Σάββατο 11 Μαΐου 2013

Η ΟΜΙΛΙΑ ΤΟΥ ΓΕΡΟΥ ΤΟΥ ΜΩΡΙΑ ΣΤΗΝ ΠΝΥΚΑ ΚΑΙ ΤΟ ΤΖΑΜΙ ΣΤΗΝ ΑΘΗΝΑ. ΤΑ ΠΡΟΣΩΠΑ ΤΗΣ ΠΡΟΔΟΣΙΑΣ

politikoi-prodotes


ΕΛΛΗΝΕΣ

Τζαμί στήν Ἀθήνα; ὄχι βέβαια!

Ἀπόσπασμα ἀπό τήν ὁμιλίαν τού μεγίστου ἥρωα μας Κολοκοτρώνη τήν 8/10/1838 εἰς τούς μαθητάς τοῦ Γυμνασίου εἰς τήν Πνύκα, ἡ ὁποία ἀποτελεῖ καί τήν πνευματικήν παρακαταθήκην τοῦ Γέρου τοῦ Μωριά διά τάς νέας γενεάς. Ἡ ὁμιλία ὑπάρχει εἰς τό διαδύκτιον, τήν ὁποίαν συνιστῶμεν διά μελέτην.

....Πρέπει νά φυλάξετε τήν πίστη σας καί νά τήν στερεώσετε, διότι, ὅταν ἐπιάσαμε τά ἄρματα εἴπαμε πρῶτα ὑπέρ πίστεως καί ἔπειτα ὑπέρ πατρίδος.... Ἀφοῦ ὕστερα ἦλθε στόν κόσμο ὁ Χριστός, οἱ λαοί ὅλοι ἐπίστευσαν εἰς τό Εὐαγγέλιο του.

Μετά ἀπό τήν ἀπελευθέρωσιν μας ἀπό 
τήν Τουρκικήν βαρβαρότητα, οἱ Ἀγωνισταί τοῦ 1821 εἶχον κάμει ἕνα τάμα, τήν Ἀνέγερσιν Ναοῦ τοῦ Σωτῆρος, ἀλλά ἀπό τότε μέχρις σήμερα τό Τάμα δέν ἔχει ἐκπληρωθεῖ. Τό ἐν λόγῳ Διάταγμα τὸ ὑπέγραψεν καί ὁ Ἐθνάρχης Ἰωάννης Καποδίστριας
Εἰς τό Ἄργος τὴν 31.7.1829 διακηρύσσεται :

Ἡ Δ΄ Ἐθνική τῶν Ἑλλήνων Συνέλευσις Ψ η φ ί ζ ε ι:

Ἄρθρον Α΄. Ὅταν ἡ τοπική περιφέρεια τῆς Ἑλλάδος καί ἡ καθέδρα τῆς Κυβερνήσεως της κατασταθῶσι ὁριστικῶς καί οἱ οἰκονομικοί πόροι τοῦ κράτους ἐπιτρέψωσι, θέλει ἀνεγερθῆ κατά διαταγήν τῆς Κυβερνήσεως εἰς τήν καθέδραν αὐτῆς Ναός ἐπ'ὀνόματι τοῦ Σωτῆρος τιμώμενος.
Καί οἱ πολιτικοί μας ὄχι μόνον δέν ἔχουν ἐκπληρώσει τό Τάμα τοῦ Γένους τῶν Ἑλλήνων, ἀλλά οἱ Σαμαράς Ἀντώνης, Βενιζέλος Βαγγέλης, Κουβέλης Φώτης καί Τσίπρας Ἀλέξης, ἔλαβον ἀπόφασιν ὡς νέοι κοτσαμπάσιδες, ὡς νέοι νενέκοι, ὡς νέοι ἐφιάλτες, ὡς νέοι προδότες καί ὡς Ἰοῦδες νά κτίσουν τζαμί εἰς τούς πρόποδας τῆς Ἀκροπόλεως.

κύριον Σαμαρά προσωρινόν ψευτοπρωθυπουργόν:
Πιστεύω εἰς ἕναν Θεόν,
Πατέρα, παντοκράτορα, ποιητήν οὐρανοῦ καί γῆς, ὁρατῶν τε πάντων καί ἀοράτων.
Kαί εἰς ἕναν Κύριον Ἰησοῦν Χριστόν, τόν Υἱόν τοῦ Θεοῦ τόν μονογενήν, τόν ἐκ τοῦ Πατρός γεννηθέντα πρό πάντων τῶν αἰώνων.
  
Αὐτά τά ἱερά χώματα εἰς τά ὁποία ἐμεῖς σήμερον βαδίζομεν, τά ἔχουν περπατήσει ἄνδρες σοφοί, ἄνδρες γεναίοι καί ἥρωες ἀλλά καί οἱ μέγιστοι τῶν φιλοσόφων. Τά ἀγάπησαν μέ ὅλον τους τό εἶναι, καί μέ τό αἶμα τους πότισαν τό δένδρον τῆς ἐλευθερίας. Οἱ μεγαλίτεροι σοφοί τοῦ κόσμου ὁ Πλάτωνας, ὁ Σωκράτης, ὀ Ἀριστοτέλης ἐπέρπατησαν αὐτά τά ἱερά χώματα, καί οἱ ὁποίοι μέ τήν σοφίαν ποῦ εἶχον, ἐπίστευαν σέ ἕναν Θεόν.

Μέ τό πέρασμα τοῦ χρόνου εἰς αὐτά τά ἱερά χώματα ἦλθε νά διδάξη τόν Ἕναν καί Μοναδικόν Θεόν ὁ Ἀπόστολος τῶν Ἐθνῶν Παῦλος. Εἰσακουόντας τήν προτροπήν τοῦ Κ.Η.Ι.Χ, πού εἶπεν εἰς τούς Μαθητάς του, πορευθέντες μαθητεύσατε πάντα τά ἔθνη. Δέν εἶπεν ὁ Χριστός εἰς τούς μαθητάς του <πορευθέντες διαλύσατε τά ἔθνη>. Πάσα ἄλλη θέσις ἀντιβαίνει τόν λόγον τοῦ Θεοῦ καί προέρχεται ἀπό τίς δυνάμεις τοῦ κακοῦ.
Κύριε Σαμαρά διανύομεν τάς ἡμέρας τοῦ Πάσχα. Τάς ἡμέρας αὐτάς βρήκατε διά νά ἀνακοινώσετε ὁτι ἐπιθυμῆτε νά κτίσετε τζαμί, εἰς τά Ἅγια χώματα τῆς Ἑλλάδος.

Κύριε Σαμαρά ὁ Χριστός Ἐσταυρώθη μίαν φορά, ἐσεῖς διατί τόν ξανασταυρώνετε; Ἐμεῖς οἱ Ἕλληνες δέν θά σᾶς ἐπιτρέψωμεν νά τόν ξανασταυρώσετε.
Γνωρίζομεν ὁτι ὅταν κάποιος γίνεται Θεομπαίχτης ὡς ἐσεῖς, εὐκόλως θά ξεπουλήση καί τήν Πατρίδα του. Καί ἐσεῖς αὐτό κάμετε κύριε Σαμαρά, εἶσθε θεομπαίχτης καί ξεπουλᾶτε τήν Πατρίδα μας. Μά αὐτό δ' ἐμᾶς τούς Ἕλληνας εἶναι ἐσχάτη προδοσία.

Ἀγαπητοί καί σεβαστοί Ἕλληνες κάτι πού δέν γνωρίζετε, διότι τά φαύλο-τουρκοκάναλα δέν σᾶς ἔχουν ἐνημερώσει. Εἰς τήν Ἰταλίαν εἰς τό πρόσφατον παρελθόν, ὁ ἔντυπος καί ἡλεκτρονικός τῦπος εἶχεν ἐκτεταμένως ἀσχοληθῆ μέ τήν ἀνακοίνωσιν τῆς Enea, δηλ τήν ἐπιστημονικήν ἐπιτροπήν ἔρευνας καί τεχνολογίας τῆς Ἰταλίας, ἀνακοίνωσιν ἡ ὁποία ἀφορᾶ τήν σινδόνην Τοῦ Χριστοῦ ἡ ὁποία φυλάσετται εἰς τό Τορίνον.

 Ἡ ἐφημερίδα Stampa καί ὄχι μόνον, εἰς τάς 18/12/2011 ἀνακοινώνει τήν ἀπό πενταετίας ἔρευναν τῆς πενταμελοῦς ἐπιστημονικῆς ὁμάδος τῆς Enea, ὅσον ἀφορά τήν σινδόνην πού περιέβαλλεν τό σῶμα τοῦ Χριστοῦ μετά τήν Σταύρωσιν, «la Sindone non è un falso medievale. Quel telo resta un enigma per la scienza, non riproducibile in laboratorio».

 Δηλ ἡ σινδόνη δέν εἶναι κάτι τό ψευδές τοῦ Μεσαίωνος. Παραμένει ἕνα αἴνιγμα διά τήν ἐπιστήμην, μή ἀναπαραγόμενον εἰς τό ἐργαστήριον. Ἐπισημαίνουν δέ ὁτι, διά νά ἀναπαραχθῆ μιά περίπου ὁμοιοειδής εἰκόνα, καί πολύ ἀπέχουσα ἀπό αὐτήν πού ἀπεικονίζει τόν Χριστόν εἰς τήν σινδόνην, ἀπαιτοῦνται 34.000 δισεκατομμύρια watt. 

Μελέτη καί ἔρευνα τοῦ καθηγητοῦ Κου Fanti καί συνεργατῶν ἔχει δημοσιευθεῖ εἰς Ἀμερικανικόν ἐπιστημονικόν περιοδικό τό Journal of Imaging Science and Technology. Καταγράφει δέ ὁτι, διά νά ἀναπαραχθῆ ἡ σινδόνη ἀπαιτεῖτε τό ἰσοδύναμον ἐνεργείας 50 κεραυνῶν. 

ΣΥΝΤΟΝΙΣΤΙΚΗ ΕΠΙΤΡΟΠΗ
-ΥΠΕΡ ΠΙΣΤΕΩΣ ΚΑΙ ΠΑΤΡΙΔΟΣ-

Μ.Ν

ΟΜΟΛΟΓΟΥΝ ΤΗΝ ΑΠΟΤΥΧΙΑ ΤΟΥΣ! "Έρχονται νέες περικοπές συντάξεων - Μεγαλύτερη ύφεση"


Για κίνδυνο νέων μειώσεων στις συντάξεις τους προσεχείς μήνες προειδοποιεί το Γραφείο Προϋπολογισμού της Βουλής.
Η επιστημονική επιτροπή που συστάθηκε για να παρακολουθεί τον προϋπολογισμό στην έκθεσή του για την περίοδο Ιανουάριος – Μάρτιος 2013 σημειώνει πως παρά τα θετικά στοιχεία της πορείας εκτέλεσης του προϋπολογισμού, τόσο σε σχέση με τον στόχο που είχε τεθεί όσο και σε σχέση με την αντίστοιχη περίοδο του 2012 οι πιέσεις και οι προκλήσεις τους επόμενους μήνες θα είναι έντονες και ενδεχομένως να επηρεάσουν τις συντάξεις.
Σύμφωνα με την έκθεση, η ύφεση και η ανεργία, σε συνδυασμό με την ανασφάλιστη εργασία και την αύξηση των ληξιπρόθεσμων οφειλών προς τα ταμεία αυξάνουν τα ελλείμματα των ασφαλιστικών ταμείων, γεγονός που μπορεί να οδηγήσει σε νέες περικοπές συντάξεων και ανατροφοδότηση της ύφεσης.
Χαρακτηριστικά στο πόρισμα του Γραφείου Προϋπολογισμού αναφέρεται: «Η κατάσταση του ασφαλιστικού συστήματος είναι όντως ασταθής και οι τάσεις μπορούν να αναστραφούν μόνον αν αποδώσουν γρήγορα άλλα μέτρα και πρωτοβουλίες που στοχεύουν στην επανεκκίνηση της οικονομίας (ΕΣΠΑ, μεγάλα έργα κλπ.). Η περιοριστική δημοσιονομική και εισοδηματική πολιτική εντείνει αναμφίβολα την ύφεση και per se, δηλαδή χωρίς την αντεπίδραση άλλων παραγόντων που θα την εξουδετερώσουν, τείνει να τροφοδοτεί ένα σπιράλ προς τα κάτω».
Το οξύμωρο είναι πως όλα αυτά παρατηρούνται ενώ η εκτέλεση του προϋπολογισμού ήταν καλύτερη του αναμενόμενου παρά τη μεγάλη υστέρηση που σημειώθηκε στα καθαρά έσοδα και ιδιαίτερα στα έσοδα από έμμεσους φόρους που δημιουργούν πηγές αβεβαιότητας.
Τα μέλη της επιτροπής τονίζουν πως δεν υπάρχουν οικονομικά και κοινωνικά περιθώρια για περαιτέρω μέτρα λιτότητας και πως το επιθυμητό θα ήταν βέβαια να εξετασθούν δυνατότητες για μικρότερες περικοπές δαπανών και μείωση φορολογικών συντελεστών το 2013.
Οσο για τον ΦΠΑ στους χώρους εστίασης, η έκθεση σημειώνει: «Υποστηρίζεται ευρέως ότι ειδικά ο συντελεστής ΦΠΑ 23% στις επιχειρήσεις εστίασης αποτελεί πλήγμα για την ανταγωνιστικότητα του ελληνικού τουρισμού, με δεδομένους τους κατά πολύ χαμηλότερους συντελεστές ανταγωνιστικών χωρών. Εν τούτοις, λόγω συνθηκών, δεν είναι βέβαιο ότι η μείωση του συντελεστή θα οδηγούσε σε χαμηλότερες τιμές στην εστίαση. Αντίθετα, η αποτελεσματική καταπολέμηση της φοροδιαφυγής θα μπορούσε να διευκολύνει μια ηπιότερη δημοσιονομική προσαρμογή που λαβαίνει υπόψη την ανταγωνιστικότητα της οικονομίας και την κατάσταση της εσωτερικής ζήτησης.»

