«Και τι δεν κάνατε για να με θάψετε, μόνο ξεχάσατε πως είμαι σπόρος»

«Οι προβλέψεις των διεθνών οικονομικών οργανισμών για το επόμενο διάστημα χειροτερεύουν. Δεν μπορεί να γίνει ασφαλής εκτίμηση για τη διάρκεια και την ένταση της κρίσης. Πολλές ευρωπαϊκές χώρες βρίσκονται ήδη σε ύφεση. Η Διεθνής Οργάνωση Εργασίας προβλέπει την απόλυση, μέσα στον χρόνο, 50 εκατ. εργαζόμενων, από τους οποίους 3,5 εκατ. στην Ευρώπη. Υπάρχει, σε όλες τις χώρες, έντονη ανησυχία και αίσθημα ανασφάλειας.

Δεν περιμένω βέβαια να συμφωνήσουμε όλοι σε όλα. Δεν περιμένω να εγκαταλείψουν τα κόμματα τις θέσεις τους. Δεν περιμένω να παραμεριστούν όλες οι διαφορές. Πιστεύω όμως- και το πιστεύω βαθιά- ότι στις έκτακτες συνθήκες της διεθνούς κρίσης μπορούμε και οφείλουμε να επιτύχουμε μια ευρύτερη συνεννόηση. Να αφήσουμε στην άκρη τις στείρες αντιπαραθέσεις. Το “όχι σε όλα”΄. Συνεννόηση που αφορά τα βασικά, τα ουσιώδη, τα αυτονόητa.

Δυστυχώς δεν διαπίστωσα σήμερα να υπάρχει διάθεση συνεννόησης, ακόμη και σε αυτά τα αυτονόητα σημεία και μάλιστα σε μια κρίσιμη συγκυρία που θα έπρεπε να αρθούμε όλοι στο ύψος των περιστάσεων. Κάθε κόμμα έχει την ευθύνη των επιλογών και των πράξεών του. Για την κυβέρνηση δίλημμα δεν υπάρχει. Έχουμε επιλέξει τον δρόμο της υπευθυνότητας. Και σε αυτόν τον δρόμο επιμένουμε. Για εμάς η οικονομία, ειδικά τώρα, είναι μεγάλη εθνική υπόθεση. Ο στόχος μας είναι να περιορίσουμε όσο είναι δυνατόν τις συνέπειες της διεθνούς κρίσης και να εργαστούμε σκληρά για μια καλύτερη επόμενη ημέρα». 
Αυτά έλεγε ο Καραμανλής στις 6/3/2009, θέτοντας το πρόβλημα της πατρίδας μας, στη σωστή του διάσταση.

Ήταν η περίοδος που ο Γιώργος Παπανδρέου εκβίαζε, με τον Πρόεδρο της Δημοκρατίας και ζητούσε εκλογές έξω από το Μέγαρο Μαξίμου.

Ήταν η ίδια περίοδος που τα ΜΕΓΑ-λα «δημοκρατικά» κανάλια κατηγορούσαν τον Καραμανλή.

Ήταν η ίδια περίοδος που η, σήμερα ευρωβουλευτής και εκπρόσωπος τύπου της Νέας Δημοκρατίας, Μαρία Σπυράκη, δεν άφηνε σε χλωρό κλαρί τον Κώστα Καραμανλή.

Τώρα, το πώς η κ. Σπυράκη είναι στο κόμμα της ΝΔ και μάλιστα το εκπροσωπεί, αυτό θα πρέπει να το απαντήσει ο Αντώνης Σαμαράς.
Η μετέπειτα εξέλιξη των γεγονότων, δυστυχώς για την Ελλάδα μας, δικαίωσε τον Κώστα Καραμανλή.

Τον Μάρτιο και τον Μάιο του 2011, δημοσιεύματα διαδικτυακά και έντυπα,

αναφέρονται στον πρώην πρωθυπουργό Κώστα Καραμανλή με αφορμή τα έγγραφα της Wikileaks, δικαιώνοντάς τον για πολλά.

Αλλά πάνω απ’ όλα δικαίωσαν τον Καραμανλή, για την περίοδο της διακυβέρνησής του, στα εθνικά θέματα.

Και εάν σε αυτό προσθέσουμε και τις αποκαλύψεις  Στρος – Καν περί «υπόγειων» συνομιλιών και διεργασιών με τον Παπανδρέου για την υπαγωγή της χώρας μας στο ΔΝΤ, τότε εύλογα μπορεί κάποιος να εξάγει συμπεράσματα για τους λόγους  αποδόμησης, του τότε πρωθυπουργού και την έλευση του Παπανδρέου στην εξουσία τον Οκτώβριο του 2009.

Και ενώ καθ’ όλη την διακυβέρνηση Καραμανλή, αυτός έφταιγε για όλα, μετά την έλευση του Γιώργου, η ρητορική των ΜΕΓΑ-λων ΜΜΕ άλλαξε.

ΠΛΕΟΝ ΕΦΤΑΙΓΕ ΤΟ ΠΟΛΙΤΙΚΟ ΣΥΣΤΗΜΑ ΚΑΙ ΟΧΙ ΤΟ ΠΑΣΟΚ ΠΟΥ ΚΥΒΕΡΝΟΥΣΕ.

ΠΛΕΟΝ ΕΦΤΑΙΓΕ ΤΟ ΠΟΛΙΤΙΚΟ ΣΥΣΤΗΜΑ ΚΑΙ ΟΧΙ Ο ΠΡΟΣΤΑΤΕΥΟΜΕΝΟΣ ΤΟΥΣ ΠΑΠΑΝΔΡΕΟΥ.

Κι αυτό γιατί έπρεπε να συνεχιστεί η αποδόμηση Καραμανλή.

Το διάστημα αυτό ειπώθηκαν πολλά, ακούστηκαν πολλά περισσότερα εναντίον του.

Κι ο Καραμανλής επέλεξε συνειδητά, συνειδητότατα την σιωπή, τουλάχιστον έως σήμερα.

Το σύστημα δούλευε καλά.

Το ΠΑΣΟΚ κυβερνούσε όπως ήθελαν, η χώρα οδηγήθηκε στα μνημόνια, ο λαός στη φτωχοποίηση και στην εξαθλίωση, αλλά υπεύθυνο γι’ αυτό ήταν πλέον όλο το πολιτικό σύστημα.

Σιγά σιγά, άρχισαν να ψελλίζονται και στην πορεία να αποδεικνύονται, το πόσο «στημένα» ήταν όλα εκείνα που ΕΡΙΞΑΝ τον Καραμανλή από την κυβέρνηση.

Φωτιές, Βατοπέδι, αγωγοί αερίου, σχέδιο δολοφονίας του και τόσα άλλα.

Και ο Σαμαράς στην απόλυτη σιωπή.

Δεν βρήκε ούτε λέξη υπερασπιστική να πει όλο αυτό το διάστημα για την κυβέρνηση της Νέας Δημοκρατίας και το πώς ήρθε το ΠΑΣΟΚ στη εξουσία τον Οκτώβρη του 2009.

Και περνώντας έτσι ο καιρός, φτάνουμε σε λίγες ημέρες, στις εκλογές της 25^ης Ιανουαρίου 2015.

