Καραμανλής: Στα 60 μου θα 'μαι πάλι αρχηγός!

"Στα εξήντα μου θα είμαι πάλι αρχηγός...". Ποιός φέρεται να έκανε τη συγκεκριμένη δήλωση; Ο πρώην πρωθυπουργός...

Κώστας Καραμανλής, σε μια απο τις πολλές συναντήσεις που είχε με στελέχη και βουλευτές της ΝΔ. Σύμφωνα με ρεπορτάζ της εφημερίδας "Καρφι", ο Καραμανλής πιστεύει πως "όσοι ασχολούνται με τη διαχείρηση της κρίσης αυτή την περίοδο θα καούν" και πως από τις εξελίξεις θα κριθεί και η προσωπική του τύχη.
http://www.thestival.gr

Ε. Καιλή: Τους στέλνει στο πειθαρχικό για την καλτσοδέτα!

Στο πειθαρχικό συμβούλιο του ΠΑΣΟΚ θέλει να στείλει η Εύα Καϊλή τρεις βουλευτές που έθιξαν την προσωπικότητά της με...

«προσβλητικά και σεξιστικά σχόλια». Πρόκειται για τον Σωκράτη Ξυνίδη, τον Χάρη Καστανίδη και τον Στάθη Κουτμερίδη.

Ο λόγος;

Στις 4 Νοεμβρίου ημέρα παροχής ψήφου εμπιστοσύνης στην κυβέρνηση του Γιώργου Παπανδρέου η Εύα Καϊλή είχε διαμαρτυρηθεί γιατί δεν της δόθηκε ο λόγος στην Κ.Ο. του ΠΑΣΟΚ. Τότε ο Σωκράτης Ξυνίδης είχε σχολιάσει ειρωνικά για τη στάση της κ. Καϊλή, «σιγά την καλτσοδέτα».

Το ίδιο βράδυ ο Χάρης Καστανίδης είχε δηλώσει για την Εύα Καϊλή: "Μια από τις βουλευτίνες, αυτή που κάλεσε τον Γιώργο Παπανδρέου να παραιτηθεί, έχει γεμίσει με την παρουσία της το... κάδρο της πολιτικής."

Μια μέρα μετά ο βουλευτής του ΠΑΣΟΚ, Στάθης Κουτμερίδης σε τηλεοπτικό σταθμό της περιφέρειας σχολίασε μεταξύ άλλων: "Πολύ μεγάλο πολιτικό πρόσωπο η κυρία Καϊλή. Εφόσον το πολιτικό σύστημα έμεινε στην αξιολόγηση της κυρίας Καϊλή, εγώ δεν αισθάνομαι και τόσο σίγουρος πως θα έχουμε θετική προοπτική".

Οι τρεις βουλευτές δεν περίμεναν σε καμία περίπτωση ότι τόσο καιρό μετά η Εύα Καϊλή θα στραφεί εναντίον τους και θα θελήσει να πάρει εκδίκηση για τις προσβολές και τα ειρωνικά σχόλιά τους.

Πράκτορες της ΕΥΠ στις συγκεντρώσεις διαμαρτυρίας

Απόρρητο έγγραφο της Εθνικής Υπηρεσίας Πληροφοριών (ΕΥΠ) επιβεβαιώνει την ύπαρξη «καμουφλαρισμένων» στελεχών της...

στις συγκεντρώσεις της ΑΔΕΔΥ και του ΠΑΜΕ «Ποιος κυβερνά αυτό τον τόπο;» είχε διερωτηθεί το 1963 ο Κωνσταντίνος Καραμανλής, με αφορμή τη δολοφονία Λαμπράκη και το παρασκήνιο πίσω απ’ αυτή, σε μια εποχή κατά την οποία το παρακράτος «ζούσε και βασίλευε». Μισό αιώνα μετά, στο τέλος της Μεταπολίτευσης, το ερώτημα παραμένει επίκαιρο, αφού τα πλοκάμια του παρακρατικού μηχανισμού έχουν παρεισφρήσει σε νευραλγικές δημόσιες υπηρεσίες και, με πρόσχημα την εθνική ασφάλεια και την κοινωνική ευταξία, έχουν αλώσει το κράτος. Τα «Επίκαιρα», μετά τις παράνομες παρακολουθήσεις και τις επιχειρήσεις προβοκάτσιας έμπνευσης ΕΥΠ, προχωρούν σε μια ακόμα αποκάλυψη, που θα προκαλέσει συζητήσεις: Ένα απόρρητο έγγραφο της ΕΥΠ, με ημερομηνία 8 Οκτωβρίου 2010, που αφορά σε report κινητοποιήσεων πολιτών της προηγούμενης ημέρας στο Ηράκλειο Κρήτης από άνδρες της Εθνικής Υπηρεσίας Πληροφοριών, οι οποίοι «συμμετείχαν» στις διαδηλώσεις.  http://www.epikaira.gr/epikairo.php?id=34872&categories_id=69

Το πραξικόμημα των τεχνοκρατών…

(Μετάφραση από το spectator )

Μόλις πριν από λίγες εβδομάδες, καλώντας κάποιον τεχνοκράτη ήταν μια ελαφριά προσβολή. Η λέξη στην ουσία σήμαινει έναν αποτελεσματικό “ηλίθιο”. Τώρα, οι τεχνοκράτες φαίνεται ότι έχουν κληρονομήσει τη γη.Αντιπροσωπεύουν μια νέα παγκόσμια ελίτ, και έχουν προσθέσει πρόσφατα την Ελλάδα και την Ιταλία στην αυτοκρατορία τους. Όταν οι στρατιωτικές δυνάμεις αντιμετώπιζαν στην Αίγυπτο ταραχές στους δρόμους αυτή την εβδομάδα…

προσπάθησαν στην συνέχεια να κατευνάσουν τα πλήθη με την αντικατάσταση της κυβέρνησης με ένα υπουργικό συμβούλιο τεχνοκρατών. Οι Λίβυοι “επαναστάτες” κάνουν το ίδιο. 
Έχουμε δει δύο πολύ διαφορετικούς τύπους αλλαγής καθεστώτων αυτό το έτος.

