Στερνη μου γνωση να σε είχα πάντα...

Χτες σε μια εκπομπή ακούσαμε για τα Ιδιωτικά Πανεπιστήμια και οχι απλά μας έπεσαν τα μαλλιά ψάχναμε να βάλουμε και περούκα. Όχι φυσικά γιατί έγινε πρόταση των Ιδιωτικών Πανεπιστημίων αλλά από το ότι συμφώνησε υποψήφιος ευρωβουλευτής του ΠΑΣΟΚ και μάλιστα τόνισε πως θα πρέπει να αναπτυχθεί και ο Πανεπιστημιακός "τουρισμός".

Σε αυτό το σημείο της δήλωσης κλαίγαμε και γελάγαμε ταυτόχρονα. Κλαίγαμε γιατί όταν η Μαρριέτα Γιαννάκου ως υπουργός παιδείας της κυβερνήσεως Καραμανλή είχε κάνει λόγο για τα Ιδιωτικά πανεπίστημια κάθε Πέμπτη η Αθήνα κλειστή από πορείες και ζημιές από αναρχικούς και φυσικά στελέχη του ΠΑΣΟΚ να μιλάνε για ξεπουλημένη παιδεία. Γελάμε γιατί εδώ και πολύ καιρό το ΠΑΣΟΚ εχει υιοθετήσει το πρόγραμμα της Κυβέρνησης Καραμανλή και μας το παίζει και σωτήρας... μόνο που αυτή τη φορά να είναι σίγουροι εκεί στο ΠΑΣΟΚ πως γνωρίζουμε και ποιος είπε τι αλλά και ποιος έκανε τι .

Οι ευθύνες του ΠΑΣΟΚ και των εκλεγμένων του τεράστιες γιατί αν πίστευε σε αυτό που λέγεται πατρίδα τότε θα ήξερα τι έπρεπε να στηρίξει και τι να απορρίψει.

Η Ουκρανική Κρίση δικαίωσε την πολιτική Καραμανλή !

Σημερα το HF έκανε μια συνταρακτική αποκάλυψη Πρόταση-βόμβα Πούτιν στον Αλέξη Τσίπρα: «Θα γίνουμε ασπίδα της Ελλάδας εάν…»

Στην Ουκρανία παρακολουθούμε την επιρροή της Ρωσίας και τις δυνατότητες που έχει να αλλάξει την ατζέντα των μεγάλων δυνάμεων και των ισορροπιών στην περιοχή, που όπως είναι φυσικό προωθεί τα δικά της μεν συμφέροντα, δεν εθελοτυφλούμε, αλλά στην αντιπαράθεση μπορεί 
τελικά να βγουν κερδισμένοι και οι Ουκρανοί.

Από μια ευκολη νίκη του ΔΝΤ, της ΕΕ και των Νεοναζί, που νόμιζαν ότι θα έκαναν περίπατο στην Ουκρανία σήμερα παρακολουθούμε πόλη-πόλη την Ρωσία να αποκτά στέρεα ερείσματα στον δοκιμαζόμενο δημοκρατικό λαό κι όχι μόνο Ρώσων αλλά κι Ουκρανών, που βιώνουν κι αυτοί την λιτότητα του ΔΝΤ.

Αυτή η Ρωσσική δυναμική δικαιώνει την πολιτική απεξαρτησης της Ελλάδας από την Γερμανία, όχι για να γίνει η Ελλάδα ρωσσική αποικία, αλλά να έχει ένα «αντίπαλο δεος» ως αντίβαρο, απέναντι στον Γερμανικό Επεκτατισμό.

Το όχι στο Ανάν, στο μοίρασμα Αιγαίου, στη FYROM με το βέτο, το άνοιγμα στους Κινέζους, η προσπάθεια για ενεργειακή ανεξαρτησία και η μεγαλύτερη στρατηγική κίνηση από όλες ήταν ο Αγωγός Μπουργκάς κι ο Ελληνο – Ιταλικός αγωγός με τον αγωγό SOUTH STREAM και φυσικά ο αγωγός Φυσικού Αερίου Ελλάδας – Βουλγαρίας και η δεύτερη ηλεκτρική διασύνδεση Ελλάδος – Βουλγαρίας.

Ακομη κι ένα μικρό μέρος από τα παραπάνω να προχωρούσε θα έδινε στην Ελλάδα μεγάλη διαπραγματευτική δύναμη, αλλά πάνω από όλα θα ήταν εγγυήσεις για μια στενότερη σχέση Ελλάδος-Ρωσσιας.

Ακόμη ηχούν στα αυτιά μας τα ειρωνικά σχόλια του ΠαΣοΚ αλλά και της ΝΔ, μετά την μεταστροφή της στην Κυβέρνηση Παπαδήμου, για την Ρωσσική Βοήθεια.

«Σιγά μην μας βοηθήσουν οι Ρώσσοι», «περιμενετε να μας δανείσουν οι Ρώσσοι/Κινέζοι». Εκεί που έριξαν όλη τους την χολή ήταν όταν ο Αναστασιάδης της Κύπρου, μετά το ΟΧΙ, δεν πήρε την στήριξη του Πούτιν.

Αλλά εσκεμμένα αντιπαρέρχονται μια σημαντική παράμετρο. Για να συνεργαστεί ή βοηθήσει μια χώρα, όχι μόνον η Ρωσσιά ή η Κίνα, πρέπει να έχει και τα ανάλογα «συμφέροντα» και «εγγυήσεις», όπως δηλαδή τους Αγωγούς.

Ο Καραμανλής όμως είχε να αντιπαλέψει και εντός του κόμματος του συμπαγείς ομαδες που επιρρεάζονταν άμεσα από τον Γερμανικό Παράγοντα, αλλά και μια αντιπολίτευση, αλλά και σύσσωμη την Διαπλοκή με άμεσες σχέσεις με τα Σκάνδαλα της Siemens, των Υποβρυχίων και τις γνωστές βαλίτσες.

Θα ήταν λοιπόν αυτοκτονία για την Ρωσσική Πολιτική να εμπιστευτεί σε διαπραγματεύσεις την Κυβέρνηση του Γιώργου Παπανδρέου ή αργότερα του Αναστασιάση στην Κύπρο, όταν αμφότεροι είχαν ήδη συμφωνήσει παρασκηνιακά με την Γερμανία και το ΔΝΤ.

Η Ουκρανική κρίση απέδειξε ότι η Ρωσσία θέλει και εκ του αποτελέσματος μπορεί να επανέλθει, στην γεωπολιτική σκηνη αλλά για την Ελλάδα αυτό προυποθέτει κυβερνησεις που να μην εκβιάζονται από την διαπλοκή κι από τους σκελετούς της Siemens στην ντουλάπα τους

defiant για το HF

Όταν η Αμερική τράβηξε το χαλί «της Ελλάδος» κάτω από τα πόδια της Ευρώπης.

Ημέρες και νύκτες Ουκρανίας.

Μήπως οι κυρώσεις που επιβάλλονται στην Ρωσία τελικά τιμωρούν την Ευρώπη;

Η ταχύτητα της ροής των γεωπολιτικών και  οικονομικών  γεγονότων  που συμβαίνουν στις μέρες μας είναι τέτοια που τα αλληλοεπικαλύπτει με αποτέλεσμα  η πληροφόρηση να μην μπορεί να αιτιολογήσει την σημασία αυτών.

Ουσιαστικά τα γεγονότα που προκαλούνται παγκοσμίως έρχονται από το ¨σκοτάδι¨ , διέρχονται ¨μέσω σκότος¨ και καταλήγουν σε χοντρό ψηλαφητό  σκότος.

Το 2013 η εύθραυστη Αμερικάνικη Οικονομία με τις μεταβαλλόμενες πολιτικές της¨ποσοτικής χαλάρωσης¨ της  FED φαινόταν ¨παιδική χαρά¨μπροστά στις σκληρές δημοσιονομικές γραμμές που επέβαλλε το δίδυμο Μέρκελ- Σόιμπλε στην ζώνη του Ευρώ.

Η δύναμη της Γερμανικής Οικονομίας με τα αρνητικά επιτόκια των ομολόγων της, τα πλεονάσματα της και την ιδιαίτερη εμπορική ενεργειακή σχέση της με την Ρωσία την έκαναν να ζει το όνειρο της

¨υποψήφιας μελλοντικής υπερδύναμης¨.

Μέσα στα όνειρα της αυτά έβλεπε και την  σε βάθους πενταετίας  χρόνου ενεργειακή ανεξαρτησία και αυτοδυναμίας της υπολογίζοντας στον ¨απέραντο¨  πλούτο του Φυσικού Αερίου της Μεσογειακής Λεκάνης Ελλάδος- Κύπρου.

Τα όνειρα λοιπόν άρχισαν να γίνονται σχεδιασμοί και η ¨εκσυγχρονισμένη¨  Ελλάς και η ¨πλούσια¨ Κύπρος έγιναν μνηνονιακές την στιγμή που χαραζόταν ταυτόχρονα  νέοι ενεργειακοί διάδρομοι- αγωγοί  που θα μετέφεραν τον υποθαλάσσιο πλούτο στην Ευρώπη.

¨η Κύπρος στριμωγμένη από την Ευρωπαϊκή Ένωση φαίνεται πως θα αναγκαστεί να συμβιβαστεί με τους τουρκικούς σχεδιασμούς να προωθηθεί το φυσικό αέριο της κυπριακής ΑΟΖ μέσω Τουρκίας προς την Ευρώπη. Σύμφωνα με ένα πολύ ενδεικτικό δημοσίευμα της τουρκικής εφημερίδας, Milliyet, επικαλούμενη σχετική ανταπόκριση του γνωστού πρακτορείου ειδήσεων, Reuters, μέσα στο 2015 αναμένεται να αρχίσει με εντατικούς ρυθμούς η κατασκευή του αγωγού Ισραήλ-Τουρκίας.¨olympiada Νίκος Χειλαδάκης

Αυτός ο  τούρκικος αγωγός πιθανό και λογικό  να  συνδέεται  με τον γνωστό  ΤΑΝΑΡ  προέκταση του οποίου αποτελεί το ελληνικό τμήμα του ως ΤΑΡ που εκτός από το αζέρικο αέριο θα μεταφέρει και το κυπριακό αέριο στην Ευρώπη μέσω της Βόρειας Ελλάδος. Να γιατί η σημασία του ΤΑΡ που διατρέχει σχεδόν  παράλληλα την  Εγνατία οδό  είναι κεφαλαιώδους σημασίας για τους ενεργειακούς σχεδιασμούς της ΕΕ.

