Κυπριακό μπαρούτι… Μήπως άρχισε να μυρίζει;

Ένα πράγμα φόβιζε τους Τούρκους κατακτητές το 74… Η μυρωδιά του ΚΥΠΡΙΑΚΟΥ ΜΠΑΡΟΥΤΙΟΥ.

Η καλή μέρα από το πρωί φαίνεται.

Έτσι μαζί με τα πρώτα συγχαρητήρια του κ. Ομπάμα και της ΕΕ για το νέο ¨ Κυπριακό προξενειό ¨ της  11. 02. 2014 πήραμε και τις ευχές της Ρωσίας.

«Είναι απαραίτητο να διασφαλιστούν ευνοϊκές εξωτερικές συνθήκες για τις συνομιλίες, οι οποίες, κατά την πεποίθησή μας, πρέπει να είναι ελεύθερες από οποιαδήποτε έξωθεν πίεση και απόπειρες επιβολής χρονοδιαγραμμάτων ή συνταγών διευθέτησης», αναφέρεται στην ανακοίνωση της υπηρεσίας Τύπου του ρωσικού ΥΠΕΞ, το οποίο δηλώνει έτοιμο να συνεργαστεί προς αυτό το σκοπό «με τους εταίρους στο ΣΑ του ΟΗΕ και άλλες ενδιαφερόμενες πλευρές:

Τόσες ευχές μόνο μέσα σε ένα 24ωρο!!

Λίγες μέρες πριν στις  20. 01.2014 το γνωστό κάθαρμα, Matthew Bryza (Μια ιστορία με σεξ, γάμους, θανάτους και αγωγούς)  πρώην πρεσβευτής των ΗΠΑ στο Αζερμπαϊτζάν με συμμετοχή  στο διοικητικό συμβούλιο της Turcas Energy Group AS, η οποία στηρίζει έναν αγωγό φυσικού αερίου Ισραήλ-Τουρκία  σε άρθρο του στο http://www.bloomberg.com/ αναλύει τι προτίθεται  κάνει  το Ισραήλ σε σχέση με την μεταφορά και εξαγωγή των ποσοτήτων του φυσικού αερίου από την περιοχή Λεβιάθαν της Μεσογειακής Λεκάνης.

Αφου αναλύει όλες τις εναλλακτικές διαδρομές μέσω αγωγών και τερματικών σταθμών προς την Ερυθρά Θάλασσα μέσω Ιορδανίας , αλλά και προς την Αίγυπτο  αναδεικνύει τον βαθμό  επικινδυνότητας αυτών των λύσεων λόγω των γνωστών προβλημάτων των περιοχών αυτών.

Επίσης θεωρεί ότι η κατασκευή εγκαταστάσεων υγροποίησης του φυσικού αερίου στο έδαφος του Ισραήλ ενέχει μεγαλύτερους κινδύνους ως αναφορά θέματα ασφαλείας και περιβάλλοντος .

Τελικά επικεντρώνεται σε δυο λύσεις.

Α. Στην μεταφορά του φ.α στο τερματικό σταθμό υγροποίησης που θα κατασκευασθεί στο Βασιλικό Κύπρου σαν λύση επείγουσας προτεραιότητας. Όμως αφήνει ανοικτό το ενδεχόμενο των δυσκολιών ως αναφορά το κόστος κατασκευής , λειτουργίας και απόσβεσης  των εγκαταστάσεων σε σχέση με τις ποσότητες φ.α που μπορεί να δεχθεί αλλά και την μελλοντική διαμόρφωση  της τιμής του φ.α.

Β. Στην μεταφορά του φ.α από το πεδίον του Λεβιάθαν μέσω υποθαλάσσιου αγωγού που θα διασχίζει την Κυπριακή υφαλοκρηπίδα και θα καταλήγει στην Τουρκία.

ΚΑΙ ΕΔΩ ΕΙΝΑΙ ΤΟ ΨΑΧΝΟ..

Αναρωτιέται για να γίνει αυτό εφικτό πρέπει να λύθουν τα από 40 ετίας προβλήματα της Κυπριακής Δημοκρατίας με την Τουρκία αφ ενός μεν και αφετέρου να αναθερμανθούν  οι  παγωμένες σχέσεις Ισραήλ- Τουρκίας και σε αυτό πρέπει να συμβάλλουν ΗΠΑ και ΕΕ.

Ο πρώην πρέσβυς και νύν dealer για το πρώτο είχε καλή πληροφόρηση όπως φάνηκε από το κοινό ανακοινωθέν για το δεύτερο όμως  μάλλον είχε αδύναμες πληροφορίες.

Γιατί  ο γεωπολιτικός παίκτης που λέγεται κράτος του Ισραήλ ένα 24ωρο μετά το κοινό ανακοινωθέν έκανε μία κίνηση ματ και έφερε στους γείτονες κρύο ιδρώτα αλλάζοντας τα γεωπολιτικά δεδομένα στην περιοχή ως αναφορά  την μεταφορά και εξαγωγή του φ.α

ΟΧΙ που θα καθόταν να ¨παρακαλάει¨ τον Σουλτάνο η να περιμένει πότε θα λυθεί το Κυπριακό;

Τι έκανε λοιπόν;

Η τεχνολογία CNG (Compressed Natural Gas – Συμπιεσμένο Φυσικό Αέριο) είναι ανταγωνιστική της τεχνολογίας LNG (Liquified Natural Gas – Υγροποιημέμο Φυσικό Αέριο).

Σύμφωνα με χθεσινή ανάρτηση στην ισραηλινή ιστοσελίδα ενεργειακών θεμάτων GLOBES, οι εταίροι του ενεργειακού κοιτάσματος Ταμάρ, από το οποίο ήδη από τον περασμένο Μάρτιο γίνεται άντληση φυσικού αερίου, συζητούν την πώληση φυσικού αερίου αξίας 15 εκατ. δολαρίων προς τις αγορές, μεταξύ άλλων, της Κύπρου, της Ελλάδας και της Τουρκίας, μέσω της εταιρείας Edeltech, με χρήση της τεχνολογίας CNG.

Για το Ισραήλ, τα πλεονεκτήματα της συγκεκριμένης τεχνολογίας είναι προφανή: δεν απαιτείται αγωγός για τη μεταφορά του φυσικού αερίου ούτε σταθμός υγροποίησης, εξέλιξη που επηρεάζει άμεσα τους ενεργειακούς σχεδιασμούς Αθήνας και Λευκωσίας.

