«Αυτοκτονικός ιδεασμός…..»

Του Κώστα Ροδινού
Μέχρι πριν από λίγες μόνο εβδομάδες είχε εμπεδωθεί  (πρώτα σε διεθνές επίπεδο) η αντίληψη ό,τι η Ελλάδα άλλαζε σελίδα.
-Ο πρωθυπουργός επέστρεφε από ένα επιτυχημένο ταξίδι στην Κίνα
-Τα περίφημα  spreads έπεσαν χαμηλότερα από την προ-μνημονίου εποχή.
-Είχαμε την πρώτη αναβάθμιση της οικονομίας μας από ξένο οίκο.
-Η ανακεφαλαιοποίηση των τραπεζών προχωρούσε ικανοποιητικά.
-Με καταιγισμό  άρθρων και αναλύσεων τα διεθνή ΜΜΕ  προπαγάνδιζαν  το «Greecovery».
-Το ΔΝΤ, παραδεχόμενο λάθη του προγράμματος στην Ελλάδα, ουσιαστικά προσέφερε ηθικά ερείσματα και επιχειρήματα στη χώρα μας, για να διεκδικήσει ουσιαστικές αλλαγές.
-Ακόμα και ο πατριάρχης της λιτότητας ο κ. Σόϊμπλε, έστω και καθυστερημένα, διαπίστωνε ότι οι συνταγές λιτότητας εξεμέτρησαν τον βίο και τη χρησιμότητά τους και η ΕΕ έπρεπε να αναλάβει επειγόντως δράσεις και να επικεντρώσει τις προσπάθειές της σε τομείς όπως η απασχόληση των νέων (και όχι μόνον) και η ανάπτυξη.
-Η χώρα ανακτούσε την αξιοπιστία της και ο Πρωθυπουργός απολάμβανε αυξημένης εκτιμήσεως.
Και αίφνης ήρθαν τα πάνω κάτω.
Ήθελε μεγάλο ταλέντο για να  στραβώσουν έτσι τα πράγματα. Και σε τόσο σύντομο χρονικό διάστημα.
Το ναυάγιο με τη ΔΕΠΑ
Ειλικρινά, ακόμα και τώρα, αδυνατώ να κατανοήσω το γεγονός ό,τι το ΤΑΙΠΕΔ (ως το καθ’ ύλην αρμόδιο όργανο), αλλά και η Κυβέρνηση, περίμεναν την ημέρα που έληγε η προθεσμία υποβολής των προσφορών για να μάθουν ότι τελικά ο μοναδικός μνηστήρας, δεν θα υπέβαλε προσφορά για την πολύφερνη νύφη.
Είμαστε  σοβαροί; Ένα θέμα μείζονος σημασίας, που θα έδινε ώθηση στη διαδικασία των αποκρατικοποιήσεων,  να το διαχειρίζονται με τόση επιπολαιότητα; Πρώτα-πρώτα πώς κατάφεραν να εγκλωβιστούν σε μια διαδικασία στην οποία συμμετείχε μόνον ένας πλειοδότης;
Πως δεν αντελήφθησαν, εγκαίρως, τις ειλικρινείς προθέσεις της Gazprom και περίμεναν την τελευταία μέρα για να τις μάθουν; Όταν μάλιστα για το ίδιο θέμα ο επικεφαλής του ενεργειακού κολοσσού επισκέφθηκε  τρείς φορές  τον Πρωθυπουργό; Είναι δυνατόν να συναντάται ο πρωθυπουργός μαζί του χωρίς να έχει κλείσει η υπόθεση;
Το κλείσιμο της ΕΡΤ
Την επαύριον του ναυαγίου της συμφωνίας με τη ΔΕΠΑ, είχαμε την βεβιασμένη ενέργεια για το κλείσιμο της ΕΡΤ. Δεν είναι λίγοι εκείνοι που μίλησαν ότι η απόφαση λήφθηκε για  να αλλάξει η ατζέντα. Δεν ξέρω, αν αληθεύει. Όμως, όταν η κυβέρνηση προχωρά σε μια τέτοια κίνηση πρέπει να έχει έτοιμη και τη λύση  της επόμενης ημέρας. Εδώ ακούσαμε τον αρμόδιο υφυπουργό να μας λέει ότι η ΕΡΤ θα λειτουργήσει υπό τη νέα της μορφή τον Αύγουστο!!! Άκουσον-άκουσον, η δημόσια τηλεόραση θα παρέμεινε κλειστή για τρείς μήνες! Ήθελα να ήξερα ποιοι τα εισηγούνται αυτά; Έχουν αίσθηση της πραγματικότητας;
