29 Μαϊου. Κωνσταντινούπολις, η αιώνια πρωτεύουσα και καρδιά του γένους των Ρωμηών

Γράφει ο Ιωάννης Κων. Νεονάκης MD, MSc, PhD.

«Η Πόλη ήταν το σπαθί, η Πόλη το κοντάρι, η Πόλη ήταν το κλειδί της Ρωμανίας όλης.»*

Στις 11 Μαΐου του 330 μΧ εγκαινιάζεται με λαμπρότητα από τον Μεγάλο Κωνσταντίνο η Nova Roma, η Νέα Ρώμη, η νέα πρωτεύουσα της Ρωμαϊκής Αυτοκρατορίας, η νέα πρωτεύουσα της Ρωμανίας. Ο θρύλος λέει ότι όταν ο Μέγας Κωνσταντίνος χάραζε τα όρια της πόλης, ακολουθούσε άγγελο Κυρίου, ο οποίος του υπεδείκνυε τα σημεία. Η πόλη ήταν εξαρχής ιερή και αφιερώθηκε στην προστάτιδά της Παναγία. Με την πάροδο του χρόνου και προς τιμή του Αγίου Μεγάλου Κωνσταντίνου η πόλη θα λάβει το όνομα Κωνσταντινούπολις. Η Κωνσταντινούπολη δεν ήταν απλώς το υπερεθνικό, διοικητικό κέντρο της Ρωμανίας (Βυζαντινής Αυτοκρατορίας), δεν ήταν απλώς ένα πολύ μεγάλο εμπορικό, οικονομικό, στρατιωτικό, πολιτισμικό και κοινωνικό κέντρο. Εξ αρχής είχε τις προϋποθέσεις και πολύ γρήγορα κατέστη το οικουμενικό κέντρο του Ορθοδόξου κόσμου. Η Ορθοδοξία απετέλεσε τη νοηματοδότηση, το σκοπό και τον κεντρικό άξονα ύπαρξης αυτής της πόλης. Και η Ορθοδοξία με τη σειρά της προσέφερε στην Κωνσταντινούπολη και σ’ όλη τη Ρωμηοσύνη μια πνοή αθανασίας και αιωνιότητας.

Η ταυτότητα της Κωνσταντινούπολης, αλλά και όλης της Ρωμανίας πολύ δύσκολα μπορεί να προσεγγιστεί και να κατανοηθεί από το σημερινό άνθρωπο τον εθισμένο να αναλύει τα πράγματα με τους όρους του νεωτερισμού, με τον ατομισμό, με το έθνος-κράτος, με τα όρια. Η Ρωμανία δεν καθοριζόταν από τα σύνορά της, δεν είχε όρια, ή καλύτερα τα όριά της ήταν η οικουμένη.

Ήταν και είναι ένα οντολογικό σώμα αποτελούμενο από τους προαπελθώντες, συγκαιρινούς και μέλλοντες ελθείν Ρωμηούς. Ανθρώπους δηλαδή, που έχοντας ως αφετηρία και θεμέλιο τον ελληνιστικό πολιτισμό και τη Ρωμαϊκή παράδοση θέλησαν να βιώσουν την Ορθόδοξη πίστη τους σε προσωπικό και σε συλλογικό, πολιτειακό επίπεδο.

Παρά τα αλλεπάλληλα αμαρτήματα και τις προσωπικές τους αστοχίες, όλων τους η κατεύθυνση και η επιδίωξη ήταν ο Χριστός και η έμπρακτη βίωση της σχέσης μαζί Του. Όλων τους, από τον τελευταίο Ρωμηό έως την κεφαλή του κράτους, τον ίδιο τον αυτοκράτορα.

Ένα Κράτος, μια Πολιτεία συγκερασμού και πρόσληψης των φαινομενικά αντιθέτων. Αυτοκρατορία και δύναμη από τη μια, αλλά με ταπείνωση και μετάνοια από την άλλη, πορφύρα και χρυσά διαδήματα απέξω, αλλά με νοερά προσευχή και ησυχασμό από μέσα, σκήπτρα εξουσίας την ημέρα αλλά με ύπνο στο πάτωμα και άλλα ασκητικά αγωνίσματα τη νύχτα.

Επιδίωξη και αγώνας για αγιότητα, ανεξαρτήτως της θέσης, του τόπου και του χρόνου. Γιατί στην αγιότητα ο τόπος είναι το παντού και ο χρόνος είναι το πάντα. Συλλογικό οντολογικό σώμα επιδιώκον την αγιότητα με πολλά αμαρτήματα και μετάνοια, βασιλεία Χριστού επί γής με ανθρώπινες αδυναμίες και αστοχίες, χριστιανική αυτοκρατορία, η μόνη, η καθολική, η οικουμενική.

Αυτό ήταν και είναι η Ρωμανία. Τρόπος ζωής και γεγονός της καρδιάς. Η Ρωμανία ποτέ δεν ορίστηκε από τα σύνορα της. Ποτέ δεν θέλησε να κατακτήσει εκτάσεις και θησαυρούς. Θέλησε πάντα να κερδίζει καρδιές και ψυχές. Θέλησε να φωτίζει λαούς, όλους του λαούς. Σεβόμενη πάντα το πρόσωπο, την ταυτότητα και την ιδιοπροσωπεία τους. Η Ρωμανία δεν καταλήθηκε το 1204, αλλά ούτε και το 1453. Συνέχισε να υπάρχει και να κραταιώνεται στις καρδιές των προγόνων μας. Η Ρωμανία αντιπαρήλθε τον απηνή διωγμό που υπέστη από τη Βαυαροκρατία το 1830 και συνεχίζει να αντιστέκεται σθεναρά στη διαρκή και αφόρητη πίεση εκφραγκισμού και εκδυτικισμού που δέχεται τους τελευταίους δύο αιώνες. Η Ρωμανία σήμερα υπάρχει και πάλλεται δυναμικά στις καρδιές όσων αισθάνονται Ρωμηοί απανταχού της γης. Από τα Ιεροσόλυμα και τη Συρία, όπου υφίσταται διωγμό μέχρι τις Ηνωμένες Πολιτείες. Από τις Σκανδιναβικές χώρες μέχρι τις εσχατιές της Νοτίου Αφρικής. Σε όλα τα μήκη και τα πλάτη της γής. Ρωμανία οικουμενική, υπερεθνική, ορθόδοξη, ως πρόταση ζωής στο επερχόμενο μετανεωτερικό σκοτάδι.

Και παντοτινή πρωτεύουσα και κέντρο της Ρωμανίας ήταν, είναι και θα παραμείνει η Κωνσταντινούπολις. Το αιώνιο κέντρο και η καρδιά του ευσεβούς γένους των Ρωμηών ήταν, είναι και θα παραμείνει η Πόλις. Ανεξάρτητα από τους οικιστές της, ανεξάρτητα από την ταυτότητα και το τι πιστεύουν, ανεξάρτητα από τον αριθμό τους. Ας είναι αλλόθρησκοι, ας είναι είκοσι εκατομμύρια, ας είναι διακόσια εκατομμύρια. Μικρή σημασία έχει. Τα χώματα της Πόλης είναι ιερά, αγιασμένα από τους αναρίθμητους χορούς των αγίων προγόνων μας μαρτύρων. Χώματα που ευωδιάζουν από την παρουσία των ιερών σκηνωμάτων, χώματα που αναδύουν δοξολογίες και προσευχές, χώματα συνεχώς λάμποντα από το ανέσπερο φως της δόξης των αγίων και της παρουσίας της προστάτιδας Παναγίας. Ας μην έχομε τίποτα, είναι όλα δικά μας. Η Πόλις είναι δική μας. Και τώρα και πάντα. Κορωνίδα και καύχημα του γένους των Ρωμηών. Είναι το σύμβολο, είναι η ζώσα μνήμη, είναι η συνοχή μας, είναι η αναφορά μας, είναι το πνευματικό και φυσικό μας κέντρο, είναι η καρδιά μας, είναι η ιστορία και το μέλλον μας, είναι η ζωή μας.

Ας μη μεμψιμοιρούμε και ας μη διαμαρτυρόμαστε για την όποια κατάστασή της. Δεν μάς πρέπει η πίκρα. Ας μην κοιτάμε την Πόλη εξωτερικά και επιφανειακά. Ας την κοιτάξομε σε βάθος. Και ένα τέτοιο κοίταγμα θα μας αποκαλύψει ότι η Πόλις είναι ελεύθερη. Ο θάνατος δεν τη νίκησε. Η Πόλις λειτουργείται συνεχώς και αδιαλείπτως. Χωρίς διακοπή. Ορατά και αοράτως. Λειτουργείται, αγιάζεται και παραμένει ελεύθερη. Τα υπόλοιπα είναι στα χέρια του Θεού. Εμείς ας γευόμαστε τη χαρά αυτής της ελευθερίας. Ας επισκεπτόμαστε την Πόλη ορατά ή και μυστικά, εσωτερικά, ας τη μελετούμε, ας ζυμωνόμαστε με τον παλμό της, ας την αισθανόμαστε δική μας και θεμελιακό κομμάτι της ύπαρξής μας, ας την αγαπάμε και ας προσευχόμαστε για αυτήν, την Πόλη, την καρδιά των Ρωμηών, την καρδιά των Ορθοδόξων. Και πάνω απ’ όλα ας αποδιώξομε από το μυαλό μας κάθε εθνικιστική σκιά και εγωισμό αλλά και κάθε άλλη κοσμική σκοπιμότητα και ματαιοδοξία. Μόνο έτσι θα μπορέσομε να γευτούμε την ανεκλάλητη χαρά που έχει να μάς προσφέρει. Τα υπόλοιπα είναι στα χέρια του Θεού και όπως αυτός νομίζει και κρίνει ότι πρέπει να γίνουν. Και ίσως ίσως όσο πιο γρήγορα αποβάλλομε και απεκδυθούμε το όποιο κοσμικό μας φρόνημα τόσο πιο εύκολα θα ανοίξει πνευματικά ο δρόμος και για άλλες ανέλπιστες εξελίξεις.

(*) Δημοτικό.

Π.Τόμσεν: "300 ευρώ μηνιαίως και πολλά σάς είναι αφού είστε Βαλκάνιοι"! - Ρατσισμός και ανθρωποφαγία από τον εκπρόσωπο του ΔΝΤ

"300 ευρώ μισθός και πολύ σας αφού είστε στα Βαλκάνια. Τόσα παίρνουν στα Βαλκάνια" είχε δηλώσει ο Π.Τόμσεν σε Έλληνες αξιωματούχους όταν του είχαν πει ότι δεν μπορούν να μειωθούν οι μισθοί στην Ελλάδα, ειδικά εάν συγκριθού με τους υπόλοιπους στην ευρωζώνη.

