Την ώρα που οι κυβερνήσεις του κόσμου κλείνουν σχολεία, απολύουν εργαζομένους και περικόπτουν την φροντίδα στους ανήμπορους, η οικονομική ολιγαρχία που κυβερνά τον πλανήτη, αυξάνει τον πλούτο και την δύναμή της.
Τα εισοδήματα των κορυφαίων CEOs των τραπεζών, αυξήθηκαν κατά 12% το 2011, σύμφωνα με ανάλυση των 15 μεγαλύτερων τραπεζών, που έκανε το ερευνητικό ινστιτούτο Equilar. Πρόκειται για στελέχη που εισέπραξαν κατά μέσο όρο $12.8 εκατ. ο καθένας, την ώρα που οι τραπεζικές μετοχές και τα κέρδη των περισσότερων τραπεζών συρρικνώθηκαν.
Στη κορυφή της λίστας των πιο ακριβοπληρωμένων στελεχών βρέθηκε για μια ακόμη φορά ο επικεφαλής της JPMorgan Chase Jamie Dimon, που το 2011 εισέπραξε $23.1 εκατ. Μια αύξηση δηλαδή της τάξης του 11% από το 2010. Και αυτό, την ώρα που η συγκεκριμένη τράπεζα ανακοίνωνε απώλειες δισεκατομμυρίων σε κερδοσκοπικές δραστηριότητες.
Οι κυβερνήσεις του κόσμου έχουν επανειλημμένα διασώσει αυτές τις τράπεζες, προσφέροντας τις τρισεκατομμύρια.
Έχουν επιδοτήσει σε μεγάλο βαθμό αυτές τις τεράστιες ιδιωτικές επιχειρήσεις και είναι έτοιμες να το ξανακάνουν αν τυχόν χρειαστεί.
Οι αμοιβές αυτές δημοσιοποιήθηκαν μερικές μόνο μέρες μετά την ανακοίνωση του κυβερνήτη της Χαβάης ότι ο δ/νων σύμβουλος (CEO) της Oracle, ο Larry Ellison, αγόρασε την Lanai, που είναι το έκτο μεγαλύτερο νησί της Χαβάης, πληρώνοντας περίπου $600 εκατομμύρια. Τώρα, οι 3.000 κάτοικοι του νησιού θα εξαρτώνται από αυτόν, όπως κάποτε οι δουλοπάροικοι από τους φεουδάρχες.
Ο Ellison, που είναι ο τρίτος πλουσιότερος άνθρωπος στις ΗΠΑ, είναι γνωστός τόσο για τις σπατάλες του, όσο και για την … φιλαργυρία του. Το 2008 πέτυχε επιστροφή φόρων ύψους $3 εκατ. από τη πόλη Woodside της California, όταν το δικαστήριο απεφάνθη ότι η κατοικία του, μια απομίμηση ιαπωνικού αυτοκρατορικού παλατιού που κόστισε $200 εκατ. για να χτισθεί, άξιζε μόνο $100 εκατ. στην αγορά ακινήτων.
Σύμφωνα με το δικαστήριο, κανένας εκτός του Ellison δεν θα είχε την οικονομική επιφάνεια να ζήσει σ αυτό, άρα η αγοραστική του απήχηση είναι μικρή, συνεπώς θα πρέπει να μειωθούν και οι φόροι ακίνητης περιουσίας που του αναλογούν.
Βέβαια, αυτή η αποφυγή πληρωμής φόρων από τον Ellison και τους υπόλοιπους δισεκατομμυριούχους της πολιτείας, είναι και ο βασικός λόγος του ελλείμματος των $15 δισ που αντιμετωπίζει η τοπική κυβέρνηση, εξαιτίας του οποίου έχουν περικοπεί βασικά κοινωνικά προγράμματα που θα βοηθούσαν τους άπειρους εξαθλιωμένους.
Ο κυβερνήτης της California είναι ο Jerry Brown των Δημοκρατικών, και μαζί με την βουλή (που επίσης ελέγχεται από τους Δημοκρατικούς) συμφώνησε πρόσφατα σε μειώσεις κοινωνικών δαπανών ύψους $8 δισ. Τα επιδόματα κοινωνικής πρόνοιας θα κοπούν στη μέση, ενώ $1 δισ θα κοπεί από την δημόσια υγεία και $240 εκατ. από την φροντίδα των παιδιών.
