ΙΔΟΥ ΤΟ ΑΝΤΙΣΥΝΤΑΓΜΑΤΙΚΟ ΤΟΞΟ. ΠΑΠΑΚΩΝΣΤΑΝΤΙΝΟΥ: ΝΟΜΟΘΕΤΟΥΜΕ ΕΚΤΟΣ ΣΥΝΤΑΓΜΑΤΟΣ!

ΑΠΟΚΑΛΥΨΗ – ΒΟΜΒΑ ΣΤΗΝ ΑΠΟΡΡΗΤΗ ΑΛΛΗΛΟΓΡΑΦΙΑ ΤΟΥ ΠΑΠΑΚΩΝΣΤΑΝΤΙΝΟΥ! (ΚΛΙΚ ΣΤΗΝ ΕΙΚΟΝΑ)

ΤΑ ΕΓΓΟΝΙΑ ΤΩΝ ΔΟΣΙΛΟΓΩΝ ΕΡΙΞΑΝ ΤΗΝ ΧΩΡΑ ΣΕ ΝΕΑ ΚΑΤΟΧΗ, ΒΙΑΖΟΝΤΑΣ ΤΗΝ ΔΗΜΟΚΡΑΤΙΑ ΚΑΙ ΚΑΤΑΛΥΟΝΤΑΣ ΤΟ ΣΥΝΤΑΓΜΑ.

ΦΟΥΣΚΩΣΑΝ ΜΙΑ ΧΡΥΣΗ ΑΥΓΗ ΓΙΑ ΝΑ ΚΡΥΦΤΟΥΝ ΠΙΣΩ ΤΗΣ ΚΑΙ ΝΑ ΜΕΙΝΟΥΝ ΑΤΙΜΩΡΗΤΟΙ ΓΙΑ ΑΚΟΜΑ ΜΙΑ ΦΟΡΑ.

ΜΗΝ ΞΕΧΝΑΜΕ ΟΤΙ ΟΛΑ ΤΑ ΑΚΡΟΔΕΞΙΑ ΜΟΡΦΩΜΑΤΑ ΣΤΗ ΝΕΩΤΕΡΗ ΙΣΤΟΡΙΑ, ΑΝΘΗΣΑΝ ΚΑΙ ΕΞΥΠΗΡΕΤΗΣΑΝ ΤΟΥΣ ΣΤΟΧΟΥΣ ΤΗΣ ΔΙΕΦΘΑΡΜΕΝΗΣ, ΠΑΣΟΚΙΚΗΣ ΣΥΜΜΟΡΙΑΣ.

ΣΗΜΕΡΑ Η ΚΥΒΕΡΝΗΣΗ ΤΟΥΣ ΦΥΓΑΔΕΥΕΙ.

«Νομοθετούμε εκτός Συντάγματος!»

Γράφει ο Πέτρος Κουσουλός 

Ηλεκτρονική αλληλογραφία-φωτιά η οποία εμφανίζει τον πρώην υπουργό Οικονομικών και ποινικά ελεγχόμενο για τον χειρισμό της διαβόητης λίστας Λαγκάρντ, Γιώργο Παπακωνσταντίνου, να ομολογεί την παράδοση του ελληνικού Συντάγματος στους δανειστές, αποκαλύπτει το e-reportaz.gr. Πρόκειται για e-mail το οποίο απέστειλε ο πρώην υπουργός στο τότε οικονομικό επιτελείο τον Μάρτιο του 2011, μια μόλις ημέρα μετά το Συμβούλιο Κορυφής της Ευρωπαϊκής Ένωσης όπου συζητήθηκε το θέμα της επιμήκυνσης του ελληνικού χρέους.

Στο ηλεκτρονικό μήνυμα ο Γιώργος Παπακωνσταντίνου εξηγεί στα επιτελικά στελέχη του ΥΠΟΙΚ τη μεγάλη νίκη που πέτυχε η Ελλάδα στο Συμβούλιο κορυφής και απροκάλυπτα εξαγγέλλει τη νομοθέτηση νέων δημοσιονομικών κανόνων «όπως θέλουμε εμείς, όχι απαραίτητα στο Σύνταγμα»!

Το έγγραφο-ντοκουμέντο αποτελεί αδιάσειστο αποδεικτικό στοιχεία για τον τρόπο άσκηση της εξουσίας και τη χάραξη της οικονομική πολιτικής, τσαλαπατώντας Σύνταγμα, Νόμους και εργασιακά δικαιώματα. Με κυνικό τρόπο ο πρώην «τσάρος» της ελληνικής Οικονομίας δείχνει το «δρόμο» στους συνεργάτες του. Ένας δρόμος ο οποίος «γκρεμίζει» το θεμελιώδη Νόμο του ελληνικού Κράτους, το ελληνικό Σύνταγμα.

Το email

To μεσημέρι της 12 Μαρτίου 2011 από το προσωπικό email του κ. Παπακωνσταντίνου αποστέλλεται ένα ηλεκτρονικό μήνυμα. Αποδέκτες του μηνύματος είναι τα στελέχη του ΥΠΟΙΚ, όπως ο Φίλιππος Σαχινίδης, ο Δημήτρης Κουσελάς, ο Ηλίας Πλασκοβίτης, ο Τάσος Μπάνος, κλπ. Στο email ο κ. Παπακωνσταντίνου εξηγεί στους συνεργάτες του τα αποτελέσματα της συνεδρίασης -την 11η Μαρτίου- του Συμβουλίου Κορυφής της Ε.Ε. που εξέτασε το θέμα της επιμήκυνσης στην αποπληρωμή του ελληνικού χρέους. Ο πρώην υπουργός διαχωρίζει «τι πήραμε» και «τι δώσαμε».

Αφού πρώτα ο κ. Παπακωνσταντίνου χαρακτηρίζει «πολύ καλό το αποτέλεσμα» στη συνέχεια αναλύει το τι πήραμε όπως: την επιμήκυνση, μείωση επιτοκίου κατά μια μονάδα, δέσμευση για φόρο χρηματοπιστωτικού τομέα, δυνατότητα του ευρωπαϊκού μηχανισμού να αγοράζει ομόλογα απευθείας στην πρωτογενή αγορά, κ.α.

Στη συνέχεια του μηνύματος ο πρώην «τσάρος» και βασικός εμπλεκόμενος της υπόθεσης της λίστας Λαγκάρντ εξηγεί και το «τι δώσαμε» κατά τη διάρκεια της διαπραγμάτευσης και αναφέρει ανερυθρίαστα ότι στο συγκεκριμένο πλαίσιο η ελληνική πλευρά αποδέχτηκε την κατάλυση του ελληνικού Συντάγματος!

Στην κατηγορία «δώσαμε» περιλαμβάνει μεταξύ άλλων τη δέσμευση ότι θα συνεχίσουμε τις διαρθρωτικές αλλαγές και ότι θα νομοθετήσουμε δημοσιονομικούς κανόνες «όπως θέλουμε εμείς, όχι απαραίτητα στο Σύνταγμα»!

Υπενθυμίζεται ότι το συγκεκριμένο ηλεκτρονικό μήνυμα αποτελεί τη συνέχεια παλαιότερης εσωτερικής αλληλογραφίας του ΥΠΟΙΚ όπου αποκαλύπτονταν οι λόγοι για τους οποίους το μεγαλεπήβολο εγχείρημα της άμεσης συνέργειας των ελληνικών τραπεζών στον έλεγχο των καταθέσεων του εξωτερικού ξέμεινε από καύσιμα! Πρόκειται για email του Φεβρουαρίου του 2011 όπου καταγραφόταν ο τρόπος που δεν συμπεριλήφθηκαν -την τελευταία στιγμή- σε φορολογικό νομοσχέδιο οι διατάξεις που αφορούσαν τη διαβίβαση στοιχείων από τις τράπεζες προς την ΓΓΠΣ για τους καταθέτες του εξωτερικού. Ενδεικτικό είναι το μήνυμα που απέστειλε ο τότε διοικητής της Γενικής Γραμματείας Πληροφοριακών Συστημάτων, Διομήδης Σπινέλης, προς τον υπουργό Οικονομικών Γιώργο Παπακωνσταντίνου εκφράζοντας την απογοήτευσή για το γεγονός ότι αφαιρέθηκαν διατάξεις που θα επέτρεπαν αληθινούς ελέγχους στα ελληνικά κεφάλαια του εξωτερικού.

Παραγραφή αδικημάτων; ΟΥΤΕ ΣΤΟΝ ΥΠΝΟ ΣΑΣ!

Τη στιγμή, λοιπόν, που από την εσωτερική αλληλογραφία του υπουργείου Οικονομικών προκύπτουν οι απερίγραπτες πολιτικές που ακολουθήθηκαν προκειμένου αφενός να «προστατευτούν» οι φοροφυγάδες του εξωτερικού και αφετέρου να καταλυθεί το ελληνικό Σύνταγμα, η δικαστική εμπλοκή του Γιώργου Παπακωνσταντίνου στην υπόθεση της Λίστας Λαγκάρντ, βρίσκεται στο στάδιο της ανάκρισης. Ο ογκώδης φάκελος της δικογραφίας που απεστάλη από την αρμόδια επιτροπή της Βουλής στο Δικαστικό Συμβούλιο το οποίο πλέον καλείται να αποφασίσει την παραπομπή ή όχι του πρώην υπουργού στο Ειδικό Δικαστήριο κατηγορούμενο για δυο κακουργήματα και ένα πλημμέλημα. Η δικογραφία βρίσκεται στον εμπειρότατο δικαστικό λειτουργό, κ. Ιωσηφ Τσαλαγανιδη, ειδικό ανακριτή ο οποίος καλείται να διενεργήσει την ανάκριση. Σύμφωνα με πληροφορίες  η διερεύνηση των ποινικών αδικημάτων για τα οποία ελέγχεται ο κ. Παπακωνσταντίνου αναμένεται να ξεκινήσει το προσεχές διάστημα.

Νομικοί κύκλοι, ωστόσο, αναφέρουν ότι σε δικαστικό επίπεδο επικρατεί σκεπτικισμός κατά πόσο έχουν παραγραφεί η όχι τα αδικήματα που βαραίνουν βάσει της πρότασης της αρμόδιας επιτροπής της Βουλής, τον πρώην υπουργό. Μετά την νομική σκέψη που θα εκφράσει ο κ. Τσαλαγανιδης σε ότι αφορά την παραγραφή η όχι των αδικημάτων ο φάκελος Παπακωνσταντίνου θα ανατεθεί στον αντεισαγγελέα του Αρείου πάγου, κ. Αναστάσιο Κανελλόπουλο ο οποίος και θα καταθέσει την πρόταση του προς το δικαστικό συμβούλιο του Αρείου πάγου. Το αρμόδιο συμβούλιο θα έχει τον τελευταίο λόγο για την ποινική τύχη του πρώην υπουργού.

Την ίδια στιγμή με…αργούς ρυθμούς συνεχίζεται η δικαστική διερεύνηση των καταθετών της διαβήτης λίστας. Το βασικό πρόβλημα των Αρχών είναι ο όγκος των δεδομένων. Ωστόσο η κωλυσιεργία προκαλεί εύλογα ερωτηματικά ως προς το πότε θα ολοκληρωθεί η έρευνα. Για την ίδια υπόθεση έχουν ασκηθεί διώξεις κακουργηματικού χαρακτήρα στους συγγενείς του πρώην υπουργού.

