Ο άνθρωπος ζει σ’ ένα κοινωνικό σύνολο, δεν είναι μόνος του. Ακριβώς αυτή η κοινωνικότητα του ανθρώπου περιορίζει και την ελευθερία του. Δε ζούμε μόνο σαν άτομα. Ζούμε και σαν κοινωνικό σύνολο. Βρισκόμαστε συνεχώς σε κάποια κοινωνική ομάδα: οικογένεια, σχολείο, χωριό, πόλη, αθλητική ομάδα, οργάνωση, σωματείο, στρατός, περιοχή, κράτος.
Η ομαδική συμβίωση, λοιπόν, επιβάλλει τις οριακές πυραμίδες της ελευθερίας του ατόμου. Δεν μπορεί κανείς να…
τις υπερβεί, αλλά και αν τις υπερβεί, κινδυνεύει αυτός ο ίδιος να χάσει την ελευθερία του, να δουλωθεί. Δεν είναι πραγματική ελευθερία, όταν ταπεινώνεις, εκθέτεις, υποβιβάζεις το συνάνθρωπό σου, για να προβληθείς εσύ. Αυτό μοιραία, αργά ή γρήγορα, θα έχει και την αντίστροφη φορά. Άλλοι θα σού αποδώσουν κάτι ανάλογο.
Από τα βάθη των αιώνων έρχεται η γνώμη του Πλάτωνα με τη φράση: «Η υπερβολική ελευθερία μεταβάλλεται σε υπερβολική δουλεία και για τον πολίτη και για την πολιτεία».
Η ελευθερία δεν πρέπει και δεν είναι αχαλίνωτη και ασύδοτη αρετή. Καθημερινά στη ζωή μας, στα απλά προβλήματα, και στα σύνθετα, βρισκόμαστε μπροστά στην οριακή τιμή της ελευθερίας. Η δικαιοσύνη, ο αλληλοσεβασμός, η αξιοπρέπεια, η ηθική, ο ανθρωπισμός, η εθνική συνείδηση, η αυτογνωσία, η αυτοκυριαρχία, σαν συμπληρωματικές αρετές της ελευθερίας, την οριοθετούν και τη διατηρούν στα σωστά πλαίσια. Μπορούμε να πούμε με βεβαιότητα ότι τα όρια της ελευθερίας βρίσκονται ακριβώς εκεί, όπου η ελευθερία του ενός δεν περιορίζει την ελευθερία του’ άλλου.
Κλείνω, παραθέτοντας την αυθεντική φιλοσοφική γνώμη του Πλάτωνα: «Η απληστία της ελευθερίας, ην η δημοκρατία ορίζει μέγα αγαθόν και η των άλλων αμέλεια μεθίστησι την πολιτείαν και παρασκευάζει την τυραννίαν». Δηλ. η ασύδοτη ελευθερία, την οποία η δημοκρατία καθορίζει σαν μεγάλο αγαθό και η αδιαφορία για τα άλλα, που συντελούν στην κοινωνική ζωή, αλλάζει την πολιτεία και προετοιμάζει την τυραννία.
ΥΓ: Δεν είναι τυχαίο ότι στελέχη της ΔΗΜΑΡ όπως ο Μπίστης και η Ρεπούση, στηρίζουν τις νεοφιλελεύθερες οικονομικές πρακτικές της κυβέρνησης. Διότι πολύ απλά ο μεταμοντερνισμός και ο νεοφιλελευθερισμός ΠΡΟΑΓΟΥΝ τονατομικισμό στο όνομα της Δημοκρατίας ο πρώτος και στο όνομα της Ελευθερίας ο δεύτερος. Για τον μεταμοντερνισμό έχουν μιλήσει δύο συγγραφείς, ιδεολογικά προσκείμενοι σε αυτούς που το προάγουν τόσα χρόνια στην Ελλάδα: ο Χάρβει(η κατάσταση της μετανεωτερικότητας) και ο Ήγκλετον(Οι αυταπάτες της μετανεωτερικότητας).
Δεν υπάρχουν σχόλια:
Δημοσίευση σχολίου