Να και ένας άλλος λόγος για τον οποίο σχεδιάζονται μεγάλοι οδικοί άξονες…

Που ξέρουμε αν αύριο μεθαύριο μας ανακοινώσουν τον σχεδιασμό και την υλοποίηση ενός νέου μικρότερου αγωγού παράλληλα της Ιονίου οδού που πιθανώς με λιγότερα κόστη θα μεταφέρει συνδεόμενος και αυτός με τον ΤΑΡ το φυσικό αέριο των ενεργειακών οικοπέδων της Κρήτης και του Ιονίου;

Γιατί τα αναφέρουμε όλα αυτά;

Για να καταδείξουμε  ότι κάποιοι στην Ευρώπη σχεδίαζαν να στρώσουν ένα πλούσιο χαλί εδώ στην Ελλάδα για να είναι ¨ζεστά πάντα τα πόδια τους¨  βρέξει- χιονίσει.

Ιστορικά η χάραξη και ο σχεδιασμός των αγωγών αυτών συμπίπτει με τους δρόμους που ακολουθούσαν οι σταυροφόροι για να μεταφέρουν τα λεηλατημένα από την Λατινοκρατία πλούτη της Ρωμαίικης Αυτοκρατορίας στην Δύση.

Μήπως και εμείς σήμερα μπορούμε να διαπιστώσουμε τέτοιες ομοιότητες;

Τελικά ποιος  south stream , ουκρανικοί αγωγοί και ¨πράσινα άλογα¨ ;  Η Ρωσία πρέπει να μείνει απ έξω…

H Ευρώπη σε τουλάχιστον βάθος πενταετίας θα ζούσε το όνειρο της ενεργειακής της απεξάρτησης από την Ρωσία και τέρμα οι αγκαλιές και τα φιλιά με τον κ. Πούτιν.

Δεν χρειάζεται να πούμε ότι  όλος αυτός ο σχεδιασμός τι πόνο και  κοινωνική δυστυχία κόστισε στην Ελλάδα; Που θα μπορούσε  αν δεν μπαίναμε στα μνημόνια να γίνουμε εμείς οι παραγωγοί και οι διακινητές του δικού μας Εθνικού πλούτου.

Τελικά  αυτό ¨το χαλί των μνημονίων και των αγωγών¨  που σχεδιάσθηκε για να ζεστάνει τους Ευρωπαίους δεν πολύ- άρεσε στους Αμερικάνους.

Ενδεικτικό είναι όταν η επικεφαλής του Στέιτ Ντιπάρτμεντ για την Ευρώπη Αμερικανίδα υφυπουργός Εξωτερικών Βικτόρια Νούλαντ να λέει στον συνομιλητή της: “Η ΕΕ ας πάει να γ…θεί”! σε ηχητικό ντοκουμέντο τηλεφωνικής συνομιλίας σε σχέση με την κρίση της Ουκρανίας 07.02.2014 | http://www.onalert.gr/…

Και από τον Φεβρουάριο του 2014 το Ευρωπαικό όνειρο των ¨σύγχρονων σταυροφόρων¨ γίνεται ΕΦΙΑΛΤΗΣ.

Οι Αμερικάνοι για τους δικούς τους λόγους βιάστηκαν και δεν άφησαν τουλάχιστον  τα χρονικά περιθώρια να υλοποιηθεί  η κατασκευή και η λειτουργία των ανωτέρω ενεργειακών αγωγών με αποτέλεσμα οι επόμενοι χειμώνες να γίνουν προβληματικοί για την ¨πλούσια κατ άλλα Γερμανία¨. Ουσιαστικά ανέτρεψαν την γεωπολιτική σκακιέρα  ή είχαν τα δικά τους σχέδια.

Το μοτίβο ακολουθείται πιστά σε όλους τους παγκόσμιους πολέμους.

Οικονομική κρίση- Πόλεμος- Ανάδειξη Υπερδύναμης.

Αν μπούμε στο μυαλό των Γερμανών, μπορούν  μεν να συνηγορούν στις κυρώσεις εναντίον της Ρωσίας και φυσικά το κάνουν με βαριά καρδιά γιατί   θα ήθελαν ποτέ να μην είχε συμβεί αυτή η Κρίση στην Ουκρανία.

Εφιάλτης τους δε  παραμένει ότι η οποιαδήποτε κλιμάκωση που εκ των πραγμάτων προδιαγράφεται στο μέτωπο της Ανατολικής Ουκρανίας να τους αφήσει δίχως να μπορούν να φτιάξουν ένα ζεστό καφέ.

Πιθανώς να γίνεται κατανοητό  ότι κάποιοι τράβηξαν το χαλί κάτω από τα πόδια τους.

Ποιο χαλί;

Mα φυσικά ¨το χαλί ¨της Ελλάδος .

Άραγε το ¨οικονομικό κάταγμα ¨από την γλίστρα πόσο θα κοστίσει στην  υπερφίαλη σήμερα Ευρώπη που εφηύρε ¨απάνθρωπους μνημονιακούς σχεδιασμούς¨ για να καταδυναστεύσει αδύναμους λαούς που κατά άλλα είναι ισότιμοι συνεταίροι και μέλη της.

Τελικά η εκμετάλλευση των λαών ενεργοποιεί τους αδέκαστους πνευματικούς νόμους που έρχονται να κλείσουν τα κενά των αδικιών.

Δρ. Κωνσταντίνος Βαρδάκας

ΥΓ. η γειτονική εξ ανατολών χώρα της Τουρκίας γνωρίζει ότι ο όλος ενεργειακός σχεδιασμός της Ευρώπης εξ αιτίας της κρίσης της Ουκρανίας πρέπει να επιταχύνει την υλοποίηση του γιατί ουσιαστικά βρίσκεται στον αέρα. Τα νέα αυτά λοιπόν δεδομένα της δίνουν την δυνατότητα να παίξει το δικό της παιχνίδι,  αφ ενός στις διαδρομές που θα διέρχονται οι ανωτέρω αγωγοί  και αφ ετέρου στην ποσόστωση  συμμετοχής  και εκμετάλλευσης των ενεργειακών αποθεμάτων στην Μεσογειακή λεκάνη.

¨ ΙΔΟΥ  Η  ΡΟΔΟΣ , ιδού και το πήδημα ¨

Αυτό ήταν το άχρηστο χαρτί με το οποίο οι Γερμανοί στην Κατοχή φέσωσαν την Ελλάδα

Στις 27 Απριλίου οι γερμανικές δυνάμεις μπήκαν στην Αθήνα . Στις 29 ανακοινώθηκε πως έπρεπε να γίνονται δεκτά τα στρατιωτικά μάρκα που έφεραν μαζί τους. Τα χαρτονομίσματα αυτά δεν είχαν καμμία αξία αφού δεν είχαν κανένα αντίκρισμα και δεν κυκλοφορούσαν στην Γερμανία.

Η φωτογραφία που ακολουθεί απεικονίζει ένα PFENNIG (Φένιχ) των 5 .Κυκλοφορούσε και των 1, 10, και 50 .

Ήταν τυπωμένο μόνο από την μία όψη. Αυτό το άχρηστο χαρτί ήταν υποχρεωμένοι οι Έλληνες πολίτες να εισπράττουν όταν «πουλούσαν» αγαθά στους Γερμανούς.

Προκόπη Παυλόπουλου συνέχεια: Το μνημόνιο θα συνθλιβεί απο το ίδιο το Σύνταγμα! Οι δικαστές οφείλουν να πράξουν το καθήκον τους!

ΤΟ ΣΥΝΤΑΓΜΑ
ΣΤΟΝ «ΚΥΚΛΟ ΜΕ ΤΗΝ ΚΙΜΩΛΙΑ»
του
Προκόπη Παυλόπουλου
Βουλευτή, Καθηγητή του Πανεπιστημίου Αθηνών
(στο περιοδικό «ΕΠΙΚΑΙΡΑ» τ. 237 της 30/4/2014)