Έχει δίκιο ο Χρύσανθος, Γραμματείς και Φαρισαίοι…

Του Φαήλου Μ. Κρανιδιώτη
Η ανομία είναι εχθρός του λαού. Οι ταραχές, τα έκτροπα, έχουν σχεδόν πάντα σαν θύματα τους απλούς ανθρώπους, την ζωή, την τιμή, την περιουσία τους. Όποιοι σπέρνουν την ρητορική του μίσους, όπου κι αν ανήκουν, δεν σκέφτονται, ότι αρκούν κάποιοι να τους πάρουν στα σοβαρά, να πιστέψουν τα επαναστατικά φούμαρα, για να χυθεί αίμα. Ο Πάνος Καμμένος προέτρεψε προχθές να λυντσάρουν τον Πάχτα. Τάχα μου «πολιτικά», είπε ο λαγός στο λιοντάρι. Την επομένη, έτσι όπως έτρεχε σαν έντρομο ζαρκάδι, για να ξεφύγει από το μαινόμενο πλήθος, έμαθε, πως πρέπει να βουτάς την γλώσσα σου στη λογική και το εθνικό συμφέρον, πριν μιλήσεις. Ο Πάνος είναι κι αυτός πολίτης και πατέρας κι ευτυχώς δεν έγινε τίποτα μοιραίο.
Προ μηνών είχα γράψει, πως στην δημοκρατική πολιτεία το μονοπώλιο της βίας ανήκει μόνο στο κράτος, στα συντεταγμένα όργανα του, στην Αστυνομία και τις Ένοπλες Δυνάμεις. Μόνο αυτό μπορεί να ασκήσει βία, εφαρμόζοντας τους νόμους και το Σύνταγμα, έναντι οποιασδήποτε εσωτερικής ή εξωτερικής απειλής. Στην δημοκρατία, ο πολίτης έχει δικαίωμα να ασκήσει βία, μόνον όταν είναι σε νόμιμη άμυνα. Ορυμαγδός τότε οι ύβρεις της αριστεράς, που θέλει πάντα να ακκίζεται με την «επαναστατική βία». Το ‘πα στο σκύλο μου και δάκρυσε. Σαν να τους χτύπησα με το σφυράκι το γόνατο.
Όμως αδέρφια, αυτό, το ότι το μονοπώλιο της βίας ανήκει μόνο στο δημοκρατικό κράτος, είναι αυτό που αρνείται κι ο υποστηρικτής της Χρυσής Αυγής, όταν τραβάει το μαχαίρι και το καρφώνει στην καρδιά ενός Έλληνα εργαζόμενου, φτωχού όπως, υποθέτω, κι ο ίδιος. Οι κουκουλοφόροι στις Σκουριές ή στα Εξάρχεια, οι εμπρηστές περιουσιών κι ανθρώπων, οι κατηγορούμενοι για τρομοκρατία στο Βελβεντό, οι πιστολάδες της Σέχτας, δεν διαφέρουν σε τίποτα με τον αψύ Χρυσαυγίτη φονιά. Όλους τους έχει πείσει η ρητορική του μίσους, που με τόση ευκολία σπέρνουν οι ηγεσίες των δύο άκρων. Και δεν υπάρχει «καλό» και «κακό» έγκλημα. Δεν υπάρχει αποδεκτή ανομία, είτε έχει εθνικιστικό, είτε ψευτοπροοδευτικό επίχρισμα.
Κι όποιοι μιλούν για συμψηφισμούς είναι απλά ψεύτες κι υποκριτές. Θέλουν να στραβωθούμε, να μην βλέπουμε κατάματα την αλήθεια. «Δεν ήταν κατάλληλος ο χρόνος» γι’ αυτό που είπε ο Χρύσανθος; Σοβαρά; Για την αλήθεια όλοι οι χρόνοι είναι κατάλληλοι. Η αλήθεια είναι επιβεβλημένη στο διηνεκές. Όποιος καλλιεργεί τη βία κι όποιος την εφαρμόζει, είναι άκρο. Στ’ αλήθεια κι όχι «θεωρητικά». Και για τους μεν και για τους δε, ίδιος ο νόμος κι η φυλακή. Όποιος διαφωνεί με τον Χρύσανθο, κάτι ψευτοπροοδευτικά παρτάλια κυρίως, ενοχλούνται τα μάλα, γιατί τους βγάζει την κουκούλα. Πονάει η αλήθεια.
Όταν με την επίμονη κι οργίλη προπαγάνδα, μαύρη ή κόκκινη, νυχθημερόν από μπαλκόνια, οθόνες, μικρόφωνα, μέσα κοινωνικής δικτύωσης, δημιουργείς το κλίμα για να θεωρηθούν, οποιοιδήποτε, ως στερηθέντες το δικαίωμα στην ζωή και την τιμή, τότε η κατάληξη είναι μοιραία. Τραμπουκισμοί, λυντσάρισμα, καμμένες περιουσίες, πιστολιές, μαχαιριές. Φέρετρα.
Η συντριπτική πλειοψηφία των ψηφοφόρων της Χρυσής Αυγής, υφισταμένων και πιθανών, προέρχονται από τη ΝΔ, το ΠΑΣΟΚ, το ΚΚΕ. Ο ΣΥΡΙΖΑ/Βίλα Αμαλία, όπως δείχνουν οι μετρήσεις, έχει κι αυτός διαρροές προς το κόμμα του Μιχαλολιάκου.
Είναι ψηφοφόροι – τιμωροί. Οργισμένοι, απελπισμένοι. Δεν είναι εθνικοσοσιαλιστές. Δεν πιστεύουν στην φυλετική θεωρία. Η πλειοψηφία τους ούτε μαύρα μπλουζάκια φοράει, ούτε τριάδες κι εν – δυό κάνει, ούτε πατάει το πόδι της στις εκδηλώσεις της Χρυσής Αυγής. Η πλειοψηφία τους, όπως ο μέσος νοικοκύρης απεχθάνεται το αίμα και το μπάχαλο. Ψήφισαν ή λένε πως θα ψηφίσουν την ΧΑ για να την «σπάσουν» στο πολιτικό σύστημα. Δεν προσδοκούν λύσεις. Το ξέρουν.
Η ηγεσία όμως της Χρυσής Αυγής, ο σκληρός πυρήνας των ανθρώπων που ίδρυσαν και στελέχωσαν την οργάνωση από την εποχή του μισού τα εκατό, είναι άλλη ιστορία, εκ πεποιθήσεως εθνικοσοσιαλιστές. Μην κοροϊδευόμαστε. Δεν είναι απλά εθνικιστές, όπως εγώ και κάποιοι άλλοι. Δεν είναι στα χνάρια και την παράδοση του Δραγούμη, του Συκουτρή, του Παπαναστασίου. Είναι στην γραμμή του Ες. Πιστεύουν στην ολοκληρωτική κι αυταρχική διακυβέρνηση, εκθειάζουν την δικτατορία, τον Μεταξά, τον Παπαδόπουλο αλλά τα νάματα της πολιτικής καταγωγής τους είναι στον Φαιό Οίκο του Μονάχου, στο Braun Haus, την πάλαι ποτέ έδρα του NSDAP. Έλκονται ακαταμάχητα από τον ακτιβισμό του πεζοδρομίου και την πολεμική ρητορική του γερμανικού εθνικοσοσιαλισμού, τα σύμβολα του, τα στελέχη και τον αρχηγό του, τον φυλετισμό του κι έχουν αφιερώσει πολύ μελάνι εκθειάζοντας τα. Να λοιπόν, που κάποιος στην Αμφιάλη, τα πήρε σοβαρά όλα αυτά κι έγινε φονιάς, όπως οι οργισμένοι των τρομοκρατικών οργανώσεων κατάπιαν το «ταξικό μίσος» και το έκαναν σφαίρες και βόμβες κατά της κοινωνίας, αν δεν κάνω λάθος, εξίσου φονικά με τα μαχαίρια, έλκοντας την δική τους πολιτική καταγωγή από τον Λένιν, τον Στάλιν και την φονική ΟΠΛΑ.
Άλλοι ονειρεύονται δικτατορία και ξεκαθάρισμα των αριστερών «μιασμάτων» κι άλλοι ζαχαρώνουν Μελιγαλάδες. Κι οι δυο βλάπτουν σοβαρά την Πατρίδα.
Αρέσει δεν αρέσει, το χρέος μας είναι να εφαρμόσουμε άτεγκτα το Νόμο. Με ατσάλινο χέρι, χωρίς δισταγμούς και παλινωδίες. Είτε μαύρα φοράνε, είτε κόκκινα, είτε ροζ, όποιοι παραβιάζουν το νόμο, είτε τελώντας εγκλήματα, είτε προτρέποντας σε αυτά, έχουν μόνο μια θέση: πίσω απ’ τα κάγκελα.
Τυχόν απαγόρευση της Χρυσής Αυγής ως κόμματος, θα οδηγούσε στην γιγάντωση της. Με την αχλύ του μυστηρίου και την αίγλη του καταδιωκόμενου θα γινόταν ελκυστικότερη σε αρκετούς τσαντισμένους κι απελπισμένους πολίτες, ιδίως νέους. Θα άλλαζε όνομα, υποψήφιους και θα ήταν πάλι εδώ. Θυμηθείτε την ιστορία του ισλαμικού κόμματος στην Τουρκία. Θυμηθείτε την ιστορία του ίδιου του ΚΚΕ.
Η λύση είναι μία: άτεγκτη κι αδιάκριτη εφαρμογή του νόμου.
Και σημειώστε κάτι. Η κοπέλα της ΔΙΑΣ που συνέλαβε τον φονιά, έσωσε τη χώρα και δεν αστειεύομαι. Της αξίζει μια ελάχιστη ηθική αμοιβή. Αν ο δράστης έμενε ασύλληπτος, θα είχε καεί η Αθήνα. Οι λύκοι περίμεναν, όπως το 2008.
Καθήκον μας να φυλάξουμε άγρυπνα τα τείχη της νομιμότητας, δίνοντας παράλληλα, επιτέλους,  παράδειγμα ηγεσίας. Καθήκον μας να μην επιτρέψουμε άλλα μέτρα, να μειώσουμε βήμα – βήμα την ανεργία και διαχειριζόμενοι σωστά, όχι μόνο τα λίγα χρήματα που ίσως περισσέψουν σε λίγο, αλλά τα σύμβολα, να σηκώσουμε και πάλι ψηλά την περηφάνεια και την ελπίδα των Ελλήνων.
Αν η Ζώνη δουλέψει πάλι, αν ο Πειραιάς, γίνει – ήμουν νιος και γέρασα – διεθνές ναυτιλιακό κέντρο, γυρίσουν μαζικά πλοία στην ελληνική σημαία κι η μαζική ανεργία γίνει ανάμνηση κι οι νοικοκύρηδες ξανά νοικοκύρηδες, αν τσακίσουμε την λαθρομετανάστευση, προχωρήσουμε γοργά στην ΑΟΖ και την εκμετάλλευση της, αν αποκαταστήσουμε το κύρος και το αξιόμαχο των Ενόπλων Δυνάμεων, που πλήξαμε ασυγχώρητα, τότε δεν θα υπάρχει χώρος για κανέναν ακραίο, την προπαγάνδα του, τα μαχαίρια ή τα κουμπούρια του. Η Χρυσή Αυγή, όπως και οι παλαβές σέχτες του ΣΥΡΙΖΑ/Βίλα Αμαλία είναι το σύμπτωμα, όχι η αρρώστια. Κι η αρρώστια θεραπεύεται με αυτά που είπα.
Αδέρφια, η Πατρίδα έχει τεράστια προβλήματα. Το τελευταίο που χρειαζόμαστε είναι να την κάψουμε και να αλληλοσκοτωθούμε. Και ξαναλέω: το δικαίωμα στη βία ανήκει μόνο στο δημοκρατικό κράτος. Συντριβή όποιου το αρνείται. Τελεία και παύλα.

