Ένας λαός χρεοκοπημένος έχει να χάσει μόνο τις αλυσίδες του

(Γράμμα από την “βάση”)

Όχι δε θέλω να είμαι για “μια μέρα πρωθυπουργός”.

Θέλω να είμαι για μια ώρα “σύμβουλος του Σαμαρά.”

O Αντώνης Σαμαράς εκλέχτηκε μέσα από κινηματική διαδικασία. Εκεί στον κόσμο έχει τις ρίζες του, εκεί έχει την κοινωνική αναφορά του, εκεί είναι όλο του το οπλοστάσιο.

Ο Α. Σαμαράς εκλέχτηκε όχι γιατί είχε τους μηχανισμούς και τα οφίκια. Εκλέχτηκε μέσα από μια πρωτόγνωρη κινηματική διαδικασία που έλαβε χαρακτηριστικά επανάστασης.

Ο Α. Σαμαράς επιβλήθηκε λοιπόν από τα “κάτω”.

Ήταν μια επιλογή ελπίδας από τις μάζες που δεν καταλαβαίνουν τι σημαίνει δανειακή σύμβαση, εξειδίκευση μνημονίου, μεσοπρόθεσμο πρόγραμμα.

Αυτές οι μάζες καταλαβαίνουν μόνο τρεις λέξεις: Πατρίδα, Αξιοπρέπεια, Ελπίδα.

Από τα δεξιά ως τα αριστερά του πολιτικού φάσματος, τρεις λέξεις που τις καθοδηγούν.

Το μέλλον και η επιβίωση του πολιτικού προσωπικού της χώρας δεν ενδιαφέρει κανέναν.

Με φθαρμένα υλικά δε χτίζεται τίποτα καινούργιο. Οι καθωσπρεπισμοί δεν αρμόζουν σε τέτοιες περιπτώσεις.

Η στήριξη στο πρόσωπο του είναι δεδομένη. Όπως και η εμπιστοσύνη.

Αλλά αυτό πρέπει να το καταλάβει και ο ίδιος. Το έχει ανάγκη. Πάλι με την ίδια συνταγή.

Για να γίνει ένα άλμα πιο γρήγορο από τη φθορά…

Ένας λαός χρεοκοπημένος δεν έχει να χάσει τίποτα άλλο παρά μόνο τις αλυσίδες του.

Βανζέτι

Υ.Γ.:

Σε αυτή την Ευρώπη των «πολιτισμένων», των Συνόδων Κορυφής, των Βρυξελλών και των πολυεθνικών αποδεικνύεται μέχρι κεραίας αυτό που έλεγε ο Ντοστογιέφσκι:

“Ξέρω κάτι «πολιτισμένους» που μπροστά τους οι βάρβαροι δεν πιάνουν χαρτωσιά σεμισανθρωπισμό.”