Το 1989 ο Κύρκος επιχείρησε να διαλύσει το ΚΚΕ!
|
 |
ΣΤΗΝ Ελλάδα η έννοια «Αριστερά» δεν είναι μόνο ξεπερασμένη, αλλά έχει γίνει και κολυμβήθρα του Σιλωάμ για να δικαιολογούνται οι κάθε είδους συμβιβασμοί με τη σοσιαλδημοκρατία, υπογραμμίζει σε συνέντευξή της στο «ΠΑΡΟΝ» η Γραμματέας του ΚΚΕ Αλέκα Παπαρήγα. Χαρακτηρίζει «φτηνές»
τις θεωρίες ότι απορρίπτουν το «άνοιγμα» προς τα άλλα κόμματα της Αριστεράς επειδή φοβούνται ότι θα χάσουν τον έλεγχο, τονίζοντας ότι αυτοί που τα ισχυρίζονται όλα αυτά «θα ήθελαν ένα ΚΚΕ του χεριού τους». |
Παράλληλα αποκλείει κάθε είδους συμμαχίες «που θα μας μετατρέψουν σε ουρά του ΠΑΣΟΚ», καθώς κάτι τέτοιο θα ισοδυναμούσε με
«έγκλημα κατά του λαού»! Η κ. Παπαρήγα σημειώνει ότι το ΚΚΕ δεν χωρίζει τον λαό σε «δεξιούς» και «αριστερούς» και ότι οι εργάτες, οι μικρομεσαίοι αγρότες και οι αυτοαπασχολούμενοι έχουν κοινά συμφέροντα. Επικρίνει τις συνδικαλιστικές ηγεσίες (ΓΣΕΕ και ΑΔΕΔΥ) λέγοντας ότι πλέον δεν εκφράζουν τα συμφέροντά των εργαζομένων, έχοντας οδηγήσει στον «εκφυλισμό» το συνδικαλιστικό κίνημα. Τέλος, απαντά στην κριτική που ασκείται ως προς τη λειτουργία της «Τυποεκδοτικής», τονίζοντας ότι η επιχείρηση δεν έχει σκοπό το κέρδος και ότι «εμείς ούτε κάνουμε συμπράξεις με επιχειρηματίες, ούτε μπαίνουμε στο χρηματιστήριο».
// Πώς κρίνετε την άποψη ότι μια
ενιαία Αριστερά θα μπορούσε σήμερα να κάνει την έκπληξη που έκανε η ΕΔΑ στις εκλογές του 1958 όπου ήρθε δεύτερο κόμμα, πανικοβάλλοντας τότε το σύστημα. Και σε εκείνη την ΕΔΑ μετείχαν στελέχη του παράνομου τότε ΚΚΕ. Πώς δεν μπορείτε να τα βρείτε σήμερα; Όταν μάλιστα επί Φλωράκη και με εσάς το 1989 είχατε όλοι ενωθεί στον Συνασπισμό της Αριστεράς και της Προόδου;
– Οι ιστορικοί παραλληλισμοί δεν είναι πάντα χρήσιμοι, ενώ επιπλέον, στα 50 και παραπάνω χρόνια που πέρασαν από τότε, έχουν συντελεστεί μεγάλα γεγονότα, διεθνούς και τοπικής σημασίας, που έχουν αλλάξει το τοπίο εκ βάθρων. Το πρόβλημα που έχει εκ των πραγμάτων τεθεί σήμερα είναι: Εξουσία που θα υπηρετεί τα μονοπώλια και τις εντολές της ΕΕ ή εξουσία που θα υπηρετεί τον λαό. Συμβιβασμός δεν μπορεί να υπάρχει. Οι δυνάμεις που αποκαλούνται αριστερές θέλουν μια καλύτερη διαχείριση. Αυτό δεν μπορεί να γίνει. Δοκιμάστηκε στη Γαλλία, την Ιταλία κ.λπ. Απέτυχε, με συνέπειες για το λαϊκό κίνημα. Όσον αφορά τον Συνασπισμό του 1989, μην ξεχνάτε ότι ξεκίνησε ως συνασπισμός κομμάτων και κινήσεων και γρήγορα οι τότε συμμαχικές δυνάμεις επιχείρησαν να τον κάνουν ενιαίο κόμμα και να διαλύσουν το ΚΚΕ, γιατί είχαν κατά νου τη μεγάλη Αριστερά, δηλαδή συνεργασία με το ΠΑΣΟΚ. Αυτό ήταν το πιστεύω π.χ. του Κύρκου. Την τελευταία στιγμή πρόλαβαν οι δυνάμεις που ήθελαν το ΚΚΕ να το κρατήσουν όρθιο, να το ανασυγκροτήσουν στη συνέχεια και να διαμορφώσουν την πολιτική του, που επιβεβαιώνεται από τη ζωή. Οι δυνάμεις που συγκρότησαν τον ΣΥΝ/ ΣΥΡΙΖΑ αποδείχτηκαν και στην πορεία αφερέγγυες και τυχοδιωκτικές, ενώ τα καπετανάτα τους οδήγησαν να γίνουν κομμάτια, παρά το γεγονός ότι η μεταξύ τους ιδεολογική βάση είναι κοινή και βεβαίως διαμετρικά αντίθετη με την ιδεολογία και την πολιτική του ΚΚΕ.
