Θρυμματίστηκε η εικόνα του στο εξωτερικό

Οι τελευταίες αμφιλεγόμενες έως και σφόδρα αμφισβητούμενες επιλογές και δημόσιες εμφανίσεις του Γιώργου Παπανδρέου προξένησαν αρνητική έκπληξη και... εκτός ελληνικών συνόρων, στους ευρωπαίους ηγέτες.

Σύμφωνα με απόλυτα έγκυρες πληροφορίες του «Π», το κλίμα στην πρόσφατη σύνοδο κορυφής της ΕΕ απέναντι στον Γιώργο δεν είχε την παραμικρή σχέση με το κλίμα που υπήρχε έως και πρόσφατα, ακόμα και από συντηρητικούς ηγέτες χωρών-μελών της ΕΕ. Μέχρι τώρα οι ευρωπαίοι ηγέτες γνώριζαν έναν πρωθυπουργό ο οποίος για τα δικά τους μέτρα φυσικά ήταν ψύχραιμος, αποφασιστικός, ρεαλιστής, δυναμικός. Τόσο, ώστε δεν δίσταζε να αποφασίζει σκληρά μέτρα ακόμα και ενάντια στη λογική του ιδίου του κόμματός του, εφόσον τα θεωρούσε αναγκαία. Άλλωστε τα μέτρα που του επιβλήθηκαν απ’ την «τρόικα» και τα πέρασε αύξησαν τις μετοχές του στο ευρωπαϊκό χρηματιστήριο. Τώρα είδαν έναν πρωθυπουργό απογοητευμένο, άβουλο, χωρίς όραμα, κουρασμένο. Φυσικά είχε προηγηθεί το εκβιαστικό δίλημμα περί πρόωρων εκλογών, ένα δίλημμα που, όπως τόνιζαν έγκυρες πηγές στο «ΠΑΡΟΝ», ουδείς ευρωπαίος ηγέτης κατανόησε. Κι όχι μόνο αυτό, αλλά κυριολεκτικά... τραβούσαν τα μαλλιά τους οι ευρωπαίοι ηγέτες, αφού αδυνατούν να κατανοήσουν γιατί απειλεί με πρόωρες εκλογές ένας ηγέτης ο οποίος διαθέτει άνετη κοινοβουλευτική πλειοψηφία και επιπλέον η αντιπολίτευση ουδέποτε έθεσε τέτοιο ζήτημα! Έτσι το κλίμα για τον Γιώργο Παπανδρέου στο προχθεσινό ευρωπαϊκό συμβούλιο ήταν εντελώς αλλαγμένο, δεν είχε καμιά σχέση με την αντιμετώπισή του έως και πρόσφατα. Όσο για τις περίπου... θριαμβολογίες της κυβερνητικής προπαγάνδας που αναπαρήγαγαν τα δημοσιογραφικά παπαγαλάκια της κυβέρνησης, ότι με την... αποφασιστική στάση του Γιώργου έναντι της Μέρκελ αποφεύχθηκε και η πολιτική «τιμωρία» με τη στέρηση εντελώς του δικαιώματος ψήφου σε όποια χώρα-μέλος δεν θα είναι συνεπής με τα οικονομικά στάνταρ της ΕΕ, αυτό δεν είναι παρά ένα μεγάλο παραμύθι. Στην πραγματικότητα η Μέρκελ έθεσε και αυτό το θέμα, ακραίο άλλωστε, ώστε να καταφέρει να αποσπάσει τη συναίνεση των άλλων χωρών-μελών στα άλλα ζητήματα που ήθελε, πράγμα που έτσι κι αλλιώς πέτυχε...