 

Κατόπιν αυτής της δήλωσης αποκτά άλλο νόημα η αποκάλυψη του Ν.Νικολόπουλου όταν είχε πει ότι ο Α.Σαμαράς είχε ζητήσει "Να καθόμαστε στα τέσσερα όποτε έρχονται οι τροικανοί".

 

Σημειολογικά ο μέσος μισθός στην Βουλγαρία έχει φτάσει στα 859 λέβα (€ 430) με το μισό κόστος ζωής από ότι ισχύει στην Ελλάδα!

 

Οπως κατέθεσε ο προέδρος της Ελληνικής Συνομοσπονδίας Εμπορίου και Επιχειρηματικότητας (ΕΣΕΕ), Βασίλη Κορκίδη, σήμερα το απόγευμα στην Εξεταστική Επιτροπή, που διερευνά τις συνθήκες υπαγωγής της χώρας στα μνημόνια, "Τρομοκρατούσαν την αγορά οι επισκέψεις της Τρόικας στη χώρα μας ανά δίμηνο, τρίμηνο. Είχαν επιπτώσεις αυτές οι επισκέψεις. Φτάσαμε να έχουμε 77 δισ. ευρώ σε ληξιπρόθεσμες οφειλές προς το Δημόσιο, ενώ 82 δισ. ευρώ έφθασαν τα κόκκινα δάνεια".

 

Και συμπλήρωσε: «Μια φορά, το Δεκέμβριο του 2011, μας επισκέφθηκε η Τρόικα, ο κ. Μαζούχ, ο κ. Τόμσεν, στα γραφεία μας, χωρίς να συνοδεύεται από ελληνική εκπροσώπηση. Όταν αντιδράσαμε στο αίτημά τους για μείωση μισθών και πήγαμε να κάνουμε σύγκριση με αντίστοιχους μισθούς άλλων ευρωπαϊκών χωρών, ξέρετε τι μας είπε ο κ. Τόμσεν; "Κάνετε μεγάλο λάθος. Δέστε τους μισθούς στη Νοτιοανατολική Ευρώπη και στα Βαλκάνια, γιατί εκεί ανήκετε". Όταν τον ρώτησα, ποιος νομίζει ότι πρέπει να είναι ο μισθός, μου είπε, "300 ευρώ καλά είναι"».

 

«Γνωρίζαμε ότι τα πράγματα δεν ήταν καλά. Όταν όμως συνειδητοποιήσαμε στο πρώτο εξάμηνο του 2010 την τραγική κατάσταση, προσγειωθήκαμε στην πραγματικότητα. Έπρεπε αυτή την πραγματικότητα, τουλάχιστο ορισμένοι, να την γνωρίζουν» υποστήριξε ο πρόεδρος της ΕΣΕΕ.

 

Ανέφερε ακόμα ότι δεν είχε εισακουστεί η πρόταση του, όταν είχε ζητήσει από τον τότε πρωθυπουργό να βάλει κόκκινες γραμμές στην αγορά, επισημαίνοντας ότι «αν τότε είχαμε τη ρύθμιση των 100 δόσεων για ληξιπρόθεσμες οφειλές, από τις 130.000 επιχειρήσεις που έκλεισαν, οι μισές θα δούλευαν σήμερα».

 

«Δεν πιστεύω ότι υπάρχει Έλληνας που να πιστεύει ότι το μνημόνιο βοήθησε τα πράγματα στη χώρα. Δεν ξέρω αν φταίνε οι δεσμεύσεις που ανέλαβε η χώρα, ή ο τρόπος που μπήκαμε στα μνημόνια» ανέφερε σε άλλο σημείο.

 

Κλείνοντας την πρώτη τοποθέτηση του, ο κ. Κορκίδης κατέληξε: «Η πτώχευση μιας χώρας απέναντι σε μια αποτυχημένη πολιτική θα ήταν παράδοση άνευ όρων. Δεν πρέπει να τους δώσουμε αυτή την κερδοσκοπική ικανοποίηση. Εμείς οι μικρομεσαίοι Έλληνες πτωχεύσαμε για να μην πτωχεύσει η Ελλάδα. Εγώ προσωπικά εκ μέρους της Συνομοσπονδίας, ζητάω συγγνώμη για τα επώδυνα μέτρα που κάποιες κυβερνήσεις δέχτηκαν, υπέγραψαν, νομοθέτησαν και επέβαλαν και που εκ των πραγμάτων δεν απέδωσαν, αλλά αντίθετα έφεραν την ελληνική αγορά στη σημερινή τραγική κατάσταση στην οποία βρίσκεται».

 

Ο κ. Κορκίδης, η κατάθεση του οποίου συνεχίζεται, μίλησε για τραγικά λάθη που έγιναν, αλλά και για κάποιους που βιάστηκαν να βάλουν τη χώρα στα μνημόνια και γι' άλλους, που βιάστηκαν να την βγάλουν.

 

Όπως φαίνεται από την Εξεταστική του Μνημονίου θα προκύψουν "διαμάντια" καθώς τώρα θα φωτιστούν πολλές σκοτεινές πτυχές από την ύποπτη εκείνη εποχή.

ΟΡΓΙΑ με το έλλειμα ΤΟΥ 2009

Το πόρισμα της Επιτροπής Γεωργαντά που (έκανε φύλλο και φτερό τα αρχεία του Πενταγώνου). Ετσι έφτασε η χώρα στα Μνημόνια

Συγκλονιστικά στοιχεία, από τη μελέτη των οποίων προκύπτει κατάφωρη παραβίαση των κανονισμών της Ευρωπαϊκής Στατιστικής Υπηρεσίας στη μέθοδο με την οποία υπολογίστηκε το έλλειμμα του 2009 (μας οδήγησε στα Μνημόνια και σε απώλεια εθνικής κυριαρχίας), εντοπίζονται κατά την έρευνα που πραγματοποιείται στα αρχεία του Πενταγώνου αυτή την περίοδο. Το πόρισμα της Επιτροπής Γεωργαντά, η οποία έχει εγκατασταθεί στο υπουργείο Αμυνας και κάνει φύλλο και φτερό τα στοιχεία στα οποία δεν είχε πρόσβαση η προηγούμενη εξεταστική επιτροπή για την οικονομία, τίθεται εντός των ημερών υπ' όψιν του Πάνου Καμμένου και πιθανότατα θα αποτελέσει μείζον θέμα συζήτησης στην εξεταστική επιτροπή που συστάθηκε για τις συνθήκες υπαγωγής της χώρας στο Μνημόνιο. Ως φαίνεται, για να αυξηθεί το έλλειμμα του 2009 παρελήφθησαν 77 «υπερτιμολογημένα» άρματα, ελικόπτερα και μαχητικά, ενώ προσετέθησαν, μεταξύ άλλων, στις «δαπάνες εξοπλισμών» η προμήθεια για 1.500 ξίφη των Ευέλπιδων (!!!) και έργα όπως... τα «Λύματα Υπηρεσιών Πλοίων Αμφιάλης» (!!!), γηροκομεία, βρεφονηπιακοί σταθμοί και οικίσκοι σκύλων (!!!).

Οπως αποκαλύπτει σήμερα η «δημοκρατία», τρεις είναι οι μεγάλες αμαρτίες που παρατηρούνται στον τρόπο με τον οποίο υπολογίστηκαν οι αμυντικές δαπάνες για εξοπλισμούς το 2009 από την τότε κυβέρνηση του ΠΑΣΟΚ και ειδικότερα από τουπουργείο Οικονομικών:
Αμαρτία πρώτη: Αποκαλύπτεται... συνωστισμός παραλαβής εξοπλιστικών συστημάτων στο τελευταίο τρίμηνο εκείνης της χρονιάς. Η κυβέρνηση έσπευσε να εγγράψει διά αυτής της μεθόδου πρόσθετες δαπάνες ύψους 2,9 δισ. ευρώ στο έλλειμμα του 2009 (με τις προκαταβολές 3,1 δισ. Ευρώ), ενώ τα επόμενα χρόνια που το έλλειμμα «μειωνόταν» οι αντίστοιχες δαπάνες που ενεγράφησαν ήταν μόλις 833.000.000 το 2010 και 636.000.000 ευρώ το 2011. Με δεδομένο ότι η παραλαβή ή μη ενός οπλικού συστήματος είναι επιλογή πολιτικής βούλησης, προκειμένου να εγγραφεί στο έλλειμμα με βάση τους κοινοτικούς κανονισμούς, γίνεται αμέσως αντιληπτό γιατί ελικόπτερα Apache που είχαν παραγγελθεί από την κυβέρνηση του ΠΑΣΟΚ το 2003 παρελήφθησαν δύο χρόνια μετά την άφιξή τους στην Ελλάδα (πάλι με κυβέρνηση ΠΑΣΟΚ). Γίνεται, επίσης, αντιληπτό γιατί μαχητικά αεροπλάνα F-16, που είχαν παραγγελθεί -η μόνη προμήθεια επί Ν.Δ.- από την κυβέρνηση Καραμανλή, παρελήφθησαν από την τότε κυβέρνηση του ΠΑΣΟΚ λίγες μόνο ημέρες μετά την άφιξή τους στην Ελλάδα. Αυτό και αν είναι παράδοξο: Ελικόπτερα παραλαμβάνονται χρόνια μετά την εισαγωγή τους και μαχητικά αεροπλάνα μέρες μετά την άφιξή τους! Ο σκοπός, προφανής: Να «φουσκώσει» το έλλειμμα του 2009 και να υποεκτιμηθεί το έλλειμμα του 2010.

Αμαρτία δεύτερη: Ενώ το συνολικό κόστος των 77 ελικοπτέρων, αρμάτων και μαχητικών αεροσκαφών που έπρεπε να εγγραφεί στο έλλειμμα με βάση τον κανονισμό της Eurostat ήταν περίπου 1,5 δισ. ευρώ -όσο αντιστοιχούσε η αξία των παραληφθέντων «τεμαχίων» με βάση τα συμβόλαια αγοράς-, εντέλει με «υπερτιμολόγηση» του ελλείμματος ενεγράφησαν 2,5 δισ. ευρώ! Με βάση τον κοινοτικό κανονισμό για την παραλαβή εξοπλισμών με μακροχρόνια συμβόλαια αγοράς που περιλαμβάνουν τμηματική παραλαβή τεμαχίων, «η κυβερνητική δαπάνη θα πρέπει να καταχωρίζεται τη στιγμή της παραλαβής των ξεχωριστών λειτουργικών κομματιών που συνθέτουν την παραγγελία και όχι τη στιγμή ολοκλήρωσης της παραγγελίας».

