Σάββατο 26 Ιουλίου 2014
Πέμπτη 24 Ιουλίου 2014
Ασκήσεις Συλλογικής Αυτοσυνειδησίας
Το Ελληνικό έθνος καθ’ όλη την διάρκεια της διαχρονίας του είτε σε καιρούς ακμής, είτε σε καιρούς παρακμής, βρισκόταν στο επίκεντρο του παγκοσμίου ενδιαφέροντος, ίσως λόγω της θέσης της χώρας ή και ίσως λόγω των κατοίκων αυτή η γεωγραφική περιοχή με τον συγκεκριμένο πληθυσμό, υπάρχει πάντα για να διδάσκει κάτι την ανθρωπότητα. Πώς πολεμάς για την ελευθερία της χώρας σου χωρίς να λογαριάζεις τον θάνατο ; Διδάξαμε την ανθρωπότητα ότι το να σέβεσαι τον αντίπαλό σου είναι μέρος της πολεμικής αρετής. Την διδάξαμε υψηλή στρατηγική και πάνω από όλα την διδάξαμε να υπάρχει ως σύνολο, όχι κολεκτιβιστικά, ούτε ατομοκεντρικά μα ως πρόσωπα. Τώρα τελευταία βρισκόμαστε πάλι στο κέντρο της παγκόσμιας προσοχής λόγω της “επιτυχίας” μας να σώσουμε την οικονομία της χώρας, μέσω της οικονομικής απομύζησης της μεσαίας τάξης. Από παντού ακούγονται επευφημίες για την πορεία της χώρας προς την ανάκαμψη, καλά όλα αυτά, αλλά η ύφεση – κρίση γέννησε και έναν θεμελιώδη προβληματισμό. Ανήκωμεν τελικά εις την Δύσιν ; Και αν όχι, πού ανήκουμε ως χώρα; Μπορεί η Ευρώπη να στηριχθεί μόνο στην οικονομική συνεργασία ή είναι ανάγκη να ψάξει άλλα θεμέλια ; Αυτά είναι ορισμένα από τα ερωτήματα που καλείται να απαντήσει κάθε Ελληνική πολιτική ηγεσία αλλά κάθε φορά τα χώνει κάτω απ’ το χαλί έτσι ώστε να μην ανοίγει η συζήτηση για την ταυτότητα των Ελλήνων, όταν ανοίξει αυτή η συζήτηση και διαμορφώσει τις προτεραιότητες του πολιτικού προσωπικού και εν συνεχεία της κοινωνίας. Μερικά ερωτήματα πρέπει να τεθούν, όπως: Τι σημαίνει το όνομα Καρλομάγνος για την Ευρώπη ; Τι σχέση έχει με το Έλληνο – Ρωμαϊκό παρελθόν μας ο Καρλομάγνος ; Τι έγινε το 1204 ; Ποίος πολιτισμός κατεστράφη και τι λεηλατήθηκε βάναυσα από τους Σταυροφόρους ; Αυτά είναι ερωτήματα που πρέπει να απαντηθούν προκειμένου να εξετάσουμε την Ευρωπαϊκή προοπτική της χώρας. Η Ελλάδα πρέπει να είναι στην Ευρώπη και οι όροι που να εξασφαλίζουν την παραμονή της στον πυρήνα της Ευρώπης οφείλουν να είναι σαφείς και οι όροι σαφέστατα δεν είναι μόνο οικονομικοί, είναι και πολιτιστικοί. Η Ευρώπη υπάρχει μόνο ως οικονομική ένωση, δεν λειτουργεί ως χωνευτήρι ιδεών, αξιών, προτάσεων για την ζωή και την νοηματοδότησή της. Η Ευρώπη στον κόσμο εκτός από οικονομική Ένωση μπορεί να παράγει και κάτι άλλο στο οποίο η Ελλάδα μπορεί να συμβάλει δυναμικά, μπορεί να γεννήσει πολιτισμό, πολιτισμό (και εκεί θα βοηθήσει και η Ελληνική παράδοση) ελληνικό, κοινωνιοκεντρικό, οικουμενικό, έτσι ώστε να μπορέσει η υφήλιος να εισέλθει στην μετανεωτερική εποχή, το διάβασμα που πρέπει να κάνουν όσοι θα επιχειρήσουν να μεταβούν στην επόμενη περίοδο της ανθρωπολογικής εξέλιξης είναι πολύ αλλά υπάρχει υλικό για την μετάβαση. Για αυτό προτείνω να κάνουμε βουτιά, να βρούμε τα μαργαριτάρια της παράδοσης μας, αυτή θα είναι η άσκηση συλλογικής μας αυτοσυνειδησίας. Δημήτρης Βερδελής κίνηση ResPublica φοιτητών Νομικής ΑθηνώΠερισσότερα: http://www.antibaro.gr/article/11002, Ἀντίβαρο
Πώς ανασταίνεται μια πεθαμένη κοινωνία
Κριτήριο στέρεο και δοκιμασμένο είναι η αλλαγή «γηπέδου», αλλαγή των όρων του «παιχνιδιού» – η συνεπής άρνηση του καινούργιου να παίξει στο «γήπεδο» του παλιού και με τους όρους του παλιού. Λίγο πιο συγκεκριμένα, αλλά πάντοτε ενδεικτικά: Το κριτήριο είναι ότι το καινούργιο αρνείται να συμβιβαστεί με «βελτιώσεις» του παλιού, με την επιδιόρθωση της καταστροφής και της παρακμής, με το να κουράρει το από γεννησιμιού του διεστραμμένο.
Οταν ρεκλαμάρουμε σαν «καινούργιο» στην πολιτική την επαναδιαπραγμάτευση των «Μνημονίων» και του χρέους, είναι περισσότερο από φανερό ότι απλώς «διαχειριζόμαστε» τη συντελεσμένη καταστροφή, μένουμε παγιδευμένοι στη διαχειριστική εκδοχή της πολιτικής που χρόνια τώρα επιτείνει μοιραία την παρακμιακή μας διάλυση και την παραλυτική ανημπόρια. Το καινούργιο θα είναι, τόσο ως επαγγελία όσο και ως ρεαλιστικός προγραμματισμός, να ξαναπιστέψει ο Ελληνας ότι κάπου μπορεί να τα καταφέρει. Οτι η ζωή δεν τελειώνει στην οικονομική συμφορά, δεν θα αφήσει να του κλέψουν τη ζωή του υποχρεώνοντάς τον να την ταυτίζει με το εισόδημα.
