Ο χρόνος δεν θα γυρίσει πίσω

.. Έχει όμως ένα άλλο χαρακτηριστικό.. Πάντα εκκαλύπτων εις το φως άγει (Σοφοκλής)
11 χρόνια μετά την ανάληψη της εξουσίας από τον Κ. Καραμανλή πολλά ήρθαν στο φως και πολλά θα έρθουν ακόμη…
Βλέπετε ο ηγέτης κρίνεται και από την αντοχή του στο χρόνο.. Αυτός θα τον δικαιώσει ή θα τον ρίξει στον Καιάδα της ιστορίας
Και σήμερα ο Κ. Καραμανλής εκτός από δικαιωμένος βρίσκεται μπροστά σε ένα νέο προσκλητήριο..
Ο λαός τον αναζητά καθημερινά και με ζέση
Μπορείς να αποδώσεις πολλά αρνητικά στον ελληνικό λαό, αλλά άδικος δε στάθηκε ποτέ!
Δεν αντιληφθήκαμε έγκαιρα τις παραμέτρους της πολιτικής του! Σταθήκαμε επιφανειακά, επαρμένοι από την τεχνητή ευημερία, τον υπέρμετρο καταναλωτισμό και χάσαμε τον άνθρωπο, χάσαμε τον Έλληνα!
Ο Κ. Καραμανλής φρόντισε να μας τα περάσει με την πολιτική και τον τρόπο ζωής του..
Και αν σταθήκαμε άβουλοι και μοιραίοι για να μπορέσουμε να σταθούμε δίπλα του και να αποτρέψουμε την εθνική μας καταστροφή, σήμερα τον ζητάμε πίσω για να μπορέσουμε να συμβάλλουμε στην εθνική παλιγγενεσία μας, έχοντάς τον μπροστάρη…
11 χρόνια μετά από πολύ πόνο αναζητάμε την κάθαρση μέσω της αλήθειας

Φώτης Ασημακόπουλος

Ψήφισε ο Ελληνικός λαός δημιουργική ασάφεια;

Επιτέλους να σταματήσει η συνεχής υποτίμηση της νοημοσύνης των Ελλήνων. Αυτό το λέω επειδή οι κυβερνώντες συνεχώς επικαλούμενοι την ψήφο του Ελληνικού λαού της 25^ης του Γενάρη προσπαθούν να αιτιολογήσουν την υποκριτική ικανότητά τους ή ανικανότητά τους για διαπραγμάτευση με τους φίλους μας καταρχήν, ευρωπαίους που συνανήκουμε στην ενωμένη Ευρώπη. Πέστε ξεκάθαρα τις μύχιες σκέψεις σας και αφήστε το παιχνίδι των δηλώσεων , αντιδηλώσεων και αλληλοαναιρούμενων ανακοινώσεων. Αφήστε τις περιβόητες δημοσκοπήσεις (τι πράγμα κι΄αυτό;), ουσιαστικά κατευθυνόμενες, που δίνουν σταλινικές πλειοψηφίες. Μη τις επικαλείστε και μη παραγγέλλετε άλλες……ο κόσμος θα σας τιμωρήσει σκληρά! Μιλάτε ακόμη και για εκλογές. Τι επιδιώκετε άραγε; Γιατί ο λαός που αδιάντροπα συνεχώς επικαλείστε δεν ψήφισε δημιουργική ασάφεια ή άλλες παρόμοιες βλακώδεις αναφορές. Καταλάβετέ το κε Τσίπρα και κε Βαρουφάκη, δεν τρώμε κουτόχορτο. Καταλάβετέ το και εσείς κε Καμένε…θα καείτε εντελώς. Μιλήστε ειλικρινά και ανακοινώστε ότι δεν μπορείτε να κάνετε διαφορετικά, αφού η χώρα μας είναι στον πάτο της αναξιοπιστίας και της οικονομικής υποτέλειας με συνεχή επιδείνωση επί των (λίγων) ημερών της εξουσίας σας. Μη δίνετε την εντύπωση ότι ακολουθείτε την ανομολόγητη αλλά υπαρκτή αμερικανική γραμμή της κατά μέτωπο επίθεσης  στο ΕΥΡΩ. Αλήθεια το υπουργείο οικονομικών εκπροσωπείται από ποιους ουρανοκατέβατους νεόκοπους συμβούλους και υπουργούς; Όλοι τους δεν ήταν σύμβουλοι του αποσυρθέντος ΓΑΠ…………; Υπάρχουν πολλά αναπάντητα ερωτηματικά. Μπορεί το πρόβλημα να είναι και η ενεργειακή σταθερότητα ή όχι της Ευρωπαϊκής Ένωσης, ή όχι;