Και επανεμφανίστηκε ο Παπανδρέου να ξαναρχίσει τις κατηγορίες κατά Καραμανλή.

Ίσως το σύστημα αισθάνεται (το αισθάνεσαι κι εσύ Αντώνη;), ότι πλησιάζει η ώρα της μεγάλης του επιστροφής και πρέπει να επιχειρηθεί εκ νέου η αποδόμησή του.

Στις 12 του Γενάρη ο Στάθης Παναγούλης του ΣΥΡΙΖΑ, θα πει για τον Καραμανλή,

«….ο Καραμανλής αλλοίωνε τα στοιχεία παρουσιάζοντας μικρότερο το έλλειμμα ενώ η Ελλάδα πήγαινε στα βράχια….».

Και αυτά λέγονται, ενώ όλοι πια συζητάμε για τον Γεωργίου της ΕΛΣΤΑΤ (αυτόν που ο Σαμαράς ακόμα διατηρεί στη θέση του)και για τον υπόδικο Παπακωνσταντίνου.

Φαίνεται ότι ο Παναγούλης τώρα ήρθε στην Ελλάδα…..

Είναι ακόμα μια απόδειξη ότι δραστηριοποιούνται τα αντανακλαστικά του συστήματος.

Είναι ακόμα μια ένδειξη, ότι το σύστημα φοβάται την επιστροφή του.

Είμαστε μια ανάσα από το να κυβερνήσει την Ελλάδα ο θίασος του ΣΥΡΙΖΑ με θιασάρχη τον Αλέξη Τσίπρα.

Έναν Τσίπρα που δεν δίστασε, για προεκλογικούς δικούς του λόγους, να αλλάξει ακόμα και το λευκό περιστέρι με το σύμβολο του twitτer, προκαλώντας θρησκευτικές αντιδράσεις, δίκαιες κατά την γνώμη μου.

Έναν Τσίπρα άθεο κατά δήλωσή του, έναν Τσίπρα που σε συνέντευξή του στην Άννα Παναγιωταρέα το 1990, μαθητής Λυκείου, σε ηλικία 16 ετών τότε, έλεγε ότι «….θέλουμε να είναι δικαίωμά μας να επιλέγουμε εμείς εάν κάποια ώρα θα θέλαμε να λείψουμε από το μάθημα…»

Σ’ αυτόν τον τύπο παραδίδει την Ελλάδα, με τα καμώματά του ο Αντώνης Σαμαράς.

Με υποψηφίους όλων σχεδόν των αντίπαλων κομμάτων, ανθρώπους που ο Σαμαράς είχε σε καίρια πόστα κατά τη διάρκεια των 2,5 αυτών ετών της πρωθυπουργίας του.

Παραδείγματα ουκ ολίγα.

Ο πρώην Πρόεδρος του ΟΑΕΔ Κικίλιας, είναι επικεφαλής του ψηφοδελτίου Επικρατείας του Παπανδρέου.

Ο Παναγιώτης Καρκατσούλης είναι επικεφαλής του ψηφοδελτίου Επικρατείας του «Ποταμιού».

Ο διορισμένος από τον ίδιο τον Σαμαρά σε θέση Προϊσταμένου της Υπηρεσίας Διοίκησης της Γενικής Γραμματείας Συντονισμού, της οποίας προΐστατο ο Δημήτρης Βαρτζόπουλος, υποψήφιος της ΝΔ στη Θεσσαλονίκη.

Ένας υποψήφιος, που ούτε καν έχει παραιτηθεί από τη θέση του, αφού φαίνεται στη ΔΙΑΥΓΕΙΑ, να υπογράφει στις 24 Δεκεμβρίου 2014 κάποια σύμβαση και ενώ θα έπρεπε να είχε παραιτηθεί από τη θέση του, το αργότερο στις 17 Δεκεμβρίου 2014, κάτι άλλωστε που έκαναν τόσοι και τόσοι , προκειμένου να έχουν δικαίωμα να είναι υποψήφιοι στις Βουλευτικές Εκλογές.

Η χώρα μας λοιπόν, με ευθύνη των ενεργειών της συγκυβέρνησης, οδηγείται-παραδίδεται στον ΣΥΡΙΖΑ, με απρόβλεπτες εξελίξεις για την πατρίδα μας, εθνικές, πατριωτικές, θρησκευτικές, κοινωνικές και οικονομικές.

Τούτη την ώρα ο κόσμος προσβλέπει στον Κώστα Καραμανλή και σε αυτόν ελπίζει.

Τον μόνο που μπορεί να οδηγήσει την πατρίδα σε ασφαλή λιμάνια.

Τον μόνο που μπορεί να ενώσει τους Έλληνες.

Τούτη την ώρα, ο από επιλογή σιωπηλός επί 5,5 χρόνια Καραμανλής, δεν έχει δικαίωμα να αρνηθεί το κάλεσμα της πατρίδας.

Και δεν θα το αρνηθεί.

Η ώρα της μεγάλης επιστροφής του πατριώτη, του Έλληνα Κώστα Καραμανλή, έφτασε.

Και απευθυνόμενος σε όλους αυτούς που προσπάθησαν να λοιδορήσουν, να κατηγορήσουν, να αποδομήσουν τον Καραμανλή όλα αυτά τα χρόνια, θα τους πω έναν στίχο του Ντίνου Χριστιανόπουλου:

«Και τι δεν κάνατε για να με θάψετε, μόνο ξεχάσατε πως είμαι σπόρος»

Επτά χώρες της ΕΕ υποστηρίζουν άρση των κυρώσεων κατά της Ρωσίας

Η Αυστρία, Ουγγαρία, η Ιταλία, η Σλοβακία, η Γαλλία και η Τσεχία, υποστηρίζουν την άρση των κυρώσεων κατά της Ρωσίας, αυτό ανέφερε διπλωματική πηγή στις Βρυξέλλες, όπως δημοσιεύει το πρακτορείο Itar Tass.

Η πληροφορία αυτή δόθηκε από διπλωμάτη ο οποίος είναι προσκείμενος στο Συμβούλιο της ΕΕ, σε σχετική δήλωσή του, για την πρώτη συνεδρίαση του τρέχοντος έτους, η οποία θα πραγματοποιηθεί στις 19 Ιανουαρίου στις Βρυξέλλες, όπου, οι υπουργοί Εξωτερικών των 28 χωρών της κοινότητας θα συζητήσουν για πρόσθετες κυρώσεις κατά της Ρωσίας.

«Η Ρωσία, βέβαια, είναι στην ημερήσια διάταξη του Συμβουλίου της ΕΕ, αλλά για το συγκεκριμένο θέμα των κυρώσεων δεν θα ληφθεί απόφαση, όποια ενέργεια για το θέμα θα εγκριθεί το Μάρτιο», είπε.

Σύμφωνα με άλλη πηγή, που επικαλείται το πρακτορείο «αν και στην επόμενη συνάντηση των υπουργών δεν ληφθεί απόφαση για επιβολή κυρώσεων, είναι πιθανόν οι υπουργοί να ανοίξουν το δρόμο για την άμβλυνση τους. Ίσως έχει η ώρα για αυτό».