Τι λέτε, θα σφαχτούμε μεταξύ μας;

Επί δύο σχεδόν αιώνες, μετά την απελευθέρωση και τη δημιουργία του ελληνικού κράτους, το σάπιο πολιτικό σύστημα το διέσωζαν πάντα τρεις παράγοντες: Το παλάτι με τις αναμίξεις του, τα στρατιωτικά πραξικοπήματα και οι εθνικές καταστροφές (πόλεμοι, εμφύλιοι και εξωτερικοί).
Σε όλες αυτές τις περιπτώσεις, το πολιτικό σύστημα (πολιτικές φαμίλιες και διαπλεκόμενα συμφέροντα), κατάφερνε να δραπετεύει με ασφάλεια, αποσυρόμενο από την πολιτική ζωή  και μετά επανερχόταν πάντοτε «δικαιωμένο» με δημοκρατικά δαφνοστέφανα. Με τις διασυνδέσεις και τη στήριξη (ντόπια και ξένη) που διέθετε, ξανακάθιζε στην ηγεσία του κράτους, συνεχίζοντας την ίδια τακτική. Δηλαδή την πλήρη αυτονόμηση του κράτους από την κοινωνία και τη λεηλασία της τελευταίας. Πρόσφατο παράδειγμα αποτελεί η επάνοδος του ίδιου σάπιου και διεφθαρμένου ολιγαρχικού συστήματος, μετά την επτάχρονη χούντα.
Σήμερα, το βλέπουμε όλοι, ότι το πολιτικό σύστημα βρίσκεται σε πολύ δύσκολη θέση. Εκείνο που πάνω απ’ όλα επιθυμεί είναι να δραπετεύσει με ασφάλεια, διατηρώντας τα κέρδη του και να φορτώσει τη καταστροφή, που το ίδιο προκάλεσε στις πλάτες άλλων. Όμως δυστυχώς για το πολιτικό σύστημα, σήμερα δεν υπάρχει το παλάτι. Επίσης δεν φαίνεται να μπορεί να υπάρξει ένα στρατιωτικό πραξικόπημα. Μένει μόνο η τρίτη περίπτωση, δηλαδή μια εθνική καταστροφή.
Ένας εμφύλιος για παράδειγμα, θα ξεκινούσε πρώτα με την καλλιέργεια μιας προπαγάνδας, όπως λόγου χάρη ότι στη βάση της κοινωνίας εμφανίστηκαν δύο επικίνδυνα αντιδημοκρατικά άκρα, από τα οποία κινδυνεύει η “δημοκρατία” μας και οι λαϊκές θυσίες. Έπειτα θα ακολουθούσε η καλλιέργεια στην ψυχή των απλών ανθρώπων ενός μίσους, του ενός άκρου εναντίον του άλλου, αφήνοντας στο απυρόβλητο το αυτοχαρακτηριζόμενο “συνταγματικό τόξο”, μαζί με τα ολιγαρχικά του στηρίγματα.
Ήδη τα συστημικά ΜΜΕ και με αφορμή την δολοφονία του άτυχου Παύλου Φύσσα, άρχισαν (κατά την εκτίμησή μας) να ρίχνουν τόνους δηλητήριο στην βάση της ελληνικής κοινωνίας. Παριστάνουν τους τιμωρούς και τους προστάτες της δημοκρατίας, όμως μας δίνουν την εντύπωση ότι καλλιεργούν το μίσος έναντι αλλήλων στην κοινωνική βάση, προστατεύοντας στο απυρόβλητο το πραγματικά υπεύθυνο, για την εξαθλίωση της κοινωνίας, πολιτικό σύστημα και τους προστάτες του.
Προσοχή, ας προσέξουμε όλοι μας. Καλά το πηγαίναμε μέχρι τώρα. Ας αφήσουμε το πολιτικό σύστημα να καταρρεύσει μόνο του ενώπιόν μας, αποκαλύπτοντας το θεατρικό του πολιτικό πιαχνίδι. Δεν μπορεί να αντέξει άλλο. Εμείς πρέπει να επικεντρωθούμε στην εγκαθίδρυση αύριο μιας πραγματικής επιτέλους δημοκρατίας στη χώρα. Ας αφήσουμε μετά σε μια ανεξάρτητη Δικαιοσύνη την αρμοδιότητα να τιμωρήσει τους υπεύθυνους. Μην σφαχτούμε μεταξύ μας. Μην βοηθήσουμε το “συνταγματικό τόξο” να δραπετεύσει μαζί με τους δικούς μας κόπους.
Πέτρος Χασάπης

ΒΟΜΒΑ ΣΤΗΝ ΚΥΠΡΟ: Αντισυνταγματικό το κούρεμα… Να σας στείλουμε κανέναν παπανδρεικο καθηγητή βρε παιδιά, να το “λύσει” το “πρόβλημα”

Κεντρική Τράπεζα – Παράνομο το Κούρεμα ! ! ! δείτε αυτούσια την επιστολή
Το κούρεμα είναι αντίθετο με τις διατάξεις του Συντάγματος της Κυπριακής Δημοκρατίας αλλά και με τις διατάξεις του Άρθρου 1 της Ευρωπαϊκής Σύμβασης Ανθρωπίνων Δικαιωμάτων. Διαβάστε αυτούσια την επιστολή. Σημειώστε πως η επιστολή δεν γράφτηκε από τους “ΑΧΑΠΑΡΟΥΣ” δημοσιογράφους αλλά από τους
“ΔΟΚΤΟΡΕΣ” και “ΚΑΘΗΓΗΤΕΣ” στα χρηματοοικονομικά – κ. Πανίκο Δημητριάδη και της παρέας του.

Cytoday

Για να μην αναρωτιέστε ποιόν υπηρετει το παρακράτος: Αυτόν που υπηρετούσε πάντα.

 

Δηλωση του Γιωργου Παπανδρέου: Φτάσαμε από τις «κρεμάλες» στις δολοφονίες, ας είναι το αίμα του Παύλου Φύσσα το τελευταίο.
Το παρακράτος που τον έφερε και τον κράτησε στην εξουσία, τώρα τον ξεπλένει. Μαζι με το
αίμα χιλιάδων Ελλήνων που έχυσε. Ευτυχώς, ο κόσμος ξύπνησε.

Προδότες (!) σε όποια κατηγορία κι αν ανήκαν

Είμαστε στο 2013 κι όμως συζητάμε για την πηγάδα του Μελιγαλά. Γιατί; Μα απλούστατα, γιατί δεν τα έχουμε ξεκαθαρίσει ακόμη κι ας είναι εύκολο, από την άποψη της λογικής και της ιστορικής αλήθειας. Κύριοι υπεύθυνοι γι’ αυτό, αφενός μεν, η κυριαρχία της ανακυκλωμένης αριστεράντζας στον δημόσιο βίο, που προσπάθησε να… κερδίσει τον Εμφύλιο στα «χαρτιά», αφετέρου δε, οι ενοχικές ηγεσίες της μεταπολιτευτικής Δεξιάς. Αν τέλος πάντων ήταν Δεξιά αυτό το πράγμα, που ξαφνικά έπαψε να τιμά τους πεσόντες του Εθνικού Στρατού. Λες κι ήταν σκυλιά ή ξένοι μισθοφόροι κι όχι τα στρατευμένα τέκνα του λαού, κληρωτοί, που δεν άφησαν να γίνει η Ελλάδα Αλβανία και τα σύνορά της να πάνε πίσω στη Θεσσαλία. Δόξα και τιμή στον ανώνυμο μαχητή του Γράμμου, μαζί με τη χριστιανική συγχώρεση, σε όσους της άλλης όχθης, πλανημένοι από ενσυνείδητους κι ασυγχώρητους γενίτσαρους, σήκωσαν όπλα κατά του έθνους και λερώθηκαν με την προδοσία.

Η Αριστερά είχε γίνει επί δεκαετίες η ιερή αγελάδα της πολιτικής. Ψωραλέα αλλά… ιερή. Κι ενώ ηττήθηκε κατά κράτος στρατιωτικά και ηθικά, πήρε τη «ρεβάνς» στα πανεπιστήμια, στην πέτσινη ιστοριογραφία, στα ΜΜΕ και στην τέχνη. Φάγαμε στη μάπα τσιμεντένια κι ακούνητα πλάνα με αντάρτες, να φαν κι οι κότες. Κινηματογραφική υπνοπαιδεία.

Χρησιμοποιώ δε τον όρο Εμφύλιος κατ’ οικονομίαν και διότι στην πρώτη φάση του, ως τα Δεκεμβριανά, τα αληθινά, όχι τα «μαϊμού» του Αλέξη της βαρεμένης Αριστεράς του φρεντοτσίνο και της κουκουλοφόρας αλητείας, Ελληνες ήταν ένθεν και ένθεν.

Ο τελευταίος γύρος, με το ρέκβιεμ της καταστολής της ανταρσίας στον Γράμμο, είναι όμως άλλη Ιστορία. Στην τελική φάση, όταν ο Εθνικός Στρατός έδινε το τελικό χτύπημα, τα τρία τέταρτα των ανταρτών ήταν σλαβόφωνοι ΣΝΟΦίτες, συμμορίτες ανακυκλωμένοι συνεργάτες των Γερμανών, που από τα βοηθητικά Τάγματα των S.S. γύρισαν την τραγιάσκα τους ανάποδα και γίνανε «κομμουνιστές», αφού το ΚΚΕ τους υποσχόταν «εθνική αποκατάσταση». Γι’ αυτό και γράφανε στα «ντόπικα» στον Γράμμο «Ζήτω ο Ζαχαριάδης» και «Ζήτω ο Μάρκος»! Ο αείμνηστος στρατηγός Παπαθανασίου, Διοικητής της Μοίρας των ΛΟΚ που έδωσε σκληρή μάχη στον Γράμμο, μου περιέγραψε μια ενδιαφέρουσα ιστορία, που επαναλαμβάνω. Οι καταδρομείς του, μετά το πέρας της μάχης, είχαν μαζέψει σε ένα μαντρί τους ρακένδυτους αιχμαλώτους του ΔΣΕ, άνδρες και γυναίκες. Ενας από τους λοκατζήδες ήρθε και του είπε «κύριε διοικητά, έρχεστε λίγο;» με βλέμμα έντονης απορίας. Κι όταν τον ρώτησε τι συμβαίνει, ο αρειμάνιος καταδρομέας τού είπε δείχνοντας τους αιχμάλωτους αντάρτες: «Από αυτούς εδώ κανείς δεν μιλάει ελληνικά». Ηταν όλοι σλαβόφωνοι αυτονομιστές! Αυτές οι εφεδρείες είχαν απομείνει στον μοιραίο Ζαχαριάδη. Γι’ αυτό κι η Αριστερά τηρεί αυτή την ιταμή στάση στο ψευδομακεδονικό. Εχει τη φωλιά της χεσμένη. Εχουν τα παλιά συνεταιράκια τους ράμματα για τη γούνα της. Συνένοχοι.

