Διάβασα πριν από λίγες μέρες για το επεισόδιο, το οποίο σωματοφύλακες του εφοπλιστή Θέμη Πετράκη προκάλεσαν κατά της κυρίας Αλεξίας Έβερτ, και τις καταγγελίες της ΕΣΗΕΑ για τον τρόπο με τον οποίο αντιμετωπίστηκαν οι δημοσιογράφοι που κάλυψαν το γεγονός.
Ομολογώ ότι δε γνώριζα πως υπάρχει εφοπλιστής Πετράκης. Στην Ελλάδα τους εφοπλιστές τους γνωρίζουμε μόνο από τις γυναίκες και τον αθλητισμό. Η Κάλας και η Τζάκυ έφεραν τον Ωνάση στο προσκήνιο, ο Ολυμπιακός μας έμαθε τον Νταϊφά.
Σε αυτό το πλαίσιο, ο Βαγγέλης Μαρινάκης δε θα είχε ξεφύγει από το στενό πλαίσιο των οικονομικών σελίδων των εφημερίδων, αν δεν υπήρχε ο Ολυμπιακός.
Άσχετα με το οικονομικό του μέγεθος.
Ο Ολυμπιακός ήταν το όχημα της αναγνωρισιμότητάς του, η οποία τον κατέστησε ικανό να ξεφύγει από τα στενά επαγγελματικά του όρια.
Θεωρώ βέβαιο ότι ο κ.Μαρινάκης είναι ένας επιτυχημένος επαγγελματίας, τα συμφέροντα του οποίου διαπλέκονται με αντίστοιχα άλλων επιχειρηματιών. Αυτά τα συμφέροντα έχουν πολιτική έκφραση. Η πολιτική, άλλωστε, πάντοτε είναι έκφραση συμφερόντων.
Δεν το θεωρώ κακό. Υπό την προϋπόθεση ότι είναι δημόσιο. O στενός συνεργάτης του κ. Σαμαρά, καθ. Αρβανιτόπουλος και ο φιλελεύθερος Ανδρέας Ανδριανόπουλος π.χ. έλαβαν θέση υπέρ του κ. Μαρινάκη. Όπως και η κα Γεννηματά, επειδή ο επικεφαλής του συνδυασμού Μαρινάκη, Γιάννης Μώραλης ήταν παιδικός της φίλος, από τότε που οι γονείς τους ήταν μέλη του Εκτελεστικού Γραφείου του ΠΑΣΟΚ. Όπως κι ένα κομμάτι των Οικολόγων Πράσινων. Είμαι βέβαιος ότι ο συνδυασμός έχει οικολογικές παραμέτρους στην πολιτική του και μάλλον ο κ. Μαρινάκης δεν έχει και μονόπατα καράβια.
Όλο αυτό το πακέτο καλλιεργείται στη Θεσσαλονίκη από το 2006. Ένας επιχειρηματίας, η αναγνωρισιμότητα του οποίου είναι πανελλαδική, χάρη στα ράφια των σουπερμάρκετ. Το πολιτικό προσωπικό που τον στηρίζει από το 2006, δηλαδή ένα μέρος της κεντροδεξιάς, που κινείται γύρω από τη Ντόρα Μπακογιάννη και ένα μέρος του ΠΑΣΟΚ, υπό τον Ευάγγελο Βενιζέλο και ο συρμός του “μοντέρνου”, που εξασφαλίζει τη στήριξη από τις ανήσυχες τάσεις της κοινωνίας.
Ας μην ξεχνάμε ότι η κυρία Χρύσα Αράπογλου, επίσημη υποψήφια του ΠΑΣΟΚ για τον Δήμο Θεσσαλονίκης το 2006 και πολιτική φίλη του Γιώργου Παπανδρέου, κατάγγειλε ότι μέρος των φίλων του κόμματος τη δεύτερη Κυριακή του 2006 δεν την ψήφισαν. Δε φαντάζομαι ότι εννοεί ότι ψήφισαν Παπαγεωργόπουλο, αλλά ότι δεν ψήφισαν αυτήν. Στις βουλευτικές εκλογές του 2012, η κυρία Μπακογιάννη ήταν βέβαιη ότι την στηρίζει ο Μπουτάρης και το 2014 ο κ.Μπουτάρης δηλώνει ότι αν κερδίσει θα έχει κάθε λόγο να πανηγυρίζει ο Βενιζέλος.
