«Και τι δεν κάνατε για να με θάψετε, μόνο ξεχάσατε πως είμαι σπόρος»

«Οι προβλέψεις των διεθνών οικονομικών οργανισμών για το επόμενο διάστημα χειροτερεύουν. Δεν μπορεί να γίνει ασφαλής εκτίμηση για τη διάρκεια και την ένταση της κρίσης. Πολλές ευρωπαϊκές χώρες βρίσκονται ήδη σε ύφεση. Η Διεθνής Οργάνωση Εργασίας προβλέπει την απόλυση, μέσα στον χρόνο, 50 εκατ. εργαζόμενων, από τους οποίους 3,5 εκατ. στην Ευρώπη. Υπάρχει, σε όλες τις χώρες, έντονη ανησυχία και αίσθημα ανασφάλειας.

Δεν περιμένω βέβαια να συμφωνήσουμε όλοι σε όλα. Δεν περιμένω να εγκαταλείψουν τα κόμματα τις θέσεις τους. Δεν περιμένω να παραμεριστούν όλες οι διαφορές. Πιστεύω όμως- και το πιστεύω βαθιά- ότι στις έκτακτες συνθήκες της διεθνούς κρίσης μπορούμε και οφείλουμε να επιτύχουμε μια ευρύτερη συνεννόηση. Να αφήσουμε στην άκρη τις στείρες αντιπαραθέσεις. Το “όχι σε όλα”΄. Συνεννόηση που αφορά τα βασικά, τα ουσιώδη, τα αυτονόητa.

Δυστυχώς δεν διαπίστωσα σήμερα να υπάρχει διάθεση συνεννόησης, ακόμη και σε αυτά τα αυτονόητα σημεία και μάλιστα σε μια κρίσιμη συγκυρία που θα έπρεπε να αρθούμε όλοι στο ύψος των περιστάσεων. Κάθε κόμμα έχει την ευθύνη των επιλογών και των πράξεών του. Για την κυβέρνηση δίλημμα δεν υπάρχει. Έχουμε επιλέξει τον δρόμο της υπευθυνότητας. Και σε αυτόν τον δρόμο επιμένουμε. Για εμάς η οικονομία, ειδικά τώρα, είναι μεγάλη εθνική υπόθεση. Ο στόχος μας είναι να περιορίσουμε όσο είναι δυνατόν τις συνέπειες της διεθνούς κρίσης και να εργαστούμε σκληρά για μια καλύτερη επόμενη ημέρα». 
Αυτά έλεγε ο Καραμανλής στις 6/3/2009, θέτοντας το πρόβλημα της πατρίδας μας, στη σωστή του διάσταση.

Ήταν η περίοδος που ο Γιώργος Παπανδρέου εκβίαζε, με τον Πρόεδρο της Δημοκρατίας και ζητούσε εκλογές έξω από το Μέγαρο Μαξίμου.

Ήταν η ίδια περίοδος που τα ΜΕΓΑ-λα «δημοκρατικά» κανάλια κατηγορούσαν τον Καραμανλή.

Ήταν η ίδια περίοδος που η, σήμερα ευρωβουλευτής και εκπρόσωπος τύπου της Νέας Δημοκρατίας, Μαρία Σπυράκη, δεν άφηνε σε χλωρό κλαρί τον Κώστα Καραμανλή.

Τώρα, το πώς η κ. Σπυράκη είναι στο κόμμα της ΝΔ και μάλιστα το εκπροσωπεί, αυτό θα πρέπει να το απαντήσει ο Αντώνης Σαμαράς.
Η μετέπειτα εξέλιξη των γεγονότων, δυστυχώς για την Ελλάδα μας, δικαίωσε τον Κώστα Καραμανλή.

Τον Μάρτιο και τον Μάιο του 2011, δημοσιεύματα διαδικτυακά και έντυπα,

αναφέρονται στον πρώην πρωθυπουργό Κώστα Καραμανλή με αφορμή τα έγγραφα της Wikileaks, δικαιώνοντάς τον για πολλά.

Αλλά πάνω απ’ όλα δικαίωσαν τον Καραμανλή, για την περίοδο της διακυβέρνησής του, στα εθνικά θέματα.