ΣΤΗ ΜΕΓΓΕΝΗ ΤΗΣ ΛΙΤΟΤΗΤΑΣ Έκθεση-κόλαφος Nomura - Τώρα "βλέπουν" όλοι τις ύποπτες σκοπιμότητες της Γερμανίας....


Για εμφανή ενίσχυση των δυνάμεων που τάσσονται εναντίον των πολιτικών λιτότητας στην Ευρώπη κάνει λόγο σε έκθεσή του ο επικεφαλής οικονομολόγος του Nomura Research Institute, Richard Koo.
Η ενισχυόμενη όμως αντίθεση στη λιτότητα δεν φαίνεται να βρίσκει ισχυρό θεωρητικό έρεισμα, αντ’ αυτού παρατηρείται μία αγανάκτηση για το γεγονός ότι η κατάσταση έχει επιδεινωθεί όσο έχει επιδεινωθεί, σε πλήρη αντίθεση με τις αρχικές υποσχέσεις των υπέρμαχων της λιτότητας.
Σύμφωνα με το capital.gr, πολιτικοί και οικονομολόγοι που βρέθηκαν στο «τιμόνι» των πολιτικών δημοσιονομικής προσαρμογής επέμεναν ότι, αν οι πολιτικές αυτές εφαρμόζονταν για καιρό, θα οδηγούσαν τελικά τα πράγματα προς τη σωστή κατεύθυνση και θα έδιναν ώθηση στις προβληματικές οικονομίες της Ευρώπης.
Οι υπέρ της λιτότητας βάσιζαν τις υποθέσεις στους στο θεωρητικό επιχείρημα της «επεκτακτικής δημοσιονομικής συρρίκνωσης», στο ότι δηλαδή η δημοσιονομική προσαρμογή θα έδινε ώθηση στην ανάπτυξη μέσα από τη μείωση των επιτοκίων, καθιστώντας ευκολότερο τον δανεισμό για επιχειρήσεις και νοικοκυριά, και μέσα από τη βελτίωση της αποτελεσματικότητας –συμπεριλαμβανομένης της ανταγωνιστικότητας- της ευρύτερης οικονομίας.
Σήμερα όμως, σχολιάζει ο Koo, τρία χρόνια μετά, η εικόνα δείχνει να επιδεινώνεται. Και προσθέτει πως τέτοιο θα μπορούσε να δικαιολογηθεί για το διάστημα αμέσως μετά την έναρξη εφαρμογής των πολιτικών λιτότητας, όμως μετά από τόσο καιρό το λογικό θα είναι οι υπέρμαχοί τους να αισθάνονται «προδομένοι» αναφέρει χαρακτηριστικά. «Με την ανεργία να καταγράφει αλλεπάλληλα υψηλά στην Ευρωζώνη, θα αποτελούσε έκπληξη αν δεν υπήρχε η αντίδραση που υπάρχει»αναφέρει μεταξύ άλλων.
Από την άλλη πλευρά, σημειώνει ο επικεφαλής οικονομολόγος του Nomura Research Institute, οι πολέμιοι της λιτότητας δεν δείχνουν να έχουν αντιληφθεί σε βάθος το γιατί η λιτότητα δεν αποτελεί σωστή λύση για την Ευρωζώνη. Σε πολλές χώρες, επιχειρήσεις και νοικοκυριά όχι μόνο δεν προχωρούν σε νέο δανεισμό, αλλά αντιθέτως επιδιώκουν να μειώσουν τα επίπεδα δανεισμούς τους, παρά τα ιστορικά χαμηλά επιτόκια. Από τη στιγμή που ο ιδιωτικός τομέας σταματά να επιδιώκει τη μεγιστοποίηση του κέρδους και εστιάζει στη μείωση του δανεισμού, δεν υπάρχει κανείς πρόθυμος να δανειστεί και η οικονομία εύκολα παγιδεύεται σε ένα σπιράλ ύφεσης. Ο μόνος τρόπος να σταματήσει η επιδείνωση είναι να δανειστεί το δημόσιο και να δαπανήσει τα κεφάλαια αυτά σε πακέτα δημοσιονομικής στήριξης. Με άλλα λόγια, χωρίς τέτοια πακέτα δεν υπάρχει κανένας λόγος να προωθηθεί η δημοσιονομική ενοποίηση.
Αυτό που τελικά οδήγησε στη σημερινή κατάσταση δεν είναι η έλλειψη δημοσιονομικής ενοποίησης, αλλά η επιμονή για εφαρμογή πολιτικών λιτότητας από όλες τις οικονομίες της Ευρωζώνης, σε μία περίοδο που σε πολλές χώρες ήδη υπήρχε κρίση ισολογισμών ενώ άλλες ακολουθούσαν μια εντελώς διαφορετική πορεία.
Με βάση τα παραπάνω, και αν το ζητούμενο είναι να πειστεί η Γερμανία να αλλάξει στάση, αυτοί που τάσσονται κατά της λιτότητας δεν θα έπρεπε να προβάλλουν ως βασικό επιχείρημα την αδυναμία στην οποία έχουν περιέλθει σήμερα πολλές οικονομίες. Αντιθέτως, θα έπρεπε να αναγνωρίζουν ότι η εφαρμογή διαρθρωτικών μεταρρυθμίσεων είναι απαραίτητη, αν και επώδυνη, και να προβάλλουν το γεγονός ότι ουσιαστικά η γερμανική οικονομία σώθηκε από τις «φούσκες» που δημιούργησε η χαλαρή νομισματική πολιτική της ΕΚΤ μετά το 2000, η οποία είχε στόχο να στηρίξει τη Γερμανία.
Σχετικά με την ΕΚΤ, ο Ricahr Koo σχολιάζει πως δεν διακρίνει κάποιο λόγο για τον οποίο ένας άνθρωπος του διαμετρήματος του Μ. Draghi δεν θα μπορούσε να αντιληφθεί ότι οι προσπάθειες μείωσης του κρατικού χρέους, σε μία στιγμή που το ίδιο επιδιώκει να κάνει και ο ιδιωτικός τομέας, θα έχουν σοβαρές αρνητικές συνέπειες. «Υποψιάζομαι», σχολιάζει ο R. Koo, «ότι η επιμονή του στη λιτότητα οδηγείται από πολιτικές σκοπιμότητες που σχετίζονται με την Ευρωπαϊκή Επιτροπή και τη Γερμανία».
Ενώ λοιπόν θα μπορούσε να είναι απλά θέμα χρόνου η έναρξη της συζήτησης για αλλαγή της τακτικής της Ευρωζώνης προς τη σωστή κατεύθυνση, φαίνεται ότι τελικά θα χρειαστεί χρόνος μέχρι η προσέγγιση αυτή να βρει αντανάκλαση και σε επίπεδο πολιτικής.
Ειδικά στη Γερμανία, πολλοί πολιτικοί και διαμορφωτές της κοινής γνώμης συνεχίζουν να προβάλλουν για τους Νοτιοευρωπαίους μία εικόνα τεμπέληδων ή απρόθυμων να καταβάλουν προσπάθειες για το δικό τους καλό, σχολιάζει ο Koo. Δεν θα είναι εύκολο γι’ αυτούς να παραδεχθούν δημοσίως ότι κάνουν λάθος, τουλάχιστον όχι πριν τις εκλογές του φθινοπώρου, προσθέτει, και εκφράζει την εκτίμηση ότι με βάση τα παραπάνω θα χρειαστεί ακόμα πολύς χρόνος πριν η ευρωπαϊκή οικονομία αρχίσει να κινείται στη σωστή κατεύθυνση.

ΕΠΙΒΕΒΑΙΩΣΗ ΓΙΑ ΕΥΡΩ-ΕΞΟΔΟ;;; Στην "αυλή" των ΗΠΑ βάζει η κυβέρνηση Αναστασιάδη την Κύπρο - Δίνουν τα κοιτάσματα


Γεωστρατηγική στροφή προς τις ΗΠΑ, εγκαταλείποντας την παραδοσιακά καλή σχέση με την Ρωσία πραγμτοποιεί η κυβέρνηση Αναστασιάδη στις ΗΠΑ αμέσως μετά την οικονομική καταστροφή που επέφερε στην Κύπρο (με συνενοχή φυσικά και της κυβέρνησης Χριστόφια): Η εκμετάλλευση των κοιτασμάτων υδρογονανθράκων από τις αμερικανικές εταιρείες αποτέλεσαν το κεντρικό θέμα των συζητήσεων του υπουργού Εξωτερικών των ΗΠΑ, Τζον Κέρι και του Ιωάννη Κασουλίδη, υπουργού Εξωτερικών του νησιού κατά τη διάρκεια της συνάντησής τους στο Στέιτ Ντιπάρτμεντ.
Μετά τη συνάντηση, όπως μεταδίδει το ΑΠΕ, ο κ. Κασουλίδης είπε ότι ο αμερικανός υπουργός Εξωτερικών έχει βαθιά γνώση για το τι συμβαίνει στην Κύπρο, αλλά και γενικότερα στην περιοχή. «Έχει κάποιες ιδέες για το πώς οι ΗΠΑ θα μπορούσαν να βοηθήσουν στις προσπάθειες. Απεδέχθη τις εισηγήσεις μας τις οποίες ευχαρίστως θα διερευνήσει και θα κρατήσουμε επαφή για να δούμε πως μπορεί να συνεχιστεί η κατάσταση με στόχο ασφαλώς πάντοτε να επέλθει και η ποθητή λύση του κυπριακού προβλήματος κατά τρόπο δίκαιο και σωστό απέναντι στην Κύπρο και τους Κυπρίους», πρόσθεσε.
Από την πλευρά του, ο κ. Κασουλίδης είπε ότι επιθυμεί να συζητηθεί το θέμα της Κύπρου όχι μεμονωμένα, αλλά να εξεταστεί στο ευρύτερο πλαίσιο της Ανατολικής Μεσογείου. «Θέλουμε να είμαστε και να διαδραματίσουμε σταθεροποιητικό ρόλο στην περιοχή αυτή και να συνεργαστούμε με όλους τους γείτονες και με τις Ηνωμένες Πολιτείες», κατέληξε.
«Προσβλέπω να συνεργαστώ με τον υπουργό Εξωτερικών και με τον πρόεδρο Αναστασιάδη και άλλους για να προσπαθήσουμε να προχωρήσουμε μπροστά στο Κυπριακό. Έχω αρκετές φορές μιλήσει προσωπικά με τον πρωθυπουργό και τον υπουργό Εξωτερικών της Τουρκίας, έχω μιλήσει με τον υπουργό Εξωτερικών της Ελλάδας και έχω μιλήσει με τον πρόεδρο της Κύπρου και ελπίζω ότι υπάρχει ένας τρόπος. Οι Ηνωμένες Πολιτείες υποστηρίζουν μια διζωνική, δικοινοτική ομοσπονδία. Θα θέλαμε να δούμε να ξεπαγώνει αυτή η σύγκρουση, και να είμαστε σε θέση να προχωρήσουμε σε μια λύση», είπε.
Επίσης ο Κύπριος ΥΠΕΞ προχώρησε σε αποκαλύψεις που επιβεβαιώνουν όλα τα ρεπορτάζ του defencenet.gr εκείνες τις δραματικές ημέρες, αναφορικά με την συζήτηση εξόδου της χώρας από το ευρώ.
Μιλώντας στην εφημερίδα Washington Post ο κ. Κασουλίδης ανέφερε ότι οι πολιτικοί αρχηγοί στο νησί συζήτησαν το ενδεχόμενο αποχώρησης από την Ευρωζώνη κατά το διήμερο που ακολούθησε μετά την απόρριψη του αρχικού σχεδίου από τη Βουλή. «Επρόκειτο για ένα εσωτερικό προβληματισμό, όπου κληθήκαμε να εξετάσουμε όλα τα υπάρχοντα σχέδια, το σχέδιο B ή C» τόνισε χαρακτηριστικά.
Η ιδέα της εξόδου τελικά απορρίφθηκε, καθώς σύμφωνα με τις εκτιμήσεις, η υιοθέτηση της κυπριακής λίρας θα προκαλούσε άμεση υποτίμηση του νέου νομίσματος κατά 40%, καταστρέφοντας την οικονομία του τόπου που βασίζεται στις εισαγωγές. Όπως επεσήμανε ο κ. Κασουλίδης, οι Κύπριοι ηγέτες έλαβαν υπόψη τους τις ευρύτερες επιπτώσεις των ενεργειών τους.
«Εάν φεύγαμε από το ευρώ, θα καθίστατο ιδιαίτερα δύσκολο για πολλές κυβερνήσεις -στην Ελλάδα ή στην Πορτογαλία- να πείσουν την κοινή τους γνώμη για την ανάγκη παραμονής στην Ευρωζώνη και την εφαρμογή των σκληρών οικονομικών μέτρων που εμπεριέχονται στα σχέδια διάσωσης»υποστήριξε ο υπουργός Εξωτερικών. Πρακτικά θα διαλυόταν, δηλαδή, η ευρωζώνη...
Ωστόσο, ο Κύπριος υπουργός Εξωτερικών δεν δίνει περισσότερες λεπτομέρειες για το τι ακριβώς θα συνέβαινε, ενώ παρέμεινε ασαφής αναφορικά με τις όποιες συνέπειες για την Ευρωζώνη τονίζοντας ότι«η απόφαση ωστόσο για την παραμονή της Κύπρου στην Ευρωζώνη δεν οφείλονταν μόνο στις αρνητικές συνέπειες για την κυπριακή οικονομία, αλλά και για την προσπάθεια που καταβάλλει η Ευρώπη για τη διεύρυνση της πολιτικής και της οικονομικής της ολοκλήρωσης».
Παρά το ότι εκφράζει την πεποίθησή του ότι η Κύπρος θα ανακάμψει, παραδέχεται πως η χώρα του αποτελεί μέρος ενός οικονομικού πειράματος.
«Χρειάζονταν ένα πείραμα. Η Κύπρος θα ανακάμψει τα επόμενα χρόνια, υπό την προϋπόθεση ότι θα της παρασχεθεί η ανάλογη βοήθεια για την επιτυχή ολοκλήρωση του πειράματος» ήταν τα λόγια του κ. Κασουλίδη.
Το ότι καταστράφηκε η χώρα για δεκαετίες και υπάρχει ο κίνδυνος δορυφοροποίησής της από την Τουρκία, φαίνεται ότι ακόμα δεν το έχει καταλάβει.