΄Ενας ανώνυμος ταπεινός ψηφοφόρος

 

Γιάννη Πανούση, μίλα για τον μεγάλο δουλέμπορο

Ένα βασικό πρόβλημα της διαχρονικής πολιτείας της Αριστεράς συνοψίζεται στην φράση «όταν οι ιδέες μας συγκρούονται με την πραγματικότητα, τόσο το χειρότερο για την πραγματικότητα». Όπου ιδέες, βάλτε ιδεοληψίες κι είσαστε μέσα. Με κόπο, χρόνο, προσωπικό, μέσα και χρήμα, που διέθεσε ο λαός από το υστέρημα του, η Αστυνομία μάζεψε από τους δρόμους χιλιάδες παράνομους αλλοδαπούς και τους έθεσε σε περιορισμό σε κέντρα κράτησης μέχρι να απελαθούν.

Η κυβέρνηση ΣΥΡΙΖΑ/ΑΝΕΛ, δια του αρμοδίου υπουργού της, του Γιάννη Πανούση, ήδη κατά κύματα τους απελευθερώνει και ειδικά από την Αμυγδαλέζα, τους μεταφέρει με λεωφορεία και τους αφήνει στην πολύπαθη Πλατεία Ομονοίας. Το κέντρο της πρωτεύουσας θα ζήσει πάλι «μεγάλες» στιγμές. Αντί να βελτιώσει τις συνθήκες κράτησης, να βελτιώσει και επιταχύνει τις διαδικασίες διεκπεραίωσης των αιτήσεων ασύλου, να βρει τρόπους αντιμετώπισης του προβλήματος των ανηλίκων κρατουμένων, διαλέγει την χείριστη λύση, ενάντια στα συμφέροντα της ελληνικής κοινωνίας, ρίχνοντας μπόλικο βρώμικο νερό στον μύλο της Χρυσής Αυγής.

Επιλέγει αυτή την λύση, εξαγγέλοντας ανοιχτούς χώρους φιλοξενίας, δημιουργώντας έναν κράχτη για να έλθουν κι άλλοι μουσαφιραίοι, απλοί οικονομικοί λαθρομετανάστες, που θα καταστρέφουν τα ταξιδιωτικά τους έγγραφα, θα δηλώνουν ως συνήθως ψευδή ηλικία, ψευδή καταγωγή και θα υποβάλλουν μαϊμού αιτήσεις ασύλου σε βάρος των αληθινά δικαιουμένων προσφύγων, θύματα άγριων πολέμων και σφαγών, κυρίως από τους ισλαμοφασίστες του ISIS.

Τα κύματα που έρχονται από το Πακιστάν το Μπαγλαντές, το Αφγανιστάν, την Αφρική, δεν διαμετακομίζονται με διηπειρωτικούς πυραύλους. Φτάνουν αεροπορικώς ή οδικώς χωρίς βίζα στην Τουρκία και μετά, με αντάλλαγμα μερικές χιλιάδες δολάρια, που τα μοιράζονται πολιτικοί αξιωματούχοι, στρατιωτικοί, αστυνομικοί, λιμενικοί και μαφιόζοι, τους σπρώχνουν στην Ελλάδα. Με τον τρόπο αυτό κερδίζουν χρήμα, υπονομεύουν τον κοινωνικό μας ιστό, δημιουργώντας μια σουνιτική βόμβα στην Ελλάδα, απασχολούν και καταπονούν το προσωπικό των Ενόπλων Δυνάμεων και των Σωμάτων Ασφαλείας, υποχρεώνουν το κράτος μας να δαπανά πολύτιμους οικονομικούς πόρους.

