!) υλοποιηθούν μια σειρά μέτρων, με κυριότερο την μείωση των επιτοκίων στα διμερή δάνεια κατά 70 μονάδες βάσης (από 150 μονάδες βάσης σήμερα), επιπλέον του κόστος χρηματοδότησης. Επίσης προβλέπεται αναστολή στις πληρωμές τόκων στα δάνεια που έχει λάβει η Ελλάδα από τον EFSF για 10 χρόνια και  επιστροφή κερδών από τα ομόλογα που κατέχει η ΕΚΤ. Τέλος, το ΔΝΤ θα συμφωνούσε να εξετάσει την πιθανότητα αλλαγής των επιτοκίων και των λήξεων στα δάνεια που έχει χορηγήσει στην Ελλάδα.
Στο ίδιο έγγραφο τονίζεται πως αποκλείονται «αναγκαστικά μέτρα που θα ενεργοποιήσουν τα CAC’s (Σ.Σ: ασφάλιστρα κινδύνου έναντι χρεοκοπίας)», με δυο λόγια δεν θα μπει σε συζήτηση νέο «κούρεμα»  πριν το 2016, ενώ  η μερική επαναγορά χρέους ιδιωτών ύψους 10 δισ. ευρώ στο 30 – 35% της ονομαστικής αξίας δείχνει ένας «λογικός διάδρομος».
Το έγγραφο που επικαλείται το Reuters δείχνει ξεκάθαρα πως ο στόχος της μείωσης του χρέους στο 120% του ΑΕΠ το 2020 δεν θα επιτευχθεί κάτι που τελικώς αποτέλεσε και βασικό λόγο για την συνεχιζόμενη μετωπική διαφωνία με το ΔΝΤ. Η ομολογία αυτή των χωρών της ευρωζώνης "αστάλωσε" την θέση της Κ.Λαγκάρντ και τελικά έφερε το αδιέξοδο...

Τρίτη 20 Νοεμβρίου 2012

ΕΙΣΒΟΛΗ ΣΤΗ ΣΥΡΙΑ Εγκρίθηκε η αποστολή Patriot στην Τουρκία – Σύγκλιση ναυτικών δυνάμεων στην Ν.Α. Μεσόγειο


Σε «διάταξη μάχης» προχωρά πλέον το ΝΑΤΟ με την απόφασή του να αναπτύξει δυνάμεις στο έδαφος της Τουρκίας έτσι ώστε να υπερασπίσει την τελευταία σε περίπτωση που παραβιαστεί η ακεραιότητά της από τη Συρία.
Όπως ανακοίνωσε πριν από λίγο ο Τούρκος υπουργός Εξωτερικών Αχμέτ Νταβούτογλου το ΝΑΤΟ έκανε δεκτό το αίτημα της Άγκυρας για ανάπτυξη μονάδων Patriot στο έδαφός της και βάσει αυτού μονάδες από συμμαχικές χώρες πρόκειται να καταφθάσουν στην Ν.Α. Τουρκία. Πιο ειδικά και σε ότι αφορά τα αντιαεροπορικά συστήματα Patriot οι χώρες που πρόκειται να αποστείλουν δυνάμεις είναι η Γερμανία και οι ΗΠΑ ενώ και η Ολλανδία έκανε γνωστή την πρόθεσή της να στείλει μονάδες του αντιαεροπορικού συστήματος στην Τουρκία.
Φυσικά και η Τουρκία δεν κινδυνεύει από καμία συριακή Αεροπορία, ούτε από επίθεση ενώ τα αντιαεροπορικά της συστήματα που διαθέτει (HAWK, Rapier) είναι απόλυτα ικανά να προστατευόσουν τον τουρκικό εναέριο χώρο. Έτσι η μετακίνηση αυτή δεν αφορά την υποτιθέμενη προστασία της Τουρκίας από την «επίφοβη» συριακή Αεροπορία, αλλά την προετοιμασία μιας επέμβασης στη Συρία.
Είναι φανερό ότι βρισκόμαστε πλέον προ της έναρξης επιχειρήσεων των δυτικών δυνάμεων στη Συρία και μάλιστα υπό την έγκριση του ΝΑΤΟ.
Παράλληλα η συγκέντρωση ναυτικών δυνάμεων στην περιοχή συνεχίζεται -ήδη τρεις ναυτικές δυνάμεις Βρετανίας, Γαλλίας και ΗΠΑ- με πάνω από 4500 Πεζοναύτες βρίσκονται εν πλω, ενώ η ρωσική ναυτική δύναμη με επικεφαλής το καταδρομικό Moskva (Νο 121) εκτοπίσματος 12.500 τόνων, συνοδεύοντας το αρματαγωγό Saratov (Νο 150), βρίσκονται ήδη στην περιοχή  Ν.Α. Μεσογείου «περιμένοντας» την γαλλο-βρετανική αρμάδα αλλά και τη  ναυτική δύναμη των ΗΠΑ -η οποία ανακλήθηκε λίγο πριν εξέλθει από το Γιβραλτάρ- δίνοντας στην όλη κατάσταση μια έκρυθμη εικόνα...
Τμήμα ειδήσεων defencenet.gr

Ο "ΜΑΓΟΣ" ΑΝΤΙΔΡΑ H. Kissinger: ""Ρίσκο" μια επέμβαση στη Συρία"