Παρασκευή 10 Μαΐου 2013

ΑΡΧΙΣΑΝ ΤΑ ΟΡΓΑΝΑ... Έρευνες στην ελληνική υφαλοκρηπίδα ξεκίνησε αιφνιδιαστικά η Τουρκία σήμερα


Σε κρίση στην περιοχή του νοτιο-ανατολικού Αιγαίου, μεταξύ Ρόδου και Μεγίστης (Καστελόριζου) οδηγεί η Άγκυρα εκδίδοντας ΝΑVΤΕΧ για έρευνες εντός της ελληνικής υφαλοκρηπίδας με την αποστολή του ερευνητικού σκάφους R/V BILIM το οποίο θα πραγματοποιήσει ωκεανογραφικές έρευνες στην περιοχή μεταξύ Μερσίνας και Ρόδου.
Το τουρκικό σκάφος R/V BILIM-2 (μήκος 40.36 μέτρα, πλάτος 9.47 μέτρα, εκτόπισμα 433 τόνoi,  βύθισμα 3.80 μέτρα, μέγιστη ταχύτητα 11.5 knots, ταχύτητα πλεύσης 9.5 knots, εμβέλεια 6500 ναυτικά μίλια), το οποίο ανήκει στο πανεπιστήμιο METU ξεκίνησε σήμερα σύμφωνα με την NAVTEX που εκδόθηκε από την Άγκυρα (μόλις χθες...), έρευνες στην θαλάσσια περιοχή μεταξύ της Μερσίνας και των παράκτιων περιοχών απέναντι από την Ρόδο συμπεριλαμβάνοντας στο δρομολόγιο του τμήμα της ελληνικής υφαλοκρηπίδας νοτιοανατολικά της Ρόδου και νότια του Καστελορίζου.
Το R/V BILIM-2 θα διασχίσει την χρονική περίοδο 10-14 Μαΐου την περιοχή από τις ακτές της Τουρκίας κοντά στην Μερσίνη, βόρεια της Κύπρου πλησίον θαλάσσιων περιοχών που το ψευδοκράτος έχει παραχωρήσει το δικαίωμα ερευνών για ενεργειακούς πόρους στην Τουρκία με τελικό προορισμό τον κόλπο της Μαρμαρίδας απέναντι από την Ρόδο.
Η κίνηση αυτής της Τουρκίας θεωρείται προεόρτια της καθόδου του "Mπαρμπαρόσα" του νεότευκτου ερευνητικού σκάφους που μέχρι τώρα πραγματοποιεί έρευνες στην Μαύρη Θάλασσα.
Δεύτερον η Άγκυρα καθιστά για άλλη μία φορά σαφές ότι δεν δέχεται ότι μπορεί να υπάρξει ελληνική υφαλοκρηπίδα στην περιοχή.
Τέλος η διέλευση και πραγματοποίηση ερευνών νότια της Ρόδου από το R/V BILIM-2   αποτελεί μία ακόμη επισήμανση των Τούρκων ότι η περιοχή αυτή είναι αμφισβητήσιμη κάτι που φαίνεται ότι εμμέσως έχει αποδεχτεί και η ελληνική κυβέρνηση, αφού ο διαγωνισμός για την έναρξη των  ερευνών για υδρογονάνθρακες του ΥΠΕΚΑ περιλαμβάνει την δυτική Ελλάδα και την περιοχή νοτίως της Κρήτης μόνο.
Το μόνο βέβαιο είναι ότι η Τουρκία εκμεταλλευόμενη την κατάσταση που επικρατεί στην Ελλάδα προσπαθεί να εδραιώσει τις αμφισβητήσεις της στην περιοχή μεταξύ της Ρόδου και του Καστελορίζου προσπαθώντας να προλάβει μελλοντικές εξελίξεις που θα μπορούσαν να προκύψουν εις βάρος των συμφερόντων της.
Απαντώντας σε ερωτήσεις δημοσιογράφων σχετικά με ωκεανογραφικές έρευνες τουρκικού πλοίου «Bilim 2» σε διεθνή ύδατα, ο εκπρόσωπος του Υπουργείου Εξωτερικών Γρ. Δελαβέκουρας έδειξε ότι το μόνο που ενοχλεί από τα παραπάνω το υπουργείο Εξωτερικών είναι ότι η Τουρκία ... δεν ενημερώνει πριν κάνει έρευνες εντός της ελληνικής υφαλοκρηπίδας!
Ολόκληρη η τοποθέτηση του ΥΠΕΞ:
«Από τον τουρκικό σταθμό Αττάλειας αναγγέλθηκε στις 9 Μαΐου με NAVTEX ότι το τουρκικό ερευνητικό πλοίο «Bilim 2», το οποίο ανήκει στη Διεύθυνση Ινστιτούτου Θαλασσίων Επιστημών του Πολυτεχνείου Μέσης Ανατολής της Άγκυρας, πρόκειται να πραγματοποιήσει ωκεανογραφικές έρευνες, στη θαλάσσια στήλη, κατά το χρονικό διάστημα 10 έως 14 Μαΐου 2013 σε διεθνή ύδατα, που επικαλύπτουν και τμήμα της ελληνικής υφαλοκρηπίδας. Για τη διενέργεια θαλάσσιας επιστημονικής έρευνας στα υπερκείμενα ύδατα ελληνικής υφαλοκρηπίδας απαιτείται πρότερη γνωστοποίηση, με την παροχή όλων των σχετικών στοιχείων στις αρμόδιες ελληνικές Αρχές. Επειδή δεν υπήρξε ενημέρωση από τουρκικής πλευράς, δόθηκαν οδηγίες στην ελληνική Πρεσβεία στην Άγκυρα να προβεί στις δέουσες ενέργειες».
Ιδού και η τουρκική NAVTEX
ZCZC FA84 ANTALYA TURK RADIO ZCZC
100421UTC MAY 2013
ANTALYA TURK RADIO
MEDITERRANEAN SEA
OCEANOGRAPHIC SURVEY, BY R/V BILIM-2, BETWEEN 10-14 MAY 13, IN POSITIONS 35 45.00 N- 031 00.00 E, 35 45.00 N - 030 15.00 E AND IN AREA BOUNDED BY,
36 00.00 N 029 30.00 E
36 15.00 N 029 00.00 E
36 15.00 N 028 30.00 E
35 30.00 N 028 30.00 E
35 30.00 N 029 30.00 E
CAUTION ADVISED
defencenet.gr

Έκθεση – κόλαφος του Κόφι Ανάν: Λήστεψαν την Ελλάδα όπως το Κονγκό και την Σιέρρα Λεόνε!

mine

Η Deutche Bank είχε πρωταγωνιστικό ρόλο στο πλιάτσικο, όπως και στις χώρες της Αφρικής! Και εδώ αναρωτιόμαστε εάν το μνημόνιο ήταν “λάθος” ή αν μας έκαναν “πειραματόζωα”! Όχι, απλώς είμαστε ΖΩΑ που δεν καταλάβαμε ότι δεν είμασταν ειδική περίπτωση, αλλά ιθαγενείς που ψηφίσαμε φυλάρχους – αχυρανθρώπους των τοκογλύφων. Καλά ξυπνητούρια.

Μείζον παγκόσμιο σκάνδαλο που άπτεται της αποτίμησης της αξίας των περιουσιακών στοιχείων του Δημοσίου κατά τη διάρκεια αποκρατικοποιήσεων…

και πώλησης κρατικής περιουσίας αναδεικνύεται με αφορμή έρευνα του Κόφι Ανάν για την πώληση σε εξευτελιστικές τιμές των κοιτασμάτων χρυσού του Κονγκό.

Από την έρευνα προκύπτει εμπλοκή μεγάλων τραπεζών της Deutsche Bank και της Morgan Stanley καθώς και διακίνηση μαύρου πολιτικού χρήματος. Αναλυτές και παράγοντες της αγοράς επισημαίνουν ότι η υπόθεση αυτή είναι μια μόνο παρωνυχίδα της τεράστιας υπόθεσης υποτιμητικής κερδοσκοπίας που παίζεται εις βάρος των χωρών που αντιμετωπίζουν κρίση και αναγκάζονται να πουλήσουν και να παραχωρήσουν εθνικό πλούτο και επιχειρήσεις προκειμένου να ανασάνουν.

Η έκθεση-κόλαφος για τον πρόεδρο της χώρας, καθώς και την τεραστίων διαστάσεων Eurasia Natural Resources Corp. που είναι εισηγμένη στο βρετανικό χρηματιστήριο, μπορεί να αποτελέσει βάση για ελέγχους και σε ευρωπαϊκές χώρες, ενώ σίγουρα κατοχυρώνεται ως κακό προηγούμενο για τις εταιρίες εξόρυξης.

Όπως αναφέρουν παράγοντες της αγοράς, πρόκειται για κοινό μυστικό, από τον καιρό των “ματωμένων” διαμαντιών της Αφρικής και του εμφυλίου στη Σιέρα Λεόνε. Η πραγματικότητα είναι ακόμα χειρότερη από αυτή που περιγράφεται στην έκθεση-καταπέλτη του Κόφι Ανάν. Οι σύγχρονοι “χρυσοθήρες” επιστρατεύουν μέσα και πρακτικές που ξεπερνούν ακόμα και τα τραπεζικά καρτέλ, ενώ η διαφθορά των κρατικών λειτουργών, ακόμα και σε αναπτυγμένες χώρες, έχει αποδειχθεί ότι διευρύνεται κατά την εκμετάλλευση κοιτασμάτων από ιδιωτικές εταιρίες.

Σύμφωνα με αντίγραφο της έκθεσης που έχουν στην κατοχή τους οι Financial Times το Κογκό έχει ζημιωθεί περί τα 1,4 δισ. Όπως αποκαλύπτει η έρευνα, η ENRC αγόρασε υποτιμημένα στοιχεία και δραστηριότητες με γνωματεύσεις και αποτιμήσεις της κυβέρνησης και μεγάλων τραπεζών που έδρασαν ως σύμβουλοι αποκρατικοποιήσεων. Εν συνεχεία σε μικρό χρονικό διάστημα τα πουλούσε σε υπερπολλαπλάσια αξία αποκομίζοντας κέρδη και επιτυγχάνοντας τεράστιες αποδώσεις κεφαλαίων που ξεπερνούν το 500%(!).

Υπό το νέο πρίσμα που θέτει η έρευνα του Κόφι Ανάν και τις διευρυμένες δραστηριότητες των εταιριών καθώς και την παραδοχή ότι οι ίδιες πρακτικές και τρόπος δράσεις ακολουθείται διεθνώς, παράγοντες της Κομισιόν ανοίγουν τη συζήτηση για επανέλεγχο των κρατικών συμβάσεων και παραχωρήσεων κοιτασμάτων σε ολόκληρη την Ευρώπη.

Όπως αναφέρουν αξιόπιστες πηγές, η Κομισιόν έχει στα χέρια της στοιχεία που είναι ικανά να οδηγήσουν στην αποκάλυψη αντίστοιχων περιπτώσεων και σε χώρες που βρίσκονται σε κρίση εντός της Ευρωζώνης. Το θέμα έχει άλλωστε τμηματικά τεθεί κατ’ επανάληψη, χωρίς όμως να δοθεί έκταση, λόγω του ισχυρού πολιτικού lobbying από τις εταιρίες εξόρυξης.

Πληροφορίες από Directnews.gr – Sofokleousin.gr

ΣΤΕΛΕΧΟΣ ΤΗΣ ΚΟΜΜΟΥΝΙΣΤΙΚΗΣ ΝΕΟΛΑΙΑΣ ΣΤΗΝ Α.ΓΕΡΜΑΝΙΑ Bιβλίο εμπλέκει την Μέρκελ με την Στάζι


H Άνγκελα Μέρκελ αποτέλεσε τμήμα της κομμουνιστικής γραφειοκρατίας της πρώην Ανατολικής Γερμανίας, υποστηρίζουν δύο γνωστοί δημοσιογράφοι της Bild και της Die Welt σε βιβλίο τους που θα κυκλοφορήσει την επόμενη Τρίτη με την αυτοβιογραφία της Γερμανίδας καγκελαρίου.
Η Ανγκελα Μέρκελ προτιμούσε μάλιστα μια αυτόνομη και σοσιαλδημοκρατική Γερμανία αντί της επανένωσης, υποστηρίζει ο Ραλφ Γκέοργκ Ρέουτ της Bild και ο Γκουέντχερ Λάχμαν της Die Welt στο βιβλίο με τίτλο: «Η πρώτη ζωή της Άνγκελα Μέρκελ» που θα κυκλοφορήσει από τις εκδόσεις Piper.
O ηγέτης της γερμανικής αριστεράς Die Linke, Όσκαρ Λαφοντέν, ήταν ο πρώτος που είχε αναφερθεί στο ρόλο της κ. Μέρκελ ως επαγγελματικού στελέχους της κομμουνιστικής νεολαίας της πρώην Ανατολικής Γερμανίας, αλλά οι δηλώσεις του κόκκινου Όσκαρ δεν είχαν βρει ανταπόκριση στα Media.
«Η Άνγκελα Μέρκελ ήταν πολύ πιο κοντά στο σύστημα της Ανατολικής Γερμανίας από όσο πίστευαν έως σήμερα και μπορούμε να το αποδείξουμε» τόνισε ο Ρέουτ σε συνέντευξή του στην Bild. O ίδιος αποκαλύπτει ότι κατά τη διάρκεια της δραστηριότητάς της στην Ακαδημία Επιστημών της DDR η Α. Μέρκελ αποτελούσε επαγγελματικό στέλεχος του κόμματος στην Ακαδημία με την ειδικότητα "της γραμματέας για τις κινητοποιήσεις και την προπαγάνδα της FGJ, της κομμουνιστικής νεολαίας από το 1981 ..Εκτός από αυτό συμμετείχε στη συνδικαλιστική διεύθυνση του Ιδρύματος.
Ο συγγραφέας υποστηρίζει ότι χαρακτηρίζει την Α. Μέρκελ ως μια "μεταρρυθμίστρια κομμουνίστρια", γιατί μετά την Πτώση του Τείχους "δεν ήταν υπέρ της επανένωσης, αλλά ενός "δημοκρατικού σοσιαλισμού" στην αυτόνομη Λαϊκή Δημοκρατία της Γερμανίας". Την πολιτική καριέρα της Α. Μέρκελ μετά την Πτώση του Τείχους φαίνεται ότι στήριξαν ο ιδρυτής του κινήματος "Δημοκρατική Ανανέωση", Βόλφγκανγκ Σχνουρ, και ο πρώτος πρωθυπουργός της πρώην Ανατολικής Γερμανίας που εκλέχθηκε ελεύθερα, Λότχαρ ντε Μαϊζιέρε, "και οι δύο μη επίσημοι συνεργάτες της Stasi".
Ο Ρέουτ υποστηρίζει ότι τα στοιχεία συγκεντρώθηκαν μετά από πολύχρονες έρευνες σε αρχεία που δεν υπήρχε πρόσβαση, από μαρτυρίες ατόμων της εποχής εκείνης, που μέχρι σήμερα είχαν σιωπήσει, ενώ η Α. Μέρκελ απάντησε διαμέσου εκπροσώπου της ότι δεν είχε χρόνο να απαντήσει στις ερωτήσεις των δύο δημοσιογράφων. Το βιβλίο εκδίδεται λίγους μήνες πριν από τις βουλευτικές εκλογές του 2013 για τον απλό λόγο ότι τελείωσε τώρα, σύμφωνα με τον Ρέουτ

Το ΣΔΟΕ δεν θα εξετάσει την προέλευση των χρημάτων ;;;


Το ποσό είναι ΜΕΓΑΛΟ...