Αμαρτία τρίτη: Για να «αβγατίσει» και άλλο το έλλειμμα του 2009 παρελήφθησαν ως «εξοπλισμοί» μαζί με αμερικανικά ελικόπτερα, μαχητικά και γερμανικά άρματα διάφορα στρατιωτικά έργα: Το έργο «λύματα υπηρεσιών Αμφιάλης», το έργο «τοξικά απόβλητα», η προμήθεια για 1.500 ξίφη αξιωματικών και 520 αλεξίπτωτα, οι μαρκίζες κτιρίων, ένα γηροκομείο, αναπνευστικές συσκευές πίεσης, οικίσκοι διαμονής σκύλων, αρτοποιείο, ψηφιακοί εκτυπωτές, άχρηστα πυρομαχικά, κατασκευή ασανσέρ, δύο μοτέλ στο ΚΕΔΑ, τοποθετήσεις δαπέδων σε εκθέσεις κ.ά. Αν και δεν πρόκειται για αξιοσημείωτες δαπάνες, το γεγονός ότι επελέγησαν να ριχτούν στον «κουβά» του ελλείμματος του 2009 θέτει προς διερεύνηση ζήτημα καταστρατήγησης των κοινοτικών κανονισμών. Αυτοί προβλέπουν σαφώς ότι «στρατιωτικοί εξοπλισμοί θεωρούνται τα στρατιωτικά όπλα καταστροφής και τα μέσα καταστροφής που φέρουν αυτά». Είναι πρόδηλο ότι τα γηροκομεία, οι οικίσκοι σκύλων, οι βρεφονηπιακοί σταθμοί και το έργο με τα... λύματα Αμφιάλης που παρελήφθησαν δεν συνιστούν «εξοπλισμούς», κατά συνέπεια το έλλειμμα του 2009... όζει. Η παράτυπη εγγραφή των στρατιωτικών εξοπλισμών στο έλλειμμα του 2009 αποτελεί ουσιαστικά την πρώτη φάση της λαθροχειρίας. Μαζί με τα άρματα - αεροπλάνα στο έλλειμμα της χρονιάς εκείνης ενετάχθησαν προμήθειες φαρμάκων, των οποίων η νομιμότητα αγοράς δεν είχε ελεχθεί από το Ελεγκτικό Συνέδριο. Στη δεύτερη φάση, όπως έχει αποκαλύψει η «δημοκρατία», το ΠΑΣΟΚ ενέταξε στο δημοσιονομικό έλλειμμα του 2009 το έλλειμμα 17 ΔΕΚΟ, εκτινάσσοντάς το στο 15,6%, αν και σε χώρες όπως η Γερμανία το έλλειμμα των ΔΕΚΟ δεν περιλαμβάνεται στο έλλειμμα της Γενικής Κυβέρνησης.

Πώς έγινε η διόγκωση με Leopard, F-16 και μαχητικά ελικόπτερα Apache

1. Αρματα Μάχης LEOPARD 2HEL. Το 2003 παραγγέλθηκαν 170 άρματα μάχης LEOPARD 2HEL, 12 άρματα περισυλλογής Bufell και οκτώ γεφυροφόρα LEGUAN. Η αξία της σύμβασης αυτής ανερχόταν στα 1,7 δισ. ευρώ. Πριν από το 2005 περίπου το 30% αυτού του ποσού, δηλαδή γύρω στο 0,5 δισ. Ευρώ, δόθηκε ως προκαταβολή. Στεκόμαστε σε αυτή τη λεπτομέρεια γιατί, όπως θα εξηγήσουμε παρακάτω, το ποσό των προκαταβολών που δόθηκαν πριν από το 2005 θα έπρεπε να αφαιρείται από το έλλειμμα του έτους στο οποίο παραλαμβάνεται το συγκεκριμένο όπλο. Τα άρματα Bufell και LEGUAN παρελήφθησαν την περίοδο 2006-2007, άρα κανονικά, σύμφωνα με την απόφαση της Eurostat, θα έπρεπε να επιβαρύνουν το έλλειμμα της περιόδου 2006-2007. Από τα 170 άρματα μάχης LEOPARD 2HEL παραδόθηκαν την περίοδο 2007-2008 103, 44 το 2009, 13 το 2010 και 10 το 2011. Με βάση τα παραπάνω στοιχεία κάθε άρμα στοίχιζε γύρω στα 9.000.000 ευρώ (1.700.000 ευρώ / 170+12+8). Με βάση την απόφαση της Eurostat, το ποσό που αντιστοιχούσε στο 2009 ήταν περίπου 396.000.000 (9*44) ευρώ. Το ποσό που θα έπρεπε να καταγραφεί δε στο έλλειμμα του 2009 ανέρχεται στα 277.000.000 ευρώ (396-119 η προκαταβολή 30% που δόθηκε πριν από το 2005 και αντιστοιχεί στα 44 άρματα). Το ποσό που πραγματικά καταχωρίστηκε ήταν 840.000.000 ευρώ. Καταγράφεται, δηλαδή, «φούσκωμα» του ελλείμματος του 2009 μόνο από τα άρματα LEOPARD 2HEL κατά 563.000.000 ευρώ. Το «φούσκωμα» του ελλείμματος του 2009 «ελάφρυνε» το έλλειμμα της περιόδου 2010-2011. Συγκεκριμένα, την περίοδο 2010-2011 παρελήφθησαν 23 (10+13) άρματα αξίας περίπου 207.000.000 (23*9) ευρώ. Μετά την αφαίρεση του 30% της προκαταβολής πριν από το 2005 το ποσό που θα έπρεπε να καταγραφεί στο έλλειμμα της περιόδου 2010-2011 ήταν 145.000.000 (207-65) ευρώ. Το έλλειμμα που πραγματικά καταχωρίστηκε ήταν 100.000.000 ευρώ.

2. Αεροσκάφη F-16 / D BLK 52+ Advanced. Το μόνο εξοπλιστικό πρόγραμμα που αποτέλεσε αγορά της κυβέρνησης Καραμανλή ήταν η παραγγελία 30 αεροσκαφών F-16 / D BLK 52+ Advanced το 2006.Το συνολικό κόστος της παραγγελίας αυτής ανερχόταν σε 2 δισ. δολάρια. Από τα 30 αεροσκάφη, τα 21 παρελήφθησαν το 2009, ενώ τα υπόλοιπα εννέα το 2010. Παρόμοια με τα παραπάνω, το ποσό που θα έπρεπε να επιβαρύνει τις εξοπλιστικές δαπάνες του 2009 ήταν περίπου 1,4 (21*2/30) δισ. δολάρια ή 972.000.000 ευρώ και το ποσό το οποίο έπρεπε να επιβαρύνει το 2010 ήταν περίπου 600.000.000 (=9*2/30) δολάρια ή 417.000.000 ευρώ. Για τους παραπάνω υπολογισμούς χρησιμοποιήθηκε η ισοτιμία ευρώ / δολαρίου που ίσχυε στις 31/12/2009, δηλαδή 1,44. Τα ποσά που καταχωρίστηκαν στην πραγματικότητα ήταν τα εξής: Το έλλειμμα του 2009 επιβαρύνθηκε με 1,6 δισ. δολάρια ή 1,110 δισ. Ευρώ, ενώ το έλλειμμα του 2010 επιβαρύνθηκε με 0 ευρώ. Με λίγα λόγια, το έλλειμμα του 2009 φούσκωσε κατά 138.000.000 (1110-972) ευρώ και το έλλειμμα του 2010 ελάφρυνε κατά 417.000.000 (417-0) ευρώ.

3. Επιθετικά ελικόπτερα AH-64DHA Apache. Το 2003 παραγγέλθηκαν 12 ελικόπτερα AH-64DHA Apache αξίας 663.000.000 δολαρίων ή 460.000.000 ευρώ. Ενα ποσό 138.000.000 (30%) είχε δοθεί ως προκαταβολή πριν από το 2005. Τα ελικόπτερα αυτά αφίχθησαν στην Ελλάδα το 2007, αλλά αποθηκεύτηκαν στην Πάχη Μεγάρων για περίπου δύο χρόνια διότι παρουσίαζαν τεχνικά προβλήματα. Τα έτη 2007-2009 μετά έναν μεγάλο αριθμό επιπρόσθετων ανταλλακτικών που εισήχθησαν προκειμένου να καταστούν λειτουργικά, τελικά παρελήφθησαν επισήμως στην πλειονότητά τους το τελευταίο τρίμηνο του 2009, όταν πλέον στην κυβέρνηση ήταν το ΠΑΣΟΚ. Και -ω του θαύματος!- το πλήρες ποσό των 460.000.000 ευρώ επιβάρυνε το έλλειμμα του 2009. Και αν ακόμη γίνει δεκτό πως τα ελικόπτερα αυτά έπρεπε να παραληφθούν το 2009, το αντίστοιχο έλλειμμα του έτους αυτού δεν θα έπρεπε να επιβαρυνθεί με το συνολικό ποσό των 460.000.000 ευρώ. Σύμφωνα με την απόφαση της Eurostat, θα έπρεπε από το ποσό των 460.000.000 ευρώ να αφαιρεθεί το ποσό της προκαταβολής των 138.000.000 ευρώ. Ενα δεύτερο ποσό το οποίο δεν είναι δυνατό να προσδιοριστεί λόγω έλλειψης πληροφοριών είναι η αξία των ανταλλακτικών που εισήχθησαν την περίοδο 2007-2008. Το σίγουρο είναι ένα: Πως και η καταγραφή των AH-64DHA Apache επιβάρυνε το έλλειμμα του 2009 με ποσά που ξεπερνούν τα 150.000.000 ευρώ.