Η Eλληνική πλευρά παρακολουθεί με ενδιαφέρον τις εξελίξεις, τις εδώ και μερικούς μήνες διαπραγματεύσεις των εταιρειών που εκμεταλλεύονται το κοίτασμα Ταμάρ προς την κατεύθυνση του CNG και κυβερνητικά στελέχη κάνουν λόγο για παράγοντα που μπορεί να αλλάξει τους όρους του παιχνιδιού στην ευρύτερη περιοχή, με το σχέδιο για διασύνδεση Ισραήλ – Κύπρου – Ελλάδας μέσω αγωγού, που επιθυμεί η Αθήνα, να μπαίνει στο περιθώριο. Οσον αφορά την Κύπρο, που προσβλέπει στα κοιτάσματα του Ταμάρ για την κάλυψη των ενεργειακών αναγκών της μέχρι να αρχίσει η άντληση φυσικού αερίου από το κοίτασμα «Αφροδίτη», έχει επίσης επενδύσει στην προσέλκυση ισραηλινού φυσικού αερίου στον σταθμό υγροποίησης που προγραμματίζει να κατασκευάσει στο Βασιλικό, έργο του οποίου τη βιωσιμότητα πολλοί αμφισβητούν στην περίπτωση που θα πρέπει να βασίζεται μόνο στο Kυπριακό φυσικό αέριο.

Από την πλευρά του Ισραήλ έχει καταστεί σαφές εδώ και καιρό ότι προτιμά μια λύση αξιοποίησης των ενεργειακών κοιτασμάτων του που θα του επιτρέπει αυτονομία.

H αξιοποίηση της τεχνολογίας CNG δίνει ακόμα καλύτερα οικονομικά αποτελέσματα, δεδομένο που εξηγεί τη στροφή προς τα εκεί. Οσον αφορά τους αγωγούς, το βασικό τους μειονέκτημα είναι η εξάρτηση, σ’ ένα βαθμό, της χώρας παραγωγής από τις χώρες διέλευσης και ο περιορισμός στον αριθμό των τελικών αγοραστών, που συνδέεται με την προσβασιμότητά τους στους αγωγούς αυτούς. Η μεταφορά του CNG με δεξαμενόπλοια δίνει μεγαλύτερη ευχέρεια στην αναζήτηση αγοραστών και περιορίζει την ανάγκη δέσμευσης σε μακροχρόνια συμβόλαια με λίγους πελάτες.Πηγή: kathimerini.gr http://www.polispost.com/Πέμπτη, 13 Φεβρουαρίου.

Πίσω όμως από αυτές τις κινήσεις τι διαφαίνεται;

Ότι κάποιοι προεξοφλούν την γεωπολιτική αστάθεια που θα υπάρχει στην ευρύτερη αυτή περιοχή της Μεσογείου και δεν θα ήθελαν να διακινδυνεύσουν τον υποθαλάσσιο πλούτο τους.

Τελικά ποιοί αγωγοί και πράσινα άλογα ανάπτυξης;

Και μάλιστα τώρα που ακριβώς μετά την έκδοση του κοινού ανακοινωθέντος για την Κύπρο οι Κούρδοι  προχώρησαν σε δηλώσεις για την δημιουργία ανεξάρτητου κουρδικού κράτους  μέσω  του αρχηγού του φιλοκουρδικού κόμματος της Τουρκίας, BDP, (Κόμμα Δημοκρατίας και Ειρήνης), Σελαχατιν Ντεμιρτάς.

Τα αιώνια παζάρια των Τούρκων  κάποια στιγμή  τελειώνουν και τα αδιέξοδα που έφτιαξαν  για άλλους λαούς θα τους γίνουν θηλειά στο λαιμό.

Τότε με αυτούς μπορείς να διαπραγματευθείς;

Τα γεωπολιτικά δρώμενα από ώρα σε ώρα αλλάζουν άρδην.

Άραγε οι Έλληνες και οι Κύπριοι ηγέτες τα λαμβάνουν υπ όψη τους;

Ένα πράγμα φόβιζε τους Τούρκους κατακτητές το 74…

Η μυρωδιά του ΚΥΠΡΙΑΚΟΥ ΜΠΑΡΟΥΤΙΟΥ.

Δρ. Κωνσταντίνου Βαρδάκα

ΥΠΟΣΤΗΡΙZΕΙ ΤΟ ΕΓΚΛΗΜΑ, ΟΠΩΣ ΚΑΙ ΕΠΙ ΤΑΣΣΟΥ ΠΑΠΑΔΟΠΟΥΛΟΥ - Υπέρ του νέου "σχεδίου Ανάν" για το Κυπριακό ο ΓΑΠ

Ο Γιώργος Παπανδρέου, όπως το 2004, έτσι και σήμερα στηρίζει το «σχέδιο Ανάν» που μετατρέπει την Κυπριακή Δημοκρατία από κράτος σε κοινότητα ανοίγοντας την πόρτα στην Τουρκία να ασκεί στον έλεγχο και να κάνει «κτήμα» της τους υδρογονάνθρακες της Κυπριακής ΑΟΖ.

Ως πρόεδρος της Σοσιαλιστικής Διεθνούς εξέφρασε τη στήριξή του στην προσπάθεια για την επίλυση του Κυπριακού, που καταβάλλουν ο πρόεδρος της Κυπριακής Δημοκρατίας, Νίκος Αναστασιάδης και ο Τουρκοκύπριος ηγέτης Ντερβίς Έρογλου.

Σε δήλωσή του, ο πρώην πρωθυπουργός αναφέρει ότι η συμφωνία των δύο ανδρών αποτελεί μια ισχυρή βάση διαλόγου, που μπορεί να οδηγήσει σε μια λειτουργική και βιώσιμη λύση του προβλήματος το συντομότερο δυνατό.

Επισημαίνει, δε, ότι δημιουργεί τις προϋποθέσεις εκείνες, ώστε να τεθεί ένα τέλος στο απαράδεκτο διχοτομικό «status quo».

Ο κ. Παπανδρέου σημειώνει ότι η Σοσιαλιστική Διεθνής και ο ίδιος προσωπικά στηρίζει όλες τις προσπάθειες για την οικοδόμηση μιας ενωμένης ευρωπαϊκής Κύπρου.

«Ένα διζωνικό - δικοινοτικό κράτος, μέλος της Ευρωπαϊκής Ένωσης, με μία κυριαρχία, μία διεθνή προσωπικότητα και μία ιθαγένεια. Η επιτυχία θα εξαρτηθεί από την αποτελεσματική αξιοποίηση του μεγάλου διεθνούς ενδιαφέροντος για λύση του Κυπριακού και την οικοδόμηση της αναγκαίας εμπιστοσύνης μεταξύ των δύο κοινοτήτων» υπογραμμίζει ο πρώην πρωθυπουργός.

Επιπλέον, σχολιάζει ότι η Σοσιαλιστική Διεθνής στηρίζει κάθε πρωτοβουλία για Μέτρα Οικοδόμησης Εμπιστοσύνης, τα οποία θα λειτουργήσουν ενισχυτικά προς τη διαπραγματευτική διαδικασία και τονίζει ότι, στο πλαίσιο αυτό, η πρόταση για την ανοικοδόμηση της Αμμοχώστου είναι μια ευκαιρία.