Νωρίτερα, η εφημερίδα Wall Street Journal, επικαλούμενη έγγραφο που συντάχθηκε από διπλωματική υπηρεσία της ΕΕ, σημειώνει ότι η Ένωση είναι έτοιμη να μαλακώσει τις αντι-ρωσικές κυρώσεις και εν μέρει να εξομαλύνει τις σχέσεις της με τη Ρωσία, σε περίπτωση αλλαγής της θέσης της Μόσχας, σχετικά με την κατάσταση στην Ουκρανία.
Η εφημερίδα σημειώνει ότι το έγγραφο αυτό θα συζητηθεί από τους υπουργούς Εξωτερικών, κατά τη συνάντηση τους στις Βρυξέλλες στις 19 Ιανουαρίου. ΒΑΛΚΑΝΙΚΟ ΠΕΡΙΣΚΟΠΙΟ

Ο… Ιούδας φιλούσε υπέροχα

Αυτοί που οδήγησαν τη χώρα σε πρόωρες εκλογές που δεν ήθελε ο λαός, που υπέγραψαν την ανωμαλία στη χώρα προδίδονται τώρα από το συνεταιράκι τους.

«Αν περιμέναμε από τον Καμμένο, να προστατέψει από εκτροχιασμό, το εκτροχιασμένο λόγω Σαμαρά, "τραίνο" της χώρας, τότε ζήτω που καήκαμε...». H φράση αυτή ανήκει στον ευρωβουλευτή του ΣΥΡΙΖΑ, Δ. Παπαδημούλη και αναδεικνύει τον πολιτικό κυνισμό σε ότι αφορά τις συνεργασίες και τις σημαίες ευκαιρίας που σήκωσαν στην Κουμουνδούρου τους τελευταίους μήνες.

Αν το συνδυάσουμε με τις δηλώσεις Τσίπρα ότι δεν θα συνεργαστεί με ΠΑΣΟΚ, Ποτάμι και Κόμμα Παπανδρέου αλλά και τη δήλωση του Πάνου Καμμένου που είπε «να κλείσουν οι νέοι τους παππούδες στο σπίτι», συνθέτουν το πολιτικό σκηνικό του τελευταίου 24ώρου. Ξέρετε τι δείχνουν όλα αυτά; Δύο πράγματα:

1.Πρώτον πως ορισμένοι τυχάρπαστοι οδήγησαν τη χώρα στις εκλογές και πόσο διακινδυνεύουν το μέλλον της.

2.Δεύτερον πώς ο… Ιούδας φιλούσε υπέροχα. Ο Τσίπρας τους χρησιμοποίησε και τους πετάει σαν λεμονόκουπες, τον έναν μετά τον άλλο.

Αυτοί που οδήγησαν τη χώρα σε πρόωρες εκλογές που δεν ήθελε ο λαός, που υπέγραψαν την ανωμαλία στη χώρα προδίδονται τώρα από το συνεταιράκι τους. Πρώτα ο Κουβέλης που χάνεται στο 0,8% και σειρά θα πάρουν και οι ΑΝΕΛ που δεν θα υπάρχουν μετά τις 25 του μήνα. Είτε οι παππούδες, είτε οι νέοι θα καταλάβουν με ποιους έχουν να κάνουν. Με εκείνους που έστησαν το παιχνίδι των δωροδοκιών πολιτικών, δημιούργησαν πολιτικό κλίμα, στιγμάτισαν βουλευτές και εκφόβισαν άλλους. Η συμμαχία ΣΥΡΙΖΑ-ΔΗΜΑΡ-ΑΝΕΛ συντρίβεται γιατί ο Τσίπρας τους χρησιμοποίησε και τώρα τους διώχνει. Μόνο η Ραχήλ Μακρή του έμεινε…

Ο κ. Καμμένος πίστευε ότι θα γίνει υπουργάρα αν βγει ο Τσίπρας και συνεργαστούν μαζί του. Τώρα, όμως, ο ΣΥΡΙΖΑ αρχίζει και τους διώχνει πριν είναι αργά γι’ αυτόν. Και μετά τις εκλογές θα τους αποτελειώσει, εκτός κι αν τους ξαναχρειαστεί, οπότε δεν θα έχει κανέναν δισταγμό να τους παρακαλέσει. Άλλο που δε θέλουν κι αυτοί.

Θέλω να ψηφίσω Τσίπρα αλλά δεν με αφήνει..

Μια κυβέρνηση ΣΥΡΙΖΑ που θα έχει μηδενικό χρόνο ανοχής πώς θα αντιμετωπίσει τα συσσωρευμένα προβλήματα που υπάρχουν αυτή τη στιγμή στη χώρα; Αν απαντήσουν, τότε Τσίπρα δαγκωτό.

Βρισκόμαστε στην τελική ευθεία προς τις εκλογές και αν είναι κάτι για το οποίο θα μείνει στην ιστορία είναι η θολούρα του κόμματος που διεκδικεί την εξουσία. Ο ΣΥΡΙΖΑ επί της ουσίας δεν έχει καταθέσει κανένα πρόγραμμα και όταν τους το λες σε παραπέμπουν στο πρόγραμμα της Θεσσαλονίκης. Μπαίνεις εκεί να το διαβάσεις και βγαίνεις... φτωχότερος σε γνώση.

Ας υποθέσουμε ότι θέλουμε να ψηφίσουμε τον κ. Τσίπρα που θέλει να τα αλλάξει όλα.

Που θα στηριχθούμε για να το κάνουμε; Ποιες είναι οι προγραμματικές του θέσεις; Τι θα κάνει την επόμενη ημέρα που θα εκλεγεί;

Και το κυριότερο: Μια κυβέρνηση ΣΥΡΙΖΑ που θα έχει μηδενικό χρόνο ανοχής πώς θα αντιμετωπίσει τα συσσωρευμένα προβλήματα που υπάρχουν αυτή τη στιγμή στη χώρα;

Σε όλους τους τομείς της οικονομίας και της κοινωνίας η αξιωματική αντιπολίτευση δεν απαντά ποτέ καθαρά. Ρωτάς και ρίχνουν τη μπάλα στην εξέδρα. Ξαναρωτάς και βάζουν μπροστά το μνημόνιο, τις ξένες καπιταλιστικές δυνάμεις ή ακόμη και τις πέτσινες υποσχέσεις.

Οφείλουμε λοιπόν να τους ρωτήσουμε ορισμένα κρίσιμα ζητήματα μπας και αξιωθούν να απαντήσουν χωρίς υπεκφυγές. Είναι ερωτήματα που τίθενται από όλους τους υποψήφιους ψηφοφόρους του ΣΥΡΙΖΑ και που αν δεν απαντηθούν τότε την ευθύνη για ό,τι συμβεί στη χώρα σε 15 ημέρες θα την έχουν εκείνοι που επέλεξαν να δώσουν δύναμη σε μια ερασιτεχνική ομάδα.

Μετά την απομάκρυνση από το ταμείο και την κάλπη ουδέν λάθος αναγνωρίζεται.