Η κυβέρνηση μεγαλώνει το πρόβλημα, αντί να κάνει το αυτονόητο, που ούτε η προηγούμενη κυβέρνηση έκανε με στοιχειώδη επάρκεια. Να καταγγείλει παντού, κυρίως στην Ε.Ε., στον ΟΗΕ και σε κάθε άλλο αρμόδιο όργανο την ιταμή, εχθρική και του κοινού ποινικού δικαίου στάση κι ευθύνη της Τουρκίας, η οποία είναι ο μεγαλύτερος δουλέμπορος στον κόσμο. Κυρίως να επιδιώξει την επιβολή αυστηρών πολιτικών και οικονομικών κυρώσεων στην Άγκυρα, η οποία, εκτός από την άμεση παντοιοτρόπως υποστήριξη της γενοκτονίας των Χριστιανών και κάθε αντιφρονούντα στην Μέση Ανατολή, επιδίδεται κατ’ επάγγελμα στο trafficking.

Μεγάλο μέρος της αριστεράς, σίγουρα η κυβερνώσα, όπως κι η χαζοχαρούμενη νεοφιλελεύθερη «δεξιά», κωλύονται να επιτεθούν πολιτικά στο τουρκικό κράτος – παρακράτος, διότι ο βλακώδης διεθνισμός τους θεωρεί «εθνικιστική» οποιαδήποτε τέτοια αντιπαράθεση. Προτιμούν να κλείνουν τα μάτια, να αντιμετωπίζουν τα αποτελέσματα, με εγκληματικό τρόπο, κι όχι την αιτία. Αρνούνται να κατανοήσουν πως η ασφάλεια δεν είναι δεξιά ή αριστερή, πως δεν υπάρχει προοδευτική και αντιδραστική καταστολή στην δημοκρατική πολιτεία. Το πρώτο δικαίωμα του πολίτη και το πρώτο καθήκον της πολιτείας είναι η ασφάλεια. Κι η καταστολή ενός τόσο μεγάλου ζητήματος, όπως κι η πρόληψη του, είναι πατριωτικό δημοκρατικό καθήκον. Η χώρα δεν είναι κωλοχανείο, ούτε αμερικάνικο μπαρ να μπαινοβγαίνει όποιος θέλει, με το κράτος συμμορία της Άγκυρας να κερδοσκοπεί και ταυτόχρονα να μας δημιουργεί μια ασσύμετρη απειλή, αληθινή βόμβα για την εθνική ασφάλεια, για να κάνουν το κομμάτι τους φευγάτοι αριστεριστές και να χτυπήσει διψήφιο η Χρυσή Αυγή.

Κι επαναλαμβάνω πως η στάση αυτή είναι ρατσιστική απέναντι στους νόμιμους μετανάστες και στους αληθινά δικαιουμένους πολιτικού ασύλου, αληθινά θύματα γενοκτονίας και ποικίλων διώξεων στην Συρία και το Ιράκ. Υποχρεώνονται να συνωστίζονται πίσω από παράνομους οικονομικούς μετανάστες, που απλά επιζητούν καλύτερες συνθήκες ζωής και εργασία στην Ευρώπη και κοινούς κακοποιούς που έχουν έρθει για εγκληματικό τουρισμό, κλέβοντας, σκοτώνοντας, ληστεύοντας, πουλώντας γυναίκες, ναρκωτικά και λαθραία ή αποτελώντας οι ίδιοι μέλη δουλεμπορικών εγκληματικών οργανώσεων. Και δεν μπορεί το κράτος να γίνεται αβανταδόρος της μαύρης εργασίας, των δουλεμπόρων και να κλείνει τα μάτια στον μεγαλύτερο δουλέμπορο, το τουρκικό κράτος.

Κι αν ο Γιάννης Πανούσης, μια μεγάλη απογοήτευση, που θεωρούσα σοβαρότερο και νουνεχή, κινείται τελικά με ιδεοληψίες και δεν μπορεί να αντιμετωπίσει κατάματα την αλήθεια, έχω άλλη απαίτηση από τον Νίκο Κοτζιά, που και γράμματα γνωρίζει και δεν ανήκει στους εθνομηδενιστές. Μάλλον είναι και περισσότερο αρμόδιος να καταγγείλει διεθνώς τον μεγάλο δουλέμπορο στο όνομα της Πατρίδας και να απαιτήσει κυρώσεις σε βάρος του κράτους - συμμορία.

