Λαϊκό και πατριωτικό κίνημα με καλούς τρόπους δεν γίνεται

Του Φαήλου Μ. Κρανιδιώτη
Η ανάδειξη του Αντώνη Σαμαρά στην προεδρία της Νέας Δημοκρατίας έγινε από το ποτάμι της λαϊκής βάσης, που σάρωσε σόγια, μαφιόζικες κολλεγιές και νταραβέρια δεκαετιών. Ενώ δε στην αρχή η διαδικασία έμοιαζε με στημένο πολιτικό στοίχημα της διαπλοκής, τελικά στις 29/11, την 11^η Σεπτεμβρίου του «μητσοτακισμού», οι απλοί άνθρωποι άφησαν σύξυλους καναλάρχες, μπετατζήδες και λοιπούς συγγενείς.
Η Νέα Δημοκρατία ως κόμμα εξουσίας, με μακρά πορεία στα χρόνια της Μεταπολιτευτικής Παράγκας, έχει απ’ όλα. Καλούς, κακούς, γόνους, αυτοδημιούργητους, ικανούς, μέτριους, ανίκανους. Κυρίως όμως έχει λαϊκή πατριωτική βάση και αρχηγό που μετέχει του Ελληνικού Τρόπου.
Σ’ αυτό το Έθνος, οι τελευταίοι αληθινοί αριστοκράτες μας έπεσαν στο πλάι του βασιλέως στην πύλη του Ρωμανού. Όσοι σήμερα περιφέρονται κομψευόμενοι με καγιέν, όλα αυτά τα καθεστωτικά κοχίμπα με τις αγορασμένες φιλάνθρωπες συζύγους, πίσω τους έχουν τσομπάνους, γεωργούς, πολλούς παπάδες, άντε και κανένα δάσκαλο. Μπορεί τα δισέγγονα και τα τρισέγγονα να τα κονόμησαν, όπως τα κονόμησαν, αλλά πίσω τους, το μόνο γαλάζιο που υπάρχει, είναι το λουλάκι, με το οποίο η γιαγιά τους έκανε μπουγάδα στο καζάνι. Κόκκινο και μόνο κόκκινο είναι το αίμα. Κι ο Λαός το έχυσε άφθονο.
Η επί τριάντα χρόνια καταστροφή της παραγωγικής βάσης της χώρας ήταν το πρώτο καίριο χτύπημα στην ισχύ του Έθνους, στις βάσεις της Ελευθερίας του. Η γενοκτονία της ελληνικής γεωργίας, βιομηχανίας και βιοτεχνίας, με την «άνθηση» των παρασιτικών δραστηριοτήτων, με δανεικά που έπαιρνε ο Λαός και τα κατασπάραζαν λίγοι, διέστρεψε και την «κουλτούρα εργασίας» των Ελλήνων, χάλασε την ψυχή μας. Η εργασία που από μόνη της ήταν αξία για τον Έλληνα αντικαταστάθηκε από την άκοπη επιτηδειότητα. Ο δουλευταράς, ο προκομένος αντικαταστάθηκε ως πρότυπο από το επιτυχημένο λαμόγιο.
Παράλληλα οι Ελληνικές Ιδέες υποχωρούσαν ατάκτως. Στην Παιδεία, τα ΜΜΕ, την Τέχνη, έκανε έφοδο η λερή φάλαγγα της καθεστωτικής «προόδου». Μισέλληνες, χολερικοί, που μισούν την ίδια τη γη που πατάνε, άλλοι βετεράνοι του σταλινισμού και των παραφυάδων του κι άλλοι μέλη της ανωνύμου εταιρείας «΄Ήρωες Πολυτεχνείου Α.Ε.» κοπρίζουν τους ανθελληνικούς νεωτερισμούς τους στα παιδιά μας και στο Λαό.
Στο Κυπριακό, στην εν γένει αντιμετώπιση του τουρκικού επεκτατισμού στο Αιγαίο και την Θράκη, στο Μακεδονικό, στο Κουρδικό, στους βομβαρδισμούς της Σερβίας, παντού, και τώρα στην οικονομική κρίση, στην παιδεία, η ίδια χορηγημένη, καλολαδωμένη και μισελληνική παρέα, βρέθηκε απέναντι πάντοτε στο Λαό, την Πατρίδα και τα συμφέροντα της. Στελεχώνουν τους κάθε είδους μηχανισμούς της παρακμής, δημοσιογραφικούς, πολιτικούς, επιχειρηματικούς. Αντζέντηδες όπλων, σκουπιδιών, ξένων συμφερόντων και ντόπιων νταβαντζήδων.