Όλοι γνωρίζουν τον Χένρυ Κίσσινγκερ, είτε τον μισούν είτε τον αποδέχονται ο άνθρωπος αυτός είναι "βουτηγμένος" στα πράγματα μέχρι το λαιμό. Η γνώμη του είναι βαρύνουσα και προιδεάζει καταστάσεις ή δίνει κατευθύνσεις και όποιος έπιασεν, έπιασεν.
"Η "Αραβική Άνοιξη" συζητείται γενικότερα σε σχέση με τις προοπτικές για "περισσότερη δημοκρατία". Εξίσου σημαντική είναι η αυξανόμενη απαίτηση -  που εκδηλώθηκε πρόσφατα στη Συρία - για μια εξωτερική παρέμβαση, με στόχο την αλλαγή του καθεστώτος, ανατρέποντας την επικρατούσα αντίληψη του τι είναι διεθνής τάξη.
Η σύγχρονη έννοια της παγκόσμιας τάξης προέκυψε το 1648 από τη Συνθήκη της Βεστφαλίας, η οποία έθεσε τέλος στον Τριακονταετή Πόλεμο. Σε εκείνη τη σύγκρουση, ανταγωνιζόμενες δυναστείες έστειλαν στρατεύματα εκτός των πολιτικών συνόρων τους, προκειμένουν να επιβάλουν τις αντικρουόμενες θρησκευτικές αντιλήψεις τους. Η εκδοχή αυτή αλλαγής καθεστώτος που χρονολογείται από τον 17ο αιώνα έγινε αιτία να χάσει τη ζωή του περίπου το 1/3 του πληθυσμού της Κεντρικής Ευρώπης.
Για να αποφευχθεί μια επανάληψη αυτής της εκατόμβης, η Συνθήκη της Βεστφαλίας διαχώρισε την διεθνή από την εσωτερική πολιτική. Τα κράτη, που ορίστηκαν βάσει εθνοτικών και πολιτισμικών ομάδων, ονομάστηκαν "κυρίαρχα εντός των συνόρων τους". Η διεθνής πολιτική περιορίστηκε στην αλληλεπίδρασή μεταξύ τους στα πλαίσια διακρατικών επιδράσεων. Για τους ιδρυτές εκείνης της αντίληψης, οι νέες έννοιες του εθνικού συμφέροντος και της ισορροπίας δυνάμεων ισοδυναμούσαν με περιορισμό, και όχι με ενίσχυση, του ρόλου της στρατιωτικής βίας. Ο περιορισμός αυτός αντικαθιστούσε τη βίαιη υποταγή και αλλαγή της πίστης των πληθυσμών με τη διατήρηση της ισορροπίας.
Το Βεστφαλιανό αυτό σύστημα  διαδόθηκε μέσω της ευρωπαϊκής διπλωματίας σε ολόκληρο τον κόσμο. Αν και δοκιμάστηκε από τους δύο παγκόσμιους πολέμους του 20ού αιώνα και την έλευση του διεθνούς κομμουνισμού, το κυρίαρχο έθνος-κράτος επέζησε, αν και όχι πάντα με συνέπεια, ως η βασική μονάδα της διεθνούς τάξης.
Ωστόσο, το σύστημα αυτό ποτέ δεν εφαρμόστηκε πλήρως στη Μέση Ανατολή. Μόνο τρία από τα μουσουλμανικά κράτη της περιοχής αυτής διέθεταν μια ιστορική βάση: η Τουρκία, η Αίγυπτος και το Ιράν. Τα σύνορα των υπόλοιπων εξαρτώνταν από την κατανομή των λαφύρων της εν υπνώσει Οθωμανικής Αυτοκρατορίας μεταξύ των νικητών του Α' Παγκοσμίου Πολέμου, επιδεικνύοντας ελάχιστο ή καθόλου σεβασμό στις εθνικές ή θρησκευτικές διαφοροποιήσεις. Τα σύνορα των χωρών της περιοχής αυτής έχουν από τότε αντιμετωπίσει επανειλημμένες προκλήσεις, συχνά στρατιωτικές.
Το είδος της διπλωματίας που παράγεται μέσω της "Αραβικής Άνοιξης" αντικαθιστά τις αρχές ισορροπίας της Βεστφαλίας με ένα γενικευμένο δόγμα ανθρωπιστικής παρέμβασης. Στο πλαίσιο αυτό, οι εμφύλιες συγκρούσεις θεωρούνται διεθνώς μέσα από το πρίσμα προβληματισμών που αφορούν ζητήματα δημοκρατίας ή θρησκείας. Οι εξωτερικές δυνάμεις απαιτούν από το καθεστώς να διαπραγματευθεί με τους αντιπάλους του προκειμένου να ανακατανεμηθούν οι υπάρχουσες εξουσίες. Αλλά επειδή, και για τις δύο πλευρές, το ζητούμενο σε γενικές γραμμές είναι το θέμα επιβίωσης, τα αιτήματα αυτά συνήθως αγνοούνται εσκεμμένα. Στην περίπτωση που τα μέρη είναι σχετικά ισοδύναμα, τότε επικαλείται μια εξωτερική παρέμβαση, με χρήση στρατιωτικής βίας, προκειμένου να λυθεί το αδιέξοδο.
Αυτή η μορφή ανθρωπιστικής παρέμβασης διαφέρει από την συμβατική εξωτερική πολιτική, αφού μέσω αυτής αποφεύγονται οι επικλήσεις στο εθνικό συμφέρον ή την ισορροπία δυνάμεων και απορρίπτονται με το σκεπτικό ότι στερούνται ηθικής διάστασης. Η λογική βάση της παρέμβασης αυτού του είδους δεν είναι η αντιμετώπιση μιας στρατηγικής απειλής, αλλά η εξάλειψη των συνθηκών που θεωρούνται ότι παραβιάζουν τις παγκόσμιες αρχές της διακυβέρνησης.
Εάν τελικά υιοθετηθεί αυτή η προσέγγιση ως αρχή εξωτερικής πολιτικής, η μορφή αυτή παρέμβασης θέτει ευρύτερα ζητήματα γύρω από τη στρατηγική των ΗΠΑ. Θεωρούν οι Ηνωμένες Πολιτείες ότι είναι  υποχρεωμένες να υποστηρίζουν κάθε λαϊκή εξέγερση εναντίον μιας οποιασδήποτε μη δημοκρατικής κυβέρνησης, συμπεριλαμβανομένων εκείνων που μέχρι τώρα θεωρούνταν σημαντικές για τη διατήρηση του διεθνούς συστήματος; Είναι, για παράδειγμα, η Σαουδική Αραβία σύμμαχος μόνο μέχρι τη στιγμή που θα ξεσπάσουν διαδηλώσεις στο έδαφός της; Είμαστε έτοιμοι να παραχωρήσουμε σε άλλα κράτη το δικαίωμα να επεμβαίνουν σε άλλες χώρες, με το πρόσχημα της υπεράσπισης ενός ομόθρησκου ή ομοεθνούς λαού;
Ταυτόχρονα, οι παραδοσιακές στρατηγικές επιταγές δεν έχουν εκλείψει. Μια αλλαγή καθεστώτος, σχεδόν εξ ορισμού, δημιουργεί την επιτακτική ανάγκη της οικοδόμησης μιας χώρας. Στην αντίθετη περίπτωση, η διεθνής τάξη η ίδια αρχίζει να αποσυντίθεται. Τα οποιαδήποτε κενά που υποδηλώνουν ανομία ενδέχεται να κυριαρχήσουν στον χάρτη, όπως έχει ήδη συμβεί στις περιπτώσεις της Υεμένης, της Σομαλίας, του βόρειου Μάλι, της Λιβύης και του βορειοδυτικού Πακιστάν, και δεν αποκλείεται να κυριαρχήσουν και στη Συρία. Η κατάρρευση του κράτους της Συρίας μπορεί να μετατρέψει το έδαφός της σε βάση για τρομοκρατικές δραστηριότητες ή εφοδιασμό ομάδων με όπλα για χρήση εναντίον γειτονικών χωρών, οι οποίες, ελλείψει αποτελεσματικής κεντρικής εξουσίας, δεν θα διαθέτουν τα μέσα να τις αντιμετωπίσουν.