Δεν είναι από τα ποσά που "μαζεύεις" από 2-3 φίλους σου και εντυπωσιάζει η ευκολία που κάποιοι έπαιρναν τραπεζικά δάνεια αλλά και η ευκολία που τα επιστρέφουν μετρητοίς εν ριπή οφθαλμού μόλις σφίξουν λίγο τα πράγματα...
Το ΣΔΟΕ οφείλει να εξετάσει την προέλευση των χρημάτων που ο μεγαλοεκδότης κατέθεσε για να γλυτώσει το κακούργημα...
Γιατί μπορεί να μην διωχθεί για ξέπλυμα μαύρου χρήματος στην περίπτωση της Proton , αλλά πρέπει να γνωρίζει η κοινή γνώμη αν αυτά τα χρήματα που κατέθεσε έχουν δηλωθεί και φορολογηθεί...
Πρέπει επίσης να μάθει η κοινή γνώμη ΠΟΙΟΙ είναι αυτοί που θέτουν στην διάθεση ενός εκδότη μισό εκ. ευρώ ...
Είναι επιχειρηματίες , πολιτικοί , τραπεζιτικοί ;;;
Υπάρχουν ανταλλάγματα ;;;
Το ζητούμενο είναι η ΔΙΑΦΑΝΕΙΑ ...
 http://antilogos-gr.blogspot.com/

Στουρνάρας: Τι 2012, τι 2013, τι 2014..η ανάκαμψη έρχεται..


Καμαρώστε τον γκουρού της οικονομίας, τον μάγο των προβλέψεων, τον μέγα προφήτη, τον τιτανοτεράστιο υπουργό οικονομικών…τον ένα και μοναδικό Γιάννη Στουρνάρι…
Πάνω από όλα η αξιοπιστία..

Την μισή αλήθεια λέει Γερμανός οικονομολόγος, αλλά ακόμα και έτσι, πρέπει να πάει φυλακή ο Στουρνάρας ή να του κάνει μήνυση.


20130509-221214.jpg
Κλασσική γελοιότητα από γερμανό οικονομολόγο – γκαιμπελίσκο, αλλά βγάζει λαυράκι. Υποστηρίζει πως οι καυμένοι γερμανοί πλήρωσαν τους …Έλληνες φοροφυγάδες (σοβαρά; Η Χόχτιφ είναι Ελληνική εταιρεία βρε Γκαιμπελίσκο;) αλλά κάνει μία αποκάλυψη μεγατόνων: Ότι στην Ελλάδα, κάποια καθάρματα γνώριζαν για την μεθόδευση Παπανδρέου και απέσυραν τα χρήματα τους! Μιλάμε για την λίστα που φωνάζουμε από το 2010, πριν το μνημόνιο. Ότι όταν “λεφτά υπήρχαν”, κάποιοι που γνώριζαν τι παει να κάνει ο Παπανδρέου, έβγαζαν τα λεφτά με σακούλες στο εξωτερικό. Η λίστα υπάρχει, το ΣΔΟΕ την έχει παραδώσει και τους καλύπτει ο υφιστάμενος του 
Στουρνάρα, Θεοχάρης. Όπως ακριβώς τους κάλυψε ο Παπακωνσταντίνου.
Επειδή όμως τώρα ο Παπακωνσταντίνου τα ισόβια τα έχει στο τσεπάκι του, ενώ ο Στουρνάρας είναι υπουργός, οφείλει να απαντήσει: Έχει δίκιο ο Γερμανός ή είναι συκοφάντης; Γιατί αν έχει δίκιο, τότε ο Στουρνάρας πρέπει να πάει στην φυλακή για λόγους παρόμοιους με τον διαχρονικό του συνεργάτη, Παπακωνσταντινου. Αναμένουμε λοιπόν τι θα απαντήσει.
Ο κ. Γκέρκε, σε συνέντευξή του στην ηλεκτρονική έκδοση του γερμανικού περιοδικού Focus, τάχθηκε υπέρ της πρότασης του Επιτρόπου της Ευρωπαϊκής Ένωσης για θέματα Εσωτερικής Αγοράς Μισέλ Μπαρνιέ για συμμετοχή των καταθετών σε μελλοντικές περιπτώσεις διάσωσης τραπεζών και επισήμανε ότι προς το παρόν, οι καταθέτες στην Γερμανία δεν θα υποστούν συνέπειες, καθώς η χώρα βρίσκεται σε καλή οικονομική κατάσταση. «Κανείς όμως δεν μπορεί να εγγυηθεί για το μέλλον. Αρκεί μία πλειοψηφία στο γερμανικό Κοινοβούλιο για να αποφασιστεί (η επιβολή) αναγκαστικής εισφοράς στις καταθέσεις, τον χρυσό και τα ακίνητα», δηλώνει.
Ο γερμανός οικονομολόγος ανέφερε ακόμη ότι η Ευρωπαϊκή Ένωση καθυστέρησε να φθάσει στο σωστό συμπέρασμα στο θέμα της διάσωσης των τραπεζικών ιδρυμάτων.
«Έπρεπε πολύ πιο νωρίς να είχε ακολουθηθεί αυτός ο δρόμος, όταν η Ελλάδα άρχισε να αντιμετωπίζει δυσκολίες. Έπρεπε τότε να είχαν αποφασιστεί συναλλαγματικοί έλεγχοι και έλεγχοι στην κίνηση κεφαλαίων. Αυτή όμως η δυνατότητα δεν αξιοποιήθηκε και, αντιθέτως, οι Ευρωπαίοι και οι Γερμανοί φορολογούμενοι κλήθηκαν να πληρώσουν τον λογαριασμό για τους Έλληνες φοροφυγάδες», τόνισε και πρόσθεσε ότι «σε πολύ μικρό χρονικό διάστημα αποσύρθηκαν από τις ελληνικές τράπεζες πάρα πολλά χρήματα».
Ο ίδιος πάντως δεν «βλέπει» κίνδυνο μαζικών αναλήψεων από τις γερμανικές τράπεζες, καθώς, όπως λέει, δεν υπάρχουν εναλλακτικές λύσεις, παρά το γεγονός ότι οι Γερμανοί υφίστανται «απαλλοτρίωση των καταθέσεών τους», μέσω των χαμηλών επιτοκίων.
«Πάντως, απόλυτη προστασία δεν υπάρχει, καθώς η κρατική εξουσία μπορεί δια νόμου να θίξει κάθε μορφή επένδυσης», επανέλαβε και κάλεσε τους καταθέτες να αντιληφθούν ότι, από νομικής άποψης, είναι δανειστές της τράπεζάς τους, γεγονός το οποίο συνεπάγεται ότι, εάν η τράπεζα πτωχεύσει, θα βρεθούν σε δύσκολη θέση.
«Οι καταθέσεις κάτω από τα 100.000 ευρώ στην Γερμανία είναι ασφαλείς, κάθε όμως κυβέρνηση μπορεί να επιβάλει αναγκαστική εισφορά», δήλωσε και προειδοποίησε τους μεγαλοκαταθέτες για τον κίνδυνο να χάσουν χρήματα όταν επιλέγουν τράπεζες με υπερβολικά μεγάλο επιτόκιο.
«Είναι κρίσιμης σημασίας το να αναρωτιέται κανείς: ‘Γιατί η τράπεζα μου δίνει μεγαλύτερο επιτόκιο απ’ ό,τι π.χ. στην Γερμανία;’ Ακριβώς αυτό συνέβη στην Κύπρο. Οι τράπεζες προσέφεραν εκεί εξαιρετικά μεγάλα επιτόκια. Τα κεφάλαια έτυχαν μίας έντονα κερδοσκοπικής διαχείρισης, και το δυσάρεστο είναι ότι εκείνοι οι οποίοι πραγματοποιούσαν εκεί τις δοσοληψίες τους πιθανότατα πληροφορήθηκαν εγκαίρως ότι έπρεπε να αποσύρουν τις καταθέσεις τους. Το ίδιο που συνέβη και στην Ελλάδα», κατέληξε ο κ. Γκέρκε.
Με πληφορορίες από το ΑΠΕ-ΜΠΕ

Μα καλά, πόσo…Πορτοσάλτε είσαι;


ProtosalteΚάποιοι υποστηρίζουν ότι ο έξυπνος άνθρωπος φαίνεται από το βλέμμα
Για τον συγκεκριμένο κύριο η μετανάστευση των νέων είναι “κινητικότητα των εργαζομένων εντός της ΕΕ” 
Ένα είδος που ευδοκιμεί τα τελευταία χρόνια είναι οι μνημονιακοί δημοσιογράφοι. Το κοινό στην αρχή τους αντιμετώπισε με ενδιαφέρον.
Στη συνέχεια…το κοινό οργίστηκε ακούγοντάς τους στα ραδιόφωνα και στις τηλεοράσεις ή διαβάζοντάς τα αντιλαϊκά τους παραληρήματα.
Πλέον η πλειοψηφία του κοινού τους αντιμετωπίζει ως γραφικές περιπτώσεις.
Το ότι δοκιμάζουν την κοινή λογική είναι γνωστό. Το ότι αποτελούν αστείες φιγούρες της χρεοκοπημένης μιντιοκρατίας, η οποία έχει καταστεί σήμερα εντελώς αναξιόπιστη, είναι και αυτό γνωστό. Όμως, ένας δημοσιογράφος ονόματι Άρης Πορτοσάλτε ξεπέρασε κάθε όριο γραφικότητας. Αυτός ο κύριος χαρακτήρισε τη μετανάστευση εξαιτίας της φτώχειας και της ανεργίας ”κινητικότητα των εργαζομένων εντός της ΕΕ”. Για αυτόν τον κύριο η αναφορά στο ζήτημα της μετανάστευσης της νεολαίας, συνιστά “κλαψούρα” και βέβαια για τον κύριο αυτό δεν υπάρχει καμία αιτιολογία για την ζοφερή αυτή πραγματικότητα.
Δείτε το tweet, το οποίο οποίο μπορεί να χαρακτηριστεί και μνημείο γελοιότητας, του κυρίου Άρη Πορτοσάλτε (φερόμενου και ως δημοσιογράφου). 

ΑΠΟΣΥΝΔΕΣΗ ΚΥΒΕΡΝΗΣΗΣ-ΛΑΪΚΗΣ ΨΗΦΟΥ Πρόταση νόμου-βόμβα που προβλέπει 200 βουλευτές & εξωκοινοβουλευτικές κυβερνήσεις