Οι Ταγματασφαλίτες ήταν τεσσάρων ειδών. Καταρχήν, μια μικρή μειοψηφία φανατικών εθνικοσοσιαλιστών. Μετά υπήρχαν αρκετοί που θεωρούσαν τους Γερμανούς προσωρινούς αλλά τον κίνδυνο κομμουνιστικής δικτατορίας μεγαλύτερο κι επικείμενο. Υστερα ήταν ένας ικανός αριθμός κυνηγημένων από τη βία του ΕΛΑΣ, που εξόντωνε όποιον θεωρούσε απειλή για το μονοπώλιο της αντίστασης και την επικείμενη έφοδο κατάληψης της εξουσίας, οι οποίοι ζήτησαν καταφύγιο στα Τάγματα του Ράλλη. Και, τέλος, υπήρχε ένας συρφετός από λούμπεν πλιατσικολόγους, που θεώρησαν τη μικρή προσωρινή εξουσία της στολής και του όπλου τους χρυσή ευκαιρία για ατιμώρητη, όπως νόμιζαν, εγκληματική δράση.

Σε όποια κατηγορία όμως κι αν ανήκαν, ήταν προδότες. Νέτα σκέτα. Οπλίζονταν κι έπαιρναν εντολές από τους Γερμανούς. Η ιστορική στρατιωτική αναφορά Ελληνα αξιωματικού των Ταγμάτων, ύστερα από κοινή επιχείρηση με τους ναζί, «απώλειες: εκ των ημετέρων, εις Γερμανός» δεν είναι εφεύρημα της Αριστεράς. Η άνανδρη δολοφονία της αδελφής, του πατέρα ή της συζύγου από τον ΕΛΑΣ, σε μια ομαλή εξέλιξη, όπου θα τιμωρούνταν όλοι οι προδότες μετακατοχικά, άρα και οι καταταγέντες στα Τάγματα, στην καλύτερη περίπτωση, θα ήταν το πολύ λόγος η θανατική ποινή να μετατραπεί σε ισόβια κάθειρξη. Ομως, το εμφυλιακό αστικό κράτος, με άμεσο τον κίνδυνο της κομμουνιστικής ανταρσίας και θέλοντας να αντιμετωπίσει πάση δυνάμει τους άλλους προδότες, «ξέπλυνε» και τους Ταγματασφαλίτες, αφού είχε χρεία και του τελευταίου στρατιώτη.

Προδότες ήταν, από την άλλη, κι όσοι σκοπούσαν στην κατάληψη της εξουσίας και στην επιβολή κομμουνιστικής δικτατορίας, δολοφόνησαν αθώους πατριώτες, όπως τον ήρωα Ψαρρό και τους Ευζώνους του 5/42, εφάρμοσαν ως κόκκινοι φασίστες την «οικογενειακή ευθύνη» και π.χ. στην πηγάδα, μαζί με τους Ταγματασφαλίτες, πέρασαν λεπίδι και γυναικόπαιδα ή απλά άμαχους, θεωρούμενους πολιτικούς αντιπάλους.

Η πικρή αλήθεια για την Εθνική Αντίσταση είναι ότι περισσότεροι Γερμανοί πέθαναν από αυτοκτονίες, ατυχήματα ή ασθένειες παρά από τη δράση του ΕΛΑΣ, ο οποίος ξόδεψε περισσότερες σφαίρες κατά Ελλήνων παρά κατά του κατακτητή. Ετσι είναι και όποιος ενοχλείται πρόβλημά του.

Οποιος λοιπόν ηρωοποιεί τους πεσόντες Ταγματασφαλίτες είναι ανιστόρητος και θαυμάζει προδότες. Γλίτωσαν το στρατοδικείο που δεν έγινε ποτέ.

Οποιος ηρωοποιεί φονιάδες γυναικοπαίδων κι άμαχων πολιτικών αντιπάλων, γιατί υπήρχαν και τέτοια θύματα στον Μελιγαλά, είναι εξίσου ανιστόρητος και θαυμάζει επίσης εγκληματίες. Τόσο απλά…

Φαήλος Μ. Κρανιδιώτης
dimokratianews.gr

O εμφύλιος δεν τέλειωσε ποτέ

- Η βία σιγά – σιγά κατατρώει τις σάρκες της πατρίδας μας. Ο «εμφύλιος δεν τέλειωσε ποτέ» γιατί κάποιοι ανεγκέφαλοι ή πληρωμένοι κονδυλοφόροι κ.λπ. θέλουν να συντηρούν τον εθνικό διχασμό. Έτσι αυτοεπιβεβαιώνονται. Η Χρυσή Αυγή ήταν απλά η περόνη στη χειροβομβίδα που την τράβηξαν κάποιοι οι οποίοι έχουν συμφέρον να κρατούν την Ελλάδα διχασμένη.
- Ότι η βία και ο φασισμός δεν έχουν χρώμα. Βία είναι και η δολοφονία του άτυχου 34χρονου, βία και η δολοφονία του Γρηγορόπουλου το 2008. Βία είναι και ο ξυλοδαρμός του Καμμένου, του Χατζηδάκη ή τα γιαούρτια στον Πάγκαλο, τον Αλαβάνο και κάθε άλλο με τον οποίο δεν συμφωνούν ορισμένοι. Βία και φασισμός είναι οι πράξεις των Ταγμάτων Εφόδου της Χρυσής Αυγής. Βία και φασισμός είναι και οι λεκτικές πράξεις, όπως η προτροπή για λιντσάρισμα ή οι ύβρεις του Κασιδιάρη και το περίφημο χαστούκι του. Απλά, για να ξέρουμε τι λέμε. Η βία έχει και κλιμακώσεις και όταν φτάνουμε σε δολοφονία δεν πάει παρακάτω.
- Ότι η οργή της κοινωνίας ναι μεν είναι δικαιολογημένη, αλλά δεν μπορεί να οδηγεί ούτε σε στήριξη ναζιστικών κομμάτων και τραμπούκων, ούτε και σε αλληλοσπαραγμό γιατί μας φταίει το μνημόνιο. Ασφαλώς υπάρχει έλλειμμα δικαιοσύνης, δημοκρατίας και ο κόσμος εξοργίζεται με την οικονομική κρίση. Όμως, πλέον δεν υπάρχουν δικαιολογίες για όσους ψηφίζουν ή στηρίζουν ΔΟΛΟΦΟΝΟΥΣ. Είναι άξιοι της μοίρας τους όσοι θέλουν να… τιμωρήσουν το πολιτικό σύστημα και χαριεντίζονται με φυσικούς και ηθικούς αυτουργούς εγκληματικών πράξεων.
Το αίμα του 34χρονου που χύθηκε στην Αμφιάλη μπορεί να γίνει η σπίθα που χρειαζόταν όχι “για να πάρει φωτιά ο κάμπος”, αλλά για να ξυπνήσει το πολιτικό σύστημα απέναντι στη βία απ’ όλες τις παρατάξεις, απ’ όλους τους πολιτικούς χώρους. Είναι ίσως η μεγάλη ευκαιρία για να αντιληφθούν όλοι πως η Ελλάδα δεν αντέχει ούτε άλλες δολοφονίες, αριστερών, δεξιών, κεντρώων, ούτε άλλες πράξεις βίας, ούτε φυσικά την «μπαχαλοποίηση» της χώρας, όπως μερικοί επιθυμούν διακαώς. Είναι ίσως η ευκαιρία να σταματήσει η πορεία προς το χάος, προς την καταστροφή.

ΤΙ ΖΑΧΑΡΙΑΔΗΣ, ΤΙ ΚΟΥΤΣΟΥΜΠΑΣ...Πίσω στο 1946: Eμφύλιο κήρυξε ο γ.γ. του ΚΚΕ: "Τσακίστε τους φασίστες"!

Περίπου 4.000 μέλη αριστερών, ακροαριστερών και αναρχικών οργανώσεων με την εμφυλιοπολεμική προτροπή του γγ του ΚΚΕ Δημήτρη Κουτσούμπα «Ο λαός, η νεολαία, το εργατικό κίνημα πρέπει να τους απομονώσει τελείως, εδώ και τώρα, κάνοντας πράξη τα λόγια του ποιητή "τον φασισμό βαθιά κατάλαβέ τον, δεν θα πεθάνει μόνος, τσάκισέ τον», επιτίθενται κατά κύματα στο αστυνομικό τμήμα Κερατσινίου, ενώ η κυβέρνηση πρέπει να απολαμβάνει το χάος που έχει δημιουργηθεί προσπαθώντας να χρεώσει πολιτικά στον Λαϊκό Σύνδεσμο την δολοφονία του 34χρονου Π.Φύσσα.

Κλίμα εμφυλίου πολέμου με συνθήματα όπως «Ο λαός δεν ξεχνά, τους φασίστες τους κρεμά» και «Το αίμα κυλάει εκδίκηση ζητάει» είναι τα συνθήματα που ακούγονται στη συγκέντρωση διαμαρτυρίας στην οποία συμμετέχουν το ΠΑΜΕ, ο ΣΥΡΙΖΑ, εργατικά συνδικάτα, και απλοί πολίτες εκφράζοντας την οργή τους για τη δολοφονία του άτυχου ράπερ.
Σύμφωνα με πληροφορίες λίγο μετά τις επτά επικράτησε ένταση με τις μολότοφ και τα δακρυγόνα να πέφτουν «βροχή» έξω από το αστυνομικό τμήμα Κερατσινίου.
Προηγήθηκαν «μάχες» σώμα με σώμα μεταξύ αντιεξουσιαστών και ΜΑΤ. Μάλιστα, σε πολλούς κάδους της περιοχής έχουν τοποθετηθεί φωτιές, ενώ σύμφωνα με τις τελευταίες πληροφορίες, 4.000 αντιεξουσιαστές κατευθύνονται προς τα γραφεία της Χρυσής Αυγής στη Νίκαια.
Στο μεταξυ είχαν δείρει τον Π.Καμμένο (αντί να λιντσάρουν τον Χ.Πάχτα, τελικά λιντσάρισαν τον ίδιο!), επιτέθηκαν σε συνεργείο του ΑΝΤ1, κτύπησαν φωτορεπόρτερ κλπ.
Δεν είναι όλοι αναρχικοί ή "επαγγελματίες" αριστεροί στις συγκρούσεις. Είναι πολλοί πολίτες άνεργοι εδώ και καιρό ειδικά από τη ναυπηγοεπισκευαστική ζώνη του Περάματος και του Κερατσινίου.
Οι άνθρωποι έχουν να δουν το "χρώμα του χρήματος" μήνες ολόκληρους. Πεινάνε. Και σήμερα τους "καναλάρισαν" και τους έστρεψαν πάντων.
Ας ελπίσουμε ότι τα πράγματα θα ηρεμήσουν κατά την διάρκεια της νύχτας.
Αλλά πώς να συμβεί αυτό όταν υποτίθεται υπεύθυνα πολιτικά πρόσωπα όπως ο γ.γ. του ΚΚΕ Δ.Κουτσούμπας ζητά να επιτεθούν Έλληνες κατά Ελλήνων με συνθήματα του 1944 και του 1946-1949;  Είναι ακριβώς η ίδια προτροπή του πρώην γ.γ. του ΚΚΕ Ν.Ζαχαριάδη το 1946.
Το τι και ποιους εννοεί "φασίστες" το ΚΚΕ το ένιωσε για τα καλά στο πετσί της η χώρα το 1944 και το 1946-1949. Όποιοι δεν ήταν ΚΚΕ και ΕΑΜ ήταν "φασίστες"...
Και βέβαια δεν ενοχλεί κανέναν το ότι το κόμμα δεν αποδέχεται ακόμα και σήμερα, μετά από 38 χρόνια νομιμοποίησής του την κοινοβουλευτική δημοκρατία...
Και σημειωτέον ουδείς από την κυβέρνηση δεν τον έχει επικρίνει μέχρι στιγμής. Και γιατί να το κάνει;
Όλη αυτή η αναταραχή την κυβέρνηση βολεύει και την διευκολύνει να περάσει όλα αυτά που της ζητά η τρόϊκα. Απλά πράγματα...
 

