Ο Ανδρέας Λοβέρδος βάζοντας το «αν» μπροστά από το αποτύχαμε και μάλλον θέλει να κερδίσει χρόνο και να σπρώξει την έκρηξη στο μέλλον.
Ο χρόνος όμως τέλειωσε και οι ώρες είναι ιστορικές. Η Ελλάδα -το νιώθει ακόμη και ο μέσος νυκοκύρης -ντεμεκ- αστός- σβήνει. Υπάρχει ένταση και πόλωση. Τα γνωστά τζάκια αλληλουποστηρίζονται, ο Εθνικός μας πλούτος ξεπουλιέται και σώζει την ΕΕ και τις παγκόσμιες τράπεζες. Το ΔΝΤ ακυρώνει 2500 χιλιαδες χρόνια Ελλάδα και την ζωή μας όλη και- προσέξτε- ο Γιωργάκης βραβεύεται από την Ντόιτσε Μπάνκ.
Μας έκαναν να αισθανθούμε ένοχες για ότι ζήσαμε. Μα ή αλήθεια είναι ότι ως λαός ζήσαμε 30 χρόνια λιτότητας που χειροτέρευε διαρκώς. Και αλλά τόσα χρόνια λαμογιάς και σκανδαλών, χρόνια εξαθλίωσης αρχών, θεσμών, ονείρων, χρόνια άδικα γεμάτα αλισβερίσι και ξεπουλήματα, 30 χρόνια χωρίς κράτος χωρίς κάτι να πιαστούμε, που στο τέλος μας είπαν ότι το διαλύσαμε και όλας. Στο τέλος μας είπανε στα μούτρα οτι μαζι τα φάγαμε.
Μια σπίθα ίσως, μια αφορμή, μια λαμογιά, μια υποψία σκανδάλου, “κατι απο έξω” το οτιδοίποτε και όλα θα ελευθερωθούν. Τότε Απίστευτες δυνάμεις μίσους και εκδικησης θα βγουν στους δρόμους. Όλοι γνωρίζουν, τόσο αυτό το δεδομένο, όσο και ότι χρειάζεται ήδη ένα νέο μνημόνιο. Νέο μνημόνιο για την συντήρηση του παλιού και την ύπαρξη ελπίδας ότι το ισχύων καθεστώς δεν είναι το τέλος. Αυτό στα ψηλά.
Όλοι εδώ στα χαμηλά γνωρίζουν ότι αν ανοίξουν την πόρτα τους και βγουν στο δρόμο τώρα -αυτή την στιγμή- θα μπει αέρας στην ψυχή, νερό και φως θα πέσει παντού. Με μια μόνο κίνηση θα ξεβρομίσει ο τόπος.
Έτσι το έγκλημα της ΕΕ σε βάρος της Ελλάδας θα πληρωθεί αναλόγως και ο καθένας ότι έφαγε.
Το έγκλημα της Ελληνικής αστικής τάξης σε βάρος της Ελλαδας θα πληρωθει αναλόγως και ο καθένας ότι έφαγε.
Τα εγκληματα των τζακιών σε βάρος της Ελλάδας θα πληρωθούν όλα. (Αυτοί έφαγαν τα πολλά)
Mα είναι ο νόμος που λέει: ΥΒΡΙΣ-ΑΤΙΣ- ΝΕΜΕΣΙΣ κύριε μου. Νόμος συμπαντικός σκληρός, μα κανείς αθώος δεν πρέπει να φοβάται το Γουδί
Aνδρέα..
Δεν υπάρχουν σχόλια:
Δημοσίευση σχολίου