Με την, διαχρονικώς, γνωστή τους επιτηδευμένη «ειλικρίνεια» βγαίνουν στις μέρες μας σταδιακώς στο προσκήνιο οι συνήθεις -κι επιρρεπείς σε παρεμφερείς τακτικές- δημοσιογραφικές φωνές, οι οποίες εκφράζουν μιαν υποδορίως επικίνδυνη «αγωνία»: Μήπως ήδη εκκρεμείς αποφάσεις του Συμβουλίου της Επικρατείας, που αφορούν την τήρηση του Συντάγματος, 
ιδίως δε την εφαρμογή των διατάξεών του εκείνων οι οποίες σχετίζονται με την προστασία των Δικαιωμάτων του Ανθρώπου, συνιστούν «απειλή» για το πρωτογενές πλεόνασμα της Οικονομίας μας;
. Η «αγωνία» αυτή είναι διπλά ψευδεπίγραφη:
Α. Πριν απ’ όλα, διότι εκπορεύεται από τους δημοσιογραφικούς εκείνους κύκλους οι οποίοι, μεσ’ από την δολιχοδρομική πρακτική τους, φέρουν τη «σφραγίδα» ενός ιδιότυπου πολιτικού τυχοδιωκτισμού: Ήτοι εκείνου που προκύπτει από το ότι η δημοσιογραφική τους άποψη εξυπηρετεί περισσότερο ιδιοτελείς και αντιφατικές εκδοτικές «αγωνίες», παρά προθέσεις σχετικές με την θεραπεία του δημόσιου συμφέροντος και της ελευθερίας του Τύπου.
Β. Και, κατά δεύτερο λόγο -και συνακόλουθα- διότι είναι κανονιστικώς αδιανόητο η τήρηση του Συντάγματος, αυτός ο ακρογωνιαίος λίθος της θεσμικής του υπόστασης κατά τις διατάξεις του άρθρου 120, να τίθεται στο ίδιο επίπεδο εθνικής αξιολόγησης με την επίτευξη περιστασιακών δημοσιονομικών στόχων. Και μάλιστα στόχων αμφίβολης αποτελεσματικότητας, όπως ομολογείται, εμμέσως πλην σαφώς, ακόμη και από εκείνους που τους επέβαλαν, δηλαδή από τους δανειστές μας.
. Περαιτέρω, το ψευδεπίγραφο της κατά τ’ ανωτέρω «αγωνίας» επιρρωνύεται και από το ότι το Συμβούλιο της Επικρατείας, εν Ολομελεία, έχει, κατά τρόπο θεσμικώς άψογο, εκπέμψει τα «μηνύματά» του ενόψει της θέσπισης κι εφαρμογής των Μνημονίων σε δύο, τουλάχιστον, περιπτώσεις:
Α. Με την απόφασή του αρ. 668/2012 αποφάνθηκε ότι τα Μνημόνια είναι, πρωτίστως λόγω της τραγικής οικονομικής συγκυρίας και της ανάγκης παραμονής στην Ευρωζώνη, συνταγματικώς ανεκτά. Μόνον όμως εφόσον, κατά την εφαρμογή των in concreto πολιτικών τους, δεν θίγουν τον πυρήνα των θεμελιωδών Δικαιωμάτων του Ανθρώπου.
Β. Και με την, ειδικότερη από πλευράς κανονιστικής εμβέλειας, απόφασή του αρ. 1972/2012, κατ’ αποτέλεσμα προειδοποίησε τη νομοθετική και την εκτελεστική εξουσία, με αφορμή το δικαίωμα στην ιδιοκτησία, ότι η συρρίκνωση των Δικαιωμάτων του Ανθρώπου είναι, κατ’ εξαίρεση η οποία σταθμίζεται με βάση το «νεότευκτο» δημοσιονομικό δημόσιο συμφέρον, ανεκτή -φυσικά πάντοτε υπό τον όρο ότι δεν θίγεται ο πυρήνας τους, όπως προεκτέθηκε- ως τη στιγμή που η Εθνική μας Οικονομία θα επανέλθει στοιχειωδώς στην ομαλότητα. Με δείγμα γραφής αυτής της επανόδου την επίτευξη πραγματικού οικονομικού, και όχι απαραιτήτως και δημοσιονομικού, πλεονάσματος.
. Μέσα σ’ αυτή τη συγκυρία, η προμνημονευόμενη «αγωνία» ως προς τις μελλοντικές αποφάσεις του Συμβουλίου της Επικρατείας, αναφορικά με τη τήρηση του Συντάγματος, παραπέμπει στο κλασικό έργο του Μπέρτολτ Μπρεχτ «Ο Κύκλος με την Κιμωλία». Ας ρίξουμε λοιπόν μια ματιά στον θεατρικό «μύθο» του Μπέρτολτ Μπρεχτ:
Α. Στα χρόνια της οικοδόμησης των πρώτων σοβιετικών δομών, παίχθηκε σ’ ένα νεοσύστατο κολχόζ μια θεατρική παράσταση, εμπνευσμένη από την εξής παλιά ιστορία: Σε μια περιοχή της Γεωργίας, χαρακτηρισμένη ως «Καταραμένη», ο κυβερνήτης ανατρέπεται κι εκτελείται από τους επαναστάτες. Η φαντασμένη σύζυγός του τρέχει να σωθεί, παίρνοντας μαζί της μόνο τα κοσμήματά της κι ό,τι άλλο πολύτιμο είχε, αφήνοντας όμως στην τύχη του το μονάκριβο παιδί τους. Το οποίο αναλαμβάνει ν’ αναθρέψει και να μεγαλώσει μια υπηρέτριά τους, η Γκρούσα, που φέρνει σε πέρας την αποστολή της με αυτοθυσία, αγνοώντας κάθε είδους τεχνητά διλήμματα κι απειλές. Έτσι, το παιδί επιβιώνει μόνο χάρις στην, κυριολεκτικώς μητρική, αυταπάρνηση της Γκρούσας.
Β. Οι καιροί αλλάζουν, οι επαναστάτες χάνουν την τελική μάχη. Η σύζυγος γυρίζει λοιπόν πίσω, αναζητώντας το παιδί, που είχε κάποτε εγκαταλείψει δίχως ίχνος μητρικής ευαισθησίας.
1. Τότε τίθεται το ζήτημα: Τίνος είναι το παιδί που επιβίωσε μέσ’ από τη λαίλαπα της συμφοράς; Της Γκρούσας που το ανέθρεψε και το μεγάλωσε σε πείσμα των καιρών; Ή της μάνας που το γέννησε, αλλά το άφησε στους «πέντε ανέμους»;
2. Ο λαϊκός δικαστής Αζντάκ που κλήθηκε να κρίνει, διατάζει υπό όρους μιας σχεδόν πρωτόγονης, πλην όμως βαθειά ανθρώπινης, δικαιοσύνης τον βοηθό του Σωβά να χαράξει έναν κύκλο με κιμωλία και να βάλει το παιδί στη μέση του. Όποια από τις δύο «μανάδες» καταφέρει να το τραβήξει προς το μέρος της θα κερδίσει την ιδιότυπη αυτή δίκη. Η πραγματική μάνα το σέρνει άσπλαχνα και βίαια κοντά της. Η τραγική Γκρούσα, αμφιρρέποντας απεγνωσμένα, το αφήνει, για να μην το πληγώσει. Η ιδιότυπη «αποδεικτική διαδικασία» επαναλαμβάνεται ξανά και ξανά. Στο τέλος ο δικαστής Αζντάκ, αν και γνωρίζει, με δικανική πεποίθηση, ποια είναι η βιολογική μάνα, το δίνει στη Γκρούσα, με το δικαστικό σκεπτικό ότι αυτή δεν θέλησε να το πληγώσει. Γιατί η γνήσια ευαισθησία της ανθρώπινης υπόστασης πρέπει οπωσδήποτε να υπερισχύσει έναντι του οιουδήποτε συμφέροντος, που βαίνει πέραν του προορισμού και της αξίας του Ανθρώπου. Πρόκειται για μιαν έμμεση, και κάτω από συνθήκες «θεατρικής αδείας», επίκληση κανόνων φυσικού δικαίου, σ’ αντιπαραβολή προς το γνησίως θετικό δίκαιο.
. Κάπως έτσι το Σύνταγμα μπαίνει, στην εποχή των Μνημονίων και με τη λογική των «θαυμαστών» τους, που με την προκλητικότητά τους ανακαλούν στη μνήμη μας το «Σύνδρομο της Στοκχόλμης», στον «Κύκλο με την Κιμωλία» του Μπέρτολτ Μπρεχτ. Πιο συγκεκριμένα:
Α. Στην δικαιοδοσία τίνος ανήκουν σήμερα οι θεσμοί του Συντάγματος; Ιδίως δε οι θεσμοί εκείνοι που αφορούν αφενός τη νομοθετική εξουσία, «γόνο» της λαϊκής ετυμηγορίας. Και, αφετέρου, τα Δικαιώματα του Ανθρώπου, με κορωνίδα τα δικαιώματα, τα οποία υποστηρίζουν το Κοινωνικό Κράτος Δικαίου;
1. Στη νεοφιλελεύθερη πολιτική άγνωστης προέλευσης και μηδενικής νομιμοποίησης, η οποία ανάγει σ’ απόλυτο ρυθμιστή τις «Αγορές»; Τις «Αγορές» που, κυρίως στην εποχή μας, δεν υπηρετούν την πραγματική οικονομία της ελεύθερης αγοράς αλλά μια μορφή αγοραίας οικονομικής πολιτικής, και μάλιστα «ελευθερίων οικονομικών ηθών»;
2. Ή στο Δικαστή, εγγυητή του Συντάγματος, ο οποίος ως άλλος «Θησέας» πασχίζει να νικήσει τον μεταλλαγμένο «αγοραίο» «Μινώταυρο», μέσα στο ζόφο του νεοφιλελεύθερου οικονομικού «Λαβύρινθου»; Δηλαδή στο Δικαστή «θεμιστοπόλο», ο οποίος βασίζει τη δικαιοδοτική του κρίση όχι μόνο στο τεθειμένο δίκαιο, αλλά και στην, περίπου φυσικοδικαιϊκή, cognitio extra ordinem στοϊκιστικής προέλευσης, στα πρότυπα του Αδριανού και του Μάρκου Αυρηλίου;
Β. Ο δικαστής «Αζντάκ» καλείται στην εποχή μας να πάρει την κρίσιμη απόφαση. Κι όσο δείχνει τις προθέσεις του να υπερασπισθεί τους θεσμούς, όπως αρμόζει στην αποστολή του, «προειδοποιείται» και, εν τέλει, «απειλείται». Κάτι συνηθισμένο σε ταραγμένες περιόδους. Και κάτι που ο Δικαστής, ο οποίος σέβεται την αποστολή του, μαθαίνει από τα πρώτα βήματα άσκησης του δικαιοδοτικού του έργου -μέσα και από την πολυκύμαντη ιστορία της ίδιας της Δικαιοσύνης- ακριβώς για να οπλισθεί με τις απαιτούμενες δυνάμεις αντίστασης απέναντι στους πολεμίους των θεσμών.
. Ευτυχώς, τα «σημεία των καιρών» δείχνουν πως ο Δικαστής θ’ αντέξει. Και θα κρίνει πως οι δημοκρατικοί θεσμοί δεν επιτρέπεται να θυσιασθούν στο βωμό οιασδήποτε σκοπιμότητας, οικονομικής ή άλλης. Αφού η Δημοκρατία και η πεμπτουσία της, ο Άνθρωπος, υπάρχουν αυτοτελώς. Δηλαδή καθορίζουν -ή πρέπει να καθορίζουν- κυριάρχως και τον προσανατολισμό της οικονομίας. Άρα δεν υποκύπτουν στις αυτάρεσκες ορέξεις των «Αγορών», υπό την σημερινή μάλιστα μορφή και «λογική» τους.
Εν κατακλείδι: Ο Δικαστής έχει χρέος να κρίνει -και θα κρίνει- ότι το Σύνταγμα, ως αυτονόητη κι αδιαμφισβήτητη βάση της έννομης τάξης και των θεσμών της, δεν υπακούει στην αγοραία διεκδίκηση της οικονομίας αλλά μόνο στην κανονιστική θαλπωρή των θεσμών. Οι οποίοι παροτρύνουν τον Άνθρωπο στην συνεπή αναζήτηση του κατά τη φύση του προορισμού του. Ας μην ξεχνάμε ότι αυτή η –βεβαίως σαφώς «παρωχημένη» για τους αμετανόητους «εραστές» του παραπαίοντος νεοφιλελεύθερου οικονομικού και πολιτικού «θιάσου» –θεώρηση της αποστολής του Δικαστή και της Δικαιοσύνης είναι η μόνη, η οποία ανταποκρίνεται πλήρως στις θεμελιώδεις ρήτρες του Συντάγματος, που εγγυώνται την αξία του Ανθρώπου (άρθρο 2 παρ. 1) και την ελεύθερη ανάπτυξη της προσωπικότητάς του (άρθρο 5 παρ. 1).

