Εγώ ντρέπομαι που ανήκω στη γενιά του Πολυτεχνείου και φτύνω τον εαυτό μου που δεν μπόρεσα κι εγώ με τη σειρά μου να κάνω κάτι να αποτρέψω πράγματα. Το ότι συμμετείχα σ΄ αυτόν τον αγώνα δεν το έχω καρπωθεί και ούτε βγήκα ποτέ να το βροντοφωνάξω. Το γνωρίζουν λίγοι. Μέμφομαι, όμως, αυτή τη γενιά που αγωνίστηκε για ψωμί, παιδεία, ελευθερία, δικαιοσύνη και τελικά δεν υπάρχει τίποτα από αυτά γιατί κανείς από όσους αγωνίστηκαν τότε, δεν ενδιαφέρθηκε να τα κάνει πράξη. Είναι ντροπή και αίσχος. Δεν έκαναν τίποτα όλοι αυτοί. Βολεύτηκαν και άραξαν στα αβγά τους. Η γενιά της αντίστασης και της κατοχής μένει πιο καλά στη συνείδησή μου από αυτούς τους ανθρώπους που μπήκαν στα Μέσα, έγιναν «γιαπάκια» του κερατά, ζούνε σε βίλες εκατομμυρίων, οδηγούν Πόρσε και νομίζουν ότι εκεί είναι η ζωή.
Γιάννης Ζουγανέλης
Δεν υπάρχουν σχόλια:
Δημοσίευση σχολίου