Η αραβική άνοιξη οδηγείται από την λαϊκή εξέγερση…Η Ευρώπη έχει πρωτοπορήσει στο αντίθετο: Μια εξέγερση μιας μη εκλεγμένης ευρωπαϊκής ελίτ, καθαιρεί δημοκρατικά εκλεγμένες κυβερνήσεις. Και στις δύο περιπτώσεις, οι τεχνοκράτες φαίνεται να θριαμβεύουν.

Όταν η Άνγκελα Μέρκελ και ο Νικολά Σαρκοζί συνεργάστηκαν με την Ευρωπαϊκή Κεντρική Τράπεζα, για να διαμορφώσουν μια ευρωπαϊκή ομάδα κρούσης, η λεγόμενη ομάδα της Φρανκφούρτης, στόχος τους ήταν η δημιουργία προβλημάτων σε εκλεγμένους ηγέτες. Οι άνθρωποι χρειάζονται τη σταθερότητα, και λίγο λιγότερο Bunga Bunga θα ήταν καλό για όλους.

«Το Εθνικό συμφέρον πριν από την πολιτική» ήταν το σκεπτικό για σχεδόν κάθε πραξικόπημα στην ιστορία. Το πρόβλημα, στην Ιταλία και Ελλάδα θα μάθετε, είναι ότι δεν υπάρχει κανένα τέτοιο πράγμα, με μια πολιτικά ουδέτερη κυβέρνηση.

Πάρτε την οικονομική ανάκαμψη: τον καλύτερο τρόπο για να επιτευχθεί; Ο Ed Balls θα έλεγε με πολύ μεγαλύτερο δανεισμό, σαν την Αμερική. Η Ιρλανδία και η Εσθονία θα έλεγαν με την μείωση των φόρων. Ο George Osborne προτιμά μια μέση λύση: υφέρπουσα αλλαγή και ένα χαλαρό επταετές χρονοδιάγραμμα για την εξισορρόπηση των οικονομικών. Κάθε ένας θα μπορούσε να επικαλεσθεί δεδομένα, διαγράμματα και τιμές για να στηρίξει το επιχείρημά του. Αλλά και στα οικονομικά, όπως και σε τόσα πολλά, δεν υπάρχει τέτοιο πράγμα όπως η εμπειρική αλήθεια. Είναι μια μάχη των ιδεών.

Για την ανάκαμψη της οικονομίας της Ευρώπης χρειάζονται, νέες ιδέες και ηγεσίες. Και τα δύο είναι σε θλιβερά σύντομο ανεφοδιασμό. Το ίδιο ισχύει και στην Αμερική. Αλλά υπάρχουν εξαιρέσεις. Πάρτε τη Σουηδία, όπου ο οικονομολόγος Anders Borg ως υπουργός Οικονομικών. Περιφρόνησε την πολιτικής ορθοδοξία…

Έκοψε τους φόρους για τους χαμηλόμισθους για να ενθαρρύνει περισσότερους ανθρώπους να εργάζονται. Η Σουηδία γιορτάζει σήμερα την κατάργηση του ελλείμματος της και σύμφωνα με τους FT, αυτή την εβδομάδα ο Borg κατετάγη ο πιο αποτελεσματικός υπουργός Οικονομικών στην Ευρώπη.

Στη Βρετανία, έχουμε το δικό μας όνομα για τεχνοκράτες: δημόσιοι υπάλληλοι. Υπάρχουν χιλιάδες από αυτούς, που τρέχoyn τη μηχανή. Αντιπροσωπεύουν επίσης την μεγαλύτερη απειλή για τη μεταρρύθμιση, λόγω της μεγάλης δύναμης της αδράνειας τους.

Η πολιτική είναι για την παραγωγή και επικράτηση επιχειρημάτων, που έρχεται με τις ιδέες και την πρακτική τους εφαρμογή. Η Δύση είναι σε κρίση, γιατί ακολούθησε το τεχνοκρατικό μονοπάτι για πάρα πολύ καιρό, επειδή οι κυβερνήσεις και οι αντιπολιτεύσεις δεν έδειξαν συναίνεση στην καταπολέμηση της διαφθοράς.

Η υπεροχή των τεχνοκρατών είναι ένα από τα πιο ανησυχητικά στοιχεία της τρέχουσας κρίσης. Είναι καιρός να σταματήσουμε να τους βλέπουμε ως λύση και να συνειδητοποιήσουμε ότι είναι επί μακρόν μέρος του προβλήματος.

http://exomatiakaivlepo.blogspot.com/2011/12/blog-post_9986.html

ΕΔΕ & κατάρρευση συνωμοσίας: 20 ημέρες φυλακή στους "πρωταίτιους"

Μια «φούσκα» ήταν τα περίφημα «χουντοσταγονίδια» της Σχολής Ευελπίδων, μια συνωμοσία η οποία κατέπεσε μέσα σε λίγες ημέρες, όπως γίνεται σαφές μέσα από το πόρισμα της ΕΔΕ που μόλις χθες κοινοποιήθηκε στο υπουργείο Εθνικής Άμυνας και φέρνει στην δημοσιότητα του defencenet.gr. Χαρακτηριστικό είναι ότι οι… πρωταίτιοι της ομάδας των πέντε που υποτίθεται ότι τραγούδησαν τον ύμνο της 21ης Απριλίου ανήμερα του Πολυτεχνείου (τέτοιoς ύμνος ούτε υπήρξε ποτέ, ούτε υπάρχει, παρά μόνο ένα τραγούδι του Κατσαρού της εποχής) τιμωρήθηκαν με την «βαριά» ποινή των… 20 ημερών φυλάκισης, δηλαδή με την ποινή που τιμωρείται ένας απλός φαντάρος στα Τάγματα Εκστρατείας αν π.χ. δεν χαιρετήσει τον διοικητή του. 