Δεν υπάρχει αμφιβολία ότι η λύση του Κυπριακού θα συμβάλει καθοριστικά στη δημιουργία των αναγκαίων προϋποθέσεων για περιφερειακή συνεργασία, ιδιαίτερα στο τρίγωνο Ελλάδα - Κύπρος - Τουρκία, το οποίο μπορεί να γίνει τρίγωνο ειρήνης και ανάπτυξης, συνεχίζει ο κ. Παπανδρέου.

Και καταλήγει: «Ο φυσικός πλούτος στην Ανατολική Μεσόγειο προσφέρει μια μεγάλη ευκαιρία, η οποία δεν πρέπει να επιτρέψουμε να χαθεί. Εν τέλει, η λύση του Κυπριακού δεν θα αφήσει νικητές και ηττημένους. Θα αφήσει μόνο νικητές».

Τμήμα ειδήσεων defencenet.gr

Ποιός φταίει για την ανεργία; Μα ποιός άλλος; Ο Καραμανλής! Το ομολογούν πλέον και οι βουλευτές της ΝΔ, όπως ο κ. Κώστας Σκρέκας.

Μία άλλη, φαντασμαγορική διάσταση για την εξαθλίωση της Ελληνικής κοινωνίας έδωσε πριν από λίγο ο βουλευτής της ΝΔ, ναι της ΝΔ, κύριος Κώστας Σκρέκας στο Star. Μόλις ο παρουσιαστής πέρασε εμβόλιμα την ανακοίνωση για τα εφιαλτικά ποσοστά ανεργίας που έχουν εκτιναχθεί από την εφαρμογή του μνημονίου και έπειτα, ο βουλευτής έδωσε μία άλλη εξήγηση:

“Μα δεν φταίει η τελευταία τριετία για την ανεργία… φταίνε οι πολιτικές των τελευταιων 15 χρόνων”!!!

Μεγαλειώδες! Ειδικά όταν επί κυβέρνησης Καραμανλή η ανεργία μειωνόταν παρά την παγκόσμια κρίση…

Στο άγχος τους να φυγαδεύσουν την συμμορία του Παπανδρέου, συνεχίζουν το τροπάρι που έλεγαν οι Πασόκοι όταν ψήφιζαν το μνημόνιο… ότι έφταιγε ο Καραμανλής!

Βάσει ποιάς νοητικής διεργασίας κατέληξε σε αυτό το συμπέρασμα ο κύριος Σκρέκας, αδυνατούμε να απαντήσουμε. Ειδικά όταν τα επίσημα στοιχεία για την ανεργία τα τελευταία χρόνια, τολμούν να αμφισβητούν την ρηξικέλευθη ανάλυση του.

Συμπερασμα. Μην περιμένετε εξεταστική για το μνημόνιο. Κύριε Σκρέκα τολμήστε να προτείνετε νέα εξεταστική για το …Βατοπαίδι. Έτσι για να δικαιωθεί και ο λαϊκός ήρωας Κοντομηνάς που το αποκάλυψε.

ΤΑ ΔΙΑΓΓΕΛΜΑΤΑ ΤΟΥΣ ΤΑ ΛΕΝΕ ΟΛΑ (VID) Ο Εθνάρχης Τάσσος Παπαδόπουλος και ο μοιραίος του Κυπριακού Νίκος Αναστασιάδης

Ο Κύπριος Πρόεδρος Νίκος Αναστασιάδης, όπως προέκυψε και από το διάγγελμα του χθες, διαγράφει την εισβολή και την παράνομη κατοχή της Κύπρου από τα Τουρκικά στρατεύματα και προχωρά στην υιοθέτηση ενός σχεδίου, νέου «σχεδίου Ανάν» το οποίο ικανοποιεί πλήρως όλες τις απαιτήσεις των Τουρκοκυπρίων και μετατρέπει την Κυπριακή Δημοκρατία σε «κοινότητα». Αυτό που σε καμία περίπτωση δεν ήθελε ο Εθνάρχης Τάσσος Παπαδόπουλος και με ένα μεγάλο «ΟΧΙ» απέρριψε το σχέδιο Αναν.

Από την αντιπαραβολή των διαγγελμάτων ξεχωρίζει ο ηγέτης Τάσσος Παπαδόπουλος που ενήργησε με καθαρά εθνική συνείδηση και στις 7 Απριλίου του 2004 με ένα ιστορικό διάγγελμα είπε «ΟΧΙ» σε αυτούς που ήθελαν να επιβάλλουν μία λύση κομμένη και ραμμένη στα μέτρα της Τουρκίας, καταδικάζοντας τον Κυπριακό λαό.

Δέκα χρόνια μετά, ο υποστηρικτής του τότε «σχεδίου Ανάν» Ν. Αναστασιάδης γίνεται ο άνθρωπος που από τη θέση του Προέδρου της Κυπριακής Δημοκρατίας προωθεί ένα σχέδιο χειρότερο από αυτό που απέρριψε ο Τάσσος Παπαδόπουλος χωρίς δεύτερη σκέψη. Ένα σχέδιο που επιβλήθηκε από τις ΗΠΑ και για το οποίο ήδη πανηγυρίζουν οι Τούρκοι και οι Τουρκοκύπριοι.

Πανηγυρίζουν οι Τουρκοκύπριοι γιατί μπαίνουν στην Ευρωπαική Ένωση με τη μία και οι Τούρκοι γιατί άμεσα θα προχωρήσουν στην «τουρκοποίηση» του νησιού μέσω των επίκων και των τουρκικών στρατευμάτων που παραμένουν στο νησί, ενώ την ίδια στιγμή υποχρεώνεται σε διάλυση η Εθνική Φρουρά.

Με την αποδοχή του σχεδίου που προωθείται, οι Τουρκοκύπριοι αποκτούν ίσα δικαιώματα με τους Ελληνοκύπριους στα ενεργειακά κοιτάσματα της Κυπριακής ΑΟΖ και αποτελούν «προέκταση» της Άγκυρας που θέλει να βάλει «πόδι» στα πετρέλαια και το φυσικό αέριο της Κύπρου.

Μέσα από την αντιπαραβολή των δύο διαγγελμάτων φαίνεται πώς ο Τάσσος Παπαδόπουλος είχε ενημερώσει πλήρως τον Κυπριακό λαό, ήταν ξεκάθαρος για το τι σημαίνει «σχέδιο Ανάν», ενώ ο Νίκος Αναστασιάδης είναι προφανές πώς επιχειρεί να παραπλανήσει και να περάσει τη γραμμή που άλλοι θέλουν.