O καραγκιόζης της χτεσινής ημέρας ήταν ένας …Γερμανός ! Δείτε τι έγραψε ο βλάκας !

Πόσο κόμπλεξ ρε "Ευρωπαίε" στόκε; Δείτε τι έγραψε ο καραγκιόζης:

Αντί να σκύβουν το κεφάλι που αιματοκύλησαν στα καλά καθούμενα την ανθρωπότητα, ρήμαξαν το χρυσό της Ελλάδας και τις αρχαιότητες και δεν πλήρωσαν ούτε αποζημιώσεις, ούτε το Κατοχικό Δάνειο, έχουν το θράσος να σχολιάζουν ότι "ο Γερμανός πολίτης πλήρωσε τη μετακίνηση των οπαδών του ΠΑΟΚ στην Αθήνα".
Άντε ρε πεταμένε φάε κανένα λουκάνικο κι άσε την Ελλάδα στην ησυχία της.
Τραχανοπλαγιά Γερμανέ!

http://www.eglimatikotita

"Bρώμικη" έκθεση της Διεθνούς Αμνηστείας ζητεί επιτάχυνση του εξισλαμισμού της Ελλάδας!

«Η Ευρωπαϊκή Ένωση (ΕΕ) πρέπει να επιβάλει κυρώσεις στην Ελλάδα για την παράλειψή της να εξαλείψει την τακτική και διαδεδομένη πρακτική της απώθησης προσφύγων και μεταναστών που φτάνουν στα σύνορά της αναζητώντας προστασία, ασφάλεια και καλύτερο μέλλον στην Ευρώπη» αναφέρει έκθεση της Διεθνούς Αμνηστίας που ως γνωστόν χρηματοδοτείται από ισλαμιστικές οργανώσεις και το κράτος του Κατάρ και προωθεί τον εξισλαμισμό των χωρών της Ευρώπης.

Η έκθεση της Διεθνούς Αμνηστίας, με τίτλο «Ελλάδα: Σύνορο ελπίδας και φόβου»περιέχει τις γνωστές συκοφαντίες για τη μεταχείριση από τα ελληνικά σώματα ασφαλείας"ανθρώπων που διακινδυνεύουν τη ζωή τους για να βρουν καταφύγιο στην Ευρώπη" και νομιμοποιεί κατ'αυτό τον τρόπο την βίαιη μαζική δημογραφική σύνθεση της Ελλάδας.

Μάλιστα η έκθεση καλεί την ΕΕ να χρησιμοποιήσει την εξουσία της για να κινήσει ... νομικές διαδικασίες εναντίον της Ελλάδας επειδή, όπως λέει, "παραλείπει να τηρήσει τις υποχρεώσεις της".

Πρακτικά ζητείται η επιτάχυνση του εξισλαμισμού της χώρας η οποία από 98,5% Χριστιανοί το 2000 τώρα έχει πληθυσμό μόλις κατά 85% χριστιανικό με τς προβλέψεις - βάσει των δεικτών δημογραφικής ανάπτυξης των δύο ομάδων να δείχνει ότι ακόμα και αν μειωθεί η εισροή ισλαμικών πληθυσμών κατά 50% από αυτές που είναι σήμερα, το 2035 θα αποτελούν το 50% του πληθυσμού της χώρας!

Μεταξύ Σεπτεμβρίου 2012 και Απριλίου 2014, η Διεθνής Αμνηστία -αναφέρει στην έκθεση- μίλησε με 148 μετανάστες και πρόσφυγες για τις εμπειρίες τους στην προσπάθεια να εισέλθουν στην Ελλάδα. "Σχεδόν οι μισοί είπαν ότι είχαν απωθηθεί από την Ελλάδα στην Τουρκία, κάποιοι πάνω από μία φορά"!

Και η Διεθνής Αμνηστεία εγκαλεί την Ελλάδα γιατί δεν υποδέχεται με "ανοικτές αγκάλες" του λάθρο που της στέλνουν οι χρηματοδοτούμενες από τις πλούσιες ισλαμικές χώρες,, βασικά από το Κατάρ, συμμορίες εμπορίας σκλάβων.

Σύμφωνα με την έκθεση, η Επιτροπή της ΕΕ διέθεσε 227.576.503 ευρώ από το 2011 μέχρι το τέλος του 2013 για να κρατήσει η Ελλάδα έξω τους πρόσφυγες και τους μετανάστες, αλλά μόνο 19.950.000 ευρώ για να βοηθήσει την υποδοχή τους κατά το ίδιο διάστημα.

«Καθώς η Ευρώπη χτίζει ψηλότερα τείχη, οι πρόσφυγες και οι μετανάστες παίρνουν ολοένα πιο επικίνδυνες διαδρομές. Στο Αιγαίο και μόνο, τουλάχιστον 188 άνθρωποι, μεταξύ των οποίων παιδιά και βρέφη, πνίγηκαν ή αγνοούνται μεταξύ Αυγούστου 2012 και Μαρτίου 2104» αναφέρεται στην έκθεση, αλλά δεν αναφέρει πόσες δεκάδες χιλιάδες πέρασαν στο ελληνικό έδαφος στο ίδιο χρονικό διάστημα (υπολογίζεται κατ'ελάχιστον σε 3.000 ανά μήνα) και τι σημαίνει αυτό για την χώρα υποδοχής.

Και εχουν το θράσος να εγκαλούν την ελλάδα γιατί οι Τούρκοι δουλέμποροι τους στέλνουν με τις σάπιες βάρκες στα ελληνικά ΕΧΥ και μάλιστα τους συμβουλεύουν να της τρυπάνε μόλις δουν σκάφος της ακτοφυλακής! Και ευθύνεται η Ελλάδα για αυτό!

Μετά τα πορίσματα της πρώτης της έκθεσης, «Ελλάδα: Φρούριο Ευρώπη: Καταπατήσεις ανθρωπίνων δικαιωμάτων στα σύνορα της Ελλάδας με την Τουρκία, Ιούλιος 2013» η Διεθνής Αμνηστία συνέλεξε σχεδόν 95.000 υπογραφές από ολόκληρη την Ευρώπη και το Ισραήλ που παροτρύνουν τις ελληνικές Αρχές να δώσουν άμεσο τέλος στις απωθήσεις.

Για την Τουρκία που έχει μετατραπεί σε διαμετακομιστικό σταθμό λάθρο, ούτε κουβέντε η Διεθνής Αμνηστεία!

Τελικά μόνο στις ρωσόφωνες περιοχές της Ουκρανίας αποδίδεται αποτελεσματικό εθνικό δίκαιο με την "εξαφανίσεις" των πάσης φύσεως δυτικών πρακτόρων είτε κρατούν όπλο είτε κρατούν κάμερα...

Και σίγουρα δεν έχει άδικο η ρωσική κυβέρνηση που απίθανες οργανώσεις όπως η συγκεκριμένη απλά συνοδεύουν τα μέλη της στο αεροδρόμιο και τους αποχαιρετούν, αδιαφορώντας αν ουρλιάζουν για λογαριασμό των αφεντικών τους διεθνώς...

Τμήμα ειδήσεων defencene

Επιστρέφει ο Καραμανλής με διπλό νόμισμα!!! ????

Koίτα να δεις, ο Λαφαζάνης έχει ένα δίκιο. Δεν μπορείς σε μια κατάσταση χρεοκοπίας να αποκλείσεις την πιο συμφέρουσα λύση για την επιβίωση της χώρας σου. Πρέπει να δεις όλα τα σενάρια και κυρίως εκείνα που θα σου εξασφαλίσουν τις μικρότερες απώλειες. Εγώ θα έβλεπα με ενδιαφέρον ένα συνδυασμό ευρώ και κάποιου εγχώριου νομίσματος, ως μια επιλογή επιβίωσης και υπεράσπισης του ίδιου το ευρώ…

Οι πράκτορες της αμερικανικής πρεσβείας θα μπορούσαν να απολαμβάνουν σε απευθείας μετάδοση τις συζητήσεις στο γραφείο του πρώην πρωθυπουργού στην πλατεία Μαβίλη, αν ο ίδιος δεν φρόντιζε να το οχυρώσει με εξοπλισμό προηγμένης τεχνολογίας που αποτρέπει τις συνακροάσεις.

Άλλωστε τόσο, ο Καραμανλής, όσο και η σύζυγός του ήταν από τα πρώτα θύματα των Υπκλοπών που στοίχισαν την ζωή στο στέλεχος της VODAFONE Kώστα Τσαλικίδη.

Σήμερα ο Καραμαλής είναι πιο ενεργός πολιτικά από τη μέρα που παρέδωσε την εξουσία στον Γιώργο Παπανδρέου, το Φθινόπωρο του 2009.

Δεν είναι μόνο οι ουρές ψηφοφόρων της ΝΔ που παραπέμπουν σε προσκύνημα στν Παναγία της Τήνου, είναι και η αγωνία του ίδιου του πρώην πρωθυπουργού πρωτίστως για την τύχη της χώρας και δευτερευόντως για εκείνη της ΝΔ.

Ο Καραμανλής πλέον είναι παρόν και έτοιμος για την επόμενη μέρα.

Ο ίδιος παρακολουθεί με ενδιαφέρον τον δεθνή τύπο και στέκεται στα άρθρα που επαναφέρουν τα greek statistics και χαρακτηρίζουν το πλεόνασμα λογιστικό τρυκ.

Όσο για την έξοδο στις αγορές ο Καραμανλής την συγκρίνει με την εισοδό μας στο ευρώ-τότε που ο «φίλος» Στουρνάρας παρέα με τον Σημίτη και τα golden boys της Goldman έκαναν το θαύμα τους.

Σήμερα τον ρόλο της Goldman ανέλαβε η J.P Morgan, σύμφωνα με οικονομολόγους από το περιβάλλον του πρώην πρωθυπουργού.

