Κόψτε το δούλεμα γιατί η κοινωνία κοχλάζει!

του Γιώργου Χαρβαλιά

Είναι γνωστή η ιστορία με τους ανθρώπους του IRS, δηλαδή του αμερικανικού ΣΔΟΕ, που κλήθηκαν προ ετών στην Ελλάδα για προσφέρουν know how στην πάταξη της φοροδιαφυγής και έφυγαν…τρέχοντας, αφού διαπίστωσαν ότι η διαπλοκή μεταξύ πολιτικής εξουσίας, επιχειρηματιών και ανώτατων δημόσιων στελεχών, παρέπεμπε ευθέως σε πρακτικές Κολομβιανής ναρκομαφίας!…

Δυστυχώς οι πρόσφατες εξελίξεις, με τις επιλεκτικές διαρροές, τις «πριβέ» ενημερώσεις και τις λίστες-φαντάσματα που παραδίδουν οι γραμματείς στους υπουργούς για να τις πάρουν…σπίτι τους, αποδεικνύουν περίτρανα την «διάγνωση» των Αμερικανών. Με μία διαφορά: Oι εποχές έχουν αλλάξει. Και την ώρα που μια ολόκληρη κοινωνία, βρίσκεται στο όριο της απόγνωσης, ούτε οι απαξιωτικές προς τον φορολογούμενο, συμπεριφορές πολιτικών στελεχών μπορούν να γίνουν ανεκτές, ούτε το δούλεμα…ψιλό-γαζί.

Τα πράγματα είναι πολύ απλά κι όποιος νομίζει ότι σε αυτή τη συγκυρία μπορεί να παίξει  με την νοημοσύνη και τον πόνο του κοσμάκη, ας είναι έτοιμος να εισπράξει τα επίχειρα…

Ας πάρουμε για παράδειγμα την περιβόητη λίστα Λαγκάρντ που βολόδερνε για ενάμιση χρόνο σε συρτάρια υπουργικών γραφείων. Να μην πρόλαβαν να την ελέγξουν; Μα εδώ μας λένε ότι σε λίγες εβδομάδες διασταύρωσαν 53 χιλιάδες ονόματα Ελλήνων που έβγαλαν λεφτά στο εξωτερικό την περασμένη διετία και μάλιστα βρήκαν, σχεδόν το ένα τρίτο από αυτούς, «φάουλ»…

Για τους 53 χιλιάδες χρειάστηκαν λίγες εβδομάδες και για τους 2 χιλιάδες της λίστας Λαγκάρντ που διέθεταν και ακριβή αντίγραφα της κίνησης λογαριασμών, δεν…πρόκαμαν;

Στην προσπάθεια να δικαιολογηθούν τα αδικαιολόγητα, ένας από τους πρωταγωνιστές του σκανδάλου(διότι περί σκανδάλου πρόκειται) προέβαλλε το ασύλληπτης υποκρισίας επιχείρημα, ότι ήταν αδύνατο να γίνει έλεγχος γιατί η λίστα ήταν προϊόν υποκλοπής και επομένως δεν θα μπορούσε να αποτελέσει στοιχείο ανακριτικής έρευνας.

Κατ΄αρχήν ποιός του μίλησε για ανακρίσεις και εισαγγελείς; Μια απλή διασταύρωση στοιχείων έπρεπε να γίνει και αμέσως μετά, να φορολογηθούν με τον ανώτατο συντελεστή(45%)τα ποσά που…περισσεύουν σε σχέση με τα δηλωθέντα εισοδήματα. Όπως ακριβώς(υποτίθεται ότι)θα γίνει με τους 15 χιλιάδες που δεν μπορούν να δικαιολογήσουν τα εμβάσματα εξωτερικού στη διετία 2009-2011.

Ο κύριος αυτός που επικαλέστηκε αυτή την αστειότητα, θα έπρεπε τουλάχιστον να διερωτηθεί, πώς στο καλό ξεπέρασαν τους…νομικούς σκοπέλους άλλα ευρωπαϊκά κράτη, βάζοντας στο ταμείο τους εκατοντάδες εκατομμύρια ευρώ από την φορολόγηση μεγαλοκαταθετών της ίδιας ακριβώς λίστας. Και ο ίδιος κύριος θα έπρεπε να γνωρίζει ότι οι Αμερικανοί(την τεχνογνωσία των οποίων μετέφερε σε υποθέσεις τρομοκρατίας)έδωσαν αμοιβή 104 εκατομμυρίων δολαρίων σε έναν άλλο πληροφοριοδότη για να πάρουν στα χέρια τους μία ακόμη λίστα με μυστικές καταθέσεις, αυτή τη φορά στην ελβετική UBS, που οδήγησε σε άγριο φορολογικό στρίμωγμα χιλιάδων μεγαλοκαρχαριών…

Άκουσα επίσης κάποιες άλλες θεωρίες…άφεσης αμαρτιών, που παραπέμπουν στο «πολύς θόρυβος για το τίποτα». Ότι δηλαδή, η λίστα δεν είναι και τόσο αμαρτωλή, «κάποιους φουκαράδες φοιτητές έχει, κάτι Έλληνες εφοπλιστές που ημιδιαμένουν στη Γενεύη και προς θεού δικαιούνται να έχουν καταθέσεις εκεί, καθώς και τέλος, κάτι ακόμη ψιλά που σε τελική σούμα θα μπορούσαν να αποφέρουν μόλις 30 εκατομμύρια στο ελληνικό δημόσιο».

Πρώτη παρατήρηση: Αν έχει το ελληνικό κράτος 30 εκατομμύρια για πέταμα, να βγεί να το εξηγήσει στους συνταξιούχους που πεινάνε και στους εργαζόμενους  (αλλά μη…αμειβόμενους) του Σκαραμαγκά που έκαναν τη μπούκα στο Πεντάγωνο.

Δεύτερη παρατήρηση: Τι είδους αντίληψη περί ισονομίας μπορεί να εκπέμπει στον κόσμο η διαφορετική μεταχείριση μίας λίστας υποψήφιων φοροφυγάδων σε σχέση με μία άλλη;

Επιμύθιον: Δεν έχουν συναίσθηση οι πολιτικοί των κομμάτων που μονοπώλησαν την εξουσία, δηλαδή της κυβερνητικής δεξιάς, του κρατικοδίαιτου ΠΑΣΟΚ και της μονίμως βολεμένης «ρόζ Αριστεράς», ότι το καντήλι τους τελειώνει. Στην Ελλάδα των χιλιάδων αστέγων, του ενός εκατομμυρίου ανέργων και των απελπισμένων που αυτοκτονούν καθημερινά, τα παραμύθια τελείωσαν. Το συνεχιζόμενο πολιτικό θράσος θα πληρωθεί πολύ ακριβά…

(δημοσιεύεται στον Τύπο της Κυριακής)

Θέλουν να ρίξουν την κυβέρνηση για να μην βγουν οι λίστες στην επιφάνεια; Αλλαγή στάσης Βενιζέλου: «Θα ψηφίσουμε τα μέτρα υπό προϋποθέσεις»!

Υπό διάλυση το ΠΑΣΟΚ κάτω από το βάρος των συγκαλύψεων και των αποχωρήσεων Ραγκούση και την άτυπη, ακόμη, αποχώρηση Λοβέρδου. Οι σκέψεις στο πίσω μέρος του μυαλού του Ε. Βενιζέλου είναι μήπως αναγκαστεί να ρίξει την κυβέρνηση μη ψηφίζοντας τα μέτρα τελικά για να μην βγουν τα ονόματα που περιέχονται στις καυτές λίστες… Ήδη με την αυτοκτονία του πρώην υφυπουργού Λεωνίδα Τζανή, που το όνομά του φέρεται να υπήρχε στην λίστα των 36, τα πράγματα σοβαρεύουν πάρα πολύ. Κανείς δεν θα μπορέσει να ελέγξει το τί θα συμβεί και πόσες βρωμιές θα βγουν στην επιφάνεια αν επιμείνουν οι εισαγγελείς και οι ελεγκτικοί μηχανισμοί…


Έτσι λοιπόν εξηγείται και η μετατόπιση της θέσης Βενιζέλου σχετικά με τα μέτρα, που τώρα δηλώνει ότι θα τα ψηφίσει με προϋποθέσεις.