O βουλευτής Καρδίτσας της Νέας Δημοκρατίας, Παύλος Σιούφας, κατέθεσε πριν λίγο πρόταση νόμου στη Βουλή για μείωση του αριθμού των βουλευτών και θέσπιση ασυμβίβαστου υπουργού – βουλευτή και οι επόμενες ώρς θα δείξουν αν ήταν αυτόβουλη κίνηση ή ... έχει "βάθος". δηλαδή έχει τις ευλογίες κυβέρνησης, αλλά και τρόικας που θέλει να αποσυνδέσει τον βουλευτή από θέσεις εξουσίας και να τον μετατρέψει σε απλό ψηφοφόρο της εκάστοτε διοριζόμενης κυβέρνησης.
Ο Π.Σιούφας αναφέρει την αιτιολογική έκθεση στην πρόταση νόμου αναφέρει ότι η Ελλάδα έχει αναλογικά μεγαλύτερο αριθμό βουλευτών σε σύγκριση με άλλες χώρες πολύ μεγαλύτερες από αυτήν, ενώ προσθέτει ότι χρειάζονται δραστικές αλλαγές στο πολιτικό σύστημα της χώρας.
Σημειώνει, ακόμη, ότι οι αλλαγές επιβάλλονται και από την παρούσα οικονομική κρίση και την ανάγκη εξοικονόμησης πόρων σε όλους τους τομείς.
Επισημαίνει ότι όλες οι ελληνικές κυβερνήσεις είχαν υπουργούς και υφυπουργούς, κυρίως βουλευτές και προτείνει να υπάρξει ασυμβίβαστο, να μπορεί κάποιος να γίνει μέλος της κυβέρνησης αφού παραιτηθεί από βουλευτής, για να εξασφαλιστεί με αυτό τον τρόπο η ανεξαρτησία της εκτελεστικής και της νομοθετικής εξουσίας.
Σημειώνεται ότι το Σύνταγμα επιτρέπει την μείωση του αριθμού των βουλευτών στους 200 και αυτό δεν είναι καθόλου κακή ιδέα. Αντίθετα ο απόλυτος διαχωρισμός νομοθετικής και εκτελεστικής εξουσίας με την απαγόρευση ανάληψης υπουργικών καθηκόντων των βουλευτών είναι κάτι που σηκώνει πολύ συζήτηση, αφού έγκυρες πηγές αναφέρουν ότι πίσω από ατην απαίτηση αυτή βρίσκεται η τρόικα.
Η ΕΕ θεωρεί ότι οι βουλευτές δεσμεύονται απέναντι στον λαό και δεν εκτελούν τις εντολές που λαμβάνουν, αφού σκέπτονται τις ... επόμενες εκλογές και το προσωπικό πολιτικό κόστος.
Ως σκεπτικό δεν είναι λανθασμένο, αλλά κατ'αυτό τον τρόπο οι βοτλευτές γίνονται απλά εκτελεστικά όργανα διορισμένων κυβερνήσεων εξωκοινοβουλευτικών προσώπων, οι οποίοι βέβαια θα επιλέγονται με τις συνήεθς διαδικασίας: Πιστοί υπηρέτες της τρόικα...
Σημειώνουμε ότι υπερ των παραπάνω ρυθμίσεων έχει ταχθεί προσωπικά ο πρωθυπουργός Α.Σαμαράς...
Αναλυτικά:
«Α. ΑΙΤΙΟΛΟΓΙΚΗ ΕΚΘΕΣΗ ΣΤΗΝ ΠΡΟΤΑΣΗ ΝΟΜΟΥ «ΜΕΙΩΣΗ ΑΡΙΘΜΟΥ ΒΟΥΛΕΥΤΩΝ - ΑΣΥΜΒΙΒΑΣΤΟ ΤΗΣ ΒΟΥΛΕΥΤΙΚΗΣ ΜΕ ΤΗΝ ΥΠΟΥΡΓΙΚΗ ΙΔΙΟΤΗΤΑ»
Ι. Επί της Αρχής
Το άρθρο 51 §1 του Συντάγματος ορίζει, ότι ο αριθμός των βουλευτών καθορίζεται με νόμο και δεν μπορεί να είναι μικρότερος των διακοσίων ούτε μεγαλύτερος των τριακοσίων.
Σήμερα και εδώ και πολλά χρόνια ο αριθμός των βουλευτών είναι 300 δηλ. ο μέγιστος επιτρεπόμενος από το Σύνταγμα αριθμός.
Επίσης όλες οι Ελληνικές Κυβερνήσεις είχαν για μέλη τους (Υπουργούς & Υφυπουργούς) κυρίως βουλευτές, κάτι που κατά την άποψή μου είναι απαράδεκτο, αφού γίνεται ανεπίτρεπτη μίξη της εκτελεστικής και της νομοθετικής εξουσίας, οι οποίες κατά το Σύνταγμα πρέπει να λειτουργούν ανεξάρτητα η μία απ' την άλλη.
Κάθε μέρα και περισσότερο διαπιστώνεται, ότι στην Ελληνική κοινωνία έχει ωριμάσει η ιδέα για σημαντικές και δραστικές αλλαγές στο Πολιτικό Σύστημα της χώρας, είτε με μεταρρύθμιση διατάξεων του Συντάγματος είτε με νομοθετική πρωτοβουλία όπου μπορεί αυτό να γίνει.
Οι προτεινόμενες αλλαγές επιβάλλονται και λόγω της σημερινής οικονομικής κρίσεως και της αναγκαίας εξοικονόμησης πόρων σε όλους τους τομείς.
Να μη μας διαφεύγει, ότι αναλογικά η χώρα μας έχει μεγαλύτερο αριθμό βουλευτών από χώρες που είναι πολύ μεγαλύτερες απ' αυτήν.
Οι αλλαγές που προτείνονται με την παρούσα Πρόταση Νόμου, είναι βέβαιο, ότι θα συμβάλλουν στην καλύτερη λειτουργία του Κοινοβουλευτικού μας πολιτεύματος, θα αποκατασταθεί η ορθή και ανεξάρτητη λειτουργία των δύο Εξουσιών του Συντάγματος, παύοντας ο ελεγχόμενος να είναι ταυτόχρονα και ελέγχων και θα ικανοποιηθεί τα μέγιστα από τις αλλαγές αυτές η Ελληνική κοινωνία.
ΙΙ. Επί των άρθρων.
Με το άρθρο 1: Προβλέπεται και επιβάλλεται η μείωση του αριθμού των βουλευτών σε 200, αριθμός που είναι μέσα στις προβλέψεις του άρθρου 51 παρ. 1 του Συντάγματος και μάλιστα ο ελάχιστος.
Προβλέπεται επίσης από τους 200 βουλευτές, ότι οι 8 θα είναι βουλευτές Επικρατείας.
Με το άρθρο 2: Προβλέπεται το ασυμβίβαστο της βουλευτικής με την υπουργική ιδιότητα και αν ορισθεί βουλευτής υπουργός θα πρέπει να παραιτηθεί προηγουμένως από την βουλευτική ιδιότητα.
Με το άρθρο 3: Ορίζεται η ειδική χρονική έναρξη ισχύος του άρθρου 2 του παρόντος νόμου.
Β. ΠΡΟΤΑΣΗ ΝΟΜΟΥ "ΜΕΙΩΣΗ ΑΡΙΘΜΩΝ ΒΟΥΛΕΥΤΩΝ - ΑΣΥΜΒΙΒΑΣΤΟ ΤΗΣ ΒΟΥΛΕΥΤΙΚΗΣ ΜΕ ΤΗΝ ΥΠΟΥΡΓΙΚΗ ΙΔΙΟΤΗΤΑ"
1. Ο αριθμός των βουλευτών σε όλη την Επικράτεια ορίζεται σε διακόσιους (200). Απ' αυτούς οι εκατόν ενενήντα δύο (192) εκλέγονται στις εκλογικές περιφέρειες στις οποίες οι αντίστοιχες βουλευτικές έδρες κατανέμονται κατά τον τρόπο που ορίζεται στις παραγράφους 2, 3, 4 & 5 του Π.Δ. 96/07. Οι υπόλοιποι οκτώ (8) βουλευτές εκλέγονται ενιαία σε ολόκληρη την Επικράτεια, σύμφωνα με τα οριζόμενα στο άρθρο 3 του άνω Π.Δ.
2. Οι βουλευτές δεν μπορούν να είναι υπουργοί ή υφυπουργοί. Βουλευτής ορίζεται σαν υπουργός ή υφυπουργός, εφ' όσον έχει προηγουμένως παραιτηθεί από βουλευτής.
3. Η διάταξη της παραγράφου 2 του παρόντος ισχύει από 1.1.2014»

ΤΟΥΣ ΤΣΑΚΙΣΕ Ο ΓΑΠ! Χρυσοπληρώνουν τη Σοσιαλιστική Διεθνή


Τα 42.000 ευρώ της ετήσιας συνδρομής του στη Σοσιαλιστική Διεθνή του Γιώργου Παπανδρέου κατάφερε να συγκεντρώσει προ ημερών το ΠΑΣΟΚ μετά βίας και στην Ιπποκράτους έχουν ήδη αρχίσει γκρίνιες για το ιδιαίτερα υψηλό τίμημα αλλά και για την αδιαφάνεια στα οικονομικά της Διεθνούς.

Οπως αποκαλύπτει σήμερα ο Γιώργος Παπαχρήστος στην εφημερίδα «Τα Νέα», το ΠΑΣΟΚ διευκρίνισε ότι θα παραμείνει προς το παρόν στη Σοσιαλιστική Διεθνή αλλά σκοπεύει να αποτελέσει ταυτόχρονα ιδρυτικό μέλος της σοσιαλιστικής οργάνωσης που θα δημιουργήσουν οι Γερμανοί σοσιαλδημοκράτες.
Η Ιπποκράτους δεν υπέβαλε αίτημα στον Γιώργο Παπανδρέου να μειώσει τις τιμές της ετήσιας συνδρομής στη Σοσιαλιστική Διεθνή αλλά οι τριβές για αποχώρηση από αυτό το φόρουμ (το οποίο ο Γερμανός σοσιαλδημοκράτης ηγέτης του SPD αποκάλεσε διεφθαρμένο και αναποτελεσματικό) έχουν ήδη ξεκινήσει.
«Δεν έχουμε ζητήσει μείωση στις τιμές αλλά τα χρήματα είναι πολλά για μας στην κατάσταση που είμαστε σήμερα» αναφέρει στα «Νέα» πηγή της Ιπποκράτους που βρίσκεται κοντά στον Ευάγγελο Βενιζέλο.

Πρόεδρε Γιώργο κάνε κάτι, ρίξε τις τιμές, κάνε έξι άτοκες δόσεις, κάνε κάτι τέλος πάντων, γιατί χανόμ(σ)αστε, γράφει περιπαικτικά ο Γιώργος Παπαχρήστος.

Πέμπτη 9 Μαΐου 2013

Η Ευα Γεωργίου Παπανδρέου (πρώην συζύγου του νυν πρωθυπουργού) Αποκαλύπτει!


“Μου γράφεις να γυρίσω πίσω στην Ελλάδα. Τι να κάνω εγώ σε μία χώρα που κατοικείται από οκτώ εκατομμύρια καγκουρώ;”

Ανδρέας Γ. Παπανδρέου
 
(από επιστολή του στον κουμπάρο του Αδαμάντιο Πεπελάση το 1957)

Με πόση ευκολία μπορείς να ασελγήσεις σε μία χώρα όταν απεχθάνεσαι τους κατοίκους της από κούνια;

Πόσο “ιδιωτική” είναι η ιδιωτική ζωή των δημοσίων ανδρών; Σε ποιο βαθμό δικαιούται η κοινή γνώμη να πληροφορείται για την “κρυφή” ζωή εκείνων που διευθύνουν τις τύχες των λαών;
 

Διαβάστε τις συγκλονιστικές αποκαλύψεις της Εύας Παπανδρέου, πρώην συζύγου του νυν πρωθυπουργού.
 
Ο Γιώργος γνώρισε την Εύα στο Λονδίνο. Παντρεύτηκαν, αλλά κράτησε κρυφό το γάμο τους! Όχι μόνο από τον πατέρα του, αλλά και από τη μητέρα του. Δεν τόλμησε ούτε σ’ αυτήν να το πει.

Η Εύα βοήθησε αποτελεσματικά τον Γιώργο στις σπουδές του. Και στο τέλος, η Εύα ήταν εκείνη που έγραψε την πανεπιστημιακή διατριβή με την οποία ο Γιωργάκης Παπανδρέου πήρε το περιπόθητο “χαρτί”. Ύστερα το νέο ζευγάρι αποφάσισε να έλθει και να εγκατασταθεί στην Ελλάδα. Η απόφαση αυτή ήταν για την Εύα μεγάλη θυσία, γιατί ήδη της είχε προσφερθεί μια θαυμάσια σταδιοδρομία στη Γενεύη. Ο Γιώργος όμως επέμενε να εγκατασταθούν στην Ελλάδα. Ήθελε να κάνει πολιτική καριέρα βασιζόμενος στον πατέρα του. Και η Εύα έβλεπε ότι τόσο ο άντρας της όσο και η 
Μάργκαρετ, παρά τις ψυχρότατες σχέσεις τους με τον Ανδρέα, δεν ήσαν διατεθειμένοι να χάσουν τη μεγάλη ευκαιρία. Έβλεπαν ότι το ΠΑΣΟΚ χτυπούσε ήδη την πόρτα της Εξουσίας.

Στην Ελλάδα, η Εύα ένιωσε γρήγορα τον πρώτο ισχυρό κλονισμό: Την πρώτη μέρα που έφαγαν στο Καστρί με τον Ανδρέα και την Μάργκαρετ, διαπίστωσε με οδυνηρή κατάπληξη ότι ο Ανδρέας και η Μάργκαρετ αγνοούσαν ότι ήταν η σύζυγος του γυιου τους. Της φερόντουσαν σαν να είχαν μπροστά τους μια … “καλή φίλη” του Γιώργου από το Λονδίνο!
 

 

Κάποια μέρα βέβαια έμαθε και το Καστρί ότι ο Γιώργος και η Εύα είχαν κάνει πολιτικό γάμο στο Λονδίνο. Εδώ όμως ήταν Ελλάδα, και καθώς το νεαρό ζευγάρι άρχιζε σιγά-σιγά να αποκτά τον δικό του κύκλο, ανέκυπτε εκ των πραγμάτων η ανάγκη να γίνει και θρησκευτικός γάμος, αφού στη χώρα μας δεν είχε ακόμα νομοθετηθεί ο πολιτικός γάμος και οι πολιτικοί γάμοι Ελλήνων που είχαν τελεσθεί στο εξωτερικό εθεωρούντο ανυπόστατοι, δηλαδή σαν να μην είχαν γίνει ποτέ.
 

Αυτό δημιουργούσε ψυχολογικό πρόβλημα για την Εύα, πολύ περισσότερο όταν σκεπτόταν ότι θα γινόταν και μητέρα και ήξερε ότι το παιδί τους δεν θα μπορούσε να δηλωθεί ως γνήσιο στα ελληνικά ληξιαρχεία. Έθεσε, λοιπόν, στον Γιώργο ζήτημα θρησκευτικού γάμου. Και τότε βρέθηκε μπροστά σε μια οδυνηρή έκπληξη: ο Γιώργος Παπανδρέου της δήλωσε ορθά-κοφτά ότι σε καμιά περίπτωση δεν είχε σκοπό να κάνει θρησκευτικό γάμο γιατί, όπως της είπε, ήταν εκ πεποιθήσεως άθεος! Στην παρατήρηση της Εύας ότι θα υπήρχε πρόβλημα νομιμότητας του παιδιού τους αν έμενε έγκυος, ο Γιώργος της έδωσε την απάντηση ότι αμέσως μετά την άνοδο του ΠΑΣΟΚ στην εξουσία, ο πατέρας του θα περνούσε το νόμο για την αναγνώριση του πολιτικού γάμου και θα λυνόταν το πρόβλημα.
 