Προκαταβολές
Οι προκαταβολές για την αγορά των οπλικών συστημάτων που έγιναν πριν το 2005 θα πρέπει να αφαιρεθούν από το έλλειμμα του έτους κατά το οποίο παραλήφθηκε το συγκεκριμένο όπλο. Ο λόγος είναι πως οι στρατιωτικοί εξοπλισμοί πριν από το 2005 στην περίπτωση της Ελλάδας καταγράφονταν με βάση τις πληρωμές που γίνονταν κάθε έτος. Αυτό γιατί οι παραλαβές όπλων που γίνονταν κάθε έτος πριν από το 2005 δεν ήταν γνωστές. Τα ποσά, λοιπόν, που είχαν δοθεί πριν από το 2005 ως προκαταβολές είχαν συμπεριληφθεί στο έλλειμμα των ετών πριν από το 2005. Προκειμένου δε αυτές να μη διπλοεγγραφούν στο έλλειμμα του έτους 2009 σύμφωνα με την απόφαση της Eurostat θα πρέπει να αφαιρούνται από τις δαπάνες του 2009.

Οι κανονισμοί της Eurostat για τους εξοπλισμούς!

Στις 9 Μαρτίου 2006 η Eurostat δημοσιοποίησε την απόφασή της για τον τρόπο καταγραφής των στρατιωτικών εξοπλισμών στους επίσημους υπολογισμούς των Εθνικών Λογαριασμών των χωρών-μελών της Ευρωπαϊκής Ενωσης. Ο λόγος που ενδιαφέρει αυτή η εξειδικευμένη πληροφορία είναι ότι το ποσό των στρατιωτικών εξοπλισμών επηρεάζει
απευθείας το έλλειμμα και το χρέος της Γενικής Κυβέρνησης.
Στην παραπάνω έκθεση της Eurostat αναφέρεται σαφώς πως για τους σκοπούς αυτής της έκθεσης ως στρατιωτικοί εξοπλισμοί θεωρούνται «τα στρατιωτικά όπλα καταστροφής και τα μέσα που μεταφέρουν αυτά».

Το δεύτερο σημαντικό σημείο που αποσαφηνίζεται σε αυτή την έκθεση είναι ο χρόνος καταγραφής της δαπάνης για στρατιωτικούς εξοπλισμούς στους λογαριασμούς της Γενικής Κυβέρνησης. Σύμφωνα, λοιπόν, με την έκθεση αυτή, ο χρόνος που καταγράφεται η δαπάνη για την απόκτηση ενός «όπλου καταστροφής» στους λογαριασμούς της Γενικής Κυβέρνησης είναι ο χρόνος ΠΑΡΑΛΑΒΗΣ αυτού του όπλου, ανεξάρτητα από το πότε έγιναν οι πληρωμές για αυτό το όπλο. Παράδειγμα: Το υποβρύχιο «Παπανικολής» τύπου 214 παραγγέλθηκε το 1998. Η προκαταβολή που δόθηκε για το υποβρύχιο αυτό, καθώς και οι πληρωμές που έγιναν για την απόκτηση του υποβρυχίου αυτού έως το 2009 δεν καταγράφηκαν στους κυβερνητικούς λογαριασμούς μέχρι το έτος 2009. Η αιτία ήταν απλή. Επειδή το υποβρύχιο αυτό παρουσίαζε τεχνικά προβλήματα (έγερνε) δεν ΠΑΡΑΛΑΜΒΑΝΟΤΑΝ από την κυβέρνηση Καραμανλή. Αντίθετα, η συνολική δαπάνη για την αγορά του υποβρυχίου αυτού (400.000.000 ευρώ) επιβάρυνε το έλλειμμα του 2010, χρονιά κατά την οποία το υποβρύχιο παραλήφθηκε από την κυβέρνηση του ΠΑΣΟΚ.

Στον κανόνα αυτόν της παραλαβής τίθενται πολλές φορές, λόγω της φύσης του οπλικού συστήματος, κάποιοι προβληματισμοί, οι οποίοι όμως αποσαφηνίζονται πλήρως στην απόφαση της Eurostat. Αυτό συνήθως αφορά μακροχρόνια συμβόλαια αγοράς στρατιωτικών εξοπλισμών, τα οποία περιλαμβάνουν την παράδοση παρόμοιων τεμαχίων στρατιωτικού εξοπλισμού, η οποία διενεργείται προοδευτικά για μια περίοδο πολλών ετών. Κλασικά παραδείγματα της περίπτωσης αυτής είναι η παραγγελία ενός αριθμού αεροσκαφών ή αρμάτων μάχης, η οποία διαρκεί πολλά χρόνια. Το ερώτημα που τίθεται εδώ είναι πότε θα καταγραφεί η δαπάνη στο δημοσιοοικονομικό έλλειμμα: Τη χρονιά που κάθε ξεχωριστό αεροσκάφος ή άρμα μάχης παραλαμβάνεται ή τη χρονιά που το τελευταίο άρμα ή αεροσκάφος της παραγγελίας παραλαμβάνεται; Η απόφαση της Eurostat ξεκαθαρίζει πως «η κυβερνητική δαπάνη θα πρέπει να καταχωρίζεται τη στιγμή της παραλαβής των ξεχωριστών λειτουργικών κομματιών που συνθέτουν την παραγγελία και όχι τη στιγμή της ολοκλήρωσης της παραγγελίας». Στην περίπτωση αυτή ανήκει η πλειονότητα των αυθαιρεσιών που έγιναν προκειμένου να «φουσκωθεί» το έλλειμμα της περιόδου 2009.

Από τον
Μανώλη Κοττάκη

Οι χορτάτοι της… Ζιμπάμπουε

 

Νίκος Μπογιόπουλος

 Οι μεν, οι εκπρόσωποι του πολιτικού συστήματος που οδήγησε τον ελληνικό λαό στα Τάρταρα της χρεοκοπίας, διατείνονται ότι αν δεν συνεχίσουμε να πληρώνουμε το ΔΝΤ και τα κάθε λογής αρπακτικά των «αγορών», τότε – όπως είπε η κυρία Μιράντα Ξαφά - θα γίνουμε «Ζιμπάμπουε»…

    Οι δε, της κυβέρνησης, διατείνονται ότι συνεχίζουν τις διαπραγματεύσεις με τους «θεσμούς» αναζητώντας έναν «έντιμο συμβιβασμό», όπου σαν «έντιμη» ορίζεται μια συμφωνία βάσει της οποίας θα συνεχίζουμε να πληρώνουμε το ΔΝΤ και τα ίδια αρπακτικά…

    Γιατί, όμως, «πρέπει» να πληρώνουμε; Ποιους «πρέπει» να πληρώνουμε;Μέχρι πότε και πόσα «πρέπει» να πληρώσουμε;

    Ως προς το τελευταίο, το μέχρι πότε και πόσα πρέπει να τους πληρώνουμε, τα τελευταία στοιχεία του Οργανισμού Διαχείρισης Δημόσιου Χρέους είναι αποκαλυπτικά:  Η αποπληρωμή του ελληνικού δημόσιου χρέους που ξεπερνά τα 312,5 δισ. ευρώ, με τα έως σήμερα δεδομένα, χωρίς δηλαδή να υπολογίζεται ένας νέος δανεισμός ή κάποια νέου τύπου «αναδιάρθρωση», εκτείνεται μέχρι το 2057!

    Ούτε λίγο ούτε πολύ, δηλαδή, η Ελλάδα έχει υποθηκευτεί για τα επόμενα 40 και πλέον χρόνια.

    Σύμφωνα με τα στοιχεία:

• Από τώρα και μέχρι το τέλος του 2015 η Ελλάδα καλείται να πληρώσει σε τόκους και χρεολύσια  το τρομακτικό ποσό των 16,2 δισ. ευρώ.   
• Μέχρι το 2020 το ποσό φτάνει τα 56,383 δισ. ευρώ.
• Και το διάστημα από το 2021 μέχρι το 2030 τα ποσό εκτινάσσεται στα 75 δισ. ευρώ!

    Συμπέρασμα πρώτο, λοιπόν: Μόνο όποιος αντιμετωπίζει τους Έλληνες σαν «ιθαγενείς» μπορεί να τους απειλεί κάνοντας αναγωγές στη Ζιμπάμπουε. Και μάλιστα τη στιγμή που ο δρόμος που τους προτείνει ένα πράγμα εγγυάται: Ότι το μαύρο παρόν οδηγεί κατευθείαν στο πιο μαύρο, στο κατάμαυρο μέλλον, ένα μέλλον που η μαυρίλα του εκτείνεται πέραν ακόμα και του δεύτερου μισού του 21^ου αιώνα!

***

    Ας δούμε τώρα ποιοι είναι αυτοί που «πρέπει» να πληρώνουμε. Θα μας τους συστήσει ο κύριος Σόρος.

    Ο κ. Σόρος είναι ο επιφανής «επενδυτής» που το Σεπτέμβρη του 1992 επιτέθηκε ως γνήσιο αρπακτικό στη στερλίνα της Αγγλίας, εξοικονομώντας» για τον εαυτό του και τους κεφαλαιούχους πελάτες του μερικά δισεκατομμύρια δολάρια, τα οποία βεβαίως φορτώθηκαν - με τη μορφή του χρέους - πάνω στις πλάτες των Βρετανών εργαζομένων.

    Στη δουλειά του κ. Σόρος βασικό προτέρημα είναι ο κυνισμός. Όταν οι πολιτικοί υπηρέτες του κεφαλαίου δήλωναν ότι η πρωταγωνιστική εμπλοκή του ΔΝΤ στην «αντιμετώπιση της κρίσης» στοχεύει στην οικοδόμηση ενός «καλού», «δημοκρατικού», «δικαιότερου» καπιταλισμού, ο κυνισμός του Σόρος έβαζε τα πράγματα στη θέση τους: 

    «Στην περίπτωση κρίσης - έγραφε ο Σόρος στο βιβλίο του με τίτλο «Για την Παγκοσμιοποίηση» - οι δανειστές μπορούν να ευελπιστούν ότι το ΔΝΤ θα τους διασώσει».

    Όπως βλέπουμε, τύποι σαν τον Σόρος δεν μασάνε τις κουβέντες τους. Δεν χαραμίζουν τον χρόνο τους για να λένε κουραφέξαλα περί «σωτηρίας» των λαών. Το όλο θέμα, μας διαβεβαιώνει, έχει να κάνει με τη διάσωση των δανειστών και όχι των δανειζομένων.

    Η απόδειξη της αλήθειας αυτής ήρθε στο φως το 2013. Ήταν τότε που η εφημερίδα «Wall Street Journal» αποκάλυψε τις συζητήσεις στο εσωτερικό του ΔΝΤ, όπου ήδη από το 2010 ήταν δεδομένο ότι η εμπλοκή του στην υπόθεση της Ελλάδας και τα δάνεια προς τη χώρα μας θα έπρεπε να εκληφθούν «όχι  ως διάσωση της Ελλάδας (…) αλλά ως διάσωση των ιδιωτών κατόχων χρέους στην Ελλάδα, κυρίως των ευρωπαϊκών χρηματοπιστωτικών ιδρυμάτων».

