Ο ΓΑΠ, ο «εκτελεστής» των εντολών των ΗΠΑ και των πολυεθνικών, καθώς και η κυβέρνησή του (τα ακραία ανδρείκελα του δωσιλογισμού) προωθούν το ξεπούλημα του Αιγαίου και την απώλεια της εθνικής μας κυριαρχίας, κάτω από το οικονομικό πρίσμα της «συνεκμετάλλευσης» του Αιγαίου με την Τουρκία.
Κάτω από αυτό το «οικονομικό πρίσμα» της συνεκμετάλλευσης για το συμφέρον δήθεν των λαών (το ακριβές: για τα κέρδη των υπερεθνικών) ο Παπανδρέου και ο Ερντογάν έδωσαν, στο Ερζερούμ της Τουρκίας, μια θεατρική, «σημειολογική» παράσταση παραπλάνησης και απάτης.
Η απάτη συνίσταται σε τούτο: Ενώ ο ΓΑΠ προωθεί άμεσα τη συνεκμετάλλευση του Αιγαίου, δηλαδή το εθνικό μας ξεπούλημα, ταυτόχρονα μιλάει, εκτενώς, για «διευθέτηση της υφαλοκρηπίδας»: «Είναι πολυτέλεια επικίνδυνη, να μην λύνουμε τη διαφορά μας στη θάλασσα, που αφορά την οριοθέτηση της υφαλοκρηπίδας (...) Σήμερα, έχουμε εντατικοποιήσει τις επαφές αυτές. Οφείλουμε να καταβάλουμε κάθε δυνατή προσπάθεια, για την εξεύρεση μιας αμοιβαία αποδεκτής λύσης. Αν δεν το καταφέρουμε μέσα σε εύλογο χρονικό διάστημα, πρέπει να απευθυνθούμε στη διεθνή Δικαιοσύνη, για να κριθεί το ζήτημα με βάση το Διεθνές Δίκαιο».
Αυτό το πυροτέχνημα ΑΠΑΤΗΣ είναι για την προπαγάνδα των «νταβάδων» μας που μέσω των ΜΜΕ θα εμφανίσουν τους δωσίλογους-ανδρείκελά τους, σαν «πατριώτες» αγωνιστές.
Το «σημείο» απάτης: Η «διευθέτηση» της υφαλοκρηπίδας στο διεθνές Δικαστήριο της Χάγης ΕΠΙΚΑΛΥΠΤΕΙ και ΑΠΟΚΡΥΠΤΕΙ τους ΑΜΕΣΟΥΣ πρακτικούς σχεδιασμούς συνεκμετάλλευσης του Αιγαίου. Μετατοπίζει την επίλυση του «εθνικού» ζητήματος στο απώτερο μέλλον, ενώ στο ΠΑΡΟΝ προωθείται ΣΥΓΚΕΚΡΙΜΕΝΑ το ξεπούλημα του Αιγαίου, με τα ΑΜΕΣΑ σχέδια της συνεκμετάλλευσης… Ο ΓΑΠ παραιτείται ΤΩΡΑ από το ΚΑΤΟΧΥΡΩΜΕΝΟ από το Διεθνές Δίκαιο ΣΤΡΑΤΗΓΙΚΟ κυριαρχικό δικαίωμα να ασκήσει μονομερώς το δικαίωμα της «Αποκλειστικής Οικονομικής Ζώνης (ΑΟΖ), καλύπτοντας αυτήν την παραίτηση με το να παραπέμψει το ζήτημα της υφαλοκρηπίδας στο Δικαστήριο της Χάγης!
Σε μια ομιλία περίπου 3.500 λέξεων, ο Έλληνας πρωθυπουργός δεν ανέφερε ούτε μια φορά την λέξη «Αποκλειστική Οικονομική Ζώνη» σε ό,τι αφορά τις προθέσεις της Ελλάδας, την ίδια ώρα που στην ευρύτερη γειτονιά μας χαλάει ο κόσμος για τον ορισμό των ΑΟΖ και την εκμετάλλευση του ενεργειακού πλούτου.