Άρχιζαν όμως έτσι οι απογοητεύσεις και οι ανησυχίες της Εύας. Έβλεπε ότι είχε γίνει μέλος μιας οικογένειας όπου ο μόνος θεός ήταν το 
συμφέρον και τίποτε άλλο. Η πλήρης αθεΐα του Γιώργου δεν ήταν μια απλή αδιαφορία ενός νέου ανθρώπου απέναντι στη θρησκεία και τις τελετουργίες της, όπως είχε υποθέσει στην αρχή η Εύα. Ήταν μια σκληρή πεποίθηση, ζυμωμένη μέσα σ’ ένα περιβάλλον άκρατου ατομισμού. “Δεν υπάρχει αγάπη σ’ αυτή την οικογένεια”, μου είπε σε κάποια στιγμή η Εύα Παπανδρέου. “Δεν υπάρχουν αισθήματα. Υπάρχει μόνο το συμφέρον του καθενός”.

Μετά τη νίκη του ΠΑΣΟΚ στις εκλογές του 1985 ο Γιώργος παρουσιάστηκε απέναντι στην Εύα αποφασισμένος πια για οριστική ρήξη και διάλυση του γάμου τους. Επικρατούσε και πάλι κλίμα γενικής ευφορίας στο Καστρί και η Εύα έβλεπε τον άντρα της ακόμα πιο ψυχρό και αλαζονικό στις μεταξύ τους σχέσεις. Αντίθετα ο Ανδρέας Παπανδρέου φαινόταν να έχει καταλάβει ότι αυτή θα ήταν η τελευταία περίοδος του ΠΑΣΟΚ στην εξουσία. Η διαφορά μόνο 5% σε ψήφους από τη Νέα Δημοκρατία το 1985 αντί του 12% του 1981, σε συνδυασμό και με την κακή εξέλιξη των οικονομικών της χώρας, είχαν οδηγήσει τον Ανδρέα στη σκέψη ότι το ΠΑΣΟΚ δεν θα μπορούσε να ελπίζει ότι θα ξανακερδίσει τις εκλογές. Αυτός ήταν ένας πρόσθετος λόγος για τον οποίο ο Ανδρέας υπέφερε τώρα πιο συχνά από τις γνωστές “καταθλίψεις” του και ήταν βέβαιο ότι σύντομα θα αναζητούσε τις πρόσκαιρες “δραπετεύσεις” του από την πραγματικότητα σε μια καινούρια ερωτική περιπέτεια όπως και έγινε με τη Δήμητρα Λιάνη.
 

Σ’ αυτές τις “καταθλίψεις” του Ανδρέα η Εύα αποδίδει το ότι η Μάργκαρετ εμφανίζεται και πάλι ισχυρή στο πλευρό του ύστερα από κάθε εξωσυζυγική ιστορία του.
 

“Όταν μιλάμε για κατάθλιψη του Ανδρέα, είναι πολύ δύσκολο να φανταστεί κάποιος τι συμβαίνει σε μια τέτοια περίπτωση, αν δεν έχει δει τον Ανδρέα σ’ αυτή την κατάσταση”, λέει η Εύα. “Μόνο ένας άνθρωπος που τον ξέρει καλά από χρόνια μπορεί τότε να τον πλησιάσει και να του φερθεί όπως πρέπει και αυτό ξέρει και το εκματαλλεύεται στο έπακρο η Μάργκαρετ.”
 

Για τον Γιώργο Παπανδρέου, όμως, δεν υπήρχαν τέτοιου είδους… επιστροφές. Αλλά και η Εύα δεν ήταν διατεθειμένη να δέχεται αδιαμαρτύρητα την αδιαφορία, την ψυχρότητα και την άτακτη εξωσυζυγική ζωή του άντρα της, όπως της είχε συστήσει ως… συμφέρουσα λύση η πεθερά της!
 

Στις παραμονές των Χριστουγέννων του 1985, η κατάσταση έφτασε στο απροχώρητο: Ο Γιώργος ανακοίνωσε ξαφνικά στην Εύα ότι θα έφευγε “μόνος του” για τα βουνά της Ιταλίας, για να κάνει… σκι και να ξεκουραστεί!
 

“Τα χασα λέει η Εύα. Είχα καλέσει φίλους μας για την Πρωτοχρονιά και του είπα ότι θα γινόμαστε ρεζίλι, αλλά ο Γιώργος έφτιαχνε κιόλας τις βαλίτσες του. Κάποια στιγμή του είπα πως δεν ήταν σωστό να αφήσει το σπίτι του και το μικρό παιδί του τέτοιες μέρες. Η απάντησή του ήταν ότι το παιδί είναι ακόμα μικρό… και δεν καταλαβαίνει!”
 

Παρά την προειδοποίηση της γυναίκας του ότι το ταξίδι του αυτό μπορούσε να έχει σοβαρές συνέπειες, ο Γιώργος Παπανδρέου έφυγε με τη “συντροφιά” του για να περάσει τις υπόλοιπες μέρες των εορτών με τους δικούς της στο Λονδίνο, αποφασισμένη και να τους ενημερώσει για το τέλος της έγγαμης συμβίωσής της με τον Γιώργο.
 

Θα μεσολαβούσε όμως αναγκαστικά μια συνάντηση με όλη την οικογένεια Ανδρέα Παπανδρέου, γιατί είχε ήδη ορισθεί ένα γιορταστικό οικογενειακό γεύμα στο Καστρί. Η Εύα πήρε το παιδί της και πήγε στο Καστρί. Δεν είχε την πρόθεση να χαλάσει την ατμόσφαιρα συζητώντας ειδικά εκείνη τη μέρα το πρόβλημά της και την τροπή που είχαν πάρει οι σχέσεις της με τον Γιώργο, υπολόγιζε όμως ότι κάποιος θα ρωτούσε γιατί πήγε μόνη της, ότι κάποιος θα ενδιαφερόταν να μάθει πού είναι ο Γιώργος.
 

Τίποτα τέτοιο δεν συνέβη. Κατάπληκτη έβλεπε να προσποιούνται όλοι τον… ανήξερο! Σαν να μην είχε γίνει αντιληπτή από κανένα η απουσία του Γιώργου Παπανδρέου από το Χριστουγεννιάτικό τραπέζι και από την Αθήνα, ενώ ήταν φανερό ότι όλοι τους ήξεραν πολύ καλά τα καθέκαστα.
 

Η Εύα έφυγε για το Λονδίνο, γύρισε μετά από μερικές ημέρες και είδε ότι ο Γιώργος είχε επιστρέψει στο σπίτι τους πριν απ’ αυτήν, είχε πάρει τα πράγματά του και είχε εγκατασταθεί αλλού.
 

Σε τέτοιες περιπτώσεις εμφανίζονται πρωτοβουλίες συγγενών και φίλων για να μη χωρίσει το ζευγάρι, ιδιαίτερα όταν υπάρχει ένα μικρό παιδί. Υπήρξαν τέτοιου είδους προσπάθειες. Γρήγορα όμως φάνηκε ότι η οικογένεια Παπανδρέου δεν ενδιαφερόταν τόσο να σωθεί αυτός ο γάμος όσο να μην υπάρξει “σκάνδαλο” που θα μπορούσε να βλάψει πολιτικά. Αυτό το συμπέρασμα βγάζει η Εύα Παπανδρέου από τις τρομερές πιέσεις και από τις απειλές που εκτοξεύτηκαν εναντίον της αλλά και από τη συμπεριφορά της οικογένειεας Παπανδρέου προς τον Γιώργο: Έμμεσα τον ενθάρρυναν να χωρίσει. Το πρώτο δείγμα ήταν η παραχώρηση στον Γιώργο του σπιτιού του Ψυχικού για να εγκατασταθεί εκεί. Ως διά μαγείας, δηλαδή οι Παπανδρέου έπαψαν να έχουν “ανάγκη” το… εισόδημα από το νοίκι! Δεν ήταν μόνο αυτό. Άφθονο έρρευσε το χρήμα για να επιπλώσει ο Γιώργος τη βίλλα του Ψυχικού, την οποία αρνιόνταν να παραχωρήσουν στο ζευγάρι τον καιρό που υπήρχε πραγματική ανάγκη. Η Εύα Παπανδρέου υπολογίζει ότι τότε δόθηκαν στο Γιώργο πάνω από 5.000.000 δραχμές για την εγκατάστασή του στο Ψυχικό. Και επί πλέον ο πατέρας του του αγόρασε καινούριο αυτοκίνητο, ένα πολυτελές GOLF GTI, το οποίο ο Γιώργος Παπανδρέου αγάπησε σαν να ήταν… ζωντανό! “Είναι χαρακτηριστικό το γεγονός”, λέει η Εύα, “ότι όταν στις 29 Ιουνίου του 1986, ο Γιώργος τράκαρε αυτό το αυτοκίνητο, δεν μπόρεσε να κρατηθεί και άρχισε να κλαίει σαν μικρό παιδί”!
 

Ο Γιώργος Παπανδρέου είχε “ζηλέψει” εκείνο το αυτοκίνητο από τότε που είχε δει ένα παρόμοιο, με μεταλλικό ασημί χρώμα, στο πάρκινγκ της Βουλής.
 

“Τίνος είναι αυτό;”, ρώτησε τότε τον τροχονόμο.
 
“Της κυρίας Ακρίτα”.
“Ακούς εκεί! Ορίστε μας τώρα! Η Σύλβα με … GTI!”, έλεγε και ξανάλεγε ο Γιωργάκης.

 

Η Εύα Παπανδρέου συνάντησε τον Πρωθυπουργό πεθερό της λίγες μέρες πριν από το επίσημο ταξίδι του στην Κίνα. Αυτή τη φορά, όμως, είδε μπροστά της έναν Ανδρέα που δεν είχε ξαναδεί και που ποτέ δεν είχε φανταστεί ότι θα της φερόταν όπως της φέρθηκε εκείνη την ημέρα.
 

Ο Ανδρέας ήταν αγριεμένος και ιταμός. “Άκου εδώ”, της είπε, “δεν θα εκβιάσεις εσύ το γυιό μου. Θα του δώσεις και το παιδί και το διαζύγιο εδώ και τώρα. Πριν φύγω για την Κίνα θα έχεις υπογράψει τα χαρτιά. Ο γυιός μου έχει δικαίωμα να ξαναπαντρευτεί. Και μην τολμήσεις να πας στη Δικαιοσύνη. 
Αν πας στη Δικαιοσύνη θα σε εξοντώσω, θα σε λιώσουμε. Ο γυιός μου έχει δικαιώματα! Το νόμο τον έφτιαξα για να είναι οι άνδρες ελεύθεροι από σας τις γυναίκες!”

“Και νομίζετε ότι με 20.000 το μήνα μπορώ να ζήσω;”, ρώτησε απελπισμένη η Εύα. “Αυτό που σου λέω! Αυτά τα λεφτά και ούτε δραχμή παραπάνω!”.
 

Βγαίνοντας από το Καστρί η Εύα Παπανδρέου μονολογούσε: 
“Είναι τρελλός. Αυτός ο άνθρωπος είναι τρελλός!”
===
Δεν πάνε πολλά χρόνια από το θάνατο του στρατηγού Νικόλαου Πλαστήρα. Ο Πλαστήρας ήταν τιμημένος στρατηγός και είχε χρηματίσει δύο φορές πρωθυπουργός. Όταν πέθανε, μερικοί φίλοι και συγγενείς πήγαν στο σπίτι που κατοικούσε για να ετοιμάσουν την κηδεία του και να μαζέψουν τα πράγματά του. Εκεί βρήκαν ολόκληρη την “περιουσία” του Πλαστήρα. Ήταν μερικά παράσημα, ένα σιδερένιο κρεβάτι εκστρατείας, δύο-τρεις τριμμένες κουβέρτες και μια εικόνα του Αγίου Νικολάου!

Το φωτεινό αυτό παράδειγμα ηθικής δεν έχει ξεχαστεί. Πολλές φορές έτυχε να ακούσω να το αναφέρουν στις συζητήσεις τους ακόμα και πολιτικοί αντίπαλοι του στρατηγού. Και πέρα απ’ αυτό, όμως, κανείς από τους μέχρι το 1981 πολιτικούς μας δεν μας είχε συνηθίσει στο είδος της πολυτελούς και σπάταλης ζωής που ζει και προκλητικά επιδεικνύει ο Ανδρέας Παπανδρέου.
 

Νυχτερινά κέντρα, μπουζούκια, αναρίθμητα σπάταλα ταξίδια με “κουστωδίες συνοδών”, πολυτελείς διακοπές, δημόσιες εμφανίσεις με “επίσημες ευνοούμενες”! Τέτοια φαινόμενα που ο τόπος αυτός δεν είχε γνωρίσει με πρωταγωνιστικές κοινοβουλευτικές δημόσιους άνδρες, παρά μόνο σ’ αυτά τα τελευταιά έξι χρόνια που κυβερνά το ΠΑΣΟΚ.
 

Ο Ανδρέας Παπανδρέου όμως δεν είναι η μοναδική αιτία αυτής της κατάντιας. Υπάρχει και άλλη. Κι αυτήν πρέπει να την αναζητήσουμε στην κοινωνική προέλευση και σύνθεση, στη “δομή” της ηγετικής τάξης του ΠΑΣΟΚ. Αλήθεια, τι είδους άνθρωποι είναι αυτοί; Πώς έφτασαν εκεί που έφτασαν;
 

Η πορεία που γέννησε το ΠΑΣΟΚ είναι λίγο-πολύ γνωστή. Ο Ανδρέας Παπανδρέου, αφού έκανε δήλωση μετανοίας στον Παττακό, πήρε για δεύτερη φορά στη ζωή του διαβατήριο για το εξωτερικό από μια δικτατορία. Εγκατέλειψε εδώ στις φυλακές και στις εξορίες τους αγωνιστές της Δημοκρατίας για να κάνει… “αντίσταση” εκ του ασφαλούς από τη Σουηδία και τον καναδά!
 

Στο εξωτερικό βρισκόταν ήδη και είχε με επιτυχία υψώσει τη σημαία της πολιτικής αντίστασης ο Γραμματέας της ΕΔΗΝ (Νεολαίας της Ενώσεως Κέντρου) Νίκος Νικολαϊδης, ως εκπρόσωπος της Ένωσεως Κέντρου.
 

