Σερμπέτια, έρωτες και Γενοκτονία…

Του Φαήλου Μ. Κρανιδιώτη

«Σερμπέτια, έρωτες και Γενοκτονία», «Πόθοι πίσω από τα πλιάτσικα». Ενδεχόμενοι τίτλοι νέων τούρκικων σειρών, που θα προβάλλουν, όσοι νέμονται κοψοχρονιά την λαϊκή περιουσία, που λέγεται συχνότητες. Ο αληθινός τίτλος όλων αυτών των σκουπιδιών, που επιδοτούνται από το ισλαμοφασιστικό κράτος – δουλέμπορο, είναι «Εξοικείωση με τον εχθρό».

Προβάλλουν μια εύληπτη και «πέτσινη» εικόνα της Τουρκίας. Παθιασμένοι έρωτες, ίντριγγες, χλιδή, ωραίες γκόμενες, μοιραίοι αρρενωποί εραστές, διάλογοι που κάνουν τον Ξανθόπουλο να μοιάζει με Βισκόντι. Οι φάτσες συχνά μοιάζουν εκπληκτικά μ’ εμάς. Μην απορείτε. Το μεγάλο μυστικό, που κάνει το καθεστώς τους να χάνει τον ύπνο του, είναι πως δεν υπάρχει τουρκικό έθνος. Οι «Τούρκοι» ξέρουν πολύ καλά πως ήρθαν κατά τη θάλασσα και τι ΔΕΝ είναι. Οι φάτσες τους είναι συχνά ίδιες με τις δικές μας, για έναν απλό λόγο. Οι «Τούρκοι» είναι ο κακός μας εαυτός. Είναι εξισλαμισμένοι Έλληνες, Αρμένιοι, Σλάβοι, Αλβανοί κλπ. Οι μεγάλες μάζες του Ελληνισμού της Μικράς Ασίας δεν εξαερώθηκαν. Προσκύνησε η ελίτ για να διατηρήσει την περιουσία και τα προνόμια της, προσκύνησε κι ο λαός. Κι όταν με το σπαθί και το ντουφέκι τους σπρώξαμε πίσω στην Ασία, πήραν μαζί τους και τους τουρκεμένους Βαλκάνιους. Μην διαβάζετε τα «Μίκυ Μάους» της Ρεπούση και του Βερέμη. Διαβάστε αληθινή Ιστορία, πχ το μνημειώδες έργο του Σπύρου Βρυώνη για την παρακμή του μικρασιατικού Ελληνισμού και τον εξισλαμισμό της όλης Μικράς Ασίας και θα δείτε του λόγου μου το αληθές. Πιο πολύ τουρανικό αίμα θα βρείτε στην Ουγγαρία, παρά στην ίδια την Τουρκία.

Ο τουρκισμός είναι εποικοδόμημα, φτιαγμένο με φόνο, ληστεία, πλιάτσικο, γενοκτονίες και μαζικούς εξισλαμισμούς. Κι η τουρκική ληστρική ελίτ το ξέρει. Γι’ αυτό είναι τόσο ανασφαλής, υστερική, γεμίζει τον τόπο με τεράστιες τουρκικές σημαίες, συνθήματα για την «ευτυχία να είσαι τούρκος». Γι’ αυτό είναι τόσο υπερεύθικτοι, σαν τις κρυφές «αδερφές», που άμα θίξεις τον «ανδρισμό» τους ωρύονται. Γιατί κατά βάθος ξέρουν την αλήθεια. Όπου στρέψουν το βλέμμα τους, όπου σκάψουν έστω μισό μέτρο, βλέπουν τα χνάρια των θυμάτων τους. Τα δικά μας χνάρια. Από τις ακτές του Αιγαίου ως τα βάθη της Ανατολίας.

Όπως είχε πει σε φίλο μου, συνάδελφο του, τούρκος ιστορικός με κάποια επισατημονική καιμ προσωπική ακεραιότητα, μετά από γερή κρασοκατάνυξη και βουρκωμένος: «δεν ξέρεις τι είναι να ξυπνάς κάθε πρωί, να βλέπεις τον Βόσπορο και να νοιώθεις καταπατητής…».

Ο ίδιος όμως ο Σπύρος Βρυώνης σε διεθνές συνέδριο είχε δώσει την καλύτερη απάντηση, εξευτελίζοντας τον Μπέρναρντ Λιούις, τον κάποτε μεγάλο τουρκολόγο, που εξελίχθηκε σε ορντινάτσα της κεμαλικής προπαγάνδας. Ο Λιούις, ο συγγραφέας των «Ασσασίνων» (διαβάστε το για να δείτε τις βαθιές ρίζες της Αλ Κάϊντα), εκτελώντας το «συμβόλαιο» του, τόλμησε να αναφερθεί στην «μεγάλη προσφορά των Τούρκων στον ανθρώπινο πολιτισμό». Ο Βρυώνης πήρε το λόγο και ανέφερε αυτό που είχε γράψει ένας μεγάλος Πέρσης περιηγητής, ο Τζαλάλ Αλντίν αλ-Ρουμί. Είχε σταματήσει στο Ικόνιο, αν θυμάμαι καλά, για να ξεκουραστούν και τ’ άλογα του. Παρατηρούσε λοιπόν επί μέρες κάτι Τουρκομάνους, που προσπαθούσαν να χτίσουν μια μάντρα με ξερολιθιά για λογαριασμό του τοπικού μπέη. Όλο στραβή τους έβγαινε, μια κατέρρεε από τη μια, μια από την άλλη. Οπότε ο Πέρσης είπε στον μπέη: «Μπέη μου, αν θέλεις να χτίσεις, θα βάλεις Ρωμιούς. Αν θέλεις να γκρεμίσεις, θα βάλεις Τουρκομάνους»…

