Ξεθαβει το τσεκούρι του πολέμου η Ντόρα; “Δεν είμαι ευτυχής με τον Σαμαρά πρωθυπουργό”!

Ντόρα: “Ο Σαμαράς πρωθυπουργός; Δεν είμαι ευτυχής”!

«Ο Σαμαράς πρωθυπουργός; Όχι, δεν είμαι ευτυχής σε ανθρώπινο επίπεδο». Δήλωση αφοπλιστικής ειλικρίνειας της Ντόρας Μπακογιάννη, «δώρο» στον πρωθυπουργό για την επέτειο της επιστροφής της στη Νέα Δημοκρατία, χωρίς ανάγκη περαιτέρω πολιτικής ερμηνείας; Ή «πέταγμα γαντιού» στον άσπονδο αντίπαλό της;

Αν ο στόχος της πάντως ήταν ο δεύτερος, το γάντι δεν το σήκωσε κανείς. Ούτε ο Σαμαράς, 
ούτε οι γνωστοί «σαμαροφύλακες». Ούτε καν ο γνωστός για το μένος του κατά της Ντόρας, Φαήλος. Τα νερά στη Νέα Δημοκρατία «ταράχτηκαν», όπως σε μια… πισίνα. Γιατί; Μα όταν συνοδεύεις την παραπάνω δήλωση, που υπό άλλες συνθήκες και εποχές θα αποτελούσε casus belli για τον Α. Σαμαρά, με την έκφραση της επιθυμίας σου να γίνεις Επίτροπος στη θέση της Δαμανάκη του χρόνου, τότε τι επιπλέον να περιμένεις;

«Λευκή σημαία»

Οι φανατικοί ωστόσο υποστηρικτές της Ντ. Μπακογιάννη αρνούνται να συμβιβαστούν με την ιδέα ότι υψώνει πλέον «λευκή σημαία». Και υποστέλλει εκείνη των αρχηγικών φιλοδοξιών της. Κοντεύοντας όμως σχεδόν τα 60 και με τον Σαμαρά να έχει το momentum της πολιτικής υπεροχής στο σκηνικό και τον απόλυτο έλεγχο της Νέας Δημοκρατίας, ποια αρχηγική στρατηγική της πρώην υπουργού θα μπορούσε να σταθεί βάσιμα;

Η αλήθεια είναι ότι η Ντ. Μπακογιάννη από την επιστροφή της στη ΝΔ και μετά, δείχνει σημεία «παραίτησης». Άφωνη σχεδόν επί ένα χρόνο στο εσωτερικό, ελάχιστες δημόσιες παρεμβάσεις, «άφαντη» σχεδόν από τα ραδιοτηλεοπτικά ΜΜΕ. Κάποιες μόνο τοποθετήσεις της στη Βουλή, με αιχμές κατά του Στουρνάρα προκάλεσαν το ενδιαφέρον, καθώς συνδυάστηκαν χρονικά με τα σενάρια ραγδαίων αλλαγών στη ΝΔ. Αντίθετα, «έξω πάει καλά». Ταξιδεύει συχνά για κοινοβουλευτικές υποχρεώσεις, είδε π.χ. τον Αλίεφ δυο εβδομάδες πριν πάει ο Σαμαράς στο Αζερμπαϊτζάν. Άρα διάθεση να δουλέψει έχει. Το εδώ περιβάλλον είναι που δεν την εμπνέει.

Μοιραία, ο πανίσχυρος κάποτε προσωπικός «στρατός» της έχει σχεδόν διαλυθεί. Ή τέλος πάντων, βρίσκεται σε «λήθαργο». Όπως και η ίδια παραδέχτηκε, το μέλημά της, όταν πέρυσι συζήτησε με τον «οικογενειακό εχθρό» τα της επιστροφής της, παρουσία του Γ. Μιχελάκη, ήταν «να βολέψει» στις «γαλάζιες» λίστες και σε εκλόγιμες θέσεις, τους βουλευτές που είχε πάρει μαζί της στη ΔΗΣΥ, που ταυτόχρονα με την επάνοδό της ξεκίνησε να διαλύεται.

Οι Βρυξέλες

Μήπως όμως το «μυστικό» του σεναρίου για την «ολική επαναφορά» της βρίσκεται στις Βρυξέλες; Δύσκολο να το τεκμηριώσει κανείς. Το βέβαιο είναι, ότι ως αντικείμενο, ο ρόλος της Επιτρόπου της ταιριάζει απόλυτα. Όπως επίσης, ότι ο Α. Σαμαράς δεν σκοπεύει να τη χρησιμοποιήσει στην κυβέρνηση, με το άλλοθι ότι θέλει να δώσει την ευκαιρία στον Κυριάκο. Και Κυριάκος βέβαια να μην υπήρχε, η Ντόρα είναι «κομμένη» από τον κυβερνητικό σχεδιασμό και από τη συμμετοχή στην κυβέρνηση, όσο για αυτά αποφασίζει ο Σαμαράς.

Στις Βρυξέλες όμως μπορεί να περάσει μια «χρυσή πενταετία». Έχει ισχυρές γνωριμίες και διασυνδέσεις, που μπορούν να τη βοηθήσουν να καταλάβει ακόμα υψηλότερα ευρωπαϊκά αξιώματα. Από εκεί εξάλλου, μπορεί να είναι συμμέτοχη – αμέτοχη στις ελληνικές εξελίξεις. Με επιρροή στις αποφάσεις της Κομισιόν, που θα αφορούν και την Ελλάδα, αλλά συγχρόνως και χωρίς κανένα κόστος και φθορά από τη διακυβέρνηση της χώρας.

Κι αν δεν «της καθίσει» το πρώτο σενάριο, μιας ευρωπαϊκής καριέρας, με την οποία και θα ολοκληρώσει τον πολιτικό κύκλο της, μπορεί στην πορεία του χρόνου να διεκδικήσει κάτι διαφορετικό στην Ελλάδα.
Διαβάστε τη συνέχεια στην “PRESS Time” που κυκλοφορεί το Σάββατο στα περίπτερα