Διαβάστε αποσπάσματα από το διάγγελμα του αείμνηστου Τάσσου Παπαδόπουλου:

«Διαγράφεται η εισβολή και η κατοχή. Οι κάτοχοι της Τουρκοκυπριακής υπηκοότητας, γίνονται αποδεκτοί ως νόμιμοι πολίτες της Ευρωπαϊκής Ένωσης. Οι Τουρκοκύπριοι εξασφαλίζουν ισότιμη συμμετοχή στη διοίκηση του νέου Ομοσπονδιακού Κράτους, με το καθεστώς των ισότιμων «συμπροέδρων» και ισότιμη και ισάριθμη συμμετοχή των εκπροσώπων του Τουρκοκυπριακού συνιστώντος Κράτους, στο Συμβούλιο, στην Επιτροπή και σε όλες τις ειδικές Επιτροπές και Όργανα της Ευρωπαϊκής Ένωσης».

«Όσα προσδοκεί να αποκτήσει η Ελληνοκυπριακή κοινότητα, έστω και από μια κακή και οδυνηρή λύση, παραπέμπονται χωρίς εγγυήσεις στο μέλλον και εξαρτώνται από την καλή πίστη της Τουρκίας να εκπληρώσει τις υποχρεώσεις που αναλαμβάνει. Υπόκεινται ακόμη, στην προϋπόθεση ότι όλα θα λειτουργήσουν ομαλά. Με λίγα λόγια «αγοράζουμε ελπίδα», με μόνο αντάλλαγμα και διασφάλιση την καλή θέληση της Τουρκικής πλευράς να τηρήσει τη συμφωνία».

«Η επιστροφή των κατεχόμενων δικών μας εδαφών, θα γίνει σε περίοδο μεταξύ τρεισήμισι μηνών και τρεισήμισι χρόνων, από την υπογραφή της λύσης, χωρίς καμία εγγύηση ότι αυτό θα εφαρμοστεί. Η πρότασή μας όπως υπαχθούν τα εδάφη αυτά υπό τον έλεγχο της Ειρηνευτικής Δύναμης και όχι του τουρκικού στρατού, έχει απορριφθεί».

«Το κόστος των αποζημιώσεων θα κληθούν να καταβάλουν στο μεγαλύτερο του μέρος, οι Ελληνοκύπριοι. Εγείρονται σοβαρά ερωτήματα αν το Ομοσπονδιακό Κράτος που θα εγγυηθεί το ένα τρίτο των αποζημιώσεων, θα έχει το τεκμήριο έγκυρου εγγυητή για να μην σημειωθεί πτώση στην αξία των Ομολόγων, όπως έγινε με το Χρηματιστήριο. Το ίδιο ισχύει και για τον Οργανισμό δανειοδότησης με υποθήκη για απόκτηση των περιουσιών Ελληνοκυπρίων που δεν θα επιστραφούν από Τουρκοκύπριους».

«Με το τελικό Σχέδιο Ανάν δεν ικανοποιήθηκαν οι Κύπριοι αλλά ικανοποιήθηκε απόλυτα η επιδίωξη της Τουρκίας να ελέγχει και να κηδεμονεύει την Κύπρο. Παραμένουν στην ουσία όλοι οι έποικοι, ενώ μετά από 19 χρόνια, εμφανής είναι η πιθανότητα της κατάργησης της παρέκκλισης του 5% Ελλήνων και Τούρκων υπηκόων που θα μπορούν να εγκατασταθούν στην Κύπρο, με ορατό τον κίνδυνο για νόμιμο μαζικό εποικισμό της Κύπρου από την Τουρκία. Διότι η συνέχιση της διασφάλισης του 5%, μετά τα 19 χρόνια, θα εξαρτάται από την έγκριση νόμου από το Προεδρικό Συμβούλιο, τη Βουλή και τη Γερουσία, όπου χρειάζεται και η συναίνεση των αντίστοιχων Τουρκοκυπριακών μελών αυτών των οργάνων».

«Η παραμονή έστω και μικρού αριθμού Τουρκικών στρατευμάτων μόνιμα στην Κύπρο, με διευρυμένα παρεμβατικά δικαιώματα στο Ελληνοκυπριακό κρατίδιο χωρίς εγγυητικούς μηχανισμούς, ενώ εμείς θα έχουμε διαλύσει την Εθνική Φρουρά, δημιουργεί συνθήκες ανασφάλειας για τους Ελληνοκυπρίους. Τόσο ο εποικισμός όσο και η συνεχής παρουσία τουρκικών στρατευμάτων στην Κύπρο, δεν εξυπηρετεί βέβαια ούτε τους Ελληνοκύπριους ούτε τους Τουρκοκύπριους, παρά μόνο την Τουρκία».

«Μέσα από προσεκτική μελέτη των οικονομικών πτυχών του Σχεδίου Ανάν, διαπιστώνουμε ότι είναι αμφίβολη η οικονομική βιωσιμότητά του. Η εφαρμογή των σχετικών προνοιών συνεπάγεται δυσβάστακτες οικονομικές επιπτώσεις για τους Ελληνοκύπριους, ενώ η όλη δομή του Σχεδίου θα οδηγήσει, αν όχι σε κατάρρευση της Κυπριακής οικονομίας, σίγουρα σε σοβαρή οικονομική κρίση και επιπτώσεις στο βιοτικό επίπεδο των Ελληνοκυπρίων που με τόσες θυσίες οικοδομήσαμε».

«Με άλλα λόγια, το Σχέδιο Ανάν δεν καταλύει την de facto διχοτόμηση, αλλά, αντίθετα τη νομιμοποιεί και την εμβαθύνει. Το ερώτημα, λοιπόν, δεν είναι αν θέλουμε τη λύση και επανένωση της πατρίδας μας. Διότι σε αυτό το ερώτημα, η καθολική απάντηση είναι «ναι». Το πραγματικό ερώτημα είναι εάν το Σχέδιο Ανάν επιφέρει την επανένωση ή αν διαιωνίζει τη διαίρεση και, μάλιστα, με τη συγκατάθεση και υπογραφή μας».

«Οι πιο σοβαρές ανησυχίες και προβληματισμοί μου για το Σχέδιο Ανάν, δεν εστιάζονται στους συμβιβασμούς που προτάθηκαν ή επιβλήθηκαν, που πολλοί κρίνουν ως άδικους για την πλευρά μας. Άλλωστε, εδώ και πολύ χρόνο, έχω πει ότι η οποιαδήποτε λύση που θα εξευρεθεί κάτω από τη σκιά και τα τετελεσμένα της εισβολής και της παρουσίας 35.000 Τουρκικού στρατού στην Κύπρο, δεν μπορούσε να είναι δίκαιη».