Ο δήθεν «πραξικοπηματίας» παραπέμπεται περαιτέρω στο πειθαρχικό κατόπιν τεράστιας πίεσης του Αρχηγού ΓΕΣ αντιστράτηγου Ζιαζιά, γνωστού για τα «πράσινα» αισθήματά του, αλλά σε καμία περίπτωση δεν πρόκειται να υπάρξει απόταξή του από την ΣΣΕ, για τον απλό λόγο ότι ΔΕΝ υπάρχει κανένα αδίκημα για να το επιδικαστεί μια τέτοια ποινή. 
Σήμερα θα σταλεί στον Εισαγγελέα του Στρατοδικείου ο φάκελος με την υπόθεση για να εξακριβωθεί ότι δεν τελέστηκαν τα δήθεν «βαριά» αδικήματα που κατηγορούνται, αλλά φυσικά με την ποινή των 20 ημερών λήγει η υπόθεση από μόνη της.  
Αυτό αναφέρει το πόρισμα των δύο Ενόρκων Διοικητικών Εξετάσεων (ΕΔΕ) οι οποίες διενεργήθηκαν παράλληλα και ανεξάρτητα τόσο από την διοίκηση της Στρατιωτικής Σχολής Ευελπίδων όσο και από το Γενικό Επιτελείο Στρατού (ΓΕΣ).
Είναι πραγματικά γελοίο και εκτίθεται ακόμα και ο υπουργός Εθνικής Άμυνας που κάποιοι τον παρέσυραν να εκδώσει την ανακοίνωση του Σαββάτου, το ότι τελικά με όλες αυτές τις πιέσεις για «αποκεφαλισμό» της ομάδας των Ευέλπιδων καταλήξαμε σε «ποινή φυλάκισης 20 ημερών» επειδή δήθεων «με βήμα σημειωτόν απήγγειλαν τον ύμνο της 21ης Απριλίου» (σιγά μην έκαναν και «το βήμα της χήνας»), ενώ δεν επιβάλλεται καμία ποινή σε πρωτοετείς σπουδαστές και σε αξιωματικούς της Σχολής Ευελπίδων:
«Ο αρχηγός της Σχολής» «διώκεται πειθαρχικά, του αφαιρέθηκε η διοίκηση (σ.σ.: δεν τους αφαιρέθηκε η διοίκηση γιατί δεν μπορούσε διοικητικά να του αφαιρεθεί η διοίκηση και βέβαια προκαλούμε τον οιονδήποτε να προσκομίσει το έγγραφο με το οποίο του αφαιρείται η διοίκηση αν επιμένουν κάποιοι σε αυτόν τον ισχυρισμό. Ο Εύελπις παραιτήθηκε κατόπιν τεράστιων πιέσεων)και παραπέμπονται πειθαρχικά το σύνολο των Eυέλπιδων, όσων δηλαδή ενεπλάκησαν στο επεισόδιο, πλην των πρωτοετών. Παράλληλα διετάχθη από τον Εισαγγελέα του Στρατοδικείου προκαταρκτική εξέταση για πιθανή τέλεση ποινικών αδικημάτων», αναφέρεται στο πόρισμα σε ό,τι αφορά τις αρχικές ενέργειες.
Σύμφωνα με τις ανακρίσεις που έγιναν, ο αρχηγός της Σχολής υποτίθεται αναφέρθηκε στην εξέγερση του Πολυτεχνείου, χαρακτηρίζοντάς την «μπούρδα». Μόλις τελείωσε το τραγούδι από την ομάδα των Ευέλπιδων, σύσσωμη η Σχολή τον χειροκρότησε. 
Εμείς απλά να ρωτήσουμε, έστω και αν έγινε έτσι, από πότε τιμωρούνται Έλληνες πολίτες επειδή έχουν διαφορετική άποψη για την πολιτική σημασία του Πολυτεχνείου; Επειδή το έχουν ανάγκη κάποιοι για να στήνουν τις προσφιλείς τους συνωμοσίες;
Η δεύτερη ΕΔΕ, που διενήργησε παράλληλα το ΓΕΣ διεξήχθη για να διαπιστωθεί πώς δεν έγινε γνωστό το επεισόδιο στη Διοίκηση της Σχολής, δηλαδή πώς δεν «κάρφωσε» κάποιος τον αρχηγό! Μα πρέπει να τους δώσουν βραβείο, όχι να τους τιμωρήσουν!
defencenet

Η κυβέρνηση Παπαδήμου έχει κρυφή ατζέντα;

Πολλά πράγματα δεν μπορούμε να καταλάβουμε με την κυβέρνηση αυτή, αλλά και με την προηγούμενη και φυσικά με το ΠΑΣΟΚ που έχει τους περισσότερους υπουργούς. Πώς είναι έτοιμοι να στηρίξουν μια συμφωνία όπως αυτή της 26^ης Οκτωβρίου και να ψηφίσουν μέτρα για τη νέα δανειακή σύμβαση χωρίς προηγουμένως να έχει εξασφαλιστεί η βιωσιμότητα της ίδιας της συμφωνίας;

Και εξηγούμαστε. Η συμφωνία προβλέπει την ενίσχυση του EFSF ώστε με τα λεφτά που θα έχει το ταμείο να δανείσει στην Ελλάδα 108 δις ευρώ συν κάτι ψιλά για τη στήριξη των τραπεζών.

Αυτό ίσχυε μέχρι τα τέλη Οκτωβρίου, από τότε έχουν αλλάξει δραματικά οι συνθήκες, προτού καν τεθεί σε λειτουργία ο ενισχυμένος EFSF. Δηλαδή λόγω της δραματικής καθυστέρησης που επέδειξε η προηγούμενη κυβέρνηση τα πάντα βρέθηκαν στον αέρα. Επίσης, λόγω της διάχυσης της κρίσης σε Ισπανία και Ιταλία η όλη συζήτηση που έγινε στις 26 Οκτωβρίου είναι σα να μην έγινε ποτέ. Κι αυτό διότι ο EFSF δεν είναι αρκετός πλέον, δε φτάνουν τα λεφτά για να καλύψει την Ιταλία.

