Τα μυστικά κονδύλια της ΕΥΠ και η “λίστα Λαγκάρντ”

Εδώ και μέρες “σέρνεται” η πληροφορία ότι στην υπόθεση της “λίστας Φαλσιανί” (ή “λίστας Λαγκάρντ”) ενεπλάκη η ΕΥΠ. Όπως ισχυρίστηκαν μάλιστα, υψηλόβαθμοι κύκλοι της Κατεχάκη, για την απόκτηση της λίστας διετέθη το ποσόν του 1,2 εκατομμυρίων ευρώ. Να σημειωθεί ότι εδώ και πολλούς μήνες, πολλές πληροφορίες έφεραν τον Ερβέ Φαλσιανί να έχει ζητήσει ήδη από το Φεβρουάριο του 2010 από την τότε κυβέρνηση του Γ.Παπανδρέου περί τα δύο εκ. ευρώ για να δώσει τη λίστα (άραγε, υπάρχει μόνο μία;). Στελέχη του υπουργείου Οικονομικών της τότε κυβέρνησης ΠΑΣΟΚ, υποστηρίζουν ότι τελικώς, η κυβέρνηση δεν είχε αγοράσει τη λίστα. Όπως και να’χει, την Ανοιξη του 2010, σύμφωνα με τις ίδιες πληροφορίες, η ΕΥΠ είχε ήδη βγεί στη γύρα και έψαχνε τη λίστα.

Απόρρητα κονδύλια

Σε ανύποπτο χρόνο, στις 23 Φεβρουαρίου 2012, οπότε στην Επιτροπή Διαφάνειας της Βουλής συζητείται το θέμα των μυστικών κονδυλίων, με ποιό σκεπτικό αυτά διατίθενται, και εάν δίδονται υπό συνθήκες διαφάνειας ή όχι, ο τότε υπουργός Δημόσιας Τάξης, κ.Παπουτσής, είχε στείλει κάποια στοιχεία στο Κοινοβούλιο. Μεταξύ των άλλων, λοιπόν, αναφερόμενος στα μυστικά κονδύλια που δόθηκαν στην ΕΥΠ τα τελευταία χρόνια, έγραφε στην επιστολή του τα εξής: “Το 2010 εκταμιεύθηκαν 8.6 εκ.ευρώ συνολικά για απόρρητες δαπάνες, από τα οποία 5,9 εκ. για απόρρητες δαπάνες και 2,7 εκ. για μισθοδοσία εξωτερικού. Από τα 5,9 όμως, ποσόν 1,2 εκ.ευρώ αφορά επιχείρηση ακόμα σε εξέλιξη, δεν έχει αναλωθεί και υπάρχει στην Υπηρεσία”.

Χρονικά, το κονδύλι συμπίπτει με την αναζήτηση της λίστας εκ μέρους της ΕΥΠ, επικεφαλής της οποίας ήταν ο διπλωμάτης, κ.Μπίκας. Εάν πράγματι το κονδύλι αυτό δόθηκε για τη “λίστα Φαλσιανί” -και όπως όλα δείχνουν μέχρι στιγμής, έτσι είναι- κάθε άλλο παρά πληροφορίες δεύτερης ποιότητας περιέχει το CD. Γεγονός που έρχεται να προστεθεί σε σειρά άλλων επιχειρημάτων, τα οποία ανατρέπουν τους ισχυρισμούς όσων τις τελευταίες ημέρες επιχείρησαν να απαξιώσουν το περιεχόμενό της, φτάνοντας στο σημείο να ομιλούν για “άχρηστα” δεδομένα της δεκαετίας του 1990.

Η επιχείρηση της ΕΥΠ

Ανεξαρτήτως αυτού, τις πληροφορίες περί ύπαρξης λίστας, είχαν δώσει στελέχη των γερμανικών υπηρεσιών δίωξης οικονομικού εγκλήματος σε Έλληνες συναδέλφους τους. Έτσι, δόθηκαν οι σχετικές εντολές και τα χρήματα στην ΕΥΠ. Ήλθε σε επαφή με τις γαλλικές μυστικές υπηρεσίες και αυτές παρέπεμψαν στο γαλλικό υπουργείο Οικονομικών.Τελικώς, σύμφωνα με τις ίδιες πληροφορίες, η ΕΥΠ δεν αγόρασε τη λίστα.