Και κατέληξε ο Τάσσος Παπαδόπουλος με την ιστορική φράση: «Παρέλαβα Κράτος διεθνώς αναγνωρισμένο. Δεν θα παραδώσω «Κοινότητα» χωρίς δικαίωμα λόγου διεθνώς και σε αναζήτηση κηδεμόνα. Και όλα αυτά έναντι κενών, παραπλανητικών, δήθεν, προσδοκιών. Έναντι της ανεδαφικής ψευδαίσθησης ότι η Τουρκία θα τηρήσει τις δεσμεύσεις της».

Σε αντίθεση με αυτά που είχε επισημάνει ο Τάσσος Παπαδόπουλος στους πολίτες της Κύπρου, ο κ. Αναστασιάδης έμεινε σε γενικότητας και έφτασε στο σημείο να πει πώς «η λύση που προωθείται δεν θα έχει νικητές και ηττημένους».

Σαφώς και θα έχει κύριε Αναστασιάδη. Οι Τούρκοι έχουν καταλάβει το μισό νησί και τώρα διαπραγματεύονται για τις προυποθέσεις «κατάληψης» και του υπόλοιπου νησιού. Μπορεί χωρίς όπλα, αλλά με άλλα μέσα, όπως η οικονομία.

Παραθέτουμε και ορισμένα σημεία του διαγγέλματος του κ. Αναστασιάδη, ο οποίος όμως δεν μπήκε στην ουσία των πραγμάτων:   

«Με στόχο την άρση των προβαλλομένων προσχημάτων, προχωρήσαμε στο διορισμό διαπραγματευτή της Ε/Κ κοινότητας, παρά τις ενστάσεις της άλλης πλευράς, και για πρώτη φορά από το 1974 έγινε κατορθωτό να εμπλέξουμε στις συνομιλίες και την Τουρκία».

«Επιπλέον, προκειμένου να επιτύχουμε μια λύση συμβατή με της ευρωπαϊκές αρχές και αξίες και το ευρωπαϊκό κεκτημένο, σε αλλεπάλληλες επαφές με τους προέδρους των τριών θεσμικών οργάνων της Ε.Ε. αλλά και τους ηγέτες ευρωπαϊκών κυβερνήσεων, έγινε τελικά κατορθωτό να αναβαθμιστεί ο ρόλος που θα διαδραματίσει η Ε.Ε. στον υπό έναρξη διάλογο».

«Διασφαλίζεται πως η συνιστώσες πολιτείες δεν έχουν την όποια κυριαρχία ή προϋπάρχον δικαίωμα ανεξάρτητου κράτους όπως κάποιοι ισχυρίζονται, αλλά την ιδιότητα που αποκτούν σαν συστατικά μέρη (συνιστώσες πολιτείες) της ομοσπονδίας, όπως καθορίζεται από το ομοσπονδιακό  Σύνταγμα. Αρκεί να αναφερθεί πως στο κοινό ανακοινωθέν ρητά προνοείται πως οι συνομιλίες διεξάγονται μεταξύ των δύο κοινοτήτων και όχι και όχι των όποιων κρατικών οντοτήτων».

«Η αναφορά στον αλληλοσεβασμό και στη διαφύλαξη της εθνικής, θρησκευτικής και πολιτιστικής ταυτότητας και ακεραιότητας του κάθε πολίτη του Ομόσπονδου Κράτους δεν αφορά μόνο την Τουρκοκυπριακή κοινότητα αλλά διασφαλίζει και την επιβίωση του κυπριακού Ελληνισμού. Ούτε και εκχωρεί όπως ισχυρίζονται κάποιοι κυριαρχικά δικαιώματα, αλλά απλώς διασφαλίζει τη συμφωνηθείσα πολιτική ισότητα».

«Πρόσθετα θα ήθελα  αναφέρω πως το ότι η κυριαρχία πηγάζει εξίσου από τους Ε/κ και τους Τ/κ και όχι από τις δύο κοινότητες όπως είχαμε αποδεχτεί στο παρελθόν θα πρέπει να θεωρείται επίτευγμα, αφού παραπέμπει στα συστατικά στοιχεία που αποτελούν τον κυπριακό λαό και όχι στις κοινότητες όπως αυτές αναγνωρίζονται και από το σύνταγμα του 1960. Ως εκ τούτου, καμιά κυριαρχία δεν εκχωρείται χωριστά σε πολίτες που αποτελούν το λαό ενός κράτους».

«Επιπλέον, είναι πασιφανές πως η αναφορά σε «εσωτερική ιθαγένεια» γίνεται για να προστατευθεί το δικαίωμα πολιτικής ισότητας των δύο συνιστωσών πολιτειών, λόγω του ότι η συμφωνία για λύση προβλέπει πως η μετεξέλιξη του σημερινού ενιαίου κράτους θα οδηγήσει σε μια δικοινοτική, διζωνική ομοσπονδία με πολιτική ισότητα των δύο συνιστωσών πολιτειών».

«Η άποψη πως η εσωτερική ιθαγένεια ενέχει τους κινδύνους νομιμοποίησης της εθνοκάθαρσης όχι μόνο δεν με βρίσκει σύμφωνο, αλλά αντιθέτως, κατά την άποψη μου συνηγορεί και ενισχύει τον αγώνα μας διασφάλιση του δικαιώματος επιστροφής και επανεγκατάστασης των προσφύγων μας, αφού η επανεγκατάσταση τους δεν θα προκαλεί κινδύνους για αλλοίωση του δικαιώματος πολιτικής ισότητας των δύο συνιστωσών πολιτειών. Είναι προφανές,, πως το δικαίωμα ψήφου για την Άνω βουλή ή τη Γερουσία με το οποίο διασφαλίζεται η πολιτική ισότητα θα ενασκείται όχι με βάση τον τόπο κατοικίας αλλά την ιδιότητα του πολίτη της κάθε μιας των συνιστωσών πολιτειών».

Από τις κινήσεις του κ. Αναστασιάδη, το διάγγελμα του, τα όσα έχουν ειπωθεί, τις δηλώσεις της βοηθού υπουργού Εξωτερικών των ΗΠΑ, τα πανηγύρια των Τούρκων δεν υπάρχει καμία αμφιβολία πώς στόχος είναι ο «ενταφιασμός» της Κυπριακής Δημοκρατίας.

Α, ρε Τάσσο Παπαδόπουλε. Εσύ άφησες Κράτος, αλλά άλλοι, δέκα μόλις χρόνια μετά πάνε να παραδώσουν Κοινότητα.

Τμήμα ειδήσεων defencenet.gr

ΟΛΟΚΛΗΡΗ Η ΑΠΟΡΡΗΤΗ ΕΠΙΣΤΟΛΗ ΤΗΣ EUROSTAT ΣΤΟΝ ΓΕΩΡΓΙΟΥ ΤΗΣ ΕΛΣΤΑΤ ΤΟ “ΒΡΩΜΙΚΟ” 2010!