Ελάχιστο το παράδειγμα, αλλά ενδεικτικό: Είμαστε υπερχρεωμένοι, ραγιάδες στους δανειστές μας; Λοιπόν, από την επόμενη χρονιά, η Ελλάδα θα έχει τα καλύτερα κλασικά λύκεια της Ευρώπης, δεν στοιχίζει τίποτε περισσότερο, μόνο μια επιτελική ομάδα ψυχωμένων αρίστων (την έχουμε) και την απαιτητικότερη δυνατή αξιολόγηση του εκπαιδευτικού προσωπικού. Σε τι άλλο μπορούμε να έχουμε αμέσως πρωτιά; Σε ό,τι πιο μοντέρνο υπάρχει στην οργάνωση και λειτουργία των μουσείων, ώστε η τέχνη, το κάλλος, η Ιστορία να είναι οι «τόποι» των συναντήσεων και αναστροφών μας, η ζωντανή «αγορά», το καινούργιο «καφενείο», η ανεπιτήδευτη «διά βίου καλλιέργειά» μας – όχι φτηνιάρικα στοκατζίδικα ξεπουλήματος «εντυπώσεων» στις τουριστικές βοσκηματώδεις αγέλες.
Ανεπαρκείς ίσως οι παραδειγματικές νύξεις, αλλά σαφώς ενδεικτικές. Πριν από τη μεταπολίτευση, εδώ και σαράντα χρόνια, μετρούσαν στη ζωή του Ελληνα και ποιότητες ζωής άλλες από το εισόδημα και την καταναλωτική ευχέρεια: Μετρούσε η χαρά της φιλίας, η απόλαυση μιας βραδινής συντροφιάς που δεν σχολίαζε μόνο ποδόσφαιρο και τους κομματικούς τζουτζέδες. Ενδιέφερε ένα καινούργιο μυθιστόρημα που ξεχώρισε, το καινούργιο τραγούδι ενός γνωστού συνθέτη, μια ραδιοφωνική συνέντευξη, μια ταινία – δεν ήταν η καθημερινότητα μόνο καϋμός, μόνο πίκρα και αγανάκτηση, μόνο οργή.
Το καινούργιο στην πολιτική θα είναι: να στοχεύσει στην ανάκαμψη της οικονομίας, ναι, αλλά ξεκινώντας από την ανασύσταση αυτεμπιστοσύνης, κινήτρων δημιουργικότητας, από την ανακάλυψη της συναρπαστικής ποιότητας που έχει η ζωή όταν ελευθερώνεται από τα δεσμά της ιδιοτέλειας. Δεν γίνεται να στηθεί κράτος λειτουργικό στην υπηρεσία του πολίτη, «σύστημα υγείας» και ασφάλισης, απόδοση δικαιοσύνης, αδέσμευτη πληροφόρηση, κοινωνική αντίληψη και χρήση των αγαθών της ύδρευσης, της ηλεκτροδότησης, των οδικών δικτύων, αν η «πολιτική» συνεχίσει να παίζεται κατ’ αποκλειστικότητα στο «γήπεδο» του απολυτοποιημένου οικονομισμού, της ιστορικο-υλιστικής νεύρωσης.
Δεν υπάρχουν μαγικές λύσεις ούτε έτοιμες συνταγές για να απαλλαγεί μια συλλογικότητα από την αναξιοκρατία, το ρουσφέτι, την εξηλιθίωση, την αυτονόητη ραστώνη, τη γενικευμένη αυτονόητη λωποδυσία του κοινωνικού χρήματος, τον έλεγχο όλων των μηχανισμών εξουσίας από έξι ή επτά «νταβατζήδες». Να περάσει σε κατάσταση έννομου κράτους, να λειτουργήσει ως κοινωνία σχέσεων, να υπουργούνται οι σχέσεις από λειτουργούς του δημοσίου συμφέροντος, οι θεσμοί να υπηρετούν το σύνολο κοινωνικό άθλημα και όχι την υπαλληλική ιδιοτέλεια. Δεν είναι εύκολες τέτοιες αλλαγές, γι’ αυτό και ορθολογικά είναι από ελάχιστα πιθανές έως αδύνατες. Αλλά αυτή ακριβώς είναι και η πρόκληση της πολιτικής, το συναρπαστικό της στοιχείο:
Το ριζικά «καινούργιο» στην πολιτική δεν σημαίνει την ευρηματικότητα τρόπων κατάκτησης και διατήρησης της εξουσίας, σημαίνει την εργώδη επιτελική προετοιμασία και το ηγετικό χάρισμα προκειμένου, μέσα από το πλήθος των ενδεχομένων, να εντοπιστούν και αξιοποιηθούν οι δυνατότητες (που πολιτικά υπάρχουν πάντοτε) να αναστηθεί μια πεθαμένη κοινωνία. Η πολιτική είναι η τέχνη (και το ταλέντο) ενεργοποίησης της «έκπληξης» που κρύβει κάθε κοινωνία, μπορεί λοιπόν να αναστήσει η πολιτική και μια πεθαμένη κοινωνία – το απέδειξαν στις μέρες μας ο Πούτιν και ο Ερντογάν (χωρίς αυτό να σημαίνει ότι η πολιτική που ο καθένας τους άσκησε για να αναστήσει τη χώρα του μπορεί να λειτουργήσει ως γενική συνταγή).
Το αποκαρδιωτικό στη σημερινή Ελλάδα είναι ότι μοιάζει να λείπει ολοκληρωτικά από το πεδίο της πολιτικής ακόμα και η υποψία του «καινούργιου», του διαφορετικού από το κατεστημένο παρακμιακό, μιας άλλης εκδοχής από την αυτονόητη «διαχειριστική» πολιτική, την εμβαλωματική λογική των «βελτιώσεων». Και η τέλεια απουσία αναζήτησης του «καινούργιου» καθηλώνει την ελληνόφωνη (ώς πότε;) συλλογικότητα σε μιαν αμηχανία, εντελώς άγονη πολιτικά, επιθανάτια.