Αυτή είναι η αλήθεια. Δεν είμαστε ίδιοι και δεν θα γίνουμε ποτέ. Σήμερα λοιπόν, το ισλαμοφασιστικό καθεστώς της Άγκυρας, εξακολουθεί απτόητο την επεκτατική, ληστρική πολιτική του τουρκισμού. Ο ικανότατος και γι’ αυτό επικίνδυνος Ερντογάν, κρατάει γερά στα χέρια του την σκυτάλη του αίματος, της γενοκτονίας και των διεθνών τραμπουκισμών. Ακλόνητη η κατοχή στην Κύπρο, οι βομβαρδισμοί στο Κουρδιστάν, οι παραβιάσεις στο Αιγαίο. Απειλές κατά της Ελλάδας και τώρα και κατά του Ισραήλ.

Αυτό λοιπόν το κράτος, χτισμένο πάνω στην γενοκτονία των Χριστιανών της Μικράς Ασίας, οι καταπατητές της Κύπρου και υπονομευτές της εδαφικής μας ακεραιότητας στην Θράκη, επιδοτεί τα σήριαλ που πλημμυρίσανε τα κανάλια των ημετέρων φεουδαρχών. Πίσω βέβαια από τους παθιασμένους έρωτες και τις ίντριγγες, που κρατούν σε αγωνία τις νοικοκυρές του Μνημονίου, υπάρχει η αληθινή Τουρκία, η εικόνα που δεν θα δείτε ποτέ. Υπάρχει ένας κράτος, το οποίο ταυτίζεται με το παρακράτος. Οι συμμορίες των δουλεμπόρων, που σπρώχνουν με αμοιβή κατά κεφαλή στην χώρα μας τις στρατιές των κατσαπλιάδων της Ασίας και της Αφρικής, αποτελούνται από μαφιόζους αλλά και κρατικούς αξιωματούχους. Στρατιωτικοί, στρατοχωροφύλακες, αστυνομικοί και πολιτικοί, μαζί με τους μαφιόζους, μοιράζονται το χρήμα από την διακίνηση των λαθρομεταναστών και της πρέζας. Οι φονιάδες των κούρδων αγωνιστών, οι φονιάδες του Θεόφιλου Γεωργιάδη, του Τάσου Ισαάκ, του Σολωμού Σολωμού, είναι οργανικά στοιχεία του συστήματος εξουσίας της Τουρκίας. Εκεί η μαφία δεν εδρεύει μόνο σε ύποπτα μπαρ και κακόφημες γειτονιές. Έχει παρουσία και λόγο στο Συμβούλίο Εθνικής Ασφάλειας, βρίσκεται στο Γενικό Επιτελείο, στην ΜΙΤ, στο ίδιο το πρωθυπουργικό γραφείο, στα υπουργεία και στις νομαρχίες, στα αστυνομικά τμήματα και τους σταθμούς της Τζιαντάρμα.

Στα τηλεοπτικά αυτά σκουπίδια δεν θα την δείτε αυτή την εικόνα. Δεν θα δείτε τις αχανείς γειτονιές της φτώχειας, τα χιλιάδες καμμένα χωριά του αποικιοκρατούμενου Κουρδιστάν. Δεν θα δείτε τα ερείπια των αρμένικων και ελληνικών χωριών. Δεν θα σας δείξουν την φυλακή, όπου λέγεται πως έκαψαν με φλογοβόλο Έλληνες αγνοούμενους της Κύπρου. Ούτε τα λευκά κελιά, όπου έσβησαν στρατιές Κούρδων πατριωτών και άλλων αμφισβητιών του τουρκικού παραδείσου. Δεν θα σας δείξουν τον πατέρα κτήνος που σκότωσε την δεκαεξάχρονη κόρη του, με την συνέργια των αδερφών της και την γνώση της μάνας, και την έθαψε στο κοτέτσι, γιατί μιλούσε, μόνο μιλούσε, σε άντρες και τόλμησε να προσφύγει στην Αστυνομία γιατί την χτυπούσε. Και φυσικά δεν θα δείτε πως μεγάλο τμήμα της τουρκικής κοινής γνώμης ενέκρινε το έγκλημα!

Αυτός ο πληρωμένος εξωραϊσμός του τουρκισμού, η εξοικείωση με τον εχθρό, προβάλλεται μέσα από ένα δημόσιο αγαθό, κτήμα του ελληνικού λαού. Τα κανάλια δεν επενδύουν σε καλές ελληνικές παραγωγές, όπου θα δουλέψουν Έλληνες.  Προτιμούν ν’ αγοράζουν φτηνά τα σκουπίδια της τουρκικής προπαγάνδας, τα οποία λόγω εντυπωσιασμού κι επειδή είναι εύληπτα, θυμίζοντας παλιές ελληνικές ταινίες, έχουν μεγάλη θεαματικότητα.

Εμείς όμως τι κάνουμε; Τι κάνει η πολιτεία; Ναι, ελεύθερη αγορά έχουμε αλλά υπάρχουν κι άλλοι τρόποι να έρθουν στα ίσα τους αυτοί που πρέπει…

(δημοσιεύεται στην “Κυριακάτικη Δημοκρατία”)