Δήλωσε ο πρόεδρος του ΠΑΣΟΚ:

«Αν και οι τρεις ..αρχηγοί συμφωνήσαμε σε κάποιους βασικούς άξονες μαθαίνουμε τώρα ότι υπάρχουν μεγάλες αποκλίσεις σε συζητήσεις που γίνονται με την τρόικα. Μπορεί να βρεθούμε μπροστά σε ένα άλλο πακέτο μέτρων. Δεν έχει νόημα να πετύχει η εγχείρηση και να πεθάνει ο ασθενής», επισήμανε ο πρόεδρος του ΠαΣοΚ.

Αντίδραση υπήρξε από τον Μ. Χρυσοχοϊδη που δήλωσε ξεκάθαρα πως ότι και να γίνει θα υπερψηφίσει το νέο πακέτο μέτρων. Υπήρξαν όμως και οι βουλευτές Θεόδωρος Παραστατίδης, Μιχάλης Κασσής, Δημήτρης Κρεμαστινός που δήλωσαν ή άφησαν να εννοηθεί σαφώς ότι δεν θα στηρίξουν τα μέτρα.

Ακόμη κι αν οι ίδιοι το κάνουν για επικοινωνιακούς λόγους τα πράγματα είναι πολύ σοβαρά, το ΠΑΣΟΚ βουλιάζει και ο καθένας θα προσπαθήσει από δω και μπρος να σώσει ότι μπορεί για τον εαυτό του…

Γι’ αυτό μην αποκλείεται το σενάριο που αναφέραμε στην αρχή… Για το μυαλό των λαμόγιων καλύτερα να πέσει η κυβέρνηση για να μην μπορέσουν να βγουν ονόματα στην δημοσιότητα και να ξεχαστούν μέσα στην πολιτική αβεβαιότητα τα σκάνδαλα που φαίνεται να ξεφυτρώνουν…

filologos10

Η τουρκική βουλή έδωσε την άδεια στον Ερντογάν να επιτεθεί και στην Ελλάδα

Για το διάστημα ενός χρόνου από σήμερα ο πρωθυπουργός Ρετζέπ Ταγίπ Ερντογάν και η τουρκική κυβέρνηση θα έχουν τη δυνατότητα να κηρύξουν πόλεμο σε οποιαδήποτε χώρα (και όχι μόνο στη Συρία), σύμφωνα με την απόφαση της τουρκικής εθνοσυνέλευσης. Η λεπτομέρεια αυτή καθιστά το καθεστώς ισορροπιών στην ευρύτερη περιοχή που περικλείνεται μεταξύ Καυκάσου- Μεσοποταμίας- Αν. Μεσογείου κι Αιγαίου άκρως ευαίσθητη κι εξαιρετικά επικίνδυνη.


Ειδικότερα, στο ψήφισμα που εγκρίθηκε από το κοινοβούλιο της Τουρκίας αναφέρεται μεταξύ άλλων, ότι η κυβέρνηση και ο στρατός έχουν άδεια κήρυξης πολέμου σε «ξένες χώρες». Αυτό σημαίνει, σύμφωνα με το τουρκικό σύνταγμα ότι ο στρατός έχει το ελεύθερο για το διάστημα ενός ολόκληρου χρόνου ,να επέμβει σε οποιαδήποτε ξένη χώρα, αν το κρίνει απαραίτητο.
Χαρακτηριστική είναι η φωτογραφία που ανήρτησε η εφημερίδα Hürriyet, κάνοντας το απαραίτητο ζουμ στην επίμαχη φράση: Yabanci ülkelere: Ξένες χώρες.
Την ίδια αποκάλυψη έκανε και ο βουλευτής του κόμματος της αξιωματικής αντιπολίτευσης (Ρεπουμπλικανικό Λαϊκό Κόμμα) İlhan Cihaner, αναρτώντας στον προσωπικό του λογαριασμό στο Twitter: «Το διάταγμα που έκρυψαν από τον λαό», προσθέτοντας πως η κυβέρνηση πήρε απεριόριστη άδεια να κηρύξει πόλεμο ξένες χώρες και όχι μόνο στη Συρία.

http://www.zougla.gr/kosmos

Κάγκελα παντού!

Η Ήρα, η αιωνίως απατημένη σύζυγος του Δία, παραπονείτο συνεχώς για τις απιστίες και τα ψέματά του, επιχείρησε μάλιστα μαζί με τον Ποσειδώνα και την Αθηνά να τον περιορίσουν σε δεσμά. Ο Δίας το ανακάλυψε και εξοργισθείς την άρπαξε και την κρέμασε από τα χέρια, εις τας νεφέλας. Αλυσόδεσε μάλιστα και τα πόδια της με δύο μεγάλους άκμονες.
Έτσι η Ήρα παρέμεινε αρκετό καιρό αιωρούμενη να κατέρχεται τα νέφη, ώσπου την λυπήθηκε ο γιός της ο Ήφαιστος και προσπάθησε να την ελευθερώσει. Ο Δίας το κατάλαβε, τον άρπαξε από τα πόδια και τον πέταξε κάτω στη γη. Από τότε ο Ήφαιστος κατέστη χωλός, και του ορίστηκε από τους θεούς να ασχολείται με τις φωτιές, να λειώνει το σίδερο και να

κατασκευάζει όπλα και εργαλεία, ασπίδες, μάσκες και στολές.
Με την Ήρα αυτή την στιγμή μοιάζει η αιωνίως απατημένη Ελλάδα, αλυσοδεμένη χέρια και πόδια, να πέφτει συνεχώς από τα σύννεφα, και να περιμένει κάποιο από τα παιδιά της, έστω και χωλό, να έρθει να την λυτρώσει.
Σίδερα και κάγκελα μας περιζώνουν από παντού και αλυσοδένουν την ψυχή μας. Πρώτα έβαλαν κάγκελα στο νου, μέσω της τηλοψίας, έπειτα βάλαμε εμείς κάγκελα στην καρδιά μας, και περιχαρακωθήκαμε στο επίχρυσο κλουβί μας.
Μετά αρχίσαμε να βάζουμε σίδερα και κάγκελα στις πόρτες, στα παράθυρα, στη βεράντα και στην αυλή μας. Ήρθε και η σειρά των μαγαζιών μας, να ζωστούν με αμπάρες και λουκέτα. Κι άρχισαν να ερημώνουν και να σκοτεινιάζουν οι άλλοτε πολύβουοι δρόμοι, των πόλεών μας.
Και μεις σαν καρδερίνες παραμένουμε έγκλειστοι μέσα στα κλουβιά μας, κι αρχίζουμε τα λυπητερά άσματά μας.
Αντίθετα κυκλοφορούν ελεύθερα και ανενόχλητα χρόνια ολόκληρα ο εσμός των πτωματοφάγων ορνέων, οι κίσσες οι κλέφτρες, οι καλιακούδες και τα κοράκια.
Μαύρα κοράκια, κόκκινα κοράκια ,
Τι προμηνάνε τα πράσινα, τι τα ροζ, τι τα σιέλ;
Ο μύθος λέει ότι τα κοράκια στην αρχή της δημιουργίας ήταν άσπρα. Κάποτε η θεά Αθηνά ευρισκόμενη στον Λυκαβηττό, ενώ κουβαλούσε στα χέρια της ένα βράχο, της έπεσε από μια κακιά είδηση που της μετέφερε ένα κοράκι. Η Αθηνά το καταράστηκε και από τότε όλα τα κοράκια έγιναν μαύρα, και είναι προάγγελοι κακών ειδήσεων.
Την τελευταία τριακονταπενταετία, τα κοράκια έγιναν πολύχρωμα και ταιριάζουν μια χαρά με τα παπαγαλάκια.
Τώρα όμως λόγω της δύσκολης κατάστασης, και μιας που θα ξεπουπουλιάσουν αγρίως εμάς τα σκλαβοπούλια, αναγκαστικώς θα πιάσουν από την μύτη-αν και κόρακας κοράκου μάτι δεν βγάνει-, και μερικά εξυπνοπούλια, και ίσια στα κλουβιά θα τα στοιβάξουν.
Η αρχή έγινε πριν λίγο καιρό, όταν έπιασαν στην ξόβεργα τον ωραίο περήφανο ταώ, με την πλουμιστή και κροσσωτή –σαν φούντες κουρτινών-, ουρά του, μαζί με την μπεκατσίνα θυγατέρα και την πετροπέρδικα καμαρωτή, κυρά του.
Προψές τσακώσανε στο δόκανο και τον σμπώκο, ένα άσχημο μικρόσωμο πουλί –όπως λέει το όνομά του-, με ράμφος γαμψό και άγριο βλέμμα γύπα, παμφάγο και αρπακτικό, που ενδημεί στην πράσινη πανίδα.
Ελπίζουμε να μην ξεφύγει ο μπούφος, που τώρα παριστάνει την λόγια γλαύκα, εις τα ξένα. Αν και η παροιμία λέει: ’’Ότι κομίζονται και οι γλαύκες εις τας Αθήνας’’.
Λέτε τελικά όσοι έκαναν τόσα χρόνια το βαρύ πεπόνι, να πάνε από Πεπόνη;
Μόνο που πρέπει να πιάσουν και κανένα εκλεκτό φασιανό, μη τη βγάλουμε πάλι με τίποτε ξηραμένους φλώρους, σαν κάποια άλλη φορά, σε περασμένους χρόνους.
Κλουβιά και κάγκελα λοιπόν παντού. Μέχρι και την Δημοκρατία μας την έζωσαν με κάγκελο διπλό, και γύρω γύρω κλούβες ένα σωρό.
Και κει που κάποτε ο λαός χαρούμενος και αψέκαστος, χαιρετούσε τον κυρ-βουλευτή του, κι αυτός ανταπέδιδε τον χαιρετισμό με ένα φιλικό κτύπημα στην πλάτη, χωρίς να δεχτεί ούτε ένα αυγό, τώρα τα σύρματα απομάκρυναν τον έναν από τον άλλον, κι έγινε το Νεοκλασικό, ένα περιχαρακωμένο κλουβί, κι αυτό. Που με την εμφάνισή του προκαλεί, στην πιο ψηλή του κορυφή, να΄ρθει να κράξει η λακέρυζα κορώνη.
Το κρώξιμό της κακός οιωνός, ότι ο θάνατος σιμώνει.
Μια παλιά διαφήμιση έλεγε: ‘’Κάθε πόλη και στάδιο, κάθε χωριό και γυμναστήριο’’.
Στην εποχή μας το σλόγκαν έχει αλλάξει: ‘’Κάθε πόλη και στρατόπεδο, κάθε χωριό και κρατητήριο’’.
Σε κάθε πόλη στήνεται κι ένα στρατόπεδο για τους στρατευμένους αλλοεθνείς, ή στοιβάζονται στα ήδη υπάρχοντα εξ αρχής.
Έτσι τα στρατοπέδια μας, που άλλοτε βούιζαν από το σφριγηλό νεανικό μελίσσι, τώρα από σφίγγες αλλότριες θα κατοικηθούν, που έχουν στο μάτι και στο χέρι το κεντρί του φθόνου του δολερού.
Σε μας θα παραχωρήσουν οσονούπω τα στάδια, όπως έγινε στην Χιλή, και αλλαχού.
Τελικά μια και η εργασία είναι υπό διωγμό, λόγω Καγκελαρίας, μια επιχείρηση στην πατρίδα μας πια θα΄ νθεί, τα μαγαζιά που πωλούν είδη κιγκαλερίας!
Με εκτίμηση
Αγγελική Π.