Η αμηχανία αγνοεί τη λογική, καρπίζει άλογες παρορμήσεις, γιατί αυτές εκτονώνουν κάπως τον φόβο: Οι «αγανακτισμένοι», η «Σπίθα», αλλεπάλληλες συσπειρώσεις άφθορων ονομάτων με προσδόκιμο επιβίωσης εβδομάδες ή μέρες, μισό εκατομμύριο πολίτες που έδωσαν την ψήφο τους στον τραμπουκισμό και στην καπηλεία της φιλοπατρίας μόνο για να εκδικηθούν τους απατεώνες του πράσινου και του γαλάζιου Πασόκ απειλώντας τους με το χάος. Ενα σύμφυρμα από σεχταριστικές «αριστερές» ιδεοληψίες ξεπετάχθηκε εκλογικά από 4,5% στο 27% των προτιμήσεων, για να καθηλωθεί εκεί αδρανοποιημένο, αφού και αυτή η αύξηση μόνο οργή καθρέφτιζε, όχι επιλογή.
Δεν υπάρχει εναλλακτική πρόταση στη διαχειριστική πολιτική, στο πελατειακό κράτος, στην απολυταρχία των «νταβατζήδων». Το καινούργιο δεν έχει ακόμα γεννηθεί.
Τετάρτη 23 Ιουλίου 2014
Εκρηκτική αιρετική συνέντευξη Αμερικανού Οικονομολόγου – Το Δολάριο Είναι Ετοιμοθάνατο
Το Δολλάριο Είναι Ετοιμοθάνατο. Χάνουμε τη Χώρα μας. Jim Willie
To κείμενο που ακολουθεί δεν είναι από τους Τάϊμς της Ν. Υόρκης, την Ουάσιγκτων Ποστ, την Γουώλ Στρητ Τζέρναλ ή οποιοδήποτε άλλο καθωσπρέπει όργανο αναμετάδοσης των θέσεων της Ουάσιγκτων. Προέρχεται από «εναλλακτικό μέσο ενημέρωσης», το blog του Greg Hunter «USA Watchdog»( «Τσοπανόσκυλο των ΗΠΑ», σε ελεύθερη απόδοση) που ειδικεύεται σε οικονομικά ζητήματα.
Πρόκειται για περίληψη συνέντευξης που πήρε ο ίδιος ο Hunter από τον οικονομολόγο και εκδότη άλλης ιστοσελίδας, τον Jim Willie, κάτοxo διπλώματος PhD στη Στατιστική, συνέντευξης της οποίας δημοσιεύει και το βίντεο.
Τα λεχθέντα θα εκρίνoντο (εάν εδιαβάζονταν), από την μεγίστη πλειοψηφία Αμερικανών και συμμάχων, είτε ως αποκυήματα μανιο-καταθλιπτικής ψύχωσης είτε ως ανεκδοτολογία προς παρεϊκή κατανάλωση.Και από αυτές τις σκοπιές άν ιδωθεί αυτή η περίληψη παρουσιάζει εντούτοις ενδιαφέρον πολύ μεγαλύτερο της τρέχουσας δημοσιολογίας.
΄Εχει δε –περιέργως;- τον πρόσθετο τίτλο δημοσιευσιμότητας ότι παρέχει ένα κλειδί για την ερμηνεία σειράς διεθνών συμβαινόντων που – με τις διαθέσιμες πληροφορίες και γνώσεις- εμφανίζονται θεοσκότεινα.
Γι’αυτο και δημοσιεύεται ( σε μετάφραση Μ.Στυλιανού):
« Το Δολλάριο είναι ετοιμοθάνατο…
Ο εκδότης οικονομικής ιστοσελίδας Δρ.Τζίμ Γουίλλι , λέει: «Το δολλάριο είναι ετοιμοθάνατο…Νομίζω πως η νεκρώσιμη πομπή αρχίζει εφέτος. Είπα κατ επανάληψη ότι ο χρόνος δεν θα τελειώσει όπως άρχισε.»
Τι θα αρχίσουν οι Αμερικανοί να βλέπουν νάρχεται με την επιτάχυνση της κρίσης του δολλαρίου; Ο Δρ.Γουίλλι λέει:
« Πιστεύω πως θα αρχίσουν να παίρνουν ειδοποιήσεις απόλυσης από τους εργοδότες τους. Πιστεύω πως θα αρχίσουν να βλέπουν υψηλότερες τιμές στά καύσιμα και στα τρόφιμα. Νομίζω πως θα αρχίσουν να βλέπουν προσφορές θέσεων εργασίας από κινεζικές εταιρείες σε αμερικανικό έδαφος.Χάνουμε την χώρα μας…»
Στά διεθνή ζητήματα, που αφορούν πολιτική και χρήμα, ο Δρ. Γουίλλι, με δίπλωμα PhD στη στατιστική, λέει:
«Δεν σας κάνει εντύπωση ότι κάθε μήνα έχουμε και επιτάχυνση των γεγονότων;… Η Ουκρανία ήταν μια παγίδα και οι ΗΠΑ πήγαν και έπεσαν μέσα. Τώρα βλέπουμε τον βάλτο. Μετά θα χάσουμε το ΝΑΤΟ. Στο Ιράκ συνέβη το ίδιο πράγμα. Αλλά στον αραβικό κόσμο μια παγίδα ήταν στημένη και οι ΗΠΑ πηγαίνουν κατευθείαν μέσα σε αυτήν. Το αποτέλεσμα θα είναι θολό και αβέβαιο, αλλά μπορώ να σου εγγυηθώ πως δεν θα είναι ευνοϊκό για την κυβέρνηση Ομπάμα και για τις σχέσεις της με το Πεντάγωνο…Στην ουσία οι ΗΠΑ χρηματοδότησαν και εκπαίδευσαν και τις δύο πλευρές της σύγκρουσης. Τώρα αντιμετωπίζουμε τις συνέπειες αυτών των ενεργειών. Αυτοί που εκπαιδεύαμε μυστικά και χρηματοδοτούσαμε μυστικά, ως συμμάχους μας στη Συρία, τώρα επιτίθενται σε άλλους συμμάχους μας στο Ιράκ. ΄Ετσι οι ΗΠΑ είναι και στις δυο πλευρές, μπλεγμένη στη μέση και βαδίζοντας μέσα σε μια παγίδα.»