Η ΣΥΜΜΟΡΙΑ ΤΟΥ ΜΝΗΜΟΝΙΟΥ ΜΕ ΑΠΟΡΡΗΤΟ ΕΓΓΡΑΦΟ ΛΙΓΟ ΜΕΤΑ ΤΟ ΜΝΗΜΟΝΙΟ ΖΗΤΗΣΕ “ΜΑΓΕΙΡΕΜΑ” ΤΟΥ ΧΡΕΟΥΣ!

Η EUROSTAT ΤΟ ΑΡΝΗΘΗΚΕ ΚΑΙ ΕΤΣΙ Η ΣΥΜΜΟΡΙΑ ΤΟΥ ΜΝΗΜΟΝΙΟΥ ΠΕΡΑΣΕ ΣΤΟ “ΣΧΕΔΙΟ Β”, ΤΗΝ ΤΕΧΝΗΤΗ ΔΙΟΓΚΩΣΗ ΤΟΥ ΕΛΛΕΙΜΜΑΤΟΣ.

ΛΙΓΕΣ ΗΜΕΡΕΣ ΜΕΤΑ ΤΗΝ ΨΗΦΙΣΗ ΤΟΥ ΜΝΗΜΟΝΙΟΥ ΕΣΤΑΛΗ Η ΕΠΙΜΑΧΗ ΕΠΙΣΤΟΛΗ ΑΠΟ ΤΗΝ ΚΥΒΕΡΝΗΣΗ ΠΑΠΑΝΔΡΕΟΥ!

Χρησιμοποίησαν ως πρόφαση τα Swaps του Σημίτη το 2001, που όμως γνώριζε πολύ καλά ο Παπακωνσταντίνου, αφού την επίμαχη περίοδο ήταν στενός σύμβουλος του!

Τον Ιούνιο του 2010, ο υπόδικος σήμερα Γεωργίου, μετέφερε απόρρητη επιστολή των Παπανδρέου – Παπακωνσταντίνου, με την οποία ζητούσαν “μαγείρεμα” του Ελληνικού χρέους για το 2005 και το 2008! Με εμφανή σκοπιμότητα να δικαιολογήσουν το δολοφονικό μνημόνιο ρίχνοντας την ευθύνη στην κυβέρνηση Καραμανλή!

Η Eurostat ΑΡΝΗΘΗΚΕ τις αιτιάσεις για το “μαγείρεμα”, όπως προκύπτει από την απάντηση που δημοσιεύουμε σήμερα.

Έτσι, η συμμορία του μνημονίου ενεργοποίησε το “σχέδιο Β”, που δεν ήταν άλλο από την διόγκωση του ελλείμματος, για την οποία σήμερα ο Γεωργίου αντιμετωπίζει κατηγορίες σε βαθμό κακουργήματος!

Είναι πλέον εθνική ανάγκη να δοθεί στην δημοσιότητα η επιστολή Παπακωνσταντίνου στην οποία αναφέρεται η Eurostat και να ενσωματωθεί στην δικογραφία για την ΕΛΣΤΑΤ. Αλλά βέβαια αυτό θα οδηγήσει απ’ ευθείας στην “μία και μόνη εξεταστική” που είχε υποσχεθεί η σημερινή κυβέρνηση.

Αναμένουμε λοιπόν τον κύριο Στουρνάρα, επίσης στενό συνεργάτη του Σημίτη, να δώσει την επιστολή στην δημοσιότητα. Έτσι για να δούμε ποιοί κατέστρεψαν την Ελλάδα και με ποιές μεθοδεύσεις.

Όχι σε νέο Σχέδιο Ανάν. του Φαήλου Κρανιδιώτη

Θα είναι εγκληματικά ανόητο, αν αντί με ψυχραιμία και σχέδιο να εκμεταλλευτούμε την συγκυρία, πείθοντας για την τετραμερή ταύτιση των συμφερόντων μας, να αποδεχθούμε την ολική τουρκοποίηση του νησιού.

Ήταν δυο εκπομπές, η μια στην ΥΕΝΕΔ κι η άλλη στο ΕΙΡΤ. «Η Κύπρος μας» και «Η Κύπρος κοντά μας». Ήταν η εποχή που το πρόγραμμα άρχιζε και τέλειωνε με τον Εθνικό Ύμνο και τον «τσομπανάκο», βλέπαμε «Μπονάντσα», «Λάσσυ» «Μάχη», τους «Σκληρούς του Γκάρρισον» κι η ωραιότερη γκόμενα ήταν η Μπέτυ Λιβανού. Διαμόρφωνα συνείδηση και ρουφούσα πληροφορίες σαν σφουγγάρι. Έβλεπα με μάτια ορθάνοιχτα μια άλλη Ελλάδα, με τραγουδιστή, αλλιώτικη προφορά.

Ήξερα την ιστορία του Αντώνη του τσαγκάρη από τη Λεμεσό, εθελοντή στον αγγλικό στρατό, «Πολεμήστε για την Ελλάδα», τους έλεγαν οι κοκκινόκωλοι. Αιχμάλωτος το 1941, πήδηξε από ένα γερμανικό τρένο μαζί με κάτι Νεοζηλανδούς και τους έκρυβε ο παππούς μου στο Μαυρομμάτι. Του ‘στειλε μετά την Απελευθέρωση και τιμητικό δίπλωμα η βασίλισσα. Της το ‘στειλε πίσω, όταν κρεμάσανε τον Καραολή και τον Δημητρίου. Έτσι, ήξερα από νήπιο, πως οι Κυπραίοι, αν και πράοι και μαλακοί άνθρωποι, σε όλους τους αγώνες διέσχιζαν την μεγάλη θάλασσα, κάνοντας ανάποδα το ταξίδι των πρώτων Αχαιών οικιστών, για να πολεμήσουν για τη Μάνα.

Διαβάστε το «Διήγησις του βίου μου» του Σάββα Τσερκετζή, που πάμπτωχος μετανάστης έφευγε κάθε φορά από την ξενιτειά για να πολεμήσει για την Ελλάδα σε τρεις πολέμους! Ήξερα λοιπόν, πως εκεί, στην άκρη της Μεσογείου, υπάρχει μια εστία, όπου η ελληνική φλόγα καίει άσβεστη πάνω από 3.000 χρόνια και συνεχώς δίνει αίμα σε όλους τους εθνικούς αγώνες.

Έτσι, δις εβδομαδιαίως μάθαινα για την Ιστορία, τα ήθη και την ζωή της Μικρής Ελλάδας του Νότου, για την ΕΟΚΑ, τον Διγενή και τους πιστούς μέχρι θανάτου αντάρτες του, που έπεφταν στην μάχη ή ανέβαιναν στην αγχόνη, αφού έγραφαν ποιήματα για την Ελλάδα.