Ο Ellison, με μια περιουσία αξίας σχεδόν $40 δισ, θα μπορούσε να υπογράψει μια επιταγή που θα κάλυπτε τα ποσά αυτά των περικοπών… τέσσερις φορές!
Βέβαια, υπάρχουν άλλοι 99 δισεκατομμυριούχοι στην πολιτεία αυτή.
Η ιστορία τους έχει καταγραφεί με επιτυχία σε ένα νέο ντοκιμαντέρ με τίτλο The Queen of Versailles. Πρόκειται για την περιγραφή των προσπαθειών του δισεκατομμυριούχου ιδρυτή της Westgate Resorts, που μαζί με την σύζυγό του (πρώην μοντέλο) θέλουν να χτίσουν το μεγαλύτερο σπίτι στις ΗΠΑ. Ήδη, η κατοικία τους στο Orlando της Florida διαθέτει εμβαδόν περίπου 30.000 τ.μ , δέκα κουζίνες και έναν διάδρομο μπόουλινγκ.
Το παλάτι αυτό έχει ονομαστεί Βερσαλλίες, προς τιμή του παλατιού του Λουδοβίκου XVI και της Μαρίας Αντουανέτας. Το ότι το αυτοκρατορικό ζευγάρι έχασε τα κεφάλια του στη λαιμητόμο, μάλλον δεν απασχολεί το σύγχρονο κακέκτυπό τους.
Μια χαριτωμένη λεπτομέρεια από την ζωή αυτών των δισεκατομμυριούχων, που παρουσιάζει το εν λόγω ντοκιμαντέρ, είναι το ότι τα σκυλιά της οικογένειας δεν έχουν εκπαιδευτεί να τα κάνουν έξω, επειδή πολύ απλά υπάρχει μια ολόκληρη στρατιά υπηρετικού προσωπικού που τα παρακολουθεί και τα καθαρίζει συνεχώς!
Ο όρος «αριστοκρατία» είναι ελληνικής προέλευσης και σημαίνει η αρχή των αρίστων. Δυστυχώς όμως, η οικονομική ολιγαρχία, τα εγωιστικά συμφέροντα της οποίας εξυπηρετούν οι κυβερνήσεις, αποτελείται από τα πιο αγράμματα και απαίσια τμήματα της σύγχρονης κοινωνίας.
Όπως είχε γράψει ο Μαρξ, τα σκουπίδια ξεχωρίζουν επιπλέοντας, αναφερόμενος στους απατεώνες και στους κερδοσκόπους της εποχής του. Και πρόσθεσε πως η οικονομική αριστοκρατία, τόσο στον τρόπο απόκτησης της περιουσίας της, όσο και στις μορφές της διασκέδασής της, δεν είναι παρά η αναγέννηση του λούμπεν προλεταριάτου στην κορυφή της αστικής κοινωνίας.
Επί πάρα πολλά χρόνια πριν από τη κατάρρευση της Wall Street το 2008, αυτή η κοινωνική ομάδα επανασχεδίασε την πολιτική προς όφελός της.
Σήμερα, η οικονομική ολιγαρχία ασκεί μονοπωλιακή επιρροή επί της πολιτικής ζωής και επί των κρατικών μηχανισμών που μετά το 2001 δημιουργήθηκαν αποκλειστικά για να την προστατεύουν.
Ακόμη και η κυβέρνηση Ομπάμα είναι μια έκφανση αυτής της διαδικασίας. Το 2008, ο τότε υποψήφιος πρόεδρος εισέπραξε περισσότερα χρήματα από τους ζάπλουτους, από ότι οποιοσδήποτε άλλος υποψήφιος στην ιστορία των ΗΠΑ. Και μόλις εξελέγη, στελέχωσε το υπουργικό του συμβούλιο με πρώην υπαλλήλους της Wall Street.
Στη συνέχεια διέθεσε τρισεκατομμύρια στις τράπεζες και προστάτευσε τους υπεύθυνους για την οικονομική κατάρρευση από οποιαδήποτε ποινική έρευνα ή δίωξη.