΄Ενα μεγάλο θέμα που απασχολεί τον Δρα Γουίλλι είναι ότι ο κόσμος εγκαταλείπει τη χρήση του δολλαρίου στο διεθνές εμπόριο. Είναι μια κίνηση που επιταχύνεται και ο δρ.Γουίλλι υποστηρίζει:
«Εξελίσσεται σε παρέλαση και οι ΗΠΑ θα κατορθώσουν να απομονώσουν τα 90% του κόσμου, και κάνοντάς το θα απομονώσουν τον εαυτό τους. Δεν μπορείς να βάλεις κυρώσεις σε όλον τον κόσμο που δεν θέλει να χρησιμοποιεί το δολλάριο. Εάν το κάνεις, αυτό που θα κάνεις είναι να όρίσεις ένα κόσμο εκτός δολλαρίου. Το αποκρυσταλλώνεις, του δίνεις μορφή και βοηθάς την γέννησή του. Αυτό ακριβώς κάνουν οι ΗΠΑ. Πρέπει να εστιασθούμε στα θεμελιώδη: Το δολλάριο είναι τοξικό…
΄Εχουμε «ποσοτική χαλάρωση» (της νομισματικής κυκλοφορίας) και νομισματοποίηση μη αποστειρωμένων ομολόγων. Με άλλα λόγια χρήση των πιεστηρίων εκτύπωσης δολλαρίων για την στήριξη της ζήτησης κρατικών ομολόγων, που είναι τοξικά…Αυτά είναι το ανάποδο από ότι εδίδασκαν οι κεντρικοί τραπεζίτες επί 70 χρόνια μέχρι το 2008. Αυτό που κάνει το δολλάριο τοξικό είναι ότι όλες οι αξίες έχουν πλαστή διατίμηση. ΄Εχεις την χρηματιστηριακή απάτη , η οποία επιτρέπεται σε μεγάλο βαθμό…΄Ετσι έχουμε τα παράγωγα, χρηματιστηριακή απάτη Γουώλ Στρητ, ποσοτική χαλάρωση, μηδενικά επιτόκια και ατέρμονα πόλεμο σε υπεράσπιση του δολλαρίου. (Σημ.μ. Σαντάμ και Καντάφι είχαν αποχωρήσει του «πετρο-δολλαρίου») Βισκόμαστε τώρα στο σημείο όπου έχει γίνει σαφές πως έθνη που αναγγέλλουν πως θέλουν να εγκαταλείψουν το δολλάριο κηρύσσονται τρομοκράτες και εξαπολύουμε πόλεμο εναντίον τους. ΄Ετσι απλά. Και δεν έπαψα να το λέω εδώ και τρία χρόνια και τώρα αρχίζει να διεισδύει στα χοντροκέφαλα που δεν διαβάζουν την ιστοσελίδα.»
Ο δρ.Γουίλλι συνεχίζει, προλέγοντας:
«Το Λονδίνο και η Φρανκφούρτη στήνονται σαν χρηματιστικά κέντρα του ρενμινμπί (η γουάν), που σημαίνει λαϊκό νόμισμα…΄Ωστε η Κίνα στήνει δέλεαρ στο Λονδίνο, να καταστεί κέντρο του ΡενΜινΜπί για τις συναλλαγές σε κινεζικά ομόλογα. Και το Λονδίνο είναι ενθουσιασμένο…»
Στο θέμα περί εφοδιασμού της Ευρώπης με αμερικανικό φυσικό αέριο, ο δρ.Γουίλλι, λέει:
«Μιλάνε για εφοδιασμό της Ευρώπης, αλλά δέν έχουν ούτε την ικανότητα της παράδοσης. Δεν διαθέτουν δεξαμενόπλοια για την μεταφορά υγραερίου. Οι ευρωπαϊκοί λιμένες υποδοχής είναι ακατάλληλοι. Και δεν έχουν αγωγούς αερίου που να διασχίζουν τον Ατλαντικό. Ποιος ηλίθιος επινόησε αυτό το σχέδιο; Θα σου πω εγώ ποιός. Ο τύπος που κάθεται στον Λευκόν Οίκο.»
Περί διχοστασίας ανάμεσα στο Πεντάγωνο και την CIA επί της εξωτερικής στρατιωτικής πολιτικής, ο δρ.Γουίλλι υποστηρίζει:
« ΄Εχε υπόψη ότι ολόκληρα τα σχέδια για την Ουκρανία και για τη Συρία ΔΕΝ εκπονήθηκαν από το Πεντάγωνο. ΄Εγιναν στο Λάνγκλεϋ, από την CIA. Το Πεντάγωνο λέει εμείς δεν στηρίζουμε όλες αυτές τις ενέργειες. Δεν θέλουμε την επέκταση του πολέμου. Δεν επιθυμούμε τη σύγκρουση με τη Ρωσία και με την Κίνα.»
Καταλήγοντας ο Δρ.Γουίλλι λέει: «Εχάσαμε το έθνος μας, εχάσαμε την βιομηχανία μας,, εχάσαμε την βιωσιμότητά μας, εχάσαμε το κράτος δικαίου που είχαμε και τώρα βασιζόμαστε σε επιθέσεις εναντίον εθνών που θέλουν να εγκαταλείψουν το δολλάριο. Αυτό που θα πετύχουν οι ΗΠΑ είναι να απομονώσουν τα 90% του κόσμου και επομένως να απομονωθούν. Συμβαίνει ήδη με άλματα…»
Πιο… δήθεν πεθαίνεις
Για τη σφαγή των Παλαιστινίων δεν θα πούμε τα αυτονόητα. Όλος ο κόσμος ξέρει και καταλαβαίνει ότι η αιματοχυσία που επέλεξαν οι Ισραηλινοί είναι μια ακόμη μαύρη σελίδα στην παγκόσμια ιστορία. Και κάποια στιγμή θα πρέπει οι εγκληματίες παιδιών να λογοδοτήσουν.
Όταν όμως βλέπεις κάτι τύπους σαν τον Τσίπρα να φοράνε τη μαντίλα της Τζιχάντ και να προσπαθούν να εκμεταλλευτούν το δράμα στη Λωρίδα της Γάζας, αυτό είναι προκλητικό. Πήγε στο συλλαλητήριο μοιάζοντας με τον… Αραφάτ ο κ. Τσίπρας και φωτογραφήθηκε προκειμένου να μας δείξει ότι είναι ακτιβιστής. Πιο… δήθεν πεθαίνεις με λίγα λόγια και με δηλώσεις από αυτές που λένε όλοι όσοι θέλουν να παίξουν στα κανάλια.
«Αυτό που θέλω να επισημάνω είναι πως η φωνή των κινημάτων αλληλεγγύης ακούγεται και μέσα στο Ισραήλ. Ένα μεγάλο και σημαντικό κομμάτι του ισραηλινού λαού εναντιώνεται στη θηριωδία και στον πόλεμο, και ζητά βιώσιμη, δίκαιη και ειρηνική λύση, με τη δημιουργία ενός βιώσιμου παλαιστινιακού κράτους, στα όρια του 1967, όπως προβλέπουν και οι αποφάσεις του ΟΗΕ», είπε ο πρόεδρος του ΣΥΡΙΖΑ κι έκανε το χρέος του.