Η πολιτική και το επιχειρείν
Διαβάζω πολλά για τα επιχειρηματικά συμφέροντα που στηρίζει ο Μαρινάκης. Δεν ξέρω τις λεπτομέρειες του Πειραιά. Είναι γνωστά, όμως, τα επιχειρηματικά συμφέροντα που στήριξε η διοίκηση Μπουτάρη στη Θεσσαλονίκη.
Το Ιανουάριο του 2012, είπε ο ίδιος ότι ζήτησε από δύο βουλευτές να υπογράψουν τροπολογία έτσι ώστε οι ιδιοκτήτες του ΑΛΛΑΤΙΝΙ να μπορέσουν να αποκτήσουν τη δυνατότητα να χτίσουν άλλα 32.000 τετραγωνικά μέτρα στο ακίνητό τους στο κέντρο της Θεσσαλονίκης, από το οποίο είχαν πουλήσει και τα 70.000 τετραγωνικά που εδικαιούντο να χτίσουν. Οι ιδιοκτήτες του ΑΛΛΑΤΙΝΙ είναι η NUTRIART, που ανήκει στον ομίλο της 3Ε. Ο επικεφαλής του ομίλου κ.Δαυίδ συμπτωματικά την ίδια περίοδο κινούνταν μαζί με την κυρία Διαμαντοπούλου, τον κ.Χατζηδάκη και τον κ.Μπουτάρη για τη δημιουργία ενός εκσυγχρονιστικού κομματικού φορέα.
Ο ΑΚΤΩΡ επικαλείται την εμπλοκή στο σταθμό Βενιζέλου του μετρό της Θεσσαλονίκης που προκάλεσε ο Δήμος Θεσσαλονίκης με τη δικαστική προσφυγή του, για να τεκμηριώσει απαιτήσεις εκατοντάδων εκατομμυρίων. Συμπτωματικά τα μέσα που ανήκουν στον όμιλο του ΑΚΤΩΡα, έχουν χώρο μόνο για τον Γιάννη Μπουτάρη.
Η συμφερόντων Κοκκαλη HOL έχει αναλάβει το “δωρεάν” wifi του Δήμου Θεσσαλονίκης, το οποίο είναι επί πληρωμή,
Το ίδρυμα Νιάρχος χρησιμοποιεί τις βιβλιοθήκες του Δήμου Θεσσαλονίκης για την προώθηση στην Ελλάδα του ύψους εκατομμυρίων ευρώ ευρωπαϊκού προγράμματος FUTURE LIBRARY, που διαχειρίζεται για την Ελλάδα.
Θα μπορούσα να επικαλεστώ κι άλλα παραδείγματα, αλλά είναι περιττά. Είναι προφανές ότι η αποδιάρθρωση του πολιτικού συστήματος έχει οδηγήσει σε αλλαγές στον χάρτη των πολιτικών εκφράσεων. Έχει οδηγήσει σε αυτονόμηση συμφερόντων, τα οποία προτιμούν να εκφράζονται ευθέως και όχι μέσω παραδοσιακών πολιτικών σχηματισμών.
Όμως οποιαδήποτε ενίσχυση αυτής της πορείας υπονομεύει την ίδια την πολιτική διαδικασία. Δημιουργεί έναν συνασπισμό οικονομικών συμφερόντων, που θέλει να αναλάβει και να λειτουργεί την πολιτική εξουσία προς όφελός του. Ο διαιτητής δηλαδή γίνεται παίκτης.
Στις κάλπες της Κυριακής, σε Πειραιά και Θεσσαλονίκη, το διακύβευμα δεν είναι το χρώμα του χάρτη, αλλά ο χάρτης του χρήματος.
*Ο Χρήστος Μάτης είναι δημοτικός σύμβουλος Θεσσαλονίκης
Δεν υπάρχουν σχόλια:
Δημοσίευση σχολίου