Κυριακή του παραλύτου

Γράφει ο Γιάννης Καλαμίτσης

ΝΑ ΤΙΣ ΜΕΛΕΤΑΤΕ τις Παραβολές των Αγίων Γραφών, καθότι είναι διδακτικές! Κάθε φαινομενικά απλή ιστορία, έχει τα μηνύματά της. Λέει, λοιπόν, μία παραβολική ιστορία, στο Ευαγγέλιο του Ιωάννη, πως στα Ιεροσόλυμα ήταν μία λίμνη και γύρω της ήταν συγκεντρωμένοι εκατοντάδες άνθρωποι, πάσχοντες από κάθε λογής ασθένεια. Κάθε τόσο (γράφει ο Ιωάννης), κατέβαινε ένας άγγελος και τάραζε τα νερά της λίμνης. Οποιος από τους ασθενείς προλάβαινε να μπει στα ταραγμένα νερά, γινόταν καλά. Εκεί, λοιπόν, στην όχθη της λίμνης ήταν κι ένας παράλυτος, ο οποίος, επί τριάντα οκτώ χρόνια, περίμενε την ευκαιρία να μπει στα νερά όταν τα τάραζε ο άγγελος, αλλά -παράλυτος ων και μη έχων κανέναν να τον βοηθήσει- δεν είχε καταφέρει να μπει και να γιατρευτεί. Το ότι, συμφώνως με τις γραφές, τον είδε ο Χριστός και του είπε «Αρον τον κράββατόν σου και περιπάτει» και τον γιάτρεψε, δεν είναι της παρούσης. Της παρούσης είναι η επισήμανση των δύο διδαγμάτων τα οποία εξάγουμε από την Παραβολή. Πρώτο δίδαγμα είναι ότι, όπως τότε ο παράλυτος δεν μπορούσε να ιαθεί επειδή δεν είχε κανέναν δικό του να τον βοηθήσει, έτσι και σήμερα, όποιος πάει σε νοσοκομείο και δεν έχει μαζί του έναν δικό του άνθρωπο, είναι χαμένος. Ετσι όπως κατάφερε να κάνει τη δημόσια υγεία ο Λοβέρδος και να μην υπάρχουν υλικά και να μην επαρκεί το νοσηλευτικό προσωπικό, ακόμα και για μία γάζα ή για την πάπια ή για ένα ποτήρι νερό, χρειάζεσαι έναν δικό σου άνθρωπο. Το δεύτερο δίδαγμα είναι το ότι όλα τα πράγματα έχουν την εξήγησή τους. Οταν το 2004, ο (τότε «Γιωργάκης») Παπανδρέου ανέλαβε πρόεδρος του ΠΑΣΟΚ, χιλιάδες Ελληνες γέλασαν και είπαν: «Σιγά και μη γίνει ποτέ πρωθυπουργός αυτό το πνευματικά παράλυτο!». Ηρθε, όμως, η ημέρα που πέσαν πάνω στον παράλυτο οι δικοί του άνθρωποι -τα ανεξάρτητα από συμφέροντα ΜΜΕ, η ανεξάρτητη από δεσμεύσεις Ευρωπαϊκή Ενωση και το ανεξάρτητο από τις ΗΠΑ Διεθνές Νομισματικό Ταμείο-, τον σπρώξαν στη λίμνη της παγκόσμιας διακυβέρνησης και, ωπ!, ιάθηκε από την ανικανότητα που τον χαρακτήριζε και έγινε πρωθυπουργός της Ελλάδας. Θλιβερόν συμπέρασμα: Ενα σπρώξιμο από τον Ντομινίκ Στρος - Καν γιάτρεψε το πνευματικά παράλυτο, το οποίο, ιαθέν, κατάφερε να παραλύσει μία ολόκληρη χώρα.