    Πέντε χρόνια αργότερα τα πράματα είναι ξεκάθαρα: Στην έκθεση που συνέταξε προς μηνός η βρετανική οργάνωση «Jubilee Debt Campaign» (Λεωνίδας Βατικιώτης, «Επίκαιρα») τονίζεται ότι:

• Από τα 252 δισ. ευρώ των μνημονιακών δανείων, τα 231,9 δισ. ευρώ (δηλαδή το 92% των δανείων) επέστρεψαν στους δανειστές είτε για την αποπληρωμή παλιότερων δανείων (149,2 δισ. ευρώ), είτε για την ανακεφαλαιοποίηση των τραπεζών (48,2 δισ. ευρώ), είτε για την αποζημίωση των ιδιωτών κατόχων ομολόγων (34,5 δισ. ευρώ).

    Συμπέρασμα δεύτερο: Μας λένε ότι πληρώνουμε τους «σωτήρες» και τους «διασώστες» μας. Η αλήθεια, όμως, όπως αποκαλύπτουν τα στοιχεία, είναι αυτή που τονίζεται στην έκθεση: «Η διάσωση και τα προγράμματα λιτότητας δεν πραγματοποιήθηκαν επειδή πίστευαν ότι θα βοηθούσαν τον ελληνικό λαό ή θα μείωναν το βάρος του χρέους. Έγιναν για να σωθούν οι ευρωπαϊκές και ελληνικές τράπεζες και για να προστατευτούν τα κέρδη των κερδοσκόπων»… Αυτούς πληρώνουμε.

***

    Κατόπιν αυτών το ερώτημα «γιατί πρέπει» να τους πληρώνουμε επιβάλλεται να αντικατασταθεί με το πραγματικό ερώτημα. Και το πραγματικό ερώτημα είναι το«γιατί ΔΕΝ πρέπει» να τους πληρώνουμε. Έναν από τους απολύτως προφανείς λόγος τον περιγράψαμε στη «Real News» της Κυριακής και είναι ο εξής:

    Σύμφωνα με δηλώσεις του κ. Βαρουφάκη, η Ελλάδα το τελευταίο τετράμηνο έχει καταβάλει στο ΔΝΤ πάνω από 6,5 δισ. ευρώ. Σύμφωνα με τον πρωθυπουργό, το ποσό -για το ίδιο διάστημα- ανέρχεται στα 8 δισ. ευρώ. Όσο για τον κοινοβουλευτικό εκπρόσωπο του ΣΥΡΙΖΑ, Νίκο Φίλη, τα χρήματα που έχει πληρώσει η χώρα σε δανειστές και τοκογλύφους από πέρυσι ανέρχονται στα 17 δισ. ευρώ.

    Τον περασμένο Οκτώβρη το ΚΚΕ κατέθεσε πρόταση νόμου στη Βουλή για τηνεπαναφορά της 13ης και της 14ης σύνταξης. Όπως απάντησε το Γενικό Λογιστήριο, η ετήσια οικονομική δαπάνη για την επιστροφή της 13ης και της 14ης σύνταξης, όπως πρότεινε το ΚΚΕ, ανέρχεται στα 3 δισ. ευρώ.

    Με άλλα λόγια: Αν η Ελλάδα δεν πλήρωνε το ΔΝΤ, θα είχε εξασφαλίσει την επιστροφή στους γέροντες της 13ης και της 14ης σύνταξης για 2 χρόνια (σύμφωνα με τα λεγόμενα Βαρουφάκη), για σχεδόν 3 χρόνια (σύμφωνα με τα λεγόμενα Τσίπρα), για σχεδόν 6 χρόνια (σύμφωνα με τα λεγόμενα Φίλη).

    Συμπέρασμα τρίτο: Κυκλοφορούν ανάμεσά μας εκείνοι που ισχυρίζονται ότι αν οι κυβερνήσεις επέλεγαν να επιστρέφουν τα κλεμμένα στους γέροντες και όχι να πληρώνουν το ΔΝΤ, τότε η Ελλάδα θα είχε υποστεί πιστωτικό γεγονός και θα γινόταν… Ζιμπάμπουε. Οι συγκεκριμένοι, βουτηγμένοι καθώς είναι μέσα στον ευρωλιγουρισμό τους και χορτασμένοι καθώς είναι από το παντεσπάνι τους, προφανώς δεν έχουν ακούσει τίποτα για το πιστωτικό γεγονός που βιώνουν τα 6,5 εκατομμύρια του λαού της Ελλάδας (και όχι της Ζιμπάμπουε) που ζουν σε συνθήκες φτώχειας και ανέχειας.

ΣΚΑΝΔΑΛΟ ΕΛΣΤΑΤ ΑΠΟΚΑΛΥΨΗ: Ο εισαγγελέας Αντώνης Λιόγας, σε χρόνο ρεκόρ, προτείνει την απαλλαγή Γεωργίου!

ΠΑΝΩ ΠΟΥ ΞΕΚΙΝΑ Η ΕΞΕΤΑΣΤΙΚΗ ΤΗΣ ΒΟΥΛΗΣ!

ΜΕΤΑ ΤΟΝ ΠΑΠΑΚΩΝΣΤΑΝΤΙΝΟΥ ΕΠΙΧΕΙΡΟΥΝ ΝΑ ΦΥΓΑΔΕΥΣΟΥΝ ΚΑΙ ΤΟΝ ΓΕΩΡΓΙΟΥ!

Ο κύριος Ντογιάκος έδωσε την πολύκροτη υπόθεση, την οποία η προηγούμενη κυβέρνηση επιχείρησε να συγκαλύψει, στον εισαγγελέα εφετών κύριο Αντώνιο Λιόγα. Ο οποίος σε χρόνο (παγκόσμιο) ρεκόρ, φέρεται να προτείνει την απαλλαγή του κυρίου Γεωργίου στο συμβούλιο εφετών! Σε μία υπόθεση με τεράστιο όγκο ανακριτικού υλικού, που διερευνάται

κάποια χρόνια τώρα, ο κύριος εισαγγελέας κατάφερε να βγάλει συμπέρασμα σε λίγα εικοσιτετράωρα και να προτείνει την απαλλαγή Γεωργίου, πάνω που ξεκινά η αρμόδια εξεταστική επιτροπή της βουλής για την διερεύνηση του σκανδάλου του μνημονίου. Που ένα από τα θέματα που θα διερευνήσει είναι και η διόγκωση του ελλείμματος!

Φυσικά ο κύριος Λιόγας δεν διαθέτει υπερφυσικές δυνάμεις. Αντίθετα, φέρεται να επισύναψε αυτούσια την προγενέστερη πρόταση του κυρίου Κούτρα η οποία βεβαίως είχε απορριφθεί από το συμβούλιο εφετών. Επαναλαμβάνει δηλαδή μία εισήγηση που ήδη έχει απορριφθεί από το συμβούλιο, γεγονός που προκαλεί αβάσταχτα ερωτήματα.

Είμαστε σίγουροι ότι το συμβούλιο θα σταθεί πάλι στο ύψος των περιστάσεων και δεν θα επιτρέψει την συγκάλυψη αυτής της υπόθεσης που οδήγησε στην κατάρρευση της Ελλάδας και το μαρτύριο του Ελληνικού λαού. Ειδικά τώρα που υποτίθεται ότι κάτι έχει αλλάξει, μετά την πρόσφατη εντολή του Ελληνικού λαού που απέδειξε ότι δεν θα ανεχθεί συγκάλυψη για τίποτα και από κανέναν.

Αναμένουμε λοιπόν.

Νέες βόμβες Κρούγκμαν: Μην γονατίσετε την Ελλάδα, γιατί εαν σηκωθεί θα τρέχετε…

Για εκλογικό σεισμό στην Ευρωζώνη κάνει λόγο ο κορυφαίος οικονομολόγος και προειδοποιεί τους θεσμούς για ενδεχόμενη επιτυχία της… δραχμής.
Το άρθρο αναφέρει τα εξής:
«Η ουσία της ελληνικής κατάστασης είναι ότι οι πραγματικές παράμετροι μίας βραχυχρόνιας συμφωνίας είναι σαφείς και αναπόφευκτες: Η Ελλάδα δεν μπορεί να έχει πρωτογενές έλλειμμα του προϋπολογισμού, γιατί κανείς δεν θα της δανείζει χρήματα. Και δεν μπορεί να έχει μεγάλο πρωτογενές πλεόνασμα, επειδή δεν είναι δυνατό να την ξεζουμίσει κανείς άλλο. Έτσι, θα έλεγε κανείς ότι μια συμφωνία ώστε η Ελλάδα να έχει ένα μικρό πρωτογενές πλεόνασμα κατά τα επόμενα χρόνια θα είναι εύκολο να επιτευχθεί. Αυτό θα συμβεί, οπότε γιατί να μην το επισημοποιήσουμε;
Αλλά τώρα το ΔΝΤ παίζει τον κακό μπάτσο, δηλώνοντας ότι δεν μπορεί να απελευθερώσει κεφάλαια μέχρι ο ΣΥΡΙΖΑ να πατήσει τις γραμμές του για τις συντάξεις και τη μεταρρύθμιση της αγοράς εργασίας. Το τελευταίο είναι αμφίβολο οικονομικά -η ίδια η έρευνα του ΔΝΤ δεν μπορεί να στηρίξει τον ενθουσιασμό για τις διαρθρωτικές μεταρρυθμίσεις, κυρίως στην αγορά εργασίας. Τα παραπάνω επισημαίνουν πιθανώς ένα πραγματικό πρόβλημα -η Ελλάδα κατά πάσα πιθανότητα δεν μπορεί να προσφέρει ό,τι έχει υποσχεθεί στους συνταξιούχους- αλλά αυτό γιατί θα πρέπει να είναι ένα θέμα πέρα και πάνω από το γενικό ζήτημα του πρωτογενούς πλεονάσματος.
Θα ήθελα να παροτρύνω όλους να αναρωτηθούν τι θα συμβεί εάν πράγματι η Ελλάδα εξωθηθεί εκτός ευρώ. (Ναι, Grexit -άσχημη λέξη, αλλά τη συνηθίσαμε.)
Σίγουρα θα ήταν άσχημα στην Ελλάδα, τουλάχιστον σε πρώτη φάση. Αυτή τη στιγμή οι χώρες του πυρήνα του ευρώ πιστεύουν ότι το υπόλοιπο της ευρωζώνης μπορεί να το χειριστεί, το οποίο θα μπορούσε να είναι αλήθεια. Σημειώστε, ωστόσο, ότι το υποτιθέμενο τείχος προστασίας της ΕΚΤ δεν έχει δοκιμαστεί ποτέ στην πραγματικότητα. Εάν οι αγορές χάσουν την πίστη τους και ο έρθει ο χρόνος για αγορές ισπανικών ή ιταλικών ομολόγων από την ΕΚΤ, αυτό θα γίνει πραγματικότητα;
Αλλά το μεγαλύτερο ερώτημα είναι τι θα συμβεί ένα ή δύο χρόνια μετά το Grexit, όπου ο πραγματικός κίνδυνος για το ευρώ δεν είναι ότι η Ελλάδα θα αποτύχει, αλλά ότι θα πετύχει. Ας υποθέσουμε ότι μία σημαντικά υποτιμημένη νέα δραχμή φέρει μια πλημμύρα Βρετανών να πίνουν μπύρα στο Ιόνιο Πέλαγος, και η Ελλάδα αρχίσει να ανακάμπτει. Αυτό θα ενθαρρύνει σε μεγάλο βαθμό τους αμφισβητίες της λιτότητας και της εσωτερικής υποτίμησης αλλού.
Σκεφτείτε το. Μόλις προχθές οι Πολύ Σοβαροί Ευρωπαίοι χαιρετούσαν την Ισπανία ως μια μεγάλη επιτυχία, μια δικαίωση του όλου προγράμματος. Προφανώς ο ισπανικός λαός δεν συμφωνεί. Κι αν οι δυνάμεις που είναι ενάντια στο κατεστημένο έχουν να δείξουν προς μια Ελλάδα που ανακάμπτει, η απαξίωση του κατεστημένου θα επιταχυνθεί.
Ένα συμπέρασμα, υποθέτω, είναι ότι η Γερμανία θα πρέπει να προσπαθήσει να σαμποτάρει την Ελλάδα μετά την έξοδο. Ελπίζω όμως αυτό θα θεωρείται απαράδεκτο.
Έτσι σκεφτείτε το, IFKATs: Είστε πραγματικά βέβαιοι ότι θέλετε να ξεκινήσετε να διαβαίνετε αυτό το δρόμο;»