Τα μυστικά κονδύλια της ΕΥΠ και η “λίστα Λαγκάρντ”

Εδώ και μέρες “σέρνεται” η πληροφορία ότι στην υπόθεση της “λίστας Φαλσιανί” (ή “λίστας Λαγκάρντ”) ενεπλάκη η ΕΥΠ. Όπως ισχυρίστηκαν μάλιστα, υψηλόβαθμοι κύκλοι της Κατεχάκη, για την απόκτηση της λίστας διετέθη το ποσόν του 1,2 εκατομμυρίων ευρώ. Να σημειωθεί ότι εδώ και πολλούς μήνες, πολλές πληροφορίες έφεραν τον Ερβέ Φαλσιανί να έχει ζητήσει ήδη από το Φεβρουάριο του 2010 από την τότε κυβέρνηση του Γ.Παπανδρέου περί τα δύο εκ. ευρώ για να δώσει τη λίστα (άραγε, υπάρχει μόνο μία;). Στελέχη του υπουργείου Οικονομικών της τότε κυβέρνησης ΠΑΣΟΚ, υποστηρίζουν ότι τελικώς, η κυβέρνηση δεν είχε αγοράσει τη λίστα. Όπως και να’χει, την Ανοιξη του 2010, σύμφωνα με τις ίδιες πληροφορίες, η ΕΥΠ είχε ήδη βγεί στη γύρα και έψαχνε τη λίστα.

Απόρρητα κονδύλια

Σε ανύποπτο χρόνο, στις 23 Φεβρουαρίου 2012, οπότε στην Επιτροπή Διαφάνειας της Βουλής συζητείται το θέμα των μυστικών κονδυλίων, με ποιό σκεπτικό αυτά διατίθενται, και εάν δίδονται υπό συνθήκες διαφάνειας ή όχι, ο τότε υπουργός Δημόσιας Τάξης, κ.Παπουτσής, είχε στείλει κάποια στοιχεία στο Κοινοβούλιο. Μεταξύ των άλλων, λοιπόν, αναφερόμενος στα μυστικά κονδύλια που δόθηκαν στην ΕΥΠ τα τελευταία χρόνια, έγραφε στην επιστολή του τα εξής: “Το 2010 εκταμιεύθηκαν 8.6 εκ.ευρώ συνολικά για απόρρητες δαπάνες, από τα οποία 5,9 εκ. για απόρρητες δαπάνες και 2,7 εκ. για μισθοδοσία εξωτερικού. Από τα 5,9 όμως, ποσόν 1,2 εκ.ευρώ αφορά επιχείρηση ακόμα σε εξέλιξη, δεν έχει αναλωθεί και υπάρχει στην Υπηρεσία”.

Χρονικά, το κονδύλι συμπίπτει με την αναζήτηση της λίστας εκ μέρους της ΕΥΠ, επικεφαλής της οποίας ήταν ο διπλωμάτης, κ.Μπίκας. Εάν πράγματι το κονδύλι αυτό δόθηκε για τη “λίστα Φαλσιανί” -και όπως όλα δείχνουν μέχρι στιγμής, έτσι είναι- κάθε άλλο παρά πληροφορίες δεύτερης ποιότητας περιέχει το CD. Γεγονός που έρχεται να προστεθεί σε σειρά άλλων επιχειρημάτων, τα οποία ανατρέπουν τους ισχυρισμούς όσων τις τελευταίες ημέρες επιχείρησαν να απαξιώσουν το περιεχόμενό της, φτάνοντας στο σημείο να ομιλούν για “άχρηστα” δεδομένα της δεκαετίας του 1990.

Η επιχείρηση της ΕΥΠ

Ανεξαρτήτως αυτού, τις πληροφορίες περί ύπαρξης λίστας, είχαν δώσει στελέχη των γερμανικών υπηρεσιών δίωξης οικονομικού εγκλήματος σε Έλληνες συναδέλφους τους. Έτσι, δόθηκαν οι σχετικές εντολές και τα χρήματα στην ΕΥΠ. Ήλθε σε επαφή με τις γαλλικές μυστικές υπηρεσίες και αυτές παρέπεμψαν στο γαλλικό υπουργείο Οικονομικών.Τελικώς, σύμφωνα με τις ίδιες πληροφορίες, η ΕΥΠ δεν αγόρασε τη λίστα.

Βέβαια, ο πρώην επικεφαλής του ΣΔΟΕ, και πρώην εισαγγελέας, κ.Διώτης ισχυρίζεται το αντίθετο. Ότι δηλαδή, η ΕΥΠ ήταν που απέκτησε και έφερε στην Ελλάδα το CD (βλέπε: Ο κ.Διώτης και οι μυστικές υπηρεσίες http://www.antinews.gr/2012/10/04/182361/). Πάντως, το γεγονός ότι τα κονδύλια βρίσκονταν ακόμα στην ΕΥΠ το 2012, μάλλον δεν επιβεβαιώνει τον κ.Διώτη. Όπως και να’χει, τα ηλεκτρονικά αρχεία με τους Έλληνες μεγαλοκαταθέτες, τα έδωσε η τότε υπουργός Οικονομικών της Γαλλίας, και νυν επικεφαλής του ΔΝΤ, κ.Κ.Λαγκάρντ στον Έλληνα, τότε ομόλογό της, κ.Παπακωνσταντίνου.

 Τι έγινε το κονδύλι;

Το ενδιαφέρον στο έγγραφο Παπουτσή προς τη Βουλή, είναι ότι σχεδόν δύο χρόνια αφότου είχε έλθει στην Ελλάδα, ο ίδιος γράφει ότι το κονδύλι αυτό το κρατάει η ΕΥΠ, επειδή ακόμα η επιχείρηση είναι σε εξέλιξη. Ουδείς γνωρίζει εάν είναι πράγματι έτσι, εάν δηλαδή υπάρχουν και άλλες “λίστες Φαλσιανί”, τις οποίες αναζητά η ΕΥΠ και είναι έτοιμη να δώσει το ποσόν του 1,2 εκ.ευρώ.