Περί της διδασκαλίας των αρχαίων ελληνικών

Άλλη μια άσκεπτη πρόταση, άλλη μια επίδειξη ψευτοπροοδευτισμού από τα έδρανα της αριστεράς και μάλιστα από εκείνα της λογικής και μετριοπαθούς ΔΗΜΑΡ: η κ. Ρεπούση, εγχώρια εκπρόσωπος μιας παρωχημένης σχολής ιστορικών, προτείνει την κατάργηση των αρχαίων ελληνικών στο σχολείο. Η στάση αυτή είναι από τη μία πλευρά δήθεν προκλητική (του τύπου épater le bourgeois) κι από την άλλη λαϊκιστική εφόσον γονείς, μαθητές και μέρος των καθηγητών επιζητούν την ελάφρυνση από τα μαθητικά βάρη.
Πρόκειται για μια τακτική που εφάρμοσε το ΠΑΣΟΚ από τις πρώτες ημέρες της ανόδου του στην κυβέρνηση: «διευκόλυνση» του σχολείου, απαλλαγή από τα δυσνόητα μαθήματα καθώς κι από οτιδήποτε συνδεόταν –κακώς- με συντηρητισμό, ελιτισμό, εθνικισμό και προγονολατρία. Ήδη, μετά τα γεγονότα του Μαΐου 1968, οι ανθρωπιστικές επιστήμες σε όλον τον κόσμο υπέστησαν μεγάλη ήττα ακριβώς μέσα από τον υποτιθέμενο θρίαμβό τους: η γνώση εκλαϊκεύτηκε, το επίπεδο των σπουδών έπεσε ώστε να αντιστοιχεί στην κοινωνική ισοπέδωση. Το κύρος των διδασκόντων κατέρρευσε και το μάθημα έγινε «διάλογος» χωρίς ωστόσο να μπορεί, εκ των πραγμάτων, να γίνει διάλογος ανάμεσα σε κάποιον που «ξέρει» και σε κάποιον που «δεν ξέρει». Κάτι ανάλογο συνέβη στην Ελλάδα μετά το 1974 και, κυρίως, μετά το 1981. Από την αυταρχική εκπαίδευση περάσαμε, άνετα, εύθυμα και με τη συνηθισμένη μας επιπολαιότητα, στη μηδενική εκπαίδευση.
Πιθανότατα η διδασκαλία των αρχαίων ελληνικών, των λατινικών και της ιστορίας να απαιτούν μεταρρύθμιση όπως απαιτεί μεταρρύθμιση ολόκληρο το ελληνικό σχολείο, το οποίο, εξάλλου, υπολειτουργεί. Ωστόσο, η μεταρρύθμιση δεν ισοδυναμεί με την εξασθένιση του περιεχομένου· ισοδυναμεί με τον εκσυγχρονισμό των μεθόδων διδασκαλίας και του πνεύματος που διέπει αυτή τη διδασκαλία. Θέλω να πω: πολλά παιδιά δυσκολεύονται στα μαθηματικά – μήπως πρέπει να καταργήσουμε και τα μαθηματικά; Πολλά παιδιά, ακριβώς διότι οι ενήλικες δεν παίζουν σωστά τον ρόλο τους, πιστεύουν ότι τα μαθηματικά «δεν χρειάζονται» ακριβώς όπως πιστεύουν ότι τα αρχαία ελληνικά και τα λατινικά είναι «νεκρές γλώσσες». Πρόκειται για ζήτημα φιλοσοφίας της εκπαίδευσης στο οποίο πρέπει να ενσωματώνεται μια διαδικασία πειθούς: τα σχολικά μαθήματα δεν χρησιμεύουν ούτε ως αυτά καθεαυτά, ούτε ως ύλη και μέσον για τις πανελλήνιες εξετάσεις – χρησιμεύουν για να μαθαίνουμε πώς να σκεφτόμαστε, πώς να οργανώνουμε τη σκέψη και τον λόγο. Τα σχολικά μαθήματα απευθύνονται σε ανθρώπους  εν εξελίξει μέσα σ’ έναν μεταβαλλόμενο κόσμο.
Η ελληνική παιδεία έχει αποτύχει οικτρά διότι έχει δημιουργήσει παράλογους πολίτες, πολίτες που δεν έχουν μάθει να σκέφτονται και να χειρίζονται τη μητρική τους γλώσσα. Οι προτάσεις για περαιτέρω εκχυδαϊσμό του σχολείου θα καταλήξουν σε βαθύτερη αμάθεια και παραλογισμό. Τα αρχαία ελληνικά δεν διδάσκονται για να μιλάμε μεταξύ μας: διδάσκονται ως σύστημα σημειωτικής και ως ιστορικό προϊόν μοναδικό στον κόσμο. Όσο για τα λατινικά, είναι, μεταξύ άλλων, η πολύτιμη βάση για να μάθει κανείς μια σειρά γλώσσες ανοίγοντας περισσότερα παράθυρα στον πολιτισμό. Εξάλλου, είναι μια υπέροχη περιπέτεια στις λέξεις και στις γλωσσικές συγκρίσεις. Μόνο ένα στείρο πνεύμα δεν το κατανοεί αυτό.    
Επιπλέον, στην Ελλάδα διατηρείται η εξίσου παρωχημένη προκατάληψη και εχθρότητα ανάμεσα στις ανθρωπιστικές και τις θετικές επιστήμες, μια διαίρεση φαντασιακή: εξαιτίας της πλημμελούς μας παιδείας, δεν μπορούμε να κατανοήσουμε τη διεπιστημονικότητα της γνώσης, καθώς τη συμπληρωματικότητά της. Στη χώρα μας, οι λεγόμενοι άνθρωποι των θετικών επιστημών περιφρονούν τους λεγόμενους «φιλολογίζοντες», οι οποίοι, με τη σειρά τους, αδυνατούν να σκεφτούν «θετικά» - εξαιρέσεις υπάρχουν, η γενική κατάσταση όμως αντιστοιχεί στα δεδομένα του 19ου αιώνα.
Η διδασκαλία των αρχαίων ελληνικών και των λατινικών μπορεί να γίνει ελκυστική όπως ελκυστικά είναι, από τη φύση τους, τα αρχαία ελληνικά και τα λατινικά. Ομοίως, μπορεί να γίνει ελκυστική η διδασκαλία των μαθηματικών, της φυσικής και της χημείας. Στο σχολείο χρειάζονται βασικά μαθήματα, όχι «δευτερεύοντα» που προσφέρουν απλές γνώσεις χωρίς σύστημα συλλογισμού: κυρίως, χρειάζονται τα μαθήματα εκείνα που συμβάλλουν στη δημιουργία ελλόγων όντων. Προς το παρόν, το ελληνικό σχολείο, παρά τις προσπάθειες ορισμένων διδασκόντων, τείνει στη δημιουργία αντιγράφων είτε ενός γελοίου πατρογονόπληκτου κατεστημένου (με επικίνδυνη ροπή προς δήθεν ελληνοπρεπείς συμμορίες), είτε ενός αριστερού κατεστημένου που απαξιώνει τη λεγόμενη «αστική γνώση» παραβλέποντας ολόκληρη την επιστήμη της εκπαίδευσης. Πριν από το 1974, η αριστερά υποστήριζε τη μάθηση και τον πολιτισμό, σήμερα υποστηρίζει τον αναλφαβητισμό, τις υπεραπλουστευμένες ιδέες του λούμπεν προλεταριάτου.
Έχουμε μακρά παράδοση σ’ αυτή την ανόητη διελκυστίνδα μεταξύ εθνικιστών και δήθεν «διεθνιστικής» αριστεράς, με γλαφυρό και σταθερό παράδειγμα την ίδια τη γλώσσα και το γλωσσικό ζήτημα, στο οποίο, κατά τη γνώμη μου, αμφότερες οι πλευρές είχαν και έχουν άδικο. Το διακύβευμα δεν θα έπρεπε να είναι η πολιτική αντιπαράθεση μέσω του σχολείου αλλά η αποτελεσματική αντιμετώπιση της διανοητικής ευκολίας που προωθείται ως αξία και η οποία δεν δημιουργεί πολίτες - δημιουργεί μέλη ενός όχλου.

protagon.gr

Ο Καναδάς δίνει την σωστή λύση για την λαθρομετανάστευση..Δείτε τι απάντηση έδωσε ο Υπουργός Άμυνας του Καναδά σε υπερευαίσθητη πολίτη...

Μια πολύ ενδιαφέρουσα λύση για τους έλληνες πολίτες που ενδιαφέρονται σφόδρα για τα δικαιώματα των λαθρομεταναστών έρχεται από τον Υπουργό Άμυνας του Καναδά.
 