Σε όλα αυτά βέβαια απαθείς παρατηρητές οι ασυμβίβαστοι πατριώτες των ΑΝΕΛ, στο σπαθάκι των οποίων οι μύγες πλέον καβαλιούνται και κάνουν πάρτυ…

(Δημοσιεύεται στη «Δημοκρατία»)

Υ.Γ Το άρθρο του Φαήλου γράφτηκε πριν από τον σάλο που ξέσπασε με την εντολή να αφεθούν ελεύθεροι όσοι μετανάστες βρίσκονται σε κέντρα κράτησης.

ΔΕΝ αγαπάει την ευθύνη ο κ. Σαμαράς!

«Ν ‘αγαπάς την ευθύνη. Να λες: Εγώ, εγώ μονάχος μου έχω χρέος να σώσω τη γης. Αν δε σωθεί, εγώ φταίω. «, έλεγε ο Ν. Καζαντζάκης στην ‘Ασκητική » του.

Στις 4 Οκτωβρίου 2009 ο Κώστας Καραμανλής μόνος του χωρίς κανέναν δίπλα του ή χειροκροτητές να τον επευφημούν υπέβαλλε την παραίτησή του ενώπιον ολόκληρου του ελληνικού λαού και όχι μέσα σε κομματικά όργανα.
Δεν είχε σημασία για εκείνον αν ήταν άδικη όπως απεδείχθη εκ των υστέρων η απόφαση εκείνη των πολιτών!
Δεν είχε σημασία για εκείνον, αν η απόφαση αυτή επί της ουσίας υπαγορεύτηκε από κέντρα διαπλοκής εγχώρια ή του εξωτερικού και αν είχε κάνει ένα μοναχικό αγώνα να διαδώσει την αλήθεια, να πείσει τους πολίτες για το πρόγραμμά του.
Στη σύγκληση της Κ.Ο. της Ν.Δ. αμέσως μετά από τις προγραμματικές δηλώσεις της κυβέρνησης Παπανδρέου θα πει:
«Αναλαμβάνοντας τη συνολική ευθύνη για το εκλογικό αποτέλεσμα της 4ης Οκτωβρίου, δρομολόγησα τις διαδικασίες για την ανάδειξη νέου προέδρου του Κόμματος. Απόφαση μου ήταν να αποχωρήσω από την ηγεσία, το ταχύτερο δυνατό, έτσι ώστε η Παράταξη να αποκτήσει νέα ηγεσία και να αφοσιωθεί άμεσα στην αποστολή της ως Αξιωματική Αντιπολίτευση».
Απέδειξε το ήθος, την πολιτική του εμβέλεια, το θάρρος και τη δύναμη να αναλαμβάνει ευθύνες.
Σήμερα στη σύγκληση της Κ.Ο. της Ν.Δ. , αφού ήδη είδαμε τη βραδιά των εκλογών ένα Σαμαρά να επιχαίρει για το αποτέλεσμα των εκλογών της 25ης Ιανουαρίου 2015, έχοντας μαζί του κάποιους κλακαδόρους να τον επευφημούν, αφού ζήσαμε τη ντροπή να μην υποδέχεται το νέο Πρωθυπουργό κ. Τσίπρα στο Μαξίμου, αφού ήδη ανέβαλε τη σύγκληση της Κ.Ο. μία φορά, αφήνοντας την εσωστρέφεια να ταλανίζει το χώρο της αξιωματικής αντιπολίτευσης, μην περιμένετε τίποτε διαφορετικό
ΔΕΝ αγαπάει την ευθύνη ο κ. Σαμαράς!
Το απέδειξε, άλλωστε, στα 2,5 χρόνια της συγκυβέρνησής του με το ΠΑΣΟΚ, όταν έπεφτε στα τέσσερα στους δανειστές και όταν συγκάλυπτε πλήρως τα εγκλήματα του Παπανδρέου για αν μπορεί να κυβερνά ελέω Τρόικας και διαπλοκής.