Να το ξεκαθαρίσουμε προς αποφυγήν παρεξηγήσεων. Εννοείται ό,τι η ΕΡΤ αποτελεί το πιο «αμαρτωλό μαγαζί της μεταπολίτευσης». Όμως, σ’ ένα ζήτημα  που θα έχεις την κοινωνία με το μέρος σου, κινείσαι προσεκτικά. Για να μη χάσεις το δίκιο σου. Και δείχνεις σοβαρότητα. Έχεις και σχέδιο. Δεν προχωράς στα κουτουρού. Γιατί από τις αρχικές ιδέες για ένα …ολιγομελές σχήμα το 30-50 προσώπων που θα λειτουργούσαν την ΕΡΤ στο μεταβατικό στάδιο μέχρι τις 2000 προσλήψεις, η απόσταση είναι χαώδης! Αφήστε, εκείνο το ότι ο αρμόδιος Υφυπουργός για την ΕΡΤ δεν θα προέρχεται από τη ΝΔ! Για να το καταλάβω: το μεγαλύτερο σε δύναμη κόμμα της κυβέρνησης δεν έχει  ένα στέλεχος με  την έξωθεν καλύτερη μαρτυρία, αλλά και την ικανότητα να χειριστεί έναν κρίσιμο τομέα! Τέτοια προσπάθεια απαξίωσης και αυτοϋπονόμευσης ενός κόμματος δεν τη συναντάς κάθε μέρα!
Και το ακόμα πιο εξοργιστικό: Δεν βρέθηκε έστω ένας, επαναλαμβάνω ΕΝΑΣ, να αναλάβει τις ευθύνες του για αυτούς τους ερασιτεχνικούς χειρισμούς και να πάει σπίτι του.
Η αποχώρηση Κουβέλη «δώρο» στον Βενιζέλο
Η αποχώρηση της ΔΗΜΑΡ από την Κυβέρνηση. Προσωπικά θεωρώ, ότι ο κ. Κουβέλης, εδώ και καιρό δυσανασχετούσε  συμμετέχοντας στην Κυβέρνηση. Οι πιέσεις των στελεχών του, η δημοσκοπική συρρίκνωση των ποσοστών του,  οι εμμονές των υπουργών του, που μονίμως αποτελούσαν με εστία τριβών, κάτι η πίεση του ΣΥΡΙΖΑ, είχαν καταστήσει τη συμβίωση, σχεδόν …αβίωτη. Ο κ. Κουβέλης θα μπορούσε να είχε αποχωρήσει από την κυβέρνηση για άλλους σοβαρότερους λόγους, δυστυχώς διάλεξε τη χειρότερη στιγμή και  τον λιγότερο σοβαρό λόγο!
Όμως, το πρόβλημα με την αποχώρηση του κ. Κουβέλη δεν είναι τόσο η κουτσουρεμένη πλέον κοινοβουλευτική πλειοψηφία στην οποία θα στηρίζεται εφεξής η κυβέρνηση.  Θεωρώ ό,τι θα βρεθούν πολλοί πρόθυμοι και η πλειοψηφία αυτή θα ξεπεράσει, κατά πολύ, τους 153 βουλευτές που αθροίζουν ΝΔ και ΠΑΣΟΚ.
Άλλα είναι τα προβλήματα: αλλάζει πλέον η δομή, αλλά και η φιλοσοφία της κυβέρνησης. Είχα γράψει παλαιότερα ότι ο κ. Κουβέλης, αν δεν υπήρχε, έπρεπε να τον …επινοήσουμε! Για πολλούς λόγους, αλλά ο βασικότερος όλων ήταν ότι αποτελούσε ένα κάποιο ανάχωμα στον κυβερνητισμό, στην αλαζονεία του ΠΑΣΟΚ και στην μεγαλομανία του κ. Βενιζέλου. Και σε κάποιους ανεκδιήγητους της από εδώ πλευράς, για να τα λέμε όλα.