Εάν πάντως, η επιχείρηση έχει λήξει, καλό θα ήταν να επιστρέψει το ποσόν αυτό στον κρατικό κορβανά ή εάν δεν υπάρχει πλέον στα ταμεία της να πει τι το έκανε. Αν ωστόσο, η επιχείρηση συνεχίζεται, πρέπει να δοθούν οι πρέπουσες διευκρινίσεις από την κυβέρνηση.

Τι είναι το CD;

Τι είναι όμως, αυτό που πήρε η ελληνική κυβέρνηση; Στην πραγματικότητα, σύμφωνα με καλά πληροφορημένους κύκλους των υπηρεσιών δίωξης οικονομικού εγκλήματος, οι “λίστες” δεν είναι λίστες με ονόματα και λογαριασμούς, αλλά αναλυτικά δεδομένα με τις κινήσεις 3000 λογαριασμών που ανήκουν σε 1991 πρόσωπα. Κάτι που δείχνει ότι ορισμένοι εξ αυτών είχαν δύο και τρείς λογαριασμούς.

Αυτά τα ηλεκτρονικά δεδομένα (ο Διώτης το είπε κάποια στιγμή στην Επιτροπή Διαφάνειας στη Βουλή, ήταν αρχεία με καρτέλες, κ.λ.π.), τα οποία υπέκλεψε ο Φαλσιανί το 2007-2008 από την ελβετική Τράπεζα, HSBC, της οποίας ήταν τεχνικό στέλεχος, χρειάζονταν ειδική επεξεργασία από ειδικούς στα Τραπεζικά ηλεκτρονικά συστήματα και προφανώς από τους προγραμματιστές της Γενικής Διεύθυνσης Πληροφοριακών Συστημάτων του υπουργείου Οικονομικών. Εδώ λοιπόν, δημιουργείται το εύλογο ερώτημα: Τι επεξεργασία έκανε, και με τη συνεργασία ποίου, ο κ.Παπακωνσταντίνου στο CD;

Νομισματική Ένωση ή…«Νομισματική αμηχανία»;

Έχει επανειλημμένως τονίσει ότι «η υπερβολική δόση λιτότητας χειροτερεύει τα πάντα» και ότι «πουθενά στον κόσμο οι περικοπές δεν οδήγησαν σε εξυγίανση». Ο βραβευμένος με Νόμπελ οικονομολόγος Τζόζεφ Στίγκλιτζ επαναλαμβάνει για μια ακόμα φορά τις θέσεις του, με άρθρο του στο http://www.project-syndicate.org.

Οι κεντρικές τράπεζες και στις δύο πλευρές του Ατλαντικού έλαβαν έκτακτα μέτρα νομισματικής πολιτικής τον Σεπτέμβριο: το πολυαναμενόμενο «QE3» (η τρίτη δόση της ποσοτικής χαλάρωσης από την Ομοσπονδιακή Τράπεζα των ΗΠΑ), καθώς και η ανακοίνωση της Ευρωπαϊκής Κεντρικής Τράπεζας ότι θα αγοράσει απεριόριστες ποσότητες κρατικών ομολόγων από τα προβληματικά μέλη της ευρωζώνης. Οι αγορές απάντησαν με ευφορία, με τις τιμές των μετοχών στις ΗΠΑ, για παράδειγμα, να φθάνουν σε υψηλά για την εποχή μετά την ύφεση. Άλλοι, ιδίως στην Δεξιά, ανησυχούν ότι τα τελευταία νομισματικά μέτρα θα τροφοδοτήσουν τον μελλοντικό πληθωρισμό και θα ενθαρρύνουν τις αχαλίνωτες κρατικές δαπάνες.

Στην πραγματικότητα, τόσο οι φόβοι όσων κρίνουν όσο και η ευφορία των αισιόδοξων είναι αδικαιολόγητα. Με τόση πολύ υποχρησιμοποιούμενη παραγωγική ικανότητα σήμερα και με τόσο θλιβερές άμεσες οικονομικές προοπτικές, ο κίνδυνος σοβαρού πληθωρισμού είναι ελάχιστος.

Εν τούτοις, οι ενέργειες της Fed και της ΕΚΤ έστειλαν τρία μηνύματα που θα έπρεπε μα σταματήσουν τις αγορές. Κατ ‘αρχάς, έλεγαν ότι οι προηγούμενες ενέργειες δεν είχαν αποτέλεσμα. Πράγματι, οι μεγάλες κεντρικές τράπεζες είναι κατά ένα μεγάλο μέρος υπεύθυνες για την κρίση. Αλλά η ικανότητά τους να διορθώσουν τα λάθη τους είναι περιορισμένη. Δεύτερον, η ανακοίνωση της Fed ότι θα διατηρήσει τα επιτόκια σε εξαιρετικά χαμηλά επίπεδα μέχρι τα μέσα του 2015 υπονοούσε ότι δεν αναμένει ανάκαμψη σύντομα. Αυτό θα πρέπει να είναι μια προειδοποίηση για την Ευρώπη, η οικονομία της οποίας είναι τώρα πολύ πιο αδύναμη από ό, τι της Αμερικής.

Τελικά, η Fed και η ΕΚΤ έλεγαν ότι οι αγορές δεν θα αποκαταστήσουν γρήγορα από μόνες τους την πλήρη απασχόληση. Χρειάζεται ένα ερέθισμα. Αυτό πρέπει να χρησιμεύσει ως ανταπάντηση σε εκείνους στην Ευρώπη και την Αμερική, οι οποίοι ζητούν ακριβώς το αντίθετο -περαιτέρω λιτότητα. Αλλά το ερέθισμα που χρειάζεται -και στις δύο πλευρές του Ατλαντικού- είναι ένα οικονομικό κίνητρο. Η νομισματική πολιτική έχει αποδειχθεί αναποτελεσματική και όσο περισσότερο συνεχίζεται είναι απίθανο να επιστρέψει η οικονομία σε βιώσιμη ανάπτυξη. Στα παραδοσιακά οικονομικά μοντέλα, η αυξημένη ρευστότητα επιφέρει μεγαλύτερο δανεισμό, κυρίως για τους επενδυτές και μερικές φορές για τους καταναλωτές, αυξάνοντας έτσι τη ζήτηση και την απασχόληση. Όμως σκεφτείτε μια περίπτωση σαν την Ισπανίας, όπου τόσα πολλά χρήματα έχουν φύγει από το τραπεζικό σύστημα -και συνεχίζουν να φεύγουν καθώς η Ευρώπη χαζολογά πάνω από την υλοποίηση ενός κοινού τραπεζικού συστήματος. Με το να προστίθεται απλά ρευστότητα, ενώ συνεχίζονται παράλληλα οι τρέχουσες πολιτικές λιτότητας, δεν θα αναθερμανθεί η ισπανική οικονομία.

Έτσι, επίσης, στις ΗΠΑ, οι μικρότερες τράπεζες που χρηματοδοτούν σε μεγάλο βαθμό τις μικρές και μεσαίου μεγέθους επιχειρήσεις έχουν παραμεληθεί πλήρως. Η ομοσπονδιακή κυβέρνηση -στο πλαίσιο της προεδρίας Τζορτζ Μπους και Μπαράκ Ομπάμα- διέθεσε εκατοντάδες δισεκατομμύρια δολάρια για να στηρίξει τις μεγάλες τράπεζες, ενώ αφήνει να αποτύχουν εκατοντάδες από αυτούς τους ζωτικής σημασίας, μικρότερους δανειστές. Ο δανεισμός όμως θα ήταν αποτρεπτικός ακόμα και αν οι τράπεζες ήταν υγιείς. Τελικά, οι μικρές επιχειρήσεις που βασίζονται στα ενυπόθηκο δανεισμό, καθώς και στην αξία της ακίνητης περιουσίας -που είναι η κύρια μορφή των υποθηκών- εξακολουθούν να είναι μείον κατά το ένα τρίτο από τα επίπεδα προ-κρίσης. Επιπλέον, δεδομένου του μεγέθους της πλεονάζουσας παραγωγικής δυνατότητας στην αγορά ακινήτων, τα χαμηλότερα επιτόκια θα συμβάλουν ελάχιστα στην αναβίωση των τιμών στα ακίνητα, δημιουργώντας λίγο- πολύ άλλη μια καταναλωτική φούσκα.

