Από το περιεχόμενο της Δανειακής Σύμβασης και του Μνημονίου προκύπτει ότι η Κυβέρνηση παρεχώρησε στην Τρόικα Νομοθετικές Εξουσίες που ανήκουν αποκλειστικά στον Ελληνικό Λαό (Συντ. 1). Αυτό φαίνεται κι από το γεγονός ότι όλοι σχεδόν οι όροι και των Δύο Συμβάσεων και των δύο Μνημονίων αρχίζουν με προανειλημμένες προσταγές της Τρόικας – με την σύμφωνη δουλική συναίνεση της Ελληνικής Κυβέρνησης- προς την τελευταία και προς την Ελληνική Βουλή για το τι οφείλουν να εφαρμόσουν και ψηφίσουν, καταργώντας αυταρχικά την διάκριση των εξουσιών (ΠΚ 134α, περ. ε) όπως προβλέπεται στο Ελληνικό Σύνταγμα, με προσταγές όπως: «η ελληνική κυβέρνηση δεσμεύεται να λάβει και να εφαρμόσει…. θα εφαρμόσει… θα τροποποιήσει την νομοθεσία….. η ελληνική κυβέρνηση θα υιοθετήσει νομοθεσία και θα πάρει τα απαραίτητα μέτρα για ….», «η ελληνική βουλή θα ψηφίσει…», «η ελληνική βουλή θα ψηφίσει….», «το ελληνικό κοινοβούλιο θα υιοθετήσει…» κλπ. κλπ., (Επ1,σελ.76 (άρ. ΙΙΙ,7), σελ.77(άρ. 8, 9), 79 (άρ.13), σεκ.81-2 (άρ.15-16), σελ.83, σελ. 97 (διαρθρωτικές δημοσιονομικές μεταρρυθμίσεις).
Η Τρόικα μάλιστα καθορίζει και τα βασικά μεγέθη του Κρατικού Προϋπολογισμού για το 2011 (Επ. 1, σελ. 95 (άρ.2,v) κλπ. κλπ. και φυσικά –μεταξύ άλλων και τον όρο: «Οι (ελληνικές) αρχές δεσμεύονται να διαβουλεύονται με την Ευρωπαική Επιτροπή, την ΕΚΤ και το ΔΝΤ για την υιοθέτηση πολιτικών που δεν συνάδουν με αυτό το μνημόνιο»! (σελ.1 του παραρτήματος IV του ν.3845/2010 (Μνημονίου). Με άλλα λόγια η Τρόικα έχει δικαίωμα βέτο σε ΟΛΟΥΣ τους Νόμους που θα φέρει προς ψήφιση στην Βουλή η –οιωνοί - «Ελληνική Κυβέρνηση», ενώ η τελευταία όχι!
Oι ίδιες διαταγές δίδονται από την Τρόικα και σε ΟΛΑ τα άρθρα της Δεύτερης Σύμβασης και του Δευτέρου (αναθεωρημένου) Μνημονίου της 06-08-2010, (βλ. Επ2, σελ.52-78).
Οι παραπάνω όροι της Δανειακής Σύμβασης και του Μνημονίου συνιστούν εκχώρηση της Νομοθετικής Εξουσίας της Ελλάδος σε ξένες δυνάμεις δια της παραβίασης των άρθρων 1 και 28 παρ.2 του Συντάγματος εφόσον παραχωρούν (όχι απλά αρμοδιότητες) αλλά ΕΞΟΥΣΙΕΣ στην Τρόικα, οι οποίες επιβάλλονται –με την συνέργεια της Ελληνικής Κυβέρνησης και της Βουλής- αναγκαστικά στην εκουσίως υποταγμένη Ελληνική Βουλή, βιάζοντας έτσι την Κυρίαρχη Λαϊκή Βούληση και το άρθρο 134 ΠΚ. Επιπλέον, η Διεθνής αυτή Δανειακή Σύμβαση
Δεν κυρώθηκε –έστω προσχηματικά και πάντως απαραδέκτως-από την Βουλή σύμφωνα με το άρθρο 28 παρ.2 του Συντάγματος και τούτο διότι –όπως έχω ήδη προείπει- ακόμα και η κύρωσή της από το σύνολο (5/5) των βουλευτών, η Σύμβαση αυτή θα ήταν και πάλι Προδοτική και το έγκλημα της Εσχάτης Προδοσίας δεν θα εξαλείφετο φυσικά, διότι δεν μπορούν ούτε και οι 300 της Βουλής να υπογράψουν την εκχώρηση της εθνικής μας κυριαρχίας σε ξένες δυνάμεις.