Τόσο αντιαισθητικός…
Τρίτη 22 Ιουλίου 2014
Οι κυρώσεις σε βάρος της Ρωσίας, οι εκβιασμοί και η ... Αθήνα
Ως "πρωτόγνωρη προσπάθεια εκδίκησης, γιατί τα γεγονότα στην Ουκρανία δεν εξελίσσονται με βάση το σενάριο της Ουάσιγκτον," χαρακτηρίζει το ρωσικό ΥΠΕΞ τις νέες κυρώσεις κατά της Ρωσίας, που ανακοίνωσε ο Μπαράκ Ομπάμα. Ταυτόχρονα, εκφράζει την απογοήτευση της Μόσχας "διότι η Ε.Ε., σε αντίθεση με τα συμφέροντά της, υποτάχθηκε στον εκβιασμό της αμερικανικής κυβέρνησης και τράβηξε το δρόμο κυρωτικών μέτρων κατά της Ρωσίας". Το πιο σημαντικό στην ανακοίνωση είναι η φράση που ακολουθεί και που ξεκαθαρίζει ότι "εκβιασμούς δεν πρόκειται να ανεχτούμε, και διατηρούμε το δικαίωμα να λάβουμε απαντητικά μέτρα".
Εχει ενδιαφέρον να δει κανείς τις εξελίξεις στην παγκόσμια σκηνή το τελευταίο διάστημα ώστε να φανεί ποιος και ποια συμφέροντα υποστηρίζει.
-Στο εσωτερικό της Ουκρανίας, οι ένοπλες δυνάμεις του Κιέβου, χάνουν συνεχώς έδαφος στο μέτωπο της Ανατολής, και το μόνο που "καταφέρνουν" είναι οι βομβαρδισμοί κατοικημένων περιοχών και η εξόντωση αμάχων. Συνέπεια αυτού, δεκάδες χιλιάδες πρόσφυγες να καταφεύγουν προς τη Ρωσία για να σωθούν από τη μανία των "εκδικητών του Κιέβου".
-Ο ρώσος ηγέτης Πούτιν, επί μια εβδομάδα "αλωνίζει" τη Λατινική Αμερική, κηρύσσοντας την επιστροφή της Μόσχας στην ευαίσθητη -για τα αμερικανικά συμφέροντα- και πολλά υποσχόμενη αυτή περιοχή. Στη Βραζιλία συνέρχεται η σύνοδος κορυφής της ομάδας των χωρών-μελών της BRICS (Βραζιλία, Ρωσία, Ινδία, Κίνα, Νότια Αφρική), ανακοινώνεται η δημιουργία Τράπεζας ανάπτυξης με αρχικό κεφάλαιο 100 δισ. δολάρια, και όλα δείχνουν ότι ο Οργανισμός μορφοποιείται πλέον ως εναλλακτική οικονομική δύναμη.
-Το Μάιο στο Καζαχστάν είχε συγκροτηθεί η Ευρωασιατική Οικονομική Ενωση, για την οποία η Χίλαρι Κλίντον, ως πρώην ΥΠΕΞ των ΗΠΑ, είχε πει ότι η Ουάσιγκτον θα κάνει ότι περνά από το χέρι της για να αποτρέψει τη σύστασή της. -Μόλις η Ουάσιγκτον και οι Βρυξέλλες ανακοίνωσαν τις πρώτες κυρώσεις κατά της Ρωσίας, λίγο μετά το Πάσχα, ο Βλαντίμιρ Πούτιν με το... μισό υπουργικό συμβούλιο βρισκόταν στο Πεκίνο υπογράφοντας ... 36 (!) εμπορικές συμφωνίες στους τομείς της ενέργειας, της αεροναυπηγικής, της κατασκευής δικτύων, οδοποιίας και σιδηροδρόμων, εμπορικών ανταλλαγών κ.α., με πιο εντυπωσιακή αυτή για το φυσικό αέριο ύψους... 400 δισ. Δολαρίων!
Η Ευρώπη ανάμεσα σε μυλόπετρες
Η "απομόνωση" της Ρωσίας, την οποία "προώθησαν οι ΗΠΑ και οι συμμαχοί μας", κατά τον Ομπάμα, αντιμετωπίζει προβλήματα. Οι γραφειοκράτες των Βρυξελλών, κυρίως οι απερχόμενοι, δεν φείδονται εκφράσεων κατά της Μόσχας, πλην όμως το “ευρωπαϊκό μπίζνες” (οι επιχειρηματίες) αρνείται να κατανοήσει τα πολιτικά παιγνίδια που περικλείουν τον κίνδυνο να μετατραπούν σε "μπουμεράνγκ" για την ευρωπαϊκή οικονομία. Ετσι, η Ανγκέλα Μέρκελ βαδίζει πάνω σε τεντωμένο σκοινί, αφού από τη μια δεν θέλει να χάσει την επωνυμία της "μητερούλας" των Γερμανών, αλλά από την άλλη δεν δείχνει σημεία αντίστασης στο "πρέσιγκ" του αμερικανού προέδρου!
Μόλις στην αρχή της βδομάδας είχε κυκλοφορήσει η είδηση ότι εννέα χώρες της Ε.Ε.( αναμεσά τους η Γερμανία, Γαλλία, Ιταλία, Αυστρία, Ελλάδα, Κύπρος κ.α.) προτίθενται να αντιταχθούν στις αμερικανικές πιέσεις για από κοινού κυρώσεις κατά της Ρωσίας. Την Τετάρτη, μετά από τηλεφωνική συνομιλία, Ομπάμα - Μέρκελ, η 60χρονη πλέον καγκελάριος (ανήμερα των γενεθλίων της) απέδειξε την "συνέπεια" που την διέπει! Προβληματική η ελληνική στάση
Στο ελληνορωσικό επίπεδο έχουμε ανάλογο παράδειγμα "συνέπειας". Στον Ελληνα πρωθυπουργό, Αντώνη Σαμαρά, τηλεφώνησε ο αμερικανός αντιπρόεδρος, Τζών Μπάιντεν. Οι δύο, σύμφωνα με ανακοίνωση της Ουάσιγκτον, συμφώνησαν ότι "η συνεχιζόμενη παροχή βαρέως οπλισμού και εφοδίων από τη Ρωσία σε αποσχιστικές δυνάμεις στην Ανατολική Ουκρανία απαιτούσε σταθερή και ενοποιημένη ανταπόδοση από την Ε.Ε. και τις ΗΠΑ". Αναρωτιέται κανείς αν ανάμεσα στις "αποσχιστικές δυνάμεις" ο πρωθυπουργός Σαμαράς περιλαμβάνει και τις 200 χιλιάδες ομογενείς μας στην περιοχή αυτή!!!