Φυσικά, δεν μπορούν να αποκλειστούν τα οριακά αποτελέσματα: μικρές αλλαγές σε μακροπρόθεσμα επιτόκια από το QE3 μπορεί να οδηγήσουν σε μια μικρή αύξηση των επενδύσεων. Μερικοί από τους πλούσιους θα επωφεληθούν από τις προσωρινά υψηλότερες τιμές των μετοχών για να καταναλώνουν περισσότερα. Και μερικοί ιδιοκτήτες ακινήτων θα είναι σε θέση να αναχρηματοδοτήσουν τα στεγαστικά τους δάνεια, με χαμηλότερες πληρωμές που θα τους επιτρέπουν να αυξήσουν την κατανάλωση. Οι περισσότεροι πλούσιοι όμως γνωρίζουν ότι τα προσωρινά μέτρα οδηγούν μόνο σε μια προσωρινή παρεμβολή στις τιμές των μετοχών -μετά βίας αρκούν για να στηρίξουν την υπερκατανάλωση. Επιπλέον, οι εκθέσεις δείχνουν ότι μερικά από τα οφέλη των χαμηλότερων μακροπρόθεσμων επιτοκίων φιλτράρονται στους ιδιοκτήτες κατοικιών. Αυτές που επωφελούνται περισσότερο, όπως φαίνεται, είναι οι τράπεζες. Πολλοί που θέλουν να αναχρηματοδοτήσουν τα στεγαστικά τους δάνεια δεν μπορούν, καθώς χρωστούν περισσότερα για τα ενυπόθηκα δάνειά τους από την αξία του ακινήτους τους.

Σε άλλες περιπτώσεις, οι ΗΠΑ θα επωφελούνταν από την αποδυνάμωση των συναλλαγματικών ισοτιμιών που απορρέουν από τα χαμηλότερα επιτόκια -ένα είδος γειτονικής επαιτείας στην ανταγωνιστική υποτίμηση που θα αποβεί σε βάρος των εμπορικών εταίρων της Αμερικής. Όμως, δεδομένης της μείωσης των επιτοκίων στην Ευρώπη και την παγκόσμια επιβράδυνση, τα κέρδη είναι πιθανό να είναι μικρά, ακόμη και εδώ.
Κάποιοι ανησυχούν ότι η φρέσκια ρευστότητα θα οδηγήσει σε χειρότερα αποτελέσματα -για παράδειγμα, μια έκρηξη τιμών των βασικών προϊόντων, η οποία θα μπορούσε να λειτουργήσει σαν ένας φόρος στους αμερικανούς και ευρωπαίους καταναλωτές. Οι ηλικιωμένοι, οι οποίοι ήταν συνετοί και φύλασσαν τα χρήματά τους σε κρατικά ομόλογα, θα δουν χαμηλότερες αποδόσεις και συνεπώς περαιτέρω περιορισμό της κατανάλωσής τους. Και τα χαμηλά επιτόκια θα ενθαρρύνουν τις επιχειρήσεις που κάνουν επενδύσεις για να δαπανήσουν σε πάγο κεφάλαιο σαν απόλυτα αυτοματοποιημένες μηχανές, εξασφαλίζοντας έτσι ότι, όταν έρθει η ανάκαμψη θα είναι σχετικά άνεργοι. Με λίγα λόγια, τα οφέλη είναι μικρά, στην καλύτερη περίπτωση.

Στην Ευρώπη, η νομισματική παρέμβαση έχει μεγαλύτερες πιθανότητες να βοηθήσει -αλλά με ένα παρόμοιο κίνδυνο να χειροτερέψουν τα πράγματα. Για να καθησυχάσει το άγχος της κυβερνητικής ασωτίας, η ΕΚΤ δημιούργησε δυνητικότητα στο πρόγραμμα αγοράς ομολόγων της. Αλλά αν οι συνθήκες λειτουργούν όπως τα μέτρα λιτότητας -που επιβάλλονται χωρίς σημαντικά συνοδευτικά μέτρα ανάπτυξης- θα μοιάζουν περισσότερο με αφαίμαξη: ο ασθενής θα πρέπει να κινδυνέψει να πεθάνει προτού λάβει ιατρική βοήθεια. Ο φόβος της απώλειας της οικονομικής κυριαρχίας θα κάνει τις κυβερνήσεις να διστάζουν να ζητήσουν βοήθεια από την ΕΚΤ και μόνο εάν ζητούν θα έχουν πραγματικό αποτέλεσμα.
Υπάρχει ένας επιπλέον κίνδυνος για την Ευρώπη: αν η ΕΚΤ επικεντρώνεται τόσο πολύ στον πληθωρισμό, ενώ η Fed προσπαθεί να τονώσει την οικονομία των ΗΠΑ, οι διαφοροποιήσεις των επιτοκίων θα οδηγήσουν σε ένα ισχυρότερο ευρώ (τουλάχιστον σε σχέση με ό,τι θα ήταν σε άλλη περίπτωση), υπονομεύοντας την ανταγωνιστικότητα της Ευρώπης και τις προοπτικές ανάπτυξης.

Τόσο για την Ευρώπη όσο και την Αμερική, ο κίνδυνος τώρα είναι τώρα ότι οι πολιτικοί και οι αγορές πιστεύουν πως η νομισματική πολιτική μπορεί να αναζωογονήσει την οικονομία. Δυστυχώς, η κύρια επίδρασή της σε αυτό το σημείο είναι να αποσπάσει την προσοχή από τα μέτρα που θα τονώσουν πραγματικά την ανάπτυξη, με μια επεκτατική δημοσιονομική πολιτική και μεταρρυθμίσεις του χρηματοπιστωτικού τομέα που ενισχύουν τον δανεισμό. Η τρέχουσα ύφεση, που ήδη διαρκεί μισή δεκαετία, δεν θα σταματήσει σύντομα. Αυτό, με λίγα λόγια, είναι και αυτό που υποστηρίζουν η Fed και η ΕΚΤ. Όσο πιο γρήγορα οι ηγέτες μας το αναγνωρίσουν, τόσο το καλύτερο.

http://www.project-syndicate.org/commentary/quantitative-easing-3–qe3–and-the-problems-of-the-fed-and-ecb-s-expansionary-monetary-policy-by-joseph-e–stiglitz

Πρόεδρος o Ρόμνεϊ ελέω Ντημπέητ;

Μια νύχτα τα αλλάζει όλα: και εγένετο ντέρμπυ

 

Μέχρι το πρώτο ντημπέητ, ο Μιττ Ρόμνεϊ θεωρείτο χαμένος από χέρι. Όχι μόνο διότι αυτό υπαγόρευαν οι δημοσκοπήσεις, αλλά γιατί μια σειρά από γκάφες, άλλες λιγώτερο άλλες περισσότερο σοβαρές, τον είχαν κατακρημνίσει στα τάρταρα.

Δεν πρόκειται μόνο για ασήμαντα τεκμήρια ασχετοσύνης, όπως το περίφημο «δεν μπορώ να καταλάβω γιατί δεν ανοίγουν τα παράθυρα των αεροπλάνων εν πτήσει». Ούτε μόνο για τα κάπως πιο ουσιώδη, όπως τα στραβοπατήματά του σχετικά με την εξωτερική πολιτική και τις διεθνείς σχέσεις. Στο γνωστό βίντεο που διέρρευσε, κατ’ ουσίαν προσβάλλει και απορρίπτει μετά βδελυγμίας το 47% του αμερικανικού πληθυσμού ως «εξαρτώμενους», αναξιοπρεπείς ανθρώπους. Ο αμερικανικός λαός τον είδε να μιλά για τους οικονομικά ασθενέστερους, όπως εύστοχα είπε ο κωμικός Jon Stewart, «με τον τρόπο που ένας χαρακτήρας ‘πλουσίου’ από τα καρτούν μιλά για τους ‘φτωχούς’ από τα καρτούν» (the way in which cartoon rich people talk about cartoon poor people). Και από κάτι τέτοιο δεν γλιτώνεις έτσι εύκολα.

