Ο κυβερνητικός εκπρόσωπος, χθες, μας υπενθύμισε ότι το Σύνταγμα διαφυλάσσει τη μονιμότητα των υπαλλήλων του δημόσιου τομέα.
Η επίκληση από τον Γ. Πεταλωτή του αυτονόητου δεν κλείνει, αλλά αντίθετα ανοίγει το θέμα. Διαφορετικά, δεν υπήρχε λόγος επίκλησης του Συντάγματος. Αλλωστε δεν είναι μόνο η αναφορά Πεταλωτή που αναζωπυρώνει ένα τέτοιο θέμα, είναι και μια σχετική αναφορά ενός υφυπουργού της κυβέρνησης, με το επώνυμο Οθωνας, ο οποίος εξέφρασε....
υποτίθεται την προσωπική του άποψη, που λέει πως δεν έχει πρόβλημα κάποιοι που περισσεύουν ν' απολυθούν.Αλλα ανεξάρτητα από Πεταλωτήδες, Οθωνες ή όποια άλλα κυβερνητικά στελέχη ανοιγο-κλείνουν το ακανθώδες θέμα της μονιμότητας των δημοσίων υπαλλήλων, δεν θα ήταν άστοχο ν' ανατρέξουμε στο περίφημο Μνημόνιο, το οποίο με έμμεσο τρόπο προβλέπει και αυτό το ενδεχόμενο, του περιορισμού των υπαλλήλων που απασχολούνται στο Δημόσιο δηλαδή. Δεν το αναφέρει σαφώς, αλλά εμμέσως. Μιλάει για περιορισμό των δημοσίων δαπανών. Και όταν όλοι γνωρίζουμε πως οι δημόσιες δαπάνες έχουν περιοριστεί σε βαθμό υπερθετικό, τότε όλοι επίσης κατανοούμε πως τα επόμενα θύματα του Μνημονίου ενδέχεται να είναι οι υπάλληλοι του Δημοσίου.
Επικουρικά σε όλα αυτά, ας μην ξεχνάμε και ακόμα δυο παραμέτρους: ότι ήδη έχουν απομακρυνθεί όλοι οι συμβασιούχοι του Δημοσίου, των οποίων οι συμβάσεις έληξαν, και δεύτερον και κυριότερο, πως ήδη κυβερνητικά στελέχη (όπως ο Θ. Πάγκαλος) δεν έχουν αποκλείσει το ενδεχόμενο απομάκρυνσης υπαλλήλων που απασχολούντο σε οργανισμούς που θα καταργηθούν. Και αυτοί δεν θα είναι λίγοι...
Δεν υπάρχουν σχόλια:
Δημοσίευση σχολίου