Άλλωστε, θα πει κανείς, γιατί η Ιταλία π.χ. να βάλει λεφτά και ώστε να δανείσει την Ελλάδα με επιτόκιο 3,5% όταν ίδια τις τελευταίες ημέρες δανείζεται από την αγορά με επιτόκιο 8%;

Από την άλλη, η Γερμανία από τα τέλη Οκτωβρίου μέχρι σήμερα έχει φτιάξει το δικό της γερμανικό σχέδιο για την Ευρώπη, που ξέρουμε καλά όλοι τι σημαίνει αυτό.

Επομένως, τι νόημα έχει η συζήτηση για την περιβόητη συμφωνία της 26^ηςΟκτωβρίου;

Και τι συζητούν στη Βουλή έναν προϋπολογισμό που φτιάχτηκε πάνω σ’ αυτή τη συμφωνία;

Και πώς μιλούν για μέτρα που θα προβλέπει η δανειακή σύμβαση για ένα δάνειο που είναι στον αέρα;

Παράξενα πράγματα συμβαίνουν και αυτό έρχεται να ενισχυθεί από τη δήλωση του κ. Παπαδήμου για τη διαπραγμάτευση που γίνεται σχετικά με τη μεταφορά των ομολόγων από το ελληνικό στο αγγλικό δίκαιο.

Αν δεν έχουμε εξασφαλίσει το δάνειο και τη βιωσιμότητα της ελληνικής οικονομίας προς τι όλη η κουβέντα;

Μας φαίνεται ότι η χώρα σύρεται σε μια νέα σύμβαση με τους δανειστές, με δρακόντειους όρους και χωρίς εξασφάλιση. Και η σημερινή κυβέρνηση παίζει με το χρόνο της υπογραφής. Όσο πιο αργά, τόσο περισσότερος θα είναι και ο βίος της.

Αλλά ας υποθέσουμε ότι βγαίνει αύριο η Μέρκελ και λέει ότι η συμφωνία της 26^ης Οκτωβρίου δεν υφίσταται και πάμε σε ευρωομόλογο, σε τύπωμα χρήματος κι εν πάση περιπτώσει σε μια λύση που δε θα δεσμεύει την Ελλάδα με μακροχρόνια δάνεια και μακροχρόνια Μνημόνια. Γιατί, λοιπόν, γίνονται αυτή τη στιγμή διαπραγματεύσεις για νέα δανειακή σύμβαση, λες και είναι αυτοσκοπός; Δεν έχουμε άλλες επιλογές παρά μόνο η πολύχρονη υποταγή της Ελλάδας;

Λένε ότι η κυβέρνηση Παπαδήμου είναι ειδικού σκοπού. Ελπίζουμε αυτός ο ειδικός σκοπός να μην είναι ο σφιχτός εναγκαλισμός του βιαστή με το βιαζόμενο.

Η λιτότητα οδηγεί την Ευρώπη σε αδιέξοδο

Μετά την απόφαση των διάφορων κεντρικών τραπεζών να συντονιστούν προκειμένου να προσφέρουν ενίσχυση δολαρίων στον ευρωπαϊκό οικονομικό τομέα, τα χρηματιστήρια αναθάρρησαν. Αντιληφθήκαμε όμως και το κατά πόσο έχουν χειροτερέψει τα πράγματα.

Εδώ και αρκετό καιρό, οι τράπεζες δυσκολεύονταν να χρηματοδοτηθούν σε δολάρια, αφού οι περισσότεροι χρηματοπιστωτικοί όμιλοι και τα τραπεζικά ιδρύματα του κόσμου, δίσταζαν να δανείσουν, εξαιτίας της κρίσης χρέους της ΕΕ.

Αυτό από μόνο του θα μπορούσε να προκαλέσει μια ισχυρή οικονομική κρίση, χωρίς να χρειάζεται κάποιο πιστωτικό συμβάν, όπως μια ιταλική χρεοκοπία. Για να αποφασίσουν οι κεντρικές τράπεζες να δράσουν όπως έδρασαν, η κατάσταση μάλλον θα είναι πολύ επικίνδυνη.

Ο κίνδυνος μπορεί να αποτράπηκε προσωρινά, αλλά η κρίση χρέους της ευρωζώνης παραμένει. Στις 9/12 διεξάγεται μια ακόμη συνάντηση κορυφής. Όλα δείχνουν πως η Angela Merkel και ο Nicolas Sarkozy θα πιέσουν για κάποιο είδος δημοσιονομικής ένωσης.

Μια τέτοια ένωση, μπορεί να αποτελεί και την μοναδική λύση στη κρίση χρέους. Μπορεί να συντονίζει τους εθνικούς προϋπολογισμούς, να παίρνει κεντρικές αποφάσεις όσον αφορά σε δαπάνες, και μπορεί να προσπαθεί να επιδιορθώνει κάποιες οικονομίες, παρέχοντας στήριξη στα ασθενέστερα κράτη μέλη, και πείθοντας τους επενδυτές ότι η Ευρώπη θα κάνει ότι είναι δυνατόν για να σωθεί το ευρώ.

Θα πρέπει να περιμένουμε να δούμε τις λεπτομέρειες για να καταλάβουμε τι πρόκειται να γίνει.Σύμφωνα όμως με τις πρώτες ενδείξεις, η δημοσιονομική ένωση που οραματίζονται οι Merkel και Σια, δεν είναι άλλο παρά μια ένωση λιτότητας. Ένα όχημα για να επιβληθούν οδυνηρές περικοπές, υψηλότεροι φόροι, κλπ. με μικρά μόνο ανταλλάγματα.

