Άφεση αμαρτιών ζητάει ο Γιώργος

Και να είναι στο εξής ο λαός «συνένοχος» για το Μνημόνιο

Ξέρετε τι μας ζητάει σήμερα να κάνουμε ο πρωθυπουργός μας Γιώργος Παπανδρέου; Έχετε αντιληφθεί τι κρύβεται πίσω από το εκβιαστικό δίλημμα που ξεκίνησε με το ή ψηφίζετε τον κάθε Σγουρό ή πάμε σε πτώχευση και τ’ άλλαξε ξαφνικά, ότι θα πάει σε πρόωρες εκλογές, προφανώς γιατί συσπειρώνει περισσότερο... Πού στοχεύει η «επιχείρηση φόβος» που για ακόμη μια φορά επιστρατεύει;

Σ’ ένα και μόνο. Να δώσουμε την έγκρισή μας στο Μνημόνιο. Στα μέτρα που μας έχουν ήδη γονατίσει και στ’ άλλα που περιμένουν στην εξώπορτα... Και θα μας κανονιοβολήσουν την επομένη των εκλογών... Κι αν δεν πιάσει το κόλπο, αν δεν πειθαρχήσουμε, δεν σκύψουμε το κεφάλι, και η κάλπη γεμίσει με «όχι», τότε ξανά εκλογές. Για να πάρει άφεση των αμαρτιών που έχει διαπράξει στους 11 μήνες που κρατάει το τιμόνι του... «Τιτανικού», σύμφωνα με την προσφιλή μετονομασία της χώρας μας από τον «τσάρο» του. Και να μην μπορεί στο εξής να του ξαναπεί κανένας ότι μας κορόιδεψες, όταν έλεγες ότι «λεφτά υπάρχουν» και ότι θα δώσεις αυξήσεις και παροχές και δεν θα βάλεις φόρους. Να μη διαμαρτυρόμαστε ότι άλλη πολιτική μάς υποσχέθηκες και άλλα κάνεις... Να μη μιλάει κανένας μας κατά του... Ιερού Μνημονίου. Από τη στιγμή που πούμε ναι σε όλα... Όπως ζητάει ο αγάς... Και από κει και πέρα σιωπητήριο. Αλλιώς αν δεν ψηφίσετε, γαία πυρί μειχθήτω, σας αφήνω γειά, αφού δεν θέλετε να σας σώσω, φεύγω μακριά στα ξένα, και άει... Κάπως έτσι σκέπτεται ο πρωθυπουργός μας... Και κανένας δεν μπορεί να τον κατηγορήσει. Ντόμπρα εξηγείται... Τα θέλει όλα... Αλλά μήπως πρέπει να μπει στον κόπο να σκεφτεί και την άλλη πλευρά; Τον... κυρίαρχο λαό; Πριν μας στήσετε στον τοίχο, κάνατε μια βόλτα στην αγορά, στις λαϊκές συνοικίες; Μετρήσατε τα λουκέτα, τους εργαζομένους που χάνουν τη δουλειά τους; Έχετε πάρει χαμπάρι ότι υπάρχει πλέον στην αγορά στάση πληρωμών; Και τι σημαίνει αυτό; Το τι έρχεται; Μάθατε για οικογένειες που δεν τα βγάζουν πέρα, που κόβουν τα φροντιστήρια των παιδιών τους, που πολλοί κάνουν πέτρα την καρδιά τους και μπαίνουν στην ουρά στα συσσίτια της Εκκλησίας και των δήμων; Τη χρεοκοπία τη ζουν ήδη στο πετσί τους. Τι άλλο έχουν να χάσουν; Τι τους προτείνετε; Να σας ψηφίσουν για ποιον λόγο; Για ποια καλυτέρευση της ζωής τους; Και πότε θα τη δουν; Στη Δευτέρα Παρουσία; Ποια είναι η ελπίδα, το όραμα που προσφέρετε σαν αντίτιμο για να δεχθεί ο καθένας αδιαμαρτύρητα το στιλέτο στην πλάτη του; Το μόνο που βλέπει είναι η απελπισία, η απόγνωση, η αγωνία αν αύριο θα αντέξει, θα είναι παρών... θα έχει δουλειά, θα είναι ανοικτό το μαγαζί του, η επιχείρησή του... Όπως αντιλαμβάνεστε κύριε πρωθυπουργέ, έχει και ο λαός το δίκιο του. Ξέρετε, εκείνος που όταν σας δίνει την ψήφο του, από διεφθαρμένος γίνεται αυτόματα υπερήφανος... Μέρα του λαού τούτη η Κυριακή. Είναι η Κυριακή που αυτός αποφασίζει για το σπίτι του. Και την πατρίδα του. Για το σήμερα και το αύριο. Για το αν θα συναινέσει σε συμβιβασμούς και υποχωρήσεις. Ο πολίτης θα φταίει, κύριε Παπανδρέου, αν σήμερα δεν σας ψηφίσει, ή εσείς που δεν τον πείσατε ότι αυτά που κάνετε είναι προς το συμφέρον της χώρας και του λαού; Μήπως πρέπει να ψαχτείτε για ποιο λάθος έχετε κάνει και όχι να στήνετε παγίδες... Σήμερα ο λαός θα δώσει τη δική του απάντηση σ’ αυτά που δεκατρείς μήνες τώρα πληρώνει... Σήμερα θα φανεί και εγγράφως αν συνυπογράφει Μνημόνιο και μέτρα. Αν λέει ναι ή όχι στις επιλογές του Γιώργου Παπανδρέου.