Έχουμε και λέμε:

1.Μπορούν να μας απαντήσουν στην Κουμουνδούρου που θα βρουν τους επόμενους μήνες του 2015 περίπου 35 δισ. ευρώ; Είναι 17 δισ. για την κάλυψη των αναγκών της χώρας, περί τα 7 δισ. ευρώ που είναι η δόση που εκκρεμεί και που δεν θα πάρουμε γιατί ο Τσίπρας θα έχει... συγκρουστεί και άλλα 11,5 δισ. που είναι το... κοστολογημένο πρόγραμμα του ΣΥΡΙΖΑ. Που θα βρει δηλαδή σχεδόν 20% του ελληνικού ΑΕΠ;

2.Πιο αναλυτικά: Πώς θα αυξήσει τους μισθούς στον ιδιωτικό τομέα στα 750 ευρώ όταν αυτό θα σημάνει ουσιαστικά απολύσεις; Διότι ο έμπορος, ο επιχειρηματίας κ.λπ. για να καλύψει το επιπλέον εργατικό κόστος θα πρέπει να κάνει απολύσεις, αφού ανάπτυξη δεν υπάρχει, οι τζίροι δεν αυξάνονται, καμιά περαιτέρω βελτίωση δεν προβλέπεται άμεσα. Θα αυξήσει δηλαδή τους μισθούς και θα καταγράφει στρατιές ανέργων;

3.Πως θα πληρώσει χιλιάδες δημοσίους υπαλλήλους που θα πρέπει να ξαναπροσλάβει, όπως έχει υποσχεθεί;

4.Πώς θα διαπραγματευτεί με τους δανειστές χωρίς να θέσει τη χώρα σε κίνδυνο; «Αποκλείεται να μη δεχθεί η Μέρκελ τις θέσεις μας», είπε ο Τσίπρας. «Ξεχάστε τη βοήθεια αν δεν μπείτε σε νέο πρόγραμμα», λέει το Βερολίνο, η ΕΚΤ και δεκάδες οικονομολόγοι.

5.Πώς θα καλύψουν την έκδοση των εντόκων που θέλουν για τον Μάρτιο; Οι τράπεζες δεν μπορούν να τα καλύψουν ειδικά αν η ΕΚΤ κόψει τη χρηματοδότηση. Οι ξένοι επενδυτές δε θέλουν ούτε να μας βλέπουν. Ποιος θα τα πάρει; Μήπως θα υπάρξει αναγκαστικός δανεισμός;

6.Τι θα κάνει ο ΣΥΡΙΖΑ αν οι ξένοι πουν «δεν μας νοιάζει αν είναι ή όχι βιώσιμο το χρέος σας. Εμείς θέλουμε τα λεφτά μας»; Θα κηρύξει ή όχι στάση πληρωμών;

7.Έχει Plan B σε περίπτωση που συμβεί το ατύχημα; Έχει ένα σχέδιο επιστροφής σε εθνικό νόμισμα;

8.Τι θα κάνει με το μείζον θέμα της φορολογίας; Που θα βρει τα 2,7 δισ. έσοδα από τον ΕΝΦΙΑ που θα καταργήσει;

9.Θα βάλει Φόρο Μεγάλης Ακίνητης Περιουσίας αλλά δεν ξέρουμε από ποιο όριο και πάνω. Από 300 χιλ., από 600 χιλ. ή από 750 χιλ. όπως είπε χθες ο απίθανος Λεουτσάκος; Γιατί τότε ένα ζευγάρι θα έχει αφορολόγητο 1,5 εκατ., επομένως ποιος θα πληρώσει φόρο στη χώρα αυτή;

10.Τι θα κάνει με την τρομοκρατία; Θα συλλάβει τον... Σαμαρά ως συνεργάτη του Ξηρού; Θα ψάξει για τους άλλους καταζητούμενους;

11.Τι θα κάνει με τις φυλακές υψίστης ασφαλείας; Θα τις καταργήσει όπως έχει πει; Και που θα τους βάλει τους τρομοκράτες; Στο ξέφραγο αμπέλι του Κορυδαλλού;

12.Τελικά στις πορείες θα πηγαίνουν αστυνομικοί χωρίς όπλα; Κι αν τους επιτίθενται οι μπαχαλάκηδες τι θα κάνουν; Θα τρέχουν να σωθούν; Κι αν διαλύουν την Αθήνα τι θα κάνει η ΕΛΑΣ; Θα τους κοιτάζει και θα τους αποθεώνει;

13.Τι θα κάνει με την τουρκική προκλητικότητα; Μπορεί να αντιμετωπίσει ένα θερμό επεισόδιο στο Αιγαίο;

14.Τι θα κάνει με την κήρυξη των ΑΟΖ, με τις συμμαχίες με Αίγυπτο και Ισραήλ;

15.Ποια είναι η θέση τους για το Κυπριακό; Θα επαναφέρουν ένα νέο σχέδιο Ανάν και θα το στηρίξουν;

16.Τι σκέφτονται να κάνουν με το «Μακεδονικό»; Θα επιτρέψουν την είσοδο των Σκοπίων στο ΝΑΤΟ; Μήπως θα κάνουν υπουργό Εξωτερικών τον... Τρεμόπουλο;

17.Τι σκέφτονται να κάνουν με τους Μουσουλμάνους της Θράκης και με τα τουρκικά παιχνίδια στην περιοχή; Αυτοί δεν ήταν που έδιωξαν τη Σιμπέλ στις εκλογές του περασμένου Μαΐου;

Υπάρχουν δεκάδες ερωτήματα αλλά κι αν τα θέσουμε θα απαντηθούν ποτέ; Κρύβονται, υπεκφεύγουν και περιμένουν να περάσει ο χρόνος. Με τη θολούρα των ιδεών τους και του προγράμματός τους πιστεύουν ότι θα νικήσουν.

Αλλά είπαμε, η κάλπη δεν αναγνωρίζει λάθη. Μόλις ρίξεις το ψηφοδέλτιο, πίσω δεν γυρίζει...

Συμβόλαιο υποταγής στον Αλέξη «Στάλιν»

Ο Τσίπρας με τον Κώδικα Δεοντολογίας που ενεργοποίησε έχει στόχο να θέσει υπό τον πλήρη έλεγχό του όσους εκλεγούν βουλευτές

Υπό τον πλήρη έλεγχό του επιχειρεί να θέσει τον ΣΥΡΙΖΑ και ειδικά τους βουλευτές του ο Αλέξης Τσίπρας με τον Κώδικα Δεοντολογίας που ενεργοποίησε. Ο φόβος ότι ακόμη και αν κερδίσει τις εκλογές οι φυγόκεντρες τάσεις θα είναι πολύ ισχυρές οδηγεί τον αρχηγό της αξιωματικής αντιπολίτευσης σε «προληπτικά» μέτρα σταλινικού χαρακτήρα. Οι βουλευτές μετατρέπονται ουσιαστικά σε «λόχο», υποχρεώνονται να συμπεριφέρονται ομοιογενώς και η απειλή του «αποκεφαλισμού» τους θα επικρέμαται διαρκώς. Την ίδια ώρα ευνοούνται μόνο οι προβεβλημένοι και οι εκλεκτοί της ηγεσίας, ενισχύοντας έτσι το αρχηγικό πρότυπο σε ένα κόμμα που δεν μπορεί να ξεπεράσεις τις ασθένειες του εσωτερικού πολυκερματισμού. Οπως αναφέρουν μάλιστα οι πληροφορίες, η σύνταξη του κώδικα αυτού έγινε υπό την ισχυρή επιρροή και καθοδήγηση των στελεχών που προέρχονται από το ΚΚΕ, έχουν θητεύσει στη λογική «είναι το κόμμα» και έχουν γαλουχηθεί από συγκεντρωτικές αντιλήψεις, τις οποίες θεωρούν ότι έφθασε η ώρα να εφαρμόσουν και ως πιθανή αυριανή κυβέρνηση...