Αυτό όμως ενοχλούσε τον Ανδρέα. Δεν τον ενοχλούσε μόνο η ηπροσωπική προβολή του Νικολαϊδη, αλλά κυρίως το γεγονός ότι η Ένωση Κέντρου, το κόμμα του πατέρα του, εξακολοθούσε να έχει πολιτική ύπαρξη και μετά τη δικτατορία. Ήθελε να είναι εκείνος Αρχηγός και ήθελε κάτι καινούριο, μια οργάνωση την οποία θα μπορούσε να ελέγχει ολοκληρωτικά.
 

Ίδρυσε λοιπόν το ΠΑΚ και αυτοανακηρύχτηκε αρχηγός του! Τον Ανδρέα όμως δεν τον ενδιέφερε η άμεση πτώση της δικτατορίας. Τον ενδιέφερε μόνο η προσωπική του υπόθεση δηλαδή το πώς θα εξαφάνιζε η χούντα τους παλιούς πολιτικούς και πώς σιγά-σιγά θα κατόρθωνε να έχει προβληθεί ο ίδιος ως πολιτικός ηγέτης μεγάλου τάχα διαμετρήματος και υποψήφιος κυβερνήτης της χώρας! Έτσι διέλυσε την Ένωση Κέντρου και εμφανίστηκε ως αρχηγός του “αντιστασιακού” ΠΑΚ.
 
[...]
Τόσο οι “Αμερικανοσπουδαγμένοι”, όσο και οι φοιτητές της Ευρώπης που πλαισίωναν τον Ανδρέα Παπανδρέου και το ΠΑΚ, απέβλεπαν έκτοτε στον ίδιο κοινό στόχο: Στο προσωπικό τους “βόλεμα” μετά την πτώση της δικτατορίας.

 

Δεν αναφέρομαι βέβαια στο σύνολο των μελών του ΠΑΚ. Μέλος του ΠΑΚ άλλωστε υπήρξα κι εγώ ο ίδιος. Και μπορώ να βεβαιώσω ότι υπήρχαν αγνοί δημοκράτες μέσα στις τάξεις του, έτοιμοι και πρόθυμοι να αγωνιστούν για την ανατροπή της δικτατορίας και για μια καλύτερη Ελλάδα.
 

Υπήρχαν όμως στο ΠΑΚ και πολλοί καιροσκόποι. Σκέτοι καιροσκόποι και τυχοδιώτες. Άνθρωποι που από την πρώτη κιόλας μέρα της ένταξής τους στο ΠΑΚ έβλεπαν εαυτούς τους να νέμονται την εξουσία με πρωθυπουργό τον Ανδρέα Παπανδρέου και σε τελική ανάλυση να πλουτίζουν με το χρήμα του λαού.
 

Αυτοί οι τυχοδιώκτες και οι καιροσκόποι επέπλευσαν μέσα στο ΠΑΚ. Ήταν τέτοιες οι προτιμήσεις, οι επιλογές, η συμπεριφορά και η τακτική του Ανδρέα, ώστε αν δεν ήσουν καιροσκόπος, τσανακογλείφτης και κόλακας δεν υπήρχει καμιά περίπτωση να διακριθείς εκεί μέσα και να ανέβεις στην “ηγετική ομάδα” που είχε δημιουργήσει.
 

Από τη στιγμή λοιπόν που η οργάνωση περιήλθε στον απόλυτο έλεγο του Ανδρέα και της κλίκας του, άρχισαν αμέσως και τα
σκάνδαλα.

Τι έγιναν αλήθεια, εκείνα τα 
τεράστια ποσά των δολαρίων των μάρκων και των κορωνών που περιήλθαν στο ΠΑΚ;

Το ΠΑΚ δεν εισέπραττε 
μόνο τις εισφορές των μελών του. Οι πηγές χρηματοδότησής του ήσαν πολλές και άδηλες.

Δεν ήταν μόνοι οι “έρανοι” ανάμεσα στο ελληνικό στοιχείο, από την Αυστραλία μέχρι τον Καναδά και από την Καλιφόρνια μέχρι τη Γερμανία. Ήταν και οι γενναίες επιδοτήσεις από δημοκρατικά κόμματα της βόρειας Ευρώπης και φυσικά τα πλούσια αραβικά εμβάσματα των “αδελφών” Σαντάμ Χουσεϊν, Μουαμμάρ Ελ Καντάφι και Γιάρερ Αραφάτ.
 

Αλησμόνητος στον Ανδρέα θα μείνει ο προσωπικός εξευτελισμός του σε συνδιάσκεψη του ΠΑΚ, όταν μπροστά σε όλους τους “συνέδρους”, ο Κρις Γιόγκερσεν, εκπρόσωπος του Σοσιαλιστικού Κόμματος της Δανίας, σηκώθηκε και ρώτησε τον Ανδρέα με αυστηρή γλώσσα πού πήγαν τα χρήματα που είχε δώσει το κόμμα του ως οικονομική ενίσχυση του ΠΑΚ!
 

Ο Ανδρέας είχε “πανιάσει” και απομείνει άλαλος! Με την ένοχη σιωπή του ομολογούσε καταντροπιασμένος μπροστά στους “συνέδρους” την αλήθεια των όσων είχαν αρχίσει δειλά-δειλά να συζητούνται ανάμεσα στα μέλη του ΠΑΚ, ότι δηλαδή τα χρήματα αυτά τα είχαν ιδιοποιηθεί ο ίδιος και η “κλίκα” του.
 

Είμαι, επίσης σε θέση να γνωρίζω από άμεση προσωπική αντίληψη ότι τεράστια ποσά εισπράχθηκαν από τον Ανδρέα Παπανδρέου και την “κλίκα” του για λογαριασμό του ΠΑΚ από “εφ’ άπαξ οικονομικές ενισχύσεις” πλουσίων ομογενών της Αμερικής. Εγώ ο ίδιος είχα δώσει στον Ανδρέα ένα τσεκ 17.000 δολαρίων προσφορά ομογενούς που διατηρούσε πρατηρίων βενζίνης στο Ιλλινόις.
 

Οι άνθρωποι αυτοί, δεν ήθελαν για διάφορους λόγους, να φαίνονται ότι βοηθούσαν τον αντιδικτατορικό αγώνα. Έδιναν λοιπόν τα χρήματά τους στον Ανδρέα ή στους κατά τόπους εκπροσώπους του ΠΑΚ κρυφά, με την καλή από μέρους τους πίστη ότι τα χρήματα αυτά θα πήγαιναν για τον ιερό σκοπό της αποκατάστασης της δημοκρατίας στην Ελλάδα! Αλλά: το ΠΑΚ εξωτερικού επί έξι ολόκληρα χρόνια δεν έκανε καμιά σημαντική πράξη αντίστασης στην Ελλάδα. Δεν ξόδεψε ούτε μια δραχμή. 
Αγοράστηκαν, όμως, την ίδια εποχή από τον Ανδρέα ή από ανθρώπους που ενεργούσαν για λογαριασμό του η βίλλα στο Τορόντο και ταμαγαζιά στο Μόντρεαλ.

Η αγορά της πανάκριβης βίλλας του Τορόντο έχει ομολογηθεί από τον ίδιο τον Ανδρέα. Αντίθετα, την αγορά του κτιρίου καταστημάτων στο κέντρο του Μόντρεαλ ο Ανδρέας την κρύβει. Θα πήγαινε πολύ! Όμως οι Έλληνες του Μόντρεαλ επιμένουν ότι το κτίριο ανήκει στον Ανδρέα Παπανδρέου. Δείχνουν ποιο είναι και προσθέτουν ότι στα χαρτιά φαίνεται ως ιδιοκτήτρια μια άγνωση σ’ αυτούς εταιρεία.
 
Συνολικά, το θέμα δεν χρειάζεται και πολλή φιλοσοφία. Διότι είναι ζήτημα αριθμών:

Ο Ανδρέας Παπανδρέου, από το 1968, μέχρι και τα τέλη του 1974, είχε πολύ περιορισμένα εισοδήματα. Είχε εργαστεί για λίγο καιρό καθηγητής σε Πανεπιστήμιο της Σουηδίας και για κάπως μεγαλύτερο διάστημα καθηγητής σε Πανεπιστήμιο του Καναδά. Κι αν ακόμα δεχτούμε ότι εργάστηκε συνεχώς και τα έξι χρόνια που έμεινε εκτός Ελλάδος (πράγμα που δεν συνέβη), αποκλείεται τα εισοδήματά του ως καθηγητή Πανεπιστημίου να του επέτρεψαν την αγορά του Τορόντο. Κι αυτό, διότι ο μεγαλύτερος μισθός που μπορούσε να έχει ως καθηγητής Πανεπιστημίου ήταν 40.000 δολάρια το χρόνο. Ζώντας σε ξένες χώρες, έχοντας τέσσερα παιδιά και ξοδεύοντας σχεδόν κάθε βράδυ χρήματα σε ολονύχτιες διασκεδάσεις με μπουζούκια και άφθονο αλκοόλ (είναι αδιαμφισβήτητα αυτά), λογικά θα έπρεπε και να δανείζεται για να μπορεί να ζει.
 

Αλλά κι αν ακόμα ζούσε με την οικογένειά του μια ζωή αιματηρών οικονομιών, σε καμιά περίπτωση δεν θα μπορούσε να βάζει στην άκρη περισσότερα από 15.000 δολάρια το χρόνο. Το ποσό αυτό μας κάνει συνολικά για τα έξι χρόνια 90.000 δολάρια. Η βίλα στο Τορόντο όμως, άξιζε, 
πέρα από κάθε αμφιβολία, πολύ περισσότερο από 250.000 δολάρια!

Από πού βρέθηκαν αυτά τα λεφτά; Έχουμε μήπως εδώ ανάγκη και άλλων αποδείξεων πέρα από την αδιάψευστη γλώσσα των αριθμών;
 

 

“Ρεμούλες” όμως στα χρήματα του ΠΑΚ γίνονταν και από την ηγετική “κλίκα” του ΠΑΚ στη Δυτική Ευρώπη, όπου δέσποζε η ομάδα Τσοχατζόπουλου. Στο συμπέρασμα αυτό οδηγείται κανείς αβίαστα ύστερα από τρεις φοβερές καταγγελίες που έγιναν μέσα από τα βαθύτερα σπλάγχνα του ίδιου του ΠΑΚ και του ΠΑΣΟΚ.
 

Ένας εξάδελφος του αξέχαστου Νικηφόρου Μανδηλαρά, μέλος του ΠΑΚ και του ΠΑΣΟΚ αργότερα, δεν άντεξε! Βγήκε κάποια στιγμή ανοιχτά από τις εφημερίδες και κατάγγειλε ότι οι ιθύνοντες του ΠΑΚ Γερμανίας είχαν κατασπαταλήσει και σφετεριστεί χρήματα του ΠΑΚ.
 

Ο Διαμιανός Βασιλειάδης, άλλο έμπιστο και μαχητικό στέλεχος που είχε εκπαιδευτεί και στη χρήση όπλων σε στρατόπεδο Παλαιστινίων για λογαριασμό του ΠΑΚ, αποχώρησε κάποια στιγμή από το ΠΑΣΟΚ καταγγέλλοντας κι αυτός την παρέα του Άαχεν (Τσοχατζόπουλος) για λοβιτούρες στα χρήματα του ΠΑΚ.
 

Η τρίτη καταγγελία έγινε από τον βουλευτή τότε του ΠΑΣΟΚ και σήμερα της Νέας Δημοκρατίας Διονύση Μπουλούκο.
 

Ο Διονύσης Μπουλούκος, αμέσως μετά τη διαγραφή του από το ΠΑΣΟΚ, τον Νοέμβριο του 1984, έδωσε στην αίθουσα του Δικηγορικού Συλλόγου Αθηνών συνέντευξη Τύπου και αποκάλυψε τον πόλεμο των φατριών μέσα στο “Κίνημα”. Αποκάλυψε όμως επίσης ότι η φατρία των “Γερμανών” ήταν ισχυρή και 
αδιάσπαστη διότι τα μέλη της συνέδεαν αόρατοι ιστοί αράχνηςπου είχαν αμαρτωλά υφανθεί από τα χρόνια του ΠΑΚ στο εξωτερικό.

Η καταγγελία αυτή του Διονύση Μπουλούκου αποδείχτηκε όχι μόνο αποκαλυπτική αλλά και προφητική: Στα περισσότερα και μεγαλύτερα σκάνδαλα που ήρθαν αργότερα στο φως της δημοσιότητας πρωταγωνιστές ήσαν “διακεκριμένα” μέλη της ομάδας των Γερμανών.
 

Είναι, λοιπόν, φανερό ότι η εξέλιξη των πραγμάτων δεν μπορούσε να είναι διαφορετική από αυτή που εμφανίζεται σήμερα. Η προϊστορία του ίδιου του Ανδρέα και των ανθρώπων της πιο έμπιστης σ’ αυτόν “φατρίας” αποτελούσε… “εγγύηση” και βάση γι’ αυτές τις εξελίξεις αποτέλεσαν και αποτελούν ο καιροσκοπισμός και ο τυχοδιοωκτισμός των περισσότερων από τους ανθρώπους που σήμερα μας κυβερνούν.
 

Οι βαθύτερες αιτίες των σημερινών φαινομένων βαθειάς κοινωνικής και ηθικής σαπίλας υπήρξαν και είναι ο ίδιος ο Ανδρέας Παπανδρέου και η κοινωνική προέλευση και δομής της πράσινης “νομενκλατούρας” που κουβάλησε από το εξωτερικό στη δύστυχη Ελλάδα.
 

 

Από την πρώτη μέρα που το ΠΑΣΟΚ ανέβηκε στην εξουσία άρχισε από τους “ημετέρους” και τους “ημετέρους των ημετέρων” ένα άγριο κυνηγητό θέσεων στην κυβερνητική μηχανή. Η επίθεση της “πράσινης ακρίδας” στη λεία είχε κιόλας αρχίσει!
 