Στην Ελλάδα μπορούμε τάχιστα να την ενσωματώσουμε σε νόμο για να λυθεί αφενός το πρόβλημα διαμονής των λαθροεποίκων σε άσχημα κτίρια στο κέντρο της Αθήνας και αφετέρου οι αριστεροί συμπολίτες μας να μπορέσουν να πραγματώσουν στην πράξη τα ιδανικά για τα οποία αγωνίζονται.
National Defence Headquarters
M Gen George R. Pearkes Bldg., 15 NT
101 Colonel By Drive
Ottawa, ON K1A 0K2
Canada
Αγαπητή ενδιαφερόμενη συμπολίτισσα,
Σας ευχαριστούμε για την πρόσφατη επιστολή σας, στην οποία εκφράζετε την έντονη ανησυχία σας για την αντιμετώπιση των τρομοκρατών Ταλιμπάν της Αλ Κάιντα που συλλαμβάνονται από τις Καναδικές δυνάμεις, και στη συνέχεια παραδίδονται στην Κυβέρνηση του Αφγανιστάν και σήμερα κρατούνται από Αφγανούς υπαλλήλους στις εγκαταστάσεις του Εθνικού Σωφρονιστικού Συστήματος του Αφγανιστάν. Η Διοίκηση μας λαμβάνει σοβαρά υπόψιν αυτά τα θέματα και οι απόψεις σας έχουν ακουστεί δυνατά και ξεκάθαρα εδώ στην Οττάβα.
Θα ικανοποιηθείτε όταν πληροφορηθείτε, ότι χάρη στις ανησυχίες πολιτών, όπως εσείς, δημιουργήσαμε ένα νέο τμήμα, εδώ στο Υπουργείο Εθνικής Άμυνας, το οποίο ονομάζεται πρόγραμμα «Προοδευτικών Αποδεχόμενων την Ευθύνη για Δολοφόνους», ή ΠΑΕΔ για συντομία.
Σύμφωνα με τις κατευθυντήριες γραμμές του νέου αυτού προγράμματος, έχουμε αποφασίσει να μεταφέρουμε έναν τρομοκράτη και να τον θέσουμε υπό την προσωπική σας φροντίδα. Ο προσωπικός σας κρατούμενος έχει επιλεγεί και έχει προγραμματιστεί για μεταφορά, υπό την συνοδεία βαριά οπλισμένου φρουρού στην κατοικία σας στο Τορόντο την ερχόμενη Δευτέρα.
Ο Ali Mohammed Ahmed bin Mahmud (μπορείτε απλά να τον φωνάζετε Ahmed) πρέπει να τύχει φροντίδας, σύμφωνα με τις προδιαγραφές που απαιτείτε στην προσωπική σας επιστολή διαμαρτυρίας!
Είναι πιθανόν να χρειαστεί να προσλάβετε κάποιους βοηθούς επιβλέποντες.
Εμείς θα διενεργούμε εβδομαδιαίες επιθεωρήσεις ώστε να εξασφαλιστεί ότι τα πρότυπα φροντίδας σας για τον Ahmed είναι ανάλογα με αυτά που τόσο έντονα συνιστάτε στην επιστολή σας. Αν και ο Ahmed είναι αντικοινωνική προσωπικότητα και εξαιρετικά βίαιος, ελπίζουμε ότι η ευαισθησία σας σε αυτό που περιγράφεται ως “πρόβλημα συμπεριφοράς” θα τον βοηθήσει να ξεπεράσει αυτά τα ελαττώματα του χαρακτήρα του. Ίσως έχετε δίκιο στην περιγραφή των προβλημάτων αυτών ως “απλές πολιτιστικές διαφορές”.
Αντιλαμβανόμαστε ότι σχεδιάζετε να του προσφέρετε συμβουλευτικές υπηρεσίες και εκπαίδευση στο σπίτι. Ο τρομοκράτης που υιοθετήσατε είναι εξαιρετικά ικανός στην μάχη σώμα με σώμα και μπορεί να αφαιρέσει μια ανθρώπινη ζωή με τόσο απλά αντικείμενα όπως ένα μολύβι ή ένας νυχοκόπτης. Σας συμβουλεύουμε να μην του ζητήσετε να επιδείξει αυτές τις δεξιότητες στην επόμενη συνεδρίαση της ομάδας σας γιόγκα. Παρακαλείστε να ενημερώσετε τυχόν Εβραίους φίλους, γείτονες ή συγγενείς για τον φιλοξενούμενό σας, εφόσον θα μπορούσε να ταραχθεί ή ακόμα και να καταστεί βίαιος.
Αλλά είμαστε σίγουροι ότι μπορείτε να τον κατανοήσετε. Είναι επίσης ειδικός στο να κατασκευάζει μια ευρεία ποικιλία εκρηκτικών μηχανισμών από κοινά προϊόντα οικιακής χρήσης, οπότε μπορείτε, αν θέλετε, να διατηρήσετε τα στοιχεία αυτά κλειδωμένα, εκτός αν (κατά τη γνώμη σας) αυτό μπορεί να προσβάλει την προσωπικότητά του.
Ο Ahmed δεν θα επιθυμούσε πολλά πάρε-δώσε με εσάς ή τις κόρες σας (εκτός από τη σεξουαλική εκμετάλλευση) από τη στιγμή που βλέπει τις γυναίκες ως υπανθρώπους, μορφή ιδιοκτησίας που ως εκ τούτου δεν έχουν δικαιώματα, συμπεριλαμβανομένης της άρνησης στις σεξουαλικές του απαιτήσεις. Πρόκειται για ένα ιδιαίτερα ευαίσθητο θέμα για τον ίδιο και έχει το χαρακτηριστικό γνώρισμα να δείχνει βίαιες τάσεις γύρω από τις γυναίκες που αποτυγχάνουν να συμμορφωθούν με το νέο ενδυματολογικό κώδικα που θα “συστήσει” ως πιο κατάλληλη ενδυμασία.
Είμαστε βέβαιοι ότι με αυτή την συγκυρία και με την πάροδο του χρόνου θα απολαύσετε την ανωνυμία που προσφέρει η μπούρκα. Απλά θυμηθείτε ότι όλα είναι μέρος της «κουλτούρας του σεβασμού των θρησκευτικών του πεποιθήσεων», όπως περιγράφεται στην επιστολή σας.
Εκτιμούμε πραγματικά όταν οι πολίτες μας ενημερώνουν με τον κατάλληλο τρόπο για να κάνουμε τη δουλειά μας και να παρέχουμε φροντίδα για τους συνανθρώπους μας.
Παρακαλούμε να προσέχετε τον Ahmed και να θυμάστε ότι θα σας παρακολουθούμε.
Καλή τύχη και ο Θεός να σας ευλογεί.
Φιλικά,
Gordon O’Connor,
Υπουργός Εθνικής Άμυνας
www.eglimatikotita.gr

Η κοινωνία φτάνει στα όριά της

 Σε ένα χωριό στον Έβρο, κατά τη διάρκεια του αγιασμού για τη νέα σχολική χρονιά, ο παπάς και ο αντιδήμαρχος … πλακώθηκαν μπροστά στα έκπληκτα μάτια του κόσμου. Η αιτία ήταν επουσιώδης. Κάποιες εργασίες που έπρεπε να γίνουν σε οίκημα.
 Τρέχα γύρευε.
Στο Βόλο, δύο αδέρφια, μάγκες της περιοχής και ληστές όπως αποδείχθηκε, πυροβόλησαν εν ψυχρώ έναν 37χρονο μποντιμπιλντερά για την αγορά ενός συμπληρώματος διατροφής.
Στο Λασίθι, τρία παιδάκια 18-21 ετών περίμεναν 77χρονο να το ληστέψουν και στην κυριολεξία τον σκότωσαν στο ξύλο.
Είναι τρία από τα εκατοντάδες περιστατικά που συμβαίνουν κάθε μέρα στην Ελλάδα. Είναι από αυτά που λέμε «επεισόδια δι’ ασήμαντον αφορμήν» τα οποία δείχνουν ότι η κοινωνία βρίσκεται στα όριά της. Όχι, ότι και στο παρελθόν δεν είχαμε τέτοια περιστατικά, όμως, το κακό έχει παραγίνει. Το βλέπεις στους δρόμους, ο τρόπος που οδηγούν οι άνθρωποι, που βρίζονται για μια προσπέραση, για μια στραβοτιμονιά. Το ακούς στα γήπεδα που βρίζονται και σκοτώνονται ακόμη και οπαδοί μεταξύ τους.
Το καταλαβαίνεις και μέσα στην ίδια την οικογένεια. Αδέρφια ή παντρεμένοι πλακώνονται για το παραμικρό. Μια χώρα σε διαρκή ένταση η οποία σχετίζεται άμεσα με την οικονομική κρίση και τις συνέπειές της. Και ίσως ο διχασμός και η ανθρωποφαγία που προκαλεί η κρίση να είναι πολύ χειρότερη από τη φτώχεια.
Ένας διαρκής εμφύλιος πόλεμος απειλεί να τινάξει στον αέρα την κοινωνική συνοχή της χώρας, κι αυτό αν συμβεί τότε θα ωχριούν οι θυσίες που όλοι έχουμε κάνει τα τελευταία πέντε χρόνια.
Αυτή η διχαστική λογική έχει περάσει σε όλο το φάσμα της πολιτικής και κοινωνικής ζωής του τόπου. Οι Χρυσαυγίτες (εκ φύσεως τραμπούκοι) πλακώνονται με τους Κνίτες για μερικές αφίσες και απειλούν να αφαιρέσουν ζωές. Είναι θέμα χρόνου να βρεθεί κανένας Χρυσαυγίτης, ή Κνίτης  με σπασμένο κεφάλι.
Οι δημόσιοι υπάλληλοι πλακώνονται με τους ιδιωτικούς γιατί οι πρώτοι χάνουν τα προνόμια που οι δεύτεροι ούτε στα πιο τρελά όνειρά τους δεν είχαν δει. Κόπηκε η άδεια χρήσης υπολογιστή (συνήθως κλειστού ή χαλασμένου) μάθαμε, τι κρίμα γιατί στον ιδιωτικό τομέα αυτά δεν υπήρχαν ούτε στις πιο χρυσές μέρες της Ελλάδας.
Η Ρεπούση κάνει αυτό που ξέρει καλά. Χρησιμοποιεί λέξεις όπως αρχαία ελληνικά, θρησκεία, «συνωστισμός» προκειμένου να προκαλέσει. Και όλοι πέφτουμε στο τρυπάκι. Αντί να κάτσουμε να σκεφτούμε πώς διδάσκονται στα σχολεία τα αρχαία και τα θρησκευτικά ασχολούμαστε με τη Ρεπούση και πολύ της είναι. Και ξαφνικά ξεσπά νέος εμφύλιος αρχαιολατρών και «προοδευτικών» ή πιστών και άθεων. Εκεί φτάσαμε.
Για να μη μιλήσουμε για τις εμφυλιοπολεμικού τύπου πολιτικές αναλύσεις που ξεφύτρωσαν από το πουθενά. Γράμμος, Βίτσι, Μελιγαλάς, Πηγάδα, ταγματασφαλίτες, κομουνιστοσυμμορίτες και τόσες άλλες… όμορφες λέξεις που κατέστρεψαν την Ελλάδα, έχουν γίνει της μόδας από ανθρώπους που το μόνο που θέλουν είναι να διχάσουν, να πολώσουν, να οδηγήσουν σε συγκρούσεις.
Που θα πάει αυτή η κατάσταση το έχουμε καταλάβει. Η Ελλάδα βρίσκεται στην πιο κρίσιμη καμπή της σύγχρονης ιστορίας της κι εμείς πλακωνόμαστε για το παραμικρό. Αντί όλος ο λαός να είναι μια γροθιά για να βγει από την κρίση, ο καθένας έχει πιάσει το δικό του μετερίζι, έχει φτιάξει την «τρύπα» του, έχει χωθεί μέσα και βγαίνει μόνο όταν είναι να πλακώσει κανέναν.
Είναι αυτό πατρίδα. Είναι αυτό κοινός αγώνας για να πάει μπροστά η χώρα;
Δυστυχώς τα πράγματα δεν εξελίσσονται καλά για την Ελλάδα. Την ώρα που ασχολούμαστε με τα μνημόνια και τα ελλείμματα ένα σαράκι κατατρώει την ελληνική κοινωνία. Το σαράκι του διχασμού που τόσες καταστροφές έφερε.
Το μεγαλύτερο στοίχημα του πολιτικού συστήματος είναι να φέρει ομόνοια στην κοινωνία, αλλιώς να είστε σίγουροι ότι θα έρθει μια πολύ μεγαλύτερη καταστροφή από αυτή που έφερε ο… Πολ Τόμσεν.
Διαφορές πάντα θα υπάρχουν. Πολιτικές, ιδεολογικές, θρησκευτικές, κοινωνικές. Αν όμως δε βρούμε τη δύναμη όλοι, ο καθένας με τον τρόπο του να κάνει στην άκρη τις όποιες αντιθέσεις και να δουλέψει για τον κοινό σκοπό της σωτηρίας της χώρας, τότε θα ζήσουμε πολύ άγριες καταστάσεις.
Όσο εμείς θα ασχολούμαστε αποκλειστικά με τους Τσίπρηδες, τις Ρεπούσηδες, τους Κασιδιάρηδες ή με κυβερνητικούς και μη, ή όποιους άλλους ακραίους, η χώρα θα χάνει το τρένο. Θέλουμε πράγματι κάτι τέτοιο;

Ωρα να πούμε και μερικά «όχι» Κύριε Σαμαρά...

Ο κορμός της παράταξης είναι λαϊκός, πατριωτικός και φιλελεύθερος. Στην Ελλάδα δεν έχουμε λόρδους, βαρόνους και φεουδαρχικές οικογένειες πάππου προς πάππου. Ούτε μια ντουζίνα. Αυτοί που σήμερα καμώνονται την «αριστοκρατία» είναι συνήθως απόγονοι δοσίλογων, μαυραγοριτών, σαπρόφυτα του δημοσίου και του κοινοτικού ταμείου, των δημόσιων έργων και προμηθειών, με προγόνους που πιθανότατα ήταν κατσικοκλέφτες ή εκφυλισμένοι απόγονοι άξιων Ελλήνων και δημιουργών.
 