http://www.newsbomb.gr/oikonomia/news/story/590179/proeidopoiisi-kroygkman-ki-an-petyxei-to-grexit#ixzz3bB28AFbB

ΣΥΛΛΑΒΕΤΕ ΤΑ ΠΡΑΣΙΝΑ ΠΟΛΙΤΙΚΑ ΑΣΠΟΝΔΥΛΑ: Ανακοίνωση – έσχατη προδοσία από την Πέμπτη Φάλαγγα του Ελληνισμού!

ΤΟ ΝΤΟΚΟΥΜΕΝΤΟ ΠΟΥ ΑΠΟΚΑΛΥΠΤΕΙ ΤΟ ΕΘΝΙΚΟ ΣΑΜΠΟΤΑΖ ΒΕΝΙΖΕΛΟΥ!
Αδιανόητη μαχαιριά κατά της Ελλάδας και των ασφαλισμένων, που μονο ένα ελεεινό, εγκληματικό μυαλό μπορούσε να συλλάβει, αποτελεί η ανακοινωση του ΠΑΣΟΚ με πρόσχημα την ομιλία του πρωθυπουργου.
Την ωρα λοιπόν που το μαύρο μετωπο εξωτερικού που εκφράζει το ΔΝΤ και ο Σόιμπλε απαιτούν διάλυση του ασφαλιστικού συστήματος αποκρύπτοντας δολίως το έγκλημα του PSI, η κυβέρνηση βάζει ορθώς στο τραπέζι την μεγάλη απάτη που οδήγησε τα ασφαλιστικά ταμεια σε ασφυξία και κάνει τις ακόλουθες ενέργειες, για πρώτη φορά εδώ και 5 χρόνια:
Ο Πρόεδρος της Δημοκρατίας με ηχηρή του παρέμβαση ξεκαθαρίζει ότι οποιαδήποτε βολή κατά του ασφαλιστικού εκτός από αντισυνταγματική ειναι και βάναυσα ζημιογόνος αφού το αυτονόητο ειναι η στήριξη του ασφαλιστικού μετά τις ζημιές που υπέστη από το PSI.
Ο πρωθυπουργός Αλέξης Τσίπρας μιλά με τον Αμερικανό υπουργό οικονομικών, προκειμενου να πιέσει το ΔΝΤ να υπαναχωρησει από τις εγκληματικές απαιτήσεις του, καθότι η τρύπα προέρχεται από το PSI.
Ο έτερος της συγκυβερνησης, Πάνος Καμμένος, εξηγεί στην Νουλαντ πως το ΔΝΤ έχει απόλυτη συνευθύνη για το έγκλημα του PSI και θα πρέπει να πιεστεί από την αμερικανική κυβερνηση ώστε να επανορθώσει αυτή την εγκληματική αδικία.
Ακόμα και ο Σαμαράς με το Ποτάμι σιωπούν, αφού μόνο ένας παραφρονας προδοτης θα μπορούσε να διαφωνήσει με αυτή την δίκαιη Ελληνική απαίτηση.
Και έρχεται από το πουθενά το ΠΑΣΟΚ του Βενιζέλου, ποιό, το ΠΑΣΟΚ και βγάζει ανακοινωση – μνημείο εθνικης μειοδοσίας με την οποία αποθεώνει το PSI και χαρακτηρίζει «συνωμοσιολογία» την εν λόγω απαίτηση της Ελληνικής κυβέρνησης έναντι των δανειστών! Δηλαδή το ΠΑΣΟΚ των διεφθαρμένων, αντί να σιωπήσει και να κρυφτεί για το έγκλημα που διέπραξε, έρχεται να το ολοκληρώσει δίνοντας ως πεμπτη φάλαγγα επιχείρημα στον Σόιμπλε και το ΔΝΤ! Με ψέμματα!
Και η Ελληνική πολιτεία κάθεται και τους κοιτά! Τους σύγχρονους Ιωαννίδηδες!
Αληθεια, ποιους υπηρετούν; Τι βρώμικα συμφέροντα πρεσβεύουν; Συμπτωματικά χθες γράφαμε για τις ορφανές μίζες της Deutsche Bank για το ξεφόρτωμα των Ελληνικών ομολογων ( και στα ασφαλιστικά ταμεία;). Τι προσπαθούν να καλύψουν λοιπόν;
Το Ολυμπία όμως αποκαλύπτει οτι η εγκληματική μεθόδευση Βενιζέλου γίνεται με πλήρη συνείδηση. Διότι το 2012 κατά την συζήτηση για το PSI συμφώνησε με την τοποθέτηση του εισηγητή τότε της ΝΔ, νυν Προέδρου της Δημοκρατίας, Προκόπη Παυλόπουλου, που περιείχε την συγκεκριμένη αποστροφή:

Και ουδείς ετόλμησε τότε να τον διαψεύσει! ΟΥΔΕΙΣ!
Σήμερα λοιπόν δίνουν ένα πυρηνικό όπλο στους δανειστές για να ισοπεδώσουν την κοινωνία, προκαλώντας εθνικό σαμποτάζ. Με ψεύδη. Η σύλληψη τους έπρεπε να είχε γίνει ήδη εν ονόματι του Ελληνικού λαού.

Πυρηνικό όπλο για νέο μέλλον

Εχει σημασία να αποτυπωθεί σε κείμενο αυτό που (πραγματικά) συνέβη το 2009

Θεωρώ μείζον λάθος τον τρόπο με τον οποίο αντιμετωπίζουμε αυτές τις ημέρες τις εργασίες της Εξεταστικής Επιτροπής για τη διερεύνηση υπαγωγής της χώρας στο Μνημόνιο. Εντάξει, είναι προφανές ότι έβγαλαν γέλιο οι... γλωσσικές αστοχίες μιας βουλευτού του ΣΥΡΙΖΑ που κλήθηκε να διαβάσει τα ονόματα των προτεινόμενων μαρτύρων, εντάξει, ναι, προκάλεσαν εντύπωση οι... μαξιμαλισμοί του τύπου «να κοπιάσουν ο Στρος Καν, η Λαγκάρντ και ο Τρισέ, για να μας πουν τι συνέβη», αλλά, επειδή είμαστε ακόμη στην αρχή, καλό είναι να μη βιαζόμαστε. Οι εργασίες αυτής της επιτροπής είναι εξαιρετικά σημαντικές για αυτό που ο εισηγητής της Ν.Δ. ονόμασε «μακροχρόνιο εθνικό συμφέρον».

Πολλοί θεωρούν ότι η σύσταση της επιτροπής αυτής εξυπηρετεί το πολιτικό παιχνίδι του πρωθυπουργού, ο οποίος, στρέφοντας τα πυρά της επιτροπής κατά Σημίτη, Παπανδρέου, Σαμαρά, Βενιζέλου -δεν είναι τυχαία η σειρά των ονομάτων-, θα καταφέρει να περάσει στην απέναντι όχθη του ποταμού και θα ξορκίσει τα μείζονα εσωκομματικά προβλήματα που αντιμετωπίζει. Ισχύει αυτή η σκέψη, δεν διαφωνώ, αλλά σημειώστε αυτό που θα εξηγήσω πιο κάτω: Τα πορίσματα της Εξεταστικής Επιτροπής για το Μνημόνιο και της Επιτροπής Λογιστικής Αποτύπωσης του Χρέους, που σωστά συνέστησε η Ζωή Κωνσταντοπούλου, αφορούν το μέλλον, όχι το παρελθόν. Το παρελθόν εν προκειμένω είναι χρήσιμο στον Τσίπρα, το μέλλον όμως είναι χρήσιμο στη χώρα.