Σύμφωνα με τα ρωσικά ΜΜΕ, που κάλυψαν τη σύνοδο κορυφής της Ε.Ε. στις Βρυξέλλες, "πέρα από προθέσεις, αποφάσεις για εδώ και τώρα κυρώσεις κατά της Μόσχας δεν ελήφθησαν", αφού όπως τονίζουν "την αντίθεσή τους εξέφρασαν τέσσερις χώρες, όπως η προεδρεύουσα Ιταλία, η Γαλλία, η Αυστρία, η Φιλανδία". Οπως γίνεται φανερό απουσιάζουν από την αναφορά, εκτός της Γερμανίας, η Ελλάδα και η Κύπρος! Οποία συνέπεια! Ανάλογη με της "μητερούλας".
“Ερωτάται η ελληνική κυβέρνηση αν πρόκειται να υποστηρίξει τη διεύρυνση των αντιποίνων κατά της Ρωσίας και αν αντιλαμβάνεται τις οικονομικές και πολιτικές επιπτώσεις ανάμεσα στις δύο χώρες, ιδιαίτερα σε κρίσιμους τομείς, όπως ο τουρισμός. Ή για τη στήριξη των θέσεων της χώρας στα διεθνή fora”. Αυτό αναφέρει σε δήλωσή της η βουλευτής του ΣΥΡΙΖΑ, Νάντια Βαλαβάνη. Ενα εύλογο ερώτημα που παραλήπτη μπορεί κάλλιστα να έχει και τον Πρόεδρο της Κυπριακής Δημοκρατίας.
Η Σύγχρονη Ρωσία
Σοκ από Γερμανό χρηματιστή: " Το ΔΝΤ καταστρέφει σκόπιμα την Ελλάδα για να ξεπουληθούν τα κοιτάσματα της! "
Ο Γερμανός ειδικός σε θέματα χρηματιστηρίου Ντιρκ Μιούλερ - γνωστός και ως «Mr. Dax» -, στο νέο βιβλίο του, με τίτλο «Showdown», υποστηρίζει ότι οι ΗΠΑ προκάλεσαν την κρίση στην Ευρώπη, προκειμένου να ανακόψουν την αύξηση της επιρροής του ευρώ έναντι του δολαρίου.
Ο ίδιος θεωρεί ότι η Ελλάδα θα ήταν καλύτερα αν είχε το δικό της νόμισμα ή αν αξιοποιούσε τα κοιτάσματα φυσικού αερίου της, καθώς, όπως λέει, «στο ελληνικό υπεδάφος βρίσκονται τα μεγαλύτερα αποθέματα στην Ευρώπη», ενώ τονίζει ότι σκοπός του ΔΝΤ είναι να καταστρέψει την ελληνική οικονομία ώστε τα ελληνικά κοιτάσματα να πωληθούν φθηνά σε πολυεθνικές.
Σε συνέντευξή του στην ηλεκτρονική έκδοση του περιοδικού «Focus», ο κ. Μιούλερ αναλύει την θεωρία ότι «η μεγάλη αναμέτρηση, η οποία εξελίσσεται τα τελευταία χρόνια, σχετίζεται με την κυριαρχία στο πλανήτη για τις επόμενες δεκαετίες» και σημειώνει ότι «η Ευρώπη δεν λαμβάνεται πλέον υπόψιν» και «το παιχνίδι κινείται μεταξύ Αμερικής και Ασίας, δηλαδή της Κίνας, ενώ οι Ρώσοι θα ήθελαν να αναμιχθούν κι αυτοί λίγο».
Ο συγγραφέας αποδίδει ωστόσο τα προβλήματα της Ευρώπης όχι μόνο σε εξωτερικούς παράγοντες, αλλά και σε εσωτερικές αιτίες.«Το υψηλό χρέος δεν είναι ευρωπαϊκό πρόβλημα. Η συνολική υπερχρέωση της Ευρώπης είναι μικρότερη από αυτή των ΗΠΑ ή της Ιαπωνίας. Από το 2008 όμως οι επιθέσεις εναντίον της Ευρώπης εξελίσσονται στοχευμένα και συντονισμένα», λέει.
Σε αυτό το πλαίσιο εντάσσει ο κ. Μιούλερ και την Ελλάδα.«Ακριβώς στην φάση της ισχύος του ευρώ συμβαίνουν τα γεγονότα γύρω από τον Κ. Καραμανλή, η ανάληψη της εξουσίας από τον Γ. Παπανδρέου και η αιφνιδιαστική ακούσια καταγγελία στις Βρυξέλλες της παραποίησης των ελληνικών δημοσιονομικών στοιχείων. Ο Παπανδρέου και οι άνθρωποί του έκαναν ότι περνούσε από το χέρι τους για να στρέψουν την Ευρώπη και την Γερμανία εναντίον τους. Καμία συμφωνία δεν τηρήθηκε, ο λαός και η οικονομία της χώρας οδηγούνταν στον κατήφορο. Το ένα σκάνδαλο διαδεχόταν το άλλο. Και μια χωρίς προηγούμενο εσωτερική ευρωπαϊκή καμπάνια μίσους εναντίον των «τεμπέληδων Ελλήνων», των «ναζί Γερμανών», των «διεφθαρμένων Ιταλών» και των «υπερχρεωμένων Ισπανών με τα πολλά ακίνητα» ξεκίνησε.
Η Ευρώπη άρχισε να αυτοσπαράσσεται, θέαμα που στο εξωτερικό το παρακολουθούσαν με ικανοποίηση. Εναντίον της Ευρώπης δεν στέλνει κανείς τον έκτο στόλο, αλλά την Γουόλ Στριτ, τις τράπεζές της και τους οίκους αξιολόγησης και τα όπλα της μυστικής διπλωματίας. Τα χτυπήματα εναντίον του ευρώ και των χωρών της Ευρωζώνης ήρθαν με στρατιωτική ακρίβεια και προκαλούνταν πάντα από μελέτες μεγάλων τραπεζών της Γουόλ Στριτ ή των αμερικανικών οίκων αξιολόγησης.