Φ. Ασημακόπουλος

ΓΕΡΜΑΝΙΚΟΣ ΜΑΝΙΧΑΪΣΜΟΣ

1938,Σεπτέμβριος: .Ο ¨Αγγλος πρωθυπουργός ARTHOUR NEVILLE CHAMBERLAIN επιστρέφει περιχαρής και τροπαιούχος από το Μόναχο της Γερμανίας στην πατρίδα του.»Η Πολιτική του Κατευνασμού» της οποίας ήταν εμπνευστής μαζί με τον Γάλλο συνάδελφό του EDOUARD DALADIER είχε πετύχει, και είχαν θριαμβεύσει έναντι κάποιων γραφικών πολιτικών αντιπάλων τους,σαν τον Τσώρτσιλ, που έβλεπαν με ανησυχία το παρα-φούσκωμα της Γερμανικής χήνας.Είχαν θυσιαστεί βέβαια τα δίκαια και η ανεξαρτησία κάποιων μικρών χωρών, όπως της Τσεχίας, αλλά αυτόφυσικά θα μπορούσε να παραβλεφθεί και δεν ενδιέφερε κανέναν.Όλη η Ευρώπη και ο «πολιτισμένος κόσμος» πανηγύριζε!-Το καρκίνωμα όμως είχε παραμείνει εκεί στο σώμα της Ευρώπης και σε λίγο χρόνο θα δηλητήριαζε όλη την ευρωπαϊκή ήπειρο με εξαιρετικά επώδυνες συνέπειες.Τον Σεπτέμβριο του 1938 υπήρχε ακόμη λίγος χρόνος, ένα χρόνο αργότερα τον Σεπτέμβριο του 1939 ήταν ήδη αργά!

Φαίνεται όμως ότι η ιστορία είναι από τα πιο δύσκολα μαθήματα γι αυτό δυστυχώς απαιτείται για την κατανόηση της συνεχής επανάληψη.Και όμως, ένα από τα πιο ασφαλή συμπεράσματα που μπορεί να συναγάγει άμεσα κάποιος μελετητής της είναι η διαπίστωση, με ισχύ μάλιστα νομοτέλειας, ότι η αύξηση της ισχύος ,οικονομικής,πολιτικής,στρατιωτικής, ενός έθνους και μιας χώρας ενέχει το σπέρμα ιμπεριαλιστικών διαθέσεων.Σαν την συσσώρευση των νεφών που προηγείται και προμηνύει καταιγίδα και μπόρες.

Και η Γερμανία μας δίνει ένα ιδανικό παράδειγμα για αυτό: Από το 1870 μέχρι τις μέρες μας, τρεις φορές έρριξε σε τρομερές περιπέτειες την Ευρώπη, τον εαυτό της και όλο τον κόσμο!Και ουσιαστικά έμεινε ατιμώρητη,έτοιμη για τον επόμενο γύρο, για μια ακόμη απόπειρα επιβολής ενός imperium. Λες και η (ανεπιτυχής) απόπειρα ληστείας μετά φόνων(κατά συρροή ),δεν τιμωρείται, δεν αποτελεί καν άδικη πράξη.Μόνο η παραβίαση κάποιων θεσμικών κανόνων,διοικητικής μάλιστα μορφής αποτελούν ασυγχώρητα αμαρτήματα,διαχρονικά που επισύρουν βαρύτατες μάλιστα τιμωρίες,επί δικαίων και αδίκων.Σ¨αυτόν τον παραβάτη,σαν την Ελλάδα και άλλες χώρες της Ευρωπαϊκής περιφέρειας, καμμιά επιείκεια, ο φταίχτης πρέπει να τιμωρείται σκληρά και να εμπεδωθεί η προτεσταντική ηθική, απόλυτα.

