Τα στοιχεία είναι συγκλονιστικά, έστω κι αν οι περισσότεροι από τους δραματικούς πρωταγωνιστές δεν έχουν μέσο στην Αριστερά για να γίνουν… ήρωες.
Μιλάμε για τις αυτοκτονίες που δεν έχουν τελειωμό στην Ελλάδα αλλά και σε όλη την Ευρώπη. Προχθές μάθαμε ότι στην Ιταλία καταγράφηκαν πέντε αυτόχειρες.
Στη χώρα μας το δράμα δεν έχει τέλος. Εκτιμάται ότι κάθε τρεις ημέρες ένας άνθρωπος αυτοκτονεί ή κάνει απόπειρα. Υπολογίζεται ότι για μια αύξηση 3% της ανεργίας, οι αυτοκτονίες στους άνεργους αυξάνεται κατά 4,5%.
Μέσα σε 10 ημέρες καταγράφηκαν 10 αυτοκτονίες. Μπορεί να το διανοηθεί κανείς; Λίγες μέρες πριν τις εκλογές –που υποτίθεται ότι δίνουν κάποια ελπίδα για κάτι καλύτερο- 10 Ελληνες επέλεξαν να βάλουν τέλος στη ζωή τους μη αντέχοντας τη φτώχεια, την έλλειψη εργασίας, τα μάτια των παιδιών τους που πεινάνε, την καταστροφή της οικογένειάς τους.
Και εμείς μιλάμε για ποσοστά στις εκλογές και για το αν θα επιλέξουμε να είμαστε στην Ευρώπη ή να γίνουμε Τρίτος Κόσμος. Μα είμαστε ήδη Τρίτος Κόσμος και δεν το έχουμε καταλάβει.
Οι πολιτικοί που διεκδικούν την ψήφο μας την Κυριακή έχουν καταλάβει ότι σε λίγα χρόνια δε θα έχουν μείνει ψηφοφόροι για να τους εκλέξουν γιατί είτε θα έχουν αυτοκτονήσει είτε θα έχουν πάθει κατάθλιψη είτε θα έχουν μεταναστεύσει;
Ιδού λοιπόν πιο είναι το διακύβευμα των εκλογών. Να σωθεί η πατρίδα και οι Έλληνες από τα χειρότερα.
Να δοθεί ένα νέο όραμα, μια ελπίδα ότι κάτι καλύτερο θα γίνει. Όλα τα υπόλοιπα είναι για εσωτερική πολιτική κατανάλωση. Αν το πολιτικό σύστημα δεν αντιληφθεί ότι οι πολίτες έχουν ξεπεράσει τα όριά τους, δεν αντέχουν άλλο την αδικία και την έλλειψη οράματος, τότε το ίδιο θα έχει αυτοκτονήσει.
Είναι όμως καλύτερα ένα αυτιστικό πολιτικό σύστημα να αυτοκτονήσει παρά να γίνουμε όλοι εμείς αυτόχειρες.
Α.Ψ.
Δεν υπάρχουν σχόλια:
Δημοσίευση σχολίου