Στη Συρία, οι εκκλήσεις για ανθρωπιστική βοήθεια και στρατηγική παρέμβαση είναι ταυτόχρονες. Ευρισκόμενη στην καρδιά του μουσουλμανικού κόσμου, η Συρία έχει, επί προεδρίας Bashar al-Assad, συνεισφέρει στην προώθηση της στρατηγικής του Ιράν στην Ανατολή και τη Μεσόγειο. Υποστήριξε την Χαμάς, η οποία απορρίπτει το ισραηλινό κράτος, και την Χεζμπολλάχ, η οποία υπονομεύει τη συνοχή του Λιβάνου. Οι Ηνωμένες Πολιτείες έχουν τόσο στρατηγικούς όσο και ανθρωπιστικούς λόγους να τάσσονται υπέρ της ανατροπής του Άσαντ και να προωθούν τη διεθνή διπλωματίας για το σκοπό αυτό. Από την άλλη πλευρά, δεν αποτελεί το κάθε στρατηγικό συμφέρον δικαιολογία για πόλεμο. Αν συνέβαινε το αντίθετο, δεν θα έμενε καθόλου χώρος για άσκηση διπλωματίας.
Καθώς εξετάζεται η πιθανότητα μιας στρατιωτικής επέμβασης στη Συρία, θα πρέπει κανονικά να τεθούν ορισμένα βασικά ζητήματα: Ενώ οι Ηνωμένες Πολιτείες επιταχύνουν την απόσυρσή τους από περιοχές που κατείχαν μετά από στρατιωτικές επεμβάσεις, δηλαδή το Ιράκ και το Αφγανιστάν, πώς μπορεί να δικαιολογηθεί μια νέα στρατιωτική δέσμευση στην ίδια ευρεία γεωπολιτική περιοχή, και μάλιστα μια επέμβαση η οποία είναι πιθανό να αντιμετωπίσει παρόμοιες προκλήσεις με τις προηγούμενες; Η νέα αυτή προσέγγιση - λιγότερο ρητά στρατηγικής και στρατιωτικής φύσεως, που προσανατολίζεται περισσότερο προς διπλωματικά και ηθικά ζητήματα - δίνει λύσεις στα διλήμματα που καταρράκωσαν τα προηγούμενα εγχειρήματα στο Ιράκ και το Αφγανιστάν, τα οποία κατέληξαν στην απόσυρσή μας και μια διαιρεμένη Αμερική; Ή μήπως θα επιτείνει τις ήδη υπάρχουσες δυσκολίες, διακινδυνεύοντας το κύρος και το ηθικό των ΗΠΑ στην διαχείριση των εσωτερικών μας προβλημάτων, με αποτέλεσμα να μας απομείνουν ακόμη λιγότερα μέσα και μικρότερη επιρροή στη διαμόρφωση μιας λύσης τους; Ποιος θα αντικαταστήσει την έκπτωτη από την οργή του αμερικανικού λαού ηγεσία, και τι γνωρίζουμε ακριβώς για τις συνέπειες; Μια τέτοια έκβαση θα βελτιώσει τις συνθήκες ζωής των πολιτών και την ασφάλεια στο εσωτερικό της χώρας; Ή μήπως κινδυνεύουμε να επαναλάβουμε την εμπειρία με τους Ταλιμπάν, που οπλίστηκαν από εμάς για να πολεμήσουν τον Σοβιετικό εισβολέα, αλλά στη συνέχεια μετατράπηκαν σε πρόκληση για την ασφάλεια μας;
Η διαφορά μεταξύ μιας στρατηγικής και μιας ανθρωπιστικής παρέμβασης αποκτά μέγιστη σημασία. Η παγκόσμια κοινότητα ορίζει την ανθρωπιστική παρέμβαση μέσω της συναίνεσης, πράγμα τόσο δύσκολο να επιτευχθεί ώστε σχεδόν πάντα να εμποδίζεται η οποιαδήποτε προσπάθεια. Από την άλλη πλευρά, μια παρέμβαση που ή είναι μονομερής ή βασίζεται σε μια συμμαχία προθύμων προκαλεί την αντίσταση των χωρών που φοβούνται την εφαρμογή της πολιτικής αυτής στο δικό τους έδαφος (όπως είναι η Κίνα και η Ρωσία). Ως εκ τούτου, είναι δυσκολότερο να επιτευχθεί εσωτερική στήριξη σε ένα τέτοιο εγχείρημα. Το δόγμα της ανθρωπιστικής παρέμβασης κινδυνεύει να ανατραπεί αφ' ενός λόγω των αρχών του και αφ' ετέρου λόγω της μη ικανότητας εφαρμογής τους. Αντίθετα, η μονομερής επέμβαση ενέχει το τίμημα της απουσίας διεθνούς και εγχώριας στήριξης.
Η στρατιωτική επέμβαση, ανθρωπιστική ή στρατηγική, έχει δύο προϋποθέσεις:
Πρώτον, είναι σημαντική μια συναίνεση ως προς τη διακυβέρνηση μετά την ανατροπή του status quo. Αν ο στόχος περιοριστεί στην καθαίρεση ενός συγκεκριμένου ηγέτη, πιθανόν να ακολουθήσει ένας νέος εμφύλιος ως αποτέλεσμα του κενού που θα διαδεχθεί τη σύρραξη, καθώς οι ένοπλες ομάδες θα αντιμάχονται η μια την άλλη για τη διαδοχή, και οι άλλες χώρες θα επιλέξουν διαφορετικές πλευρές.  
Δεύτερον, ο πολιτικός στόχος πρέπει να είναι σαφής και εφικτός στα πλαίσια ενός εσωτερικά βιώσιμου χρονικού διαστήματος. Και αμφιβάλλω ότι το συριακό ζήτημα συγκεκριμένα ανταποκρίνεται σε αυτές τις προϋποθέσεις. Δεν έχουμε την πολυτέλεια να οδηγηθούμε στα πλαίσια μιας ακολουθίας σκοπιμοτήτων σε μια απροσδιόριστης φύσης και έκβασης εμπλοκή σε μια σύγκρουση που θα αποκτά έναν ολοένα και πιο σεκταριστικό χαρακτήρα. Αντιδρώντας σε μια ανθρώπινη τραγωδία, θα πρέπει να είμαστε προσεκτικοί για μη διευκολύνουμε μιαν άλλη. Δίχως μια σαφώς προσδιορισμένη στρατηγική αντίληψη, μια παγκόσμια τάξη που διαβρώνει σύνορα και συγχωνεύει διεθνείς με εμφύλιους πολέμους δεν θα μπορέσει ποτέ να σταθεί. Μια αίσθηση διαβάθμισης είναι απαραίτητη ώστε να διατηρείται πάντα διακριτή η ένδειξη του απόλυτου. Αυτό, φυσικά, είναι ένα ανεξάρτητο θέμα, το οποίο θα πρέπει να αντιμετωπιστεί ανάλογα, στα πλαίσια του δημόσιου διαλόγου, τον οποίο πρόκειται να διεξαγάγουμε ως χώρα."
 