Με την αποχώρηση του κ. Κουβέλη, ο κ. Βενιζέλος καθίσταται ενισχύεται περαιτέρω πολιτικά και προσωπικά γιατί μπορεί εκ του ασφαλούς να διεκδικεί και να απαιτεί τα πάντα! Να το πώ ωμά: Η κυβέρνηση θα είναι πλέον όμηρος στις βουλιμικές απαιτήσεις του.  Και κάτι ακόμα χειρότερο. Ο Πρόεδρος του ΠΑΣΟΚ θα αξιοποιήσει αυτή τη μοναδική ευκαιρία που το προσφέρθηκε για να νεκραναστήσει το κόμμα και τις προσωπικές του φιλοδοξίες. Και όλα αυτά ενδεδυμένα με τον μανδύα…του καθήκοντος προς την πατρίδα. Και σε βάρος της κυβέρνησης, να το θυμηθείτε.
Όποιος διάβασε το …διάγγελμα του  το βράδυ της αποχώρησης του κ. Κουβέλη, έλαβε το…μήνυμα! Δεν είμαι βέβαιος ότι μπορεί να το καταφέρει, αλλά εκεί θα αναλώνει τις προσπάθειές του.
Σενάρια αστάθειας
Με όλα αυτά επανέρχονται τα σενάρια  πολιτικής αστάθειας. Ό,τι χειρότερο μπορούσε να μας συμβεί αυτή την περίοδο.
Όποιος διάβασε τον ξένο τύπο τις τελευταίες ημέρες, θα το διαπίστωσε.
Αυτά τα σενάρια, εφ’ όσον συνεχιστούν, (που είναι και το πιθανότερο) θα υπονομεύσουν  κάθε προσπάθεια οικονομικής ανάκαμψης.
Πολύ φοβούμαι ότι η Ελλάδα διατρέχει τον κίνδυνο να μπεί εκ νέου στο στόχαστρο των κερδοσκόπων, με ανυπολόγιστες συνέπειες. Οι αιματηρές  θυσίες στις οποίες έχει υποβληθεί ο ελληνικός λαός μπορεί να αποδειχθούν μάταιες.
Γιατί ποιός θα έρθει να επενδύσει ή να στοιχηματίσει σε  μια χώρα, όταν η πολιτική σταθερότητα δεν είναι δεδομένη;
Και τα σενάρια της αστάθειας μπορούν να τα ..πυροδοτήσουν  πολλοί. Για να τα …αξιοποιήσουν  δεόντως  τα γνωστά κέντρα και παράκεντρα.
Και οι …ενδιαφερόμενοι είναι ούκ ολίγοι!!!
Συμπέρασμα: Ειλικρινά δεν ξέρω πως ο Πρωθυπουργός  θα καταφέρει να διαμορφώσει νέες συνθήκες ισορροπίες και να δώσει ώθηση στην κυβέρνηση γιατί  το έργο είναι  τιτάνιο.  Θα απαιτηθεί πολύ μεγάλη προσπάθεια,  με αποτελέσματα αναμφίβολα. Καταλαβαίνω πως οι εκλογές ήταν μια δύσκολη και ριψοκίνδυνη απόφαση. Ελπίζω μόνο, η «συγκατοίκηση» με τον κ. Βενιζέλο να μην αποδειχθεί δυσκολότερη…
ΥΓ. Και ενώ εμείς ομφαλοσκοπούσαμε το Eurogroup  πήρε μια σημαντική απόφαση για την απ’ ευθείας ανακεφαλαιοποίηση των τραπεζών από τον ESM. Κάτι που αν ισχύσει και στην …περίπτωσή μας, θα μας επιτρέψει να αφαιρέσουμε από το δημόσιο χρέος τα κεφάλαια που διοχετεύτηκαν στις τράπεζες για την ανακεφαλαιοποίηση.