Ο Καραμανλής παραπέμπει τους συνομιλητές του στην πολύ ενδιαφέρουσα συνέντευξη του μετα-κεiνσιανού οικονομολόγου Jan Α. Kregel, στο Χ.Ι. Πολυχρονίου για λογαριασμό τηςΚυριακάτικης Ελευθεροτυπίας μόλις τον Δεκέμβριο του 2013.

H εφημερίδα είχε βάλει τίτλο στην συγκεκριμένη συνέντευξη>

«Το διπλό νόμισμα θα αναβάλει την έξοδό σας από το ευρώ»



* Η ελληνική οικονομία βρίσκεται σε ελεύθερη πτώση από την έναρξη των Μνημονίων. Τι προκάλεσε την κρίση, όταν έως και το 2009 η χώρα έδειχνε ότι δεν είχε κανένα πρόβλημα με την εξυπηρέτηση του χρέους;

- Ολες οι χώρες που εντάχθηκαν στη Ζώνη του ευρώ μετέτρεψαν τα χρέη τους από το εθνικό τους νόμισμα σε ευρώ. Αυτό σήμαινε ότι η εξυπηρέτηση του χρέους δεν μπορούσε πλέον να καλυφθεί με τη δημιουργία εθνικού χρήματος από την κεντρική τράπεζα, αλλά έπρεπε να καλυφθεί είτε μέσω της δημιουργίας δημοσιονομικού πλεονάσματος είτε μέσω δανεισμού από τον ιδιωτικό τομέα. Δεδομένου του γεγονότος ότι όλες οι χώρες εμφάνιζαν δημοσιονομικό έλλειμμα, αυτό σήμαινε ότι η εξυπηρέτηση του χρέους κάθε χώρας της Ευρωζώνης έπρεπε να καλυφθεί με δανεισμό από τον ιδιωτικό τομέα. Αυτό ίσχυε τόσο για τη Γερμανία όσο και για την Ελλάδα.

* Δεν ήταν, όμως, το ίδιο…

- Υπήρχαν σημαντικές διαφορές στις οικονομικές δομές ανάμεσα στα διαφορετικά κράτη-μέλη, καθώς επίσης και στην πολιτική που ασκούσε η κάθε χώρα της Ευρωζώνης. Η Γερμανία, ως το σημαντικότερο παράδειγμα, εφάρμοζε μια πολιτική με στόχο τη μείωση των δημοσιονομικών ελλειμμάτων, λόγω της ενοποίησης, που βασιζόταν στη μείωση της εγχώριας ζήτησης και στην επέκταση των εξαγωγών. Το αποτέλεσμα ήταν η δημιουργία γερμανικού πλεονάσματος στο ισοζύγιο τρεχουσών συναλλαγών, το οποίο εξισορροπείτο με βάση τα ελλείμματα που εμφανίζονταν σε άλλες χώρες εντός και εκτός της Ε.Ε.

Αλλά το πιο σημαντικό είναι ότι αυτά τα ελλείμματα έπρεπε να χρηματοδοτηθούν με πρόσθετο δανεισμό από τον ιδιωτικό τομέα. Κατά συνέπεια, μια χώρα όπως η Ελλάδα ήταν διπλά εξαρτώμενη από τον εξωτερικό δανεισμό. Ως εκ τούτου και ανεξάρτητα από την ανακοίνωση το 2009-2010 ότι το δημοσιονομικό έλλειμμα της Ελλάδας ήταν πολύ υψηλότερο από ό,τι αρχικά εθεωρείτο, η Ελλάδα θα αντιμετώπιζε έτσι κι αλλιώς όλο και υψηλότερο κόστος δανεισμού, καθώς οι δανειστές είχαν επίγνωση του γεγονότος πως η δυνατότητα της αποπληρωμής του χρέους εξαρτάται από δύο παράγοντες που ήταν σχεδόν αδύνατον να διαμορφωθούν: δημοσιονομικό πλεόνασμα ή/και πλεόνασμα στο ισοζύγιο τρεχουσών συναλλαγών.

* Τι μπορούσε να κάνει η Ελλάδα;

- Στο πλαίσιο αυτό, λοιπόν, η Ελλάδα αντιμετώπιζε δύο προβλήματα: το ένα ήταν το διαρθρωτικό πρόβλημα της εξυπηρέτησης του χρέους, που προκλήθηκε από την ένταξή της στη Ζώνη του ευρώ, και το δεύτερο ήταν το πρόβλημα που προκαλούσε η μισθολογική και δημοσιονομική πολιτική της Γερμανίας. Κανένα από αυτά τα δύο προβλήματα δεν είχαν να κάνουν με τις επιδόσεις της ελληνικής οικονομίας, που ήταν μάλιστα αρκετά ικανοποιητικές, αλλά με τις ιδιοτροπίες των επενδυτών στις διεθνείς χρηματοπιστωτικές αγορές.

Οταν υπάρχει αμφιβολία για τη φερεγγυότητα μιας χώρας, οι δανειστές αρνούνται να μετακυλήσουν τα δάνεια και επιδιώκουν να είναι οι πρώτοι που θα απεγκλωβιστούν από την εν λόγω χώρα. Οταν συμβεί αυτό, η κρίση εξελίσσεται γρήγορα από μια κρίση ρευστότητας, δηλαδή αδυναμίας δανεισμού, σε αφερεγγυότητα, δηλαδή αδυναμία αποπληρωμής του χρέους προς τους ξένους δανειστές. Αυτό το σενάριο το είδαμε στη Λατινική Αμερική τη δεκαετία του 1980 και ξανά τη δεκαετία του 1990 και δεν αποτελεί καθόλου πρωτόγνωρη εμπειρία για τις αναπτυσσόμενες χώρες.

* Η πολιτική της ακραίας λιτότητας που επιβάλλει η τρόικα έχει αποδειχθεί καταστροφική για την ελληνική οικονομία και κοινωνία, αλλά η πιθανή επίτευξη πρωτογενούς πλεονάσματος χαρακτηρίζεται από την κυβέρνηση «ιστορία επιτυχίας». Είναι; Και αρκεί αυτό από μόνο του, προκειμένου να επιστρέψει η Ελλάδα στις διεθνείς αγορές το 2014;

- Είναι ασαφές πόσο μεγάλο θα είναι το πρωτογενές πλεόνασμα, ενώ δεν είναι καθόλου βέβαιο ότι πρόκειται περί πραγματικού και όχι πλασματικού πλεονάσματος, καθώς ένα σημαντικό μέρος της βελτίωσης στους ισολογισμούς της γενικής κυβέρνησης οφείλεται στη μη πληρωμή υποχρεώσεων του Δημοσίου, με εξαίρεση την εξυπηρέτηση του χρέους.

Σε κάθε περίπτωση, ο μόνος τρόπος που θα μπορούσε να συμβάλει το πρωτογενές πλεόνασμα στην επιστροφή της Ελλάδας στις διεθνείς αγορές κεφαλαίου είναι με τη διατήρηση της βιωσιμότητάς του, δηλαδή να μπορεί να επαναληφθεί για πολλές συνεχόμενες χρονιές. Αυτό είναι εξαιρετικά απίθανο να συμβεί. Πλεόνασμα που επιτυγχάνεται με τη μείωση δαπανών και την αναστολή πληρωμών έχει ένα πολύ σαφές όριο, που είναι το μηδέν. Ενα βιώσιμο πλεόνασμα απαιτεί την αύξηση των κρατικών εσόδων και αυτό μπορεί να γίνει μόνο με την αύξηση του εθνικού εισοδήματος. Αλλά η λιτότητα είναι μια πολιτική που εξασφαλίζει ακριβώς το αντίθετο: η μείωση των δαπανών και των μισθών μειώνει τα εισοδήματα και, κατά συνέπεια, τα φορολογικά έσοδα. Υπάρχει μόνο ένας τρόπος για να εξασφαλιστεί η επιστροφή στις διεθνείς αγορές, που δεν είναι άλλος από τη μεγέθυνση της οικονομίας.

Φυσικά, υπάρχει και το ζήτημα του κατά πόσον αποτελεί καλή πολιτική ή όχι ο εξωτερικός δανεισμός. Η Αργεντινή προσπάθησε στα τέλη της δεκαετίας του 1990 να βγει από την κρίση μέσω του δανεισμού, αλλά το μόνο στο οποίο συνέβαλε αυτή η πολιτική ήταν η αύξηση του συνολικού χρέους και του κόστους εξυπηρέτησής του.

* Φαίνεται ότι το νέο στρατηγικό όραμα της Γερμανίας είναι να εμφανίζουν πλεόνασμα όλα τα κράτη-μέλη της Ευρωζώνης, κάτι το οποίο πιθανώς να εξηγεί τη μανία που έχει με τη λιτότητα. Αν αυτό ισχύει, νομίζω ότι έχουμε να κάνουμε με την πιο παλαβή οικονομική ιδέα στην ιστορία. Συμφωνείτε;

- Ακόμη και αν αγνοήσουμε τις ατέλειες πίσω από τη σύλληψη αυτής της ιδέας, η επιτυχία της εξαρτάται από την ικανότητα των χωρών-μελών της Ευρωζώνης να εμφανίζουν εξωτερικό πλεόνασμα έναντι του υπόλοιπου κόσμου. Αλλά ποιος ακριβώς είναι ο υπόλοιπος κόσμος;

Η Κίνα; Θεωρώ ότι η Κίνα είναι σχεδόν πρακτικά αδύνατον να εμφανίσει εξωτερικό έλλειμμα. Η Λατινική Αμερική; Επίσης σχεδόν απίθανο. Οι ΗΠΑ; Οι ΗΠΑ είχαν μεγάλα εξωτερικά ελλείμματα για πολλά χρόνια και τώρα προσπαθούν με νύχια και με δόντια να εμφανίσουν εξωτερικό πλεόνασμα.

Συνεπώς, αν όλες οι χώρες της Ε.Ε. εμφανίζουν πλεόνασμα, δεν είναι δυνατόν όλος ο υπόλοιπος κόσμος να κάνει επίσης το ίδιο. Και αυτό πρέπει να ληφθεί υπόψη και στο πλαίσιο της ανατίμησης του ευρώ, που καθιστά ακόμη πιο δύσκολη την προσπάθεια των μη Γερμανών εξαγωγέων να δημιουργήσουν ευνοϊκές συνθήκες για τις εξαγωγές τους.

Η πολιτική της Γερμανίας είναι μια πολιτική με την οποία κυριολεκτικά κλέβει ζήτηση από τους εμπορικούς της εταίρους – και είναι γνωστό ότι οι κλέφτες συνήθως είναι ειλικρινείς μεταξύ τους και ο ένας δεν προσπαθεί να κλέψει από τον άλλον.