Και εάν σε αυτό προσθέσουμε και τις αποκαλύψεις  Στρος – Καν περί «υπόγειων» συνομιλιών και διεργασιών με τον Παπανδρέου για την υπαγωγή της χώρας μας στο ΔΝΤ, τότε εύλογα μπορεί κάποιος να εξάγει συμπεράσματα για τους λόγους  αποδόμησης, του τότε πρωθυπουργού και την έλευση του Παπανδρέου στην εξουσία τον Οκτώβριο του 2009.

Και ενώ καθ’ όλη την διακυβέρνηση Καραμανλή, αυτός έφταιγε για όλα, μετά την έλευση του Γιώργου, η ρητορική των ΜΕΓΑ-λων ΜΜΕ άλλαξε.

ΠΛΕΟΝ ΕΦΤΑΙΓΕ ΤΟ ΠΟΛΙΤΙΚΟ ΣΥΣΤΗΜΑ ΚΑΙ ΟΧΙ ΤΟ ΠΑΣΟΚ ΠΟΥ ΚΥΒΕΡΝΟΥΣΕ.

ΠΛΕΟΝ ΕΦΤΑΙΓΕ ΤΟ ΠΟΛΙΤΙΚΟ ΣΥΣΤΗΜΑ ΚΑΙ ΟΧΙ Ο ΠΡΟΣΤΑΤΕΥΟΜΕΝΟΣ ΤΟΥΣ ΠΑΠΑΝΔΡΕΟΥ.

Κι αυτό γιατί έπρεπε να συνεχιστεί η αποδόμηση Καραμανλή.

Το διάστημα αυτό ειπώθηκαν πολλά, ακούστηκαν πολλά περισσότερα εναντίον του.

Κι ο Καραμανλής επέλεξε συνειδητά, συνειδητότατα την σιωπή, τουλάχιστον έως σήμερα.

Το σύστημα δούλευε καλά.

Το ΠΑΣΟΚ κυβερνούσε όπως ήθελαν, η χώρα οδηγήθηκε στα μνημόνια, ο λαός στη φτωχοποίηση και στην εξαθλίωση, αλλά υπεύθυνο γι’ αυτό ήταν πλέον όλο το πολιτικό σύστημα.

Σιγά σιγά, άρχισαν να ψελλίζονται και στην πορεία να αποδεικνύονται, το πόσο «στημένα» ήταν όλα εκείνα που ΕΡΙΞΑΝ τον Καραμανλή από την κυβέρνηση.

Φωτιές, Βατοπέδι, αγωγοί αερίου, σχέδιο δολοφονίας του και τόσα άλλα.

Και ο Σαμαράς στην απόλυτη σιωπή.

Δεν βρήκε ούτε λέξη υπερασπιστική να πει όλο αυτό το διάστημα για την κυβέρνηση της Νέας Δημοκρατίας και το πώς ήρθε το ΠΑΣΟΚ στη εξουσία τον Οκτώβρη του 2009.

Και περνώντας έτσι ο καιρός, φτάνουμε σε λίγες ημέρες, στις εκλογές της 25^ης Ιανουαρίου 2015.

Και επανεμφανίστηκε ο Παπανδρέου να ξαναρχίσει τις κατηγορίες κατά Καραμανλή.

Ίσως το σύστημα αισθάνεται (το αισθάνεσαι κι εσύ Αντώνη;), ότι πλησιάζει η ώρα της μεγάλης του επιστροφής και πρέπει να επιχειρηθεί εκ νέου η αποδόμησή του.

Στις 12 του Γενάρη ο Στάθης Παναγούλης του ΣΥΡΙΖΑ, θα πει για τον Καραμανλή,

«….ο Καραμανλής αλλοίωνε τα στοιχεία παρουσιάζοντας μικρότερο το έλλειμμα ενώ η Ελλάδα πήγαινε στα βράχια….».

Και αυτά λέγονται, ενώ όλοι πια συζητάμε για τον Γεωργίου της ΕΛΣΤΑΤ (αυτόν που ο Σαμαράς ακόμα διατηρεί στη θέση του)και για τον υπόδικο Παπακωνσταντίνου.

Φαίνεται ότι ο Παναγούλης τώρα ήρθε στην Ελλάδα…..

Είναι ακόμα μια απόδειξη ότι δραστηριοποιούνται τα αντανακλαστικά του συστήματος.