Αυτό όμως δεν θα πετύχει. Το ευρώ δεν μπορεί να επιβιώσει με λιτότητα και μόνο.  Μάλιστα, η σημερινή λιτότητα, όπως εφαρμόζεται, προκαλεί ζημιά στο μέλλον του νομίσματος, και ιδού γιατί:

Οι Γερμανοί θέλουν να «φτιάξουν» τις οικονομίες των ευάλωτων χωρών μελών. Αυτό είναι όντως απαραίτητο. Αλλά δεν μπορεί να αποτελεί και το επίκεντρο της όλης προσπάθειας. Οι κυβερνήσεις των χωρών που χρειάστηκαν διάσωση, αλλά και οι άλλες, πιέζονται για περικοπές και μόνο, την ώρα που η υπόλοιπη ευρωζώνη κάθεται και περιμένει.

Όπως όμως είδαμε εδώ και έναν χρόνο, οι περικοπές από μόνες τους δεν βοηθούν στην επαναφορά της εμπιστοσύνης των επενδυτών. Οι επενδυτές δεν εμπιστεύονται τις κυβερνήσεις. Εξάλλου, αυτό που ζητείται από τα κράτη αυτά είναι στη ουσία μια επιστροφή στο παρελθόν, και μια αναστροφή δημοσιονομικών πολιτικών δεκαετιών, σε λίγους μόλις μήνες. Για παράδειγμα, η Γαλλία έχει να δει πλεόνασμα στον προϋπολογισμό της από το 1974!

Η λιτότητα φταίει που δεν υπάρχει ανάπτυξη στις χρεωμένες χώρες της ευρωζώνης, και χωρίς ανάπτυξη, η κρίση δεν θα μπορέσει να ξεπεραστεί.

Χωρίς ανάπτυξη, θα συνεχίσουν να υπάρχουν τα ελλείμματα, και τα χρέη δεν θα μπορέσουν να σταθεροποιηθούν.

Αν το ΑΕΠ είναι στάσιμο, ή μειώνεται, τότε η ποσότητα χρέους που χρειάζεται να καταργηθεί, ώστε να μειωθεί η αναλογία χρέους / ΑΕΠ, μεγαλώνει, και άρα όλα γίνονται πιο δύσκολα. Οι περικοπές αναστέλλουν  την ανάπτυξη, και μεγαλώνουν το χρέος. Τα κράτη μετατρέπονται σε σκύλους που κυνηγούν την  ουρά τους.

Οι επενδυτές τα γνωρίζουν όλα αυτά, για αυτό και παραμένουν επιφυλακτικοί, παρά τις περικοπές που επιβάλλουν οι πολιτικοί. Έτσι, τα κόστη δανεισμού παραμένουν υψηλά, δυσκολεύοντας χώρες όπως η Ιταλία και η Ισπανία να πετύχουν τους στόχους των προϋπολογισμών τους, που σημαίνει ότι πρέπει να προχωρήσουν σε περισσότερες περικοπές.

Ο πόνος που προκαλείται στους πληθυσμούς από την λιτότητα, που ήδη υποφέρουν από υψηλή ανεργία, απλά τροφοδοτεί την αντίδραση στις μεταρρυθμίσεις, και προκαλεί οργή απέναντι στην νομισματική ένωση. Έτσι, το παράδοξο σήμερα είναι ότι η λιτότητα είναι απαραίτητη για να επιλυθεί η κρίση χρέους, αλλά παράλληλα… τροφοδοτεί την κρίση χρέους.

Πως μπορεί η Ευρώπη να βγει από αυτήν την παγίδα; Η λιτότητα θα πρέπει να συνδυαστεί και με κάτι άλλο. Σύμφωνα με τον Nouriel Roubini, μια λύση είναι η αναδιάρθρωση του χρέους της Ιταλίας.

Μια άλλη καλή λύση θα ήταν η παροχή κινήτρων ώστε οι υγιείς επιχειρήσεις της Γερμανίας και άλλων ισχυρών οικονομικά χωρών να επενδύσουν στις ασθενέστερες οικονομίες και να προσφέρουν απασχόληση.

Μια άλλη πάλι λύση θα ήταν η δημοσιονομική ένωση να είναι μια πραγματική δημοσιονομική ένωση, όπως στις ΗΠΑ, όπου το κέντρο έχει τη δυνατότητα να φορολογεί, και συνεπώς να στηρίζει τις οικονομίες που δυσκολεύονται.

Τίποτα από τα παραπάνω δεν έχει μπει στο ευρωπαϊκό τραπέζι. Το μόνο που συζητιέται είναι τα είδη των διασώσεων. Να βρεθούν δηλαδή χρήματα για να σχηματιστεί μια ασπίδα προστασίας της Ιταλίας και της Ισπανίας, ώστε να χρηματοδοτηθούν από μόνες τους, την ώρα που εφαρμόζουν τις μεταρρυθμίσεις τους.

Αυτές οι μέθοδοι μπορεί να βοηθούν στην επιβράδυνση της κρίσης, αλλά δεν λύνουν το συνολικό πρόβλημα, όπως είδαμε στην Ελλάδα. Αν λοιπόν η Ευρώπη επιλέξει να συνεχίζει αυτόν τον δρόμο, τα μέλη της ευρωζώνης θα πρέπει να είναι προετοιμασμένα να στηρίζουν οικονομικά τα ασθενέστερα μέλη για πάρα πολύ καιρό ακόμη, πριν αρχίσουμε να βλέπουμε κάποια βελτίωση στην οικονομική τους κατάσταση.

Η λύση δεν πρέπει να είναι περισσότερες περικοπές, περισσότεροι φόροι, και περισσότεροι κανόνες, που με το ζόρι επιβάλλονται στους Ιταλούς, τους Ισπανούς, και τους Έλληνες.