Επιπλέον οι παραπάνω όροι της Δανειακής Σύμβασης και του Μνημονίου συνιστούν παραβίαση των άρθρων 1 και 28 παρ.3 του Συντάγματος εφόσον παραχωρούν στην Τρόικα, όχι μόνο μέρος της άσκησης της εθνικής μας κυριαρχίας, αλλά ΔΙΚΑΙΩΜΑΤΑ σε μορφή ΕΞΟΥΣΙΩΝ και μάλιστα χωρίς καν τις απαγορευτικές προς τούτο προϋποθέσεις που ορίζονται στο τελευταίο εδάφιο του 28 παρ.3 του Συντάγματος, ήτοι την αμοιβαιότητα, ισότητα και της μη-παραβίασης της «βάσης του δημοκρατικού πολιτεύματος», η βάση του οποίου είναι η Λαϊκή Κυριαρχία (άρθρο 1 Συντ.), η οποία παραβιάζεται καίρια και κυρίαρχα με την Σύμβαση και το Μνημόνιο.
Στην συγκεκριμένη περίπτωση της μήνυσής μου και οι διατάξεις του άρθρου 28 παρ.2,3 συνιστούν «θεμελιώδεις αρχές του Συντάγματος» (ΠΚ 134α), επειδή καθορίζουν τις διεθνείς σχέσεις της χώρας μας σε συνάρτηση με την διατήρηση και διαφύλαξη της Εθνικής κας Κυριαρχίας και Ανεξαρτησίας.
Επίσης:
Ια) Άρθρο 14 παρ.5 της Δανειακής Σύμβασης (ΕΠ1-σελ.32-33) : «Με την παρούσα ο Δανειολήπτης αμετάκλητα και άνευ όρων παραιτείται από κάθε ασυλία που έχει ή πρόκειται να αποκτήσει, όσον αφορά τον ίδιο ή τα περιουσιακά του στοιχεία, από νομικές διαδικασίες σε σχέση με τη παρούσα Σύμβαση, περιλαμβανομένων χωρίς περιορισμούς της ασυλίας όσον αφορά την άσκηση αγωγής… όσον αφορά την εκτέλεση και επιβολή κατά των περιουσιακών στοιχείων του στο βαθμό που δεν τα απαγορεύει αναγκαστικός νόμος.
Ιβ) Σύμφωνα με το άρθρο 14 παρ.1 και 2,3 η Δανειακή Σύμβαση διέπεται και ερμηνεύεται σύμφωνα με το Αγγλικό δίκαιο και αρμόδιο για την επίλυση οποιασδήποτε διένεξης μεταξύ των συμβαλλομένων, αρμόδιο είναι το Δικαστήριο της Ευρωπαϊκής Ένωσης, οι αποφάσεις του οποίου είναι δεσμευτικές και εκτελεστές από τα συμβαλλόμενο μέρη, αντίστοιχα.
Δηλ. σε περίπτωση κατάλυσης της εδαφικής υπόστασης της Ελλάδος από την Τρόικα (βλ.το επόμενο άρθρο) το Ελληνικό Κράτος και Δικαιοσύνη απεμπολούν κάθε νόμιμο δικαίωμά τους να έχουν λόγο επ` αυτού!
O όρος αυτός συνιστά απαράδεκτη παραίτηση της Ελλάδος από την δικαστική της προστασία και ταυτόχρονη εκχώρηση της Νομοθετικής Εξουσίας της Ελλάδος σε ξένες δυνάμεις.