Τμήμα ειδήσεων defencenet.gr

ΚΩΣΤΑΣ ΜΑΡΚΟΠΟΥΛΟΣ «Φέρτε στη Βουλή τις λίστες Λανκάρντ και Χριστοφοράκου»


Να φέρει η κυβέρνηση στη Βουλή τη «λίστα Λαγκάρντ» και τη «λίστα Χριστοφοράκου», ώστε να μην καταδυναστεύεται και να εκβιάζεται το πολιτικό σύστημα,  ζήτησε ο Γραμματέας της Κ.Ο. των ΑΝΕΞΑΡΤΗΤΩΝ ΕΛΛΗΝΩΝ Κώστας Μαρκόπουλος κατά τη διάρκεια επερώτησης της ΔΗΜΑΡ για την  πάταξη της φοροδιαφυγής.
 

«Δυο λίστες καταδυναστεύουν το πολιτικό σύστημα της χώρας» υπογράμμισε ο κ. Μαρκόπουλος, «είναι η λίστα Λαγκάρντ και πρέπει να γνωρίζουμε τι θα εισπράξει η χώρα μας από την περίφημη συμφωνία με τις ελβετικές αρχές.  Η δεύτερη, είναι η «λίστα Χριστοφοράκου» και όσα κατέθεσε ο Χριστοφοράκος  στην εισαγγελία του Μονάχου για να απαλλαγεί από την αγωγή που έκανε η SIEMENS εναντίον του για το κενό στα «μαύρα ταμεία.  Η «λίστα Χριστοφοράκου» καταδυναστεύει και ενδεχομένως εκβιάζει ένα κομμάτι του πολιτικού συστήματος.
Έχετε υποχρέωση ως κυβέρνηση να φέρετε και τις δύο λίστες στη Βουλή. Δεν είναι μόνο ζήτημα κοινωνικής δικαιοσύνης, αλλά είναι ζήτημα απελευθέρωσης των δεσμών σε ένα πολιτικό σύστημα το οποίο προσπαθεί να βρει το βηματισμό του. Διαφορετικά ούτε την αποτυχία της μεταπολίτευσης μπορούμε να σβήσουμε, ούτε να χαράξουμε ένα καινούργιο οδικό χάρτη για την οικονομία, την κοινωνία , τη δικαιοσύνη και κυρίως τη διάσωση της χώρας» .
   