Όλοι όσοι γνωρίζαμε το ΠΑΣΟΚ από μέσα, παρακολουθούσαμε το πώς κάθε σημαίνον στέλεχος προωθούσε μέλη της οικογένειάς του ή της ομάδας του προς την κατάληψη νευραλγικών και παχυλά αμειβόμενων θέσεων. Κανένας από αυτούς που σήμερα είναι γνωστοί ως ήρωες σκανδάλων δεν ήταν ουρανοκατέβατος. Όλοι τους οφείλουν τη θέση τους και τη δύναμή της εξουσίας τους σε κάποιο πρωτοκλασσάτο στέλεχος ή σε μια δυναμική ομάδα-φατρία του Κινήματος.
 

Δεν είχε σταματήσει ακόμα ο απόηχος από την πρώτη εκείνη καμπανιστή δήλωση του Ανδρέα Παπανδρέου ότι η κυβέρνησή του θα είναι “κυβέρνηση όλων των Ελλήνων” και εξαπολύθηκε απνηγής διωγμός κατά των ανθρώπων που υπηρετούσαν σε κυβερνητικής ή απλές υπαλληλικές θέσεις και (κατά τεκμήριο) δεν ήσαν οπαδοί του ΠΑΣΟΚ. Έπρεπε, βλέπετε, αμέσως-αμέσως να… αδειάσουν μερικές θέσεις!
 

Μέσα στον πρώτο κιόλας μήνα απολύονται 70 υπάλληλοι της Εμπορικής Τράπεζας, 80 υπάλληλοι της Γενικής Γραμματείας Τύπου, 40 φύλακες μουσείων, 25 υπάλληλοι του Γενικού Κρατικού Νοσοκομείου Κομοτηνής, 10 υπάλληλοι του υπουργείου Οικονομικών και πριν συμπληρωθεί το περίφημο “πρόγραμμα των 100 ημερών” οι 
απόλυσεις για λόγους κομματικούς παίρνουν τη μορφή χιονοστιβάδας. Απολύονται 200 υπάλληλοι της Ολυμπιακής, άλλοι 50 υπάλληλοι της Γενικής Γραμματείας Τύπου, όλοι οι πρόσθετοι αστυνομικοί που φρουρούσαν τις Εφορίες και εξελίσσονται σε μαζικούς διωγμούς οι απολύσεις στην Ελληνική Αεροπορική Βιομηχανία, στα Ταχυδρομεία, στις Συγκοινωνίες, στα Γραφεία Τύπου του εξωτερικού και γενικά σε όλους τους τομείς της κυβερνητικής δραστηριότητας.

Η πρώτη διαμαρτυρία γι’ αυτή την ανίερη αναβίωση της εποχής του Κήπου του Κλαυθμώνος και του “Τζουμπέ” ήρθε εκείνες τις μέρες από επίσημο συνδικαλιστικό όργανο των εργαζομένων, την Ομοσπονδία Υπαλλήλων ΕΛΤΑ, η οποία κατάγγειλε δημόσια ότι οι κομματικές διώξεις στον υπαλληλικό κόσμο είχαν πάρει τον χαρακτήρα 
πογκρόμ.

Και να σκεφτεί κανείς ότι όλα αυτά διαδραματίζονται στον κόσμο των μικρών υπαλλήλων, γιατί στο επίπεο των λεγομένων “πολιτικών” κυβερνητικών θέσεων (Νομάρχες, Γενικοί Γραμματείς, Διοικητές Τραπεζών, Οργανισμών και Επιχειρήσεων Κοινής Ωφέλειας, Διευθυντές Κρατικών Επιχειρήσεων κλπ.) η “αλλαγή φρουράς” υπήρξε 
καθολική, όπως βέβαια γίνεται πάντοτε όταν αλλάζει η Κυβέρνηση στην Ελλάδα.

Οι μικροί και ασήμαντοι υπάλληλοι, όμως; Τι έφταιγαν; Τι έφταιγαν οι οδηγοί και οι σταθμάρχες της ΕΑΣ ή οι φύλακες των Μουσείων και οι κλητήρες του ΟΤΕ; Οι χιλιάδες χαμηλόμισθοι υπάλληλοι που βρέθηκαν στο δρόμο;
 

Η επίσημη δικαιολογία ήταν ότι πραγματοποιείται ή… “αλλαγή”! Στην πραγματικότητα επρόκειτο για μια κολοσσιαία προσπάθεια να κομματικοποιηθεί η κρατική μηχανή, σε συνδυασμό με το “βόλεμα” των οπαδών, των φίλων των συγγεννών και των μελών της “ομάδας” του κάθε ισχυρού μέσα στο ΠΑΣΟΚ.
 

Παράλληλα προς το όργιο των απολύσεων έχουμε εκείνους τους πρώτους μήνες της εξουσίας του ΠΑΣΟΚ και τους εξαναγκασμούς σε παραίτηση. Παραμένει ακόμα μέχρι σήμερα άγνωστος ο αριθμός των υπαλλήλων που αναγκάστηκαν να παραιτηθούν γιατί βρέθηκαν για διάφορους λόγους στο στόχαστρο των πρασινάνθρωπων. Μιλάμε για χιλιάδες.
 

Και αρχίζει ο 
χορός των διορισμών. Πρώτη βέβαια έρχεται η… οικογένεια!

Άμεσα πρέπει να “βολευτούν” τα αδέλφια, τα παιδιά, οι γυναίκες, τα ανήψια, οι γαμπροί και τα ξαδέλφια. Ο Ανδρέας Παπανδρέου κάνει τη γυναίκα του Πρόεδρο των Ελληνίδων Γυναικών ενώ είναι… Αμερικανίδα υπήκοος! Τον γυιό του Γιωργάκη τον κάνει βουλευτή και αργότερα υφυπουργό!
 

Τον άλλο του γυιό, Ανδρέα, “ειδικό σύμβουλο” στο υπουργείο Εθνικής Άμυνας! Τον γαμπρό του Θ. Κατσανέβα, Διοικητή στον ΟΑΕΔ και αργότερα στο ΙΚΑ και την κόρη του Σοφία τοποθέτησε σε Επιτροπές Εργασίας της Αγροτικής Τράπεζας.
 

Το φαινόμενο της “οικογενειοκρατίας” παίρνει σιγά-σιγά διαστάσεις απίστευτες και πρωτοφανείς. Η … “αγία” οικογένεια οργιάζει!


Θα χρειάζονταν εκατοντάδες σελίδες για να καλφυθεί το θέμα των “οικογενειακών” διορισμών. Ας δούμε, όμως ορισμένα “αντιπροσωπευτικά” δείγματα. Τον καιρό της παντοδυναμίας του “τσάρου” Γεράσιμου Αρσένη, ο αδελφός του Βικέντιος Αρσένης ήταν Πρόεδρος της Ελληνικής Βιομηχανίας Όπλων (ΕΒΟ), η γυναίκα του Γεράσιμου Λούκα κατσέλη, Διευθύντρια του ΚΕΠΕ, η αδελφή της Νόρα Κατσέλη βουλευτίνα του ΠΑΣΟΚ, η πεθερά του Γεράσιμου, Αλέκα Κατσέλη, μέλος του Δ.Σ. του Εθνικού Θεάτρου και η γυναίκα του Βικέντιου, Λώρα, διευθύντρια του Γραφείου Παροχής Πληροφοριών για επενδύσεις!
 

Ο Αντώνης Τρίτσης είχε διορίσει την… αλλοδαπή γυναίκα του Σούζαν Μυλχάουζερ “ειδική σύμβουλο” στην ΕΡΤ!
 

Ο Άκης Τσοχατζόπουλος διόρισε τον αδελφό του Στέφανο διευθυντή του ΕΟΤ στη Βόννη! Αυτό δεν ήταν ίσως και τόσο απαράδεκτο, αν ο κ. Διευθυντής δεν ήταν, πριν διοριστεί σ’ αυτή τη θέση, σερβιτόρος σε κοσμική ταβέρνα της Θεσσαλονίκης! Αυτό είναι πραγματικά “αλλαγή”! Από σερβιτόρος, διευθυντής του ΕΟΤ!
 

Ο Σήφης Βαλυράκης διόρισε τον θείο του Σταύρο (πρών μπακάλη) σύμβουλο στο υπουργείο Συγκοινωνιών! Δεν άφησε όμως απ’ έξω και τα αδέλφια του! Ο Γιάννης Βαλυράκης πήγε σε ανώτερη θέση τον Οργανισμό Διεξαγωγής Ιπποδρομιών και ο Ανδρέας Βαλυράκης διευθυντής σε ασφαλιστική Εταιρεία θυγατρική της Εθνικής Τράπεζας.
 

Η Μελίνα Μερκούρη τοποθέτησε τον αδελφό της Σπύρο στο υπουργείο Πολιτισμού και τον άντρα της Ζυλ Ντασσέν σκηνοθέτη στο Εθνικό Θέατρο. 

[...και πολλά ακόμα]

Ο Λαλιώτης τον θείο του στην Ασφαλιστική Εταιρεία “Φοίνιξ”, ο Γεννηματάς την ανηψιά του στο υπουργείο Εσωτερικών [...κλπ].
 

Τον Κώστα Σημίτη τον βάφτισε μέλος της βασιλικής Οικογένειας και έχει τεράστια περιουσία σε ακίνητα, ενώ ο αδελφός του Σπύρος Σημίτης, ζει στη Γερμανία, όπου είναι καθηγητής σε Πανεπιστήμιο και έχει στενές σχέσεις με τις γερμανικές μυστικές υπηρεσίες. Εδώ και πάρα πολλά χρόνια, ίσως από προπολεμικά, οι αδελφοί Σημίτη, δεν είχαν απολύτως κανένα οικονομικό πρόβλημα. Επειδή όμως φαίνεται ότι ισχύει πάντοτε ο κανόνας “τα λεφτά πάνε στα λεφτά”, μια διαιτησία της ΔΕΗ με αντικείμενο τεράστια χρηματικά ποσά και ανάλογη αμοιβή, ανατέθηκε στον αδελφό του υπουργού και Γερμανό υπήκοο Σπύρο Σημίτη!
 
[...και διάφορα λοιπά]

Εκτός όμως από τα αδέλφια, τις γυναίκες και τ’ ανήψια έχουμε και τα… βλαστάρια μας! Τι γίνεται άραγε όταν τα βλαστάρια μας αυτά δεν μπορούν να μπουν στα ελληνικά Πανεπιστήμια;
 

Ο γυιός του Κουτσόγιωργα μεταγγρέφεται από το Πανεπιστήμιο των Βρυξελλών στη Νομική Αθηνών. Η κόρη του Παρασκευά Αυγερινού από την Ατλάντα των ΗΠΑ στο Πολυτεχνείο Αθήνας. Τα παιδιά του βουλευτή Φλώρινας Στεφανίδη μπαίνουν στο Πανεπιστήμιο ως… βορειοηπειρώτες χωρίς εξετάσεις, αλλά από τις εφημερίδες αποκαλύπτεται ότι ο Στεφανίδης ήξερε την Αλβανία μόνο από τον… χάρτη και ο βουλευτής αυτός παραπέμπεται να δικαστεί για την από μέρους του κατασκευασμένη ψευδή βεβαίωση περί της δήθεν βορειοηπειρώτικης καταγωγής του!
 

Ο σημερινός υπουργός Δημόσιας Τάξης Δροσογιάννης, για να μετεγγράψει τον γυιό του από τη Νομική Θράκης στη Νομική Αθηνών, παρουσίασε ένα έγγραφο κατά το οποίο υπήρχε σοβαρός κίνδυνης ζωής για τα μέλη της οικογένειάς του!
 

Ο διευθυντής του πολιτικού γραφείου του Πρωθυπουργού, Αντώνης Λιβάνης, για τον ίδιο σκοπό δηλαδή για μετεγγραφή του γυιού του, παρουσίασε έγγραφο κατά το οποίο ο γυιός του έπασχε από μελαγχολία με τάσεις αυτοκτονίας!
 

Όπως ήδη έχουν αντιληφθεί οι αναγνώστες ο κατάλογος των περιπτώσεων της “οικογενειοκρατίας” είναι μακρύς και ανεξάντλητος.
 

===
 
Το 1951, όταν πρωθυπουργός ήταν ο Νικόλαος Πλαστήρας, η ζυθοποιία ΦΙΞ έβαλε αγγελία στις εφημερίδες και ζητούσε έναν οδηγό αυτοκινήτου. Με την ανεργία που υπήρχε τότε, παρουσιάστηκαν δεκάδες υποψήφιοι. Ανάμεσά τους και ένας μεσόκοπος άνθρωπος του μόχθου που δήλωσε στον υπάλληλο τον επιφορτισμένο με την πρόσληψη ότι ονομάζεται Πλαστήρας.

Ο υπάλληλος του ΦΙΞ κύτταξε τον υποψήφιο πάνω από τα γυαλιά του και σκέφθηκε ότι μπορούσε να κάνει και λίγο χιούμορ.
 

“Τον πρωθυπουργό τι τον έχετε;”, ρώτησε γελώντας.
 

Ο άνθρωπος που ζητούσε δουλειά δίστασε για λίγο και μετά είπε χαμηλόφωνα, σχεδόν σαν να ντρεπόταν γι’ αυτό:
 

“Είναι αδελφός μου. Αλλά τόσο εκείνος, όσο κι εγώ, επιθυμούμε αυτό να μη σας επηρεάσει, αν υπάρχει κάποιος κατάλληλος γι’ αυτή τη θέση”.
 

Αυτή ήταν η πολιτική ηθική και η ελληνική λεβεντιά στην κοινωνία μας πριν από χρόνια. Και οπωσδήποτε πριν από τον αμαρτωλό και ανήθικο κόσμο του ΠΑΣΟΚ και του Ανδρέα Παπανδρέου.
 
Μια λεβεντιά και μια πολιτική ηθική που πρέπει εξάπαντος μια μέρα να αναστηθούν.

Από το βιβλίο “Η Εύα Γεωργίου Παπανδρέου αποκαλύπτει”
 
του Δήμου Μάρκου Μπότσαρη / Εκδόσεις Ισοκράτης / 1988


http://netakias.wordpress.com
dexiextrem