Οι Merkel, Sarkozy, και λοιποί θα πρέπει να βρουν μια ευρύτερη λύση. Αλλιώς η Ευρώπη θα πιάσει πάτο.

TIME

http://curiouscapitalist.blogs.time.com/2011/12/01/europes-race-to-the-bottom-how-austerity-is-killing-the-euro/#ixzz1fN0OnTJE

Απόδοση: S.A.

Το βίντεο από την γιούχα Βενιζέλου

Υφυπουργό για την Ελλάδα όρισε η Μέρκελ…

Ότι και να ακούσουμε πλέον δεν μας κάνει καμιά εντύπωση..

Η Μέρκελ όρισε υφυπουργό στην κυβέρνησή της, για θέματα της Ελλάδας.

Απίστευτο κι όμως Γερμανικό..
Τώρα τι θα κάνει αυτός ο υφυπουργός, τι αρμοδιότητες θα έχει
και με τι ακριβώς θα ασχολείται κανείς δεν ξέρει.
Πάντως να μας βοηθήσει αποκλείεται.
Να βάλει υφυπουργό αυτόν τον απίστευτο τον Χατζημαρκάκη, αυτόν το Έλληνα που είχε αντιγράψει την διπλωματική του και είχε αποκαλέσει Μακεδονία τα Σκόπια, να μας σώσει..

http://exomatiakaivlepo.blogspot.com/2011/12/blog-post_02.html

ΣΦΙΓΓΕΙ Ο ΚΛΟΙΟΣ ΓΙΑ ΤΟΝ ΠΑΠΑΚΩΝΣΤΑΝΤΙΝΟΥ!

Γράφει ο ΦΟΙΒΟΣ ΚΛΑΥΔΙΑΝΟΣ

Όπως όλα δείχνουν στη Νέα Δημοκρατία, άναψε πράσινο φώς για να στηθεί Ειδικό Δικαστήριο με κατηγορούμενο τον κύριο Παπακωνσταντίνου, με την κατηγορία ότι επί δικής του θητείας στο υπουργείο Οικονομικών, παραποιήθηκαν τα στοιχεία του ελλείμματος για το 2009 με αποτέλεσμα να‘φουσκώσει’ υπερβολικά και να κλείσουν οι αγορές για την Ελλάδα και η χώρα να μπει στην μέγγενη του Διεθνούς Νομισματικού Ταμείου και στην Γκιλοτίνα του Μνημονίου!
Η εφημερίδα ΔΗΜΟΚΡΑΤΙΑ γράφει σχετικά με το θέμα αυτό:

Σφίγγει ο κλοιός για τον Παπακωνσταντίνου

Τον άδειασαν για το φουσκωμένο έλλειμμα του 2009 Βενιζέλος, Eurostat και ο Γεωργίου της Στατιστικής

Σφίγγει ακόμη περισσότερο ο κλοιός για τον Γιώργο Παπακωνσταντίνου, ενώ ορατή είναι πλέον στον ορίζοντα η πιθανότητα σύστασης Ειδικού Δικαστηρίου για το επί υπουργίας του σκάνδαλο με το «φούσκωμα» του ελλείμματος του 2009. Το σκάνδαλο με το τεχνητό «φούσκωμα», που είχε ως αποτέλεσμα να κλείσουν οι αγορές για την Ελλάδα και να οδηγηθεί η χώρα στα δόντια του Διεθνούς Νομισματικού Ταμείου και στο καταστροφικό για την ελληνική κοινωνία Μνημόνιο, πήρε τις τελευταίες δυο ημέρες νέα εις βάρος του τροπή. Μετά την Κομισιόν, τον τέως υπουργό Οικονομικών «έδωσαν» για τους χειρισμούς του αμέσως μετά τις εκλογές του Οκτωβρίου του 2009 όχι κάποια στελέχη της αντιπολίτευσης, αλλά ο υπουργός Οικονομικών Ευάγγελος Βενιζέλος, η ίδια η Ευρωπαϊκή Στατιστική Υπηρεσία (Eurostat) και η Ελληνική Στατιστική Αρχή του «κολλητού» του και ύποπτου για το «μαγείρεμα» Ανδρέα Γεωργίου. Και οι τρεις με επίσημες ανακοινώσεις τους ουσιαστικά επιβεβαίωσαν ότι το έλλειμμα του 2009 διογκώθηκε τεχνητά αμέσως μετά τις εκλογές του Οκτωβρίου του 2009, που έφεραν στην εξουσία το ΠΑΣΟΚ, μέσω της καταγραφής στο έλλειμμα μέρους ή του συνόλου των συσσωρευμένων οφειλών των νοσοκομείων των ετών 2005-2009 προς τους προμηθευτές τους, ενώ με βάση τους κανόνες της Εurostat θα έπρεπε να καταγραφούν οι οφειλές που δημιουργήθηκαν μόνο το 2009.

Το μπαράζ των ανακοινώσεων που εκθέτουν τον Γιώργο Παπακωνσταντίνου ξεκίνησε την Τετάρτη με την Ελληνικη Στατιστική Αρχή. Σε μια εμφανή προσπάθεια να αποστασιοποιηθεί από τους χειρισμούς Παπακωνσταντίνου και να βγει από το κάδρο των ευθυνών, η ΕΛ.ΣΤΑΤ. του Ανδρέα Γεωργίου (έχει ήδη κληθεί στον εισαγγελέα ως ύποπτος για το θέμα του «φουσκώματος» του ελλείμματος έπειτα από καταγγελίες μελών του διοικητικού συμβουλίου της υπηρεσίας) αναφέρει σε ανακοίνωσή της ότι τα στοιχεία που εστάλησαν και «φούσκωσαν» το έλλειμμα ήταν «προβλέψεις του υπουργείου Οικονομικών» τον Οκτώβριο του 2009 και όχι τα στοιχεία της ΕΛ.ΣΤΑΤ. Συγκεκριμένα, αναφέρεται με νόημα ότι το θέμα «δεν αφορά τα στατιστικά στοιχεία που παρήγαγε η ΕΛ.ΣΤΑΤ.», αλλά «τις προβλέψεις του υπουργείου Οικονομικών για το 2009, που διαβιβάστηκαν με την κοινοποίηση προς τη Eurostat στο πλαίσιο της Διαδικασίας Υπερβολικού Ελλείμματος στις 21 Οκτωβρίου 2009». Με άλλα λόγια, το «φούσκωμα» των στοιχείων έγινε με ευθύνη του υπουργείου Οικονομικών, δηλαδή του Γιώργου Παπακωνσταντίνου.