Όμως, απ’ ότι φαίνεται το χθεσινό ντημπέητ είναι ικανό να αλλάξει τελείως την παρτίδα, υπό την προϋπόθεση ότι θα ακολουθηθεί από παρόμοια επόμενα ντημπέητ. Ίσως ακόμα και να χαρίσει την προεδρία των ΗΠΑ στον Μιττ Ρόμνεϊ, κάτι που θα αποτελούσε μείζονα ανατροπή και έκπληξη για τη διεθνή κοινότητα. Ο συνδυασμός της πολύ καλής παρουσίας του Μιττ Ρόμνεϊ και της εξαιρετικά «χλιαρής», κουρασμένης συμμετοχής του Ομπάμα λειτούργησε καταλυτικά. Είναι πραγματικά εκπληκτικό το πόσο καθολική είναι η αποτίμηση ότι ο Ρόμνεϊ νίκησε κατά κράτος: προοδευτικές ιστοσελίδες, συντηρητικές, δημοκρατικές, ρεπουμπλικανικές, «ελαφριές», σοβαρές, όλοι συμφωνούν πως ο Ομπάμα ηττήθηκε και πως ο Ρόμνεϊ νίκησε. Από τα κατεστημένα μέσα ενημέρωσης μέχρι το τελευταίο μπλογκ άποψης.

Ακόμη και το φανατικά… ομπαμικό περιοδικό Mother Jones παραδέχεται ότι η εκλογή πλέον «παίζεται». Ο Economist σημειώνει πως «ο Πρόεδρος φαινόταν κουρασμένος και απέτυχε να υπερασπιστεί την προεδρική του θητεία, πόσω μάλλον να δώσει ένα όραμα έμπνευσης για τα τέσσερα επόμενα χρόνια». Το περιοδικό Time κατ’ ουσίαν αποδίδει στον Ομπάμα έλλειψη κινήτρων για μια καλή δεύτερη προεδρική θητεία, διερωτώμενο «Αν ο ίδιος δεν μπορεί να υπερασπιστεί τη θητεία του, γιατί να του δώσουμε μια ακόμη;»

To New Yorker τον παρακαλεί να αναφέρει στο επόμενο ντημπέητ το «σκάνδαλο του 47%», λες και δεν το έχουν μάθει ήδη όλοι οι Αμερικανοί. Οι Washington Times πραγματικά «σκίζουν» τον Ομπάμα για την παρουσία του: τον ειρωνεύονται, τον εμπαίζουν. Το The American Cοnservativeφυσικά γιορτάζει τα επινίκια. Ο υποστηρίζων τον Ομπάμα Chris Matthews αναρωτιόταν από τηλεοράσεως: «Τί στο καλό έπαθε ο Ομπάμα; Τί είχε στο μυαλό του»; Όπως καταλαβαίνετε, η νύχτα του ντημπέη δεν ήταν ακριβώς «η νύχτα του Ομπάμα».

«Η νύχτα του Μιττ Ρόμνεϊ», δηλώνει το Slate, το οποίο παραθέτει λεπτομερή στοιχεία για τις δημοσκοπήσεις κατά τη διάρκεια του ντημπέητ και αμέσως μετά.Οι New York Timesσυμφωνούν, παραθέτοντας διόλου κολακευτικά σχόλια υποστηρικτών του Ομπάμα για την επίδοσή του. Το Christian Science Monitor παραθέτει την προσπάθεια του επιτελείου του Ομπάμα να «τα μαζέψει» προβάλλοντας ότι ο Ρόμνεϊ μετήλθε ψεμμάτων και ανακριβειών – μια αντίδραση μάλλον σπασμωδική, δεδομένης της πρόσληψης του ντημπέητ από το κοινό. Σεάλλο άρθρο του CSM σημειώνεται ότι με αυτήν του την εμφάνιση ο Ρόμνεϊ αποκτά ένα «κεντρώο» προφίλ που είχε απωλέσει. Το Washington Post αναλύει το πώς ήταν αποφασισμένος ο Ρόμνεϊ να εξαφανίσει με το ντημπέητ την εικόνα ενός ανθρώπου που «δεν νοιάζεται» για τους πιο αδύναμους – και το πέτυχε.Το αριστερόστροφο Huffington Postπαραδέχεται πως ο Ρόμνεϊ αναδείχθηκε «χαλαρός» και «προεδρικός», παραθέτοντας παράλληλα εκτενώς τις αλλαγές στις δημοσκοπήσεις. Παρατηρείται όμως ότι όταν θα τεθούν ζητήματα στα επόμενα ντημπέητ για τα οποία ο Ρόμνεϊ έχει μη δημοφιλείς θέσεις, η ανατροπή θα… ανατραπεί.

Σύμφωνα με την ανάλυση του Daily Beast με τον εύγλωττο τίτλο «Γιατί έχασε ο Ομπάμα»:  «ο Ρόμνεϊ προσήλθε με ένα στρατηγικό σχέδιο. Ο Ομπάμα όχι. Ο Ρόμνεϊ ήταν ταχύτατος και ευέλικτος. Ο Ομπάμα όχι. Ο Ρόμνεϊ επέδειξε νοημοσύνη και συναισθηματική νοημοσύνη. Ο Ομπάμα όχι». Η ίδια ιστοσελίδα επιδεικνύει σωρεία άρθρων και αναλύσεων για το ντημπέητ.

Σημειώνουμε το προφανές: όλη αυτή η υπερ-ανάλυση του ντημπέητ στο αμερικανικό (και εν μέρει βρεττανικό, όπως π.χ. το New Statesman) διαδίκτυο λαμβάνει χώρα ακριβώς επειδή το ντημπέητ προέκυψε ανατρεπτικό – ειδάλλως πολύ λιγώτερη σημασία θα αφιερωνόταν, πολύ λιγώτερο διαδικτυακό μελάνι θα χυνόταν. Πραγματικά, πλέον δεν ξέρουμε ποιά θα είναι η τελική εξέλιξη.

Πάντως, δεδομένων των διεθνών εξελίξεων που έρχονται, η παράφραση του καβαφικού «βλάπτουν κι οι δύο τους (σ.σ. οι τρεις τους) τη Συρία το ίδιο» καθίσταται παιγνιωδώς τραγική.

 Σωτήρης Μητραλέξης

Στημένη η κατάληψη του ΥΠΕΘΑ - Ήθελαν νεκρούς οι συνδικαλιστές με την εισβολή

Προσχεδιασμένη και καθόλου αυθόρμητη δεν ήταν η χθεσινή κατάληψη του προαύλιου χώρου του υπουργείου Εθνικής Άμυνας από τους συνδικαλιστές του σωματείου ΤΡΙΑΙΝΑ των ΕΝΑΕ, όπως καταδεικνύεται τόσο από τις ενέργειες και την όλη μεθόδευσή τους, αλλά και από εσωτερικές συζητήσεις μέσα στο συνδικαλιστικό όργανό τους που μιλούσαν για "δυναμικές ενέργειες". Και πάνω απ'όλα από τις κάμερες του υπουργείου που κατέγραψαν καρέ-καρέ την επίθεση στο υπουργείο που δεν δείχνει τίποτα το αυθόρμητο, αλλά μια καλά προσχεδιασμένη ενέργεια.

Κατ'αρχήν - και αυτό είναι βέβαιο και διασταυρωμένο και από τις δύο πλευρές - είχαν ραντεβού με τον υφυπουργό Εθνικής Άμυνας Δ.Ελευσινιώτη. Ο υφυπουργός, αντίθετα με την λοιπόν πολιτική ηγεσία πoυ απουσίαζε στις εκδηλώσεις για τα 100 χρόνια των Βαλκανικών Πολέμων με τον Πρόεδρο της Δημοκρατίας (ήταν πρακτικώς αδύνατον και εκ του πρωτοκόλλου να απουσιάζει ο υπουργός Εθνικής Άμυνας Π.Παναγιωτόπουλος από την στιγμή που ήταν παρών ο Πρόεδρος της Δημοκρατία).

Να σημειώσουμε ότι είχε συμφωνηθεί και κλειστεί το ραντεβού αρκετές ημέρες πριν με του συνδικαλιστές (επιπέδου "Φωτόπουλου" ΓΕΝΟΠ, όλοι, δηλαδή σκληροί εργατοπατέρες) και μάλιστα το προηγούμενο βράδυ οι Καρακίτσος, Μπαλοδήμος και Σταματάκης της ΤΡΙΑΙΝΑΣ κάθισαν μέχρι αργά στο υπουργείο για να φτιάξουν την ατζέντα με τα υπηρεσιακά στελέχη και μάλιστα χωρίς την παρουσία των άλλων οργανώσεων των ναυπηγείων ΔΑΚΕ, Εργοστασιακή (ΚΚΕ), ΜΚΑ κλπ. 