Πέρασαν χρόνια και φοιτητής πια στάθηκα προσοχή μπροστά στα Φυλακισμένα Μνήματα. Πρώτος στην σειρά ο τάφος του καπετάν Ζήδρου, του Γρηγόρη Αυξεντίου. Την νύχτα της 10ης Ιουνίου 1955 στην Μονή Αχειροποιήτου, ο Παπάσταυρος Παπαγαθαγγέλου, ο πνευματικός της ΕΟΚΑ, πάντρεψε τον υπαρχηγό της ΕΟΚΑ με την αγαπημένη του, την Βασιλική Παναγή. Ο αρειμάνιος παπάς, πριν πεθάνει, είπε το 1996 σε συνέντευξη του στην «Αλήθεια»: «Ήταν [σ.σ.: ο Αυξεντίου] αρραβωνιασμένος δύο χρόνια. Βγήκε στο κλαρί και ήταν άγνωστο αν θα γυρίσει ζωντανός. Αυτός βγήκε στο βουνό αποφασισμένος να πεθάνει. Να πεθάνει ή να ακούσει το ''Ζήτω η Ένωση''.

Λοιπόν, όταν είχε επικηρυχθεί και βρισκόταν στην περιφέρεια του Καραβά-Λαπήθου, έγραψε στο Διγενή και ο Διγενής μού έγραψε να τον παντρέψω. […] Εκείνος ο γάμος είναι αξέχαστος. Εκείνη η σιωπή, διάβαζα τις ευχές μόνο με ένα κεράκι στην παρουσία 5-6 ατόμων. Τέλειωσε το μυστήριο και τον φίλησα λέγοντάς του: ''Γρηγόρη μου, να ζήσετε'' και αμέσως μου απαντά: ''Πάτερ, να μου ευχηθείς καλό βόλι''. Και εγώ, χαμογελαστός, του λέω: ''Ε, καλό βόλι και ζήτω η Ένωση''. Ήταν η τελευταία φορά που τον είδα ζωντανό…».

Η Κύπρος πάντα στένευε στις μασχάλες και την ελλαδική αριστερά και την δεξιά, γιατί γίνανε παράξενα πράγματα. Η αριστερά ένοιωθε αμηχανία κι εχθρότητα απέναντι σε έναν αγώνα που είχε στρατιωτικό ηγέτη τον αρχηγό της Χ και πολιτικό ηγέτη έναν παπά, με αγωνιστές στρατολογημένους ακόμη κι απ΄ τα κατηχητικά και του οποίου πρωτοπορία ήταν η κυπριακή…Δεξιά! Ο Φιντέλ δεν είχε τέτοια προβλήματα. Από τα πρώτα συγχαρητήρια τηλεγραφήματα το 1960 ήταν το δικό του κι όταν ο Γεώργιος Γρίβας – Διγενής πέθανε τον Ιανουάριο του 1974, μαζί με τα συλλυπητήρια όλων των φραξιών του IRA, η Κική Γρίβα έλαβε κι αυτά του Φιντέλ. Το δε βιβλίο του Διγενή «Αγών ΕΟΚΑ κι αναρτοπόλεμος», δεν διδασκόταν μόνο στο West Point αλλά και στα στελέχη του MIR στην Χιλή και σε πλήθος άλλων αντάρτικων οργανώσεων στην Λατινική Αμερική!

Μέρος δε της ελλαδικής Δεξιάς, δύσκολα μπορούσε να διαχειριστεί έναν ενωτικό αντιαποικιακό αγώνα, που στρεφόταν ενάντια σε έναν παραδοσιακό αλλά και μοιραίο σύμμαχο, τους Άγγλους, έχοντας την γνωστή μόνιμη ροπή στον συμβιβασμό και μια «σώφρονα» ενδοτικότητα, σε αντίθεση με το Κέντρο. Ο Γεώργιος Παπανδρέου πίστεψε στην Ένωση, έστειλε την Ελληνική Μεραρχία και τήρησε σθεναρή στάση στην συνάντηση με τον Τζόνσον αλλά επίσης αλήθεια είναι, πως ο Αλέξανδρος Παπάγος είναι αυτός που πρώτος έθεσε το Κυπριακό. Κι όταν ο Άγγλος υπουργός εξωτερικών τόλμησε να του στρέψει τα νώτα, δείχνοντας την δυσαρέσκεια του, του είπε αυστηρά: «Είμαι ο πρωθυπουργός της Ελλάδας κι όταν σας μιλώ απαιτώ να μου δείχνετε το πρόσωπο σας κι όχι τον κώλο σας»! Μιλούσε ο νικητής του ιταλικού φασισμού και της κομμουνιστικής ανταρσίας.

Το σαφές είναι πως στην Κύπρο ο φορέας του διαχρονικού εθνικού κινήματος ήταν η Δεξιά, άλλο αν μετά, λόγω της εσωτερικής σύγκρουσης, γριβικών – μακαριακών, διαμορφώθηκε και ένα είδος αυτοπροσδιοριζόμενων ως κεντρώων δυνάμεων. Η πολιτική μήτρα όμως όλων των ηγεσιών και πολιτικών κομμάτων της Κύπρου, πλην του ΑΚΕΛ, ήταν το ενωτικό κίνημα, η ΕΟΚΑ και οι μετωπικές οργανώσεις της.

Μετά από σωρεία δικών μας, ελλαδικών λαθών, αδελφοκτόνου σπαραγμού, αμυντικής απογύμνωσης της Κύπρου από τον Παπαδόπουλο, λάθη του Μακαρίου, για τα οποία σχεδόν ουδείς μιλά, οργάνωσης του πραξικοπήματος από τον Ιωαννίδη κι εγκατάλειψη των γενναίων πολεμιστών κατά του πρώτου Αττίλα από αυτόν και του δεύτερου Αττίλα από την κυβέρνηση εθνικής ενότητας, επί δεκαετίες εμείς μαζεύαμε παλιόχαρτα κι ο τουρκικός ισλαμοφασισμός σταθερά επιδιώκει την νομιμοποίηση των τετελεσμένων και την ολική τουρκοποίηση και του υπόλοιπου νησιού.

Ο Τάσσος Παπαδόπουλος, επιτυγχάνοντας την μέγιστη δυνατή συναίνεση, με το δημοψήφισμα σταμάτησε τον αναίμακτο Γ’ Αττίλα, το Σχέδιο Ανάν. Μην ακούτε τρίχες. Είμαι από τους λίγους που είχα το κουράγιο να το διαβάσω όλο. Εκατοντάδες σελίδες που περιέχουν ένα σχοινοτενές και σπάνιας διαστροφής και κουτοπονηριάς έκτρωμα. Είναι απλά ένα σύστημα απαρτχάϊντ, όπου οι μαύροι θα είναι οι Έλληνες της Κύπρου και οι λευκοί οι τουρκοκύπριοι και οι έποικοι, λέγε με Άγκυρα, για να μην ξεχνάμε το αφεντικό της συμμορίας, τον κουμανταδόρο, που ‘χει κι ένα σκασμό όπλα και στρατό κατοχής στο νησί.

