Μιχάλης Ιγνατίου: "Τουρκία - Ισραήλ,Αναζητούνται σύμμαχοι στη Μέση Ανατολή"

Mία αναφορά ισραηλινής εφημερίδας, που...

αναδημοσιεύτηκε και από τους New York Times, για το νέο Στρατηγικό Δόγμα του Ισραήλ, έβαλε φωτιά στην Τουρκία, διότι άγγιξε ένα θέμα που εξοργίζει τους Τούρκους αξιωματούχους. Σύμφωνα με τις πληροφορίες, ο Ισραηλινός υπουργός Εξωτερικών προτείνει τη σύσφιγξη των σχέσεων της χώρας του –εκτός της Ελλάδας και της Κύπρου– και με τους Κούρδους του PKK και με τους Αρμένιους, τους οποίους η Άγκυρα χαρακτηρίζει ορκισμένους εχθρούς της. Ο Αχμέτ Νταβούτογλου, ο γνωστός και με το παρατσούκλι «ο καθηγητής των μηδενικών προβλημάτων», απάντησε πως «κανείς δεν πρέπει να δοκιμάσει την ισχύ της Τουρκίας». Τι να του πει κανείς του κυρίου αυτού; Ότι ο μεγάλος και υπερήφανος τουρκικός στρατός δεν μπορεί να νικήσει πέντε χιλιάδες Κούρδους αντάρτες; Βέβαια, η δήλωσή του δείχνει και τον πανικό του, διότι γνωρίζει πολύ καλύτερα από τον καθένα πως, εάν το PKK στηριχτεί από μία χώρα όπως είναι το Ισραήλ, τα πράγματα θα αλλάξουν σε όλη την περιοχή. Ο υπουργός Εξωτερικών του Ισραήλ έκανε το αυτονόητο και το αναμενόμενο, αυτό που πρέπει να πράξει ο οποιοσδήποτε βρίσκεται στη θέση της χώρας του. Αναζητεί συμμάχους, καθώς το Ισραήλ βρίσκεται περικυκλωμένο από εχθρούς, και εάν ο Ταγίπ Ερντογάν επιτύχει να πείσει τους νέους δικτάτορες της Αιγύπτου να στραφούν εναντίον του εβραϊκού κράτους, η μοναδική του διέξοδος είναι η θάλασσα. Και είναι εκεί που «συναντά» την Κύπρο, την Ελλάδα και το PKK. Όσο κι αν ακούγεται παράξενο –και είναι κάτι που οι επαγγελματίες «τουρκολόγοι» αδυνατούν να το αντιληφθούν–, αυτές τις ημέρες δημιουργούνται συμμαχίες σε όλη τη Μέση Ανατολή. Ο πρωθυπουργός της Τουρκίας προσπαθεί να συσπειρώσει τους Άραβες σε ένα αντι-ισραηλινό μέτωπο, που θα περιλαμβάνει τους πάντες στην περιοχή, και το Ισραήλ, από την πλευρά του, προετοιμάζεται να απαντήσει στο παναραβικό μέτωπο. Με τα δεδομένα αυτά ποιοι άλλοι θα μπορούσαν να είναι οι σύμμαχοί του, εκτός των δεδηλωμένων εχθρών της Τουρκίας; Στην Άγκυρα είναι πεπεισμένοι ότι ξεκίνησε η συνεργασία του Ισραήλ με τους Κούρδους αντάρτες και υπογείως διαρρέουν ότι η αιματηρή επίθεση εναντίον της ναυτικής βάσης στην Αλεξανδρέττα, αμέσως μετά το επεισόδιο στο «Μαρμαρά», είναι έργο της ισραηλινής Μοσάντ. Πιστεύουν, ακόμη, ότι οι επιτυχίες που σημειώνουν οι λιγοστοί αντάρτες εναντίον του τουρκικού στρατού επίσης οφείλονται στους Ισραηλινούς. Πολύ πιθανόν... Είναι γεγονός, βέβαια, ότι το ιρακινό Κουρδιστάν «κατασκευάστηκε» στα πρότυπα του Ισραήλ και όλοι οι σύμβουλοι που βοήθησαν τον Μπαρζανί και τον Ταλαμπανί ήταν Ισραηλινοί. Επίσης, δεν αμφισβητείται από κανέναν ότι η Μοσάντ ελέγχει και τις μυστικές υπηρεσίες του ιρακινού Κουρδιστάν, αφού αυτή έστησε ακόμα και το κτίριο. Η συνεργασία ενδυναμώθηκε ακόμα περισσότερο, όταν ο κ. Ερντογάν ξεκίνησε την πολεμική εναντίον του εβραϊκού κράτους. Και ήταν λογικό να έρθουν κοντά οι δύο λαοί, διό τι με τον τρόπο αυτό θα μπορούν να αμυνθούν καλύτερα και πιο αποτελεσματικά απέναντι στην επεκτατικότητα των ισλαμιστών της Άγκυρας. Αμερικανός αναλυτής συντηρητικού ινστιτούτου στην Ουάσιγκτον με προειδοποίησε σε μία συζήτησή μας πως «έχουμε να δούμε πολλές ανατροπές» το επόμενο διάστημα. Το μείζον θέμα είναι ότι συμβαίνουν κοσμοϊστορικά γεγονότα και η Ελλάδα και η Κύπρος θα μπορούσαν να παίξουν σημαντικό ρόλο. Παρ’ όλα αυτά, Αθήνα και Λευκωσία, βυθισμένες στην οικονομική κρίση η πρώτη και στην τραγωδία στο Μαρί η δεύτερη, αδυνατούν να εκμεταλλευτούν τη μεγάλη ευκαιρία που τους δίνει η σύγκρουση Ισραήλ και Τουρκίας.  http://www.epikaira.gr/epikairo.php?id=30028&category_id=100