Τα βασικά όμως προβλήματα της Ευρωζώνης ήταν εσωτερικής φύσης. Το να επιβάλλεται σε πολλά και διαφορετικά μεταξύ τους κράτη ένα κοινό νόμισμα οδηγεί εξαρχής σε σημαντικά προβλήματα. Αυτή η αχίλλειος πτέρνα οφείλεται σε εμάς τους ίδιους, αλλά τα βέλη εναντίον της ήρθαν στοχευμένα και με τους ψυχρούς υπολογισμούς από την άλλη άκρη του Ατλαντικού», υποστηρίζεται στο βιβλίο.
Στο βιβλίο γίνεται εκτενής αναφορά στα ελληνικά κοιτάσματα φυσικού αέριου, στο κεφάλαιο με τον τίτλο: «Οι Έλληνες και το αέριο»: «Τι θα λέγατε αν πρότεινα η Ελλάδα να πουλάει πετρέλαιο και φυσικό αέριο; Μην ανησυχείτε, δεν ήπια πολύ ούζο την ώρα της συγγραφής», αναφέρει χαρακτηριστικά ο κ. Μιούλερ και συνεχίζει: «Η Ελλάδα δεν έχει στο υπέδαφός της μόνο μεγάλα αποθέματα πετρελαίου και φυσικού αερίου, αλλά και μιας σειράς σημαντικών ορυκτών.
Μπορεί κάνεις δικαιολογημένα να υποστηρίξει ότι η Ελλάδα διαθέτει ένα από τα μεγαλύτερα αποθέματα σε πρώτες ύλες στην Ευρώπη. Την τελική διαβεβαίωση την έλαβα στο τέλος του καλοκαιριού του 2012 στην διάρκεια μιας έντονης συζήτησης με την Ντόρα Μπακογιάννη, η οποία με διαβεβαίωσε ότι η Ελλάδα διαθέτει κοιτάσματα αντίστοιχα με αυτά της Λιβύης. Και, τουλάχιστον τώρα, τίθεται αναπόφευκτα το ερώτημα: τι παιχνίδι παίζεται εδώ;
Αφήνουμε την ελληνική οικονομία να εξαντληθεί μέσω δρακόντειων πακέτων λιτότητας και την χρηματοδοτούμε με εκατοντάδες εκατομμύρια ευρώ προκειμένου να μην πληγούν οι παλαιοί δανειστές.
Χάνονται δισεκατομμύρια ευρώ σε φορολογικά χρήματα για συμφωνίες χωρίς επιστροφή και στην αναδιάρθρωση του χρέους, όταν η Ελλάδα διαθέτει κοιτάσματα πολλαπλάσια του όγκου του χρέους της».
Ο συγγραφέας υποστηρίζει σε αυτό το σημείο ότι ο πρώην πρωθυπουργός Γιώργος Παπανδρέου «φαίνεται σαν να ήταν εκτελεστική μαριονέτα των ΗΠΑ» και υποστηρίζει ότι «αποστολή του ήταν να επιφέρει με κάθε τρόπο την ρήξη στις σχέσεις της Ελλάδας με την Ευρώπη», ενώ προσθέτει: «Ο Παπανδρέου το 2009 δήλωνε, "δεν έχουμε πετρέλαιο ή τουλάχιστον δεν έχουμε βρει ακόμη" και ο υφυπουργός Γιάννης Μανιάτης τόνιζε, "δεν είμαστε ούτε Σαουδική Αραβία ούτε Νορβηγία" και τώρα μια έκθεση της Deutsche Bank στο Λονδίνο κάνει λόγο για πιθανά έσοδα από τους υδρογονάνθρακες, τα οποία, μόνο στην περιοχή νοτίως της Κρήτης θα μπορούσαν να ανέλθουν σε λίγα χρόνια σε 427 δισεκατομμύρια ευρώ».
Ερωτώμενος από το Focus γιατί θεωρεί ότι η Ευρώπη δεν ασχολείται με τα κοιτάσματα της Ελλάδας και της Κύπρου, ο κ. Μιούλερ αναφέρει ότι όταν οι Κύπριοι πρότειναν στον Βόλφγκανγκ Σόιμπλε να παραχωρήσουν στην Ευρώπη ή να υποθηκεύσουν το 30% των μελλοντικών εσόδων από το φυσικό αέριο, ο Γερμανός υπουργός Οικονομικών δήλωσε ότι αυτό δεν αποτελεί θέμα συζήτησης και διερωτάται για ποιον λόγο.
Σε ό,τι αφορά τον ρόλο του Διεθνούς Νομισματικού Ταμείου, ο κ. Μιούλερ υποστηρίζει ότι ο κ. Σόιμπλε δεν ήθελε την συμμετοχή του στα ευρωπαϊκά προγράμματα διάσωσης, φοβούμενος ότι έτσι θα αυξανόταν η επιρροή των ΗΠΑ στην Ευρώπη, αλλά επικράτησε η άποψη του οικονομικού συμβούλου της Αγγέλα Μέρκελ, Ότμαρ Ίσινγκ, ο οποίος, επισημαίνει ο συγγραφέας, είναι και σύμβουλος της Goldman Sachs.
«Ο ρόλος του ΔΝΤ είναι να επιφέρει την κατάρρευση της ελληνικής οικονομίας, να κατηγορήσει την ελληνική κυβέρνηση ότι δεν εφάρμοσε ακριβώς το πρόγραμμα σταθεροποίησης της οικονομίας και να την εξαναγκάσει να παραδώσει την εκμετάλλευση των κοιτασμάτων της σε πολυεθνικές εταιρείες έναντι πενιχρού τιμήματος», επισημαίνει.