Ας δούμε όμως τα κυριότερα σημεία του Κώδικα (κατ' ευφημισμό) Δεοντολογίας που μοιράστηκε στους υποψηφίους και στα στελέχη του ΣΥΡΙΖΑ.
Αναφέρει συγκεκριμένα:

Α. Ολοι/ες οι βουλευτές που εκλέγονται με τα ψηφοδέλτια του ΣΥΡΙΖΑ δεσμεύονται πολιτικά και ηθικά ότι η έδρα που καταλαμβάνουν ανήκει στο κόμμα και όχι στους/στις ίδιους/ες! Η παραίτηση όλων των βουλευτών είναι στη διάθεση του κόμματος. Το κόμμα μπορεί να ζητήσει την παραίτηση βουλευτή με απόφαση των κεντρικών καθοδηγητικών οργάνων του (Κεντρική Επιτροπή, Διαρκές/Εκτακτο/Τακτικό Συνέδριο).

• Πρόκειται για ένα άρθρο που είναι βαθύτατα αντιδημοκρατικό και αντισυνταγματικό. Ο βουλευτής είναι εκπρόσωπος του λαού και όχι του κόμματος και ψηφίζει με βάση τη συνείδησή του και όχι με βάση τις εντολές της ηγετικής ομάδας. Είναι παράλληλα αντιδεοντολογικό και ανισοβαρές, καθώς πουθενά δεν αναφέρεται ότι το κόμμα ως κυβέρνηση θα τηρήσει τα όσα υπόσχεται προεκλογικά.

Ολοι/ες οι βουλευτές δεσμεύονται από τον Κανονισμό της Κοινοβουλευτικής Ομάδας, όπως περιγράφεται στο άρθρο 10 του Κανονισμού, σύμφωνα με το οποίο «όλα τα μέλη της Κ.Ο. του ΣΥΡΙΖΑ (είτε είναι μέλη του ΣΥΡΙΖΑ είτε όχι) δεσμεύονται από τον παρόντα κανονισμό».

• Εδώ η ηγετική ομάδα καταργεί τις τάσεις εντός του κόμματος (κάτι που αποτελούσε από τις παντιέρες της δημοκρατικής και της ριζοσπαστικής Αριστεράς) αλλά και δείχνει τη νοοτροπία του από όσους σκοπεύουν να συνεργαστούν μαζί του, αφού τους δείχνει ότι απλώς τους χρησιμοποιεί χωρίς να τους επιτρέπει την επόμενη μέρα να εκφράζουν την πολιτική ομάδα που τους στήριξε.

Το κόμμα μπορεί να ζητήσει παραίτηση βουλευτή όταν κατηγορείται για σοβαρό ποινικό ή οικονομικό αδίκημα ή για πράξη μεγάλης κοινωνικής απαξίας που αντιβαίνει τις αρχές και τις αξίες της Αριστεράς, και οι εξηγήσεις του/της κρίνονται ανεπαρκείς από τα όργανα του κόμματος.

•  Ενώ είναι ορθή η συλλογιστική, η τελευταία πρόταση την ακυρώνει στην πράξη. Δηλαδή εάν κάποιος κατηγορείται για τα παραπάνω και το κόμμα πειστεί από τις δικαιολογίες του δεν πρέπει να παραιτείται επειδή θα διαθέτει άνωθεν κάλυψη;

Ολοι/ες οι βουλευτές υποχρεούνται να παραιτούνται από τη χρήση του δικαιώματος βουλευτικής ασυλίας σε περιπτώσεις που η αίτηση άρσης της δεν συνδέεται με πολιτικές πράξεις ή με πράξεις σχετικές με την άσκηση του έργου του/της βουλευτή.

• Ορθή η πρόβλεψη και είναι καιρός να εφαρμοστεί από όλα τα κόμματα και στην τελευταία Βουλή δεν τηρήθηκε. Δεν τηρήθηκε όμως ούτε από τον ΣΥΡΙΖΑ σε περιπτώσεις βουλευτών του, όπως του Γ. Σταθάκη, οι οποίες δεν αφορούσαν την περίοδο που είναι βουλευτής.

Οσον αφορά τις βουλευτικές παροχές και διευκολύνσεις (αυτοκίνητο, ατέλειες κ.λπ.), ο/η βουλευτής οφείλει με τη χρήση τους να συμβάλλει όσο το δυνατόν περισσότερο στη συλλογική λειτουργία του κόμματος.
Ειδικά όσον αφορά τα αυτοκίνητα, ο ΣΥΡΙΖΑ πιστεύει ότι σε κάθε περίπτωση, και χωρίς να πλήττεται και να περιορίζεται η δυνατότητα του/της βουλευτή να ασκεί τα καθήκοντά του, πρέπει να επιλέγονται λύσεις με το μικρότερο δυνατόν κόστος για τον Κρατικό Προϋπολογισμό και φιλικότερες προς το περιβάλλον.

• Εδώ ο ΣΥΡΙΖΑ αφήνει ανοικτά τα παράθυρα και τις πόρτες για να απολαύσουν οι βουλευτές του τις λιμουζίνες. Και δεν λέει κουβέντα για τα κυβερνητικά στελέχη που θα απολαμβάνουν τέτοιου είδους προνόμια.

Οι βουλευτές του ΣΥΡΙΖΑ δεσμεύονται να μην αναλάβουν διοικητικό, εκτελεστικό ή αποφασιστικό ρόλο σε ιδιωτικές επιχειρήσεις, εταιρίες κ.λπ. που έχουν σχέση με το Δημόσιο ή με οποιαδήποτε πτυχή του αντικειμένου τους ως βουλευτών για 10 χρόνια από τη λήξη της θητείας τους.

• Η απορία είναι το πώς θα ζουν αυτοί οι άνθρωποι 10 χρόνια χωρίς να μπορούν να εργαστούν επί της ουσίας πουθενά. Οπως επίσης και η κάλυψη των στελεχών που υπηρετούν ήδη στο Δημόσιο.

Η παρουσία των υποψηφίων και των βουλευτών στα ΜΜΕ καθορίζεται με δεσμευτικό τρόπο από τις αποφάσεις των οργάνων του κόμματος, που ισχύουν απαρέγκλιτα για όλους/ες, ανεξάρτητα αν είναι μέλη του κόμματος ή όχι... Ο τρόπος παρουσίας των υποψηφίων στα ΜΜΕ καθορίζεται από τα όργανα του κόμματος.

• Πρόκειται για ένα ιδιότυπο και αντιδημοκρατικό φερμουάρ. Η ηγετική ομάδα θα αποφασίζει για το ποιοι θα βγαίνουν στα κανάλια και ποιοι όχι αλλά και για το τι ακριβώς θα λένε (εν αντιθέσει με τη Βαβέλ που υπάρχει σήμερα).