ΙΙ) Παρ. 11 παρ.4 του υποδείγματος νομικής γνωμοδότησης της Δανειακής Σύμβασης (ΕΠ1-σελ.42): Ούτε ο Δανειολήπτης ούτε τα περιουσιακά του στοιχεία έχουν ασυλία λόγω εθνικής κυριαρχίας ή διαφορετικά λόγω της δικαιοδοσίας κατάσχεσης- συντηρητικής ή αναγκαστικής- ή αναγκαστικής εκτέλεσης σε σχέση με οποιαδήποτε ενέργεια ή διαδικασία σχετικά με την Σύμβαση.
Ο όρος αυτός συνιστά την κατάλυση της φυσικής υπόστασης του Κράτους και εκχώρηση της Εθνικής μας Κυριαρχίας σε ξένες δυνάμεις (Τρόικα).
Το άρθρο αυτό πρέπει να συνεκτιμηθεί ως προς τα αποτελέσματά του με το άρθρο 13 της Σύμβασης (ΕΠ1 σελ.32) για την εκχώρηση των δικαιωμάτων του δανείου από την Τρόικα σε ξένες, φίλιες και μη- χώρες και συνεπώς και την εκχώρηση σε αυτές των Κυριαρχικών μας δικαιωμάτων.
ΙΙΙ) Με το άρθρο 10 της Σύμβασης (ΕΠ1 σελ.30) η Ελλάδα παραχωρεί το δικαίωμα στην Τρόικα να ελέγχει περιοδικά την Ελληνική Κυβέρνηση για την πιστή εφαρμογή από την τελευταία των από την Τρόικα αναγκαστικά επιβαλλομένων πολιτικών και μέτρων που αφορούν ατομικά τους Έλληνες. Με τον τρόπο αυτό παραχωρήθηκε από την Ελληνική Κυβέρνηση και Βουλή η Εκτελεστική Εξουσία σε ξένες δυνάμεις.
Συνεπώς η Ελληνική Κυβέρνηση και Βουλή, εκχώρησαν σε ξένες δυνάμεις (Τρόικα) την Νομοθετική, Εκτελεστική και Δικαστική εξουσία, ήτοι τις τρείς συνιστώσες της Λαϊκής Κυριαρχίας που αποτελεί θεμελιώδη αρχή του Πολιτεύματος (Συντ. άρθρο 1) και η παραβίαση του οποίου συνιστά ΕΣΧΑΤΗ ΠΡΟΔΟΣΙΑ κατ` άρθρο ΠΚ134.
Στην συγκεκριμένη όμως περίπτωση της μήνυσής μου και οι διατάξεις του άρθρου 28 παρ.2,3 συνιστούν επίσης «θεμελιώδεις αρχές του Συντάγματος» (ΠΚ 134α).
Ο ομότιμος καθηγητής του Συνταγματικού Δικαίου Γ. Κασσιμάτης (ο πραγματικός συντάκτης του συντάγματος του 1985 επί πρωθυπουργίας Α. Παπανδρέου) σε δημόσια ομιλία του την 01-12-2010 (στην διακήρυξη ίδρυσης της Κίνησης Πολιτών «Σπίθα» από τον Μίκη Θεοδωράκη στην αίθουσα «Μιχ. Κακκογιάνης», Πειραιώς 206, Αθήνα, στην οποία παρέστην αυτοπροσώπως, είπε ότι τέτοιοι όροι-όπως οι προαναφερόμενοι- ΔΕΝ έχουν ΠΟΤΕ συναφθεί στην Παγκόσμια Ιστορία σε καμία συμφωνία μεταξύ κρατών για οποιοδήποτε λόγο! Ούτε καν μεταξύ των αποικιοκρατικών κρατών με τα δυναστικά των κράτη!