Βέβαια, ο πρώην επικεφαλής του ΣΔΟΕ, και πρώην εισαγγελέας, κ.Διώτης ισχυρίζεται το αντίθετο. Ότι δηλαδή, η ΕΥΠ ήταν που απέκτησε και έφερε στην Ελλάδα το CD (βλέπε: Ο κ.Διώτης και οι μυστικές υπηρεσίες http://www.antinews.gr/2012/10/04/182361/). Πάντως, το γεγονός ότι τα κονδύλια βρίσκονταν ακόμα στην ΕΥΠ το 2012, μάλλον δεν επιβεβαιώνει τον κ.Διώτη. Όπως και να’χει, τα ηλεκτρονικά αρχεία με τους Έλληνες μεγαλοκαταθέτες, τα έδωσε η τότε υπουργός Οικονομικών της Γαλλίας, και νυν επικεφαλής του ΔΝΤ, κ.Κ.Λαγκάρντ στον Έλληνα, τότε ομόλογό της, κ.Παπακωνσταντίνου.

 Τι έγινε το κονδύλι;

Το ενδιαφέρον στο έγγραφο Παπουτσή προς τη Βουλή, είναι ότι σχεδόν δύο χρόνια αφότου είχε έλθει στην Ελλάδα, ο ίδιος γράφει ότι το κονδύλι αυτό το κρατάει η ΕΥΠ, επειδή ακόμα η επιχείρηση είναι σε εξέλιξη. Ουδείς γνωρίζει εάν είναι πράγματι έτσι, εάν δηλαδή υπάρχουν και άλλες “λίστες Φαλσιανί”, τις οποίες αναζητά η ΕΥΠ και είναι έτοιμη να δώσει το ποσόν του 1,2 εκ.ευρώ.

Εάν πάντως, η επιχείρηση έχει λήξει, καλό θα ήταν να επιστρέψει το ποσόν αυτό στον κρατικό κορβανά ή εάν δεν υπάρχει πλέον στα ταμεία της να πει τι το έκανε. Αν ωστόσο, η επιχείρηση συνεχίζεται, πρέπει να δοθούν οι πρέπουσες διευκρινίσεις από την κυβέρνηση.

Τι είναι το CD;

Τι είναι όμως, αυτό που πήρε η ελληνική κυβέρνηση; Στην πραγματικότητα, σύμφωνα με καλά πληροφορημένους κύκλους των υπηρεσιών δίωξης οικονομικού εγκλήματος, οι “λίστες” δεν είναι λίστες με ονόματα και λογαριασμούς, αλλά αναλυτικά δεδομένα με τις κινήσεις 3000 λογαριασμών που ανήκουν σε 1991 πρόσωπα. Κάτι που δείχνει ότι ορισμένοι εξ αυτών είχαν δύο και τρείς λογαριασμούς.

Αυτά τα ηλεκτρονικά δεδομένα (ο Διώτης το είπε κάποια στιγμή στην Επιτροπή Διαφάνειας στη Βουλή, ήταν αρχεία με καρτέλες, κ.λ.π.), τα οποία υπέκλεψε ο Φαλσιανί το 2007-2008 από την ελβετική Τράπεζα, HSBC, της οποίας ήταν τεχνικό στέλεχος, χρειάζονταν ειδική επεξεργασία από ειδικούς στα Τραπεζικά ηλεκτρονικά συστήματα και προφανώς από τους προγραμματιστές της Γενικής Διεύθυνσης Πληροφοριακών Συστημάτων του υπουργείου Οικονομικών. Εδώ λοιπόν, δημιουργείται το εύλογο ερώτημα: Τι επεξεργασία έκανε, και με τη συνεργασία ποίου, ο κ.Παπακωνσταντίνου στο CD;