Έτσι λοιπόν, φτάνουν στο υπουργείο και δίνουν τα ονόματά τους στην πύλη. Πριν περάσουν δέκα λεπτά για να τους δεχθεί ο Δ.Ελευσινώτης, εικονίζεται στις κάμερες ο Καρακίτσος να δίνει εντολή εφόρμησης μέσα στο υπουργείο σηκώνοντας το χέρι και προτρέποντας τους λοιπούς συγκεντρωμένους να μπουκάρουν στο υπουργείο!

Σημειώνεται ότι για πρώτη φορά σε ανάλογη εκδήλωση δεν υπήρχε αστυνομική φύλαξη της εισόδου, άγνωστο για ποιους λόγους. Αυτό το καταθέτουν και εργαζόμενοι των ναηπηγείων Σκαραμαγκά. "Τόσες διαμαρτυρίες έχουμε κάνει, μπροστά στο υπουργείο, πρώτη φορά δεν είχε ΜΑΤ"! Γιατί; Αγνωστο!Αλλά ήταν η κρίσιμη έλλειψη που καθόρισε τις εξελίξεις. Μηδενική σημασία έχει η ΕΔΕ ή οι "αποκεφαλισμοί" στους οποίους προχώρησε ο υπουργός Δημόσιας Τάξης Ν.Δένδιας.

Το υπουργείο ήταν αφύλακτο και όλοι γνωρίζουν πολύ καλά ότι οι στρατιωτικοί είναι για να πολεμούν τον εχθρό, όχι για να πολεμούν τους διαδηλωτές. Παρ'όλα αυτά η εξέλιξη έδειχνε ότι θα μπορούσε να χυθεί αίμα. Το νθέμα είναι ποιοι ήθελαν να χυθεί αίμα χθες;

Από εκεί και πέρα, οι συνδικαλιστές, υπάλληλοι του Λιβανέζου Ισκαντάρ Σάφα, την έλευση του οποίου πανηγύριζαν όταν με τις ευλογίες της οικογένειας Παπανδρέου πήρε δωρεάν τα ναυπηγεία, όρμησαν στο υπουργείο και βέβαια ευτυχώς που οι στρατιωτικοί ήταν ψύχραιμοι και δεν είχαμε χειρότερες εξελίξεις.

Σημειώνουμε, ότι ο Δ.Ελευσινιώτης τους περίμενε στο γραφείο του και φυσικά δεν στέκει πουθενά αυτό που είχε διαδοθεί τις πρώτες ώρες ότι "Δεν υπήρχε κανένας από την πολιτική ηγεσία και τους είχαν εγκαταλείψει".

Από εκεί και πέρα, τόσο τα γεγονότα που ακολούθησαν, όσο και αυτά που εκτυλίχθηκαν εν συνεχεία στην ΓΑΔΑ και τα δικαστήρια, δείνχουν ότι οι συνδικαλιστές πάνε σε μετωπική με την κυβέρνηση και αφού άλωσαν το υπουργείο Εθνικής Άμυνας, επιτέθηκαν στην ΓΑΔΑ, ενώ ετοιμαζόντουσαν να επιτεθούν και στα δικαστήρια, δείχνει και σχέδιο δράσης, αλλά και διάθεση μετωπικής σύγκρουσης με την κυβέρνηση.

Και αυτό είναι το σημαντικότερο πρόβλημα που έχει να αντιμετωπίσει η κυβέρνηση το επόμενο χρονικό διάστημα...

Ας κρατήσουμε και την "μετριοπαθή" δήλωση του Ε.Βενζιέλου για τα γεγονότα. Έχει την σημασία της: Αυτός ήταν ο αυτουργός του νόμου που έχεφρε του Λιβανέζους στα ΕΝΑΕ και χαμογελούσε πλατιά δίπλα στον εξαφανισμένο σήμερα, αλλά πλουσιότερο κατά 250 εκατ. ευρώ, Ι.Σάφα...

Τμήμα ειδήσεων defencenet.gr

Πολεμικό στόλο στέλνει στις ακτές της Συρίας η Τουρκία

Στην ενίσχυση της ναυτικής της παρουσίας στην Αν Μεσόγειο και στον ναυτικό έλεγχο της θαλάσσιας περιοχής των ακτών της Συρίας  φαίνεται να προχωρά η Τουρκία μετά την κλιμάκωση της αντιπαράθεσης με την Συρία.

Ο τουρκικός Στόλος απέπλευσε από την κύρια βάση του στο Golcuk με κατεύθυνση την Μεσόγειο εντείνοντας την στρατιωτική παρουσία της Τουρκίας στην περιοχή κατα το πρότυπο που είχε εφαρμοστεί την περίοδο που η Άγκυρα προσπαθούσε να τρομοκρατήσει την Κύπρο και το Ισραήλ ώστε να μην προχωρήσουν στις εκμετάλλευση των κοιτασμάτων φυσικού αερίου στην Αν Μεσόγειο.

Για την υλοποίηση αυτής της πολιτικής έντονης και διαρκούς ναυτικής παρουσίας στην περιοχή η Άγκυρα
διαμόρφωσε το σχέδιο δράσης Barbaros το οποίο περιλαμβάνει την διαρκή παρουσία σημαντικών μονάδων του τουρκικού Ναυτικού σε ολόκληρη την Μεσόγειο και φυσικά στην Αν Μεσόγειο.

Στην δύναμη αυτή συμμετέχουν τέσσερις φρεγάτες πέντε πυραυλάκατοι τρία πλοία της Ακτοφυλακής και ένα πλοίο ανεφοδιασμού στόλου. Φυσικά την δύναμη αυτή προστατεύει αδιευκρίνιστος αριθμός υποβρυχίων ενώ αριθμός μαχητικών F-16 και αεροσκαφών ναυτικής συνεργασίας CN-235 MPA θα μπορούν να καλύψουν από αέρος τον τουρκικό Στόλο.

Τα τουρκικά ναυτικά γυμνάσια αποτελούν μέρος της κλασικής τουρκικής τακτικής πιέσεων που τόσο έντεχνα έχει εφαρμόσει η Άγκυρα στο Αιγαίο η οποία αποσκοπεί στην δημιουργία του κλίματος της περικύκλωσης της συριακής κυβέρνησης μέσα από την δικαιοδοσία του τουρκικού Ναυτικού να πραγματοποιεί νηοψίες στα διεθνή ύδατα υπό την ομπρέλα του αγώνα κατά της τρομοκρατίας

Πρόκειται για την εφαρμογή της περίφημης πια ναυτικής αναγγελίας NAVTEX101/10 σύμφωνα με την οποία η τουρκική κυβέρνηση ενημέρωσε τη διεθνή κοινότητα ότι θα εκτελεί σε μόνιμη βάση την επιχειρησιακή αποστολή με τίτλο «Ασπίδα του Αιγαίου και της Μεσογείου» (Aegean - Mediterranian Shield), κατά της τρομοκρατίας στο Αιγαίο και στην Μεσόγειο.

Με τη σχετική NAVTEX 101/10, η Τουρκία δηλώνει διεθνώς ότι είναι η μόνη δύναμη στο Αιγαίο και στην
νοτιοανατολική Μεσόγειο, που παρέχει προστασία στα πλοία, ενώ σύμφωνα με την τουρκική NAVTEX101/10 καλούνται όλα τα πλοία που κινούνται στην εν λόγω περιοχή να δίνουν πληροφορίες, είτε με δική τους πρωτοβουλία είτε έπειτα από αίτημα των τουρκικών πολεμικών πλοίων, προκειμένου να αντιμετωπιστούν τυχόν τρομοκρατικές ενέργειες.

Αντίστοιχη πολιτική είχε εφαρμοστεί από την τουρκική κορβέτα  Bafra (F-505) η οποία στις 23-24 Μαρτίου του 2010 ανοικτά των στενών του Καφηρέα ζήτησε στοιχεία δρομολογίου στο ελληνικό εμπορικό πλοίο «Αρχάγγελος».  Υπό την κάλυψη της προστασίας της ελεύθερης ναυσιπλοΐας και του αγώνα κατά της
τρομοκρατίας η Τουρκία θα προσπαθήσει να επιβάλει ένα καθεστώς ελέγχου οποιοδήποτε πλοίου πλέει στην θαλάσσια περιοχή των ακτών της Συρίας αποτελώντας ένα ακόμη μοχλό πίεσης στην Δαμασκό. 

Σημειώνεται πάντως ότι ο τουρκικός Στόλος δεν θα είναι μόνος στην περιοχή καθότι εκτός των δυτικών πλοίων που περιπολούν στην περιοχή η Ρωσία έχει στείλει και ένα πλοίο ηλεκτρονικού πολέμου (ΜΟΜΟ) πλησίων των ακτών της Συρίας, επομένως δεν θα μπορούσε να αποκλειστεί μία "συνάντηση" των πλοίων των δύο χωρών...