Είναι ακόμα μια ένδειξη, ότι το σύστημα φοβάται την επιστροφή του.

Είμαστε μια ανάσα από το να κυβερνήσει την Ελλάδα ο θίασος του ΣΥΡΙΖΑ με θιασάρχη τον Αλέξη Τσίπρα.

Έναν Τσίπρα που δεν δίστασε, για προεκλογικούς δικούς του λόγους, να αλλάξει ακόμα και το λευκό περιστέρι με το σύμβολο του twitτer, προκαλώντας θρησκευτικές αντιδράσεις, δίκαιες κατά την γνώμη μου.

Έναν Τσίπρα άθεο κατά δήλωσή του, έναν Τσίπρα που σε συνέντευξή του στην Άννα Παναγιωταρέα το 1990, μαθητής Λυκείου, σε ηλικία 16 ετών τότε, έλεγε ότι «….θέλουμε να είναι δικαίωμά μας να επιλέγουμε εμείς εάν κάποια ώρα θα θέλαμε να λείψουμε από το μάθημα…»

Σ’ αυτόν τον τύπο παραδίδει την Ελλάδα, με τα καμώματά του ο Αντώνης Σαμαράς.

Με υποψηφίους όλων σχεδόν των αντίπαλων κομμάτων, ανθρώπους που ο Σαμαράς είχε σε καίρια πόστα κατά τη διάρκεια των 2,5 αυτών ετών της πρωθυπουργίας του.

Παραδείγματα ουκ ολίγα.

Ο πρώην Πρόεδρος του ΟΑΕΔ Κικίλιας, είναι επικεφαλής του ψηφοδελτίου Επικρατείας του Παπανδρέου.

Ο Παναγιώτης Καρκατσούλης είναι επικεφαλής του ψηφοδελτίου Επικρατείας του «Ποταμιού».

Ο διορισμένος από τον ίδιο τον Σαμαρά σε θέση Προϊσταμένου της Υπηρεσίας Διοίκησης της Γενικής Γραμματείας Συντονισμού, της οποίας προΐστατο ο Δημήτρης Βαρτζόπουλος, υποψήφιος της ΝΔ στη Θεσσαλονίκη.

Ένας υποψήφιος, που ούτε καν έχει παραιτηθεί από τη θέση του, αφού φαίνεται στη ΔΙΑΥΓΕΙΑ, να υπογράφει στις 24 Δεκεμβρίου 2014 κάποια σύμβαση και ενώ θα έπρεπε να είχε παραιτηθεί από τη θέση του, το αργότερο στις 17 Δεκεμβρίου 2014, κάτι άλλωστε που έκαναν τόσοι και τόσοι , προκειμένου να έχουν δικαίωμα να είναι υποψήφιοι στις Βουλευτικές Εκλογές.

Η χώρα μας λοιπόν, με ευθύνη των ενεργειών της συγκυβέρνησης, οδηγείται-παραδίδεται στον ΣΥΡΙΖΑ, με απρόβλεπτες εξελίξεις για την πατρίδα μας, εθνικές, πατριωτικές, θρησκευτικές, κοινωνικές και οικονομικές.

Τούτη την ώρα ο κόσμος προσβλέπει στον Κώστα Καραμανλή και σε αυτόν ελπίζει.

Τον μόνο που μπορεί να οδηγήσει την πατρίδα σε ασφαλή λιμάνια.

Τον μόνο που μπορεί να ενώσει τους Έλληνες.

Τούτη την ώρα, ο από επιλογή σιωπηλός επί 5,5 χρόνια Καραμανλής, δεν έχει δικαίωμα να αρνηθεί το κάλεσμα της πατρίδας.

Και δεν θα το αρνηθεί.

Η ώρα της μεγάλης επιστροφής του πατριώτη, του Έλληνα Κώστα Καραμανλή, έφτασε.

Και απευθυνόμενος σε όλους αυτούς που προσπάθησαν να λοιδορήσουν, να κατηγορήσουν, να αποδομήσουν τον Καραμανλή όλα αυτά τα χρόνια, θα τους πω έναν στίχο του Ντίνου Χριστιανόπουλου:

«Και τι δεν κάνατε για να με θάψετε, μόνο ξεχάσατε πως είμαι σπόρος»