Έτσι απλά!

Όσο συνειδητοποιώ πως οι «αδίκως» απολυμένοι της δημόσιας ΕΡΤ, έπαιρναν μισθούς  κατά πολύ μεγαλύτερους  από εκείνους  που παίρνουν, επί παραδείγματι,  οι  πιλότοι  της πολεμικής μας Αεροπορίας, δεν σας κρύβω πως τρελαίνομαι!
Οι πρώτοι ως διαμορφωτές της κοινής γνώμης, πολλάκις όμως και παραμορφωτές της, καθώς και οι επαΐοντες τεχνικοί  και οι δεύτεροι ως  μαχόμενοι φρουροί  της εθνικής μας ανεξαρτησίας και της  εδαφικής μας ακεραιότητας! Αυτοί  που παίζουν καθημερινά τη ζωή τους κορώνα-γράμματα πάνω από το Αιγαίο μας! Με το χέρι στην καρδιά, συγκρίνονται αυτές οι δύο υπηρεσίες; Και δεν θα ασχοληθώ καθόλου, παρότι θα έπρεπε, με τα τυπικά προσόντα ενός απόφοιτου της Σχολής Ικάρων και μιας δακτυλογράφου ή και δημοσιογράφου του «ευαγούς» ιδρύματος.
Βέβαια αποτόλμησε κάποιος  γνωστός και μη εξαιρετέος, που μας έκανε και συνδαιτυμόνες στο πλούσιο τραπέζι τους, να  χαρακτηρίσει τους πιλότους μας ως αντιπαραγωγικούς! Ενώ είχε πιει το αμίλητο νερό για την παραγωγικότητα κάποιων  διαμορφωτών της κοινής γνώμης σε συγκεκριμένο πρωινάδικο, που τα νούμερά τους μετριούνταν  μεν στα δάκτυλα του ενός χεριού αλλά η «αξιοπρεπής»  ζωή τους ήθελε  324000 ευρώ ετησίως! Τόσα όσα κάποιοι άλλοι τα έπαιρναν δουλεύοντας μια 20ετία τουλάχιστον.
Σα δεν ντρεπόμαστε εν τέλει λέω εγώ, που κόντεψαν να γκρεμίσουν τη χώρα και που συνεχίζουν το βιολί τους μέχρι «οριστικής δικαίωσης»,  όντας  υπάλληλοι  δημοσίου φορέα. Αφού είναι πασίγνωστο  πως στη συντριπτική τους πλειονότητα χώθηκαν στο παλάτι του, καταστρατηγώντας κάθε νομιμότητα στη διαδικασία  πρόσληψης, χωρίς   αξιοκρατικά κριτήρια και  ίσες  ευκαιρίες!
Οφείλω να  ζητήσω μια συγνώμη από εκείνους τους εργαζόμενους της ΕΡΤ, που πράγματι άξιζαν και δούλευαν τιμώντας το ψωμί τους, αλλά η εξαίρεση δεν μπορεί να φτιάχνει τον κανόνα. Γιατί και αυτοί ήξεραν – ήταν κοινό και ένοχο μυστικό –  πως δούλευαν σε ένα οικοδόμημα, του οποίου  οι σκοτεινές του υπόγειες διαδρομές ήταν κατά πολύ περισσότερες από τους φωτεινούς του χώρους. Και όταν η Πατρίδα μας έχει ενάμισι εκατομμύριο ανέργους και 4000 νεκρούς από αυτοχειρία,  δεν επιτρέπεται να διαμαρτύρονται τόσο δυναμικά γιατί έχασαν τη δουλειά τους.  Προκαλούν  βάναυσα με τη στάση τους το κοινό περί δικαίου αίσθημα!
Και ούτε μπορεί να χρησιμοποιούν τα ονόματα αξιόλογων ανθρώπων των γραμμάτων, των τεχνών και της δημοσιογραφίας, επειδή κάποτε πέρασαν από εκεί και κόσμησαν το πρόγραμμά της. Ευτυχώς που υπήρξε και αυτό, για να έχουμε να θυμόμαστε τις καλές  στιγμές  της. Αλλά δεν μπορεί να καπηλεύονται σήμερα την τότε παρουσία τους και να προσπαθούν να πάρουν φως από το φως τους! Και ούτε μπορεί να επικαλούνται πως αν αυτοί φύγουν από την ΕΡΤ, θα χαθεί  το πράγματι πολύτιμο αρχείο της, λες και το έφεραν προίκα τους από το σπίτι του πατέρα τους! Δηλαδή ποιοί θα το πάρουν, εκτός κι αν εννοούν πως μόνον αυτοί ξέρουν να το αξιοποιήσουν. Τί να εννοούν όμως οι ποιητές;
Σε αυτήν την κρίσιμη περίοδο, που η χώρα μου συνεχίζει να είναι με το πιστόλι στον κρόταφο και που τα παιδιά μου με  ρωτάνε όλο και πιο τακτικά για  το τί έκανε η γενιά μου, δεν  περιμένω παρά μόνον  την εξυγίανση όλου πια του Δημόσιου τομέα. Από τη διαφάνεια στα εξοπλιστικά προγράμματα και στα μεγάλα και μικρά έργα, μέχρι εκείνην στην πιο απλή δημόσια υπηρεσία, που πέρναγε όμως το γρηγορόσημο. Περιμένω την πάταξη της γραφειοκρατίας που πολλάκις λειτουργεί σαν το άλλοθι της διαφθοράς. Άραγε περιμένω τους ελεγκτικούς μηχανισμούς να λειτουργήσουν επιτέλους, τόσο για τη σκοπιμότητα όσο και για τη νομιμότητα, ώστε να γίνει πραγματικότητα η πολυπόθητη κάθαρση και να μπορώ με ντοκουμέντα να πω στα παιδιά μου, πως «όχι δεν τα φάγαμε ούτε μαζί, ούτε όλοι».
Αν υπάρξει η πολιτική βούληση και γίνει αυτός ο έλεγχος  και στην ΕΡΤ, με τα έξι ασύνδετα λογιστήρια μεταξύ τους – γιατί άραγε; -,  που έτσι κι αλλιώς όλοι αμαρτωλή την ανέβαζαν και  αμαρτωλή την κατέβαζαν, κάτι πιστεύω πως θα βγει. Και ψυχανεμίζομαι πως μπορεί να έρθει κάποια μέρα, που πολλοί από αυτούς που σήμερα είναι κρεμασμένοι στα κάγκελα αποκλειστικά για το «μέγιστο δίκιο» των εργαζομένων της, να ψάχνουν να βρουν δικαιολογίες για την τωρινή τους στάση!  Ίδωμεν λοιπόν!
Αφροδίτη

antinews.gr