Απαγορεύσεις με πρόσχημα την ισότητα

Οι υποψήφιοι/ες του ΣΥΡΙΖΑ δεν μπορούν:
• Να διατηρούν προσωπικό εκλογικό κέντρο ή κιόσκι.
• Να εκδώσουν προσωπική αφίσα.
• Να διοργανώνουν προσωπικές ανοιχτές συγκεντρώσεις.
• Να έχουν επί πληρωμή προσωπικό μηχανισμό προώθησης της υποψηφιότητάς τους (διανομή φυλλαδίων κ.λπ.).
• Να χρησιμοποιήσουν προσωπική διαφήμιση στον έντυπο και τον ηλεκτρονικό Τύπο.

- Εδώ η απόφαση με πρόσχημα την ισότητα στην ουσία ευνοεί αυτούς που είναι αναγνωρίσιμοι ή έχουν άκρες και βοήθειες από το κόμμα. Στόχος η εκλογή των «αγαπημένων παιδιών» της ηγεσίας, αλλά και των media που τους προβάλλουν πριν από την προεκλογική περίοδο. Μάλιστα εάν αναλογιστούμε ότι οι 21 μέρες εκλογικής προετοιμασίας δεν φτάνουν στους... αγνώστους ούτε να γίνουν γνωστοί, τότε όλοι καταλαβαίνουν ποιοι κερδίζουν από αυτήν την πρόβλεψη. Προφανώς μιλάμε για μια ιδιότυπη λίστα.

Νίκος Ελευθερόγλου

H παράνοια ενός τρελού

O ΠΡΟΔΟΤΗΣ ΠΑΠΑΝΔΡΕΟΥ ΣΤΟ skai. Είναι αμετανόητοι ! 

1. δεν συναντήθηκα ποτέ με τον στρος καν
2. δεν υπάρχει συνωμοσιολογία για τίποτα
3. για όλα φταίνε όσα γίνονταν προ εμού
4. η άγκελα μου είπε δεν χρειάζεσαι στήριξη, οι αγορές θα καταλάβουν
5. δεν νιώθω να έχω ευθύνη όλα τα έκανα καλά
6. δεν έκανα δημοψήφισμα γιατί δεν υπήρχε εφαρμοστικός νόμος για δημοψηφίσματα
7. τα αίτια δεν είναι η λιτότητα
8. συγκρούστηκα με μεγάλα συμφέροντα
9. ήθελα να χτυπήσω τον μεγαλοφοροφυγάδες
10. μου έλεγαν αφήστε την Ελλάδα να χρεοκοπήσει και δεν το έκανα
11. είχαμε εμφυλιοπολεμική κατάσταση
12. είχαμε έκτροπα στις παρελάσεις
13. ερώτηση τι σας είπαν στις Κάννες ; απάντηση : είχα ενημερώσει την μέρκελ
14. ο βενιζέλος άλλα είπε στις Κάννες και άλλη δήλωση έκανε όταν ήλθαμε
15. το δημοψήφισμα δεν έβγαινε αριθμητικά
16. δεν ήθελαν να προχωρήσω τις μεγάλες μεταρρυθμίσεις
17. ποια κυβέρνηση ζήτησε τις λίστες λαγκάρντ ; για την διαχείριση της υπόθεσης έγιναν λάθη.
18. ήθελα η χώρα να μη πάει στα βράχια και να μη πάμε σε εκλογές

Το άρθρο του Μακαριστού Χριστόδουλου με τίτλο "Η ΘΥΕΛΛΑ ΠΟΥ ΕΠΕΡΧΕΤΑΙ"

Ο Χριστόδουλος το 1984, ως μητροπολίτης Δημητριάδος, είχε αρθρογραφήσει στις εφημερίδες της εποχής, προβλέποντας τα δεινά που έρχονται….

 

Το άρθρο με τίτλο «Η ΘΥΕΛΛΑ ΠΟΥ ΕΠΕΡΧΕΤΑΙ»… έκανε λόγο για διχασμό των Ελλήνων, λόγω του κομματισμού που διάβρωνε όλη την Ελληνική κοινωνία. Έκρουσε τον κώδωνα του κινδύνου για τον τορπιλισμό της εθνικής ομοψυχίας και – 30 χρόνια πριν- έλεγε πως όταν έρθουν τα χειρότερα κάποιοι που έχουν ευθύνες θα «νίπτουν τας χείρας τους.

 

Διαβάστε το συγκλονιστικό και επίκαιρο άρθρο του τότε Μητροπολίτη Δημητριάδος Χριστόδουλου.

 

«Τώρα που ο σάλος των εκλογών κόπασε αξίζει να πούμε μερικές πικρές αλήθειες που ενδιαφέρουν τον τόπο και τους κατοίκους του. Η φωνή μας απηχεί μια οικτρή πραγματικότητας, που προοιωνίζεται για το μέλλον μεγάλα δεινά. Η μεγάλη μάχη των εκλογών έφερε στο προσκήνιο τον βαθύ διχασμό του λαού μας, ιδιαίτερα στην Επαρχία.

 

Στα χωριά μας δεν μιλούν μεταξύ τους άνθρωποι διαφορετικών πολιτικών τοποθετήσεων. Και οικογένειες ολόκληρες κινδυνεύουν να διαλυθούν εξ αιτίας διχογνωμιών περί τα κομματικά. Παιδιά δεν μιλούν στους γονείς των και αδέλφια δεν χαιρετίζονται μεταξύ τους, επειδή τους χωρίζει αβυσσαλέο μίσος και αγεφύρωτο χάσμα.

 

Η ρύπανση των τοίχων με αφίσες, τα αιωρούμενα πανό, οι ομάδες περιφρούρησης, η κατάχρηση του λόγου, το αμόκ των συνθημάτων, οι οργανωμένες κρούσεις, η κομματικοποίηση του Κράτους, το όργιο της απειλής, ο φόβος των αντιποίνων όλα αυτά προσέδωσαν στον τόπο μίαν απρόσμενη όψη, έδιωξαν το χαμόγελο από τα χείλη, θρόνιασαν το μίσος στις καρδιές. Δεν φαίνεται εύκολη η άμβλυνση των παθών, η πράυνση των πνευμάτων.

 

Το φαινόμενο είναι τραγικά ανησυχητικό και πρέπει να προβληματίσει έντονα την πνευματική μας ηγεσία. Οι πολιτικοί έθρεψαν το διχασμό κι πυροδότησαν τον τορπιλισμό της εθνικής μας ομοψυχίας. Οτι περί του αντιθέτου θα λεχθεί, θα είναι ψεύδος και δημαγωγία. Αυτοί οδήγησαν και οδηγούν την νεολαία στη φονική αντιπαράθεση και στην κακή εκτίμηση του ρόλου της στους πολιτικούς αγώνες.

