Τρίτη 22 Ιανουαρίου 2013

Οι συνέπειες της «οργής»


Εικόνα: Φαήλος Κρανιδιώτης
Φαήλος Κρανιδιώτης


Το ΠΑΣΟΚ ήδη σέρνει τα βήματά του για το νεκροταφείο των πολιτικών ελεφάντων. Ο Ευάγγελος Βενιζέλος στις επόμενες εκλογές, χρησιμοποιώντας ό,τι απέμεινε από το πελατειακό σύστημα του πάλαι ποτέ «Κινήματος» που αράχνιασε, θα οδηγήσει το απολειφάδι του δημιουργήματος του Ανδρέα Παπανδρέου εις τόπον χλοερόν, εις τόπον αναψύξεως.

Ο,τι ήταν να πάει στον ΣΥΡΙΖΑ πήγε. Τα ρέστα θα πάνε στη Ν.Δ. και τη ΔΗΜ.ΑΡ. Μπορεί ο έσχατος πρόεδρος του ΠΑΣΟΚ να τη σκαπούλαρε στη Βουλή, αλλά στην κάλπη δεν τον βλέπω να τη βγάζει. Πιο εύκολα θα μπορούσε να απεκδυθεί το πετσί του, παρά την πολιτική ευθύνη όσων προσωρινά απέφυγε. Και αυτή την απονέμει ο λαός, κάνοντάς σου τη φάτσα κατράμι το βράδυ των εκλογών.

Τι να λέμε τώρα για τη στάση της Ν.Δ.; Βλέπω με ιλαρή διάθεση όσους διαμαρτύρονται με κραυγές. Οσοι ξεχαρμανιάζανε την τσαντίλα τους στις κάλπες στις 6/5 και στις 17/6 απαιτούσαν τώρα από τον πρωθυπουργό αυτά για τα οποία του στέρησαν το στοιχειώδες: την αυτοδυναμία. Η χώρα δεν μπορούσε να πάει σε τρίτες απανωτές εκλογές. Οι πολίτες θα μας παίρνανε με τις πέτρες. Και θα ’χε μπόλικες, γιατί με πιθανή κατάρρευση της οικονομίας έπειτα από κάνα εξάμηνο προεκλογικό αγώνα, από μπάζα άλλο τίποτα.

Αφού κομμάτι της βάσης σκόρπισε σε ΑΝ.ΕΛ. και Χ.Α., οι αμείλικτοι αριθμοί οδήγησαν σε αναγκαστική συγκυβέρνηση με το ΠΑΣΟΚ και τη ΔΗΜ.ΑΡ. Κυνικός και σκληρός ρεαλισμός, αλλά η χώρα, τα συμφέροντά της, απαιτούσε επιτέλους άμεσο σχηματισμό κυβέρνησης. Μπορείς να συγκυβερνάς με κάποιον κι αυτός να κάθεται ήσυχος, με σταυρωμένα χεράκια, για να τον στείλεις στη σέντρα και στο ευαγές καγκελόφρακτο ίδρυμα της γειτονιάς μου; Χλομό το βλέπω. Βέβαια, ήθελα έστω λίγο ΓΑΠ ζευγάρι με τον Παπακωνσταντίνου στο γκιζντάνι, αλλά, δεδομένων των συσχετισμών, ήταν ευσεβής πόθος…

Αυτές λοιπόν είναι ακόμη μερικές συνέπειες της «ψήφου της οργής». Φταίνε, φυσικά, κι οι εσφαλμένες επιλογές μας. Ο Παπαδήμος ήταν η αρχή κι ύστερα το ένα έφερε το άλλο, στη λογική τού «να τα έχουμε μ’ όλους καλά και προσήλωση στο ευρώ». Χάσαμε φίλους μας κι αναζητήσαμε στήριξη στους εχθρούς μας. Ομως εξακολουθώ να πιστεύω ότι η πολυδιάσπαση βλάπτει σοβαρά την παράταξη και κυρίως την πατρίδα.

Πολύ βολική για το σύστημα. Νεοφιλελεύθεροι και ψευτοπροοδευτικάριοι θέλουν τη λαϊκή πατριωτική Δεξιά σκορποχώρι, γιατί έτσι ευνουχίζεται το καλύτερο κομμάτι, ο κορμός της αληθινής Κεντροδεξιάς της Ιστορίας, όχι του ανύπαρκτου εφευρήματος του μεσαίου αποτέτοιου. Θέλει γερό στομάχι ν’ αντέξεις, όταν διαφωνείς, να διατυπώσεις τη διαφωνία σου αλλά να πειθαρχήσεις και να είσαι παρών, όταν θα έρθουν άλλα, πιο μεγάλα, πιο σπουδαία. Γιατί η πατρίδα έχει ζητήματα πιο μεγάλα από την προσωρινή μπατιριά μας.

Αν η Ν.Δ. είχε αυτοδυναμία, τότε θα μπορούσε να στείλει στο σκαμνί όλη την κομπανία που μας έσυρε στο Μνημόνιο. Κι αν έχει ευθύνη η ηγεσία, επειδή εκτίμησε τον κίνδυνο για τη χώρα και τον λαό ως υπαρκτό και επερχόμενο, κι έκανε συμβιβασμούς, είναι υπαρκτή και η ευθύνη ενός εκάστου που λειτούργησε με οργή και στέρησε από την παράταξη την αυτοδυναμία. Με μια ισχυρή και αυτοδύναμη εντολή και με μία Κοινοβουλευτική Ομάδα που θα είχε πολύ πιο ισχυρή την παρουσία ανθρώπων εκ της σαρκός του λαού, όχι γόνους και ταβλαδόρους, αλλιώς θα τα λέγαμε σήμερα.

Γιατί, αδέρφια, πιστεύω ότι και στο Μνημόνιο θα τη βγάλουμε καθαρή, ότι θα ακουμπήσουμε στον πάτο κι ύστερα μόνο πάνω θα έχει, και θα έχουμε ξεχάσει και τις υστερίες και τους τζάμπα λεονταρισμούς κι όσοι κοίταξαν τα βρόμικα νιτερέσα τους, κι αν δεν πάνε φυλακή, θα πάνε στ’ αζήτητα της Ιστορίας, ατιμασμένοι κι ανυπόληπτοι πολιτικά.

Το θέμα είναι ως τότε να ξαναενώσουμε τη βάση της παράταξης, να έχει φωνή, να ξαναδούμε τις σημαίες μας να κυματίζουν στον άνεμο και τις ιδέες μας να σαρώνουν στην κοινωνία χωρίς αναγκαστικούς συμβιβασμούς.

Για να επανελληνίσουμε τα πάντα, παντού, αλλάζοντάς τα όλα, κάνοντας τις εθνικές ιδέες κυρίαρχες στον δημόσιο βίο, με όπλα έναν ασυμβίβαστο πατριωτισμό, την παραδειγματική ηγεσία και την ενότητα της κοινωνίας μέσα από την κοινωνική δικαιοσύνη. Αν ο λαός ήθελε νεοφιλελεύθερους, είχε. Τους έδωσε 2%. Αλλο τόσο είναι και το αληθινό ποσοστό του αληθινού ΣΥΡΙΖΑ/ΕΚΜ/Βίλα Αμαλία, αν γίνουν όλα όσα πρέπει…

dimokratianews.gr

Δεν υπάρχουν σχόλια:

Δημοσίευση σχολίου