// Μια ενιαία Αριστερά, που θα είχε μια πολιτική έξω από ακραίες επιλογές (που προσθέτουν απώλειες στην κρίση που ζει το κάθε κατάστημα) και βέβαια δεν θα απαρνιόταν της πάγιες θέσεις της, θα αποτελούσε, λένε, την εναλλακτική λύση, ώστε να εισπράξει τον θυμό και την οργή του κόσμου από τη λαίλαπα του Μνημονίου, που οδηγεί σε κοινωνία των 2/3, στο γκρέμισμα της μεσαίας τάξης και το φούντωμα της ανεργίας. Μια Αριστερά που θα έδινε διέξοδο σε πολλούς που διαφωνούν με τα δύο μεγάλα κόμματα και κυρίως αυτό που σήμερα επιβάλλει τα σκληρά μέτρα. Έχει βάση αυτή η άποψη;
– Όχι δεν έχει βάση. Ο μικρομαγαζάτορας που λέτε απειλείται και συντρίβεται από τα μεγαθήρια, τα μονοπώλια, το ίδιο και ο εργάτης και ο μικρός αγρότης. Η εναλλακτική λύση πρέπει να έχει περιεχόμενο την αντιμετώπιση συνολικά της στρατηγικής του κεφαλαίου. Η επίθεση των μονοπωλίων και των κομμάτων τους κατά των εργαζομένων αφορά όλες τις πλευρές της ζωής της λαϊκής οικογένειας. Αν το ΚΚΕ συμμαχούσε με κάποια πολιτική δύναμη, με την οποία τύχαινε να συμφωνεί σε ένα δυο ζητήματα, τι θα γινόταν για τα υπόλοιπα; Συμμαχία σε ένα δυο και σύγκρουση στα άλλα; Θα ήταν τελείως αντιφατικό. Έπειτα μην ξεχνάτε ότι το Μνημόνιο είναι μέρος της πολιτικής της ΕΕ. Βρήκαν την ευκαιρία, με πρόσχημα την κρίση, να επιταχύνουν τα μέτρα που περιέχει. Και ρωτάμε: Είναι δυνατόν να είναι ένα κόμμα κατά του Μνημονίου και υπέρ της ΕΕ, όπως ο ΣΥΝ/ ΣΥΡΙΖΑ και άλλοι; Πρόκειται για κοροϊδία.
Η έννοια «Αριστερά» σήμερα δεν είναι μόνο ξεπερασμένη αλλά και κολυμβήθρα του Σιλωάμ για να δικαιολογούνται οι κάθε είδους συμβιβασμοί με τη σοσιαλδημοκρατία, η άρνηση της ταξικής πάλης, ακόμη και ο αντικομμουνισμός. Εμείς δεν χωρίζουμε τον λαό σε «δεξιό» και «αριστερό». Οι εργάτες, οι μικρομεσαίοι αγρότες, οι αυτοαπασχολούμενοι, έχουν κοινά συμφέροντα. Το ΚΚΕ παλεύει να ενώσει αυτές τις δυνάμεις σε ενιαίο μέτωπο πάλης απέναντι στα μονοπώλια και τα κόμματα που τα υπηρετούν, που θα διεκδικεί άλλο δρόμο ανάπτυξης, λαϊκή εξουσία και οικονομία. Οι διαχωριστικές γραμμές στις οποίες κρίνεται κάθε κόμμα είναι αν στηρίζει τα μονοπώλια ή τον λαό.