Τμήμα ειδήσεων defencenet.gr

Πρωτοφανείς σκηνές στη Βουλή! Χείμαρρος ο Η. Κασιδιάρης: "Σε όλους εσάς τους υποκριτές θα βρεθεί κάποιος και θα σας πει...ΣΚΑΣΕ"...Εύγε στον Εθνικιστή

ΑΠΟΧΩΡΗΣΑΝ ΑΠΟ ΤΗΝ ΑΙΘΟΥΣΑ ΒΡΙΖΟΝΤΑΣ Πρωτοφανείς σκηνές έλαβαν χώρα στη Βουλή με τους βουλευτές της Χρυσής Αυγής να σηκώνονται όρθιοι, να φωνάζουν και
να εκτοξεύουν ύβρεις εναντίον του κοινοβουλευτικού εκπροσώπου του ΠΑΣΟΚ Γιάννη Μανιάτη. Η συνεδρίαση τελικά διακόπηκε και οι βουλευτές της Χρυσής Αυγής αποχώρησαν από την Ολομέλεια.
Όλα ξεκίνησαν όταν ο βουλευτής της Χρυσής Αυγής στρέφοντας τα πυρά του και κατά του προέδρου του ΠΑΣΟΚ για τη διαχείριση της λίστας Λαγκάρντ είπε: «‘Εχει προκαλέσει εμετό σε όλη την κοινωνία. Μιλάει στα τηλεπαράθυρα σε τηλεανακριτές. Να βρεθεί ένας πραγματικός ανακριτής να του πει σκάσε», ενώ αναφερόμενος στον Γιώργο Παπανδρέου ο κ. Κασιδιάρης ανέφερε ότι «είναι 25% Έλληνας».
«Είναι ανάξια σχολιασμού η εκτόξευση φασιστικών λεκτικών σκουπιδιών από οπουδήποτε και αν προέρχονται και ο οχετός των ύβρεων. Ο οχετός των ύβρεων και συμπεριφορές παρακράτους, καρφίτσας και ταγμάτων εφόδου δεν θα περάσει η δημοκρατία θα νικήσει όσο και αν κάποιοι την πολεμούν» απάντησε ο Γιάννης Μανιάτης προκαλώντας την οργή των βουλευτών της Χρυσής Αυγής, οι οποίοι σηκώθηκαν όρθιοι και ξεκίνησαν να φωνάζουν.
«Το ΠΑΣΟΚ τελείωσε. Είστε λαμόγια. Κλέφτες. Κύριε Μανιάτη πάμε μαζί στην Αργολίδα που θα σας πάρουν με τα πορτοκάλια» φώναζαν βγαίνοντας από την αίθουσα εξοργισμένοι.

Νέο χαστούκι Πεπόνη σε όσους έλεγαν «μη νόμιμη» τη λίστα Λαγκάρντ!

Στέλνει ολόκληρη τη λίστα στο ΣΔΟΕ.

Ο οικονομικός εισαγγελέας Γρηγόρης Πεπόνης έκρινε ότι η επίμαχη λίστα δεν είναι προϊόν υποκλοπής, αλλά επίσημα στοιχεία που δόθηκαν από το γαλλικό Υπουργείο Εξωτερικών.

Ο Γρηγόρης Πεπόνης ζητά να ερευνηθούν όλα τα πρόσωπα της λίστας, για τυχόν αδικήματα, όπως ξέπλυμα βρώμικου χρήματος ή άλλα οικονομικά εγκλήματα.

Ο επικεφαλής του ΣΔΟΕ Στέλιος Στασινόπουλος παρέδωσε με ένδειξη “άκρως απόρρητο” το φάκελο με τη λίστα των 36 πολιτικών προσώπων, με την εν λόγω λίστα να βρίσκεται τη Δευτέρα στα χέρια του εισαγγελέα του Αρείου Πάγου Ιωάννη Τέντε.

Τελεσίγραφο Ρωσίας προς ΝΑΤΟ: "Σταματήστε την τουρκική εισβολή αλλιώς ..."

 Τελεσίγραφο έστειλε στο ΝΑΤΟ η Ρωσία τις δραματικές στιγμές μεταξύ 3ης και 4ης ώρας, ξημερώματα 4ης Οκτωβρίου, όταν συνεδρίαζαν τα μέλη της συμμαχίας προκειμένου να αποφασιστεί η ενεργοποίηση του άρθρου 4.

"Σε περίπτωση εισβολής της Τουρκίας η Ρωσία θα αναγκαζόνταν να επέμβει", όπως μεταδίδουν διάφορα ρωσικα ΜΜΕ και μετέδωσε το Russia Today, φουλ για Γ' ΠΠ δηλαδή.

Σε ετοιμότητα ετέθη το μεγάλο ρωσικό αποβατικό πλοίο του στόλου της Μαύρης Θάλασσας NOVOCHERKASSK, έμφορτο με πεζοναύτες και τροχοφόρα ΤΟΜΠ, ΤΟΜΑ,και SHORADS το οποίο είχε επισκεφθεί και τη Λήμνο, όπου και η εντυπωσιακή παρέλαση των ρώσων πεζοναυτών, και βρισκόνταν εκείνη την ώρα στο Β.Αιγαίο, με πορεία προς Ιόνιο πέλαγος , και θα ελάμβανε εντολή να κατευθυνθεί άμεσα ανατολικά για Συρία σε περίπτωση που το ΝΑΤΟ ενεργοποιούσε το άρθρο 4,με εντολή να αποβιβάσει τους διατιθέμενους πεζοναύτες προς ένωση των ήδη εγκατεστημένων στη Συρία πεζοναυτών.

Στο μεταξύ η ρωσική αντιπροσωπεία  στο Συμβούλιο Ασφαλείας μπλόκαρε χθες, και πάλι  σχέδιο απόφασης του ΟΗΕ, το οποίο καταδίκαζε την ρίψη οβίδων από το συριακό έδαφος σε τουρκικό χωριό. Η ρωσική αντιπρόταση ζητάει την υιοθέτηση ενός ψηφίσματος το οποίο θα ζητάει αυτοσυγκράτηση και από τις δυο χώρες. Με αυτό τον τρόπο αφαιρούσε τη νομιμότητα επέμβασης στην Τουρκία και την προειδοποιούσε για το τι θα συναίβεναι αν συνέχιζε σε πορεία σύγκρουσης.

Έτσι είχαμε τη χαλαρή ανακοίνωση του ΝΑΤΟ των ίσων αποστάσεων και του ουσιαστικού "αδειάσματος" της Τουρκίας και στη συνέχεια την δήλωση Ερντογάν "ότι η χώρα του δεν ενδιαφέρεται για την εξαπόλυση οποιουδήποτε πολέμου"!

Προς τι το θέατρο των ψηφοφοριών στη βουλή τότε; Μήπως έσφιξαν τα..."γάλατα", και άλλαξαν γνώμη;

Στο μεταξύ όσο διαδραματιζόντανε τα γεγονότα οι δυνάμεις του Άσαντ εξόντωναν στην κυριολεξία θύλακες των εισαγόμενων "εξεγερμένων" στο Χαλέπι και συγκεκριμένα στο προάστιο του Suleiman al-Halabi, αποδεικνύοντας έτσι το γιατί προκλήθηκε αυτό το έγκλημα που κόστισε τη ζωή σε μία αθώα μάνα και των επίσης αθώων 4 παιδιών της, για να προκληθεί επέμβαση με νόμιμο μανδύα από τους Δυτικούς.

Σε άλλες περιοχές της Συρίας όπως στο Deir-Ezzor και τα περίχωρά του τα αποτελέσματα ήταν το ίδιο επιβλητικά για το συριακό στρατό.

Συνεπώς το παιχνίδι χάνεται οι μισθοφόροι είναι πλέον στα όρια τους και δεν μπορούν να αντικαθιστούν τις απώλειές τους όπως στην αρχή, ενώ ταυτόχρονα η προπαγάνδα της Δύσης έχει υποστεί τεράστια πλήγματα αφού όλο και περισσότεροι πολίτες αμφισβητούν τους "επαναστάτες" μετά τα εγκλήματα εναντίον χριστιανικών πληθυσμών. Άρα τι χρειαζόνταν άμεσα να σώσει την κατάσταση; Μια αφορμή για επέμβαση. Δεν υπάρχει; Δεν πειράζει τη δημιουργούμε.

Τμήμα ειδήσεων defencener.gr