P.C. Roberts: "Το ρωσικό ναυτικό στη Συρία αγκάθι στα πλευρά των ΗΠΑ"

Γαλλικό ειδησεογραφικό ιστολόγιο Voltaire Network
με πληροφορίες από RT News

Σύμφωνα με το αμερικανικό ινστιτούτο γεωπολιτικής Stratfor, αρκετές από τις δηλώσεις των αντιφρονούντων στη Συρία, σύμφωνα με τις οποίες η χώρα διέρχεται οξύτατη κοινωνική και πολιτική κρίση, δεν ανταποκρίνονται στην.... αλήθεια. Το ινστιτούτο επιμένει ότι οι αντιφρονούντες και διαδηλωτές υπερβάλλουν, με σκοπό να κερδίσουν την υποστήριξη ξένων δυνάμεων, όπως είναι οι ΗΠΑ.

Ο καθηγητής Paul Craig Roberts, πρώην σύμβουλος της κυβέρνησης Reagan, είπε στο Russia Today ότι κατά τη γνώμη του η Ουάσιγκτον κάνει κάτι παραπάνω από το να στηρίζει διπλωματικά τους "επαναστάτες".

"Οι ΗΠΑ εμπλέκονται στην διαδικασία της δημιουργίας του κινήματος των αντιφρονούντων, αλλά και στη διαδικασία του εξοπλισμού του. Χρησιμοποίησαν την "Αραβική Άνοιξη" και τις διαδηλώσεις στα αραβικά κράτη γενικότερα σαν αφορμή, ακριβώς με τον ίδιο τρόπο που το έπραξαν και στη Λιβύη", δήλωσε στο RT News ο καθηγητής κ. Roberts. "Σαφώς δεν πρόκειται για αυθόρμητες διαμαρτυρίες, και εν προκειμένω, σε ένα αυταρχικό καθεστώς, όπως αυτό της Συρίας, σίγουρα θα ήταν αδύνατο να βρει κανείς πολίτες αντιφρονούντες που να είναι σε θέση να προμηθεύονται όπλα με τόση ταχύτητα".

"Εξάλλου", υπογράμμισε ο καθηγητής, "δεν υπάρχει καμμία λογική στο να ψάχνουν οι Σύριοι να βρουν ευκαιρία να καταστρέψουν την πατρίδα τους, όπως συνέβη ήδη στη Λιβύη, στο Ιράκ και στο Αφγανιστάν".

"Αυτό που πραγματικά έχει σημασία να δούμε στη συγκεκριμένη περίπτωση είναι το γεγονός ότι οι Ρώσοι έχουν εδώ και χρόνια μια ναυτική βάση στην Ταρτούς της Συρίας, και οι Αμερικανοί δεν επιθυμούν μια αμερικανική ναυτική παρουσία στη Μεσόγειο. Η περίπτωση δεν διαφέρει πολύ από εκείνη της Λιβύης, όπου το πρόβλημα των Αμερικανών ήταν οι επενδύσεις της Κίνας. Αν ρίξουν το συριακό καθεστώς, τότε το Ιράν θα είναι ο επόμενος στόχος τους, όπως και ο Λίβανος", παρατήρησε ο καθηγητής κ. Roberts.

"Έτσι θα δούμε να ρίχνουν οι Αμερικανοί τα καθεστώτα αυτών των χωρών ένα ένα, ενώ εκείνες θα στέκονται άπραγες, χωρίς να υπάρχει ένωση ή ομοψυχία μεταξύ τους. Και δυστυχώς, σε αυτή τη συγκεκριμένη φάση δεν είναι δυνατόν να ενωθούν σε ένα κοινό στόχο. Ακριβώς αυτός είναι και ο λόγος που είναι τόσο ευάλωτες".