Προσπαθούσα πάντα να ερμηνεύω την στάση της Γερμανίας με ορθολογικά κριτήρια.Αν δηλαδή ωφελείται και πως από την παρούσα οικονομική κρίση.Πρέπει να παραδεχθώ όμως ότι την συμπεριφορά της πρέπει να την προσεγγίζουμε και με ψυχολογικούς όρους.Είναι γνωστός ο Γερμανικός ιδεαλισμός.Όπως είναι γνωστό και ότι είναι είναι λαός ευφυής και δραστήριος,εργατικός και εξαιρετικά επίμονος και με οργανωτικές αρετές.Αυτά τα χαρακτηριστικά είναι η δύναμή του αλλά και η αδυναμία του,που εμπεριέχουν και το σπέρμα της αυτοκαταστροφής
-Στον αντίποδα θα έλεγα ότι δεν διακρίνεται για τις πολιτικές αρετές του! Εύπιστος σε ότι εκπορεύεται από τις ηγεσίες του,οικονομικές,πολιτικές και πνευματικές ελίτ,συστρατεύεται ευκόλως χωρίς καμμιά κριτική διάθεση,αυτο-υποβάλλεται από τον όγκο της συσσωρευμένης ισχύος του και αδυνατεί να προβλέψει την συνολική πορεία, να αντιληφθεί και να καταννοήσει τον περιβάλλοντα κόσμο.Δεν αναζητεί φίλους αλλά υπηκόους,εκλαμβάνει ως πραγματική φιλία την από φόβο ή σκοπιμότητα εξυπηρετική συμπεριφορά και αυτο-δικαιώνεται από τον ακαταμάχητο ιδεαλισμό του.!Δεν είναι τυχαίο ότι ηγέτες όπως ο Βίσμαρκ και Χίτλερ έτυχαν μέχρι τέλους της ολοκληρωτικής αποδοχής του Γερμανικού Λαού, ακόμη και όταν το αποτέλεσμα της πολιτικής των ήταν πια εμφανές και στον πιο αδαή και αφελή πολίτη!

Και σήμερα, δεν είναι τυχαίο ότι ο μέσος Γερμανός έχει αφομοιώσει απόλυτα και άκριτα πιστεύει τις κατηγορίες εναντίον των λαών της Νότιας Ευρώπης που διαχέουν κανάλια και λαϊκά φύλλα μαζικής ενημέρωσης στην Γερμανία!
Φυσικά αυτά δεν ισχύουν για τον Γερμανό τραπεζίτη,τον μεγαλο επιχειρηματία, εκδότη, πολιτικό κλπ. μέλος της γερμανικής ελίτ που προφανώς αντιλαμβάνεται και γνωρίζει το ευμετάβλητο των καταστάσεων και ενσυνείδητα εργάζεται για την επιβολή του Γερμανικού imperium,έχοντας σαν αφετηρία και όπλο την οικονομική και πολιτική ισχύ,προς το παρόν, της χώρας του.

-Μήπως ΤΏΡΑ ΕΊΝΑΙ Η ΏΡΑ που πρέπει οι ηγεσίες των υπόλοιπων Ευρωπαϊκών κρατών να εγερθούν από τις βαθιές υποκλίσεις των ενώπιον της Γερμανικής ηγεσίας και να εργασθούν από κοινού για μια Ευρωπαϊκή Γερμανία και όχι για μια Γερμανική Ευρώπη;-Ακούγοντας τον Τσώρτσιλ και όχι τις «συνετές» φωνές των Τσάμπερλεν και Νταλαντιέ;

-Μήπως έστω και τώρα υπάρχει λίγος χρόνος;

Τέσσερα σενάρια ενόψει ΚΟ της Ν.Δ. Όλα ξεκινούν από Σαμαρά, όλα καταλήγουν στον Καραμανλή

Ο τρόπος με τον οποίο θα επιλέξει να κινηθεί ο πρόεδρος της Ν.Δ, θα καθορίσει και τον τρόπο με τον οποίο θα εκδηλωθεί η βέβαιη αμφισβήτηση και πόσο έμμεση ή άμεση θα είναι. Η συζήτηση για συνέδριο στο επίκεντρο.

Η συνεδρίαση της κοινοβουλευτικής ομάδας της Νέας Δημοκρατίας μεθαύριο Πέμπτη στις δύο το μεσημέρι θα αποτελέσει και την πρώτη ευρεία εσωκομματική συζήτηση μετά την ήττα. Θα σταθεί όμως και αφορμή εξελίξεων;

Στο γαλάζιο παρασκήνιο οι παίκτες ετοιμάζουν και αναδιαμορφώνουν στρατηγικές, εξετάζοντας και τις πιθανές κινήσεις των αντιπάλων.

Όλα τα σενάρια ξεκινούν από τον τρόπο με τον οποίο τελικά θα επιλέξει να κινηθεί ο πρόεδρος της Ν.Δ Αντώνης Σαμαράς, καθώς η συνεδρίαση θα αρχίσει με μία σύντομη παρέμβαση του. Αυτή ενδεχομένως και να μεταδοθεί, όμως η υπόλοιπη διαδικασία θα πραγματοποιηθεί αυστηρά κεκλεισμένων των θυρών με παρόντες μόνο τους βουλευτές.