 

Αλλά εάν τα παιδιά γίνονται εύκολη λεία στα χέρια των δημαγωγών, τι να πει κανείς για τους ώριμους ανθρώπους του μόχθου, της επιστήμης, του χωραφιού και της εργατιάς που πρόθυμα ανέλαβαν κι αυτοί να σείουν τις σημαίες του πάθους, της κακίας και της εκδίκησης, ακολουθώντας πιστά τα συνθήματα των εξωστών; Ποιος τώρα θα κατασιγάσει τον ερεθισμό και ποιος θα αποτρέψει τη συντήρηση του διχασμού;

 

Και ποιος αύριο θα πληρώσει για τα χειρότερα που πιθανόν να ακολουθήσουν, όταν η κορύφωση του πάθους θα οπλίσει το χέρι του αδελφού και το αίμα των θυμάτων θα ρεύσει και θα ποτίσει τη μαρτυρική μας γη; Τότε όλοι θα νίπτουν τας χείρας, έστω κι αν θα έχουν μερίδιο ενοχής μεγάλο ή μικρό.

 

Η Εκκλησία μπορεί και πρέπει να κηρύξει την αγάπη και την ομόνοια. Προς όλους και για όλους. Ο τόπος έχει ταλαιπωρηθεί παλαιότερα από μίση και διχασμούς. Και πλήρωσαν γενιές πολλές τα σφάλματα των ολίγων. Τώρα δεν πρέπει να επαναληφθούν πάλι τα ίδια τραγικά λάθη.

 

Κι όλα δείχνουν πως μας έλειψε το μέτρο στο νου και στα αισθήματα. Αλλά εάν υπάρχουν αρκετοί που τοποθετούν το κομματικό τους συμφέρον πάνω από το εθνικό, και αν μερικοί νομίζουν πως μπορούν να ασεβούν προς την ιστορία του τόπου, δεν θα πρέπει να σιγήσουν οι φωνές της σωφροσύνης και δεν θα πρέπει ν” αφεθεί ο δρόμος ελεύθερος στους δολιοφθορείς της γαλήνης μας και της προόδου των παιδιών μας.

 

Τώρα η Εκκλησία καλείται να σβήσει τις φωτιές που άναψαν τα πάθη και να επουλώσει τις πληγές που άνοιξαν τα μίση. Και κοντά της όλοι οι σοβαροί άνθρωποι που βλέπουν μακριά και μπορούν να διακρίνουν τη συμφορά που πλησιάζει.

 

Ας ακουσθεί, λοιπόν, στεντόρεια η φωνή της Εκκλησίας κηρύττουσα την αποκατάσταση της αγάπης και της συγγνώμης. Οι πολλοί ίσως κωφεύσουν. Αυτοί έμαθαν να μετρούν τα πάντα με τον πήχη του εφήμερου κομματικού κέρδους. Αλλά οι συνετοί θα προσέξουν. Και θα είναι αρκετοί για να απομονώσουν τους άλλους. Και για να αποτρέψουν την επερχόμενη θύελλα, όσο είναι καιρός.

 

ΠΗΓΗ

 

Αρκεί μια πολιτική απόφαση της ΕΕ για κούρεμα του χρέους!

Του Γιώργου Δελαστίκ

Ωμά τίθεται το ερώτημα: Μπορεί, ναι ή όχι, να μειωθεί το ελληνικό δημόσιο χρέος μέσω του περιλάλητου πλέον «κουρέματός» του; Η απάντηση έχει ζωτική σημασία για τους Ελληνες. Από οικονομική σκοπιά, είναι σαφέστατη: Βεβαίως και μπορεί να κουρευτεί το ελληνικό δημόσιο χρέος! Αρκεί να υπάρχει η ανάλογη πολιτική βούληση των Γερμανών! Γιατί ισχυριζόμαστε κάτι τέτοιο; Απλούστατα, επειδή το...

80% (!) του ελληνικού χρέους βρίσκεται πλέον στα χέρια είτε κρατών της Ευρωζώνης είτε διεθνών οργανισμών της Ευρώπης, συν το ΔΝΤ! Θα γίνουμε εντελώς συγκεκριμένοι. 

Βάσει στοιχείων που δημοσίευσε την περασμένη Δευτέρα το γερμανικό περιοδικό «Ντερ Σπίγκελ» με πηγές την ΕΚΤ, τον ευρωπαϊκό μηχανισμό στήριξης (EFSF) και το ελληνικό υπουργείο Οικονομικών, το ελληνικό δημόσιο χρέος ανέρχεται σε 321,7 δισεκατομμύρια ευρώ. Από αυτά, σχεδόν τα μισά -141,8 δισ. ευρώ- τα χρωστάει η Ελλάδα στον ευρωπαϊκό μηχανισμό στήριξης EFSF. Επιπλέον 52,9 δισ. ευρώ τα οφείλει σε κράτη της Ευρωζώνης βάσει διμερών δανείων που έχει λάβει. Ομόλογα ελληνικά αξίας 25 δισ. ευρώ έχει στα χέρια της η ΕΚΤ, ενώ άλλα 4,3 δισ. ευρώ κατέχει η Τράπεζα της Ελλάδος. Σε 32,1 δισ. ευρώ ανέρχονται τα χρέη της Ελλάδας προς το ΔΝΤ. Προσθέτοντας τα ποσά αυτά βγάζουμε άθροισμα 256,1 δισεκατομμύρια ευρώ που χρωστάμε σε αυτούς τους διεθνείς ή ευρωπαϊκούς χρηματοπιστωτικούς οργανισμούς, συν τα κράτη της Ευρωζώνης. Τα 256,1 δισ. αντιστοιχούν στο 80% (79,6% για τους σχολιαστικά ακριβείς) του συνολικού ελληνικού δημόσιου χρέους των 321,7 δισεκατομμυρίων ευρώ.

Από τα υπόλοιπα χρέη, τα 54,7 δισ. ευρώ οφείλονται σε διάφορους ιδιώτες πιστωτές και τα 10,9 δισεκατομμύρια τα οφείλει η κυβέρνηση στις ελληνικές τράπεζες. Αν, λοιπόν, μια ελληνική κυβέρνηση ζητήσει επίμονα να κουρευτεί το χρέος, επειδή πια μιλάμε για κράτη της Ευρωζώνης, τον ευρωπαϊκό μηχανισμό στήριξης και την ΕΚΤ συν το ΔΝΤ, τα πάντα συναρτώνται με την πολιτική βούληση των ηγετών. Τα ποσά που αναλογούν σε κάθε χώρα της Ευρωζώνης, ακόμη και αν υποθέταμε ότι διαγράφεται όλο το ελληνικό δημόσιο χρέος, είναι απολύτως χειρίσιμα από οικονομική σκοπιά. Είναι απλούστατο να διαγραφούν τα ποσά αυτά από οικονομική πλευρά, αρκεί να υπάρξει η αντίστοιχη πολιτική απόφαση! Μια πολιτική απόφαση αρκεί! Πόσω μάλλον όταν αυτό που ζητείται δεν είναι η ολική διαγραφή του χρέους, αλλά η γενναία μείωσή του ώστε να καταστεί βιώσιμο και να μπορεί να εξυπηρετείται, χωρίς την παράλληλη εξουθένωση των Ελλήνων στον οικονομικό και κοινωνικό τομέα. Αυτή η πτυχή του χρέους της Ελλάδας, το ότι δηλαδή τώρα πλέον η χώρα μας δεν χρωστάει σε ιδιωτικές τράπεζες, αλλά σε κράτη της Ευρωζώνης, ευρωπαϊκούς θεσμούς και στο ΔΝΤ κατά κύριο λόγο, επιχειρείται συστηματικά να μην τίθεται προς συζήτηση καθόλου.

