Ασκήσεις Συλλογικής Αυτοσυνειδησίας

Το Ελληνικό έθνος καθ’ όλη την διάρκεια της διαχρονίας του είτε σε καιρούς ακμής, είτε σε καιρούς παρακμής, βρισκόταν στο επίκεντρο του παγκοσμίου ενδιαφέροντος, ίσως λόγω της θέσης της χώρας ή και ίσως λόγω των κατοίκων αυτή η γεωγραφική περιοχή με τον συγκεκριμένο πληθυσμό, υπάρχει πάντα για να διδάσκει κάτι την ανθρωπότητα. Πώς πολεμάς για την ελευθερία της χώρας σου χωρίς να λογαριάζεις τον θάνατο ; Διδάξαμε την ανθρωπότητα ότι το να σέβεσαι τον αντίπαλό σου είναι μέρος της πολεμικής αρετής. Την διδάξαμε υψηλή στρατηγική και πάνω από όλα την διδάξαμε να υπάρχει ως σύνολο, όχι κολεκτιβιστικά, ούτε ατομοκεντρικά μα ως πρόσωπα. Τώρα τελευταία βρισκόμαστε πάλι στο κέντρο της παγκόσμιας προσοχής λόγω της “επιτυχίας” μας να σώσουμε την οικονομία της χώρας, μέσω της οικονομικής απομύζησης της μεσαίας τάξης. Από παντού ακούγονται επευφημίες για την πορεία της χώρας προς την ανάκαμψη, καλά όλα αυτά, αλλά η ύφεση – κρίση γέννησε και έναν θεμελιώδη προβληματισμό. Ανήκωμεν τελικά εις την Δύσιν ; Και αν όχι, πού ανήκουμε ως χώρα; Μπορεί η Ευρώπη να στηριχθεί μόνο στην οικονομική συνεργασία ή είναι ανάγκη να ψάξει άλλα θεμέλια ; Αυτά είναι ορισμένα από τα ερωτήματα που καλείται να απαντήσει κάθε Ελληνική πολιτική ηγεσία αλλά κάθε φορά τα χώνει κάτω απ’ το χαλί έτσι ώστε να μην ανοίγει η συζήτηση για την ταυτότητα των Ελλήνων, όταν ανοίξει αυτή η συζήτηση και διαμορφώσει τις προτεραιότητες του πολιτικού προσωπικού και εν συνεχεία της κοινωνίας. Μερικά ερωτήματα πρέπει να τεθούν, όπως: Τι σημαίνει το όνομα Καρλομάγνος για την Ευρώπη ; Τι σχέση έχει με το Έλληνο – Ρωμαϊκό παρελθόν μας ο Καρλομάγνος ; Τι έγινε το 1204 ; Ποίος πολιτισμός κατεστράφη και τι λεηλατήθηκε βάναυσα από τους Σταυροφόρους ; Αυτά είναι ερωτήματα που πρέπει να απαντηθούν προκειμένου να εξετάσουμε την Ευρωπαϊκή προοπτική της χώρας.  Η Ελλάδα πρέπει να είναι στην Ευρώπη και οι όροι που να εξασφαλίζουν την παραμονή της στον πυρήνα της Ευρώπης οφείλουν να είναι σαφείς και οι όροι σαφέστατα δεν είναι μόνο οικονομικοί, είναι και πολιτιστικοί. Η Ευρώπη υπάρχει μόνο ως οικονομική ένωση, δεν λειτουργεί ως χωνευτήρι ιδεών, αξιών, προτάσεων για την ζωή και την νοηματοδότησή της. Η Ευρώπη στον κόσμο εκτός από οικονομική Ένωση μπορεί να παράγει και κάτι άλλο στο οποίο η Ελλάδα μπορεί να συμβάλει δυναμικά, μπορεί να γεννήσει πολιτισμό, πολιτισμό (και εκεί θα βοηθήσει και η Ελληνική παράδοση) ελληνικό, κοινωνιοκεντρικό, οικουμενικό, έτσι ώστε να μπορέσει η υφήλιος να εισέλθει στην μετανεωτερική εποχή, το διάβασμα που πρέπει να κάνουν όσοι θα επιχειρήσουν να μεταβούν στην επόμενη περίοδο της ανθρωπολογικής εξέλιξης είναι πολύ αλλά υπάρχει υλικό για την μετάβαση. Για αυτό προτείνω να κάνουμε βουτιά, να βρούμε τα μαργαριτάρια της παράδοσης μας, αυτή θα είναι η άσκηση συλλογικής μας αυτοσυνειδησίας. Δημήτρης Βερδελής κίνηση ResPublica φοιτητών Νομικής Αθηνώ
Περισσότερα: http://www.antibaro.gr/article/11002, Ἀντίβαρο