Μαζεύουν υπογραφές, γράφουν, μιλούν, στέλνουν τις εκπομπές τους για προέγκριση σε πρεσβείες, συκοφαντούν πρόσωπα, αποκρύπτουν γεγονότα, παίρνουν «πολιτικές πρωτοβουλίες» στο όνομα της σωτηρίας της Πατρίδος. Συνήθης στόχος η διάσωση των μηχανισμών της παρακμής και της υποτέλειας. Όλοι τους είναι ανοιχτοί από πολλές μπάντες, τα ρούχα τους κρέμονται στις καρέκλες, γιατί η ντουλάπα τους είναι τίγκα στους σκελετούς.
Η κρίση σήμερα ξεβρακώνει όλο αυτό το μεταπολιτευτικό σύστημα, τραβάει το κουρέλι της βερεσέ ευμάρειας και φαίνονται όλες οι κακοφορμισμένες πληγές μας στους θεσμούς, στην οικονομία, την παιδεία, την άμυνα και την εξωτερική πολιτική, τα ΜΜΕ.
Τα αλλεπάλληλα πολιτικά και οικονομικά Βατερλώ της “κυβέρνησης” έχουν σαν άμεση συνέπεια την εξαθλίωση όλο και μεγαλύτερων ομάδων πολιτών. Σε λίγο όλη η βάση, όλων των κομμάτων θα είναι λαϊκή, σχεδόν προλετάριοι, γιατί ως τώρα έχουμε δει μόνο την ουρά του θηρίου της φτώχειας. Επιστήμονες και χειρώνακτες θα ζουν σχεδόν το ίδιο, με τα απολύτως απαραίτητα ή και στερούμενοι πολλά από αυτά. Γι’ αυτό λέω ότι η Κεντροδεξιά ή θα είναι λαϊκή ή δεν θα υπάρχει. Δεν το επιτάσσουν μόνο η ηθική, το δίκαιο και η Ιστορία. Το λένε και οι αριθμοί. Σε λίγο, όπως λέει κι ο φίλος μου ο Γιώργος, αν αφεθούν κι άλλο τα πράγματα έτσι, οι απλοί άνθρωποι θα επιτίθενται σε όποιον φοράει γραβάτα.
Η ανασυγκρότηση της παραγωγικής βάσης της χώρας σε υγιείς βάσεις είναι ο μόνος δρόμος. Κι αυτές οι υγιείς βάσεις προϋποθέτουν ένα ελληνικό λαϊκό και πατριωτικό κίνημα που θα κινητοποιήσει στην βάση όλες τις υγιείς και ρωμαλέες δυνάμεις της Πατρίδας υπό τον Αντώνη Σαμαρά. Ελληνικό κίνημα με Έλληνα ηγέτη.
Αυτό δεν μπορεί να γίνει με κατάλυση θεσμών και συμβόλων αλλά ούτε και με καλούς τρόπους. Πάντα «η δύναμη βρίσκεται στις γροθιές κι όχι στα καλοσυνάτα πρόσωπα».
Σίγουρα η ΝΔ, ως κόμμα με αστικές καταβολές, κόμμα νοικοκυραίων, όπως είναι πλειοψηφία των Ελλήνων, δεν θα αποστεί της ευπρέπειας. Άλλωστε όταν λέω ότι η διαφορά μας από τους απέναντι, είναι ότι εμείς πιστεύουμε πραγματικά στους θεσμούς και τους υπερασπιζόμαστε, το εννοώ. Εμείς δεν είμαστε ΠΑΣΟΚ, ο σκοπός δεν αγιάζει τα μέσα αλλά ο σκοπός υπάρχει και πρέπει να τον κατακτήσουμε. Αυτό όμως, από την άλλη, δεν θα γίνει με το σεις και με το σας. Και η ευπρέπεια δεν μπορεί να σημαίνει και ανοχή στην προδοσία. Γιατί, αδέρφια, πείτε ότι θέλετε, εκ του αποτελέσματος προδοσία είναι, ένα οικονομικό και κοινωνικό «1922». Εδώ που φτάσαμε δεν έχουμε απλώς δυσαρμονία Λαού και κυβέρνησης. Ήδη γεννιέται τυφλό μίσος.
Η δε αριστερά πάσης φύσεως ενοχλείται σφόδρα από την αμφισβήτηση της πρωτοκαθεδρίας της στον χώρο των ιδεών. Η κοινωνική δικαιοσύνη δεν της ανήκει, ούτε η αγροτική, βιομηχανική και βιοτεχνική ανάπτυξη της χώρας. Στους δε νεοφιλελεύθερους δεν ανήκει απολύτως τίποτα, μόνο η κοινωνική ανθρωποφαγία, ο δοσιλογισμός, η περιφρόνηση που τους ανταποδίδει ο Λαός, που συνήθως ταΐζει αυτό τον εσμό άκαπνων ηλιθίων, που έχουν ένσημα μόνο στην …ΙΝΤΕΡΑΜΕΡΙΚΑΝ.
