Σε δίλημμα το ΠΑΣΟΚ για τη «δίκη» του Μνημονίου

Έντονος προβληματισμός και ανησυχία επικρατούν στο κομματικό και κυρίως το κυβερνητικό επιτελείο για τον χειρισμό της προσφυγής κοινωνικών φορέων (ανάμεσά τους ο Δικηγορικός Σύλλογος Αθήνας και η ΑΔΕΔΥ) στο Συμβούλιο Επικρατείας για να κηρυχθεί αντισυνταγματικό το Μνημόνιο της ντροπής που αφαιρεί εισοδήματα, κατήργησε ασφαλιστικά και εργασιακά δικαιώματα, βάθυνε την ύφεση και νέκρωσε την αγορά.

Η εκδίκαση της προσφυγής έχει οριστεί για τις 8 Οκτωβρίου, ενώ παραμονές θα εκδηλωθεί 24ωρη πανελλαδική απεργία της ΑΔΕΔΥ (σ.σ.: που τείνει να γίνει το «αποκούμπι» του εργαζόμενου και συνταξιούχου μετά την «παράδοση» της ΓΣΕΕ). Το πολιτικό δίλημμα είναι εύλογο για την κυβέρνηση του ΠΑΣΟΚ. Αν οι εκπρόσωποι του Δημοσίου (Νομικό Συμβούλιο του Κράτους) ζητήσουν αναβολή της εκδίκασης, επισήμως και δημοσίως θα παραδέχονται την πραγματικότητα. Ότι δηλαδή το Μνημόνιο και το περιεχόμενό του είναι αντισυνταγματικό, οπότε θα δημιουργηθεί αυτονόητα μείζον πολιτικό πρόβλημα, σε μια ήδη άκρως τεταμένη κοινωνική κατάσταση - και μόλις έναν μήνα πριν από τις κρίσιμες αυτοδιοικητικές εκλογές του Νοεμβρίου. Όμως και στην περίπτωση που προχωρήσει η εκδίκαση της προσφυγής και πάλι η κυβέρνηση «το παίζει κορώνα - γράμματα»: • Απρόβλεπτοι όπως είναι οι δικαστικοί λειτουργοί, αν υπάρξει στο Συμβούλιο της Επικρατείας εισήγηση που να υπονοεί έστω αντισυνταγματικότητα του Μνημονίου (όπως έγινε σε Ρουμανία και Λετονία όπου προκλήθηκε στη συνέχεια πολιτική κρίση) τότε ηχηρή θα είναι η αποδοκιμασία των κυβερνητικών επιλογών για πρόσκληση του ΔΝΤ και των άλλων ευρωπαίων «εταίρων» να διαφεντεύουν την πολιτική, οικονομική και κοινωνική ζωή της χώρας. Ήδη η συζήτηση έχει ανάψει σε ΠΑΣΟΚ και κυβέρνηση, με τους «αρμοδίους» να έχουν χωριστεί σε δύο στρατόπεδα: Υπέρ ή κατά της αναβολής της συζήτησης της προσφυγής στο Συμβούλιο της Επικρατείας, καθώς μηδαμινές πιθανότητες δίνουν οι πιο αισιόδοξοι, να γίνει αποδεκτός ο ισχυρισμός από πλευράς Δημοσίου, ότι η έκτακτη οικονομική κατάσταση στη χώρα υπαγόρευσε την ανάγκη του δανεισμού με τους τόσο επαχθείς για τον ελληνικό λαό όρους. Σύμφωνα με τις πρώτες πληροφορίες, προς το παρόν φαίνεται να υπερισχύει η άποψη υπέρ της αναβολής της εκδίκασης της προσφυγής, οπότε η κυβέρνηση θα κερδίσει πολιτικό χρόνο, ενώ θα αποφευχθεί και η όξυνση της αντιπαράθεσης με τα συνδικάτα και τα κόμματα της αντιπολίτευσης (ΝΔ - ΚΚΕ - ΣΥΡΙΖΑ) με άμεσες τις αρνητικές επιπτώσεις στο εκλογικό αποτέλεσμα της 7ης Νοεμβρίου. Αν μάλιστα η κυβέρνηση, κατά τους οπαδούς της πρότασης για αναβολή της εκδίκασης, «πετύχει» άλλες δύο ή τρεις αναβολές, τότε είναι πολύ πιθανό όταν θα φτάσει η ώρα της συζήτησης στο Συμβούλιο της Επικρατείας να έχει υπερκεραστεί ο χρόνος διάρκειας της ισχύος του Μνημονίου, οπότε «πολλά δυσάρεστα μπορεί να ξεπεραστούν χωρίς σημαντικές απώλειες...». Σχετικά με τις τόσο «χρήσιμες» αναβολές αρκεί κανείς να υπενθυμίσει τη διετή δικαστική διαδικασία (1992-98) που αφορούσε στην παραχώρηση της κινητής τηλεφωνίας σε ιδιώτες και ακόμη το έργο του Αχελώου που «σέρνεται» για μια εικοσαετία. Ανεξαρτήτως της στάσης του Δημοσίου στις 8 Οκτωβρίου, έξω από το Συμβούλιο της Επικρατείας θα συγκεντρωθούν συνδικαλιστικές ηγεσίες από όλες τις παρατάξεις (όχι μόνο από τον χώρο της ΑΔΕΔΥ) ομοσπονδιών και εργατικών κέντρων, άνεργοι, συνταξιούχοι, αλλά και εκπρόσωποι κοινωνικών ομάδων που οι ρυθμίσεις του Μνημονίου τούς πλήττουν άμεσα. Εκεί θα βρίσκονται και αντιπροσωπείες τουλάχιστον από τα κόμματα της Αριστεράς (ΚΚΕ - ΣΥΡΙΖΑ) για να υπογραμμιστεί η κρισιμότητα της μάχης, που προσδοκάται ότι θα διεξαχθεί χωρίς καθυστερήσεις. Παρών δηλώνει και ο υποψήφιος περιφερειάρχης Αττικής Αλ. Μητρόπουλος. Μπροστά στην πολιτική, δικαστική, νομική διαμάχη όλοι πρέπει να θυμούνται τα «δώρα» που προορίζει το Μνημόνιο για τον ελληνικό λαό, στη διάρκεια του 2011 (πέραν της παραχώρησης «μέρους» της εθνικής μας κυριαρχίας). Μεταξύ άλλων, με βάση το Μνημόνιο αναμένονται και τα εξής: • Αύξηση ΦΠΑ. Αύξηση ΕΦΚ καυσίμων. Αύξηση ΕΦΚ τσιγάρων. Αύξηση ΕΦΚ ποτών. Μείωση μισθολογικού κόστους μέσω μείωσης 13ου και 14ου μισθού, καθώς και των επιδομάτων. Μείωση συντάξεων μέσω μείωσης 13ης και 14ης σύνταξης, φορολόγηση αυθαιρέτων, άδειες τυχερών παιγνίων, έκτακτη εισφορά σε κερδοφόρες επιχειρήσεις, πράσινα τέλη, αύξηση αντικειμενικών αξιών ακινήτων, μείωση δημοσίων επενδύσεων, επιβολή φόρου πολυτελείας κ.λπ. Πέραν των νέων... (μειώσεων) μισθών και συντάξεων το πάγωμα των συντάξεων θα συνεχίζεται, όπως είναι γνωστό, μέχρι και το 2012-13. Η απόλυτη εξαθλίωση, με την ξεθεμελίωση του οικονομικού και κοινωνικού μοντέλου, είναι μπροστά μας.