Πιθανή σύγκρουση ΗΠΑ-Κίνας βλέπουν αναλυτές

Στα πλαίσια της προσπάθειάς της να αποκτήσει έναν νέο ρόλο, η Αμερική έχει ενισχύσει τους στρατηγικούς της δεσμούς με το Βιετνάμ, τις Φιλιππίνες, την Ινδία, την Αυστραλία, και την Ιαπωνία.

Θα πρέπει όμως να θυμόμαστε, ότι πολλές φορές, οι πόλεμοι γίνονται από λάθος υπολογισμούς, και όχι πάντα επίτηδες. Και αυτό είναι επίκαιρο σήμερα, που μια νέα αναδυόμενη δύναμη θέλει να επιβληθεί, απειλώντας τα συμφέροντα της κατεστημένης υπερδύναμης, και των συμμάχων της στη περιοχή. Έτσι ακριβώς ξεκίνησαν και οι δυο παγκόσμιοι πόλεμοι.

Την ώρα που το Ιράν βρίσκεται στο επίκεντρο ως η επόμενη ζώνη πολέμου στην Μ. Ανατολή, υπάρχει ένα άλλο μέτωπο, αυτό του ασιατικού Ειρηνικού Ωκεανού, που κινδυνεύει να τυλιχτεί σε πόλεμο, με κύριους πρωταγωνιστές την Κίνα και τις ΗΠΑ.

Με την Αμερική αποδεσμευμένη από το Ιράκ, και αποσυρόμενη από το Αφγανιστάν (μέχρι το 2014), η Ουάσιγκτον συνειδητοποιεί ότι η Κίνα κινείται δραστήρια και σταθερά στον Ειρηνικό, προσπαθώντας να την εκτοπίσει.

Η Κίνα θεωρεί την περιοχή στρατηγικά δική της, ενώ η Αμερική αρνείται να αποχωρήσει, ενισχύοντας μάλιστα την εκεί στρατιωτική της παρουσία.

Οι σχέσεις των δυο χωρών δεν ήταν ποτέ εύκολες. Σύντομα θα γίνουν ακόμη πιο πολύπλοκες, αφού πρόσφατα η Ουάσιγκτον ανακοίνωσε πως αποφάσισε να δώσει προτεραιότητα στην περιοχή του Ειρηνικού. Αν και η Αμερική προχωρά σε γενναίες μειώσεις των αμυντικών της δαπανών, αυτές δεν θα επηρεάσουν την παρουσία της στον Ειρηνικό. Όπως άλλωστε δήλωσε ο Ομπάμα, η παρουσία των ΗΠΑ στον Ειρηνικό θα γιγαντωθεί.

Πρόσφατα ο Ομπάμα επισκέφτηκε την Αυστραλία, όπου συμφωνήθηκε η αμυντική συνεργασία, και η χρήση βάσεων στη χώρα από πλευράς Αμερικανών. Ο Ομπάμα μάλιστα, απηύθυνε έκκληση στο Πεκίνο, να συμπεριφέρονται ως ενήλικοι, και να τηρούν τους κανόνες. Τόνισε δε ότι «ευημερία χωρίς ελευθερία, είναι μια μορφή φτώχιας».
Σε σχέση με την Κίνα, η Αμερική ανεβάζει ψηλά τον πήχη στον Ειρηνικό. Δεν αποδέχεται την κυριαρχία του Πεκίνου στη θάλασσα της Νότιας Κίνας, και στα νησιώτικα συμπλέγματα. Μάλιστα έχουν σημειωθεί αρκετά ναυτικά περιστατικά μεταξύ Κίνας, και Ιαπωνίας, Βιετνάμ, και Φιλιππίνων. Για αυτό και η Ουάσιγκτον προχώρησε στην ενίσχυση των στρατηγικών της δεσμών με πολλά από τα κράτη της περιοχής.

Παρά τις μειώσεις στις στρατιωτικές της δαπάνες, η Αμερική, σύμφωνα με τον πρόεδρο της, «…θα διατηρήσει την στρατιωτική υπεροχή, με δυνάμεις που θα είναι πιο ευέλικτες, και πιο έτοιμες να αντιμετωπίσουν κρίσεις και απειλές».