Συνεπώς, το πραγματικό δίλημμα που αντιμετωπίζει η γερμανική πολιτική είναι από πού θα προκύψει αρκετή ζήτηση για όλους και ποιοι είναι αυτοί που είναι πρόθυμοι να το επιτρέψουν.

* Ποιοι είναι οι λόγοι για τους οποίους η Γερμανία κωλυσιεργεί την προώθηση της τραπεζικής ένωσης στην Ευρώπη, που θεωρείται από τους περισσότερους ειδικούς ως εξαιρετικά κρίσιμης σημασίας για το μέλλον της Ευρωζώνης;

- Πρώτον, μια τραπεζική ένωση δεν θα έχει κανένα αντίκτυπο στην επίλυση της κρίσης χρέους στην Ευρωζώνη, οπότε η θέση της Γερμανίας είναι άσχετη στη συγκεκριμένη περίπτωση.

Ωστόσο, οι λόγοι για τους οποίους αντιστέκεται σε μια τέτοια πολιτική είναι σημαντικοί. Βασικά, η Γερμανία δεν θέλει να παραχωρήσει τον έλεγχο του εγχώριου χρηματοπιστωτικού της συστήματος, ο οποίος διαφέρει ριζικά από τα εθνικά χρηματοπιστωτικά συστήματα στην υπόλοιπη Ε.Ε. Επιπλέον, η Γερμανία ανησυχεί ότι οι κινήσεις προ μιας ολοκληρωμένης ένωσης θα την καταστήσουν οικονομικά υπεύθυνη έναντι των θεσμών στην υπόλοιπη Ε.Ε. Η Γερμανία θέλει να είναι οικονομικά υπεύθυνη μόνο για τους δικούς της θεσμούς, που συνεπάγεται ότι θέλει να είναι η ίδια επόπτης της συμπεριφοράς τους.

Η συνέπεια όλου αυτού είναι ότι η Γερμανία δεν είναι διατεθειμένη να αναλάβει επιπλέον κόστος για την επίλυση της ελληνικής κρίσης μέσω της διαγραφής χρέους. Αυτός είναι ο κύριος λόγος που η Γερμανία έχει σταθεί εμπόδιο σε όλα τα μέτρα που στοχεύουν στη δημιουργία ενός καθεστώτος κοινής ευθύνης για οικονομικά θέματα στην Ε.Ε.

* Εχει προταθεί από διάφορους οικονομολόγους ότι η Ελλάδα θα πρέπει να εξετάσει την υιοθέτηση της πρότασης του διπλού νομίσματος ως μέσο για την τόνωση της οικονομίας, αλλά οι επικριτές επισημαίνουν ότι αυτό θα είναι το πρώτο βήμα προς την έξοδο από το ευρώ ή την πιθανή διάλυση της Ευρωζώνης. Ποιες είναι οι δικές σας εκτιμήσεις;

- Στην Αργεντινή οι επαρχιακές κυβερνήσεις είχαν μεγάλη επιτυχία όσον αφορά τη χρησιμοποίηση τοπικών και συμπληρωματικών νομισμάτων για τη στήριξη της απασχόλησης και του εισοδήματος. Τελικά, ακόμη και η κρατική κυβέρνηση εξέδωσε ένα νόμισμα παράλληλα με εκείνο που ήταν συνδεδεμένο με το δολάριο.

Το πρόβλημα είναι να μπει τέλος στην ανάγκη της κυβέρνησης να δημιουργεί επίσημο νόμισμα με τη μείωση δαπανών, προκειμένου να διαμορφωθεί πλεόνασμα για την εξυπηρέτηση του χρέους και να βρεθεί λύση για τη χρηματοδότηση δαπανών, με στόχο τη στήριξη της εγχώριας ζήτησης και των εισοδημάτων. Η έκδοση ενός παράλληλου νομίσματος επιτρέπει την υλοποίηση αυτών των στόχων, αλλά μόνο για ένα μικρό χρονικό διάστημα, μέχρι να επιλυθεί το πρόβλημα του εξωτερικού χρέους και της ανατίμησης του επίσημου νομίσματος.

Η Αργεντινή προχώρησε τελικά σε στάση πληρωμών σχετικά με την εξυπηρέτηση του εξωτερικού χρέους, πράγμα που επέτρεψε στο δημοσιονομικό ισοζύγιο να καταγράψει πλεόνασμα και να σπάσει η σύνδεση με το δολάριο, πράγμα που έκανε εφικτή την υποτίμηση, ώστε να διαμορφωθεί εξωτερικό πλεόνασμα.

Από τη στιγμή που έγιναν αυτά, η ανάκαμψη ήταν εξασφαλισμένη. Συνεπώς, θα έλεγα ότι η εισαγωγή του διπλού νομίσματος είναι ένα μέτρο που στην πραγματικότητα θα αποτρέψει την έξοδο από την Ευρωζώνη ή ακόμη και τη διάλυσή της, δεδομένου ότι αναβάλλει την ημέρα που το εισόδημα και η απασχόληση θα έχουν πλήρως καταρρεύσει και η μόνη λύση θα είναι η έξοδος.

Η παραπάνω, πολύ ενδιαφέρουσα συνέντευξη, μοιάζει σήμερα και μετά την ανακοίνωση του πλεονάσματος, ως μαντεψιά.

Μόνο που ο Kregel υποστήριξε τα αυτονόητα για μια προσωπικότητα με την δική του γνώση της διεθνούς οικονομίας και την δική του αναλυτική σκέψη.

Όσο για τον Καραμανλή, όπως όλα δείχνουν πολύ σύντομα θα επανέλθει δυναμικά στο προσκήνιο, μια και κανείς δεν θάθελε σε μια χρεοκοπημένη χώρα την Χρυσή Αυγή αξιωματική αντιπολίτευση με τον ΣΥΡΙΖΑ στην κυβέρνηση.

Στην κεντρική πολιτική σκηνή μάλιστα θα επιστρέψει και η Ντόρα- είναι θέμα μηνών..

Aπό την Ιόλη Πιερίδη http://kourdistoportocali.com

Θράκη: Παιδιά, κομμένη η «πλάκα»!

Σημαντικό άρθρο του Ν. Μπογιόπουλου για τη Θράκη, όπου λέγονται τα πράγματα με το όνομά τους και βάζει στην θέση τους όλους αυτούς τους ψευτοπροοδευτικούς αεθνικούς διανοούμενους και όλους τους ευκαιρειακούς πολιτικούς όλων των παρατάξεων, που για διαφόρους λόγους (πολιτικούς, προσωπικούς κλπ) παίζουν το παιχνίδι των Τούρκων εθνικιστών και ρίχνουν νερό στον μύλο του τουρκικού ιμπεριαλισμού και της τουρκικής επεκτατικής νεοοθωμανικής (Νταβούκλιος) πολιτικής. Και  εμείς εδώ και ιδιαίτερα η πολιτική ηγεσία,  ως κοθώνια αφήνουμε την κατάσταση να εξελίσσεται σύμφωνα με τους τουρκικούς σχεδιασμούς και όχι μόνο δεν αντιδρούμε, αλλά θα λέγαμε ότι συμβάλλουμε αποφασιστικά στην υλοποίηση των σχεδιασμών των Τούρκων. Και έρχεται ένας αριστερός, για την ακρίβεια ένας κομουνιστής κατά δήλωσή του ένας εξαιρετικός  δημοσιογράφος πρώτα από όλα ΠΑΤΡΙΩΤΗΣ, που μακάρι να είχαμε πολλούς τέτοιους και  με ένα πολύ σημαντικό του άρθρο που δημοσιεύτηκε στην ιστοσελίδα www.enikos.gr , λέει τα πράγματα με το ονομά τους και επισημαίνει τους κινδύνους που απορρέουν από την αδιάφορη έως ενδοτική επίσημη θέση της Ελλάδος, σε ένα θέμα τόσο καυτό που δεν πρέπει πλέον να παίζουμε πολιτικά παιχνίδια για την συγκέντρωση των ψήφων της μουσουλμανικής μειονότητας της Ελλάδος στην Θράκη. 

Πρώτο: Στη Θράκη υπάρχει μουσουλμανική μειονότητα. Δεν υπάρχει καμία «τουρκική» μειονότητα. Τελεία. Και παύλα!

Δεύτερο: Είναι ακριβώς η τριχοτόμηση της εθνοτικής καταγωγής  της μειονότητας (Τουρκογενείς, Πομάκοι, Τσιγγάνοι) που καθόρισε και το θρησκευτικό της προσδιορισμό ως μουσουλμανικής, με τη Συνθήκη της Λοζάνης. Η δε Συνθήκη της Λοζάνης αποτελεί αυτό που θα λέγαμε «ακρογωνιαίο λίθο» στο πλαίσιο του Διεθνούς Δικαίου για την απόκρουση από την Ελλάδα αιτιάσεων που εγείρονται από τρίτους. Όποιος επιχειρεί να ξηλώσει κάποιον «πόντο» από τη Συνθήκη της Λοζάνης επαπειλείται το ξήλωμα όλης της «κάλτσας». Συνεπώς με την Συνθήκη της Λοζάνης δεν «παίζουμε». Ούτε επιτρέπουμε σε άλλους να «παίζουν». Τελεία. Και παύλα!

Τρίτο: Η τακτική της ψηφοθηρίας που ανάγει σε κριτήριο ψήφου, το αν θα καταψηφιστεί ή θα υπερψηφιστεί κάποιος λόγω του θρησκεύματός του, όσο ταιριάζει στα ακροδεξιά ήθη διαφόρων κυβερνητικών ή εκκλησιαστικών παραγόντων, άλλο τόσο ταιριάζει στα «διαφωτιστικά» ήθη εκείνων που αντιλαμβάνονται την πολιτική σαν ανέξοδο «διαπολιτισμικό» χάπενινγκ. Τόσο οι «εθνικοί φωστήρες» του «κοσμοπολίτικου» δήθεν «διεθνισμού», όσο και οι «ελληναράδες» του κίβδηλου «πατριωτισμού», είναι οι δυο όψεις του ίδιου νομίσματος: Παίζουν με το θρήσκευμα. Και οι μεν και οι δε. Οι πρώτοι καλλιεργούν, συντηρούν και αναπαράγουν τον «ελληνο-χριστιανικό εθνικισμό», οι δεύτεροι υποδύονται τους «ευρύχωρους», αλλά και οι δυο μαζί ψηφοθηρούν, επαναλαμβάνοντας το έγκλημα που επί δεκαετίες διαπράττεται στο ελληνικό κράτος: Την ώρα που μεταχειρίζονται τη μουσουλμανική μειονότητα ως κομπάρσο στο θέατρο της εσωτερικής πολιτικής καταναλωτικής τους εντυπωσιοθηρίας, αδιαφορούν ότι με αυτό τον τρόπο επιτρέπουν τη μετατροπή της σε υποχείριο και σε μπαλάκι στο πεδίο της εξωτερικής πολιτικής.