Το βασικό ενδεχόμενο, που διαρρέουν τις τελευταίες ημέρες από σαμαρικής πλευράς, είναι ο πρόεδρος της Ν.Δ να προτείνει τη διεξαγωγή μίας εθνικής συνδιάσκεψης, ως απάντηση στην πίεση για συνέδριο,όπως έχει γράψει το news247.

Εκτός εάν ο κ.Σαμαράς προβεί σε ελιγμό και προτείνει ο ίδιος τη διεξαγωγή συνεδρίου, ακούγοντας και τη σχετική καραμανλική συμβουλή. Σε αυτή την περίπτωση πάντως το πιθανότερο είναι να μην το προσδιορίσει πριν το Μάιο όπως αναμένεται να ζητήσουν (καραμανλικοί κυρίως) βουλευτές, αλλά σε δεύτερο χρόνο, για παράδειγμα τον Ιούνιο οπότε θα έχει λήξει και η παράταση που πήρε η κυβέρνηση- με το επιχείρημα ότι οι εξελίξεις είναι κρίσιμες και κρυφές ελπίδες “δικαίωσης” του.

Ένα τρίτο ενδεχόμενο, που συζητείται στους γαλάζιους κύκλους, και το οποίο μπορεί να λειτουργήσει συμπληρωματικά προς ένα από τα δύο προηγούμενα είναι ο κ.Σαμαράς να προκαλέσει ευθέως τους διαφωνούντες να τον αμφισβητήσουν επίσημα.

Σε μία πιο τολμηρή εκδοχή, ο πρόεδρος της Ν.Δ θα μπορούσε ακόμη και να ζητήσει επαναβεβαίωση της εμπιστοσύνης της ΚΟ στο πρόσωπο του, στήνοντας κάλπες ή επιχειρώντας να πιέσει με πρόταση για ψηφοφορία δια βοής.

Τα δύο τελευταία ενδεχόμενα εμπεριέχουν σαφώς μεγάλο πολιτικό ρίσκο για τον κ.Σαμαρά. Παρά την αδυναμία της δυσαρεστημένης εσωκομματικής πλειοψηφίας να καταλήξει σε μία διάδοχη κατάσταση, ακόμη και εάν ο πρόεδρος της Ν.Δ πάρει το 50% συν ένα σε μία ψηφοφορία, θα έχει καταγραφεί και μάλιστα με δική του πρωτοβουλία ένα λιγότερο ή περισσότερο σοβαρό ρεύμα αμφισβήτησης.

Όλα καταλήγουν στον Καραμανλή

Ο Κώστας Καραμανλής θα παραστεί στη συνεδρίαση, καθώς άλλωστε απουσία του θα δημιουργούσε μείζον ζήτημα. Δεν πρόκειται φυσικά να μιλήσει και δεν είναι βέβαιον ότι θα παρακολουθήσει όλη τη διαδικασία, που δεν αποκλείεται να τραβήξει σε μάκρος.

Ο πρώην πρόεδρος της Ν.Δ δεν ενθαρρύνει καμία από τις διεργασίες που βρίσκονται σε εξέλιξη στο εσωτερικό της παράταξης, δεν πρόκειται όμως και να αποτρέψει κανένα στέλεχος να εκφραστεί.

Καραμανλικά στελέχη συνεχίζουν συνεπώς να ζητούν εσωκομματικό διάλογο, στη λογική όσων έγραψε και χθες ο Ευάγγελος Αντώναρος στο twitter: “Οι πολιτικές της κυβέρνησης δεν μπορεί να είναι πρόφαση για ματαίωση ή αναστολή του διαλόγου για πολιτικό επαναπροσδιορισμό στη Ν.Δ. Αντίθετα: Ακριβώς λόγω αυτών των πολιτικών πρέπει ο διάλογος στην κεντροδεξιά να αρχίσει αμέσως για να ξαναβρει το βηματισμό που έχασε από το 2010. Όλοι στη Ν.Δ πρέπει να απαιτήσουν συνέδριο τώρα. Για πολιτικό επαναπροσδιορισμό. Για απαλλαγή από ακροδεξιά σαβούρα και νεοφιλελεύθερες δοξασίες.”