Όπως πολύ σωστά είχαμε προβλέψει, οι πλέον αγανακτισμένοι των αγανακτισμένων είναι αυτοί που πίστεψαν στο «λεφτά υπάρχουν». Η αποτυχία της κυβέρνησης κι οι συνέπειες της κρίσης καταργούν τις διαχωριστικές γραμμές. Εν δυνάμει αυτό το λαϊκό πατριωτικό κίνημα θα συγκεντρώσει κάτω από τις σημαίες του από την λαϊκή δεξιά και μεγάλες μάζες του ΠΑΣΟΚ, ως την πατριωτική αριστερά.
Ο Γιώργος Παπανδρέου πιστεύω πως αναζητά αξιοπρεπή τρόπο διαφυγής. Γιατί πλέον στο ΠΑΣΟΚ γνωρίζουν αυτό που καταλάβαμε όλοι με την κλιμάκωση των λαϊκών αντιδράσεων στην παρέλαση: δεν θα μπορέσουν ούτε προεκλογική εκστρατεία να κάνουν.
Σε ποια πλατεία θα πάνε να μιλήσουν; Σε ποιες γειτονιές θα περπατήσουν; Σε ποιο καφενείο θα μπουν; Υπουργοί και βουλευτές σκέφτονται με δέος την προεκλογική περίοδο.
Νοικοκυραίοι τους βρίζουν και τους προπηλακίζουν, οι ίδιοι οι συγχωριανοί, οι γείτονες κι οι γνωστοί τους. Αυτοί που έχουν κάποιο θάρρος μαζί τους, συμμαθητές, συνάδελφοι στη δουλειά και συντοπίτες είναι οι πλέον αμείλικτοι. Στελέχη του ίδιου του ΠΑΣΟΚ τους γρονθοκοπούν. Σεβάσμιοι γέροντες τους πετάνε φλυντζάνια με καφέ και ποτήρια με νερό.
Ποιος ΣΥΡΙΖΑ; Οι τυχοδιώκτες των μαϊμού Δεκεμβριανών δεν μπορούν ν’ ανακαλύψουν την Πατρίδα. Έχουν αντισώματα μηδενισμού. Πιστεύουν στο μπάχαλο αλλά αποτελούν μικρή μειοψηφία. Θα προσπαθήσουν να χωθούν, να καπελώσουν αλλά μάταια, εφόσον υπάρχει στιβαρή πατριωτική ηγεσία.
Οι πολλοί, οι άνθρωποι που αντιδρούν, εξεγείρονται και σηκώνουν πια και χέρι, είναι απ’ όλα. Δεξιοί κι αριστεροί, νοικοκυραίοι, δημόσιοι κι ιδιωτικοί. Αντιδρούν ενστικτωδώς, ακόμη όμως κι όταν κάνουν λάθος από οργή, δεν είναι μειοψηφία.
Το χρέος της παράταξης μας δεν είναι να καταστείλει την λαϊκή οργή αλλά να την εκφράσει, να την μετατρέψει σε δύναμη αναδημιουργίας της Πατρίδας. Το εθνικό συμφέρον σίγουρα επιτάσσει να δείχνουμε τις κόκκινες γραμμές που επιτάσσουν οι θεσμοί, η Ιστορία και η αξιοπρέπειας μας. Εμείς δεν είμαστε ΠΑΣΟΚ, δεν διαλύουμε τα πάντα για το μικρομματικό συμφέρον μας. Όμως πρώτιστο μέλημα μας είναι η προστασία των πολλών και αδύναμων. Πρέπει λοιπόν συντεταγμένα και θεσμικά να τιμωρήσουμε όσους οδήγησαν την Πατρίδα εδώ που την οδήγησαν.
Την κοινωνική έκρηξη την φέρνει η ατιμωρησία. Το λέγαμε εδώ κι ενάμιση χρόνο.
Η παράταξη λοιπόν που φέρει το καθήκον υπεράσπισης του Λαού και της Πατρίδας, η παράταξη που δεν παίζει με τους θεσμούς, ούτε επιδιώκει τυχοδιωκτικά την οχλοκρατική αποσύνθεση, οφείλει να διερευνήσει και να τιμωρήσει αμείλικτα τους υπεύθυνους. Δεν μπορούν απλά να πάνε σπίτι τους με τα χέρια στις τσέπες.
Πρώτα όμως πρέπει να τα μαζέψουν και να φύγουν και να εξαντλήσουμε κάθε νόμιμο μέσο. Κάθε μέρα παραμονής στην εξουσία αυτής της αδίστακτης ιδεοληπτικής κλίκας βλάπτει σοβαρά την Πατρίδα.

http://www.antinews.gr/2011/10/31/130575/