Ο Γραμματέας της Κ.Ο. των ΑΝΕΞΑΡΤΗΤΩΝ ΕΛΛΗΝΩΝ τόνισε επίσης ότι η φοροδιαφυγή στη χώρα μας, σύμφωνα με τις εκτιμήσεις της τρόικας, ξεπερνά  τα 75 δις ευρώ ή το 30% του ΑΕΠ .  «Μετά από τρία χρόνια μνημονίου η πάταξη της φοροδιαφυγής είναι όχι μηδενική, αλλά αρνητική, και αυτό είναι η επιτομή της κοινωνικής αδικίας έναντι όλων αυτών τα οποία επιβάλλετε  στους πολίτες», σημείωσε.  
Όπως τόνισε ο Βουλευτής Ευβοίας,  με την μείωση των φορολογικών κέντρων θα υπάρξει ακόμη πιο μειωμένη επιτήρηση , ενώ κατήγγειλε ότι υπάρχουν μεγάλα κενά προσωπικού στο ΣΔΟΕ. «Με την τακτική που ακολουθείτε στήθηκε ο μηδενισμός του ελεγκτικού μηχανισμού και αυτό πρέπει να το ανατρέψετε» τόνισε. Απευθυνόμενος δε στον υφυπουργό Οικονομικών Γ. Μαυραγάνη σημείωσε  τα εξής : «Δεν είναι δυνατόν να λέτε ότι το υπουργείο δεν μπορεί να διαχωρίσει τα επαγγελματικά σκάφη από τα ιδιωτικά. Αν δεν μπορείτε,  απευθυνθείτε στο υπουργείο Τουρισμού που γνωρίζει πολύ καλά ποια σκάφη είναι επαγγελματικά και ποια ιδιωτικά», κατέληξε ο κ. Μαρκόπουλος.     

Απύθμενο θράσος (χωρίς μία συγγνώμη) Βενιζέλου για τους μικροομολογιούχους


«Η αλήθεια για το ζήτημα των ομολογιούχου». Με αυτόν τον υπερφίαλο τίτλο ο πρόεδρος του ΠΑΣΟΚ για άλλη μια φορά κάνει το άσπρο μαύρο και κρύβει την αλήθεια.

Οπως τότε που θα έβαζε... πάτο στο βαρέλι, έτσι και τώρα επιχειρεί να ρίξει αλλού τις ευθύνες για το μεγάλο έγκλημα σε βάρος χιλιάδων ανθρώπων (ακόμη και στον πρωθυπουργό Αντώνη Σαμαρά) που έχασαν τις οικονομίες μιας ζωής εν μια νυκτί, μόνο και μόνο γιατί εμπιστεύτηκαν το ελληνικό κράτος.

Ο κ. Βενιζέλος, χωρίς ίχνος αυτοκριτικής, σε πέντε σελίδες κείμενο δεν βρήκε να πει ούτε ένα «συγγνώμη» σε αυτούς τους ανθρώπους που έχασαν τα λεφτά τους εξαιτίας (και) των υπογραφών του στο Μνημόνιο 2. Αντί γι' αυτό, τους κατηγορεί και από πάνω επειδή αρνήθηκαν να αποδεχτούν τη... γενναιόδωρη πρότασή του να πάρουν τα χρήματά τους μετά θάνατον. Μια και τα ομόλογα που τους προτείνει να ανταλλάξουν λήγουν το 2042! Δεν αναρωτήθηκε όμως ο πρόεδρος του ΠΑΣΟΚ για το πόσοι από αυτούς τους ανθρώπους θα ζουν τότε ή το πώς θα ζήσουν σε μια χώρα που κόβει μισθούς και συντάξεις, όταν πολλά από τα ομόλογα του κράτους που εμπιστεύτηκαν έληγαν τα επόμενα χρόνια και όχι βέβαια 30 χρόνια μετά. Πόσο «ρεαλιστική και άμεση λύση», όπως ισχυρίζεται ο κ. Βενιζέλος, είναι η λύση που εμπεριέχεται στην πρόταση: «Που θα τους επέτρεπε να αποκτήσουν ομόλογα πολύ μεγαλύτερης ονομαστικής αξίας και μαζί με τα νέα ομόλογα που είχαν ήδη λάβει να έχουν ένα χαρτοφυλάκιο που σχεδόν κάλυπτε τις απώλειές τους»;

Αυτό βέβαια ο ύπαρχος του παπανδρεϊσμού το αποκρύβει εντέχνως από το κείμενο που έγραψε για να κατηγορήσει τη «δημοκρατία» που δεν συγκάλυψε το επεισόδιο που συνέβη στην ΤτΕ (όπως και η συντριπτική πλειονότητα των ΜΜΕ), αλλά και δημοσιογράφους που είπαν την άποψή τους για την καταστροφή των ομολογιούχων ιδιωτών.