Ο λόγος είναι κατανοητός. Αν οι Ελληνες συνειδητοποιήσουν βαθιά ότι τα χρέη των κρατών δεν είναι καθόλου όπως τα χρέη των νοικοκυριών, τότε θα αλλάξει η συμπεριφορά του ελληνικού πληθυσμού απέναντι στους Γερμανούς και την ΕΕ. Αν το Βερολίνο αποφασίσει ότι πρέπει όντως να «κουρευτεί» το ελληνικό χρέος και πάρει και υλοποιήσει την ανάλογη πολιτική απόφαση, τότε πραγματικά θα πρόκειται για θετική στάση της Γερμανίας απέναντι στην Ελλάδα. Βέβαια, για να το εκτιμήσει αυτό ο ελληνικός λαός θα πρέπει να ανακτήσει ένα σοβαρό μέρος του προηγούμενου βιοτικού του επιπέδου που καταβαραθρώθηκε με το μνημόνιο που μας επέβαλαν οι Γερμανοί - γιατί αν πρόκειται να «σωθεί» η χώρα και να παραμείνει κατεστραμμένος ο λαός της, ζήτω που καήκαμε!

Αν όμως πρόκειται πρωτίστως για πολιτική και όχι οικονομική απόφαση, τι θα πρέπει να καταλάβουν οι Ελληνες, αν η κυβέρνηση Μέρκελ συνεχίσει να αρνείται κούρεμα του ελληνικού χρέους; Δικαίως ο λαός μας τότε θα καταλάβει ότι η γερμανική πολιτική είναι ανελέητα εχθρική προς την πατρίδα μας! Ο αντιγερμανισμός, ο οποίος ήδη μαίνεται στην Ελλάδα, θα κυριαρχήσει απόλυτα σε όλα τα οικονομικά και κοινωνικά στρώματα του πληθυσμού. Οι Ελληνες από τη φύση τους και από τα διδάγματα της μακραίωνης ιστορίας τους δεν ψάχνουν να βρουν άλλους λαούς για να τους κάνουν εχθρούς. Αυτό όμως δεν σημαίνει ότι είναι πολιτικά ηλίθιοι - και μάλιστα τόσο ώστε να μην αντιλαμβάνονται αν η πολιτική της Γερμανίας είναι φιλική ή εχθρική απέναντι στη χώρα μας. Η πολιτική απόφαση που θα πάρει το Βερολίνο θα καθορίσει και τη στάση των Ελλήνων απέναντι στους Γερμανούς, ίσως για πολλά χρόνια.

Πηγή: ethnos.gr

Δεν επιτρέπεται να γελοιοποιείς οτιδήποτε θεωρείται ιερό και όσιο για κάποιους άλλους

 

Της Στεφανίας Λυγερού

Χθες άκουγα συζήτηση για το θέμα της γαλλίας όπου βγήκε ένας εξαιρετικός κύριος και είπε τα εξής απλά: είναι λάθος να γελοιοποιείται οτιδήποτε θεωρείται ιερό για μία μερίδα ανθρώπων. Δηλαδή θεωρείτε σωστή την τρομοκρατική επίθεση (πέσαν να τον φάνε).

Όχι, είπε (καμιά δεκαριά φορές), δεν θεωρώ σωστή την επίθεση, αλλά λύση δεν ψάχνετε να βρείτε; Ε, η λύση δεν είναι να στοχοποιηθούν και να περιθωριοποιηθούν οι ισλαμιστές, αλλά να είμαστε (οι του δυτικού κόσμου, οι «πολιτισμένοι») πιο προσεκτικοί και να μην προκαλούμε. Τι εννοείτε πιο προσεκτικοί, να απαγορευτεί η σάτιρα; (άρχισαν πάλι οι δημοσιογράφοι), να καταπατηθεί το δικαίωμα της ελευθερίας του λόγου; Δεν είπα να απαγορευτεί, υπάρχει κι ένα όριο στην ελευθερία του λόγου, είπε ο εξαιρετικός, δεν μπορεί να με φωνάζει ένας στον δρόμο ηλίθιο και να μου πει έχω το δικαίωμα λόγω της ελευθερίας του λόγου.

Κι επειδή όλοι οι εντεταλμένοι πατάνε στο ότι η εφημερίδα γελοιοποιούσε όλες τις θρησκείες, δεν ξέρω πόσοι θα βρίσκαμε χαριτωμένο το χιούμορ τους αν ξεφτίλιζαν την Παναγιά! Επίσης, όταν κάποια φυλλάδα των δυτικών «πολιτισμένων» γερμανών ασέλγησε πάνω στο άγαλμα της Αφροδίτη, εμείς, που τα δικά μας ιερά θίξανε, δεν σκεφτήκαμε «έλα μωρέ, καλαμπούρι κάνουν οι γερμανοί», ούτε είπαμε έχουν το δικαίωμα επειδή η σάτιρα δεν πρέπει να έχει όριο. Και μπορεί, επειδή είμαστε πολιτισμένοι δυτικοί, βόμβα να μην τους βάλαμε, αλλά πολλοί από εμάς πολύ θα το θέλαμε!

Τέλος.. Όταν πήγα Κωνσταντινούπολη και επισκέφτηκα την Αγιά Σοφιά θίχτηκα και στεναχωρήθηκα βαθύτατα που την είχαν βεβηλώσει, που δεν την διατηρούν ως ιερό χώρο αλλά την χρησιμοποιούν σαν κτίσμα (είχαν οργανώσει μία έκθεση ζωγραφικής μέσα στην εκκλησία όταν ήμουν εκεί). Κατά τύχη, αμέσως μετά το ταξίδι μου στην τουρκία πήγα Θεσσαλονίκη, και καθώς τριγυρνούσα πέρασα έξω από ένα παλιό τζαμί και είδα ότι μέσα είχαν έκθεση του Σπαθάρη για τον καραγκιόζη!! Παρότι έχω εμπάθεια με τους τούρκους στεναχωρήθηκα εξίσου.

Το δίκαιο είναι ένα και υποχρεωτικά ισχύει για όλους: Δεν σου επιτρέπεται να βεβηλώνεις/γελοιοποιείς οτιδήποτε θεωρείται ιερό και όσιο για κάποιους άλλους.

Υ.Γ. Ποιος ωφελείται άραγε από την στοχοποίηση των ισλαμιστών, ποιος δημιούργησε/κατασκεύασε/εφηύρε τους τζιχαντιστές, ούτε που μου πάει ο νους.

Κεντρική Φωτογραφία: Μου την έστειλε μία φίλη για να γελάσουμε λίγο κι εμείς οι χριστιανοί με το καλαμπούρι της φυλλάδας. "Πατήρ, Υιός κι Άγιο Πνεύμα" στο εξώφυλλο του περιοδικού Charlie Hebdo.

Η ηλιθιότητα είναι αήττητη

«Εγώ θα πρότεινα στους νέους να κλειδώσουν τους παππούδες τους στο σπίτι την Κυριακή των εκλογών» 

Πάνος Καμμένος, ΑΑ, 12/1/2014 

Μήπως να τους κάνανε και ευθανασία;