// Τι απαντάτε στην άποψη ότι προτιμάτε μικρό «μαγαζί» αλλά απόλυτα ελεγχόμενο; Και ότι ένα άνοιγμα θα αλλοίωνε την ιδεολογία και τους στόχους του κόμματος;
– Αυτοί που προβάλλουν αυτές τις φτηνές θεωρίες είναι ακριβώς όσοι δεν θέλουν να αλλάξει τίποτα σ' αυτόν τον τόπο προς όφελος του λαού. Είναι αυτοί ακριβώς που θα ήθελαν ένα ΚΚΕ του χεριού τους. Η πολιτική του ΚΚΕ είναι η μόνη πλατιά υπέρ του λαού πολιτική. Ποιο άλλο κόμμα έχει ως ιδεολογία και στόχο την εξάλειψη της ανεργίας και ότι αυτό είναι αναγκαίο και ρεαλιστικό; Γιατί είναι λάθος να επιμένεις σ' αυτόν τον στόχο; Το αντίθετο θα ήταν επιζήμιο για τον λαό. Τι ενοχλεί στην πολιτική του ΚΚΕ; Ενοχλεί ότι προβάλλει μια ολοκληρωμένη εναλλακτική πρόταση εξουσίας και ότι παλεύει με συνέπεια για την προοπτική αυτή. Και τίνος άλλου κόμματος η πολιτική επιβεβαιώθηκε στα θέματα της ΕΕ, των πολέμων, της καπιταλιστικής κρίσης, της υπεράσπισης των κυριαρχικών δικαιωμάτων της Ελλάδας από το ΝΑΤΟ, την ΕΕ, τα μονοπώλια;
Το ΚΚΕ ανοίγεται καθημερινά στον λαό, στους εργαζόμενους. Με την καθημερινή δράση, στους χώρους δουλειάς, εκπαίδευσης, στη γειτονιά. Είναι στο κέντρο του αγώνα για τις σύγχρονες λαϊκές ανάγκες, για τον άλλο δρόμο ανάπτυξης που έχουν ανάγκη η εργατική τάξη, οι φτωχοί αγρότες και αυτοαπασχολούμενοι, η νεολαία. Μ' αυτούς, τους χιλιάδες, το ΚΚΕ συναντιέται καθημερινά, παλεύει για να οργανωθεί ο αγώνας, για να ζήσει ο λαός καλύτερα. Και τελικά δεν θέλουμε συμμαχίες που θα μας μετατρέψουν σε ουρά του ΠΑΣΟΚ. Θα ήταν έγκλημα κατά του λαού αν το κάναμε. Το ΠΑΣΟΚ δεν αλλάζει, όπως δεν αλλάζει και η ΝΔ.
// Είπατε, απαντώντας στην κριτική για απολύσεις και περικοπές που
έγιναν στην εταιρεία του ΚΚΕ, την «Τυποεκδοτική», ότι λειτουργεί μέσα σε καπιταλιστικό περιβάλλον και
επομένως δεν μπορεί να διαφοροποιηθεί. Το ίδιο όμως δεν ισχύει και για όλες τις άλλες επιχειρήσεις που απολύουν ή κάνουν περικοπές;
– Η βασική διαφορά είναι ότι η Τυποεκδοτική δεν έχει για σκοπό της το κέρδος, αλλά την κάλυψη της ζωτικής για ένα κομμουνιστικό κόμμα ανάγκης να μπορεί αυτοδύναμα να τυπώνει την εφημερίδα του, τα βιβλία του, τα διαφωτιστικά υλικά του, χωρίς να εξαρτάται από τους καπιταλιστές. Άρα ο συσχετισμός με τις καπιταλιστικές επιχειρήσεις δεν είναι σωστός. Άλλωστε, δεν είναι μόνο ότι η Τυποεκδοτική είναι εκτεθειμένη στους νόμους του καπιταλισμού, αφού στον καπιταλισμό ζούμε, αλλά επιπλέον δεχθήκαμε πρωτοφανή πολιτική επίθεση με κοινή οργάνωση ΠΑΣΟΚ - ΛΑΟΣ από το 2007. Επίσης, τα καπιταλιστικά εκδοτικά συγκροτήματα χρησιμοποιούν και άλλα μέσα για να ξεπερνούν τις δυσκολίες. Εμείς ούτε κάνουμε συμπράξεις με επιχειρηματίες, ούτε μπαίνουμε στο χρηματιστήριο. Είναι θράσος από τη μεριά της πλουτοκρατίας να προσπαθεί να αξιοποιήσει αυτήν την κατάσταση. Οι δικές τους επιχειρήσεις υπάρχουν για να μπορούν με τα κέρδη να φτιάχνουν τις βίλες τους, τις πισίνες τους, τα κότερά τους και να κάθονται στον σβέρκο του εργάτη. Η Τυποεκδοτική υπάρχει για να τυπώνει τη φωνή του ΚΚΕ, τη φωνή που μιλάει για τα συμφέροντα του λαού.