Ο κ. Βενιζέλος, όμως, στο άρθρο του αποκαλύπτει ότι τόσο το ΔΝΤ όσο και το Eurogroup είχαν ξεκαθαρίσει ότι για να γίνει το PSI δεν επιτρεπόταν να εξαιρεθεί κανένα φυσικό πρόσωπο, αν και
στη Βουλή ισχυριζόταν ότι θα βρεθεί τρόπος να καλυφθούν τα φυσικά πρόσωπα και ότι έπρεπε να του έχουν εμπιστοσύνη.

Ο πρόεδρος του ΠΑΣΟΚ συνέχισε την τέχνη της μισής αλήθειας. Κατηγόρησε τους ομολογιούχους επειδή προσέφυγαν στο ΣτΕ αμφισβητώντας τη νομιμότητα του PSI, πράγμα που, όπως λέει, πολύ θα ήθελαν οι απανταχού κερδοσκόποι. Η αλήθεια είναι ότι η προσφυγή των ομολογιούχων, όπως μας είπε ο κ. Γιάννης Μαρινόπουλος, πρόεδρος της προσωρινής επιτροπής που έχουν συγκροτήσει, μιλά για ακύρωση του PSI μόνο στο σκέλος των φυσικών προσώπων που έκαναν αποταμίευση και όχι ολόκληρου του PSI.

Ο κ. Μαρινόπουλος, μεταξύ άλλων, τόνισε στη «δημοκρατία»: «Αφού μας κατέστρεψαν, συνεχίζουν τα ψέματα.

Να σας πω ένα παράδειγμα: Υπάρχουν ομολογιούχοι που είναι 70, 80, χρονών. Τι να τους πούμε δηλαδή, ότι θα πρέπει να ζήσουν μέχρι το 2042 για να πάρουν τα χρήματά τους; Αυτό έχουν να μας προτείνουν; Λέει ο κ. Βενιζέλος ότι μας βάζουν κάποιοι να διαδηλώνουμε και να τον προπηλακίζουμε, λες και δεν έχουμε άλλες δουλειές να κάνουμε; Δεν ντρέπονται λιγάκι; Δεν έχουν λίγη αιδώ; Που ήρθε προκλητικότατα με τη θωρακισμένη BMW για να περάσει μπροστά από τους ανθρώπους που έχουν χάσει τα λεφτά τους; Του έχουμε ζητήσει μήνες ραντεβού, αλλά εκείνος ούτε τηλέφωνο δεν έχει πάρει. Εμείς τους προτείναμε συγκεκριμένες λύσεις έγκαιρα, που είχαν εγκριθεί από το Γενικό Λογιστήριο του Κράτους. Δεν έκαναν τίποτα. Γιατί δεν ψηφίζουν έναν νόμο για την προστασία των φυσικών προσώπων που έχουν ομόλογα; Αν τα “κουρέψουν” πάλι και δεν έχουν λάβει καμία πρόνοια, θα χάσουμε κι άλλα».


Νίκος Ελευθερόγλου
http://www.dimokratianews.gr/

$67 «σκιώδη» τρις κυκλοφορούν οι τράπεζες!


Οι τράπεζες που διέλυσαν την παγκόσμια οικονομία και έριξαν ολόκληρους λαούς στη φτώχεια κυκλοφορούν περίπου $67 «σκιώδη» ΤΡΙΣ!

Το ποσό είναι αυξημένο κατά ..6 τρις σε σχέση με την προηγούμενη εκτίμηση, όσο δηλαδή είναι η διάσωση όλων των χωρών της Ευρωζώνης με τη Γαλλία μαζί και περισσεύουν και ρέστα!

Την έρευνα έκανε το Συμβούλιο Χρηματοπιστωτικής Σταθερότητας, επισημαίνοντας ότι το μέγεθος του σκιώδους τραπεζικού συστήματος, που περιλαμβάνει δραστηριότητες των money market funds, μονογραμμικών ασφαλιστών και επενδυτικών οχημάτων εκτός ισολογισμού, «μπορεί να δημιουργήσει συστημικά ρίσκα» και να «ενισχύσει τις αντιδράσεις της αγοράς, όταν η ρευστότητα στην αγορά είναι ανεπαρκής».

Τι προτείνει; Τραπεζική εποπτεία και ελεγκτικό και ρυθμιστικό πλαίσιο. Τι σημαίνει; Πρώτο στάδιο τραπεζικής ενοποίησης σε διεθνές επίπεδο, που θα ξεκινήσει σε λίγους μήνες αρχικά από την Ευρώπη. Οι ΗΠΑ το έχουν ήδη, μένει η Ασία και η Αφρική.

Έχασε το "τριπλό Α" η Γαλλία: Υποβάθμιση από τη Moody' s

Ο οίκος αξιολόγησης Moody’s υποβάθμισε, το βράδυ της Δευτέρας, την αξιολόγηση των γαλλικών κρατικών ομολόγων κατά μία βαθμίδα, από το ΑΑΑ σε Aa1, θέτοντας την προοπτική της σε «αρνητική».

Δευτέρα 19 Νοεμβρίου 2012

ΚΥΒΕΡΝΗΣΗ ΤΗΣ ΚΑΡΠΑΖΙΑΣ Τα έδωσαν όλα δεν παίρνουν τίποτα - Γερμανία: "Δεν θα λάβουμε αύριο αποφάσεις"!


Παρά το γεγονός ότι η κυβέρνηση έδωσε τα κλειδιά της χώρας με το πραξικόπημα των πράξεων νομοθετικού περιεχομένου (εκτός και αν μας έχει κηρυχθεί πόλεμος και δεν το ξέρουμε) προκειμένου να λάβει την δόση που θα διατηρήσει την πολιτική και οικονομική ελιτ στην εξoυσία, η Γερμανία αρνείται και πάλι να δώσει την υπεσχημένη δόση αύριο στο Eurogroup! 
Πριν λίγη ώρα, η εκπρόσωπος του γερμανικού υπουργείου Οικονομικών δήλωσε ότι "Στο αυριανό Eurogroup δεν θα ληφθούν τελικές αποφάσεις για την Ελλάδα"!

