Η Ελλάδα βρίσκεται σε περίοδο μετάβασης. Ζούμε το ενδιάμεσο μιας ιστορικής φάσης που ολοκληρώνεται και μιας νέας που θα ξεκινήσει. Έτσι, η κοινωνία, σε αυτό το πέρασμα, θα εκφράζει σταδιακά, όλο και πιο ξεκάθαρα, την ανάγκη της αλλαγής στα πολιτικά πράγματα. Είναι πραγματική κοινωνική ανάγκη η αλλαγή και η αναζήτηση της νέας κατάστασης.
Σε αντίθετη κατεύθυνση από αυτήν της κοινωνίας, οι εκπρόσωποι του παλιού και παρηκμασμένου συστήματος συμφερόντων (πολιτικών, μιντιακών, οικονομικών) προσπαθούν να εμποδίσουν μια πραγματική πολιτική αλλαγή από κάτω προς τα πάνω. Έτσι, επιχειρούν να επιβάλλουν προς τα κάτω κατασκευασμένους κομματικούς μετασχηματισμούς του παλιού αντί μιας αληθινής αλλαγής.
Τι συμβαίνει, όμως, ήδη στο πολιτικό σκηνικό σε σχέση με τη δημιουργία “νέων κομμάτων”, όπως συνηθίζεται να τα αποκαλούν;
Έχουν υπάρξει ήδη δύο νέα κόμματα στη βουλή, η “Δημοκρατική Συμμαχία” της Ντόρας και η ‘Δημοκρατική Αριστερά” του Κουβέλη.
Κανένα από αυτά τα δύο κόμματα δεν έχει ρίζες στην κοινωνία και κανένα δεν έχει και απήχηση. Δεν έχω δει κάποιο κοινωνικό φαινόμενο, για παράδειγμα, υπέρ της ΔΗΜ.ΑΡ., μόνο δημοσκοπικό φαινόμενο.
Πέρα από αυτά τα δύο κόμματα εξελίσσεται, σε αυξανόμενη ένταση, ένας δημόσιος λόγος γύρω από την ανάγκη δημιουργίας ακόμα περισσότερων νέων κομμάτων.
Η συζήτηση για νέα κόμματα ανοίγει, έστω και με το ζόρι (όπως περίπου έγινε με τη δημοσκόπηση της εταιρίας Marc για το Έθνος (18/12) στο υποθετικό ερώτημα για τη δημιουργία νέων κομμάτων και αν αυτή θα βελτίωνε το πολιτικό σκηνικό) από τα καθεστωτικά και διαπλεκόμενα ΜΜΕ.
Τα ΜΜΕ που τώρα …ανακάλυψαν την ανάγκη δημιουργίας νέων κομμάτων , είναι …κατά σύμπτωση τα ίδια που έχουν, εδώ και καιρό, ανακαλύψει την προπαγάνδα: “Φταίνε για όλα, όλοι οι πολιτικοί, γιατί είναι όλοι το ίδιο”
Καταρχήν, η ανάγκη πραγματικών πολιτικών αλλαγών είναι υπαρκτή. Αλλά, απαιτείται προσοχή, από όλους, στον προσδιορισμό του τι σημαίνει πολιτική αλλαγή, τι σημαίνει νέο, πώς θα οδηγηθούμε στο νέο, ποιος πρέπει να είναι ο ρόλος της κοινωνίας στο σχηματισμό του νέου. Διαφορετικά, μπορεί να στηθεί πάνω σε μια πραγματική ανάγκη αλλαγής μια παγίδα, ώστε να μην υπάρξει καμία τέτοια αλλαγή.
Μπορεί να είναι εκπρόσωπος του νέου και της αλλαγής ένα “νέο κόμμα” προωθούμενο από τα ίδια συμφέροντα που ταλαιπωρούν χρόνια τη χώρα; Ή ένα κόμμα σαν πολιτικό ψηφιδωτό, από τα θραύσματα πολιτικών δυνάμεων που δεν άντεξαν και κατέρρευσαν, κατασκευασμένο για να αποτελέσει τον πολιτικό αντικαταστάτη του ΠΑΣΟΚ;
Το σύστημα της διαπλοκής ξέρει ότι ο Σαμαράς είναι αυτός που μπορεί να κάνει το πρώτο σταθερό βήμα αλλαγής προς μια νέα κατάσταση για τη χώρα. Αυτό είναι που δε θέλουν και για να το εμποδίσουν θα φτιάξουν… πέντε-δέκα νέα κόμματα που θα απευθύνονται στους δυσαρεστημένους προς όλο το πολιτικό σύστημα…αφού έτσι και αλλιώς όλοι ίδιοι είναι. Μετά θα τους πείσουν ότι ήρθε η ώρα της αλλαγής αν τα ψηφίσουν. Και πάρε Έλληνα …αλλαγή συστήματος.
Κατά βάθος, είναι μια ιδέα πολιτικής νοοτροπίας ΠΑΣΟΚ και αυτή. Όταν συμβαίνει κάτι κακό στο ΠΑΣΟΚ, δε συμβαίνει στο ΠΑΣΟΚ, συμβαίνει στο δικομματισμό. Τώρα που το ΠΑΣΟΚ κατέρρευσε, θα μας πουν ότι ήρθε η ώρα να καταρρεύσει ο δικομματισμός, άρα ήρθε η ώρα να καταρρεύσει και η ΝΔ, γι αυτό να βοηθήσουμε ψηφίζοντας νέα κόμματα.
Στην παρούσα φάση φαίνεται ότι θα έχουμε εκλογές σε συνθήκες κατάρρευσης του δικομματισμού, γιατί δε θα έχουμε 2 κόμματα εξουσίας, το ΠΑΣΟΚ δεν είναι πλέον κόμμα εξουσίας και τα ποσοστά του δείχνουν διάλυση της βάσης του.
Ο Σαμαράς, όμως, την ίδια στιγμή, μπορεί να κάνει μαζί με την κοινωνία, αν του δώσει ο λαός την εντολή, το πρώτο σταθερό βήμα προς τα μπροστά. Kαι δε θα υπάρχει μεγαλύτερη στρέβλωση από το να εμφανιστούν εκπρόσωποι της αλλαγής και φορείς του νέου κόμματα κατασκευασμένα από τα πάνω. Όσο παράξενο και να ακούγεται σε μερικούς, είναι μεγαλύτερη αλλαγή για το σύστημα να κυβερνήσει αυτοδύναμος ο Σαμαράς, παρότι η ΝΔ δεν είναι ένα νέο κόμμα. Δεν έχω στο μυαλό μου κάτι εξωπραγματικό, ρεαλιστικές αλλαγές, όχι εύκολες, αλλά ουσιαστικές και απαραίτητες , που όμως, δεν έγιναν και για να γίνουν απαιτούν πολιτική βούληση, ικανότητα, σχέδιο και την κοινωνία σύμμαχο.
Φωνή
Δεν υπάρχουν σχόλια:
Δημοσίευση σχολίου