Η σκόπιμη επιλογή του πρωθυπουργού να μην αναφερθεί στον ορισμό Αποκλειστικής Οικονομικής Ζώνης (ΑΟΖ) στο Αιγαίο από την Ελλάδα και η πρότασή του να υπάρξει παραπομπή για την επίλυση του θέματος της υφαλοκρηπίδας στο διεθνές δικαστήριο της Χάγης, ΑΠΟΔΕΙΚΝΥΕΙ την απάτη: ότι κυοφορούνται «συμφωνίες» μεταξύ της ελληνικής και της τουρκικής κυβέρνησης για συνεκμετάλλευση του Αιγαίου, χωρίς απαραίτητα να λυθεί τώρα το ζήτημα της υφαλοκρηπίδας, δηλαδή των θαλάσσιων συνόρων της χώρας με την Τουρκία.
Για να κατανοήσουμε καλύτερα το ζήτημα θα προβούμε συνοπτικά στις κάτωθι διευκρινήσεις:
α). Η Αποκλειστική Οικονομική Ζώνη (ΑΟΖ), σύμφωνα με τη Συνθήκη για το Δίκαιο της Θάλασσας που ισχύει από το 1982, γεωγραφικά ταυτίζεται με την υφαλοκρηπίδα, με τη διαφορά ότι η υφαλοκρηπίδα αφορά την εκμετάλλευση του βυθού και του υπεδάφους του, ενώ η ΑΟΖ καλύπτει όλες τις οικονομικές δραστηριότητες, που μπορούν να αναπτυχθούν στα υπερκείμενα ύδατα.
Δηλαδή η ΑΟΖ, ως νομικό δικαίωμα ενός κράτους, είναι ευρύτερο της υφαλοκρηπίδας, αλλά γεωγραφικά επικαλύπτονται.
β). Με βάση αυτήν την ισχύουσα σύμβαση του ΟΗΕ, η παράκτια χώρα έχει το δικαίωμα να ορίσει ως ΑΟΖ, μια ζώνη πλάτους μέχρι 200 ν. μίλια από τις ακτές της, με την προϋπόθεση ότι δε θα συναντάει την ΑΟΖ της απέναντι χώρας, οπότε το όριο μπαίνει από τη μέση απόσταση.
γ). Ήδη, πολλά παράκτια κράτη έχουν ορίσει την ΑΟΖ, ανάμεσά τους η ΗΠΑ (όρισε το 1983 ζώνη 200 μιλίων) και η Τουρκία, η οποία αν και δεν έχει προσχωρήσει στη Σύμβαση για το Δίκαιο της Θάλασσας, έχει οριοθετήσει τη δική της ΑΟΖ στη Μαύρη Θάλασσα, με βάση τη μέση απόσταση από τις ακτές της Ρωσίας, της Ουκρανίας κ.λπ.
Δεν έχει κάνει το ίδιο όμως και στις νότιες ακτές της στη Μεσόγειο, γιατί, αν εφάρμοζε την ίδια αρχή, θα έπρεπε να αποδεχθεί την ΑΟΖ του Καστελόριζου και της Κύπρου, που κλείνουν την τουρκική ΑΟΖ προς τη Μεσόγειο.
δ). Σημειώνεται ότι τα νησιά - εκτός από τους βράχους που δεν έχουν οικονομική ζωή - με βάση το ισχύον Δίκαιο της Θάλασσας, έχουν το ίδιο δικαίωμα σε ΑΟΖ όπως οι ηπειρωτικές περιοχές, πράγμα που σημαίνει ότι στο Αιγαίο η ελληνική ΑΟΖ - υφαλοκρηπίδα σχεδόν ταυτίζεται με την αρμοδιότητα ελέγχου των πτήσεων, το γνωστό ως FIR. Λόγω της γεωγραφίας του Αιγαίου, της διάταξης των ελληνικών νησιών απέναντι στα μικρασιατικά παράλια, το μεγαλύτερο μέρος του Αιγαίου αποτελεί ελληνική ΑΟΖ.