«Στο Eurogroup θα αναζητήσουμε μια κοινή γραμμή για την Ελλάδα»,
 τόνισε η Μαριάν Κότε και χαρακτήρισε «αδιανόητο» ένα νέο κούρεμα του ελληνικού χρέους που βρίσκεται στα χέρια του επίσημου τομέα.

 
Την ίδια ώρα, σύμφωνα με δημοσίευμα της Deutsche Welle η γενική διευθύντρια του ΔΝΤ Κριστίν Λαγκάρντ προσέρχεται στο αυριανό Eurogroup αποφασισμένη να προτείνει οριστική λύση για την Ελλάδα, αλλά όλες με ένα μοναδικό στόχο: Την βιωσιμότητα του χρέους και το 120% επί του ΑΕΠ το 2020!

«Κοινοί συνταξιούχοι» πλέον οι υπάλληλοι της Βουλής


«Κοινοί συνταξιούχοι» πλέον οι υπάλληλοι της Βουλής
«Κοινοί συνταξιούχοι» καθίστανται πλέον οι υπάλληλοι της Βουλής. Με Πράξη Νομοθετικού Περιεχομένου που υπογράφθηκε από τον πρωθυπουργό κ. Α. Σαμαρά και το Υπουργικό Συμβούλιο ορίζει ότι για τον υπολογισμό της σύνταξης, τα όρια ηλικίας και τις προϋποθέσεις συνταξιοδότησης των υπαλλήλων της Βουλής, εφαρμόζονται πλέον οι διατάξεις της συνταξιοδοτικής νομοθεσίας του Δημοσίου, κατά περίπτωση, όπως αυτές ισχύουν κάθε φορά για τους τακτικούς υπαλλήλους των Υπουργείων. 

Ως μισθός για τον υπολογισμό της σύνταξης των ανωτέρω προσώπων λογίζεται ο συντάξιμος μισθός τακτικού υπαλλήλου Υπουργείου αντίστοιχης κατηγορίας, με τα ίδια έτη υπηρεσίας, όπως αυτός ισχύει κάθε φορά σύμφωνα με τις οικείες συνταξιοδοτικές διατάξεις. 

Οι διατάξεις της παραγράφου αυτής έχουν εφαρμογή από 1.1.2013 για όσα από τα αναφερόμενα σε αυτές πρόσωπα υπηρετούν κατά την ημερομηνία αυτή, ανεξαρτήτως του χρόνου θεμελίωσης του συνταξιοδοτικού δικαιώματός τους. 

Ακόμη, προκειμένου να εναρμονιστεί το Δημόσιο με τους ασφαλιστικούς φορείς κύριας ασφάλισης τροποποιούνται οι διατάξεις του 4093/2012 ώστε εάν το συνολικό ποσό των συντάξεων, συμπεριλαμβανομένων και των επικουρικών καθώς και των μερισμάτων, υπερβαίνει τα 2.000 ευρώ και μέχρι 3.000 ευρώ να μειώνεται το ανωτέρω συνολικό ποσό κατά 15%, ενώ εάν το ποσό αυτό υπερβαίνει τα 3.000 ευρώ να μειώνεται το συνολικό ποσό των συντάξεων κατά 20%. 

Εξαιρούνται οι τετραπληγικοί και παραπληγικοί συνταξιούχοι του Δημοσίου από τις μειώσεις. 
Κατ’ εξαίρεση το συνολικό ετήσιο ποσό των δώρων Χριστουγέννων και Πάσχα καθώς και του επιδόματος αδείας, τα οποία καταργήθηκαν για όλους τους συνταξιούχους του Δημοσίου, θα εξακολουθήσει να καταβάλλεται στους τετραπληγικούς και παραπληγικούς συνταξιούχους του Δημοσίου. Το ποσό αυτό επιμεριζόμενο πλέον σε 12μηνη βάση θα καταβάλλεται κατά μήνα μαζί με τη σύνταξή τους. 

Πηγή: www.newsbeast.gr

"ΚΑΤΑΣΤΑΣΗ ΠΟΛΙΟΡΚΙΑΣ" Με πράξεις νομοθετικού περιεχομένου η κυβέρνηση παραδίδει στην τρόϊκα τη χώρα