Χθες ήταν η σειρά της Eurostat να εκθέσει τον τέως υπουργό Οικονομικών. Με ειδική ανακοίνωσή της που υπογράφεται από τον επικεφαλής της, Γερμανό Βάλτερ Ράντεμαχερ, στοχεύοντας στο να στηρίξει τον Ανδρέα Γεωργίου στην εμπλοκή του στο σκάνδαλο του «φουσκώματος, η Eurostat υποστηρίζει ότι η βελτίωση της ποιότητας των στατιστικών στοιχείων που αφορούν τη Διαδικασία Υπερβολικού Ελλείμματος είναι αποτέλεσμα της εφαρμογής νέων και ενισχυμένων διαδικασιών καταγραφής που εφαρμόστηκαν «με ευθύνη του προέδρου της ΕΛ.ΣΤΑΤ.». Να σημειωθεί ότι ο Ράντεμαχερ είναι ένας από τρεις που είχε καταγγείλει το μέλος του Δ.Σ. της ΕΛ.ΣΤΑΤ. Ζωή Γεωργαντά ότι «φούσκωσαν» το ελληνικό έλλειμμα. Οι άλλοι δύο είναι ο Α. Γεωργίου και ο Γιώργος Παπακωνσταντίνου. Σημειώνεται ότι ο Γεωργίου ανέλαβε καθήκοντα στις 2 Αυγούστου του 2010. Κατά συνέπεια, ο επικεφαλής της Eurostat εμμέσως πλην σαφώς λέει ότι τα στοιχεία που έδινε ο Γιώργος Παπακωνσταντίνου ήταν τουλάχιστον προβληματικά.

Κάρφωμα και από Βενιζέλο

Τον τέως υπουργό Οικονομικών «κάρφωσε» και ο Ευάγγελος Βενιζέλος. Με μια μακροσκελή ανακοίνωση του υπουργείου Οικονομικών, ο κ. Βενιζέλος υποστηρίζει ότι «τα χρέη των νοσοκομείων δεν κατεγράφησαν στο σύνολό τους στο έλλειμμα του 2009». Αναφέρεται συγκεκριμένα ότι έγινε η καταγραφή «όλου του μη δηλωθέντος μέρους των υποχρεώσεων του έτους 2008». Ομολογείται δηλαδή από τον κ. Βενιζέλο ότι στο 2009 καταγράφηκαν χρέη των νοσοκομείων άλλου έτους, βεβαιώνοντας έτσι την παράβαση της κοινοτικής νομοθεσίας από τον προκάτοχό του. Μάλιστα το λέει και ξεκάθαρα: «Πλην όμως στη συνέχεια, κατά τη διάρκεια της μεθοδολογικής επίσκεψης της Eurostat, τόσο η Ελληνική Στατιστική Αρχή όσο και η Eurostat διατύπωσαν επιφυλάξεις ως προς τον λογιστικό αυτό χειρισμό».

http://olympia.gr

Το θέμα με τη σκανδαλώδη καταγραφή των οφειλών των νοσοκομείων που «φούσκωσαν» το έλλειμμα του 2009 ήρθε στην επιφάνεια έπειτα από πρόσφατη ερώτηση του ευρωβουλευτή του ΣΥΡΙΖΑ Ν. Χουντή προς την Κομισιόν.

Η ώρα της Γερμανίας

Του Jean Pisani-Ferry, καθηγητού στο Université Paris-Dauphine, και οικονομικού συμβούλου του Γάλλου πρωθυπουργού

Μια σειρά από εξελίξεις το τελευταίο διάστημα, έχουν οδηγήσει την ευρωζώνη σε καθοδική περιδίνηση. Αν οι πολιτικοί της  ηγέτες, και δη οι Γερμανοί, δεν αντιδράσουν άμεσα, η ετυμηγορία των χρηματαγορών θα είναι αμείλικτη.

Πρώτον, η ευρωζώνη απέτυχε να αλλάξει πορεία. Ο πρόεδρος της ΕΚΤ Mario Draghi είχε δίκιο όταν έλεγε ότι παρά τις συναντήσεις κορυφής, τις συμφωνίες κλπ., ακόμη λείπει η απόφαση εκείνη  που θα αυξήσει την δύναμη του μηχανισμού EFSF. Τώρα μάλιστα άρχισαν και οι αμφιβολίες για το κατά πόσο θα μπορούσε ο μηχανισμός αυτός να βοηθήσει.

Δεύτερον, το χρέος όλων των χωρών της ευρωζώνης ανταλλάσσεται με μεγάλη έκπτωση σε σχέση με το αντίστοιχο γερμανικό. Δεν γίνεται εύκολα κατανοητό, το πώς η Ολλανδία, με πολύ χαμηλότερο χρέος (σε σχέση με το ΑΕΠ) από τη Γερμανία, θεωρείται ως μεγαλύτερο ρίσκο για χρεοκοπία. Βέβαια, τώρα άρχισαν και τα γερμανικά ομόλογα να βάλλονται από τις αγορές.