Πρόθεση του πρωθυπουργού είναι να κυριαρχήσει στον χώρο της Κεντροαριστεράς μέσω της Ιστορίας. Με την ιστορία φιλοδοξεί να εξουδετερώσει και τις τελευταίες νησίδες επιρροής που έχουν στο σύστημα και στην κοινωνία ο Κώστας Σημίτης και ο Γιώργος Παπανδρέου, με την Ιστορία ευελπιστεί ότι θα αφομοιώσει τις σχολάζουσες δυνάμεις του εκσυγχρονισμού και της σοσιαλδημοκρατίας, προκειμένου να απαλλαγεί από τους «ξυλοκόπους» που κουβαλά στην πλάτη του. Με την Ιστορία θα κρατήσει στο παιχνίδι τον Σαμαρά, μέχρι την ψήφιση της μεγάλης συμφωνίας -τουλάχιστον-, για λόγους που είναι παραπάνω από προφανείς. Αυτό το σχέδιο, όμως -κακά τα ψέματα-, αφορά τον πρωθυπουργό και τους συνεργάτες του, οι οποίοι αντελήφθησαν γρήγορα αυτές τις 100 ημέρες ότι οι έννοιες «Αριστερά» και «εξουσία» είναι ασύμβατες μεταξύ τους, αν η παράταξή τους δεν μετακινηθεί οριστικά και αμετάκλητα στο κέντρο του πολιτικού χάρτη.

Αν κάτι αφορά τη χώρα -και γι' αυτό έχει μεγάλη σημασία η Εξεταστική για το μέλλον- είναι το πόρισμα που θα εκδώσει βάσει μαρτυριών και στοιχείων για τη νόθευση του ελλείμματος του 2009 και για τις συνθήκες απώλειας της εθνικής κυριαρχίας. Το πόρισμα αυτό -αν επιβεβαιωθούν όσα κατά καιρούς διαβάζουμε για την αλλοίωση των αριθμών- θα αποτελέσει «πυρηνικό όπλο» στα χέρια των μελλοντικών πρωθυπουργών, πιθανόν και του Τσίπρα, όταν θα διαπραγματεύονται υπό καλύτερες δημοσιονομικές συνθήκες την τελική ρύθμιση του χρέους. Εχει μεγάλη σημασία να αποτυπωθεί σε επίσημο θεσμικό κείμενο αυτό που πραγματικά συνέβη τον Δεκέμβριο εκείνης της χρονιάς. Κατά συνέπεια, συμπεραίνω, καλό είναι να σχολιάζουμε τα παραπολιτικά της επιτροπής, αλλά καλύτερο είναι να είμαστε υποψιασμένοι για την ουσία της.

Μανώλης Κοττάκης

Ανάκαμψη που θα διαιωνίσει την παρακμή;

ΧΡΗΣΤΟΣ ΓΙΑΝΝΑΡΑΣ
Σαράντα ολόκληρα χρόνια (το λιγότερο) η ελλαδική κοινωνία δεν έχει να πιστέψει σε τίποτε άλλο πέρα από την αύξηση της καταναλωτικής ευχέρειας.

Κοινωνικούς στόχους δεν πρόβαλε (και δεν είχε) ποτέ καμία κυβέρνηση και κανένα κόμμα. Την «ανάπτυξη» την καταλαβαίνουν όλοι με όρους αποκλειστικά οικονομικούς – ωσάν να είναι άσχετη η δημιουργική πρωτοβουλία και παραγωγικότητα με την κατά κεφαλήν καλλιέργεια, άσχετη η δημιουργία υποδομών με την κοινωνική ευσυνειδησία κρατικών στελεχών και εργοληπτών του Δημοσίου.

«Πολιτισμός» σήμαινε πάντοτε: επιδοτήσεις «φίλα προσκείμενων» μετριοτήτων και ελισσόμενων στη δημοσιότητα τυχοδιωκτών. Και τα ρέστα, με το σταγονόμετρο, για συντήρηση μνημείων. Η «παιδεία», κοινότοπο και συνεχώς πανομοιότυπο ρητορικό φληνάφημα επαγγελιών, που εξαντλούνται σε ψηφοθηρικές «μεταρρυθμίσεις» του συστήματος εισαγωγής στα πανεπιστήμια, και αυξομειώσεις της προπαγάνδας στα σχολεία για την εμπέδωση του χρησιμοθηρικού αμοραλισμού των σπουδών και για τα «προοδευτικά» πλεονεκτήματα της αρνησιπατρίας.

Ποιο ήταν (και ποιο είναι) το κοινωνικό όραμα και πρόγραμμα της «Δεξιάς» για την Ελλάδα, τι περισσότερο ή τι διαφορετικό από το κυνηγητό της υλικής ευμάρειας: μια πολιτική ασφυκτικά καθηλωμένη στον πρωτογονισμό του Ιστορικού Υλισμού; Ποιους κοινωνιοκεντρικούς στόχους είχε ο ανδρεϊκός «σοσιαλισμός»; Βάφτισε «αναδιανομή εισοδήματος» την πιο αδιάντροπη αναξιοκρατία: να χρυσοπληρώνεται ο συνδικαλισμένος εκβιαστής κηφήνας και να λιμώττει ο εργατικός και ταλαντούχος. Κατάργησε την αναγνώριση και αξιολόγηση της αριστείας, τις θεσμικές προϋποθέσεις της άμιλλας, ισοπέδωσε τις αξιοκρατικές ιεραρχήσεις στη στελέχωση του κράτους. Προχώρησε στο έγκλημα να αποκόψει τη γλώσσα των Ελλήνων από την ιστορική της γραφή και συνέχεια, συκοφάντησε τη συνείδηση καταγωγής σαν (περίπου φασιστικό) εθνικισμό.

Στον αδίστακτο αμοραλισμό συνοψίστηκε η «κοινωνική» πρόταση και σκοποθεσία κάθε κόμματος στην Ελλάδα της μεταπολίτευσης. Παραλλαγές σε αυτόν τον μονόδρομο της καταναλωτικής αποχαύνωσης και παραλυσίας δεν εμφανίστηκαν, όποιος κι αν κυβερνούσε, όποιος κι αν αντιπολιτευόταν, διαφορά δεν υπήρχε, ούτε καν για πρόσχημα. Σαράντα ολόκληρα χρόνια η ελλαδική κοινωνία ζει την ολοκληρωτική επιβολή του μηδενισμού, αυτονόητη την ιστορικο-υλιστική μονοτροπία: Εχει μηδενιστεί κάθε κριτήριο και αποτίμηση ποιότητας, αξιοσύνης, γλωσσικής ευαισθησίας, κάθε αίσθηση κοινωνικής υποχρέωσης, κάθε χαρά κοινωνικής συλλειτουργίας, κάθε εκτίμηση αισθητικών διαβαθμίσεων.

Εκπροσωπώντας ποιες κοινωνικές ανάγκες να απαιτήσει η κυβέρνηση από τους Ευρωπαίους εταίρους της ρευστότητα για τις ελληνικές Τράπεζες, εξεύρεση λύσης για το χρηματοδοτικό πρόβλημα της χώρας; Μιλάμε με νούμερα για το ποσοστό των ανέργων, για το πλήθος των συμπατριωτών μας που σιτίζονται στα συσσίτια της Εκκλησίας. Αλλά νούμερα αντιπαραθέτουν και οι δανειστές μας, για τις χιλιάδες των Αλβανών που τους φέρνουμε να μαζέψουν κάθε χρόνο το ροδάκινο ή τις ελιές, ενώ εμείς ξελημεριάζουμε αραχτοί στις καφετέριες με τα αγροτικά μας προϊόντα επιδοτούμενα και αφορολόγητα.

Ξέρουν με αριθμούς οι δανειστές μας ότι στο ακριβό μεροκάματο, που έχει μόχθο (υλοτομία λ.χ.), δουλεύουν μόνο Πολωνοί και Ρουμάνοι, οι Ελληνες ξεμάθαμε, μάς κακοφαίνεται η κούραση. Σαράντα χρόνια τώρα, για τον «προοδευτικό» Ελληνα, «νόμος είναι το δίκιο του εργάτη», και «δίκιο του εργάτη» είναι η «αυτοαξιολόγηση» (!) – να δηλώνει ανεξέλεγκτα πόση σοδειά του να επιδοτηθεί. Μιμείται τις αναρίθμητες στρατιές των διορισμένων με κομματικό σημείωμα στο Δημόσιο, που πληρώνονται για να κάθονται αντιπροσφέροντας την ψήφο τους και τον φανατισμό τους στο κόμμα που τους εξαγόρασε. Τέτοια συμπτώματα έσχατης κοινωνικής παρακμής και σήψης ονοματίζονται, σαράντα χρόνια τώρα, «κοινωνικές κατακτήσεις» και ιερά «δικαιώματα».

Εχουν μάτια και αυτιά οι δανειστές, ξέρουν ότι η «Αριστερά» στην Ελλάδα υπερασπίζει, με νύχια και με δόντια, το πελατειακό κράτος του πράσινου και γαλάζιου αμοραλισμού. Ξέρουν ποια πλημμύρα υπερπολυτελών Ι.Χ. αυτοκινήτων κυκλοφορεί στους ελλαδικούς δρόμους, ποιος πλούτος συντηρεί τις εξωφρενικές «μπουτίκ» με «σινιέ» προϊόντα στις ελλαδικές πόλεις και κωμοπόλεις, ποιο χρήμα ξοδεύεται κάθε βράδυ στα κατάμεστα χλιδάτα εστιατόρια, νυχτερινά κέντρα και «γραφικά» ταβερνάκια, και γιατί λιμνάζει ολημερίς και ολονυχτίς στις καφετέριες ο δημιουργικός ανθός της ελλαδικής νεολαίας.

Οι φυσικοί αυτουργοί της εξαθλιωτικής αυτής παρακμής, της πανδημικής ιδιοπάθειας και αποσύνθεσης, είναι οι γνωστοί σπιθαμιαίοι πρωθυπουργοί και κομματάρχες των τελευταίων σαράντα χρόνων. Για να τιμωρήσουν αυτούς τους αμοραλιστές σπιθαμιαίους, μισό εκατομμύριο Ελληνες ψήφισαν και εγκατέστησαν (ανεπανόρθωτα) στη Βουλή τον υπόκοσμο των νεοναζιστών τραμπούκων. Και άλλα δύο εκατομμύρια διακόσιες σαράντα έξι χιλιάδες Ελληνες, από απελπισμό ή για εκδίκηση, ψήφισαν τους αγραβάτωτους ιδεοληπτικούς – την παιδαριώδη επιπολαιότητα ότι θα νικήσουμε τον καρκίνο καταργώντας την άσπρη μπλούζα των γιατρών.