Ενώπιον μιας ουσιαστικά, "κατάστασης πολιορκίας" όπως το Σύνταγμα ορίζει την "κατάσταση πολιορκίας", βρίσκεται από χθες η χώρα με την απόφαση της κυβέρνησης "να διαβεί τον Ρουβίκωνα" και να αποκλείσει την Βουλή μέσω των δύο πράξεων νομοθετικού περιεχομένου που εξέδωσε με την υπογραφή κρίσιμων νομοθετημάτων διά ... περιφοράς.
Έτσι, λίγες ώρες πριν από την κρίσιμη συνεδρίαση του Eurogroup της Τρίτης 20 Νοεμβρίου_ η κυβέρνηση άνοιξε το Εθνικό Τυπογραφείο και δημοδίευσε στο ΦΕΚ τις πράξεις νομοθετικού περιεχομένου που επιβάλλουν εξαιρετικά σκληρά μέτρα και φέρνουν την τρόϊκα ακόμα και στην πιο απομακρυσμένη γωνιά της εληνικής κρατικής μηχανής, των ΔΕΚΟ και των ΟΤΑ. Επίσης ανοίγουν διάπλατα οι πόρτες για απολύσεις, περισσότερους φόρους και νέα μέτρα σε μισθούς και συντάξεις.
Οι πράξεις νομοθετικού περιεχομένου ανήκουν στην εξαιρετική και όχι τακτική νομοθετική διαδικασία και εκδίδονται σε έκτακτες και επείγουσες περιπτώσεις (άρθρο 44 §1 Συντάγματος), όπως οι καταστάσεις πολιορκίας, ο πόλεμος κλπ.
Από το Μέγαρο Μαξίμου κρίθηκε ότι έτσι θα αποφύγουν την σκόπελο της Βουλής τώρα (θα περάσουν με ένα ναι ή όχι της πλειοψηφίας εν συνεχεία από την Βουλή) "ώστε ο υπουργός Οικονομικών κ. Ι. Στουρνάρας να πάει με περισσότερα όπλα στη συνεδρίαση με τους ομολόγους του της ευρωζώνης", αλλά είναι δίκοπο μαχαίρι η διαδικασία που επιλέχθηκε: Κανείς δεν μπορεί να προδιαγράψει ότι έστω και αυτή η απλουστευμένη και χρονικά μετατεθειμένη κοινοβουλευτική διαδικασία θα εγκριθεί από την Βουλή ενόσω θα έχουν αρχίσει να εφαρμόζονται τα νέα μέτρα, μεταξύ των οποίων και οι πρώτες απολύσεις δημοσίων υπαλλήλων. Δηλαδή μπορεί να υποστεί δεινή ήττα με απόρριψη από την Βουλή, αυτής της ιδιότυπης "κατάστασης πολιορκίας".
Πριν λίγο ο πρόεδρος του ΣΥΡΙΖΑ Α.Τσίπρας δεν έχασε φυσικά αυτή την ευκαιρία (η κίνηση της κυβέρνησης είναι πολύ "βαριά" και όχι μόνο ως προς την μεθόδευση, αλλά και ως προς τον σκοπό που εξυπηρετεί αυτή η μεθόδευση) και σφυροκόπησε την κίνηση αυτή με δηλώσεις του σε έκτακτη συνέντευξη που έδωσε τονίζοντας ότι "Όταν ο πρωθυπουργός έλεγε ότι πρόκειται για τα τελευταία μέτρα, έλεγε τη μισή αλήθεια· εννοούσε ότι είναι τα τελευταία μέτρα που θα ψηφιστούν στη Βουλή, αφού καταργείται η λειτουργία της με τις Πράξεις Νομοθετικού Περιεχομένου.  Η χώρα μετατρέπεται σε μια αποικία χρέους και οι τροϊκανοί επίτροποι θα κυβερνούν ερήμην των διαδικασιών στο Κοινοβούλιο. Αναρωτιέμαι πως ο πρόεδρος της Δημοκρατίας υπογράφει αυτές τις πράξεις", είπε ο A. Τσίπρας και έχει δίκιο.
Ανάλογη ανακοίνωση εξέδωσε και η Χρυσή Αυγή με την οποία επιτίθεται με βαριές εκφράσεις στην τοποθέτηση επιτρόπων που θα επιβάλλουν απε'ευθείας φόρους και δημοτικά τέλη στους Έλληνες πολίτες: «Η τοποθέτηση επιτρόπων στα ελληνικά υπουργεία είναι η πιο τρανή απόδειξη πως η συγκυβέρνηση του μνημονίου είναι μια μαριονέτα της τρόικα. Η εθνική κυριαρχία έχει ήδη εκχωρηθεί στους διεθνείς τοκογλύφους».
Τμήμα ειδήσεων defencenet.gr

ΟΛΑ ΔΙΚΑ ΤΟΥΣ «Aδιανόητη η παραγραφή του ελληνικού χρέους»


Βγάζουν "σπυριά" στο Βερολίνο μόνο με την ιδέα διαγραφής του ελληνικού χρέους αφού αυτό σημαίνει ότι θα διαγράψουν από το δικό τους "πορτοφόλι". Βλέπετε το πρώτο κούρεμα ήταν διαγραφή του ελληνικού "πορτοφολιού" αλλά ο κόσμος με την βοήθεια των ΜΜΕ δεν το κατάλαβε.
Το Βερολίνο επανέλαβε σήμερα την αντίθεσή του σε οποιαδήποτε νέα μερική παραγραφή του ελληνικού χρέους, εκτιμώντας πως «είναι αδιανόητο» ένα τέτοιο μέτρο το οποίο θα κόστιζε ακριβά στις πιστώτριες χώρες, με πρώτη τη Γερμανία.
 «Η θέση μας δεν άλλαξε. Μια παραγραφή του χρέους είναι για μας αδιανόητη», δήλωσε η εκπρόσωπος του γερμανικού υπουργείου Οικονομικών Μαριάνε Κότε στη διάρκεια ενημέρωσης των δημοσιογράφων την παραμονή της πολυαναμενόμενης συνεδρίασης του Eurogroup για την Ελλάδα.
«Δεν θα μπορέσει να υπάρξει εκεί τελική απόφαση αύριο για τεχνικούς λόγους», καθώς ορισμένα κοινοβούλια, μεταξύ των οποίων το γερμανικό (Μπούντεσταγκ), πρέπει να εγκρίνουν οποιαδήποτε νέα συμφωνία αρωγής προς την Ελλάδα, εξήγησε η Κότε.
Η ίδια διαβεβαίωσε πάντως πως οι χώρες της ευρωζώνης «θα εργαστούν αύριο για να βρουν μια κοινή θέση».