Η πραγματική αριστοκρατία είναι ο κόσμος της εργασίας. Και αυτή, η αληθινή αριστοκρατία, οι άνθρωποι που αποτελούν το έθνος και τις Ενοπλες Δυνάμεις του, συνήθως υποεκπροσωπούνται. Οι στρεβλώσεις της κομματικής γραφειοκρατίας, τα σόγια και τα στεγανά, μαζί με τη δυσώδη επιρροή των ΜΜΕ, πού και πού επιτρέπουν στους αληθινά άξιους να περάσουν στην πρώτη γραμμή.
 
Αυτοί οι πολλοί, το αληθινό έθνος που ταυτίζεται με την παράταξη, δεν είναι δεδομένοι. Δεν είναι πρόβατα που, ό,τι και αν κάνουμε, θα ακολουθούν ο ένας πίσω από τον άλλο με τη μούρη χωμένη στην ουρά του μπροστινού τους. Συγχωρούν, έχουν «κομματικό πατριωτισμό», όμως όλα έχουν τα όριά τους.
 
Ο ρόλος του κόμματος και της ηγεσίας, γενικά μιλώντας, δεν είναι να καθυποτάσσουν τους πολλούς, αλλά να τους πείθουν. Κι αυτό πλέον μπορεί να γίνει μόνο με πράξεις. Δεν μπορείς να πας πολλές φορές στο ταμείο με την επιταγή της ελπίδας ακάλυπτη από πράξεις. Πράξεις με άμεσα και ορατά αποτελέσματα σε δύο επίπεδα: Στο επίπεδο της καθημερινότητας, της ποιότητας ζωής, και στο επίπεδο της διαχείρισης των συμβόλων, με ιδεολογικό περιεχόμενο, που να συγκινεί το αξιακό σύστημα που έχουν μέσα τους οι λαϊκοί, πατριώτες και φιλελεύθεροι Ελληνες. Αυτή είναι η πλειοψηφία. Οποιος την εκφράσει με αξιοπιστία και παράδειγμα ηγεσίας, αυτός θα ηγηθεί πάλι της χώρας.
 
Ο μέσος Ελληνας, όπως δείχνουν όλες οι μετρήσεις, εξακολουθεί σε συντριπτικό ποσοστό να θεωρεί την ευρωπαϊκή οικογένεια και το ευρώ ασφαλέστερο και πιο επιθυμητό περιβάλλον, σε σχέση με τη βουτιά στο άγνωστο, που είτε επιδιώκουν είτε θα μας οδηγήσουν σε αυτή όσοι τυχοδιώκτες ή αιθεροβάμονες θέλουν να παίξουν τη χώρα στα ζάρια.
 
Ο Ελληνας, με μια κουβέντα, θέλει -ακόμη τουλάχιστον- να παραμείνει στο ευρώ, έστω και με αιματηρές θυσίες, αρκεί αυτές να πιάνουν τόπο και να έχουν έναν ορίζοντα τέλους.
Ομως η ανάγκη διαχείρισης της οικονομικής κρίσης και αποτροπής των όποιων κινδύνων εκτιμήθηκαν ως υπαρκτοί οδήγησαν σε τρία πράγματα: Στον ιδρυματικό εγκλωβισμό στη διαχείριση και μόνο αυτή, στην επικίνδυνη και αποδομητική ταύτιση με τα γραφειοκρατικά απομεινάρια του ΠΑΣΟΚ και στην παραμέληση του ιδεολογικού αγώνα και χαρακτήρα της παράταξης. Αυτά, σε συνδυασμό με τις καταιγιστικές κοινωνικές συνέπειες λόγω της ανεργίας, των μισθολογικών περικοπών και της βαριάς ύφεσης, οδηγούν μεγάλο αριθμό ψηφοφόρων σε επιλογές οργής ή απλώς στην τιμωρητική αδιαφορία.
 
Οι διπλές περικοπές στα στελέχη των Ενόπλων Δυνάμεων, όταν είχαμε υποσχεθεί ότι δεν θα τους πειράξουμε, και τα μεγάλα προβλήματα στην Εθνική Αμυνα λόγω έλλειψης πόρων έπληξαν τον σκληρό πυρήνα της παράταξης.
 
Εναν χρόνο τώρα και ακόμη, φαίνεται, δεν βρέθηκε το μελάνι για να συμπληρωθεί το κατάπτυστα καθαιρεθέν «Εθνικής» στο υπουργείο Παιδείας.
 
Ο νέος νόμος περί αλλοδαπών, εναρμονισμένος με το εθνικό συμφέρον, που θα αντικαταστήσει το έκτρωμα Ραγκούση -πρωτοφανή κράχτη για τους δουλέμπορους και τους λαθραίους πελάτες τους-, ακόμη δεν έχει γίνει νόμος του κράτους λόγω της αντίδρασης του ΠΑΣΟΚ. Υπερασπίζεται το κακό που έγινε με ευθύνη του στον τόπο με ένα ακόμη μεγαλύτερο, αρνούμενο τη θεραπεία του.
 
Ολα αυτά και πολλά άλλα ήταν αποτέλεσμα των αμείλικτων μαθηματικών, των συσχετισμών που αποτύπωσε τον Ιούνιο του 2012 στη Βουλή των Ελλήνων η λαϊκή ψήφος.
 
Και αν τα γράφω αυτά, είναι γιατί πρώτο χρέος μου στον αρχηγό που ελεύθερα επέλεξα και στην παράταξη που ανήκω είναι η αλήθεια. Τα επισημαίνω, επίσης, διότι τις απαιτήσεις μου τις έχω από την ηγεσία της παράταξης, που είναι ο φορέας του ιστορικού πατριωτικού καθήκοντος της σωτηρίας της πατρίδας.
 
Δεν περιμένω εθνική πολιτική από τον υποκριτή τυχοδιώκτη με το... Burberry, τον άθεο που φιλάει την αγιαστούρα, αυτόν που δεν πιστεύει σε τίποτα. Ρηξικέλευθες τομές, ανάπτυξη, επανελλήνιση της Παιδείας, σκληρή υπερήφανη εξωτερική πολιτική περιμένω από τη λαϊκή, πατριωτική και φιλελεύθερη παράταξη, όχι από ψευτοδιεθνιστές των Εξαρχείων και της «Τσίπρας και Κολλητοί Α.Ε.».
 
Ακόμη υπάρχει πολιτικός χρόνος, τον οποίο όμως θα πρέπει να τον διανύσουμε κυρίως λέγοντας πλέον μερικά σταθερά ΟΧΙ.
 
Η συνταγή σκοτώνει. Πρέπει να την αλλάξουμε, δείχνοντας στους Ελληνες ότι οι θυσίες τους έπιασαν τόπο, όσο άνισες και αν ήταν, αφού ήρθε το έρμο το πλεόνασμα. Ο δράκος «δεν έχουμε για μισθούς και συντάξεις» πέθανε πια. Ετσι δεν μας λέει ο κ. Στουρνάρας;
 
Φαήλος Μ. Κρανιδιώτης

Dimokratianews.gr

Του Χρήστου Γιανναρά, Tο ψέμα δεν γεννάει κοινωνική δυναμική

Του Χρήστου Γιανναρά

Η κυβέρνηση, αν και σε ρόλο σκιώδους διαχείρισης των κοινών, διαφημίζει «επιτυχίες» και βεβαιώνει ότι «αισιοδοξεί». H αντιπολίτευση και τα συνδικαλιστικά της ενεργούμενα την κατηγορούν ότι ψεύδεται, ότι είναι ανίκανη να πετύχει ανάσχεση της επιτεινόμενης καταστροφής.

Tι ακριβώς προβάλλει ως αιτιολογία της «αισιοδοξίας» της η κυβέρνηση; Eνα νούμερο – τον αριθμητικό προσδιορισμό «πρωτογενούς πλεονάσματος». Tο μαγικό νούμερο θα της επιτρέψει να «ξαναβγεί στις αγορές»: στην επαιτεία καινούργιων δανείων από τις διεθνείς σπείρες των τοκογλύφων. Mας καλεί η κυβέρνηση να πανηγυρίσουμε (περίπου), όχι για επιτυχίες τολμημάτων «επιθετικής» αναπτυξιακής πολιτικής, όχι για πολιτική ριζοσπαστικών θεσμικών μεταρρυθμίσεων με στόχο την απελευθέρωση του δημιουργικού δυναμικού της χώρας – τίποτε από αυτά. Mας καλεί να «αισιοδοξήσουμε» επειδή, παραμένοντας δεσμώτες των δουλοκτητικής πρακτικής «μνημονίων», θα συγκατατεθούν οι τοκογλύφοι να συνεχίσουν να μας δανείζουν, δηλαδή να μας έχουν υποχείρια.

H αντιπολίτευση και τα κνωδαλώδη συνδικαλιστικά της ενεργούμενα ποια κριτική αντιτάσσουν, ποια πολιτική εισηγούνται; Oύτε τεκμηριωμένη κριτική ούτε κοινοτόμες προτάσεις προσφέρουν στον πολίτη. Tο μόνο για το οποίο κόπτονται, είναι να μην θιγεί το πελατειακό - κομματικό κράτος, το παραμάγαζο των αντιπάλων τους (του πράσινου και του γαλάζιου ΠAΣOK) στο οποίο η τάχα και «Aριστερά» πουλάει «προστασία». Eχουμε μεν χρεοκοπήσει, ζούμε με δανεικά, έχει αφανιστεί, με άγριες περικοπές, το κοινωνικό κράτος (δείχτης πολιτισμικού επιπέδου και γράδο ποιότητας της ζωής). Aλλά την αντιπολίτευση το πρώτο που την ενδιαφέρει είναι να μην απολυθεί κανένας από τους κομματικά διορισμένους, κανένας από τις στρατιές των αργόμισθων, των τεκμηριωμένα ανίκανων, των φυγόπονων, των φαύλων. H «Aριστερά» παλεύει για την «ισότητα» που εμπέδωσε το πρασινογάλαζο ΠAΣOK – την ισότητα που δεν διανοείται αξιολόγηση, έλεγχο ποιότητας, εκτίμηση ικανοτήτων και προσφοράς: την ισότητα του κολχόζ.

Kαι από πού θα πληρώνεται όλο αυτό το πλήθος των κομματικά διορισμένων, ή των καταφερτζήδων που συνταξιοδοτήθηκαν στα σαράντα πέντε και στα πενήντα τους; Oι ρήτορες της αντιπολίτευσης λένε: να πάρει το κράτος τα χρήματα από τους πλούσιους, για να αποφύγει τις απολύσεις υπαλλήλων. Γι’ αυτή την «προοδευτική» λογική που καταξιώνει το πελατειακό κράτος και τον πρασινογάλαζο αμοραλισμό σαν υπέρτατη πολιτική «αξία», ο πλούτος είναι βδέλυγμα όταν τον αποκτάς με τις ικανότητες και τη δουλειά σου, ενώ συνιστά αυτονόητο «δικαίωμα» όταν σφετερίζεσαι κοινωνικό χρήμα αμειβόμενος για την κομματική σου εκπόρνευση.