Αυτό το στρατηγικό ΑΠΟΚΛΕΙΣΤΙΚΟ δικαίωμα της Ελλάδας ο ΓΑΠ το «έπνιξε» με παραπομπές στο Δικαστήριο της Χάγης για την …υφαλοκρηπίδα!!!!
Τέτοια εθνική προδοσία και τόση θορυβώδης ΑΠΑΤΗ για την «εθνική τόλμη» του ανδρείκελου…
Και να λάμψει ακόμα πιο πολύ η ΑΠΑΤΗ και η ΠΡΟΔΟΣΙΑ των κυβερνητικών ανδρεικέλων, τα οποία προωθούν τη ΣΥΝΕΚΜΕΤΑΛΛΕΥΣΗ, ΕΞΩ από τις οριοθετήσεις των εθνικών ορίων, παραθέτουμε τα ακόλουθα:
α). Ο ειδικός απεσταλμένος του αμερικανικού υπουργείου Εξωτερικών, αρμόδιος για θέματα ενέργειας, Richard Morningstar, έδωσε την ΕΝΤΟΛΗ:
Αν «ο καθορισμός συνόρων» δεν είναι εφικτός επί του παρόντος, οι δύο χώρες μπορούν «να καταλήξουν σε μια επιχειρηματική λύση (...) στο Αιγαίο ή σε κάποια άλλη αμφισβητούμενη περιοχή, όπου το οικονομικό όφελος είναι και για τις δύο χώρες τόσο μεγάλο (...) ακόμη και εάν δεν συμφωνούν στα συγκεκριμένα σύνορα».
Με άλλα λόγια, συνέστησε σε Ελλάδα και Τουρκία να βάλουν «στον πάγο» το ζήτημα της υφαλοκρηπίδας, και κατ' επέκταση τον ορισμό Αποκλειστικής Οικονομικής Ζώνης και να προχωρήσουν από κοινού στη συνεκμετάλλευση του Αιγαίου.
β). Την ίδια πρόταση έκανε και ο Τούρκος υπουργός Επικρατείας, Εγκεμέν Μπαγίς: «Η άποψή μου είναι ότι μπορούμε να ψάξουμε μαζί στην υφαλοκρηπίδα του Αιγαίου και να εξορύξουμε το πετρέλαιο, που πιθανόν να υπάρχει. Ετσι, θα προκύψει πλούτος και αφθονία και για τις δύο χώρες. Συνεκμετάλλευση 50-50 του Αιγαίου (...) Ας βρούμε πετρέλαιο, ας βγάλουμε λεφτά, ας τα μοιραστούμε κι έτσι οι πλατφόρμες του πετρελαίου να αποτελέσουν πλατφόρμα για λύση. Πρέπει να μετατρέπουμε τις κρίσεις σε ευκαιρίες. Τα πράγματα που μας ενώνουν είναι πιο σπουδαία από εκείνα που μας χωρίζουν».
Καθαρά εδώ, ο Τούρκος υπουργός αποσύνδεσε πλήρως το θέμα της υφαλοκρηπίδας από αυτό της εκμετάλλευσης του Αιγαίου, καλώντας την Ελλάδα να προχωρήσει σε κοινές μπίζνες με την Τουρκία, χωρίς απαραίτητα να έχει οριστεί η υφαλοκρηπίδα.
Και ο ΓΑΠ ευθυγραμμίζεται ΠΛΗΡΩΣ με όλα αυτά, με το τέχνασμα, προπαγανδιστικό τρικ της παραπομπής της υφαλοκρηπίδας στο Δικαστήριο της Χάγης!!!
Δηλαδή προωθούμε πρακτικά και ΑΜΕΣΑ τη συνεκμετάλλευση του Αιγαίου και στο μέλλοντα χρόνο το Δικαστήριο της Χάγης θα διευθετήσει και την υφαλοκρηπίδα…
Τέτοια δωσίλογα τεχνάσματα ΑΠΑΤΗΣ…
Δεν υπάρχουν σχόλια:
Δημοσίευση σχολίου