Η συγκέντρωση αυτού του υπερμεγέθους πλούτου στα χέρια μιας μικρής οικονομικής αριστοκρατίας, γίνεται εις βάρος της υπόλοιπης κοινωνίας.
Ο ένας στους δυο Αμερικανούς είναι φτωχός, ή σχεδόν φτωχός και το μέσο οικογενειακό εισόδημα μειώθηκε κατά 30% μεταξύ του 2007 και του 2010.
Εκατομμύρια άνθρωποι στις ΗΠΑ προσπαθούν πάση θυσία να τα φέρουν βόλτα, ενώ άλλο τόσοι είναι ήδη εξαθλιωμένοι.
Η αναλογία του πληθυσμού που ζει σε συνθήκες ακραίας φτώχειας έχει αυξηθεί κατά 5% από το 2000, από το 4.5% στο σημερινό 6.7%. Για να χαρακτηριστεί κάποιος πολύ φτωχός, το ετήσιο εισόδημά του θα πρέπει να είναι μικρότερο από τα $5,850 και έως $11,500 για μια τετραμελή οικογένεια.
Όπως είχε γράψει κάποτε ο Mark Twain, «ποτέ δεν ξέσπασε επανάσταση, αν δεν υπήρχαν απαράδεκτες και καταπιεστικές συνθήκες εναντίον των οποίων θα επαναστατούσε ο λαός».
Κάθε χρόνο που περνάει, οι αριστοκράτες αυτοί ξοδεύουν τρισεκατομμύρια για επαύλεις, σκάφη και γενικά για όλα αυτά που συναποτελούν την μικροοικονομία που χτίζουν γύρω τους.
Ξοδεύουν απίστευτα ποσά στην κερδοσκοπία, ταΐζοντας το καζίνο της Wall Street.
Αν χρησιμοποιούσαν όλα αυτά τα χρήματα με λογικό τρόπο, θα μειώνονταν η ανεργία, η φτώχεια και η αρρώστια.
Η ανθρωπότητα θα πρέπει να βάλει τέλος στην αναρχία και στην εκμετάλλευση που αποτελούν τον πυρήνα του καπιταλιστικού συστήματος, που εκφράζεται δηλητηριωδώς μέσα από την σχεδόν πρόστυχη συσσώρευση πλούτου κάποιων ελάχιστων.
Η ανθρωπότητα θα πρέπει να κινητοποιήσει και να αναπτύξει τις παραγωγικές της δυνάμεις, όπως είναι η επιστήμη και η τεχνολογία, ώστε να αυξηθεί το υλικό και πολιτισμικό επίπεδο της κοινωνίας, για να εξαφανιστεί η ανισότητα.
Ωστόσο, η επίσημη απάντηση της πολιτικής τάξης είναι πως δεν υπάρχουν χρήματα για να συνεχιστούν τα κοινωνικά προγράμματα και να πληρωθούν αξιοπρεπείς μισθοί, και πως οι φτωχοί και μη προνομιούχοι θα πρέπει να «σφίξουν κι άλλο τα ζωνάρια τους».
Αυτό είναι το κύριο χαρακτηριστικό της ιστορικά χρεοκοπημένης άρχουσας τάξης. Και δεν πρόκειται μόνο για τον προσωπικό της πλούτο, αλλά για τον σφιχτό εναγκαλισμό της επί των παραγωγικών δυνάμεων μιας χώρας.
Οι μεγάλες επιχειρήσεις και οι χρηματοπιστωτικοί οργανισμοί θα πρέπει επιτέλους να φύγουν από τον ιδιωτικό έλεγχο και να λειτουργούν δημοκρατικά, αν θέλουμε να διορθώσουμε την κοινωνία που οι σούπερ πλούσιοι έχουν λεηλατήσει και καταστρέψει.
Και δεν υπάρχει άλλος τρόπος για να γίνει κάτι τέτοιο, εκτός από μια σοσιαλιστική επανάσταση, που θα αφαιρέσει την πολιτική και οικονομική ισχύ της οικονομικής αριστοκρατίας που εκμεταλλεύεται για δικούς της συμφεροντολογικούς λόγους την κοινωνία μας.
Δεν υπάρχουν σχόλια:
Δημοσίευση σχολίου