Ο Γερμανός ειδικός εκτιμά ακόμη ότι τα προγράμματα εξυγίανσης που εφαρμόζονται στις χώρες που αντιμετωπίζουν κρίση είναι αναποτελεσματικά. «Τα προγράμματα λιτότητας είναι μια παράνοια», υποστηρίζει και συμπληρώνει ότι το αποτέλεσμα είναι μια εξέλιξη της οικονομίας όπως αυτή με τον Καγκελάριο Μπρούνινγκ. "Τα κράτη εξαντλούνται και η ελληνική οικονομία βυθίζεται στο απύθμενο".
https://gr.news.yahoo.com/%CF%83%CE%BF%CE%BA-%CE%B1%CF%80%CF%8C-%CE%B3%CE%B5%CF%81%CE%BC%CE%B1%CE%BD%CF%8C-%CF%87%CF%81%CE%B7%CE%BC%CE%B1%CF%84%CE%B9%CF%83%CF%84%CE%AE-quot-%CF%84%CE%BF-%CE%B4%CE%BD%CF%84-%CE%BA%CE%B1%CF%84%CE%B1%CF%83%CF%84%CF%81%CE%AD%CF%86%CE%B5%CE%B9-085510353.html
Τωρα το Ισραήλ ανακαλύπτει την “γλύκα” της προπαγάνδας… Και για πρώτη φορά ανησυχεί.
Εντρομος ο Νετανιαχου ζήτησε απο τα δυτικά ΜΜ”Ε” να εγκαταλείψουν την Γάζα. Τωρα το Ισραήλ γεύεται απο πρωτο χέρι αυτο που έκανε πολλούς αξιωματούχους του να θησαυρίσουν σε συνεργασία μάλιστα με αντισιωνιστες του Μανχαταν!
Ηταν το Ισραήλ που σιώπησε όταν τα λόμπι του Μανχαταν θησαύριζαν για να κρύβουν την γενοκτονια των Σέρβων απο τους ναζιστες Βοσνιους και Κροάτες. Η ισραηλινή ηγεσία σιώπησε, λαδωμενη απο το ισλαμιστικό χρήμα και άφησε εναν λαό που ηταν ο μόνος μαζί με τους Ελληνες που αντιστάθηκε στο Ολοκαύτωμα, να σφαγιασθει απο ναζι και τουρκοφρονες.
Έτσι ακριβως έγινε και με τον λαό της Συρίας. Ή τον λαό του Ιράν και τους σιίτες που σφάζονται ανηλεώς απο το μαχαίρι των ισλαμοφασιστων. Η ισραηλινή νομενκλατούρα μαζί με προδότες τυπου Σορος, διέδιδαν την προπαγάνδα των σφαγέων.
Τωρα ο Νετανιαχου ανακαλύπτει πως το φίδι που έθρεψαν, ετοιμάζεται να τους πνίξει. Για πρώτη φορά, το Ισραήλ αρχίζει να ανησυχεί σοβαρά…
Γιατί όχι συνολική λύση στη Γάζα;
Είμαστε πολύ άδικοι με την ισραηλινή πλευρά. Μαθαίνοντας ότι πέφτουν βόμβες πάνω σε αυτά τα ρυπαρά αλητάκια που παίζουν στη Λωρίδα της Γάζας, σπεύδουμε να συγκινηθούμε και μεροληπτούμε χωρίς ν’ αναλογιζόμαστε ότι ο Νετανιάχου είναι ένας πάρα πολύ καλός κύριος. Εγώ τον είδα στην τηλεόραση κατασυγκινημένο που σκοτώνονται άμαχοι. Τον άκουσα μάλιστα να υπόσχεται ότι θα το δει το θέμα. Τι πιο ανακουφιστικό από αυτό;
Κάποιος να ενημερώσει τον κύριο Παπανδρέου ότι ο μόνος λόγος που είναι ακόμα ελεύθερος, είναι η προστασία που του παρέχει ο κύριος Σαμαράς.
Ενημερωνόμαστε πως ο κύριος Παπανδρέου πιστεύει πραγματικά αυτά που διαδίδει ο κύριος Ελενόπουλος περί νέου κόμματος, κάποιος να τον ενημερώσει ότι ο λόγος που είναι ακόμα ελεύθερος και ωραίος για να περιδιαβαίνει την υφήλιο διασύροντας την χώρα, είναι η προστασία που του παρέχει ο κύριος Μεϊμαράκης και βέβαια ο νυν πρωθυπουργός.
Πραξικοπηματική προστασία βεβαίως, αφού πέραν της εξεταστικής για το μνημόνιο που καταψήφισε η ΝΔ και του φιάσκου με την λίστα Λαγκάρντ όπου συνήργησε και μέρος του ΣΥΡΙΖΑ, υπάρχουν ήδη δύο δικογραφίες στα χέρια του προέδρου της βουλής που τον αφορούν.
Η μία αφορά τις καταγγελίες Ρουμελιώτη για την καταδολιευτική διαδικασία του μνημονίου και η άλλη την χάλκευση των στατιστικών στοιχείων της χώρας. Και στις δύο ο κύριος Παπανδρέου έχει την τιμητική του αλλά ο πρόεδρος τις κρατά στο συρτάρι του χωρίς να έχει κανένα δικαίωμα.
Τέλος, έτσι για την ιστορία, στην δικογραφία για την ΕΛΣΤΑΤ υπάρχουν περίπου 17 μαρτυρικές καταθέσεις που εμπλέκουν τον τ. πρωθυπουργό. Σε οποιαδήποτε πολιτισμένη χώρα ο κύριος αυτος θα αναπαυόταν ήδη στο εδώλιο του κατηγορούμένου. Όχι όμως στο ελλαδιστάν όπου οι φεουδάρχες της κατ’ επίφασιν δημοκρατίας δρουν υπεράνω του νόμου και του συντάγματος.
«από το σύνολο του συλλέγοντος αποδεικτικού υλικού (μάρτυρες, έγγραφα) και ιδίως από τις μαρτυρικές καταθέσεις πρόεκυψαν στοιχεία σχέση έχοντα με αξιόποινες πράξεις του νόμου περί ευθύνης υπουργών και με πρόσωπα κατεχόντων συγκεκριμένες θέσεις στην προηγούμενη κυβέρνηση της Ελλάδος».
«Σε πλείστες των μαρτυρικών καταθέσεων ρητώς γίνεται λόγος για διόγκωση και αυθαίρετο προσδιορισμό του δημοσίου ελλείμματος του 2009 αφενός και αφετέρου ευθυνών του τότε πρωθυπουργού, μελών της τότε κυβερνήσεως και τότε αρμοδίων υπουργών Οικονομικών».
Οπότε, μην παίζει με την φωτιά ο κύριος Παπανδρέου, δεν θα κυβερνά για πάντα κάποιος που θα τον προστατεύει. Επίσης ας ξεκαθαρίσει στην κυρία Κλίντον ότι η επερχόμενη αιματοχυσία, θα επηρεάσει και τον ίδιο προσωπικά.
Εγγραφή σε:
Αναρτήσεις (Atom)