Τρίτον, οι συμμετέχοντες στις χρηματαγορές, καθώς και οι πραγματικές επιχειρήσεις, αρχίζουν και κοστολογούν μια πιθανή διάλυση της ευρωζώνης, αν όχι του ευρώ. Είναι δύσκολο να το φανταστούμε, αλλά οι λογικοί «παίκτες» τα λαμβάνουν όλα υπόψη. Αν οι φόβοι για καταστροφή αυξηθούν, και αν όλοι αρχίσουν να προετοιμάζονται για αυτήν, οι συνέπειες θα είναι καταλυτικές, και δεν θα υπέφερε μόνο η ευρωζώνη.

Τέταρτον, η Γερμανία έχει καταστεί η αδιαμφισβήτητη ηγέτης της ΟΝΕ. Αν και η Γαλλία συνεχίζει να παίζει τον ρόλο της ως το έτερον ήμισυ του ισχυρού ζεύγους, εν τούτοις έχει χάσει την επιρροή που ασκούσε, και δεν μπορεί πλέον να παίρνει πρωτοβουλίες. Η ασθενής οικονομία της , τα κλυδωνιζόμενα δημοσιονομικά της, και οι επερχόμενες προεδρικές εκλογές, παίζουν ρόλο στην αλλαγή των ισορροπιών της Γαλλίας σε σχέση με τη Γερμανία. Το πολιτικό θράσος δεν αρκεί πλέον.

Μέσα σε αυτά τα πλαίσια, η Γερμανία επανέρχεται σε μια κατάσταση όμοια με αυτήν της δεκαετίας του 1980, όταν η Bundesbank καθόριζε την νομισματική πολιτική της υπόλοιπης Ευρώπης. Εκείνη την εποχή, ο τότε καγκελάριος Helmut Kohl πολύ σοφά συμπέρανε, πως μια γερμανική οικονομική κυριαρχία στην Ευρώπη δεν θα βοηθούσε στην εξισορρόπηση της οικονομίας, και πως καλύτερα θα ήταν να δημιουργηθεί μια νέα νομισματική τάξη. Εξ ου και η γέννηση του ευρώ.

Σήμερα, αυτό που συμφέρει στο Βερολίνο είναι η διαρκής σταθερότητα. Με ξένα αποθεματικά ύψους €6 τρις, που τα περισσότερα είναι των εταίρων της στην ευρωζώνη, η Γερμανία θα χάσει πολλά αν διαλυθεί η ευρωζώνη. Αν το χρέος περάσει σε νέα υποτιμημένα νομίσματα, ή συμβούν χρεοκοπίες, η Γερμανία θα πληγεί, και κυρίως θα πληγούν οι εξαγωγείς της.

Πολύ σωστά λοιπόν, η Angela Merkel αποφάσισε να ηγηθεί των μεταρρυθμίσεων στην ευρωζώνη. Πολλοί όμως συμπατριώτες της αισθάνονται εξαπατημένοι από τους ανεύθυνους εταίρους τους, κάτι που οδηγεί το Βερολίνο στο να αγριέψει, και να πιέσει τα ασθενέστερα κράτη να προχωρήσουν σε συνταγματικές αλλαγές, ειδικά σε ζητήματα δημοσιονομικής πολιτικής.

Πρόκειται για μια κίνηση με ρίσκα. Σίγουρα η Γερμανία έχει τη μεγαλύτερη δύναμη που είχε εδώ και 20 χρόνια. Αλλά η απαίτηση για μονομερείς υποχωρήσεις από τους άλλους, είναι μια συνταγή καταστροφής. Άλλο πράγμα το να επιβάλλονται κυρώσεις επειδή κάποια κράτη παραβαίνουν τους κανόνες του Συμφώνου Σταθερότητας, και άλλο πράγμα να υπερκεράζονται τα ελεγμένα εθνικά κοινοβούλια, και να λογοκρίνονται οι εθνικοί προϋπολογισμοί, από μια μη εκλεγμένη αρχή.

Κανένα κράτος δεν θα δεχτεί μεγάλες μεταρρυθμίσεις, αν η Γερμανία δεν προσφέρει κάποια ανταλλάγματα. Και αν δεν επέλθει μια συνολική και ισορροπημένη συμφωνία, αυτό που θα βλέπουμε θα είναι μια συνέχιση κάποιων αναποτελεσματικών κυρώσεων και μέτρων.

Το πιο φυσικό αντάλλαγμα για τον έλεγχο των προϋπολογισμών, θα ήταν η έκδοση ευρωομολόγων. Η κοινή ανάληψη ευθύνης και εγγυήσεων για ομόλογα μπορεί να γίνει πραγματικότητα μόνο εφόσον τα κράτη που τα εγγυώνται, και οι φορολογούμενοι τους, μπορούν να έχουν βέτο, ώστε να αποτρέπουν κάποιο άλλο κράτος από το να εκδίδει περαιτέρω χρέος. Έτσι, ο ex ante έλεγχος, είναι μια απαραίτητη προϋπόθεση για τα ευρωομόλογα. Η παράδοση της δημοσιονομικής  κυριαρχίας στους εταίρους, είναι αποδεκτή μόνο εφόσον υπάρχει η εγγύηση πως αυτοί θα σπεύσουν να βοηθήσουν σε περίπτωση ατυχήματος.

Η Γερμανία θα πρέπει να αναλάβει τη πρωτοβουλία, και να χρησιμοποιήσει την ισχύ της ώστε να προσφέρει ένα νέο συμβόλαιο στους εταίρους της: αμοιβαία εγγύηση για μέρος του δημόσιου χρέους τους, ως αντάλλαγμα αυστηρών περιορισμών στα χρέη, και μια νέα νομική τάξη, μέσα από την οποία μια ευρωζωνική αρχή θα μπορεί να βάζει βέτο σε κάποιον προϋπολογισμό, πριν αυτός εφαρμοστεί.

Μόνο με την επίδειξη τέτοιου «θράσους», θα μπορούσαν να πειστούν οι αγορές, και όλα δείχνουν πως η Γερμανία θα πρέπει τώρα να δράσει με θράσος.

Project Syndicate

http://www.project-syndicate.org/commentary/pisaniferry19/English