Πάντως, είτε για φιγούρα «προοδευτικής» ξιπασιάς είτε συνειδητοποιημένα και υπεύθυνα, κάποιοι στη σημερινή κυβέρνηση οφείλουν να αντιληφθούν και να σεβαστούν το βιωματικό περιεχόμενο των λέξεων. Δεν μπορείς να είσαι «αριστερός» (κοινωνιοκεντρικός) και να ξεκινάς με το παζάρι για τα χρωστούμενα. Μια αριστερή πολιτική πρακτική ξεκινάει ελευθερώνοντας όλες τις βαθμίδες της εκπαίδευσης από τη χρηστική, ωφελιμιστική εκδοχή της γνώσης, από τους λαϊκίστικους νάρθηκες της ισοπέδωσης και της ευκολίας – ανασταίνει την καλλιέργεια ως αυτοσκοπό. Ξεκινάει αμέσως την αποκατάσταση κράτους Δικαίου: έντιμη ερευνητική διαδικασία για τη δήμευση των περιουσιών όσων καταλήστευσαν το κοινωνικό χρήμα ή βύθισαν την κοινωνία στον εφιάλτη του υπερδανεισμού. Ξεκινάει μια αριστερή (κοινωνιοκεντρική) πολιτική με την αποκατάσταση άτεγκτης αξιοκρατίας, κοινωνικού ελέγχου της ποιότητας, καταξίωσης της αριστείας, έμπρακτης επιβράβευσης της δημιουργικότητας.

Ναι, υπάρχει προγραμματική απανθρωπία στον τοκογλυφικό οίστρο των δανειστών μας. Δυστυχώς τη δικαιώνει ορθολογικά ο δικός μας ηδονικός βυθισμός στον παρακμιακό πρωτογονισμό. Για πρώτη φορά, ύστερα από κάποιες χιλιάδες χρόνια, η λέξη «ελληνικός» προσάπτει ντροπή.

Της μάνας η αγιασμένη ελπίδα!

Του Αρχιμ. Επιφανίου Οικονόμου

Αγαπητή κ. Ακρίτα,

Διάβασα σήμερα (23/5/2015) στα ΝΕΑ το άρθρο σας με τίτλο «Της μάνας τ’ αγιασμένο πληκτρολόγιο». Πόνος και θλίψη με κατέβαλε από την άκριτη κρίση σας επί ενός θέματος το οποίο προσεγγίσατε κατά τα φαινόμενα. Δεν ξέρετε, όμως, ότι τα φαινόμενα απατούν;

Με διάθεση απόλυτα ειρωνική, υποπέσατε σε «προοδευτικό» παραλήρημα. Φαίνεται ότι ζηλέψατε τη δόξα του κ. Φίλη (γιατί να την πάρει όλη αυτός;)

Θελήσατε να σχολιάσετε την πρωτοβουλία όχι ενός, αλλά όλων των Ιεραρχών της Εκκλησίας μας και του συνόλου του Ιερού Κλήρου, να σταθούν κοντά στα παιδιά μας, που δοκιμάζονται τις μέρες αυτές στο καμίνι των Πανελλαδικών εξετάσεων, όπως συμβαίνει δεκαετίες τώρα στον τόπο μας.

Και αντί να επαινέσετε αυτή την πρωτοβουλία, αντί να δείτε το δάσος, σταθήκατε στο δένδρο, χάνοντας, ως συνήθως, την ουσία. 

Ο Ιεράρχης της φωτογραφίας είναι ένας εκ των δύο νεωτέρων στην ηλικία Ιεραρχών της Εκκλησίας της Ελλάδος. Τί, στην ευχή, έκανε, λοιπόν, αυτός ο Ιεράρχης, τον οποίο, λίγο ως πολύ, περιγράψατε ως σκοταδιστή, φορέα μεσαιωνικών αντιλήψεων και λογικών;

Κάλεσε τους μαθητές της επαρχίας του (Κομοτηνή), που διαγωνίζονται στις εξετάσεις, στο Ναό. Όσοι θέλησαν κι ένιωσαν την ανάγκη, ανταποκρίθηκαν. Τέλεσε γι’ αυτούς τη Θεία Λειτουργία. (αλήθεια, την έχετε ακουστά;).

Τους προέτρεψε να συμμετάσχουν στο Μυστήριο της Θείας Ευχαριστίας (αυτό σίγουρα δε το γνωρίζετε). Τους μίλησε πατρικά (με ποιο δικαίωμα;). Τους στήριξε ψυχολογικά, μπροστά την πρώτη ουσιαστική δοκιμασία της ζωής τους (ποιον ρώτησε;).

Δίδαξε στα παιδιά ότι, μαζί με τον κόπο που κατέβαλαν, το διάβασμα, τα ξενύχτια, χρειάζονται και τη Χάρη του Θεού και τον φωτισμό του Αγίου Πνεύματος, γιατί από μόνοι μας, εμείς οι άνθρωποι, είμαστε λίγοι, είμαστε ανεπαρκείς να καταφέρουμε τα πάντα.

Έχουμε ανάγκη από τη βοήθεια και το έλεος του Θεού (αυτό κι αν είναι οπισθοδρόμηση!). Στο τέλος, για να θυμούνται τη στιγμή, την όμορφη αυτή Λειτουργική σύναξη, τους έδωσε ως ενθύμιο , ως ευλογία, και ένα στυλό, πάνω στο οποίο ήταν γραμμένη η ευχή: «ο Θεός μαζί σου!» (έγκλημα!!!)

Το ίδιο ακριβώς συμβαίνει, τούτες τις μέρες σε όλη την Ελλάδα, σε κάθε Μητρόπολη, σε κάθε Ναό, όπου κάποιοι οπισθοδρομικοί, κατά τη γνώμη σας, παπάδες, γονείς και μαθητές, ζητούν την ευλογία και την άνωθεν ενίσχυση για τον αγώνα των εξετάσεων.

Αυτή είναι η ιστορία κ. Ακρίτα. Πείτε μου, τώρα, πού βλέπετε το κακό σε όλα αυτά; Ποιος μίλησε για «αγιασμένα» στυλό, από την πλευρά της Εκκλησίας; Ακούσατε ποτέ κάποιον ιερωμένο να ισχυρίζεται ότι η χρήση αυτού του στυλό έχει «θαυματουργικές ιδιότητες»; Αν ίσχυε αυτό, δεν θα οργανώναμε στις ενορίες μας δωρεάν κοινωνικά φροντιστήρια για τα άπορα παιδιά, ώστε επί ίσοις όροις να συμμετάσχουν στις εξετάσεις σε καιρούς κρίσης. Αλήθεια, το ξέρατε αυτό;

Προφανώς όχι! Εσάς σας πονά η «ειδωλολατρία». Αλήθεια πού την είδατε για να την δω κι εγώ; Και μην επικαλεστείτε τα επιχειρήματα του κ. Φίλη, που μας διασκεδάζουν πολύ αυτόν τον καιρό. 

Αλήθεια, είναι κακό που η Εκκλησία, στα πρόσωπα των λειτουργών της, έδωσε την ευλογία στα παιδιά των εξετάσεων; Μήπως είναι κακή η ευλογία; Μήπως να καταγγείλουμε την Εκκλησία που ευλογεί τον λαό μας και να ποινικοποιήσουμε τον αγιασμό του κόσμου; Μήπως πρέπει ν’ ανοίξουμε και πάλι τα γκουλάγκ και να στείλουμε τους οπισθοδρομικούς στα κάτεργα; Ή μήπως αγνοείτε ότι η Εκκλησία υπάρχει σ’ αυτό τον κόσμο για έναν και μόνο λόγο: για να ευλογεί και ν’ αγιάζει.

Όχι για να προσφέρει φαγητό, ρούχα, χρήματα κ.άλ., αλλά για να ευλογεί και ν’ αγιάζει. Όλα τα άλλα ακολουθούν. Αν δεν υπάρχουν τα πρώτα, χάνονται και τα δεύτερα. Αν δεν υπάρχουν τα πρώτα, η Εκκλησία παύει να είναι Εκκλησία και μετατρέπεται σε κοινωνικό φορέα, οργανισμό κοινωνικής αλληλεγγύης, σωματείο περιορισμένης ευθύνης.

Αυτός είναι ο ρόλος της: να ευλογεί και να αγιάζει όλους όσοι ελεύθερα και ακώλυτα καταφεύγουν στην Χάρη του Θεού και ζητούν τον έλεός Του! Είναι κακό αυτό, κατά τη γνώμη σας, κ. Ακρίτα;

Αυτό που σας ενόχλησε, προφανώς, δεν είναι το στυλό. Είναι η ανταπόκριση των παιδιών στο κάλεσμα της μεγάλης τους Μάνας, της Εκκλησίας. Σας πληροφορώ, λοιπόν, (για να χαρείτε) ότι γέμισαν οι Ναοί μας, αυτές τις μέρες, από τα παιδιά των εξετάσεων και τους γονείς τους (Τί ντροπή, Θεέ μου!).

Και η ενόχλησή σας είναι τόσο έντονη, ώστε δε διστάζετε να λοιδορήσετε αυτά τα παιδιά, να τα κατατάξετε σε άλλη εποχή, σε άλλο πλανήτη, σε άλλο κόσμο, εσείς που, όπως φαίνεται, έρχεστε με φόρα από την τέταρτη χιλιετία! (ή μήπως από το βαθύτατο χθες!).

Βλέπετε, είναι τόσο κακό που στην εποχή της μεγάλης «προόδου», υπάρχουν νέοι άνθρωποι που πιστεύουν στο Θεό, αντιστέκονται στην ισοπέδωση των αξιών που επαγγέλλεστε, προσεύχονται, κάνουν τον αγώνα τους, ζητώντας, παράλληλα, την βοήθεια του Θεού! Αυτό είναι «το κλειδί της επιτυχίας», που επιζητούν κι όχι ασφαλώς το στυλό, όπως ατυχώς ισχυρίζεστε.

Είναι αλήθεια ότι με απογοητεύσατε. Σας διαβάζω χρόνια και ελκύομαι από τον έξυπνο λόγο σας κάποιες φορές και την εύστοχη κριτική σας, κάποιες άλλες.

Εν προκειμένω, όμως, αγαπητή μου κ. Ακρίτα, την πατήσατε. Πέσατε στο πηγάδι του βλακώδους λαϊκισμού, που επ’ εσχάτων ευδοκιμεί στην πατρίδα μας, νομίζοντας ότι μπορεί να ξεριζώσει από τις άδολες καρδιές νέων και μεγαλυτέρων την πίστη και την ελπίδα στη βοήθεια του Θεού.

Και αυτό δε συνιστά ειδωλολατρία, αγαπητή μου. Συνιστά αληθινή, ουσιαστική και ειρηνική αντίσταση!