Στους παραπάνω όρους των Μνημονίων (κι όχι μόνο) στηρίζεται το επιχείρημά μου, ότι η ενδεχόμενη ψήφιση της συγκεκριμένης δανειακής σύμβασης μεταξύ της «ελληνικής κυβέρνησης» και της Τρόικας-δηλαδή με τους συγκεκριμένους προδοτικούς όρους που περιέχει και τους οποίους έχω αναλύσει στα προηγούμενα υπομνήματά μου, αλλά και επαναλαμβάνω παρακάτω- ακόμα και από τα 3/5 των βουλευτών κατά το άρθρο 28 παρ.3 του Συντάγματος, δεν θα την καθιστούσε νόμιμη, ούτε θα εξάλειφε το χαρακτήρα της ως προιόν (αιτία και αποτέλεσμα) εσχάτης προδοσίας, διότι η παραχώρηση της εθνικής κυριαρχίας της χώρας δεν νομιμοποιείται ούτε και με την ψήφο και των 300 βουλευτών. Στην συγκεκριμένη περίπτωση της μήνυσής μου οι διατάξεις του άρθρου 28 παρ.2,3 συνιστούν επίσης «θεμελιώδεις αρχές του Συντάγματος» (ΠΚ 134α).
Συνεπώς όλα τα οικονομικά μέτρα που επιβλήθηκαν με τους αντιστοίχους νόμους, το περιεχόμενο των οποίων καθορίζονταν στις λεπτομέρειές των από την Σύμβαση, είναι άκυροι, αλλά συνιστούν και άσκηση βίας από μέρους της Κυβέρνησης, διότι η Δανεική Σύμβαση –όπως προείπα και θα πω λεπτομερέστερα παρακάτω - δεν έχει ψηφισθεί στην Ελληνική Βουλή κατά το άρθρο 28 παρ.2 Συντ. Συνεπώς οι νόμοι αυτοί και οι δι αυτών επιβληθέντες νόμοι έχουν ασκηθεί βίαια και παράνομα από την κυβέρνηση, η οποία αφού επρόδωσε την χώρα δια της σύμβασης, την χειρίζεται ως δική της ιδιωτική περιουσία, αναγορεύοντας εαυτήν (εαυτούς) σε Δούκες, Δόγηδες, Σουλτάνους και Δικτάτορες Αφρικανικής Χώρας.
Συνεπώς επειδή τα διάφορα δια της σύμβασης βιαίως επιβληθέντα από την Τρόικα οικονομικά μέτρα (μείωση μισθών κατά 20%, κατάργηση των 13ου και 14ου μισθού, μείωση των επιδομάτων Χριστουγέννων και αδείας και άλλων επιδομάτων κατά 30%, αύξηση των ορίων συνταξιοδότησης από τα 35 σε 37 εργάσιμα έτη, γενική αύξηση της φορολογίας κλπ), επετεύχθη με την υπογραφή από την κυβέρνηση στην Σύμβαση (Μνημόνιο) όρων που συνιστούν Εσχάτη Προδοσία κατά της χώρας, τα οικονομικά αυτά μέτρα θα πρέπει να θεωρηθούν κι αυτά ως συνέχεια και εκδηλώσεις της Εσχάτης Προδοσίας, εκτός των άλλων ποινικών χαρακτηριστικών των (απάτη, βλάβη περιουσιακών στοιχείων).
--Ο κ. Δημήτρης Αντωνίου είναι χειρουργός με PhD στην ανοσολογία του καρκίνου με άριστα από το Παν/μιο Αθηνών, απόφοιτος του Βασιλικού Κολεγίου Χειρουργών της Μ. Βρετανίας (FRCS), με Masters στα Ανώτατα Μαθηματικά από το παν/μιο του Auckland της Ν. Ζηλανδίας, με 2ο Phd από το παν/μιο αυτό στην Κβαντική Ιατρική, ενώ έχει πτυχίο Φιλοσοφίας από το Oxford College Αγγλίας και είναι φοιτητής στο ανοιχτό παν/μιο Πάτρας στο τμήμα του Ευρωπαϊκού Πολιτισμού. Συγγραφέας πολλών και πολυσχιδών βιβλίων ιατρικής, μαθηματικών και τέχνης-αισθητικής-φιλοσοφίας. Επίσης είναι μηνυτής των βουλευτών που ψήφισαν το Μνημόνιο.
πηγή : http://www.elzoni.gr/html/ent/873/ent.5873.asp
Δεν υπάρχουν σχόλια:
Δημοσίευση σχολίου