Μια βοήθεια!

Γράφει ο Γιάννης Καλαμίτσης

ΠΟΥ ΑΚΟΥΣΤΗΚΕ να είναι Αύγουστος και να σου έρχεται στο μυαλό η παροιμία που λέει «Αύγουστε, καλέ μου μήνα, να ’σουν δυο φορές τον χρόνο» κι εσύ να βλέπεις και να ακούς όσα συμβαίνουν γύρω σου και να εύχεσαι να μην ξανάρθει ποτέ ο Αύγουστος, αν είναι να ’ναι σαν τον εφετινό... Πού ακούστηκε να είναι Αύγουστος κι αντί να είμαστε αραχτοί και λάιτ και να διώχνουμε, με μια βεντάλια ή μια εφημερίδα, τις παχιές τις μύγες από τα υπέροχα κορμιά μας, να συγκλονιζόμαστε, οι πάντες, από την αναστάτωση στις οικονομίες όλων των χωρών! Πού ακούστηκε, Αύγουστο μήνα, να σταματούν απότομα οι «ηγέτες» τις διακοπές τους, επειδή κάποιος είπε πως σε δύο χρόνια θα υποβαθμισθεί η πιστοληπτική ικανότητα της Γαλλίας και να τρέχουν Σαρκοζί, Μπερλουσκόνι, Μέρκελ κι όλοι οι υπόλοιποι, να πάρουν «μέτρα» - δηλαδή, να κόψουν μισθούς, συντάξεις και κοινωνικές παροχές, από τους εργαζόμενους και τους συνεχώς αυξανόμενους ανέργους! Πού ακούστηκε, μες στο κατακαλόκαιρο, να βλέπεις μετοχές τραπεζών να πέφτουν στο ένα δέκατο της αξίας που είχαν πριν αρχίσει η συνεχιζόμενη «κρίση» και να θυμάσαι με πόνο και νοσταλγία, κάποιον περασμένο Αύγουστο, στην τρέλα του χρηματιστηρίου! Να θυμάσαι τους «λουόμενους», στις ακρογιαλιές, να μελετούν κάποιες σομόν εφημερίδες και να αγοράζουν, από τηλεφώνου, μετοχές που τους είχαν προτείνει τα γνωστά «παπαγαλάκια» δημοσιογράφοι, ενώ ο πρωθυπουργός, ο υπουργός Οικονομίας, ο Σάλλας και ο Κόκκαλης σε ενθάρρυναν να τζογάρεις στο ΧΑΑ, που θα έφτανε (λέγανε) τις 7.000 έως και τις 10.000 μονάδες... Πού ακούστηκε, δεύτερο δεκαπενθήμερο του Αυγούστου, αντί να έχουν φύγει οι πάντες για ένα νησί ή μια μακρινή, γραφική, παραλία, να μαζεύονται όλοι όσο πιο κοντά στις πόλεις, θάλασσες! Κι εκεί, αντί να παίζουν, να γελούν και να διασκεδάζουν, να κλαίνε για το τι τους επιφυλάσσει ο Σεπτέμβρης, με το νέο φορολογικό νομοσχέδιο. Πού ακούστηκε, Αύγουστο μήνα, μέσα στη θερινή ραστώνη, να μαθαίνεις πως μέσα σε μία εβδομάδα γίναν επτά ανθρωποκτονίες, η μία σαν προοίμιο ληστείας με λεία 150 ευρώ! Και να σε τρομάζει η σκέψη πως η ανθρώπινη ζωή φτήνυνε πάρα πολύ. Πού ακούστηκε να έχει γίνει ο Αύγουστος των μπάνιων του λαού σαν τον Δεκέμβρη της ψήφισης του Προϋπολογισμού! Προσωπικώς, αν και κουφός από το ένα αφτί, εύχομαι να κουφαθώ κι από τ’ άλλο, για να μην ακούω άλλα σαν αυτά που άκουσα αυτόν τον μήνα.