Σήμερα, μιας και μύρισε πετρέλαιο και φυσικό αέριο, οι μεγάλοι μας «φίλοι και σύμμαχοι», διά μιας ανθυποϋπαλλήλου, μας φέρνουν ξανά το Σχέδιο, με άλλη συσκευασία. Το αποτέλεσμα, αν γίνουν δεκτά όσα βάζει η Άγκυρα στο τραπέζι διά του Έρογλου και σιγοντάρει το γνωστό κομμάτι του State Department, «δυο ξεχωριστές συστατικές οντότητες» κλπ, θα είναι ο θάνατος της Κυπριακής Δημοκρατίας, ενός κράτους, που, μ’ όλα τα προβλήματα του, διαφύλαξε την ύπαρξη του Κυπριακού Ελληνισμού κι η παράδοση των Ελλήνων της Κύπρου σε ένα κράτος μπαντουστάν υπό τουρκική επικυριαρχία, με προγραμμένη την επιβίωση και ιστορική συνέχεια του Ελληνισμού στο νησί.

Μην κρυβόμαστε. Η Κύπρος στο τιμόνι της έχει έναν υπέρμαχο του Σχεδίου, έναν αντίπαλο του Τάσσου Παπαδόπουλου, που είχε ξεπεράσει τα όρια, με δεδηλωμένες απόψεις και προθυμία. Είναι όμως ο Πρόεδρος της Κύπρου και υποθέτω πως έχει μια ελάχιστη φιλοδοξία υστεροφημίας κι όχι να μαζέψει πέτρες αναθέματος. Φαντάζομαι πως σε ένα τόσο μικρό τόπο, ακούει τι λέει ο κόσμος, οι γείτονες, οι συγχωριανοί και συμμαθητές του. Μπορεί δε η ηγεσία του ΑΚΕΛ να του προσφέρει στήριξη, θυμίζω όμως πως το 2004 η βάση του έκανε κάτι πρωτόγνωρο στην Ιστορία των κομμουνιστικών κομμάτων. Επέστρεψε την απόφαση του Πολιτικού Γραφείου, που ήταν υπέρ του ΝΑΙ, τους την έτριψε στα μούτρα και υποχρέωσε το κόμμα να ταχθεί υπέρ του ΟΧΙ! Μεγάλο μέρος της ίδιας της βάσης του ΔΗΣΥ, τάσσεται κατά τέτοιας λύσης – άλματος στο κενό, όπως και το ΔΗΚΟ, η ΕΔΕΚ, το ΕΥΡΩΚΟ, οι Οικολόγοι και η Δημοκρατική Συμμαχία Πολιτών, του Γιώργου Λιλλήκα. Το διακομματικό και πλειοψηφικό φρόνημα του Κυπριακού Ελληνισμού απέναντι σε οποιαδήποτε φασιστική και θανάσιμη λύση τύπου Ανάν δεν έχει αλλάξει. Αν δε κάποιοι, νομίζουν πως, χωρίς τον Τάσσο, οι Κύπριοι θα υποκύψουν τώρα στους εκβιασμούς, που δεν υπέκυψαν το 2004, είναι βαθιά νυχτωμένοι.

Ο Έλληνας Πρωθυπουργός στις δηλώσεις του αναφέρθηκε με σαφήνεια στις βασικές προϋποθέσεις μιας αποδεκτής λύσης που είναι «ο τερματισμός της παράνομης Τουρκικής κατοχής και η εξεύρεση μιας συνολικής, συμπεφωνημένης, δίκαιης, βιώσιμης και λειτουργικής λύσης, που θα διασφαλίζει πλήρως τη μία και αδιαίρετη κυριαρχία, μία διεθνή προσωπικότητα και μία ιθαγένεια της επανενωμένης Κύπρου, την ιδιότητά της ως κράτος-μέλος της Ευρωπαϊκής Ένωσης και της ζώνης του Ευρώ και την εφαρμογή του κοινοτικού κεκτημένου σε ολόκληρη την Κυπριακή επικράτεια».

Η όποια λύση, όπως στην συνέχεια ανέφερε ο Αντώνης Σαμαρά, είναι αυτονόητο πως μετά την διαπραγμάτευση, θα πρέπει να εγκριθεί σε δυο ταυτόχρονα χωριστά δημοψηφίσματα από τις δυο κοινότητες. Το γενικό πάντως περίγραμμα των προϋποθέσεων που έθεσε, δεν είναι παρά αυτό που έθετε κι ο Τάσσος Παπαδόπουλος αλλά θέτει κι η λογική, αν η Τιμή σε κάποιους δεν λέει κάτι.

Επομένως κοινό ανακοινωθέν αλλά και πλαίσιο διαπραγμάτευσης, που χωρίς πρόνοιες για την ασφάλεια, την αποχώρηση των στρατευμάτων κατοχής, το περιουσιακό, το προσφυγικό, θα προαναγγέλλει την κατάργηση της Κυπριακής Δημοκρατίας και θα προδιαγράφει ένα χαλαρό συνεταιρισμό, που στην ουσία θα συνιστά νομιμοποίηση της κατοχής, διχοτόμηση και ολική τουρκοποίηση του νησιού με καταστρατήγηση των ανθρωπίνων δικαιωμάτων και κουρέλιασμα του κοινοτικού κεκτημένου, δεν μπορούν να γίνουν αποδεκτά.

Εάν η συζητούμενη λύση είναι χειρότερη από το πρόβλημα, δεν έχουμε κανέναν λόγο να αυτοπυροβοληθούμε για να … «σωθούμε».

Στην περιοχή διαμορφώνονται νέες συνθήκες, όρα την δραματική ρήξη των τουρκοϊσραηλινών σχέσεων. Οι φωνές στις ίδιες τις ΗΠΑ για αναθεώρηση των σχέσεων με την Άγκυρα και μια νέα τετραμερή συνεργασία Ελλάδας, Κύπρου, Ισραήλ και ΗΠΑ όλο και δυναμώνουν και τα σαθρά θεμέλια της Τουρκίας τρίζουν χάρις στην διαφθορά και τον αυταρχισμό του Ερντογάν. Θα είναι λοιπόν πρωτοφανής τύφλωση, εγκληματικά ανόητο, αντί με ψυχραιμία και σχέδιο να εκμεταλλευτούμε την συγκυρία, πείθοντας για την τετραμερή ταύτιση των συμφερόντων μας, να αποδεχθούμε την ολική τουρκοποίηση του νησιού. Όπως, σωστά, δήλωσε ο Πρωθυπουργός, «ας διδαχτούμε από τα λάθη του παρελθόντος», κυρίως όσοι πρωταγωνίστησαν σε αυτά και μπαίνουν στον πειρασμό να τα επαναλάβουν…

antinews.gr