Η αμερικανική εστίαση στην Ασία, ανησυχεί την Κίνα. Αυτό που θέλει είναι η ίδια να κυριαρχήσει εκεί, και η Αμερική, με τα οικονομικά της προβλήματα, να περιοριστεί στην Μ. Ανατολή. Σύμφωνα με τα κρατικά ΜΜΕ της Κίνας, όπως το πρακτορείο Xinhua: «Η Αμερική θα πρέπει να σταματήσει να μας δείχνει τα μπράτσα της, αφού κάτι τέτοιο δεν βοηθά στην επίλυση των τοπικών διενέξεων… αν επέμβει στρατιωτικά στην περιοχή, θα θυμίσει ταύρο εν υαλοπωλείω, και θα θέσει σε κίνδυνο την ειρήνη…». Μια εφημερίδα μάλιστα, ζήτησε από το Πεκίνο να αναπτύξει περισσότερους πυραύλους για να αποτρέψει το αμερικανικό ναυτικό.

Η Αυστραλία, που αποτελεί τον πιο καλό σύμμαχο της Αμερικής στην περιοχή, ανησυχεί πως η Κίνα αποσταθεροποιεί το κλίμα ειρήνης. Ο υπουργός Εξωτερικών Kevin Rudd δηλώνει την ελπίδα πως ένας πόλεμος Κίνας Αμερικής δεν είναι αναπόφευκτος. Όπως είπε, θα πρέπει οι δυο χώρες να συμβιώσουν, και η Κίνα να αναγνωρίσει τις αμερικανικές συμμαχίες που υπάρχουν. Παράλληλα, δηλώνει πως η συλλογική οικονομική ισχύς της Ιαπωνίας, της Κορέας, της Ινδίας, της Ινδονησίας, κλπ  σε συνδυασμό με την στρατιωτική ισχύ των ΗΠΑ, θα παίξουν ισορροπιστικό ρόλο απέναντι στις κινεζικές βλέψεις.

Υπάρχουν πολλά σημεία τα οποία θα μπορούσαν να οδηγήσουν σε σύγκρουση, όπως είναι η Ταϊβάν, η Κορέα, η θάλασσα της Νότιας Κίνας, οι διαφορές Κίνας Ιαπωνίας, κλπ. Με την Κίνα να θέλει να κυριαρχήσει, και με την Αμερική να δηλώνει παρούσα, αρκεί μια σπίθα για να ανάψει η φωτιά.

Προς το παρόν, καμία από τις δυο αυτές χώρες δεν επιθυμεί πόλεμο. Η επίσημη θέση της Κίνας τέθηκε πρόσφατα από τον αντιπρόεδρο, και μελλοντικό πρόεδρο Xi Jinping, που εξέφρασε την επιθυμία οι ΗΠΑ «να αναγνωρίσουν τις στρατηγικές προθέσεις της χώρας του… με λογικό και αντικειμενικό τρόπο, και να συμβάλλουν κι αυτές σε μια εποικοδομητική συνεργασία». Τόνισε δε την ανάγκη να αποφευχθούν παρεξηγήσεις που θα μπορούσαν να οδηγήσουν σε αχρείαστη κλιμάκωση του δυσμενούς κλίματος.

Το πρόβλημα όμως είναι ότι όπου εμπλέκονται εθνικά συμφέροντα, η αντικειμενικότητα πάει περίπατο. Για παράδειγμα, η Ουάσιγκτον διαμαρτύρεται διότι, όπως λέει, το στρατηγικό δόγμα της Κίνας στερείται διαφάνειας. Ο τεράστιος στρατιωτικός προϋπολογισμός του Πεκίνου, σύμφωνα με τους Αμερικανούς, δεν δικαιολογείται. Από την άλλη όμως, οι ΗΠΑ διατηρούν τον μεγαλύτερο στρατιωτικό προϋπολογισμό στον πλανήτη!

Ας ελπίσουμε πως οι δυο χώρες θα βρουν τρόπους να συμβιώσουν ειρηνικά, αν και η ιστορία δεν μας δίνει ελπίδες για κάτι τέτοιο. Μάλιστα, το παρελθόν μας διδάσκει ότι σε ανάλογες περιπτώσεις, ο πόλεμος είναι αναπόφευκτος.

globalresearch.ca