Iσως ποτέ άλλοτε στη νεώτερη ιστορία η εγχώρια πολιτική πραγματικότητα δεν είχε εμφανίσει τόσο απροκάλυπτη αναίδεια, τόσο προκλητική αδιαφορία για την τήρηση έστω των προσχημάτων: Συγκυβερνούν οι δυο αδιάλλακτοι, υποτίθεται, επί σαράντα χρόνια ριζικά ασυμβίβαστοι, μαχητικοί στις διαφορές τους, πολιτικοί αντίπαλοι. Συντεχνίες που δίχασαν τον λαό, συνειδητά, μεθοδικά, εγκληματικά – ώς και τα καφενεία στα χωριά τα μοίρασαν σε «πράσινα» και «γαλάζια». Aλληλοκατηγορήθηκαν με πάθος και μένος, αλλά είχαν πολύ έγκαιρα συναντηθεί στον ένα κοινό στόχο: την καταλήστευση του κρατικού κορβανά, των ευρωπαϊκών «πακέτων» και των εξωφρενικής παράνοιας δανείων. Oργίασαν συντονισμένα σε σκανδαλώδεις παροχές, έφτιαξαν τα δικά του το κάθε κόμμα «τζάκια» προνομιούχων λυμεώνων του κοινωνικού χρήματος, ανήγαγαν τη «διαπλοκή», τη διαφθορά, τον αδίστακτο αμοραλισμό σε στοιχεία ταυτότητας του ελλαδικού πολιτικού συστήματος. H δίκη Tσοχατζόπουλου μόνο αμυδρές απηχήσεις αποκάλυψε αυτών των συλλογικών εγκλημάτων.

Ποτέ άλλοτε στην ιστορία του ελλαδικού κρατιδίου δεν εισέρρευσαν σε αυτό τέτοιοι πακτωλοί χαρισμένου ή δάνειου χρήματος, και ποτέ άλλοτε τόσοι πολλοί δεν καταλήστεψαν σε τέτοια έκταση δημόσιο χρήμα. Eίμαστε η χώρα με το υψηλότερο ποσοστό πανάκριβων αυτοκινήτων, ιδιωτικών σκαφών, πολυτελών εξοχικών κατοικιών, τζίρου στις καφετέριες και στα νυχτερινά κέντρα. Kαι αυτό το χρήμα δεν είναι προϊόν δημιουργικού μόχθου, επιχειρηματικού ταλέντου και ρίσκου, δημιουργικής οξύνοιας και φαντασίας. Eίναι χρήμα κυρίως κομματικό, χρήμα κλεμμένο από τη νοσοκομειακή περίθαλψη του φτωχού και αδύναμου, από την υποδομή σε σχολειά, σε λιμάνια, σε δρόμους, αεροδρόμια, πρωτοποριακές βιομηχανίες και βιοτεχνίες, εξειδικευμένες καλλιέργειες, που θα μπορούσαμε να έχουμε και δεν έχουμε. Xρήμα κομματικό, κλεμμένο από την κοινωνία, και κυκλοφορεί ακόμα αδιάντροπα μέσα στην κατεστραμμένη χώρα – δεν διανοείται να το θίξει η συγκυβέρνηση των πρωταίτιων ενόχων.

Aκουσε ποτέ κανείς την «Aριστερά» να μιλάει γι’ αυτό το κομματικό χρήμα, το κλεμμένο από το κοινωνικό κράτος για χάρη του πελατειακού κράτους, δηλαδή της ψηφοθηρίας των εξουσιαστών; Aκουσε ποτέ κανείς την «Aριστερά» να διαμαρτύρεται για την αναξιοκρατία στον δημόσιο τομέα, για την εξωφρενική μισθολογική ανισότητα ανάμεσα σε κάποιους «ευγενείς» οργανισμούς του Δημοσίου και στην «πλεμπάγια» των κυρίως κοινωνικών λειτουργών; Aριστερά στο ελλαδικό κράτος δεν σημαίνει κοινωνιοκεντρικές προτεραιότητες, διεκδίκηση ποιότητας της ζωής, σχέσεις κοινωνίας της ζωής, αξιοκρατία, καταξίωση της αριστείας, θεσμική αντίσταση στον ατομοκεντρισμό, στην απανθρωπία να επιβιώνει ο ισχυρότερος – τίποτε από αυτά. Aριστερά στον τόπο μας σήμερα σημαίνει υπεράσπιση οργανωμένων συμφερόντων επιλεκτική, εντελώς καιροσκοπική.

Ψηλαφούμε και τον ορισμό της παρακμής (δηλαδή του στεγανού αδιεξόδου): Nα κυβερνιέται μια χώρα με το ψέμα, να αντιπολιτεύεται το ψέμα ένα άλλο, πιο πρόστυχο ψέμα, και οι κοινωνικές ομάδες οι εξ ορισμού ηγετικές να έχουν εξαγοραστεί, να πρακτορεύουν το ψέμα και να το υπηρετούν αυτοκτονικά ή να βυθίζονται στην αβουλία και στην παραίτηση, επίσης αυτοκτονικά. Tο ΠAME (το όποιο σε κάθε κοινωνία και εποχή ΠAME) αναλαμβάνει να εξουδετερώνει το ενδεχόμενο μαζικής λαϊκής εξέγερσης, απελπισμένης.

Tο κριτήριο για να ξεχωρίσουμε το παρακμιακό ψέμα από τη ρεαλιστική ελπίδα, θα είναι (αν ποτέ υπάρξει) ένας πολιτικός λόγος που θα στοχεύσει στην ανάκαμψη της οικονομίας, εξαγγέλλοντας θεσμικές μεταρρυθμίσεις κοινωνικές. Για παράδειγμα: Nα αποκτήσει η χώρα τα καλύτερα κλασικά λύκεια της Eυρώπης. Yψηλού, με διεθνή κριτήρια, επιπέδου σχολές θεωρητικών μαθηματικών, αρχαιοελληνικής γλώσσας και γραμματείας. Nα καταστεί το πρώτο διεθνώς κέντρο αρχαιολογικών - ανασκαφικών προγραμμάτων. Kαι πάμπολες ανάλογες μηδενικού (πρόσθετου) κόστους στοχεύσεις αριστείας.

Aν δεν προσβλέψει στην αριστεία η Eλλάδα, δεν θα αποτινάξει την παντοδαπή κακομοιριά.
kathimerini.gr

Η Alvarez & Marsal έβγαλε νέο τραπεζικό σκάνδαλο στην Κύπρο. Η Blackrock στο Ελλάντα, έθαψε τα σκάνδαλα παρέα με Προβόπουλο – Στουρνάρα.

Eκθεση – κόλαφο που θα έπρεπε να είχε στείλει πολύ κόσμο φυλακή και στην Ελλάδα. Δείτε την στη μόνιμη θέση, αριστερά.
Από 10 εκατομμύρια Ευρώ έλαβαν τρεις Κύπριοι και δύο Ρώσοι ως μίζες για την αγορά της Ρωσικής Τράπεζας Uniastrum από την τράπεζα Κύπρου το 2008. Οι ποινικοί ανακριτές της αστυνομίας, που διερευνούν τα εγκλήματα που διαπράχθηκαν στην οικονομία της Κύπρου, εντόπισαν τη διαδρομή της μίζας των 50 συνολικά εκατομμυρίων που εμβάστηκαν σε πέντε εταιρείες, στον φορολογικό παράδεισο Belize island στην Καρα’ι’βική.
Σιγά σιγά αρχίζει να ξετυλίγεται το κουβάρι για τή διαδρομή που ακολούθησαν οι μίζες από την εξαγορά της Ρωσικής τράπεζας Uniastrum από την τράπεζα Κύπρου το 2008. Οπως αποκαλύπτει σήμερα η εφημερίδα Πολίτης, οι ποινικοί ανακριτές της αστυνομίας που
διερευνούν τα οικονομικά εγκλήματα που έχουν διαπραχθεί, φαίνεται ότι εντοπισαν τη διαδρομή των 50 εκατομμυρίων που αποτελούσαν μίζες και κατέληξαν στις τσέπες τριών Κυπρίων και δύο Ρώσων.
Συγκεκριμένα, πρόκειται για πέντε εταιρείες οι οποίες ενεγράφησαν από Κυπριακό δικηγορικό γραφείο το 2008, στον φορολογικό παράδεισο Belize island στην Καρα’ι’βική και ανήκουν στους τρείς Κύπριους και δύο Ρώσους οι οποίοι φαίνεται να έβαλαν στις τσέπες τους από 10 εκατομμύρια Ευρώ. Σύμφωνα με τις ίδιες πληροφορίες που επικαλείται η εφημερίδα το ΔΣ της της Τράπεζας Κύπρου έλαβε το 2008 το πράσινο φως από την Κεντρική Τράπεζα της Κύπρου και την Κεντρική τράπεζα της Ρωσίας για την εξαγορά του 80% της Uniastrum έναντι συνολικού ποσού 447 εκατομμυρίων Ευρώ. Σε αυτό το ποσό συμπεριλαμβανόταν και ένα ποσό 50 εκατομμυρίων που προοριζόταν για τη διεύρυνση του μετοχικού κεφαλαίου. Με βάση την έρευνα της Alvarez and Marshal ζητήθηκε από τους Ρώσους διευθυντές της Uniastrum να δώσουν στοιχεία για τα € 50 εκ που προοριζόταν για τη διεύρυνση του μετοχικού κεφαλαίου της Ρωσικής τράπεζας.
ΑΠΟ €10 ΕΚ. ΕΚΑΣΤΟΣ
Οι Ρώσοι διευθυντές αρνήθηκαν να δώσουν πρόσβαση στους λογαριασμούς. Τα συγκεκριμένα χρήματα, € 50 εκ, αφού πρώτα πήγαν στη Μόσχα, αργότερα κατέληξαν στη νήσο Belize, στην Καρα’ι’βική, όπου και εμβάσθηκαν στους τραπεζικούς λογαριασμούς πέντε εταιρειών σε ισάριθμες δόσεις των € 10 εκ.
Μετά τη ανίχνευση της διαδρομής που ακολούθησαν οι μίζες το έργο των ποινικών ανακριτών γίνεται ακόμη πιό εύκολο, διότι το μόνο που απομένει είναι η διασταύρωση των ονομάτων για την ολοκλήρωση της διερεύνησης και η παράθεση των ονομάτων των εταιριών και των φυσικών προσώπων στα οποία ανήκουν οι εταιρείες και οι αριθμοί λογαριασμών. Σύμφωνα με πληροφορίες από αξιόπιστες ανακριτικές πηγές, μέσα στις επόμενες δύο με τρεις βδομάδες αναμένεται την Κύπρο πολυμελής αντιπροσωπεία νομικών από τη Ρουμανία κάτι σαν την αντίστοιχη ΜΟΚΑΣ της Κύπρου οι οποίοι θα καταθέσουν στοιχεία και θα ενημερώσουν για την αγοραπωλησία της Μπάνκα Τρανσυλβάνια από την Τράπεζα Κύπρου. Να υπενθυμίσουμε ότι και σ’ αυτή την αγοραπωλησία φαίνεται ότι υπήρξαν αδιαφανείς διαδικασίες. Σύμφωνα με το πόρισμα της Alvarez και Marsal η Τράπεζα Κύπρου το 2009 απέκτησε ποσοστού 9,7% στην Banca Transilvania επενδύοντας ποσό ύψους 58 εκατ ευρώ. Η επιχείρηση μάλιστα απόκτησης ποσοστού στην Banca Transilvania είχε λάβει την επωνυμία “Βεατρίκη”.
Η επένδυση αυτή, της τράπεζας Κύπρου σύμφωνα με την Alvarez & Marsal έγινε παρά τη συμβουλή που έλαβε η τράπεζα από ξένο οίκο ότι η προσπάθεια απόκτησης του ποσοστού της Banca Transilvania δεν ήταν συμβατή με τους όρους του ρυθμιστικού πλαισίου που υπάρχει στη Ρουμανία.http://www.sigmalive.com/news/local/65146#sthash.wGgalBvD.dpuf