// Ποια είναι η άποψή σας για τα σημερινά συνδικάτα και τους συνδικαλιστές;
– Οι ηγεσίες της ΓΣΕΕ και της
ΑΔΕΔΥ δεν εκφράζουν τα συμφέροντα των εργαζομένων. Έχουν οδηγήσει το συνδικαλιστικό κίνημα σε εκφυλισμό. Γιατί είναι σε πλήρη σύμπλευση με τις επιλογές του κεφαλαίου και των κυβερνήσεων, έχουν βάλει πλάτη στην προσπάθεια αποπροσανατολισμού και αφοπλισμού του εργατικού κινήματος. Προώθησαν τον κοινωνικό εταιρισμό. Σήμερα αθωώνουν την κυβέρνηση.
Η ελπίδα για τους εργαζόμενους βρίσκεται στην ενδυνάμωση του ταξικού συνδικαλιστικού κινήματος, των ταξικών σωματείων, του ΠΑΜΕ. Αυτοί οι συνδικαλιστές δεν έχουν καμία σχέση με τους εργατοπατέρες. Ματώνουν καθημερινά στους τόπους δουλειάς και τους δρόμους ανιδιοτελώς.
// Μπορεί ένας συνδικαλιστής να γίνεται υπουργός, βουλευτής, ευρωβουλευτής; Να είναι συνδικαλιστής κρατικοδίαιτος;
– Βεβαίως μπορεί να γίνεται υπουργός και βουλευτής και ευρωβουλευτής. Και είναι ό,τι καλύτερο να γίνεται βουλευτής ένα εργάτης καταξιωμένος συνδικαλιστής. Το θέμα είναι τι συμφέροντα υπηρετούσε ως συνδικαλιστής και στη συνέχεια ως βουλευτής. Το θέμα είναι αν επιδίωκε και επιδιώκει διαφόρων ειδών οφέλη ή όχι. Μιλάμε για διαφορετικούς κόσμους.
// Πώς ερμηνεύετε ότι η Αριστερά σήμερα στην Ευρώπη, σε σχέση με τη δεκαετία του '80 είναι σε πτώση και πολυδιασπασμένη, με αποτέλεσμα να μην έχει δύναμη παρέμβασης;
– Γιατί ακολούθησε τον δρόμο της συμμαχίας με τη σοσιαλδημοκρατία και τον συμβιβασμό με τα μονοπώλια και την ΕΕ.
Το ΚΚΕ βγάζει συμπεράσματα, τα αποτύπωσε και στις αποφάσεις του 18ου Συνεδρίου του, εκφράζονται στη στρατηγική του και γενικά στην πολιτική του γραμμή. Συμβάλλουμε στην ανασυγκρότηση του Διεθνούς Κομμουνιστικού Κινήματος. Αυτό μας ενδιαφέρει και όχι γενικά η Αριστερά. Οι συμμαχίες που συγκροτήθηκαν σε σειρά χωρών (Γαλλία, Ιταλία κ.ά.) έβλαψαν και τα ΚΚ και το εργατικό κίνημα. Δεν θέλουμε λοιπόν να γίνει αυτό και στην Ελλάδα. |
|
Δεν υπάρχουν σχόλια:
Δημοσίευση σχολίου