Τέταρτο: Για τα παιχνίδια όσων επιδιώκουν τον «εκτουρκισμό» της μουσουλμανικής μειονότητας καθόλου αθώο δεν είναι το ελληνικό κράτος. Ο αντικομμουνισμός της καθεστηκυίας πολιτικής τάξης στην Ελλάδα όπως και οι εν γένει «συμμαχικές της υποχρεώσεις» λειτούργησαν σε συγκεκριμένες περιόδους ως το υπόβαθρο για τη δράση των φορέων του «εκτουρκισμού» της μειονότητας. Θυμίζουμε:

• Την υποχρέωση ενίσχυσης της κεμαλικής πολιτικής που ανέλαβε ο Βενιζέλος με το «Ελληνοτουρκικό Σύμφωνο Φιλίας» του 1930, όταν από το έδαφος της Δυτικής Θράκης εκδιώκονταν οι αντίθετοι με την πολιτική του Κεμάλ ηγέτες της μειονότητας και ταυτόχρονα στη Δυτική Θράκη έφθαναν βιβλία και δάσκαλοι από την Τουρκία και ασκείτο τέτοια βία με συνέπεια οι οπαδοί του Κεμάλ, που ήταν μια «ασήμαντη μειοψηφία» να πάρουν τα ηνία και (Αλ.Αλεξανδρής, «Οι ελληνοτουρκικές σχέσεις 1923 – 1987», εκδόσεις «Γνώση») να προωθούν την πολιτική του τουρκικού καθεστώτος σε θέματα Παιδείας, Δικαίου κλπ.
• Την πολιτική που με σύνθημα «να χτυπηθεί το φέσι» στην ουσία χτυπούσε τις μουσουλμανικές παραδόσεις των πληθυσμών της περιοχής με συνέπεια τη«σταδιακή μεταμόρφωση των κοινοτήτων της Δυτικής Θράκης από μουσουλμανικές σε τουρκικές» (σ.σ.: ο.π. σελίδα 71).
• Την τακτική πάλι της κυβέρνησης Βενιζέλου από το 1930 να λειτουργεί τούρκικο προξενείο, που ως τότε δεν ήταν παρά ένα τυπικό προξενικό γραφείο.
• Την τακτική του «εκτουρκισμού» ως απόρροια του αντικομμουνισμού. Η κυβέρνηση Παπάγου, το 1954, ενώ Ελλάδα και Τουρκία βρίσκονταν ήδη στο ΝΑΤΟ, έπρεπε να τονώσει το δόγμα του «από Βορράν κομμουνιστικού κινδύνου» και να δείξει, αντίθετα, ότι στην «ελευθέραν Δύσιν» οι σχέσεις μεταξύ των «συμμάχων» ήταν ...αγγελικές. Έτσι, στις 28/1/1954, ο γενικός διοικητής της Θράκης, Γ. Φεσόπουλος, εκδίδει την εξής αλησμόνητη απόφαση: «Κατόπιν διαταγής του κ. Προέδρου της Κυβερνήσεως (σ.σ.: Παπάγος), παρακαλούμεν όπως εφ' εξής εις πάσαν περίπτωσιν γίνεται χρήσις του όρος "Τούρκος - Τουρκικός" αντί του τοιούτου "Μουσουλμάνος – Μουσουλμανικός»... Κάπως έτσι ο εξ Ανατολών κίνδυνος εξαφανιζόταν και θέριευε η θεωρία του «από Βορράν κινδύνου».
• Την τακτική, το Δεκέμβρη του 1952, και ενώ ο «κομμουνιστής κατάσκοπος» Ν. Μπελογιάννης είχε εκτελεστεί, η Φρειδερίκη να εγκαινιάζει τουρκικά σχολεία στη Θράκη, παρουσία του Τούρκου Προέδρου της Δημοκρατίας...
• Τις μορφωτικές συμφωνίες του 1951 και της χούντας του 1968, που καθιερωνόταν η τουρκική ως η μόνη μειονοτική γλώσσα εκπαίδευσης. Όμως, η μητρική γλώσσα των Πομάκων και των Αθίγγανων μουσουλμάνων της Δ. Θράκης δεν ήταν τα τούρκικα...
• Την τακτική (κάτι που η σημερινή ΝΔ το «ξεχνάει»…) η ίδια η κυβέρνηση στο ανώτατο μάλιστα επίπεδο να αποκαλεί στις συνομιλίες της με την ηγεσία της Τουρκίας σαν «τουρκική» την μειονότητα της Θράκης (βλέπε: Αρχείο Κωνσταντίνου Καραμανλή, συνομιλίες με Ετσεβίτ, 11 - 12/3/1978)
• Την τακτική, τον Ιούλη του 1999, λίγες μόλις μέρες μετά τις ΝΑΤΟικές σφαγές στο Κοσσυφοπέδιο που έγιναν στο όνομα της «προστασίας» των δικαιωμάτων μιας μειονότητας, να γνωστοποιείται η επιστολή των τριών μουσουλμάνων βουλευτών, του ΠΑΣΟΚ, της ΝΔ και του ΣΥΝ, που από κοινού με 13 «μειονοτικές» και «μη κυβερνητικές» οργανώσεις ζητούσαν την αναγνώριση από το ελληνικό κράτος της ύπαρξης «τουρκικής» και «μακεδονικής» μειονότητας στην Ελλάδα και ο τότε υπουργός Εξωτερικών Γιώργος Παπανδρέου – σε μια ασύγγνωστη αντιμετώπιση του ζητήματος του «ατομικού αυτοπροσδιορισμού» με τις παρενέργειες που γεννά η έγερση θεμάτων «συλλογικού αυτοπροσδιορισμού» - να δηλώνει ότι δεν τον ενδιέφερε αν κάποιος θα αυτοπροσδιορίζεται στην ελληνική επικράτεια ως «Τούρκος» ή «Μακεδόνας»…
• Δίπλα σε όλα αυτά είναι πασίγνωστο επίσης τούτο: Το πόσο σεβάστηκε αυτό το κράτος τους Έλληνες πολίτες μουσουλμάνους στο θρήσκευμα για δεκαετίες. Να μιλήσουμε για το πώς τους συμπεριφερόταν το κράτος στο στρατό; Η’ όταν ζητούσαν μια άδεια οικοδομής; Η’ όταν ζούσαν πίσω από τις μπάρες;

Πέμπτο: Για το ρόλο του τουρκικού προξενείου όλοι κάτι έχουν να πουν και να καταμαρτυρήσουν. Εδώ δυο παρατηρήσεις:

   α) Γιατί το προξενείο και εν γένει η Τουρκία αφήνεται να δρα όπως δρα στην περιοχή; Ποιος έχει την ευθύνη που δεν μπαίνει τέλος σε αυτή την ιστορία;

   β) Γιατί τα ίδια (φραστικά, έστω)… πατριωτικά αντανακλαστικά δεν τα έχουμε δει από τα κάθε λογής κόμματα του «ανήκομεν εις την Δύσιν» και του «ευρωμονόδρομου», όταν τα ίδια με το προξενείο τα διαπράττουν οι σύμμαχοί μας, οι Αμερικάνοι και οι Ευρωπαίοι. Όταν, δηλαδή, στη έγερση ζητήματος «μειονοτήτων» στην Ελλάδα πρωτοστατούν, γνωστής χρηματοδότησης, πολιτικής επιρροής και ευρωατλαντικής ...ιθαγένειας «ιδρύματα» και «οργανισμοί». Ας παρακολουθήσουμε τη δράση κάποιων εξ αυτών:

• Το Νοέμβρη του 2006, οι ΗΠΑ, διά του επιτετραμμένου της αμερικανικής πρεσβείας στην Αθήνα, Τόμας Κάντριμαν, τάσσονταν ευθέως υπέρ της αναγόρευσης της μουσουλμανικής μειονότητας της Θράκης σε «τουρκική μειονότητα». Με τις ίδιες εκείνες δηλώσεις (στην «Ελευθεροτυπία»), το στέλεχος της αμερικανικής πρεσβείας ζητούσε να τεθεί η συνθήκη της Λοζάνης στο «μουσείο»…
• Το Νοέμβρη του 1996 στην έκθεση με τίτλο «Ημιτελής Ειρήνη» (!), που συντάχτηκε από τη «Διεθνή Επιτροπή για τα Βαλκάνια» - που με τη σειρά της δημιουργήθηκε από το αμερικανικό ίδρυμα «Κάρνεγκι» και το Ινστιτούτο «Ασπεν» - η Ελλάδα κατηγορείται ότι δεν αναγνωρίζει μακεδονική μειονότητα και αρνείται το δικαίωμα των μουσουλμάνων να αυτοπροσδιορίζονται ως Τούρκοι. Μια «λεπτομέρεια»: Η παρουσίαση της έκθεσης έγινε στα γραφεία της Ευρωπαϊκής Επιτροπής, με προεδρεύοντα τον επίτροπο Βαν ντε Μπρουκ...

• Στις 8/11/2006 το Στέιτ Ντιπάρτμεντ δηλώνει: «Υπάρχουν εθνικής καταγωγής Μακεδόνες και Αλβανοί που ζουν στην Ελλάδα. Οι ΗΠΑ έχουν μια διαφορετική ερμηνεία του όρου μειονότητα από αυτήν που έχει η Ελλάδα. Σεβόμεθα τη Συνθήκη της Λοζάνης, η οποία αποτελεί τη νομική βάση για την ελληνική ερμηνεία, αλλά αυτός δεν είναι ο τρόπος της αμερικανικής ερμηνείας. Νομίζουμε ότι θα είναι σωστό γι' αυτές τις μειονότητες να έχουν το δικαίωμα στον αυτοπροσδιορισμό, που δεν τους επιτρέπεται στην Ελλάδα...».
• Στις 17/4/2008 πραγματοποιείται στο χώρο του Ευρωκοινοβουλίου, με τη στήριξη των «Πράσινων και της «Ομοσπονδιακής Ενωσης των Ευρωπαϊκών Εθνοτήτων» εκδήλωση με θέμα «Μειονότητες στην Ελλάδα: Τούρκοι Δυτικής Θράκης και Μακεδόνες»…
• Στις 27/3/2008, ήταν το Ευρωπαϊκό Δικαστήριο Ανθρωπίνων Δικαιωμάτων (ΕΔΑΔ), στις 27/3/2008, όταν οι ελληνικές αρχές απαγόρευσαν τη λειτουργία ενώσεων συλλόγων και οποιουδήποτε οργανισμού έφερε το επίθετο «τουρκικός/ή» στον τίτλο του, που εξέδωσε την απόφαση ότι ακόμα κι αν κάποιοι έχουν βαλθεί «να προπαγανδίσουν την ύπαρξη εθνοτικής μειονότητας στην Ελλάδα, αυτό δε συνιστά απειλή για τη δημοκρατική κοινωνία»... Μόνο που η απόφαση αυτή άνοιγε δυο κερκόπορτες: Μια για την καταστρατήγηση της Συνθήκης της Λοζάνης και μια για την υποδαύλιση από παγκόσμιους και περιφερειακούς ιμπεριαλιστές εθνικιστικών αντιθέσεων.
• Στα προηγούμενα ας προσθέσουμε κάτι ακόμα: Την απάντηση του προέδρου της Ευρωπαϊκής Επιτροπής, Ζοζέ Μπαρόζο, ότι η ΕΕ «δεν έχει κάποια γενική αρμοδιότητα σε θέματα μειονοτήτων»…

Έκτο: Η εποχή της αθωότητας έχει παρέλθει προ πολλού. Ειδικά όταν είναι γνωστό, από Γιουγκοσλαβία μέχρι Ουκρανία, πως δρα ο ιμπεριαλισμός στο όνομα της «προστασίας» των μειονοτήτων. Τόσο ως προς τον ΣΥΡΙΖΑ με τις «παιδαριωδίες» του για τις οποίες η ίδια η Αυγή έφτασε να γράψει (23/4/2014):«Το ερώτημα είναι: ποιος είχε τη φαεινή ιδέα να συμπεριφερθεί με την αραχνιασμένη νοοτροπία της ΕΥΠ και να υποβάλει στον ΣΥΡΙΖΑ, σχεδόν λάθρα, την υποψηφιότητα μιας μουσουλμάνας - Ρομά, που έχει υιοθετηθεί εδώ και χρόνια από την ελληνική Ακροδεξιά; Είναι προφανές ότι η ΚΕ του ΣΥΡΙΖΑ, καλή τη πίστει, παρασύρθηκε» (σσ: αλήθεια τόσο εύκολα «παρασύρεται» η ΚΕ του ΣΥΡΙΖΑ από κυπίτικες και ακροδεξιές  νοοτροπίες;…). Όσο και ως προς τη ΝΔ και το ΠΑΣΟΚ, με τους δικούς τους υποψήφιους και πολιτευτές που στηρίζουν το εθνικιστικό μειονοτικό κόμμα DEB και διατηρούν στενότατους δεσμούς με τους τουρκικούς ακροδεξιούς και εθνικιστικούς κύκλους, μια κουβέντα: «Παιδιά, κόψτε το»! 

Έβδομο: Κατά τα λοιπά, στην Ελλάδα της ΕΕ, του ευρώ, του ΝΑΤΟ, του ΔΝΤ, των τραπεζιτών και των «πλεονασμάτων» ο μαρασμός συνεχίζεται. Μαζί και ο μαρασμός της Θράκης (που πίσω από όσα φαίνονται έχει να αντιμετωπίσει και όσα δεν φαίνονται, τουτέστιν εκείνους που την «λιμπίζονται» ως «ειδική οικονομική ζώνη» για τις «μπίζνες» τους). Και ο μαρασμός αφορά όλους τους Έλληνες της περιοχής. Είτε πρόκειται για χριστιανούς, είτε για μουσουλμάνους, είτε για άθεους. Στη Θράκη η πλειοψηφία του πληθυσμού, είτε ανήκουν στην πλειονότητα είτε στην μειονότητα, είναι εργάτες, είναι άνεργοι, είναι αγρότες, είναι βιοπαλαιστές, είναι λαϊκά στρώματα, που «ή με Χριστό ή με Αλλάχ, όμως κι οι δυό μας αχ και βαχ». Αυτά που τους ενώνουν, δηλαδή, τα προβλήματα και οι ανάγκες της ζωής που βιώνει η φτωχολογιά, είναι απείρως περισσότερα από όσα τους διαφοροποιούν μεταξύ τους. Όσοι προσπαθούν να τους διαχωρίσουν δεν το κάνουν για να τους χαρίσουν ούτε τον επίγειο «εθνικό», ούτε τον επουράνιο θρησκευτικό «παράδεισο». Απέναντι στα προβλήματα που είναι κοινά για όλους, τους θέλουν διαιρεμένους πολιτικά, κοινωνικά, ταξικά, ώστε να μην βρίσκει ισχυρό αντίπαλο η πολιτική που γεννά αυτά τα προβλήματα.

Nικος Mπογιοπουλος

*Δημοσιεύθηκε στο "enikos.gr"

ΛΑΟΘΑΛΑΣΣΑ για το "Ποτάμι" το παει για ΠΡΩΤΟ ΚΟΜΜΑ! Δείτε τη συγκλονιστική PHOTO

ΦΩΤΟΓΡΑΦΙΑ ΝΤΟΚΟΥΜΕΝΤΟ
Πλήθος κόσμου κατέκλυσε τις καφετέριες στην Κέρκυρα για να ακούσουν τις προεκλογικές δεσμεύσεις του δημοσιογράφου Σ. Θεοδωράκη. Δεν χωρά καμία…


αμφισβήτηση πως «το ποτάμι» που σαρώνει δημοσκοπικά, θα σαρώσει και στις εκλογές! Δείτε την εικόνα

ΟΙ ΤΣΙΠΡΟΣΥΡΙΖΑΙΟΙ ΕΙΝΑΙ, ΤΟΥΡΚΟΙ--ΣΚΟΠΙΑΝΟΙ--ΑΛΒΑΝΟΙ...«ΕΛΛΗΝΕΣ ΔΕΝ ΕΙΝΑΙ»...!!!

ΝΕΟ ΑΝΘΕΛΛΗΝΙΚΟ--ΦΙΛΟΣΚΟΠΙΑΝΟ  ΚΡΟΥΣΜΑ, ΑΠΟ ΤΟΝ ΘΛΙΒΕΡΟ ΥΠ. ΕΥΡΩΒΟΥΛΕΥΤΗ ΣΤ. ΚΟΥΛΟΓΛΟΥ...!!!

Όσο και να προσπαθεί ο Τσίπρας να «κουκουλώσει» τα πολιτικά κατακάθια τού κομματός του, πού καρατομούν και ακρωτηριάζουν οτιδήποτε Εθνικό και Ελληνικό, δεν τα... καταφέρνει...
Ούτε και τώρα τη πιό αποφασιστική στιγμή, πού απομένουν περίπου 25 ημέρες για τις εκλογές. 
Φαντασθείτε αυτοί οι «τρόφιμοι» της ανοησίας και του Εθνομηδενισμού να γίνουν και Κυβέρνηση, η συρίκνωση της Ελλάδος είναι...δεδομένη...!!!

Άλλωστε γιά αυτό με σημαία το «αντιμνημόνιο» επιδιώκουν ρήξη με τούς συμμάχους και την διεθνή απομόνωση της Χώρας, γιά να μπορούν εύκολα να την «Κοσοβοποιήσουν»...
********
Παλιό «κόλπο», βγαλμένο από την Ιστορία, πού εμείς οι Έλληνες το έχουμε πληρώσει πολύ ακριβά, με «ανθρωποθυσίες και χαμένες Πατρίδες»...!!!
********
Να, αυτός ο φελλός, ο ντενεκές και το υποπροϊόν του κρατικοδίαιτου δημοσιογράφου, (από αυτούς πού σήμερα συνωστίζονται στο Συριζα) ο Στ. Κούλογλου,  σε συνεντευξή του σε Σκοπιανά ΜΜΕ, αποκάλεσε τα Σκόπια...Μακεδονία...!!!
********
Μάλιστα ο «άνθρωπος», έδωσε και την εξηγησή του:
********
 «Σας αποκαλώ Μακεδονία – με το όνομά σας» ΓΙΑΤΙ  «το όνομα Μακεδονία είναι μία γελοία διαφορά που δημιούργησε ο Σαμαράς»...
********
Ανήκει στις «συνωστισμένες» συνιστώσες του Συριζα, πού είναι αποτέλεσμα επιμειξίας  μιάς Αντεθνικής αριστερής  «πλεμπάγιας»...
********
 Προδότες και υπονομευτές της Εθνικής προσπάθειας γιά να μη βγούμε από τη κρίση πού οι ίδιοι, ΝΑΙ ΟΙ ΙΔΙΟΙ, μας έχωσαν.
********
*--ΝΑΙ ΟΙ ΙΔΙΟΙ, πού υπήρξαν υποστηρικτές του σχεδίου Αναν.
*--ΝΑΙ ΟΙ ΙΔΙΟΙ, πού υπήρξαν υμνητές των ΝΑΤΟϊκών βομβαρδισμών της Σερβίας.
 *--ΝΑΙ ΟΙ ΙΔΙΟΙ, πού ξεδιάντρωπα σήμερα αναγνωρίζουν στη Θράκη...Τουρκική μειονότητα...!!!
*--ΝΑΙ ΟΙ ΙΔΙΟΙ, πού δίνουν απλόχερα το όνομα ΜΑΚΕΔΟΝΙΑ  στα Σκόπια με το επιχείρημα ότι:
«Το όνομα Μακεδονία είναι μία γελοία διαφορά που δημιούργησε ο Σαμαράς»...
                               ------------------------------
Εδω: 
http://www.independent.mk/articles/3093/Greek+Journalist+Stelios+Kouloglou+Naming+Row+is+Ridiculous+Dispute

Η ΠΑΣΟΚΙΚΗ ΙΣΤΟΡΙΑ…